• Nie Znaleziono Wyników

Graficzna metoda rozwiązania równań krytycznych dla termicznych reaktorów jądrowych

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Graficzna metoda rozwiązania równań krytycznych dla termicznych reaktorów jądrowych"

Copied!
18
0
0

Pełen tekst

(1)

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Nr 26 E n e r g e t y k a z« 5 1961

Ta d e u s z Św ie rż a w sk i, t a d e u s z d e s

K a t e d r a T e o r i i Maszyn C i e p l n y c h

GRAFICZNA METODA ROZWIĄZANIA RÓWNAŃ KRYTYCZNYCH

DLA TERMICZNYCH REAKTORÓW JĄDROWYCH

W p r a c y podano r ó w n a n ia k r y t y c z n e p r z y z a s t o s o w a n i u metody z efektywnym w s p ó łc z y n n ik ie m d y f u z j i , m etody z dwoma g ru p a m i n e u tro n ó v/ 9 metody w ieku F e rm ie g o , metody je d n o g ru p o w e j o r a z r ó w n a n ie d l a p rz y p a d k u m o d e r a t o r a wo­

dorowego o

P rze p ro w a d zo n o a n a l i z ę wyników j a k i e o t r z y m u j e s i ę p r z y z a s t o s o w a n i u p o s z c z e g ó l n y c h m eto d do o b l i c z e n i a p ra w d o p o d o b ie ń stw a u n i k n i ę c i a u c i e c z k i n e u tro n ó w modero­

wanych z u k ł a d u o s k o ń c z o n y c h wymiarach«

Podano g r a f i c z n y s p o s ó b r o z w i ą z a n i a równań k r y t y c z ­ n ych (1 0 ) , ( 1 3 ) , ( 1 7 ) i (1 8 ) p r z y z a s to s o w a n iu wyżej wy­

m ie n io n y c h metod« Celem z w i ę k s z e n i a d o k ł a d n o ś c i w ykresu*

n a n i e s i o n o dw ie p o d z i a ł k i d l a k ^ ( w y k r e s 2 ) .

W a ż n i e j s z e o z n a c z e n i a

B - p a r a m e t r ( l a p l a s j a n ) r e a k t o r a , D - w s p ó ł c z y n n i k d y f u z j i ,

k 0., - w s p ó ł c z y n n i k r o z m n a ż a n i a w o ś r o d k u n i e s k o ń c z e n i e ro z le g ły m i,

k _ - e f e k ty w n y w s p ó ł c z y n n i k r o z m n a ż a n i a , 0X

L - d łu g o ś ć d y f u z j i ,

1 - ś r e d n i c z a s ż y c i a n e u tr o n ó w ,

o 4» 3

n - k o n c e n t r a c j a n e u tro n ó w t e r m i c z n y c h w 1 cm , P - p ra w d o p o d o b ie ń stw o u n i k n i ę c i a u c i e c z k i n e u tro n ó w

z u k ł a d u o sk o ń c z o n y c h w y m ia ra c h , q - g ę s t o ś ć m o d e r a c j i ,

t - c z a s , V - o b j ę t o ś ć ,

(2)

4 T a d e u sz & v ie rz a w s k i, T ad eu sz Bes

W (r,r') - p ra w d o p o d o b ie ń stw o t e g o , ż e n e u t r o n s z y b k i , k t ó ­ r y p o w s t a ł w p u n k c ie r ' z o s t a n i e zmoderowany w p u n k c i e r do e n e r g i i t e r m i c z n e j ,

ę - ś r e d n i a o d l e g ł o ś ć s p o w a l n i a n i a , 2 #) r - w iek s y m b o lic z n y F e rm ieg o (o w y m iarze cm ) .

1 ® Równania o g ó l n e

D la s t a n u u s t a l o n e g o , r ó w n a n ie d y f u z j i z u w z g l ę d n i e ­ niem ź r ó d e ł i p o c h ł a n i a n i a neutronów ma p o s t a ć [1]* * '

v

D V2 n ( r } -

Zfp-

+ / w ( f , F ) n ( r ') dv '= = 0 ( 1 )

o o j

u

V7 p r z y p a d k u b r a k u a b s o r p c j i neutronów p o d c z a s modera­

c j i , ró w n a n ie c a łk o w e (1 ) można z a s t ą p i ć układem dwóch równ ań r ó ż n i c z k ow y c h :

D v2 n ( r ) - a - q ( r , r^) ( 2 )

v 2 q ( r , r ) = (3 )

z w arunkiem o k r e ś l a j ą c y m p o c z ą tk o w ą k o n c e n t r a c j ę n e u t r o ­ nów moderowanych

ą ( i , 0 ) = n ( ? ) ( 4 )

O

g d z i e o z n a c z a w ie k F e rm ieg o d l a e n e r g i i t e r m i c z n y c h .

*) Ilazwa w iek u sy m b o lic z n e g o p o c h o d z i s t ą d , że w i e l k o ś ć % j e s t w ś c i s ł y m zw iązku z r z e c z y w is t y m c h ro n o lo g ic z n y m w ie k iem neutronów, p o trz e b n y m p r z e c i ę t n i e do -¿moderowa­

n i a n e u t r o n u od e n e r g i i r o z s z c z e p i e n i o w e j do e n e r g i i E o d p o w i a d a ją c e j w a r t o ś c i t ,

' Równanie ( 1 , 4 ) -

(3)

G r a f ic z n a m eto d a r o z w i ą z a n i a ró w n ań o .o 5

20 Równania k r y t y c z n e

201 0 Praw dopodobieństw o (P) u n i k n i ę c i a u c i e c z k i n e u t r o ­ nów z u k ł a d u

Z w arunku l c r y t y c z n o ś c i j d l a k t ó r e g o j e s t s ł u s z n e rów­

n a n i e f a l o w e wynika,, że e f e k ty w n y w s p ó ł c z y n n i k ro zm n aża­

n i a k j,, d l a u k ł a d u o s k o ń c z o n y c h wymiarach,, j e s t równy

¿jedności

k f » koo P - 1 ( 5 )

lu b

( 5 a )

>2« Równanie z efektyw nym w s p ó ł c z y n n ik ie m d y f u z j i D la d u ż y ch r e a k t o r ó w , zm iana k o n c e n t r a c j i n e u tro n ó w raoderoY/anych j e s t n i e w i e l k a n a d r o d z e \ [ 6 f ^ e W yrażen ie q(r„T ') można w ię c r o z w in ą ć v/ s z e r e g M a c l a u r i - n a w edług z u z y s k u j ą c w t e n s p o só b w y s t a r c z a j ą c e p r z y b l i ­ ż e n i e j u ż d l a d r u g i e g o w y ra zu s z e r e g u

q ( r , r ) ^ q ( r sO) + 8 q ( r « ^ ) QZ

W ielk o ść p o c h o d n e j d l a io O o b l i c z a s i ę z ró w n a n ia (3 ) po w y k o r z y s t a n i u w arunku p o c zątk o w eg o ( 4 ) i o s t a t e c z n i e

r o z w i n i ę c i e ( 6 ) w y g l ą d a n a s t ę p u j ą c o ?

q ( r , r ) « y 2- n ( r ) * V2 n ( r ) (6a)

o o

P o d s t a w i a j ą c r ó w n a n ie (6a ) do ró w n a n ia ( 2 ) i k o j a r z ą c n a s t ę p n i e w y ra zy o jed nakow ych p o ch odnych f u n k c j i n ( r ) otrzymamy:

łc T

(D + — j - “ ) V2 n ( r ) + — — n ( r ) =■ 0 ( 7 )

o o

(4)

6 T ad eu sz J w ie r z a w s k i, Tadeu3z Bes

W ie lk o ść z a w a r t a w n a w i a s i e p ie r w s z e g o c z ł o n u ró w n a n ia (7 ) o k r e ś l a n a j e s t w l i t e r a t u r z e [ 1] ^ ja k o efek tyw ny w s p ó ł c z y n n i k d y f u z j i

koo •

De f * D<1 + r or ) <8 )

P o n iew aż d l a s t a n u k r y t y c z n e g o k o n c e n t r a c j a n e u t r o ­ nów pow inna s p e ł n i a ć ró w n a n ie f a lo w e :

V2 n ( r ) = - B2n ( r ) ( a )

w ię c po p o d s t a w i e n i u z a l e ż n o ś c i ( a ) do r ó w n a n ia (7 ) i po u p r o s z c z e n i u u z y s k u j e s i ę ró w n a n ie :

- ( D + T ) B2 + = 0 . (9)

o o

O z n a c z a ją c B 1 = L 2 i w y l i c z a j ą c z ró w n a n ia ( 9 ) w a r- t o ś ć r;— , otrzymamy w zór o l c r e ś l a j ą c y p ra w d o p o d o b ień stw o1 u n i k n i ę c i a u c i e c z k i z u k ł a d u■Koo

. 1 1 - b 2 -

ko° 1 + B2 L2

(5 b )

Fo p o d s t a w i e n i u do ró w n a n ia (5b ) w a r t o ś c i

x - B2 . r T ( b )

można z a p i s a ć j e w p o s t a c i :

Równanie ( 5 . 4 ) i 0 . 7 ) .

1 L2

1 - x = J + r — — . x (1 0 )

oo cq}

(5)

G r a f ic z n a m eto d a r o z w i ą z a n i a ró w n a ń 9 »0 7

2 03 o Równanie z dwoma g ru p a m i n e u tro n ó w

W ró w n a n iu ( 3 ) z a s t ę p u j e m y w a r t o ś ć p o c h o d n e j s t o s u n ­ kiem r o ż n i e

a f e . P l . - . - s 1 0 )

a r o - r ' '

K o r z y s t a j ą c z warunku p o c zątk o w eg o ( 4 ) o r a z z z a l e ż n o ś c i ( 3 ) , p r z y z a ł o ż e n i u , ż e q ( r t T) s p e ł n i a r ó w n a n ie f a lo w e

q ( r , t ) ■ - B2 „ q ( r , t ) (d )

otrzymamy r ó w n a n ie o k r e ś l a j ą c e k o n c e n t r a c j ę n e u tro n ó w raod erowanych

<1(5. * „ ) - ^ (1 1 )

o 1+E i T

P o d s t a w i a j ą c z a l e ż n o ś c i (1 1 ) i ( a ) do ró w n a n ia ( 2 ) o t r z y ­ mamy r ó w n a n ie k r y t y c z n e w t e o r i i dwóch g r u p n e u tro n ó w

- B2 - e--- ~ — — » 0 (1 2 )

l l 1 + b r T

Na p o d s t a w i e z a l e ż n o ś c i (5) i ( 1 2 ) , p ra w d o p o d o b ie ń stw o u n i k n i ę c i a u c i e c z k i n e u tro n ó w z u k ł a d u o b l i c z a s i ę z rów­

n a n i a

P „ - J — --- L _ --- o --- 1__— _

Ko° 1 + B 1 + B

K o r z y s t a j ą c z o z n a c z e n i a (b ), ró w n a n ie ( 5 c ) można p r z e d ­ s t a w i ć w p o s t a c i b a r d z i e j d o g o d n e j p r z y d a l s z y c h ro z w a ­ ż a n i a c h :

1 1__ L2 - . . _,

1+x " k«, + 1 ^ . e X (1 3 )

(6)

8___________ T ad eu sz Ś w ie rz a w s k i, T ad eu sz Bes

2 ,4 « P ¿ im a n ie w p r z y b l i ż e n i u Ferm iego. (m e to d a w ieku F e rm ie g o )

Metoda t a p o l e g a na r o z w i ą z a n i u r ó w n a n i a r ó ż n ic z k o w e ­

go .

M L i l . . b 2 q (5 > 1 ) ( u ,

k t ó r e p o w s t a ł o ze s k o j a r z e n i a równań (3 ) i ( d ) # R o z w ią z a n ie t e g o ró w n a n ia j e s t n a s t ę p u j ą c e ;

- -B 2 T

q ( r , f ) « C ( r ) e * (1 5 )

B la warunku p o c zątk o w eg o (4 ) , z a le ż n o ś ć ( 1 5 ) p rz y jm ie p o s t a ć :

q ( r , T ) . |s £ - n ( ? ) e “ B2* r ( I5a)

Równanie k r y t y c z n e d l a t e j m etody można u z y s k a ć pod­

s t a w i a j ą c r ó w n a n ia (15a) i ( a ) do ró w n a n ia ( 2 )

t->2 1 k a c — B t n t t * r \

- B - — p— + — — oe = 0 (1 6 )

1 1 “

Na p o d s t a w i e z a l e ż n o ś c i ( 5 a ) i ( 1 6 ) , p raw d o p o d o b ień stw o u n i k n i ę c i a u c i e c z k i n e u tro n ó w z ukSadu można o b l i c z y ć

wzorem; _

1 -B %T

p _ — _ — 2~2

Ko° 1 + L B

a po w p row adzeniu do o s t a t n i e g o ró w n a n ia o z n a c z e n i a (b ) otrzymamy z a l e ż n o ś ć

(7)

G r a f i c z n a m eto d a r o z w i ą z a n i a r ó w n a ń » .. 9

205o Równanie k r y t y c z n e w p rz y p a d k u m o d e r a to r a wodoro­

wego

P raw d o p o d o b ie ń stw o u n i k n i ę c i a u c i e c z k i n e u tro n ó w z u k ła d u z a w i e r a j ą ce g o m o d e r a t o r wodorowy, j e s t p o d an e w "4]

1 a r o t g B \ I JtI 1

P . _2--- — . --- V - j - ( 5 e )

B ^ 3 Z m 1 + B2 L

A n a l o g i c z n i e _j a k w p o p r z e d n i c h p r z y p a d k a c h , w p ro w ad zając z a l e ż n o ś ć ( b ) , p r z e k s z t a ł c o n e r ó w n a n ie k r y t y c z n e p r z y j ­ mie p o s t a ć :

a r c t g \ 5 x

m

r _ — + 1 L2

rr~y-

° * O s )

2 . 6 . Równanie z .jedną g r u p ą n e u tro n ó w

W y lic ze n ie p a r a m e t r u m a t e r i a ło w e g o w p r z y b l i ż e n i u jednogrupowym ma j e d y n i e z n a c z e n i e porównawcze w o d n i e ­ s i e n i u do m etod p o p rz e d n ic h ,,

W m e to d z ie t e j r o z p a t r u j e s i ę t y l k o g r u p ę n e u tro n ó w t e r m i c z n y c h , z a n i e d b u j ą c tym samym m o d e r a c ję n a o d c in k u

? - r . Z a ł o ż e n i e t o j e s t równoważne z a l e ż n o ś c i n ( r ) «

= n ( r ) c Z a k ł a d a j ą c , ż e p o w s t a j ą c e n e u t r o n y p o s i a d a j ą e n e r g i e t e r m i c z n e , można o b l i c z y ć c z ł o n o k r e ś l a j ą c y wy­

r a z ź r ó d ł a n e u tro n ó w w ró w n a n iu (1 ):

S => | W w ( ? , ? ' ) n ( 5 ' ) d v ' * / w( J f P ) dy' = | S2_

o ./ o ,/

(1 9 ) gdyż p ra w d o p o d o b ie ń stw o zm oderow ania p r z e c h o d z i w pew­

n o ś ć , c z y l i

Pn *. J W i r , ? " } d v ' - 1 v

(8)

1C T a d e u sz Śwl e rz a w slc i, T adeusz Ees

P o d s t a w i a j ą c z a l e ż n o ś ć (1 9 ) do wzoru ( 1 ) otrzymamy rów­

n a n i e d l a j e d n e j g r u p y n e u tro n ó w

- B? - + ~ * 0 (2 0 )

1 L

P raw d o p o d o b ie ń stw o u n i k n i ę c i a u c i e c z k i n e u tro n ó w z u k ł a ­ du równe j e s t p ra w d o p o d o b ie ń stw u u n i k n i ę c i a u c i e c z k i n e u ­ tro n ó w t e r m i c z n y c h

1 k °° 1 + l 2b 2 Z równań ( 5 f ) i ( b ) w y n ik a z a l e ż n o ś ć :

( 5 f )

1 L2

1 = F “ + F T T • x oo oq* ‘rp <2 1 >

3* P o ró w n a n ie i a n a l i z a wyników

P raw d o p o d o b ień stw o u n i k n i ę c i a u c i e c z k i n e u tro n ó w z u k ł a d u r o z p a t r y w a n e w p u n k c ie 2.1 można tr a k to w a ć ja k o i l o c z y n p ra w d o p o d o b ie ń stw a u n i k n i ę c i a u c i e c z k i n e u t r o ­ nów moderowanych P p r z e z p ra w d o p o d o b ie ń stw o u n i k n i ę ­ c i a u c i e c z k i n e u tro n ó w t e r m i c z n y c h P

U

P . Pm P. (22)

tn t g d z i e o z n a c z a j ą

P _ i l o ś ć n e u tro n ó w zmoderowanych do e n e r g i i t e r mi c z n e j m ~ i l o ś ć n e u tro n ó w p o w s t a ł y c h n a s k u t e k r o z s z c z e p i e n i a ’

i l o ś ć n e u tro n ó w t e r m i c z n y c h p o c h ł o n i ę t y c h w 3 t r e f i e _ _ aktyyme.i___________ _________________ ______________ _____

t “ i l o ś ć n e u tr o n ó w zmoderowanych do e n e r g i i t e r m i c z n e j

(9)

G r a f i c z n a m eto d a r o z w ią z a n ia ró w n a ń « .» 11

t/ychodząc z pow yższych d e f i n i c j i o k r e ś l a j ą c y c h P

? . można o trz y m a ć n a s t ę p u j ą c e z a l e ż n o ś c i : m

q ( ? 9 r m)

P ii rm a —■--- ±— ( 2 3 )

n q ( r , 0) _k=on ( ? ) ^ ^

o o r a z

r ę i

p . — ( 2 4 )

- D V2 a ( p )

o

Po p o d s t a w i e n i u (2 3 ) i (24) do ró w n a n ia (2 2 ) uzyskujem y z a l e ż n o ś ć :

r u r ) 2o__

i s = - n ( r ) n i i i . - D V2 n ( r )

? „ ~ . - 7 =^--- 2- --- ( 22a) 1o

Mzór n a o k r e ś l e n i e j e s t t a k i sam p r z y w s z y s t k i c h m eto d ach , gdyż g ę s t o ś ć n e u tro n ó w t e r m i c z n y c h o k r e ś l o n a j e s t w s z ę d z i e n a p o d s t a w i e t e g o samego r ó w n a n ia ( 2 ) . Róż­

n i c e w w a r t o ś c i a c h Pffl w y n i k a j ą z r ó ż n y c h sposobów o b l i ­ c z a n i a g ę s t o ś c i m o d e r a c j i »

W s ta w ia ją c z a l e ż n o ś ć ( a ) do ró w n a n i a (2 4 ) otrzymamy:

n il l n(r)

p r Q ^ O 1________ __

* f i ś l - D72n (? > S m . D [ . b 2 „ ( 5;] ’ 1 ♦ 10 D B2 '

1

3 2 2

1 + L B

(2 4 o )

(10)

12 T ad eu sz ¿ fw ie rz a w sk if T ad e u sz Bes

W a r t o ś c i P d l a p o s z c z e g ó l n y c h m etod w y l i c z a s i ę z z a l e ż n o ś c i (23'). p o d s ta w ia j ąc o d p o w ied n ie w y r a ż e n ia n a q ( r f T)

a ) m etoda e fe k ty w n eg o w s p ó ł c z y n n ik a d y f u z j i

^ ( -r ) ł ^ v a n ( ? ) a ( 5 ) _ b2 ^ ^

* » - ^ n ( ? ) z m

O

b ) m etoda dwóch g r u p n e u tro n ó w ICoo f — \

n ( r )

p ... O__________ 1 1

m 1 + B2 ' Tt * — - n ( r ) 1 + B2 . r T

m etoda w iek u Ferm ieg o ,2

(2 5 )

( 2 6 )

n ( r ) e " B~Tt 2

P = — --- « e“ B 1 T (2 7 )

m - ~ n ( r )

d) d l a m o d e r a t o r a wodoroy/ego a r c t g 3

r T

P „ T' ( 2 8 )

B

W ie lk o ś ć wielcu F e rm ieg o % w y s t ę p u j ą c a w p o p r z e d n i c h r o z w a ż a n ia c h j e s t z w ią z a n a z d ł u g o ś c i ą m o d e r a c j i r e l a c j ą

(j 2 a &% (d )

(11)

G r a f i c z n a m eto d a r o z w ią z a n ia ró w n ań » . 13

P o d s t a w i a j ą c z a l e ż n o ś ć ( ć ) do równań ( 2 5 ) , ( 2 6 ) , (2 7 ) i ( 2 8 ) otrzymamy w a r t o ś c i p ra w d o p o d o b ie ń stw u n i k n i ę c i a u c i e c z k i p o d c z a s m o d e r a c j i , w f u n k c j i d ł u g o ś c i m odera­

c j i

P = 1 -

m 4 - ? 2

1 m

1 + | - ? 2

(25a)

(2 6 a )

Pm - ^ [ ‘ I " • « 2 ] a r c t g e

m B

(27 a )

( 2 8 a ) V I

Z a l e ż n o ś c i P_m f ('~ ^ ^ u *^*e w fo rm * e w y k re su (p o d a ­ n e z a [3] , z u z u p e ł n i e n i e m k rz y w e j d l a e fe k ty w n e g o w s p ó ł­

c z y n n i k a d y f u z j i ) p r z e d s t a w i a r y s , 1 .

D la p o r ó w n a n ia w ja k im s t o p n i u r ó ż n i ą s i ę w a r t o ś c i P p r z y p o s z c z e g ó l n y c h s p o s o b a c h o b l i c z a n i a g ę s t o ś c i mo­

d e r a c j i , można Pra r o z w in ą ć w s z e r e g M a c l a u r i n a j a k o f u n k c j ę p o t ę g B2 * ! ** x , W a r t o ś c i pow yższe u j ę t o w z e s t a ­ w i e n i u .

M e t o d a r n « f ( B 2 r ) r m ’ Uwagi

e fe k ty w n e g o w s p ó ł c z y n n i ­ k a d y f u z j i dwóch gzup n e u tro n ó w wieku F e rm ieg o

1 - B2 T 1

1 - X

1 -x + x 2- x ^ + . . + ( - 1 )n x x+ . .

2 3 n

i - * ł ^ r - 3 T + . . + ( - 1 ) 2J- d l a 1 + b

-B 2 .T e

|x|<1 + m o d e r a t o r a

wodorowego

a r c tgNiB3t B \JW

2 3 3

3 ..2 3 . a r .

^ — X~ł- p. • y + • • • 4*

+ 2n+1 * • • •

d l a

|x |< 1 /3

(12)

H Tadeusz o w io r za w sk i, Tadeusz Bes

R y s, 1 . Z e s t a w i e n i e f u n k c j i Pm z a l e ż n e j od i l o c z y n u ś r e d n i e j o d l e g ł o ś c i s p o w a l n i a n i a i p a r a m e tr u m a t e r i a ł o ­

wego, d l a p o s z c z e g ó l n y c h m etod o b l i c z e ń :

a - e fe k ty w n y w s p ó ł c z y n n i k d y f u z j i , b - dwie g ru p y n e u ­ tr o n ó w , c - w ie k F e rm i e g o , d - m o d e r a t o r wodorowy

(13)

Nomoyram do rozwiązania równań krytycznych dla

termicznych reaktorów

jądrowych nm a e(^tywny mpólci dyfuzji

b dwie grupy neutronów c wiek Fermiego

0.09 d moderator wodorowu

U v

(14)

G r a f i c z n a m eto d a r o z w ią z a n ia ró w n a ń .. 15

Z a n a l i z y w i e l k o ś c i Pm po d an y ch w z e s t a w i e n i u w yni­

k a , że d l a w i e l k o ś c i Tij •< 0 , 0 2 wpływ d a l s z y c h ( p o - cząw szy od trzeciego) czło n ó w w r o z w i n i ę c i a c h Pn =» f ( x ) n o ż n a z a n i e d b a ć . S t o s u j ą c ró w n a n ie k r y t y c z n e z efektywnym w s p ó ł c z y n n ik ie m d y f u z j i ( n a j p r o s t s z a p o s t a ć )

B2 = (2 9 )

L + Ko» t t

n i e p o p e łn ia m y b ł ę d u p r z y o b l i c z a n i u B r T2

w ię k sz e g o od 0 ,0 0 0 5 w p o ró w n a n iu z w a r t o ś c i ą w y n i k a j ą c ą z m etody dwóch g ru p n e u tr o n ó w ,

od 0, 0 0 0 3 w porów nan iu z w a r t o ś c i ą w y n ik a ją c ą z m etody w ieku F e r m i e g o ,

- ” - od 0 ,0 0 0 9 w p o ró w n a n iu z w a r t o ś c i ą w y n i k a j ą c ą z m etody d l a m o d e r a t o r a wodorowego ( w i e l k o ś c i b łędów z o s t a ł y u s t a l o n e g r a f i c z n i e ) .

G r a f i c z n a m eto d a r o z w i ą z a n i a równań k r y t y c z n y c h p o l e ­ g a n a w y k o r z y s t a n i u z a l e ż n o ś c i ( 5 ) i ( 2 2 ) , k t ó r e w odpo­

wiednim z a p i s i e można p r z e d s t a w i ć w f o r m i e wykresu?

- x r r 7 ( 3 0 i

Ponieważ w a r t o ś ć P^ j e s t w s p ó ln a d l a w s z y s t k i c h m etod, k o r z y s t a j ą c z r ó w n a n i a (24a) i z z a l e ż n o ś c i (b ) (5’c),(5c), (5u),(5e) lu b (5f) otrzymamy w y r a ż e n ie :

1 1 L2

P m *lk * r ~o o **■ 4- ? " = ilo o k + --oo v c Ti 0 X

J e s t t o r ó w n a n ie l i n i i p r o s t e j , k t ó r ą można ła t w o w ykre­

ś l i ć z n a j ą c n a s t ę p u j ą c e p a r a m e t r y :

3 ) -_L_ x a 0 ) . W a r t o ś c i t e s ą n a n i e s i o n e n a

-- CJO

o s i rz ę d n y c h w y k re su ( r y s . 2 ) ,

(15)

16 T ad eu sz ś w i e r z a w s k i, T ad eu sz Bes

b ) t a n g e n s k ą t a n a c h y l e n i a p r o s t e j rów ny — — » W ie l -

/ ~ T

k o ś c i t e s ą ró w n ie ż n a n i e s i o n e n a w y k r e s i e ( r y s . 2 ) . Poniew aż w m e t o d z i e dwóch g ru p krzyw a Pm ma dwie g a ł ę z i e ( r y s . 3)» zatem r o z w i ą z a n i e b ę d z i e p o s i a d a ł o dwa p i e r w i a s t k i ( d r u g i j e s t w s p ó ł c z y n n ik ie m o d p o w ie d n ie j ^ zm ie n n ej w ró w n a n iu o k r e ś l a j ą c y m s t r u m i e ń n e u t r o n ó w [2] ) .

R y s . 3» W yzn aczen ie d r u g i e g o p i e r w i a s t k a w m e t o d z i e dwóch g ru p n e u tro n ó w

Celem w y z n a c z e n ia t e j w a r t o ś c i p r z e k s z t a ł c i m y ró w n a n ie k r y t y c z n e ( 1 3 ) do p o s t a c i

2 2

, x 2 + (1 + . x + (koo - 1 ) a 0 (1 3 a)

T T

1T) Równanie 8 . 4 6 . 2 .

(16)

C -ra fic z n a m eto d a r o z w ią z a n ia r ó v m a ń ,«. 1?

D la r ó w n a n i a k w adratow ego ( I 3 a ) suma p i e r w i a s t k ó w w yra“

ża s i ę z a l e ż n o ś c i ą

1 l2

1 -f 7 —~

X 4 * X si «=• T

4 T

s k ą d

Trp

%

x » - (1 + — |*") - x, (3 2 )

li

W ykres p r z e d s t a w i o n y n a r y s u n k u 2 może z n a l e ź ć ró w n ie ż z a s t o s o w a n i e p r z y w y z n a c z a n iu w a r t o ś c i s

P^. “ p ra w d o p o d o b ie ń s tw a u n i k n i ę c i a u c i e c z k i n e u tro n ó w z r e a k t o r a p r z y m o d e r a c j i od e n e r g i i r o z s z c z e - p i e n i a do e n e r g i i r e z o n a n s o w e j ,

Pr - p r a w d o p o d o b ie ń s tw a u n i k n i ę c i a u c i e c z k i p o d c z a s m o d e r a c j i od e n e r g i i re z o n a n s o w e j do e n e r g i i t e r ~ m i c z n e j ,

P. - p ra w d o p o d o b ie ń s tw a u n i k n i ę c i a u c i e c z k i n e u tro n ó w t e r m i c z n y c h »

W y sz c z e g ó ln io n e pow yżej w i e l k o ś c i s ą p o t r z e b n e do u ł o ż e ­ n i a b i l a n s u n e u tro n ó w w r e a k t o r z e * Do w y z n a c z e n i a w a r t o ­ ś c i P f n a l e ż y zn ać w i e l k o ś ć w ie k u P e rm ie g o d l a e n e r ­ g i i rezo n an so w y ch ,, O d c i n a j ą c n a o s i o d c i ę t y c h w i e l k o ś c i x - y - '? o d c z y t u j e s i ę n a o s i rz ę d n y c h o d p o w ie d n ie w a r t o - Tr ś c i TP f ,

D la p o s z c z e g ó l n e j m e to d y , p ra w d o p o d o b ie ń stw o u n i k n i ę ­ c i a u c i e c z k i p o d c z a s m o d e r a c j i w yznacza s i ę r z u t u j ą c n a oś r z ę d n y c h p u n k t p r z e c i ę c i a p r o s t e j o k r e ś l o n e j równa­

niem ( 3 1 ) z krzy,vą P^« W ie lk o ś ć P^ o b l i c z a s i ę z rów­

n a n i a

Pr - ( 3 3 )

Praw do p o d o b ień stw o u n i k n i ę c i a u c i e c z k i n e u tro n ó w t e r m i c z ­ nych o k r e ś l o n e z o s t a ł o rów naniem (24a ) 0

(17)

18 T a d e u sz Ś w ie rz a w sk iy T ad eu sz Bes

LITERATURA

[1] E .D . GAŁANIN - " T i e o r i j a j a d i e m y c h r e a k t o r ó w n a t i e p ł o w y c h n i e j t r o n a c h " 2 iz d .A to m izd at.-» - Moskwa, 1959.

[2] S.GLASSTONE, M.Cf EDLUND - " F o d sta w y T e o r i i R eaktorów J ą d r owych” ( t ł u n . ) PWN, 1957-

[3] C . F . BONILLA ( e d . ) - " N u c l e a r E n g i n e e r i n g " , McGraw H i l l , New Y ork, 1957.

[4] A,M.WEINBERG, E.P.V/IGHER - "The P h y s i c a l T h eo ry o f N e u tr o n C h a in R e a c t o r s " , C h ic ag o , 1958.

(18)

i i r a f i c z n a m etoda r o z w i^ z a n i a ro w n a h . 19

rp acJjH H ecK M M M eTO fl p e m e H M H k p m t h'i c c k ï i x y p a B ii e m m

fljia TepMMHecKHx a^epKbix peaKTopos

P E 3 I O M E

B p a ô o T e n p M B e ^ e K O K p M T H u e c K o e y p a B H e i r u e c n p K M e n e H n e M

MeTO,qa C Scbc^GKTMBHblM K034)4>imMeHT0M /IMCjDCpySMM, MeTO^a c psyMa rpynnaMM HeÜTpoHOB, MeTopa sospacTa <£>epMii, oflHorpyn- no3oro MeTOfla, a Taxxce ypaBHeHMe #jih cjiynaa Bopopo^Horo 3a- MeaJiMTejia.

Bbui npoBeaeH aHajm3 pe3yjibTaT0B, Kaxwe nojiynaiOTca npw

npM M eH eH H M O T,n;ejibH bix M e T o a o s a j i a p a c n e T a B ep o sT H O C T M 113- ô e a îa H M a y T e n K M M O fle p iip o B a H H b ix H eÜ T poH O B M3 CM CTeM bi c k o - H enH biM M p a sM e p a M M .

IIpMBeaeH rpacpMHecKMK cnocoS pemeHMH KpimiHecKHx ypaB-

h 6 hmm ( 1 0 ) , ( 1 3 ) , ( 1 7 ) m ( 1 8 ) n p w n p H M e n e H H H B b im e n p M B e f l e H H b ix M eTOflOB. C pejibio n o B b im e H H H t q h h o c t m r p a c j m x a , S b i j i h B H e c e n b i M p e m x a j i b i a a a k 00 (rp a c|)M K 2 ).

The G r a p h i c a l Method f o r t h e C r i t i c a l E q u a t i o n s o f t h e T h erm al P i l e

SUMMARY

I n t h e p a p e r t h e r e a r e g i v e n c r i t i c a l e q u a t i o n s i n t h e e f f e c t i v e d i f f u s i o n c o e f f i c i e n t a p p r o x i m a t i o n i n t h e tw o -g ro u p s and o n e - g r o u p t h e o r y , i n t h e F erm i-A g e a p p r o ­ x i m a t i o n and f o r t h e c a s e o f t h e h y d r o g e n - m o d e r a t o r .

F u r t h e r on i s done t h e a n a l y s i s o f t h e r e s u l t s i n d e - t e r n i n g t h e n o n l e a k a g e p r o b a b i l i t y , by u s i n g t h e above m en tio n e d m é th o d e s .

The r e l a t i o n s p r e s e n t e d a t t h e F i g , 2 g i v e s o l u t i o n s of c r i t i c a l e q u a t i o n s ( 1 0 ) , (1 7 )» ( 1 3 ) and (1 8 ) d i r e c t l y . To expand t h e s c a l e s , two d i f f e r e n t r a n g e s o f k « h a v e been s u p e r im p o s e d and s e p a r a t e l y n u m b e re d .

Cytaty

Powiązane dokumenty

czas normalnej pracy temperatury wody na wylocie z rdzenia utrzymywana jest stała 290° za pomocą układu regulacji mocy reaktora (rys. Schemat układów regulacji mocy

Ryzyko wypadkow e określa się również na podstaw ie w ym ienionych wskaźników, jednakże przy dużej dynam ice zm ian składników, które um ożliw iają obliczanie

Na odwrót, jeśli ciśnienie w tym obiegu jest zbyt duże, otwiera się w stabilizatorze ciśnienia zawór, którym wypuszcza się nadmiar pary.. Ta przechodzi

Rozwiązać rówanie nieliniowe przy użyciu napisanej

Proszę zapoznajcie się z filmem dydaktycznym poświeconym rozwiązywaniu układów równań metodą graficzną, link do filmu

Równanie kwadratowe z parametrem i warunek: pierwiastek równania należy do zadanego przedziału... oba są dodatnie lub oba są ujemne należy wówczas zastosować

Algebraiczne metody rozwiązywania układów równań takie, jak metoda podstawiania, czy metoda przeciwnych współczynników znane są już wam z klasy drugiej... Narysujmy ich wykresy

W basenie tym paliwo chło- dzi się i zmniejsza swoją radioaktywność do momentu, gdy bezpieczny stanie się jego transport, proces ten jest długotrwały gdyż w paliwie tym