RADA UNII EUROPEJSKIEJ
Bruksela, 23 maja 2014 r.
(OR. en) 9642/14
LIMITE
PV/CONS 23 RELEX 391
PROJEKT PROTOKOŁU
Dotyczy: 3311. posiedzenie Rady Unii Europejskiej (SPRAWY ZAGRANICZNE), które odbyło się w Brukseli w dniu 8 maja 2014 r.
SPIS TREŚCI
Strona
1. Przyjęcie wstępnego porządku obrad ... 3 OBRADY USTAWODAWCZE
2. Zatwierdzenie wykazu punktów A ... 3 DZIAŁANIA O CHARAKTERZE NIEUSTAWODAWCZYM
3. Zatwierdzenie wykazu punktów A ... 3 4. Negocjacje między UE a Kanadą w sprawie kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej . 3 5. Negocjacje między UE a Japonią w sprawie umowy o wolnym handlu ... 4 6. Dauhańska agenda rozwoju: program działań w następstwie konferencji na Bali oraz
inicjatywa na rzecz „zielonych towarów“ ... 4 7. Sprawy różne ... 4 ZAŁĄCZNIK – Oświadczenia do protokołu Rady ... 5
*
* *
1. Przyjęcie porządku obrad
9432/14 OJ CONS 23 RELEX 374 Rada przyjęła powyższy porządek obrad.
OBRADY USTAWODAWCZE
(Obrady otwarte dla publiczności zgodnie z art. 16 ust. 8 Traktatu o Unii Europejskiej) 2. Zatwierdzenie wykazu punktów A
9433/14 PTS A 38
Rada zatwierdziła wykaz punktów A zamieszczony w dok. 9433/14.
Szczegóły dotyczące przyjęcia tych punktów przedstawiono w addendum.
DZIAŁANIA O CHARAKTERZE NIEUSTAWODAWCZYM 3. Zatwierdzenie wykazu punktów A
9434/14 PTS A 39
Rada zatwierdziła wykaz punktów A zamieszczony w dok. 9434/14.
Oznaczenia dokumentów wymienionych w punkcie 3 są następujące:
Punkt 3: 9247/14 MAR 81 TRANS 239 + COR 1
+ ADD 1 REV1
Oświadczenia dotyczące tych punktów zamieszczono w załączniku.
4. Negocjacje między UE a Kanadą w sprawie kompleksowej umowy gospodarczo- handlowej
– Aktualna sytuacja
Komisarz ds. handlu poinformował Radę o aktualnej sytuacji.
Rada omówiła pozostałe kwestie techniczne dotyczące tekstu umowy, które mają zostać rozwiązane.
Po dyskusji przewodniczący podsumował, że Rada:
– zapoznała się z informacjami przedstawionymi przez Komisję i uwagami zgłoszonymi przez delegacje w odniesieniu do postępów osiągniętych w najważniejszych, wciąż nierozstrzygniętych kwestiach technicznych w odniesieniu do tekstu umowy;
– z zadowoleniem przyjęła przekazaną przez Komisję informację, zgodnie z którą pełne, sfinalizowane teksty umowy zostaną rozesłane niezwłocznie po zakończeniu rozmów technicznych, z odpowiednim wyprzedzeniem, tak aby umożliwić ich sprawdzenie przed parafowaniem,
– zapoznała się także z obawami delegacji w zakresie mieszanego charakteru tej umowy.
Rada powtórzyła stanowisko Coreperu, z którego wynika, że nie zgadza się na
podpisanie i zawarcie kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej wyłącznie przez UE.
5. Negocjacje między UE a Japonią w sprawie umowy o wolnym handlu – Aktualna sytuacja
Prezydencja uznała, że Rada zapoznała się z ustnym sprawozdaniem komisarza Karela de Guchta w sprawie wypełnienia przez Japonię jej zobowiązań w zakresie zniesienia barier pozataryfowych oraz otwarcia zamówień publicznych, jak również z jego oceną postępów w negocjacjach w sprawie umowy o wolnym handlu UE–Japonia. Delegacje spodziewały się otrzymać sprawozdanie Komisji do 23 maja 2014 r.
6.6. Dauhańska agenda rozwoju: program działań w następstwie konferencji na Bali oraz inicjatywa na rzecz „zielonych towarów“
9221/14 WTO 153 RESTREINT UE
9223/14 WTO 154 + COR 1 (pl) 9224/14 WTO 155 Rada:
– zapoznała się z informacjami przedstawionymi przez Komisję oraz z uwagami
zgłoszonymi przez państwa członkowskie, jeśli chodzi o aktualną sytuację w zakresie programu działań w następstwie konferencji na Bali;
– przyjęła projekt konkluzji Rady w wersji znajdującej się w dok. 9223/14 oraz projekt wytycznych negocjacyjnych w wersji znajdującej się w dok. 9221/14;
– wyraziła zgodę na zamieszczenie w protokole Rady oświadczenia przedstawionego w załączniku.
7. Sprawy różne
– Aktualna sytuacja w zakresie negocjacji dotyczących umów o partnerstwie gospodarczym
– Aktualna sytuacja w zakresie stosowania preferencji handlowych wobec Chorwacji przez państwa trzecie, które podpisały z UE umowy o wolnym handlu
Rada omówiła aktualną sytuację w zakresie negocjacji dotyczących umów o partnerstwie gospodarczym i stosowania preferencji handlowych wobec Chorwacji przez państwa trzecie, które podpisały z UE umowy o wolnym handlu (na wniosek delegacji Chorwacji).
***
W trakcie obiadu ministrowie omówili aktualny stan negocjacji między UE a USA w sprawie transatlantyckiego partnerstwa handlowo-inwestycyjnego.
************
ZAŁĄCZNIK
OŚWIADCZENIA DO PROTOKOŁU RADY
Ad pkt 3 wykazu punktów A:
Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stanowiska, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej na forum Międzynarodowej Organizacji Morskiej podczas 93. posiedzenia Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu poświęconego przyjęciu poprawek do prawideł II-2/1, 2/3, 2/9.7, 2/13.4, 2/18, 2/20-1, 2/29 i do rozdziału III konwencji SOLAS, Międzynarodowego kodeksu środków ratunkowych i kodeksu dotyczącego rozszerzonego programu kontroli z 2011 r.
– Przyjęcie
OŚWIADCZENIE ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA
„Zjednoczone Królestwo popiera przyjęcie wszystkich poprawek zawartych w przedmiotowej decyzji, które zostały przedstawione do przyjęcia na forum Międzynarodowej Organizacji Morskiej podczas posiedzenia Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu. Jednak Zjednoczone Królestwo jest w stanie zaakceptować wyłączną kompetencję Unii wyłącznie wobec tych zaproponowanych poprawek, które są bezpośrednio skuteczne wobec obecnych przepisów wewnętrznych UE.
Zjednoczone Królestwo nie akceptuje wyłącznej kompetencji Unii w przypadkach, w których poprawki nie są bezpośrednio skuteczne wobec obecnych przepisów wewnętrznych UE lub nie mają do nich automatycznego zastosowania. Dlatego Zjednoczone Królestwo przyjmuje do wiadomości art. 2 tej decyzji, który przewiduje, że państwa członkowskie są upoważnione do wyrażania zgody na bycie związanymi tymi poprawkami, w interesie Unii, wyłącznie w zakresie, w jakim są one objęte wyłączną kompetencją Unii. W związku z tym przyjęcie przedmiotowej decyzji nie powinno zostać uznane za przyznanie Unii wyłącznej kompetencji w odniesieniu do przyszłych poprawek do aktów IMO, jeżeli poprawki takie nie są bezpośrednio skuteczne wobec przepisów UE.”
OŚWIADCZENIE NIDERLANDÓW
„Aby chronić interesy Unii Europejskiej, Niderlandy głosują za zaproponowaną decyzją Rady w sprawie stanowiska, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej na forum
Międzynarodowej Organizacji Morskiej podczas 93. posiedzenia Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu poświęconego przyjęciu poprawek do prawideł II-1/29, II-2/3, 2/9.7, 2/13.4, 2/18 III/20 konwencji SOLAS, Międzynarodowego kodeksu środków ratunkowych i kodeksu dotyczącego rozszerzonego programu kontroli z 2011 r.
Niderlandy popierają podejście pragmatyczne zgodnie z obowiązkiem lojalnej współpracy
i ochrony interesów Unii Europejskiej, jednak w tym konkretnym przypadku głos ten nie oznacza, że Niderlandy zrezygnowały z pierwotnego stanowiska w nierozstrzygniętej sprawie (C-399/12).
Nie stanowi to również precedensu dla podobnych spraw, w których kwestią sporną stała się kompetencja dotycząca reprezentacji zewnętrznej.
Należy zatem jasno stwierdzić, że ustalenia wynikające z tego wniosku pozostają bez uszczerbku dla podziału kompetencji między Unią Europejską a jej państwami członkowskimi i że głos ten nie jest w żadnym razie jednoznaczny z zaakceptowaniem art. 218 ust. 9 TFUE jako odpowiedniej podstawy prawnej tych decyzji Rady”.
OŚWIADCZENIE REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC
„W kwestii kompetencji UE Niemcy są wdzięczne Służbie Prawnej Rady za zajęcie stanowiska, które jednoznacznie potwierdza, że nie istnieje wyłączna kompetencja Unii w odniesieniu do statków pasażerskich ani szybkich jednostek pasażerskich w żegludze międzynarodowej.
Jedynie wobec pasażerskich statków i jednostek pływających, które – niezależnie od swojej bandery – wykonują podróże krajowe, Unia wykonywała swoje kompetencje, wewnętrznie, przyjmując dyrektywę 2009/45/WE w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich.
Wprawdzie w ramach tej dyrektywy uznano, że w odniesieniu do pewnego określonego rodzaju statków wykonujących wyłącznie podróże krajowe mają zastosowanie wymagania SOLAS, które same w sobie dotyczą wyłącznie statków w żegludze międzynarodowej. To upraszczające
dostosowanie wymogów bezpieczeństwa obowiązujących w żegludze krajowej do rozwoju sytuacji na płaszczyźnie międzynarodowej, przyjęte z powodów technicznych, nie uzasadnia wyłącznej kompetencji Unii w odniesieniu do całej dziedziny międzynarodowego bezpieczeństwa statków pasażerskich uregulowanej konwencją SOLAS. Nawet w przypadku gdy Unia działa w pewnym określonym zakresie kompetencji dzielonej, to protokół nr 25 w sprawie wykonywania kompetencji dzielonych przewiduje, że wykonywanie kompetencji dzielonych ma zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do elementów uregulowanych odpowiednim aktem prawnym Unii, a nie do całej dziedziny.
W ten sposób kompetencja zewnętrzna Unii w odniesieniu do statków pasażerskich oraz szybkich jednostek pasażerskich na mocy wykonywania kompetencji dzielonej Unii istnieje jedynie w wąsko określonym zakresie cząstkowym, mianowicie w dziedzinie krajowego bezpieczeństwa statków pasażerskich i – w zakresie dotyczącym statków pasażerskich w żegludze międzynarodowej – jedynie w ramach art. 14 dyrektywy 2009/45/WE.
Odpowiednie doprecyzowanie następuje poprzez ograniczenie zawarte w art. 2 przedmiotowego wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie stanowiska, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej na forum Międzynarodowej Organizacji Morskiej podczas 93. posiedzenia Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu”.
OŚWIADCZENIE NIEMIEC
„Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stanowiska, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej na forum Międzynarodowej Organizacji Morskiej podczas 93. posiedzenia Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu poświęconego przyjęciu poprawek do prawideł II-2/1, 2/3, 2/9.7, 2/13.4, 2/18, 2/20-1, 2/29 konwencji SOLAS, jej rozdziału III, Międzynarodowego kodeksu środków ratunkowych i kodeksu dotyczącego rozszerzonego programu kontroli z 2011 r., przywołuje art.
218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) jako podstawę prawną. Rząd Republiki Federalnej Niemiec ma wątpliwości, czy przedmiotowa decyzja może być oparta na tej podstawie prawnej.
Procedura przewidziana w art. 218 ust. 9 TFUE nie ma zastosowania do koordynowania stanowisk państw członkowskich UE w organizacjach międzynarodowych, w których umawiającą się stroną są same państwa członkowskie, a nie Unia. Sama UE nie należy do Międzynarodowej Organizacji Morskiej. Jej członkami są jedynie państwa członkowskie. W związku z tym, że UE nie jest
członkiem Międzynarodowej Organizacji Morskiej, w przedmiotowej sprawie nie chodzi o decyzje międzynarodowych gremiów mające skutki prawne dla UE, co jest warunkiem przewidzianym w postanowieniach Traktatu.
Rząd Republiki Federalnej Niemiec przypomina, że w podobnym przypadku Republika Federalna Niemiec złożyła skargę w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej przeciwko decyzji Rady opartej na art. 218 ust. 9 TFUE (sprawa C-399/12).
Stanowisko Niemiec na forum Międzynarodowej Organizacji Morskiej będzie merytorycznie zgodne ze stanowiskami ustalonymi w decyzji Rady, pozostanie jednak bez uszczerbku dla wyrażonych w niniejszym oświadczeniu wątpliwości co do podstawy prawnej i dla stanowiska Niemiec w wyżej wymienionym postępowaniu przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej”.
OŚWIADCZENIE GRECJI
„Grecja aprobuje merytorycznie tekst decyzji Rady w sprawie stanowiska, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej podczas 93. posiedzenia Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu
w odniesieniu do poprawek do konwencji międzynarodowych (SOLAS, Międzynarodowego
kodeksu środków ratunkowych i kodeksu dotyczącego rozszerzonego programu kontroli), ponieważ tekst ten został zredagowany w trakcie negocjacji w Radzie i dlatego Grecja poprze stanowiska UE w kontekście IMO.
Niemniej jednak – mimo że Grecja jest za pragmatycznym podejściem, zgodnie z naszym obowiązkiem lojalnej współpracy jako państwa członkowskiego UE – wciąż podtrzymujemy zastrzeżenie w odniesieniu do art. 218 ust. 9 TFUE jako właściwej podstawy prawnej
przedmiotowej decyzji Rady w sprawie stanowiska, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej, oraz późniejszej procedury współpracy między państwami członkowskimi UE w IMO.
Ponadto Grecja ponownie wyraża stanowisko, że wyżej wymieniona procedura nie może stanowić precedensu dla podobnych przypadków dotyczących kompetencji do zewnętrznej reprezentacji państw członkowskich UE w IMO lub innych organizacjach międzynarodowych”.
OŚWIADCZENIE RUMUNII
„Wniosek dotyczący decyzji Rady w wyżej wymienionej sprawie przywołuje art. 100 ust. 2 i art.
218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) jako podstawę prawną wniosku.
Rumunia ma obiekcje co do wykorzystania art. 218 ust. 9 TFUE jako proceduralnej podstawy prawnej.
Rumunia pragnie podkreślić fakt, że art. 218 TFUE stanowi podstawę proceduralną dla zawarcia umowy międzynarodowej, w której UE będzie jedną ze stron (ust. 1: „[...] umów pomiędzy Unią a państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi [...]”). W przedmiotowym przypadku postanowienia art. 218 ust. 9 TFUE nie mają zastosowania, ponieważ – zgodnie z konwencją o Międzynarodowej Organizacji Morskiej – wyłącznie państwa mogą być stronami, a Komisja ma status obserwatora”.
OŚWIADCZENIE CYPRU
„Aby umożliwić Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) poczynienie postępów w sprawach wchodzących w zakres jej mandatu oraz mając na uwadze podniesienie poziomu bezpieczeństwa i ochrony na morzu oraz ochrony środowiska, Cypr nie sprzeciwia się przyjęciu następującej proponowanej decyzji Rady:
– DECYZJA RADY w sprawie stanowiska, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej na forum Międzynarodowej Organizacji Morskiej podczas 93. posiedzenia Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu poświęconego przyjęciu poprawek do prawideł II-1/29, II-2/3, 2/9.7, 2/13.4, 2/18, III/20 konwencji SOLAS, Międzynarodowego kodeksu środków ratunkowych i kodeksu dotyczącego rozszerzonego programu kontroli z 2011 r.
Cypr chciałby jednakże podkreślić i wnieść o odnotowanie, że brak sprzeciwu ze strony Cypru wobec proponowanej decyzji Rady nie jest ani nie może być uważany ani rozumiany jako stwarzający precedens bądź stanowiący jakąkolwiek jego formę; pozostaje on również bez uszczerbku dla opinii i stanowisk, jakie Cypr może wyrazić bądź zająć w kontekście wyniku sprawy, jaka toczy się przed Trybunałem Sprawiedliwości w odniesieniu do stosowania postanowień art. 218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej”.
***
Ad pkt 6 w wykazie punktów B:
Dauhańska agenda rozwoju: program działań w następstwie konferencji na Bali oraz inicjatywa na rzecz „zielonych towarów“
OŚWIADCZENIE KOMISJI
„Komisja przyjmuje do wiadomości przyjęcie przez Radę dokumentu zawierającego wytyczne do negocjacji w sprawie towarów przyjaznych dla środowiska (9221/14 WTO 153). Komisja jest zdania, że Rada nie może z własnej inicjatywy wydawać wytycznych negocjacyjnych. Niezależnie od okoliczności Komisja uważa, że w tym przypadku wydawanie wytycznych nie było potrzebne z uwagi na praktykę utrwaloną w kontekście negocjacji dauhańskich, zgodnie z którą poglądy Rady na temat prowadzenia negocjacji zapisywane są w konkluzjach”.
