1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI, PRODUCENTA I DYSTRYBUTORA
Nazwa produktu: Toluen Wzór chemiczny: C7H8
Inne nazwy: metylobenzen Producent:
Dystrybutor:
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Substancja stwarzająca zagroŜenie:
Nazwa chemiczna % wag Nr CAS
Nr WE Symbole
ostrzegawcze
Zwroty zagroŜenia (R)*
toluen >99 108-88-3 203-625-9 F, Xn 11-38-48/20-63-
65-67
Objaśnienie: T+= bardzo toksyczny, T= toksyczny, C= Ŝrący, Xn= szkodliwy, Xi= draŜniący, E= wybuchowy, O= utleniający, F+= skrajnie łatwo palny, F= wysoce łatwo palny, N= niebezpieczny dla środowiska
*Pełne znaczenie zwrotów zagroŜenia R z punktu 2 ujęto w punkcie 16
3. IDENTYFIKACJA ZAGROśEŃ
Substancja została zaklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z
obowiązującym prawem. F Xn
ZagroŜenie poŜarowe: Ciecz wysoce łatwo palna. Pary tworzą z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Pary są cięŜsze od powietrza – gromadzą się przy powierzchni i w dolnych partiach pomieszczeń.
ZagroŜenie toksykologiczne:
Działa draŜniąco na oczy. Działa szkodliwie przez drogi oddechowe;
stwarza powaŜne zagroŜenie zdrowia w następstwie długotrwałego naraŜenia. MoŜliwe ryzyko szkodliwego działania na dziecko w łonie matki. Działa szkodliwie; moŜe powodować uszkodzenie płuc w przypadku połknięcia. Pary mogą wywoływać uczucie senności i zawroty głowy.
ZagroŜenie
ekotoksykologiczne:
Toluen działa szkodliwie na organizmy Ŝywe, w szczególności organizmy wodne. W środowisku ulega biologicznej degradacji.
4. PIERWSZA POMOC
Uwaga: W pierwszej kolejności naleŜy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skaŜonego toluenem środowiska. UłoŜyć na lewym boku z głową skierowana w dół. Skontaktować się z lekarzem lub centrum toksykologicznym.
Następstwa wdychania:
1. UłoŜyć poszkodowaną osobę w pozycji leŜącej.
2. Stosować sztuczne oddychanie lub z przerwami podawać tlen z dodatkiem ditlenku węgla.
3. Podawać środki pobudzające ośrodek oddechowy. Nie podawać preparatów adrenalinowych.
4. Zapewnić pomoc lekarską.
Następstwa połknięcia:
1. Przepłukać usta wodą. Podać 1-2 szklanki wody do wypicia. Nie wywoływać wymiotów u osoby nieprzytomnej.
2. Zapewnić spokój, leŜenie i ciepło. Zapewnić pomoc lekarską.
Kontakt z oczami:
1. Przemywać skaŜone oczy większą ilością letniej wody przez 15 minut, przy wywiniętych powiekach (usunąć przedtem szkła kontaktowe).
2. W przypadku konieczności zapewnić pomoc okulisty.
Kontakt ze skórą:
1. Zdjąć skaŜone ubranie. Oczyścić mechanicznie skaŜoną skórę, przemyć duŜą ilością wody, a następnie wodą z łagodnym mydłem.
2. Zasięgnąć porady dermatologa, gdy wystąpi podraŜnienie skóry.
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POśARU
Szczególne zagroŜenia: Pojemniki z toluenem naraŜone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą eksplodować.
Środki gaśnicze: • gaśnice CO2,
• gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC lub BC,
• gaśnice pianowe,
• gaśnice płynowe z dodatkowym wodnym roztworem środka.
Zalecenia szczegółowe: Mały poŜar gasić gaśnicą śniegową (CO2) lub proszkową (ABC albo BC), duŜy poŜar gasić pianą lub w ostateczności rozproszonymi prądami wody.
Uwaga: Pod Ŝadnym pozorem nie kierować zwartych strumieni wody na powierzchnię palącego się toluenu. Powoduje to rozrzucanie palącego się toluenu, a tym samym rozprzestrzenianie ognisk poŜaru. Pojemniki naraŜone na działanie ognia lub wysokiej temperatury chłodzić wodą, i w miarę moŜliwości usunąć z zagroŜonego obszaru.
Sprzęt ochronny straŜaków:
Aparaty izolujące drogi oddechowe. Ubrania ochronne odporne na działanie toluenu. Eksplozymetr.
Uwaga dodatkowa: W ogniu powstaje ditlenek węgla i para wodna.
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA
Zalecenia ogólne: W przypadku wydostania się z pojemników większej ilości toluenu do środowiska, skaŜony teren naleŜy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skaŜenia środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze.
Środki ochrony osobistej:
OdzieŜ ochronna z symbolem P2, filtr par organicznych i rozpuszczalników oznaczony kolorem brązowym i literą A).
Zabezpieczenie środowiska:
Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skaŜenia wód powiadomić odpowiednie władze. SkaŜony grunt podlega wymianie.
Metody utylizacji: Kontrolowane spalanie – zgodnie z wymogami prawa krajowego.
7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE
Postępowanie z substancją:
Podczas kontaktów z toluenem nie jeść, nie pić, nie zaŜywać lekarstw, unikać kontaktów z substancją, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzieŜ i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Przechowywać w zamknięciu. W pomieszczeniach pracy oraz magazynowych nie powinny przebywać osoby postronne, w szczególności dzieci, kobiety cięŜarne, osoby chore i w podeszłym wieku.
Zapobieganie
poŜarom/wybuchom:
Wyeliminować źródła zapłonu – nie wykonywać prac z otwartym ogniem, nie palić, nie uŜywać narzędzi iskrzących i odzieŜy z tkanin podatnych na elektryzację, chronić opakowania z toluenem przed nagrzaniem, instalować
urządzenia elektryczne w wykonaniu przeciwwybuchowym.
Magazynowanie: W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach, szczelnie zamkniętych, w magazynie cieczy palnych, szkodliwych, wyposaŜonym w instalację wentylacyjną i elektryczną w wykonaniu przeciwwybuchowym, w miejscu chłodnym i suchym, na twardym podłoŜu. Opakowania chronić przed nagrzaniem. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spoŜywania posiłków, uŜywania otwartego ognia i narzędzi iskrzących.
Metody postępowania z odpadami:
Za odpad moŜna uznać toluen, który w Ŝadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy toluen odstawiany jest do miejsca wskazanego przez słuŜbę ochrony środowiska, celem utylizacji.
8. KONTROLA NARAśENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Rozwiązania techniczne: Wentylacja na stanowiskach pracy i w magazynach. Urządzenia elektryczne w wykonaniu przeciwwybuchowym.
Osobiste wyposaŜenie ochronne:
Drogi oddechowe: Maski ochronne z pochłaniaczami par organicznych oraz filtrami cząsteczkowymi i gazowymi (filtr par organicznych i rozpuszczalników oznaczony kolorem brązowym i literą A, filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2). NaleŜy pamiętać o ograniczonym czasie ochronnego działania filtrów.
Ręce: Rękawice ochronne z tkanin powlekanych, odporne na działanie rozpuszczalników organicznych.
Oczy: Okulary ochronne w szczelnej obudowie.
Skóra i ciało: Ubrania ochronne powlekane, odporne na działanie rozpuszczalników organicznych, węglowodorów aromatycznych. NaleŜy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego ubrań ochronnych.
Ogólne środki ochrony:
Higiena pracy: Przestrzegać ogólnych zasad higieny. Nie jeść, nie pić podczas pracy. Po zakończeniu pracy umyć ręce. Zanieczyszczone ubranie wymienić.
Obowiązujące w Polsce najwyŜsze dopuszczalne stęŜenie (mg/m3) w środowisku pracy:
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z dnia 1.10.2005r. (Dz.U. 212 poz.1769).
NDS – 100 mg/m3, NDSCh – 350 mg/m3.
Oznaczanie toluenu: Oznaczanie toluenu we krwi polega na jego oznaczaniu za pomocą chromatografii gazowej. Wartość fizjologiczna wydalanego z moczem kwasu benzoesowego wynosi 30 mg/godz., zaś DSB tej substancji w moczu pobranym pod koniec ekspozycji dziennej wynosi 80 mg/godz.
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Masa cząsteczkowa: 92,12 g/mol
Postać fizyczna, barwa, zapach: W temperaturze pokojowej jest to ciało ciekłe, bezbarwne, łatwo palne, o zapachu węglowodorów aromatycznych, przypominającym zapach benzenu.
Temperatura topnienia: -94,99ºC
Temperatura wrzenia/1013 mbar: 110,62ºC
Gęstość: 0,863 g/cm³ (20ºC)
Gęstość par względem powietrza: 3,18
PręŜność par: w 20ºC – 0,8 mbar, w 0ºC – 6,8 mbar, w 20ºC – 27,8 mbar, w 30ºC – 45,2 mbar, w 50ºC – 109 mbar.
Lotność (eter=1): 6,1
Temperatura zapłonu: 6ºC
Temperatura samozapalenia: 533ºC Zakres tworzenia z powietrzem
mieszanin wybuchowych:
1,1-9,0% obj. (46-270 g/m³)
Koncentracja par w stanie nasycenia: 110 g/m³/20ºC, 165 g/m³/30ºC, 374 g/m3/50ºC Współczynnik załamania światła
n20º/D:
1,4961
Lepkość w 20ºC: 0,58 mPas
Stała dielektryczna/25ºC: 2,3 Moment dipolowy (20ºC): 0,36 Deb Stopień zagroŜenia wód: DuŜy.
Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach:
Toluen trudno rozpuszcza się w wodzie (0,5 g/l w 20ºC), dobrze w rozpuszczalnikach węglowodorowych.
Współczynnik rozpuszczalności par toluenu w wodzie w temp. 36-38ºC:
2,5
10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ
Stabilność i reaktywność: W warunkach normalnych toluen jest substancją chemicznie bierną. Pary z powietrzem tworzą mieszaniny wybuchowe. Unikać wysokiej temperatury i kontaktów z silnymi utleniaczami (np. nadtlenkiem wodoru, nadchloranami, nadoctanami, nadmanganianami). PoŜar moŜe być wywołany wskutek kontaktu toluenu z utleniającymi kwasami mineralnymi. Unikać naświetlania słonecznego, kontaktów ze źródłami ciepła powyŜej 25ºC.
Toluen działa na wiele tworzyw sztucznych, w tym na gumy kauczukowe.
Właściwości korozyjne: Toluen nie wykazuje Ŝadnego działania korodującego.
11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Informacja ogólna: Toluen działa toksycznie na organizmy Ŝywe. Jest nieznacznie bardziej niebezpieczny dla organizmu ludzkiego aniŜeli ksyleny (dimetylobenzeny), ale działanie toksyczne jest na poziomie benzenu.
Dane toksykologiczne:
DCLO (inhalacyjnie, człowiek) = 100 ppm (efekty CNS), DL50 (domięśniowo, szczur) = 636 mg/kg,
DC50 (inhalacyjnie, mysz) = 5320 cm³/m³/8 godz., DCLO (inhalacyjnie, świnka morska) = 1600 ppm.
Drogi naraŜenia: Wdychanie, pięcie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami.
Działanie miejscowe:
Wdychanie: W niskich stęŜeniach pojawia się kaszel, pobolewanie, kichanie i umiarkowane skrócenie oddechu. Przy wyŜszych stęŜeniach szybko pojawia się ból w piersiach, męczący kaszel, krwioplucie, wymioty. W powaŜniejszych przypadkach po 24 godzinach pojawia się zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc. Po bardzo groźnym naraŜeniu występuje skrócenie oddechu i pieniąca się ślina (obrzęk płuc). Przy
naraŜeniach na duŜe stęŜenia par węglowodorów występuje nagła utrata świadomości z towarzyszącymi drgawkami.
Połknięcie: Wystąpią objawy silnego podraŜnienia błon śluzowych przewodu pokarmowego, nudności, wymioty, biegunka. Po wchłonięciu przez ustrój wystąpią bóle głowy, uczucie zmęczenia, senność, zakłócenia w pracy serca, ośrodkowego układu nerwowego, zakłócenie pracy wątroby i nerek.
Kontakt ze skórą: MoŜe wystąpić podraŜnienie i zaczerwienienie. W groźniejszych przypadkach powstają pęcherze.
Kontakt z oczami: MoŜe wystąpić podraŜnienie, pieczenie, zaczerwienienie i łzawienie.
Zatrucia ostre: Następstwami zatrucia toluenem są: podraŜnienie błon śluzowych oczu i dróg oddechowych, znuŜenie, zawroty głowy, bóle głowy, zaburzenia równowagi, nudności, wymioty, mrowienie, sinica, zaczerwienienie powiek, lokalne rumienienie skóry i błon śluzowych, zwęŜenie źrenic, zniesienie reakcji na światło, oszołomienie – następnie przechodzące w znieczulenie. W cięŜkich przypadkach następuje utrata przytomności. Po przebudzeniu występują: podniecenie, bóle głowy i Ŝołądka, bezsenność. U kobiet systematyczne naraŜenie na działanie toluenu moŜe spowodować niepłodność. U kobiet cięŜarnych występuje skłonność do poronień i zawroty głowy, uczucie ściskania w piersiach, bóle oczu, stan podniecenia.
Skutki zdrowotnego naraŜenia przewlekłego: Osoby, które są chronicznie naraŜone na oddychanie powietrzem z parami toluenu, mogą uskarŜać się na podraŜnienia błon śluzowych oczu i dróg oddechowych, bóle i zawroty głowy, podniecenie lub ospałość, problemy z układem pokarmowym, wątrobą i nerkami, wysuszenie skóry i owrzodzenia podraŜnionych miejsc. U niektórych osób, zawodowo naraŜonych na działanie toluenu, obserwuje się znaczny spadek czerwonych krwinek (nawet do 2 500 000).
Dawka śmiertelna dla człowieka oceniana jest na 5 g/kg wagi ciała.
Próg pobudliwości węchowej dla toluenu wynosi 0,002 mg/l. U większości osób stęŜenie 0,75 mg/l wywołuje podraŜnienie błon śluzowych oczu i gardła w ciągu 3-5 minut. StęŜenie to jest najwyŜsze, jakie moŜe wytrzymać człowiek w ciągu 8-godzinnego dnia pracy.
12. INFORMACJE EKOLOGICZNE
Działanie na organizmy wskaźnikowe:
Ryby: Granica śmiertelności dla pstrąga tęczowego wynosi 10 mg/dm³.
NiŜsze organizmy: próg szkodliwości dla bakterii (Eschrichia coli) wynosi 200 mg/dm³, dla glonów (Scenedesmus) 120 mg/dm³.
Wskaźnik oceny dla ostrej toksyczności: wobec ssaków – 1,0
wobec ryb – 4,2
wobec bakterii – 5,2 Stopień zagroŜenia wód: duŜy
13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI
Metody unieszkodliwiania:
Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz. 1206) Zawartość opakowania wg:
rodzaju 07 01 04 inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste.
Opakowania wg:
rodzaju 15 01 04 opakowania z metali rodzaju 15 01 07 opakowania ze szkła
Sposób likwidacji (D10) - termiczne przekształcanie odpadów w instalacjach lub urządzeniach zlokalizowanych na lądzie.
ZuŜyte opakowania dostarczać do uprawnionych do ich przerabiania przedsiębiorstw.
Opakowania opróŜnić całkowicie.
14. INFORMACJE O TRANSPORCIE
Numer UN (ONZ): 1294 TOLUEN
Klasa RID/ADR/IMO: 3
Kod klasyfikacyjny: F1
Grupa pakowania: II
Ilości ograniczone: LQ4
Kategoria transportowa: 2
Numer rozpoznawczy zagroŜenia: 30
Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 3:
15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH
Substancja została zaklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z obowiązującym prawem.
Na etykietach naleŜy umieścić następujące informacje:
Symbol ostrzegawczy na
opakowaniu jednostkowym: Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:
Xn Produkt szkodliwy.
F Produkt wysoce łatwo palny.
Zwroty wskazujące rodzaj zagroŜenia R 11 Produkt wysoce łatwo palny.
R 38 Działa draŜniąco na oczy.
R 48/20 Działa szkodliwie przez drogi oddechowe; stwarza powaŜne zagroŜenie zdrowia w następstwie długotrwałego naraŜenia.
R 63 MoŜliwe ryzyko szkodliwego działania na dziecko w łonie matki.
R 65 Działa szkodliwie; moŜe powodować uszkodzenie płuc w przypadku połknięcia.
R 67 Pary mogą wywoływać uczucie senności i zawroty głowy.
Zwroty określające warunki bezpiecznego stosowania S 2 Chronić przed dziećmi.
S 36/37 Nosić odpowiednią odzieŜ ochronną i odpowiednie rękawice ochronne.
S 46 W razie połknięcia niezwłocznie zasięgnij porady lekarza – pokaŜ opakowanie lub etykietę.
S 62 W razie połknięcia nie wywoływać wymiotów, niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza i pokazać opakowanie lub etykietę.
Kartę wykonano zgodnie z:
• Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11.01.2001r. (Dz.U.11 poz.84; z późniejszymi zmianami).
• Rozporządzeniem w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 140, poz. 1171) ze zmianą z dnia 14.12.2004r. (Dz.U. 2 z 2005r. poz.2).
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 28.09.2005r w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz.U.201 poz.1674), (29ATP).
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 173, poz. 1679 z późniejszymi zmianami).
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 171, poz. 1666 z późniejszymi zmianami).
• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z dnia 1.10.2005r. (Dz.U. 212 poz.1769).
• Ustawą z dnia 27.04.2001r. o odpadach (Dz.U.62 poz.628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27.09.2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206).
• Ustawą z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz.U. 2001 nr 63 poz. 638).
• Klasyfikacją towarów niebezpiecznych zgodnie z Umową Europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR).
• Ustawą z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. 2002 nr 199 poz. 1671) z późniejszymi zmianami.
• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami.
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86).
• Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173).
• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami.
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86).
• Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173).
16. INNE INFORMACJE
Chemiczne określenie produktu:
Toluen (metylobenzen)
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych Xn Produkt szkodliwy.
F Produkt wysoce łatwo palny.
Znaczenie zwrotów zagroŜenia z punktu 2 R 11 Produkt wysoce łatwo palny.
R 38 Działa draŜniąco na oczy.
R 48/20 Działa szkodliwie przez drogi oddechowe; stwarza powaŜne zagroŜenie zdrowia w następstwie długotrwałego naraŜenia.
R 63 MoŜliwe ryzyko szkodliwego działania na dziecko w łonie matki.
R 65 Działa szkodliwie; moŜe powodować uszkodzenie płuc w przypadku połknięcia.
R 67 Pary mogą wywoływać uczucie senności i zawroty głowy.
Normy na sprzęt ochronny:
PN-EN 141:2002 Sprzęt ochrony układu oddechowego. Pochłaniacze i filtropochłaniacze, wymagania, badanie, znakowanie;
PN-EN 344:1996 Wymagania i metody badania obuwia bezpiecznego, ochronnego i zawodowego do uŜytku w pracy. Zmiana A1;
PN-EN 166:2002 (U) Ochrona indywidualna oczu. Wymagania;
PN-EN 374-3:2004 (U) Rękawice chroniące przed chemikaliami i mikroorganizmami. Wyznaczanie odporności na przenikanie chemikaliów;
PN-EN 466:1998 OdzieŜ ochronna. Ochrona przed ciekłymi chemikaliami. Wymagania dotyczące
odzieŜy chroniącej przed chemikaliami z połączeniami nieprzepuszczającymi cieczy (typ 3);
Powietrze na stanowiskach pracy
PN-EN 1540:2004 Powietrze na stanowiskach pracy. Terminologia
PN-EN 689:2002 Powietrze na stanowiskach pracy. Wytyczne oceny naraŜenia inhalacyjnego na czynniki chemiczne przez porównanie z wartościami dopuszczalnymi i strategia pomiarowa.
Uwaga:
UŜytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacja zawarta w powyŜszej karcie stanowi opis wymogów bezpieczeństwa uŜytkowania preparatu. UŜytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do określonych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy uŜytkownika. Karta charakterystyki nie moŜe być traktowana jako gwarancja właściwości preparatu.
Produkt nie moŜe być uŜywany bez pisemnej zgody w Ŝadnym innym celu aniŜeli podanym w p.1 karty charakterystyki.
Karta charakterystyki jest bezpośrednio przekazywana dystrybutorowi produktu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.
Kartę wykonano w Przedsiębiorstwie EKOS S.C. 80-266 Gdańsk, al. Grunwaldzka 209, tel/fax: (0-58)305-37- 46, www.ekos.gda.pl e-mail: ekos@ekos.gda.pl na podstawie informacji i konsultacji uzyskanych od Zamawiającego oraz materiałów z własnej bazy danych.
Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki są zgodne z aktualnym stanem naszej wiedzy i spełniają warunki prawa krajowego oraz Unii Europejskiej.
Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki nie są gwarancją parametrów technicznych czy przydatności do określonych zastosowań.
