Definicja pracy
Elementarna praca siły F związana z przesunięciem ciała o odcinek dl:
F
ds
B α
) 0 0
( α = ⇒ dW =
α
cos Fds
s d F
dW = r ⋅ r =
Pracę siły F związaną z przesunięciem ciała wzdłuż toru AB wyraża całka krzywoliniowa:
∫ ⋅
=
B A
AB
F d s
W r r
Praca w polu elektrycznym
+ Q r
Ar
BA
B
+
q A’
AA’ – element łuku
F
Praca związana z przesunięciem ładunku z punktu A do B w polu ładunku punktowego Q (bez zmiany jego energii kinetycznej):
r r r F r Qq r
0 2
4 1
= πε
∫ ∫
∫ ⋅ = − ⋅ − ⋅
−
=
'
' A
A
B
A B
A
AB
F d s F d s F d s
W r r r r r r
∫ ⋅ =
−
⇒
⊥
'
0
A
A
s d F s
d
F r r r r
−
−
=
−
=
⋅
− ∫
B∫
A BA
B
A
r r
dr Qq r
s Qq d
F 1 1
4 1
4
0'
0 2
πε
r πε r
o promieniu rA
+ Q r
Ar
BA
B
+
q
Przy przeniesieniu ładunku q z punktu A do B (bez zmiany energii kinetycznej) w polu elektrycznym ładunku punktowego
Q zawsze wykonujemy tę samą pracę.
F
−
=
−
=
⋅
− ∫
B∫
B AA
B
A
r r
dr Qq r
s Qq d
F 1 1
4 1
4
0'
0 2
πε
r πε r
Praca w polu elektrycznym
Korzystając z zasady superpozycji można uogólnić to stwierdzenie na pola wytworzone przez dowolne rozkłady ładunku
A
B
Praca związana z przemieszczeniem ładunku q z punktu A do B (bez zmiany energii kinetycznej) w polu elektrycznym nie zależy od toru po którym przemieszcza się ładunek, a jedynie od położenia punktów końcowych.
Pole elektryczne jest polem zachowawczym.
= − ∫
B⋅
A
AB
F d s
W r r
dowolna droga
A
B
P
0(
P0 B)
(B) W → =ϕ(
P0 A)
(A) W → =ϕ (
A B)
B( )
AW → =ϕ( ) −ϕ
A B
B
A
ABjedn
E d s
W = − ∫ r ⋅ r = ϕ − ϕ
Potencjał elektryczny
Praca wykonana przy przeniesieniu ładunku jednostkowego między punktami A i B:
Jeżeli obierzemy punkt P0 to liczba ϕ będzie określona dla każdego punktu przestrzeni, tzn. ϕ jest polem skalarnym ϕ (x,y,z):
( ) = − ∫
A⋅
P
s d E A
0
r r
Potencjał ϕ
elektryczny [ ]
C V J
1
1 = 1
ϕ =
Różnica potencjałów a natężenie pola elektrycznego
∫ ⋅ = − ∆
−
=
∆ W E r d s r E
xx
( x x y z ) ( x y z )
W = ϕ + ∆ , , − ϕ , ,
∆ x
x ∆
∂
= ∂ ϕ
Praca związana z przesunięciem ładunku jednostkowego o ∆x:
ale:
E z E y
E
xx
y z∂
− ∂
∂ =
− ∂
∂ =
− ∂
= ϕ ϕ ϕ
,
Stąd: , r = − ∇ r ϕ
E
( ) B ( ) A s
d
B
A
ϕ ϕ
ϕ ⋅ = −
∫ ∇ r r
Zatem:
Potencjał elektryczny układu ładunków punktowych
Potencjał pola wytworzonego przez
( ) ∫
∞
=
⋅
−
=
r
r
r
s Q d E z
y x
4
0, 1
, πε
ϕ r r
ładunek punktowy:
Zgodnie z zasadą superpozycji pole elektrostatyczne wytworzone p
Zgodnie z zasadą superpozycji pole elektrostatyczne wytworzone przez rzez dowolny rozkład ładunków można traktować jako sumę pól wytworzon
dowolny rozkład ładunków można traktować jako sumę pól wytworzonych ych przez ładunki punktowe.
przez ładunki punktowe.
układ ładunków punktowych w
punkcie 1: ( ) = ∑
j j
j
r Q
1
4
01 1 ϕ πε
( ) ( )
∫
=
12 2 0
2 4
1 1
r ρ dV ϕ πε
ładunek o rozkładzie ciągłym:
Potencjał elektryczny dipola elektrycznego
( )
[ ] [ ]
+ +
+
−
− +
+
=
0 2 2 2 2 2 22 4 2
, 1
, x y z l
q z l
y x
z q y
x πε
ϕ
Zakładamy:
x y
z +q r
-q
ϕ, E=?
l 0
θ
2 2
2
2
y z r
x + + = oraz l << r
( Stąd: z − l 2 )
2= z
2− zl
−
=
−
≈
− +
+
2 2 2 2 22
1
2 r
r zl zl
l r z
y
x
Potencjał elektryczny dipola elektrycznego
( − ) ≈ − ≈ +
+ +
−
2 12
2 2 2
2
2
1 1 1 1
1 2
1
r zl r r
zl l r
z y
x
2 12
2
2
1 1
1 r
zl r
zl ≈ +
−
−wykorzystujemy rozwinięcie dwumianowe:
( + ) ≈ + ≈ −
+ +
−
2 12
2 2 2
2
2
1 1 1 1
1 2
1
r zl r r
zl l r
z y
x
Podobnie:
r p r
p r
r ⋅ θ =
( )
2cos
3 0 0
cos 4
1 , 4
, r
p r
z z ql
y
x θ
πε
ϕ = πε =
θ cos r
z =
Pole dipola elektrycznego
( )
34
01
r r r p r ⋅ r
= πε ϕ
3 2 5 0
2 0 3
0 3
1 cos
3 4
3 1
4 4 r
p r
z r
p r
z z p
E
zz −
=
−
−
=
∂
− ∂
∂ =
− ∂
= θ
πε πε πε
ϕ
3 , 4
0r
5zx p
E
xx
πε ϕ =
∂
− ∂
= 3 ,
4
0r
5zy p
E
yy
πε ϕ =
∂
− ∂
=
0 3 2
2 0 5
2
2
3 cos sin
4 3
4 r
y p r x
z E p
E
E
x yθ θ
πε
πε + =
= +
⊥
=
składowatranswersalna
2 2
+
⊥= E E
E
zPrzybliżenie dipolowe dowolnego rozkładu ładunków
q
i+ +
+ +
+ + +
_ _
_
_ _
_ _
l
iR r
i∑
=
i i i
r q 4
01 ϕ πε
R , l R R
r
i ir r
⋅
−
≈
− ⋅
≈ 1 1
21
R R l
R r
i i
r r
+ ⋅ +
= ∑ ∑
i i
i i i
R R q l
R
q ...
4 1
0 3
r r
ϕ πε = ∑
i
i i
l q
pr r
∑ ,
=
i
q
iQ
⋅ +
+
= ...
4 1
0
R
3R p R
Q r
ϕ πε r
Drugi wyraz rozwinięcia może być różny od zera nawet gdy Q jest równy zero, np. cząsteczkawody ma duży moment dipolowy
Potencjał elektryczny ładunku o rozkładzie liniowym
E r
2 πε
0= λ
r
E λ
h n
n
( ) r
E r r
E
E ∂
− ∂
=
⇒
= ϕ ( )
( ) r = − ∫ E ⋅ d s = ∫ Edr = 2 πε λ
0∫ dr r
ϕ r r
( ) r = ln r + const
2 πε
0ϕ λ
Potencjał elektryczny ładunku o rozkładzie kulistosymetrycznym
+ q
E
r
( ) R
∫
=
) ( 0 2
1 4
) 1 (
r V
dV r r
r
E ρ
πε
( ) r
E r r
E
E ∂
− ∂
=
⇒
= ϕ ( )
( )
<
=
>
=
∫ r dV r R
r
R R r
Q
R r r
Q r
E
r V )( 0 2
0 2 0 2
1 , 4
1 4 ,
1 4 ,
1
) (
πε ρ πε πε
−
+ +
=
∫ Edr
const R
Q
const r
Q
r ,
4 1 4 ,
1
) (
0 0
πε πε ϕ
różne rozwiązania w zależności od ρ(r)
Bezwirowość pola elektrostatycznego
( C ) n da
s d C
∫
S∫
Γ
⋅
×
∇
=
⋅ r r r r
r
Twierdzenie Stokesa: Krążenie C wzdłużkrzywej Γ jest całką powierzchniową składowej normalnej rotacji C.
( ∇ × ) ⋅ = [ ∇ × ( − ∇ ) ] ⋅ = 0
=
∫ ⋅ ∫ ∫
Γ
ds n ds
n E s
d E
S S
r r r r
r r r
r ϕ
ϕ
∇
−
= r
E r ⇒
Stąd:
= 0
×
∇ E r r II równanie Maxwella dla pola elektrostatycznego
Pole elektrostatyczne jest polem bezwirowym.