Naczynie myto w kolędę - Józefa Nizio - fragment relacji świadka historii [TEKST]

A przepustki na wyjście były o tyle konieczne, że za obrączkę czy coś inne, zegarek lepszy czy coś, można było u bauera, u rolnika Niemca, kupić trochę masła,

Mieliśmy chleb, bo dawali nam mąkę, ale z Siemienia, więc trzeba było tę mąkę przewieźć, to jest około sześciu, czy siedmiu kilometrów.. Na saneczkach dostawało się

Mało, jeżeli się orkiestra podoba, a na tym zależy każdemu zespołowi, żeby się podobać – to gra taki repertuar, który się podoba, i za który dostaje się dodatkowo

Yyy takie chłopaczyny małe już skoro świt już jeden śpiewa przy przy drzwiach, a już tam następni czekają przy progu i tego i „Święty Szczepan po kolędzie gdy chodził,

Sąsiedzi mieli podobne działki, bo po komasacji każdy dostawał określone, ale te inne gospodarstwa były dużo biedniejsze – poza jednym sąsiadem, który był jeszcze bogatszy

Wigilia była tak jak teraz, były postne potrawy, ale na drugi, na trzeci dzień goście przychodzili i zawsze u każdego były wyroby wędliniarskie zrobione.. Na drugi dzień świąt

[Wcześniej nie wolno], bo Jan święty nie oświęcił wody, a nie kąp się tam, bo [...] Jan nie oświęcił wody, ale oni już teraz nie słuchają tego, kiedyś to było przykazane

Słowa kluczowe projekt Etnografia Lubelszczyzny, kultura ludowa, Wola Trzydnicka, obrzędowość doroczna, Boże Narodzenie. W Boże Narodzenie nie