Symulator analogowy transformacji fali powodziowej w dorzeczu Górnej Wisły

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI, ^ L ^ S K I E J S e r i a AUTOMATYKA z . 78

________ 1985 lir k o l . 847

Roman GIERASIMIUK A n d rz e j KARBOWSKI K r z y s z t o f KALINOWSKI A n d rz e j MARKOWSKI I n s t y t u t A u to m aty k i I t o llte o h n lk a W arszaw ska

SYMULATOR ANALOGOWY TRANSFORMACJI PALI POWODZIOWEJ W DORZECZU GÓRNEJ WISŁY

S t r e s z c z e n i e . R jz e d sta w io n o k o n c e p c ję , z a s a d ę d z i a ł a n i a i s t r u - . k t u r ę s y m u la to r a t r a n s f o r m a c ji f a l i p o w o d zio w ej. O m glo n o mo­

d e l m atem atyczny p r o c e s u sp ływ u f a l i pow odziow ej p r z e z f r a g ­ ment d o r z e c z a . M odel te n j e s t u p ro sz c z o n y p r z e z p r z y j ę c i s r e ­ p r e z e n t a c j i o p a r a m e tra c h sk u p io n y c h , a l e je d n o c z e ś n ie j e s t na t y l e ro zb u d o w an y, że p ozw ala u w z g lę d n ić z ja w is k a dopływu b o c z­

n ego o r a z o d d z ia ły w a ń zw ro tn y ch ( t z n . p o d p i ę t r z a n i a ) . Celem t a k i e g o sfo rm u ło w a n ia m odelu b y ło d o sto so w a n ie do r e a l i z a c j i w t e c h n ic e a n a lo g o w e j, k tó r a z n a c z n ie u ła t w ia s y m u la c ję z j a ­ w isk dyn am icznych z a c h o d z ą c y c h podczaB sp ływ u f a l i , a je d n o ­ c z e ś n ie p o zw ala na w ydatne z m n ie js z e n ie c z a s u s y m u l a c ji , co ma i s t o t n e z n a c z e n ie p rzy w y k o r z y s ta n iu sy m u la to ra w cen tru m d y s­

p o z y to r s k im s t e r o w a n ia f a l ą p ow odziow ą. F r z o d s ta wic no n a jw a ż ­ n i e j s z e s z c z e g ó ł y " k o n s t r u k c ji w ła śc iw e g o sy m u la to r a ( t j.m o d e lu an alo g o w e g o B i e c i z b io rn ik ó w ) o r a z u r z ą d z e ń s p r z ę g a ją c y c h z kom puterem cyfrow ym , tw o rz ąc y c h ł ą c z n i e s p e c ja liz o w a n y h y b ry ­ dowy (c y fr o w o -a n a lo g o w y ) z e sta w o b lic z e n io w y p rzezn aczo n y do s y m u la c ji sp ływ u f a l i p o w o d zio w ej. R rzy to czo n o w yn iki p r z e p r o ­ w adzonych p r ó b , k t ó r e w s k a z u ją na m o ż liw o ść o s i ą g n i ę c i a z n a c z ­ n ych k o r z y ś c i n atu ry c z a so w e j 1 t e c h n i c z n e j p rzy w y k o rzy stan iu s y m u l a c ji a n a lo g o w e j do ro zw iązy w an ia z a d a ń te g o t y p u .

1 . W prowadzenie

W zw iązk u z p ra c a m i prowadzonym i w I n s t y t u c i e A utom atyki P o li t e c h ­ n i k i W a rsz a w sk ie j w ram ach Program u Rządowego PR -7, k ie ru n e k 05 o p r a c o ­ wano k o n c e p c ję h i e r a r c h i c z n e j s t r u k t u r y ste r o w a n ia f a l ą pow odziow ą. J e d ­ nym z podstaw ow ych elem entów t e j s t r u k t u r y j e s t s y m u la to r sp ływ u f a l i p o w o d z io w e j. Może on byó w ykorzystyw any w centrum d y sp o z y to r sk im do e s t y ­ m a c ji m o żliw ych (o d p o w ia d a ją c y c h różnym sc e n a r iu sz o m p ow od zi) k u lm in a c ji

przepływ ów i s t r a t pow odziow ych w s y s t e m ie rze czn y m . D z ię k i temu d y sp o ­ z y t o r m oże, na p r z y k ł a d , m odyfikow ać w a r t o ś c i param etrów lo k a ln y c h r e g u ł d e c y z y jn y c h , sto so w an y c h p r z e z o p e ra to ró w z b io rn ik ó w r e te n c y jn y c h .Ż e b y w y zn aczy ć op tym aln e w a r t o ś c i t y c h p aram etró w , m usi on je d n a k w i e l o k r o t ­ n ie w y k orzy styw ać s y m u la t o r p o d c z a s k a ż d e j s w o je j - in t e r w e n c ji.

R o z w iąz a n ie num eryczne u k ła d u rów nań ró żn iczk o w y ch o p is u ją c y c h t r a n s f o r m a c ję f a l i pow odziow ej w d o r z e c z u z a jm u je b a r d z o dużo c z a s u . Na p r z y k ł a d , na JffERZE-400 s y m u la c ja 3 0 0 -g o d z in n e j pow odzi w d o rz e c zu .G órn ej W isły trw a od 90 do 120 se k u n d .

22 H . G l e r a s i m l u k i i n .

U t e j s y t u a c j i b a rd z o p o trz e b n e o k a z a ło s i ę z a s to s o w a n ie sy m u la to ra a n a lo g o w e g o , k tó ry w p o łą c z e n iu z komputerem cyfrowym może sz y b k o i do­

k ła d n ie sym ulow ać t r a n s f o r m a c ję f a l i p o w o d zio w ej, W s z c z e g ó l n o ś c i może on u w z g lę d n ia ć t a k ważne z ja w is k a h y d r o lo g ic z n e , J a k p o d p ię t r z a n i e 1 do­

pływy boczn e r o z ł o ż o n e ,

2 :

Modelowaną c z ę ś ć d o r z e c z a p o d z ie lo n o na o d c in k i i w ęzły o d p o w ia d a ją ­ ce c z ę śc io m k o ry t pom iędzy p r z e k r o ja m i wodowakazowymi ( r y s , 1 ) .

IPUSTYNIA DWORY SMOUCE SIEROSLAWICE K A R SY . SZCZUCIN

R y s .1 . U k ład d o rz e c z a G ó rn e j Y /isły

n u k ł a d z ie d o rz e c z a (z uw agi na b ra k d an y ch ) p o m in ię to m n ie js z e c i e k i ; s ą one re p re zen to w an e (w raz ze spływ em pow ierzchniow ym ) w p o s t a c i d o p ły ­ wu boczn ego r o z ło ż o n e g o DB, b ęd ące g o sumą w ażoną o d p o w ie d n ich n a t u r a l ­ nych dopływów sk u p io n y c h DBSi

U

DB “ 2 Aj DBSj ^ )

j= 0 g d z i e : A € ^ 0 , 1 ^ ,

N - l i c z b a b ra n y c h pod uwagę dopływów.

O dcinek c i e k u , z a l e ż n i e od d ł u g o ś c i o d p o w ia d a ją c e j mu c z ę ś o i k o r y t a , j e s t modelowany p r z e z k i l k a id e n ty c z n y c h s e k c j i ( r y s , 2 ) , P o je d y n c za s e k c ja j e s t o p is a n a rów naniem t

î i y a .

?..

24

B . G ł e r a s l m l u k 1 l n .

< “ ®i-1 " Qi + DBi S i ^ ° * “ S i o ^

Q1 « C fS j - S t ^ +1 . Sl + 1 ) + SD1+1 Ql+ 1 w którymi.

- r e t e n c j a i - t e j s e k a j i , Q~ — p rzep ły w w i - t e j s e k c j i ,

DB^ - dopływ boczny do i - t e j s e k c j i ,

SUi + ^ - w sp ć ło zy n n lk ujem nego s p r z ę ż e n i a z w ro tn e g o , SDi + .j - w sp ó łc z y n n ik d o d a tn ie g o s p r z ę ż e n i a z w ro tn e g o .

Do k a ż d e j s e k c j i m o d ela o d c in k a {p o k a z a n e g o na r y s . 2 ) d o d a je s i ę t e n sam p rzep ły w DB, k tó r e g o w a r to ś ć j e s t sk o re lo w an a z dopływam i do r o z p a ­ try w a n e j o z ę ś o l d o r z e c z a .

Model w ęzła h y d r o lo g ic z n e g o s k ł a d a s i ę z t r z e c h jedn akow ych segm en­

tó w , będ ący ch od pow iedn ikam i odcinków ciek ów d o p ły w a ją o y c h i c ie k u o d p ły ­ w a ją c e g o .

Równania m odelu w ę zła m a ją p o s t a ć n a s t ę p u ją c ą : 1. Równania oieków dopływających do węzła:

’dS.,

J l i “ “ X1 " Q1i + DB1i-1 S 1i<0) = S 1io (3) Qu = - % • s i ) + DiiQ i

fdSp.

< 1 1 “ ^{” X2 ~} Q21 + DB2i-1 S 2 l ( ° ) “ S 2io {4) .«21 * « 2 ^ 2 1 ~ ^21 • s i ) + ®2i®i

2 . Równanie przepływów w węźle:

01 _ 1 => Q1 (f(i:t - Qu ) d r +

su (0)

^{nu si )}

t

+ Q2 i ( / { 1 2 ~ 92 1 >4t + S 2 i ^ 0 ) “ ° 2 1 S i ) + S t ( D1 i + D2 i ] t5 ) 3 . Równania odpływu z w ę z ła :

f l ł - <>i-1 - « i + DBi S i ( ° ) = S i o

U - ^ i - ci +i s i +i ) + di + i • « i +i ^

g dzieś

I 1, I 2 - dopływy do węzła,

S 1 i ’ B’ i ’ S i - r e te n c je w g a łę z ia c h węzła,

^ - przepływ za węzłem, Bi ’ ^i ~ E* a ~e współczynniki,

Bswyższy model węzła hydrologicznego, pomimo swej prosto ty .pozwala u w z g lę d n ia ć pewne zjawiska związane z oddziaływaniem mas wody występują­

cych w sąsied n ich korytach. Na r y s . 3 przedstawiono schemat blokowy mo­

d e lu w ę z ła . Jego struk tura j e s t podobna do struktury modelu odcinka c i e ­ ku,w wyniku czego w r e a l i z a c j i technicznej symulatora analogowego z a s t o ­ sowano identyczne bloki funkcjonalne odpowiednio ze sobą połączone.

■S E KCJ A WE J Ś C I O WA 1-

0B1i-1 i , + A-.+

J — * * ° 4^ —

°1I - SE K C JA W Y JŚ C IO W A -

DB: ?

■

s

S2I

^ h * 0 r

i*1

Kys» 3« Łiodel v/ęzła hydrologicznego

26 E.Glerasimluk 1 In .

3 . B u d o w a i d z i a ł a n i e s y m u l a t o r a a n a lo g o w e g o

Ha r y s . 4 p r z e d sta w ia n o sch em at blokowy s t r u k t u r y s p r z ę t u z e staw u s y m u la t o r a . K a n a ł a u to m a ty k i m in ik o m p u te ra , za p o śre d n ictw em s p e c j a l i z o -

M ER A 400

BLOK MPI M-400

W

V

STERO W N IK K A SET Y SK -01

KANAC AUTO M ATYKI IN T E L D IG IT P I

PRZETWORNIKI A/C PRZETWORNIKI C/A SYGNAKY CYFROWE

77

PO M IA R W Y S K A N IE S T E R O W A N IE

Í L U.

SY M U LA TO R ANALOGOWY

R y s . 4 . Sch em at blokowy z e staw u

wanego bloku s p r z ę g a ją c e g o , u m o żliw ia wymianę i n f o r m a c ji pom iędzy elem en ­ tam i z e s ta w u . S y m u la to r analogow y s k ł a d a s i ę z 34 id e n ty c z n y c h bloków fu n k c jo n a ln y c h , k tó r e w z a l e ż n o ś c i od w zajem nego p o łą c z e n i a mogą tw o rzy ć modole węzłów h y d r o lo g ic z n y c h lu b odcinków c ie k u ( r y s . 5 ) . Bo punktów o d p o w ia d a ją c y c h p rz e k ro jo m wodowskazowym s ą p o d łą c z o n e p r z e tw o r n ik i c - a i a - c , u m o ż liw ia ją c e k o m u n ik ację m in ik o m p u tera z sy m u lato re m analogow ym . Dopływ b o c zn y , dodawany do w s z y s t k ic h s e k c g i m o d e lu , może przyjm ow ać w ar­

t o ś c i d o d a t n i e ,j a k i ujem ne (ujem ne w p rzy p ad k u z a i s t n i e n i a p o tr z e b y s y ­ m ulacji p rz e rw an ia w ałó w ). W e jśc ia dopływ u b o c zn eg o w y k o rzy stan o ró w n ie ż do w prow adzania warunków p o cz ątk o w y ch , oo u m o żliw ia je d n o c z e sn e u s t a l a n i e s i ę warunków p oczątkow ych po i c h w y s ła n iu k ilk o m a ro z k a z a m i m in ik o m p u te ra . v.' k a ż d e j c h w ili trw a n ia s y m u la c ji u r z ą d z e n ie może z a p a m ię ta ć na k i l k a m inut a k tu a ln e w a r t o ś c i przepływ ów .

Każdy c y k l p ra c y sy m u la to r a ro zp o c z y n a s i ę od w yzerow an ia w s z y s tk ic h i n t e g r a t o r ó w , n a s t ę p n ie s ą wprow adzane w arunki p oczątko w e - p am ię tan e p r z e z k i lk a c y k l i ro zk azow ych m in ik om p u tera do momentu r o z p o c z ę c i a symu­

l a c j i . W sz y stk ie sta n y p ra c y sy m u la to r a a n alo g o w e g o w c z a s i e p ro w ad zen ia

puogy aBUŁŁ ^BIELANY SIEROStAUlCE

SZCZUCIN lO B K - S

m S L .

W IS ŁA P y ł 1 t l l . L i l . l c t i A .

53*1 SJ<r 532 S M S30 S29 L=> 1 -J L i i 1 .- ł ' 1 3

I l ye>. 5 . S c h e m a t b lo k o w y s y m u l a t o r a a n a lo g o w e g o

M-)

Symulatoranalogowy

21 R.Gierasimiuk i in.

o b l i c z e ń s ą u s t a la n e a u t o m a ty c z n ie , b az i n g e r e n c j i u ży tk o w n ik a . Program o b n łu g l sy m u la to ra d la z a o s z c z ę d z e n ia c z a s u w ykonania z o a t a ł n a p isa n y w Języ k u a se m b le r a i wykonuje w s z y s t k ie o p e r a c je zw iązan e ze sk alo w an iem w i e l k o ś o i , ste ro w an iem p r a c ą i wymianą i n f o r m a c j i , J a k ró w n ie ż d o ko n u je o b l i c z e ń zw iązan y ch z w ysyłan iem warunków p oczątk o w ych i dodawaniem do­

pływu b o c zn e g o .

W sp ółpraca m in ikom p u tera z sy m u lato re m analogow ym z o s t a ł a z o r g a n iz o ­ wana t a k , aby k o le jn e w a r t o ś o i b y ły przygotow yw ano z w yprzed zen iem w czaeie o c ze k iw a n ia na z a k o ń c z e n ie p o p r z e d n ie g o c y k lu k o m u n ik a c ji. P rog­

ram B y m u la c ji a n a lo g o w e j w yw ołuje s i ę w m in ik o m p u terze p r z e z f u n k c ję HS3FP z n a s t ę p u ją c y m i p aram etram i«

ZZ - z r z u ty ze z b io r n ik ó w , DZ - dopływy do z b io r n ik ó w , DBS - dopływy boczn e s k u p io n e , DDZ - dodatkow e dopływy z a s i l a j ą c e , HZP - hydrogram y zm ierzo n e w p r z e k r o j a s h ,

<T0, TK> - h o ry z o n t s y m u l a c ji , KONF - numer k o n f i g u r a c j i ,

•VP - w arunki początko w e w p r z e k r o ja c h k o n tr o ln y c h , 3LEDY - k ro n ik a b łęd ó w .

4. Dobór param etrów i m etody s t r o j e n i a

Programy słu żące do ok reślan ia parametrów s ą oparte na cyfrowym pro­

gramie symulacyjnym przedstawionego powyżej modelu tra n s fo rm ac Ji f a l i po­

wodziowej. Z uwagi na dużą l ic z b ę parametrów modelu do ic h wyznaczenia zastosowano optym alizację etapową, wykorzystując metodę przesuwanej fu nk cji kary z algorytmem m in im alizacji Kaldera-Meada. I d e n t y fik a c ję pa­

rametrów modelu odcinka podzielono na dwa etapy: wyznaczanie przebiegu n ie lin io w ej zale żn o śc i Q( S) (równanie 2) oraz dobranie współczynników Aj dopływu bocznego (wzór 1 ) . Wyznaczanie parametrów modelu węzła odby­

wa s i ę w czterech etapach« w pierw szej k o le jn o śc i poszukuje s i ę fu nk cji Q{3), Q.j(S), Q2 ( S ) , n astępnie s ą określane współczynniki D1 , D2 , U1 , U2 (równania 3, 4, 5» 6 ) . Wszystkie etapy powtarza s i ę w ielo k ro tn ie , wyko­

r z y stu ją c różite punkty startowe wyznaczane metodami pomocniczymi. Przed­

stawiony sposób postępowania nie gwarantuje zn ale zien ia minimum g lo b aln e ­ go, a le w a fek cie daje zadowalająoe wyniki.

Przy ro zw iązy w an iu p ow yższego z a d a n ia z a sto so w a n o w sk aźn ik J a k o ś c i będący sumą w ażoną w a r t o ś c i bezw ględ n ych o d c h y le ń w k o le jn y c h p u n k tach d y sk re tn y c h pomiędzy hydrogram am l r z e c z y w isty m i a p r z e b ie g a m i sym ulow any­

mi:

J» 1 i= 1

( 7 !

g d z i e i

K - l i c z b a punktów d y s k r e t y z a c J i na o s i c z a s u , K - l i c z b a danych hydrogram ów r z e c z y w i s t y c h ,

B.Glerssimiuk 1 in.

Qb1;j « Qs i k - przepływ symulowany w cirtrili 1»

Qr i -j - przepływ z j- t e g o hydrogramu rzeczyw istego w ohwili

- ró ln io a ozasu wystąpienia kulminacji pomiędzy J-tyjn hydrogra- ' mem rzeczywistym a przebiegiem symulowanym»

B - s t a ł e .

i r z e b i e g i z a l e ż n o ś c i Q( S) w yznaczone na p o d sta w ie dan ych h is t o r y c z n y c h s ą przekazyw ane do program u u m o ż liw ia ją c e g o s t r o j e n i e , p o z w a la ją c e g o na o b s e r w a c ję p rzeb ieg ó w Q( S) zm ierzo n y ch w sy m u la to r z e analogow ym na t l e pożądan ych p rzeb iegó w ty c h c h a r a k t e r y s t y k . P o k r ę c a ją c p o te n c jo m e tra m i na p a n e lu d a n e j s e k c j i s y m u la to r a d o ch o d zi s i ę do wymagenego k s z t a ł t u c h a ­ r a k t e r y s t y k i Q( S ) .

5. Omówienie wyników

O p ie r a ją c s i ę na d o stę p n y c h h yd rogram ach z m ierzo n y ch w p r z e k r o ja c h wodowskazowych d o r z e c z a G ó rn ej W is ły , w yznaczono p aram etry m odelu i w pro­

wadzono j e do sy m u la to ra a n a lo g o w e g o . Przykładow e w yn ik i s y m u l a c ji p r z e d ­ sta w io n o na r y s . 6 . N a jw a ż n i e js z e , z punktu w id z e n ia z a d a n ia s te r o w a n ia f a l ą pow odziow ą, w i e l k o ś c i , t a k i e ja k moment w y s tą p ie n ia k u lm in a c ji i a m p litu d a p r z e b ie g u sym ulow an ego, s ą o d tw arzan e z k ilk u p ro cen to w y m b ł ę ­ dem.

6 . U w a g i korioowe

1 . Wyniki przep row ad zon ych s y m u la c ji w s k a z u ją na w y s t a r c z a ją c ą d o k ła d ­ n o ść m odelu an alo go w e go t r a n s f o r m a c ji f a l i pow odziow ej w z a s t o s o w a n iu do p o t r z e b s t e r o w a n i a .

2 . C za s s y m u l s c ji pow odzi o h o ry z o n c ie 3 0 0 g o d z in n ie p r z e k r a c z a 0 , 8 s , p o d c z a s gdy a n a lo g ic z n y program s y m u l a c ji c y fr o w e j w ykonuje s i ę oko­

ł o 90 s .

3 . Omówiony ze staw sy m u la to r a w ykazuje m ałą w r a ż liw o ś ć na zmiany warun­

ków p racy ( r o z r z u t wyników p o w tarzan y ch s y m u l a c ji j e s t r z ę d u 0,3%) o r a z d u żą n ie z a w o d n o ść ,

4 . K o n fi g u r a c ję sy m u la to r a można ła tw o z m ie n ia ć p r z e z d o łą c z e n i e d o d a tk o ­ wych p ak ie tó w lu b zm ianę i c h w zajem nych p o łą c z e ń .

5. D o św iad czan ie u zy sk an e p o d c z a s budowy, a n a s t ę p n ie p ró b sy m u la to r a n a le ż y u zn a ć za p o tw ie r d z e n ie s ł u s z n o ś c i p r z y j ę t e j k o n c e p c ji s y m u l a c ji spływ u f a l i p o w o d zio w ej. W y k o rzy stan ie m etod s y m u la c ji a n a lo g o w e j w t e j c z ę ś c i z e s ta w u , g d z ie w c h o d z iła w g r ę sy m u la c ja z ja w i s k i s t o t n i e dynam icznych o r a z z a s t o s o w a n ie m etod c y fr o w e j t e c h n i k i o b lic z e n io w e j do o r g a n i z a c j i p r z e b ie g u s y m u l a c j i , w p ro w ad zan ia, z b i e r a n i a , p rz e c h o ­

wywania i p r z e tw a r z a n ia danych sta n o w ią c y c h w y n ik i (hydrogram y ) h i s t o ­ r y c z n e , w yn iki p o ś r e d n ie i w yn iki końcowe - p o z w o liło z k o r z y ś c i ą wy­

z y sk a ć u z u p e ł n i a ją c e s i ę z a l e t y obu t e c h n i k . P o w stał w ięc s p e c j a l i z o ­ wany z e staw hybrydow y, w którym c z ę ś ć an alo g o w ą (w łaściw y s y m u la to r f a l i pow od zio w ej) można uw ażać za r e a l i z a c j ę sp r z ę to w ą podprogram u s y m u la c ji m odelu t r a n s f o r m a c ji f a l i pow odziow ej w kom puterze cyfrow ym .

S y m u la to r analogow y . 31

LITERATURA

[ 1 ] R a p o rty te m atu I R - 7 .0 5 .0 8 .1 1 . I n s t y t u t A utom atyk i R7, W arszaw a, z l a t 1 9 8 1 - 8 4 .

[ 2 ] R a p o rt tem atu H l - 7 .0 5 .0 8 .0 3 IMGY! O /Kraków , 1981.-

[ 3 ] V /.F ln d e is e n , ¿»S z y m an o w sk i, A .Y /ie r z b ic k i: T e o r ia i metody o b l i c z e n i o ­ we o p t y m a l i z a c j i , RVK, V/arszawa 1 9 7 7 .

[ 4 ] Yi.I .Z a n g w il l: Program ow anie n i e l i n i o w e , Vt’KT, W arszawa 1 9 7 4 .

[ 5 ] T .K rę g lew s k i , T .R o g o w sk i, A .R u szczy ń s k i , J .Szym an o w ski: K etody o p ty ­ m a l i z a c j i w ję z y k u F o r t r a n , RYK, W arszawa 1 9 8 4 .

[ 6 } K .M a lin o w sk i, A .K arb o w sk i - H ie r a r c h ic z n a s t r u k t u r a s te r o w a n ia f a l ą pow odziow ą w d o r z e c z u G ó rn e j Y /is ły , m a t e r ia ł y k o n fe r e n c y jn e .

AKALCG SIUULAR OF FLOOD Y/AV3 TRAITSFORitATIOK 111 UPPER VISTULA RIVER SYSTELI

S u m m a r y

The c o n c e p t o f a f l o o d viave a n a lo g s i m u l a t o r i n t e r f a c e d to d i g i t a l m in ico m p u ter i s " g i v e n . T h is d e v ic e can p r o v id e v e ry f a s t and c o n v e n ie n t t o o l f o r co m p u tin g f l o o d wave t r a n s f o r m a t i o n .

The p a r t i c u l a r d e s i g n a s d e v e lo p e d i n th e I n s t i t u t e o f A u to m atic C o n t r o l, t o g e th e r w ith s p e c i a l i z e d s o f t w a r e , i s p r e s e n t e d . The r e s u l t s od a n a lo g s i m u l a t i o n /w h ich t a k e s a b o u t 0 ,8 s e c . when com pared t o 90 c e c . d i g i t a l s i m u l a t i o n / show t h i s c o n c e p t to be v a l u a b l e .

AHMOrOBLM (W JIflT O P TPAHOSOE.iAipi BOJIHO.'l HABO^HEHMfl B EACCE/lHE BEPXHE3 BZiGHH

P- e 3 m m e

B padoT e npeacTaBiw eTC ii Kflea 2 npjiimunH peaAH3amiK aH a;io ro3oro c:ir;y- JIHTOpa TpaHC$OpMailHH BOJIHH HEBOJCHeHKH , padOTaKfflierO BMeCTe C MEKHKQf.UIBK)—

TepoM. 3 i a ycTaHOBKa no3BajiaeT Ha onera, dHCTpne BtroicjieHiui pe3yAb?aT0B TpaHC$opMaxiMi. IIpoeKT p asp a d o T a n b MHCTHTyre ABTOMaTiiKH , Bf.iecTe c n p oi'- paiaiHHf.i odecneaeHHeM. Pe3yjn>TaTH aH ajioroBoił cm.iyjummi , BRnojmseMoli b t b- HeiiKe 0 .8 c e K .. no cpaBHeHmo c 9 0 c e K . ua$poB0ii cHMyjumm-i, hbam:otch or ir>

H0Jie3HHi4H.