Epicedion Beatis Manibus Goltzianis / Dicatum a Theodoro Christiano Pauli, D.

(1)

V ••

EPICEDION

BEATO MAN1BUS

GOLTZIANIS,

DICATUM

_: _■_m _* _v

ł t ' \

a

T H E O D O R O CHRISTIANO PAULI, D.

REGIOMON Tl,

Litteris REUSNERIANIS.

A^nno MDCCXV.

(2)

U licet TEtherekintentmCantibm,omne

Hum ano ex ore os

TEq; Beatorum

Non bumilknoftrinunc Haud tarnen ad tumulum, GOLTZI, reticere dolorem

Jure meumpotero, mens nequegrata finit:

CumcK Tuum celebr ent mceflum totCarminafunrn,

c JMefuerit folum

conticuijfe ne fas.

Quinimo ß bic obitm nulli Iqcrymabilk ■ Solus ego bac veüemfunera corde

Scilicet boc de me meritm candore

Beate

es, Ut nmquampoffm non meminiffe

T ui.

Spiritus bic citimmortales defer et Artus, Exuviasquefuo pondere terra teget:

Noftra Tut fuerit quam Mens oblita vel unquam

Kara Tua integritm excidet ex animo.

Sed quibus extoll am virtutes laudibus aptk, Quek Tua pmemultk vita decor a f

Quk dignememoret facunda

fiu m

^ingva,^L

<iAdfacrumfaceres cumpia verba gregem:

Utque Tuum folitus calamißris urere nunquam Sermonem ,pondus fic Tua verba dabant.

Tu Tibi comnuffä multosßationeper annos Divinifidus Paftor Ovilk eras:

Donee ad extremum duri violentia morbi Non magu boc munus fivit obire facrum.

' Sape tarnen Templumpetiißi & ßger, Sic etiam(barta mfm adeffe Tua.

QuodTicet ingratus dighe baud,agnoverit Orbk, Htnc tamen in coelkpramiapIura feres.

Virtutes interporro hm non infima laus efi, Candork nofiro tempore rarus amor:

Et quodjucundum'fueritT ib ifemper honeßos

j

Oßicik omnes demeruijfe Tun.

Demque quantafuitplacida conßantiamentk, Q u te T b i fupremum man fit in ufque diem?

Quid Tua quod nullopatientia vida dolore, Firmafed in

Dominum

ß>espietmf ßetit.

Talern ig itu rraptum quk

T e

non defeat Or bi?

Ante cadis meritosVir Reverende dies.

Te

dolet amijfumLacrymis manantibus

Uxor

Fceminei fexus jure vocanda decus.

I Te Nati

plangunt gemebundavoce

Parentcm,

Illk quofuerat carius orbe nihil,

Filmsante ahosab fens mceßißwms omnes

A ffiä 0 nullum corde lev amen habet

,

Patris

adbucfaItem mihi Lumina car a videre Hk mifero terrkß lie u iffe ta it!

Suprenmmque vale didum morientis ab ore Excipei e ac madidis ojculafcrre (?enis.

Sed nunc tom abk term , nunquamque videndum

T c

rapiunt oculk fa ta feveramek.

Namque tenebrofojam condita membra fepulchro Notaprius quam fit mors Tuafacta mihi.

Nec^ minus boc obitu

Frater Germanus

acerbo Trißitueproditplurimaßgnafme.

Denique mafia

Soror

parsconjundijfma noftri Nonfalßs lacrymkadTua buftagemit.

(3)

Hk amina Ex find i p l a c i d d J/ifa ad rmrcnU’s h&c mihi verba loqui:

Dogmata nos Chrifti prohibent

Gentiles animos ißa querela decet

Nonmihi divifueß dentur

t

JErumnasmundi

rurfm a d ire

_ Nilmihi cum Mundo eß ubifce dacalumnia re gnat

Ipfisimocuh fuetanocerevirk.

Nunc recreant animum

cw lefi

iagaudia Hie met us ex crucians, hie dolor omnk abeft.

T uque adeo nobk carißima on dam Conj ugk exemplumqu&poteseßeprob<e:

Omque Tui nunquam cur et

CManßfli a d f u m m o s

o

dies

:

Tone modum lacrymkßramarum deprime ludum.

Tune T ib i cum vixi

ju re

er am.

Sedpoßquam m o r b o m i h i e ß , Ipfafuit nofiri mors medicina mali.

Eara tarnen piet as mihi quam poflfunerapraß as, Inter coeleßes hanc celebr abo Jonos.

A t Vos o! moeßi, dulcißmapignora, Nati, Vo

sjubeo Utosejße a n imb ono.

Sanfta D E I

nunquam cum nos promißio fallat, Prmiapoüiciti reddere digna pik:

Eine fi Virtutem colitk DOiMINU MQUE tirnetk, Ipjeferet Vobk ut Pater alter opem.

Defmat ergo meo veßer cum funere ludm Hkque DEUS verbk pondus inejßeßnat.