PRO/ENGINEER ĆW. Nr ………….
WAŁEK NAPĘDOWY (na podstawie E. Lisowski „Modelowanie geometrii elementów złożeń i kinematyki maszyn”)
1. MODELOWANIE ELEMENTÓW PROSTYCH
Wałki napędowe to jedne z najważniejszych elementów maszyn. Biorąc pod uwagę ich budowę składać się one będą z wielu elementów o charakterze obrotowym względem osi wałka, w tym z fragmentów o szczególnych wymaganiach. Takie jak podtoczenia pod łożyska czy uszczelnienia oraz rożnych wycięć, jak na przykład dla wpustów czy klinów. Większość wałków można zbudować przy zastosowaniu prostych operacji, jednak metodyka budowy ich modeli może być bardzo zróżnicowana. Niektóre modele wałków mogą być wykonane w zaledwie kilku operacjach, natomiast inne wymagać będą znacznie większej ilości operacji.
Sposób budowy modelu będzie miał istotny wpływ na jego czytelność i możliwość wykorzystania przez innych użytkowników. Aby miał on prawidłową budowę i łatwo poddawał się modyfikacją, należy [przeanalizować strukturę elementu i zaplanować odpowiednie operacje modelowania. Dla przykładu zostanie zaprezentowany sposób wykonania modelu jak dla wymiarów na Rys1.
Rysunek 1 Wymiary wykonywanego wałka
Przy budowie modelu wałka najpierw wygenerowano bryłę obrotową stanowiącą połowę konstrukcji wałka, w tym celu w szkicowniku wykonano podstawowy zarys bryły obrotowej Rys2.
Rysunek 2 Szkic dla opcji Revolce- połówka wałka
Rysunek 3 Efekt opcji Revolve- wykonanie połówki wałka
Bez uwzględnienia wszystkich szczegółów, takich jak rowki pod pierścienie rozprężone itp.
Prawa i lewa strona wałka ma identyczną strukturę względem płaszczyzny prostopadłej do jego osi. Mimo że wymiary połówek nie są takie same, to wykonano lustrzane odbicie pierwszej połówki, a następnie korzystając z polecenia Copy as Independent (odznaczono opcje depanded) Rys4, uniezależniono wymiary, po czym zaktualizowano wartości wymiarów dla odbitej połówki.
Rysunek 4 Opcje odbicia Mirror
Rysunek 5 Efekt zastosowania opcji Mirror
Korzystając z polecenia Revolve oraz Chamfer wykonano rowki dla pierścieni rozprężających i fazy na końcach wałka
Rysunek 7 Efekt po wykonaniu fazowań i rowków
Końcową operacja jest wykonanie rowków pod wpusty, w tym celu wygenerowano płaszczyznę pomocniczą DTM1, równoległą do płaszczyzny TOP w odległości równej średnicy wałka w miejscu, gdzie będzie wykonany rowek wpustu. Korzystając z polecenia
Rysunek 6 Efekt po modyfikacji wymiarów odbitej płówki
Extrude z opcją Remove Material, po narysowaniu profilu uzyskano rowek pod wpust. W analogiczny sposób wykonano rowek dla drugiego wpustu. Model wałka wraz z drzewem operacji przedstawiono poniżej.
Rysunek 9 Efekt końcowy
Rysunek 8 Wstawiania dodatkowej płaszczyzny
Skrócony opis wykonanych operacji:
→ Revolve 1- bryłą obrotowa od połowy kołnierza do końca wałka:
→ Placement- dla zdefiniowania profilu w szkicowniku
→ Top- płaszczyzna dla szkicownika
→ Sketch- wykonanie szkicu Rys2
→ Mirror 1 – odbicie lustrzane operacji Revolve 1:
→ Independet (szkicownik w lustrzanym odbiciu będzie niezależny)
→ Sketch- modyfikacja szkicownika operacji Mirror 1/ Revolve 1
→ Chamfer 1 – fazowanie końca wałka
→ Revolve 2- wykonanie rowków dla pierścieni rozprężonych
→ Extrrude 1 i 2 – wykonanie rowków dla wpustów
