dr n. med. Bogusław Nedoszytko
Metody badań histologicznych
Wydział Zamiejscowy w Gdyni
Histologia i biologia komórki
dr n. med. Bogusław Nedoszytko
Wydział Zamiejscowy w Gdyni
Podstawy biologii i genetyki
dr n. med. Bogusław Nedoszytko
Wydział Zamiejscowy w Gdyni
Atlas Histologiczny
dr n. med. Bogusław Nedoszytko
Wydział Zamiejscowy w Gdyni
Podstawy biologii i genetyki
dr n. med. Bogusław Nedoszytko
Wydział Zamiejscowy w Gdyni
Program wykładów:
• Biologia komórki – komórki pro i eukariotyczne, teoria endosymbiozy, błona komórkowa, transport przez błony,
• osmoza, dializa, endocytoza, egzocytoza, fagocytoza, aparat Golgiego, lizosomy, peroksysomy.
• Biologia komórki – mitochondria, cytoszkielet, ruch komórki.
• Biologia komórki – jądro komórkowe, struktura i funkcje, chromatyna, chromosomy.
• Biologia komórki – cykl komórkowy, podziały komórkowe, mitoza, mejoza, proliferacja, apoptoza, spermatogeneza, oogeneza,
• Biologia komórki – połączenia międzykomórkowe, macierz miedzykomórkowa, transport międzykomórkowy.
• Histologia, podstawy techniki histologicznej.
• Tkanka nabłonkowa i tkanka łączna.
• Skóra – budowa i funkcje naskórka, skóry właściwej i tkanki podskórnej.
• Wytwory skóry – włosy, paznokcie, gruczoły potowe i łojowe, gruczoł mlekowy.
• Tkanka kostna i tkanka chrzęstna, szpik kostny.
• Krew, układ krwionośny, układ limfatyczny.
• Tkanka mięśniowa, tkanka nerwowa i glejowa
• Układ pokarmowy, wątroba i trzustka.
• Układ oddechowy i układ dokrewny.
• Układ moczowy i układ rozrodczy.
• Embriologia – wybrane zagadnienia.
Program ćwiczeń
• Tkanka nabłonkowa, tkanka łączna,
• Tkanka kostna i chrzęstna, układ mięśniowy
• Skóra i tkanka podskórna. włosy, paznokcie
• Krew i układ krwionośny, układ oddechowy
• Tkanka nerwowa, układ pokarmowy
Zalecana literatura i materiały dydaktyczne
• Histologia, A. Stevens, J. Lowe , PWN. 2000
• Alberts i wsp. Podstawy biologii komórki. PWN 1999.
• Limanowski – Podstawy histologii WSZPZIU
• Histologia, pod red. K. Ostrowskiego, PZWL, 1995
• Histologia, W. Sawicki, PZWL, 2003
• Podstawy cytofizjologii i histofizjologii, A. Myśliwski, skrypt AMG, 2003
• Podstawy cytofizjologii, pod red. J. Kawiaka, M. Olszewskiej, J.
Warchoła, PWN, 1995
• Atlas histologiczny pod red. A. Myśliwskiego, OPERON, 2000
• Atlas cytologii i histologii, Sobotta i Hammersen, Urban & Partner
• Atlas histologiczny – B. Nedoszytko ( w przygotowaniu)
Histologia
• Przedmiot i metody badań
Histologia (gr. histos = utkanie; łac. textus = utkanie, tkanina, plecionka) jest nauką o
budowie i czynnościach tkanek.
Komórka Tkanka Narząd
Układ narządów
Wyróżnia się:
• histologię ogólną – naukę o ogólnej budowie i funkcjach podstawowych tkanek organizmu;
• histologię szczegółową – naukę o mikroskopowej budowie poszczególnych narządów i układów narządów;
• histofizjologię – naukę o czynnościach tkanek, w powiązaniu jednak z ich strukturą;
• histochemię - naukę o metodach wybarwiania i wykrywania (reakcje barwne) substancji chemicznych zawartych w
poszczególnych tkankach oraz badającą w pewnym zakresie procesy biochemiczne w tkankach;
• histopatologię – naukę o budowie i funkcjach tkanek organizmu w stanie chorobowym (mikroskopowe badanie zmian chorobowych = patologicznych w narządach).
Nabłonki - ektoderma
Mięśnie i tkanka łączna - mezoderma
Tkanka nerwowa - ektoderma
Etapy badania histologicznego
• Pobieranie tkanki
• Wybranie wycinków
• Utrwalanie tkanki:
-zazwyczaj chemicznie (formalina) -mrożenie
• Usunięcie utrwalacza
• Odwodnienie tkanki (alkohole)
• Oczyszczenie tkanki (ksylen)
• Zatopienie w parafinie
• Wykonanie preparatów (szkiełek)
• Barwienie rutynowe (Hematoxylina & Eozyna)
• Przykrycie szkiełkiem nakrywkowym (balsam kanadyjski)
Pobieranie materiału do badań
histologicznych
Wykonanie preparatów
Archiwum preparatów w bloczkach parafinowych
Mikrotom
Odwadnianie tkanek
Barwienie preparatów
Eozyna & hematoksylina
Eozyna - barwik kwaśny – barwi tkanki na czerwono
• Reaguje z grupami kationowymi białek, tkanki zabarwiają się czerwono
• Związki i tkanki wykazują acidofilię
• Barwi białka, cytoplazmę
Hematoksylina barwnik zasadowy – barwi tkanki na niebiesko
• Reaguje z grupami anionowymi:
fosforanowymi (DNA, RNA)
siarczanowymi, karboksylowymi,
• związki i tkanki wykazują bazofilię
• Barwi jądro komórkowe, rybosomy
Płuca – eozyna+hematoksylina
Cytologia
• wymazy z dróg rodnych ,
• diagnostyka stanów zapalnych i
nowotworów
Metody stosowane w histologii
•Histochemia/Cytochemia/Immunocytochemia
•Autoradiografia
•Hodowla organów i tkanek
•Separacja ( oddzielania) komórek i organelli
•Specjalne techniki mikroskopowe i mikroskopy
Miary długości:
1 Angstrom (Å) = 0.1 nanometra (nm) 10 Angstroms = 1.0 nanometra
1,000 nanometers = 1.0 micrometra (μm) 1,000 micrometers = 1.0 millimeter (mm) Erytrocyt (RBC) = średnica 6-7μm
METODY STOSOWANE W HISTOLOGII
Histochemia/Cytochemia/Immunocytochemia
•Daje informacje o składzie chemicznym tkanki
•Po rutynowym utrwalaniu barwi się tkankę na obecność:
- Nukleoprotein
- Białek cytoszkieletu (wewnątrz komórkowo) - Białek pozakomórkowych
- Fosfolipidów i białek błony komórkowej - Węglowodanów ( glikogen)
Neurony Komórki tuczne w skórze
Nerka – kanaliki nerkowe
Włókna kolagenu w sercu
Jelito cieńkie (H+E)
Immunocytochemia:
•Reakcja Antygen/przeciwciało
•P-ciało sprzężone z enzymem, metalem ciężkim lub barwnikiem fluorescencyjnym
• P-ciało pierwotne/ P-ciało wtórne (kanapka – sandwich)
Mikrofilamenty aktynowe
F-Actin microfilaments - red, von Willebrand factor in palade bodies - green, nuclei blue (DAPI).
Mouse embryonal fibroblast 3T3 treated with anti-mitotic drug vinblastine
Tubulin paracrystals stained with antibody TU-01 against
alpha-tubulin (red), vimentin coils stained with antibody VI-01 against vimentin (green), DNA (blue)
Primary culture of rat neurons and glial cells Tubulin stained by polyclonal antibody (green), neuron-specific class-III beta tubulin stained with antibody TU-20 (red) DNA (blue)
Barwienie kwasem nadjodowym i fuksyną - reakcja PAS (Periodic acid-Schiff )
Oligocukry poddane działaniu kwasu nadjodowego ulegają utlenieniu. Powstały dwualdehyd reaguje z dczynnikiem Schiffa jakim jest fuksyna (odbarwiona kwasem
siarkawym) dając barwną, purpurową reakcję.
• Dodatnią reakcję PAS dają wszystkie nierozpuszczalne polisacharydy jak:
– glikogen – skrobia – celuloza.
• Ponadto pozytywną reakcję dają również takie związki jak:
– mukopolisacharydy
– glikoproteiny i glikolipidy.
Reakcja PAS - szpik prawidłowy
• Produkt reakcji: czerwone ziarnistości w miejscu
występowania glikogenu
• Komentarz: Gruboziarnista reakcja w limfocycie
wskazanym strzałką. Ponadto widocznych jest pięć innych granulocytów wykazujących słabą, reakcję dodatnią
dyfuzyjną (w neutrofilach segmentowanych reakcja ta jest silna).
Wymaz – barwienie glikogenu PAS
Skóra – proliferujące komórki warstwy podstawnej (BrDU)
Skóra – barwienie melanin (m.Fontana-Masson)
Skóra – melanina (czerwone) i komórki dzielące się (BrDU)
Skóra – komórki proliferujące PCNA
Skóra – komórki proliferujące PCNA
Skóra – kolagen IV
Skóra – włókna elastyczne
Skóra – w naczyniach czynnik krzepnięcia von Villebrandta
Skóra - VEGF
Apoptoza w komórkach skóry
Jelito – aktyna w mięśniach gładkich (czerwone)
Gruczoł ślinowy
Prostata
A. Limfocyt B. Monocyt C. Bazofil
Barwnik Wright’a-Giemsy
ACTH Receptor estrogenowy
Koniec
PCNA
Błona podstawna laminina
P-53