• Nie Znaleziono Wyników

Przerywanie obrońcy : znaczenie procesowe

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Przerywanie obrońcy : znaczenie procesowe"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Roman Łyczywek

Przerywanie obrońcy : znaczenie

procesowe

Palestra 36/7-8(415-416), 76-77

(2)

MISCELLANEA KARNO-SĄDOWE

Przerywanie obrońcy - znaczenie procesowe

Zdarza się, niestety, że przewodni­

czący rozprawy przerywa obrońcy w trakcie jego wypowiedzi na rozpra­ wie, w szczególności zaś w trakcie wy­ powiadania wniosków. Wina może spo­ czywać oczywiście na obu stronach. By­ wa, że przewodniczący zbyt szybko poj­ muje swoje uprawnienia w zakresie ini­ cjatywy procesowej i, opanowany okre­ śloną koncepcją oceny sprawy, „usuwa z drogi” wszelkie zdarzenia i oceny, któ­ re koncepcji tej nie odpowiadają. Naru­ sza wtedy zasadę wynikającą z art. 357 k.p.k. Bywa jednak też tak, że zachowa­ nie się obrońcy narusza w sposób oczy­ wisty rzeczowość, i wtedy przewodni­ czącemu przysługują niewątpliwie pra­ wa wynikające z art. 313 §1 k.p.k., spro­ wadzające się do czuwania nad prawid­ łowym przebiegiem rozprawy.

Sytuacje takie, wiążące się przeważ­ nie z jawnym lub ukrytym napięciem nerwowym, rozpatrywać można z pun­ ktu widzenia kultury procesowej, obo­ wiązującej wszystkie osoby w procesie uczestniczące, jednakże mają one rów­ nież swoje znaczenie proceduralne.

Obrońca ma pełne prawo do zapew­ nienia mu ze strony przewodniczącego pełnej niezawisłości przy wykonywaniu obrony. Trudność polegać tu może na określeniu, czy w konkretnej sytuacji obrońca nie wykroczył poza swe zadania procesowe. Zwiększa tę trudność zapew­ nienie obrońcy swobody w „budowa­ niu” własnej taktyki obrończej, której tajniki ma prawo ujawnić dopiero na za­ kończenie rozprawy.

Przewodniczący jest związany prze­ pisem art. 315 k.p.k. Przepisu tego nie

można oczywiście rozumieć tylko

w sposób formalny; stanowi on szcze­ gólnej rangi gwarancję procesową.

Może więc przerywanie obrońcy jego wypowiedzi na rozprawie stanowić uchybienie procesowe w rozumieniu art. 387 pkt 2 k.p.k. Przekonanie jednak in­ stancji odwoławczej o tym, że uchybie­ nie to mogło mieć wpływ na treść orze­ czenia, stanowi już odrębne zagadnienie.

Odczytywanie poprzednich zeznań

Sprawy związane z odczytywaniem poprzednio złożonych zeznań są w prze­ pisach procedury karnej rozwiązane dość niejasno, jeżeli nie myląco.

Artykuł 337 §1 k.p.k. pozwala sądo­ wi w określonych warunkah na odczyty­ wanie złożonych uprzednio przez świad­ ka zeznań, również w innych procesach, a orzecznictwo sądowe z prawa tego czyni obowiązek. Paragraf 2 tegoż arty­ kułu analogicznie traktuje poprzednie zeznania świadka złożone w innym pro­ cesie w charakterze oskarżonego. Arty­ kuł 338 §1 k.p.k. rozwiązanie identyczne rozszerza na sytuację, gdy bezpośrednie przesłuchiwanie świadka nie jest nie­ zbędne, a żadna ze stron procesowych, których zeznanie to może dotyczyć, nie sprzeciwi się odczytaniu takich zeznań.

Dodajmy, że przez pojęcie „inne po­ przednie postępowanie” rozumieć nale­ ży również np. poprzednio toczące się postępowanie cywilne.

Zastanowić się wypada, czy takie rozwiązanie nie ogranicza praw oskarżo­ nego do obrony.

Tak więc oskarżony w poprzednim procesie, korzystający tam z immunitetu z powodu złożenia fałszywych wyjaś­ nień znajduje się w nowej dla siebie sy­

(3)

Przerywanie obrońcy - znaczenie procesowe

tuacji: zeznaje jako świadek i immunitet już mu nie przysługuje. Jeżeli osobiście staje przed sądem, to może korzystać z prawa uchylenia się od składania ze­ znań na podstawie art. 166 §1 k.p.k. Je­ żeli jednak wyjaśnienia jego, złożone uprzednio, będą odczytane? Czy ustale­ nia faktyczne nowego postępowania, to­ czącego się bez udziału świadka, będą mogły być podstawą do wznowienia w stosunku do niego uprzedniego postę­ powania, cywilnego lub karnego?

W konsekwencji odczytania zezna­ nia świadka, przesłuchanego uprzednio

w charakterze strony po złożeniu przy­ rzeczenia w trybie art. 303 k.p.c. można by tu znaleźć punkt wyjścia do nowego postępowania karnego przeciwko temu świadkowi na podstawie art. 247 §1 k.k. (z drobnym ograniczeniem wynikają­ cym z art. 247 §3 k.k.).

Na te trudności nie znajdujemy w ko­ deksie postępowania karnego bezpo­ średniej odpowiedzi. W każdym razie w tej chwili zalecić należałoby wielką ostrożność w korzystaniu z omawianych przepisów.

R o m a n Ł y c z y w e k

Cytaty

Powiązane dokumenty

przytoczone w niniejszym artykule orzeczenia praktyka w zakresie kontro­ li praworządności orzeczeń sądu polubownego wykazuje, iż sądy państwo­ we, przyjmując

 Jeżeli na rozprawę odroczoną lub przerwaną nie stawił się współoskarżony, którego obecność jest obowiązkowa, sąd może prowadzić rozprawę w zakresie

 Jeżeli oskarżony, którego obecność na rozprawie jest obowiązkowa, zawiadomiony o terminie rozprawy oświadcza, że nie weźmie udziału w rozprawie,

 Powaga rzeczy osądzonej nie rozciąga się natomiast na osoby inne niż strony postępowania , których dotyczy rozszerzona moc wiążąca prawomocnego wyroku.  W sprawie

wygasają z upływem roku od dnia, w którym umowa przyrzeczona miała być zawarta; jeżeli sąd oddali żądanie zawarcia umowy przyrzeczonej, roszczenia

W praktyce sądowej, gdy oskarżony w procesie ideologicznym przyznaje się do popełnienia czynu, a nie przyznaje się do winy, sąd staje na

Все это помогает студентам-ностранцам осознать, понять такие характеристики текста, как целостность и композиционная завершен- ность,

W regulami- nie urzędowania sądów lekarskich prze- sądzono w § 52, że do takich kosztów na- leżą: koszty doręczenia wezwań i innych pism związanych z postępowaniem przed