Zadanie
Dane jest odwzorowanie
f : R
3→ R
3 przestrzeni liniowej (R
3, R,+,⋅)
w siebie:f (( x1, x2, x3))=(x1+x2, x2+x3,−x1+x3) w bazie kanonicznej
{
δ1=(1,0,0 ) ; δ2=(0,1,0 ) ; δ3=(0,0,1)}
a). Czy to odwzorowanie jest homomorfizmem liniowym.
b). Wyznaczyć macierz przekształcenia liniowego
f
w bazie kanonicznej.c). Wyznaczyć:
ker f
- jądro homomorfizmuf
Im f
- obraz homomorfizmuf
rzf
- rząd homomorfizmuf
.d). Wyznaczyć macierz przejścia z bazy kanonicznej
{
δ1=(1,0,0 ) ; δ2=(0,1,0 ) ; δ3=(0,0,1)}
do
nowej bazy
{
X1=(1,1,0) ; X2=(0,1,1) ; X3=(1,0,1 )}
.e). Wyznaczyć macierz przekształcenia liniowego
f
w bazie{
X1=(1,1,0) ; X2=(0,1,1) ; X3=(1,0,1 )}
Ad a).
Niech
a=( x1, x2,x3) , b=( y1, y2, y3)∈R3 i α∈ R .f (a+b )=f ( x1+y1, x2+y2, x3+y3)=(x1+y1+x2+y2, x2+y2+x3+y3,−( x1+y1)+x3+y3)=
(x1+x2+y1+y2, x2+x3+y2+y3,−x1+x3+(−y1+y3))=
(x1+x2, x2+x3,−x1+x3)+(y1+y2, y2+y3,− y1+y3)=f (a )+f (b )
f (αa)=f (αx1, αx2, αx3)=(αx1+αx2, αx2+αx3,−αx1+αx3)=α( x1+x2, x2+x3,−x1+x3)=αf ( a) Zatem dwie własności homomorfizmu są spełnione a więc
f
jest homomorfizmemAd b).
Jeżeli
f :V
n→V
m jest homomorfizmem liniowym w bazach odpowiednio:{
X1 , X2 , ..., Xn}
i{
Y1 , Y2 ,...,Ym}
to macierz homomorfizmu w tych bazach jestmacierzą postaci A=
[
aaa⋮m 11121 aaa⋮m 22212 ⋯ a⋯⋯⋮ aa⋮1 n2 nmn]
wynikająca z wzorów:f
(
Xi)
=∑
j=1 m
ajiYji=1,2,.. , n
W naszym przypadku n=m=3 i V3=R3 i
{
X1=δ1 , X2=δ2 , X3=δ3} {
Y1=δ1 , Y2=δ2 , Y3=δ3}
Zatem.
0,0,1
f
(
δ1)
=f((1,0,0))=(1,0 ,−1)=a11(1,0,0)+a21(0,1,0)+a31¿ )=(
a11,a21, a31)
. Stąd a11=1 , a21=0 , a31=−1. Jest to pierwszy wiersz macierzy przekształcenia.0,0,1
f
(
δ2)
=f((0,1,0))=(1,1,0)=a12(1,0,0)+a22(0,1,0)+a32¿ )=(
a12, a22, a32)
. Stąd a12=1 , a2=1 , a31=0. Jest to drugi wiersz macierzy przekształcenia.0,0,1
f
(
δ3)
=f((0,0,1))=(0,1,1)=a13(1,0,0)+a23(0,1,0)+a33¿ )=(
a13, a23, a33)
. Stąd a13=0 , a23=1 , a33=1. Jest to trzeci wiersz macierzy przekształcenia.W takim postępowaniu należy rozwiązać układ równań liniowych /zawsze będzie występowało jedno rozwiązanie/ który w tym przypadku daje nam natychmiast rozwiązanie. Ogólnie rozwiązania tak szybko nie otrzymamy i możemy stosować wzory Cramera z wspólną macierzą główną i zmieniającymi się tylko wyrazami wolnymi. Zatem
A=
[
−11 10 10 011]
. Można przedstawić nasze przekształcenie f (( x1, x2, x3))=(y1, y2, y3)=(x1+x2, x2+x3,−x1+x3) w postaci:[
yyy213]
=[
−101 110 011] [
xxx321]
lub Y = AX gdzie X =(x1, x2, x3)T Y =( y1, y2, y3)TAd c).
ker f =
{
(x1, x2, x3)∈R3:f (( x1, x2, x3))=(0,0,0)}
={
(x1, x2, x3)∈R3:( x1+x2, x2+x3,−x1+x3))=(0,0,0 )}
⇔
x1+x2=0 x2+x3=0
−x1+x3=0
¿
{¿{¿ ¿ ¿
¿
A=
[
−11 10 10 011]
w'3=w¿3+w1[
1 1 000 11 11]
. w3'=w¿3−w2[
01 1 00 10 10]
=[
1 1 00 1 1]
⇔
x1+x2=0 x2+x3=0
¿
{¿ ¿ ¿
¿ ⇔
x1+x2=0 x2+x3=0
¿
{¿ ¿ ¿
¿ ⇔
x1=−x2
x3=−x2
¿
{¿ ¿ ¿
¿ ⇔
x1=−t
x2=t
x3=−t
t ∈ R
¿ {¿ {¿ ¿ ¿
¿
Zatem
ker f =
{
(−t ,t ,−t )∈R3:t ∈R}
={
t (−1 ,1,−1)∈R3:t ∈R}
czyli jest podprzestrzenią liniową generowaną przez jeden wektor (−1 ,1 ,−1) . Zatemdimker f =1
.Z ogólnego wzoru dla przekształcenia homomorficznego
f :V
n→V
m :dim Vn=dimker f +dimIm f mamy
3=1+dimIm f
todimIm f =2
.Zatem podprzestrzeń liniowa jest generowana przez dwa wektory należące do obrazu.
f ((0,1,0))=(1,1,0)∈Im f
,f ((0,0,1))=(0,1,1 )∈Im f
i te wektory są liniowo niezależne zatem Im f ={
t (1,1,0)+v (0,1,1):t ,v ∈R}
={
(t , t+v ,v ):t , v∈R}
rzf =dimIm f =2=rzA
Ad d).
Ogólna postać macierzy przejścia z bazy
{
X1 , X2 ,... , Xn}
do nowej bazy{
X1', X2', … .., Xn'
}
powstaje z rozwiązań n układów równań liniowych X'j=∑
i=1 n
ajiXij=1,2 ,… , n
gdzie rozwiązanie układu będzie wyznaczać wiersze macierzy przejścia
P=
[
aaa⋮n 11121 aaa⋮1222n 2 ⋯ a⋯⋯⋮ aa⋮1 n2 nnn]
W naszym przypadku n=3 :
(1,1,0)=a11(1,0,0)+a12(0,1,0)+a13(0,0,1)=( a11, a12, a13) ⇔
{
aaa111213=1=1=0(0,1,1)=a21(1,0,0)+a22(0,1,0)+a23(0,0,1)=(a21, a22,a33) ⇔
{
aaa212223=0=1=1(1,0,1)=a31(1,0,0)+a32(0,1,0)+a33(0,0,1)=(a31, a32, a33) ⇔
{
aaa313233=1=0=1P=
[
1 1 001 10 11]
.Z przedstawionych rachunków wynika, że macierz przejścia z bazy kanonicznej do innej bazy jest macierzą której wiersze są współrzędnymi wektorów bazy. Ogólnie tak nie jest i trzeba powyższe układy równań bardziej złożone metodami poznanymi przy rozwiązywaniu układów równań liniowych - rozwiązać. Wspólną cechą tych układów liniowych są te same macierze główne a zmieniają się tylko wyrazy wolne.
Ad e).
Macierz przekształcenia liniowego w nowej bazie można wyznaczyć z wzoru A'=P−1AP
gdzie: A' jest macierzą przekształcenia liniowego w nowej bazie, A jest macierzą przekształcenia liniowego w poprzedniej bazie, P jest macierzą przejścia z poprzedniej bazy do nowej bazy.
W naszym przypadku z poprzednich obliczeń mamy: A=
[
−11 10 10 011]
P=
[
1 1 001 10 11]
.detP=2
P−1=1
2
[
−| |
1 0|
1 10 11 11 00 1| | |
−−| |
0 1|
1 11 01 10 11 0| | | |
−|
0 10 11 01 1|
1 11 0| | | ]
T
=1
2
[
−111 −111 −111]
T=12[
−111 −111 −111]
A'=1
2
[
−111 −111 −111][
−101 110 011][
11 1 00 10 11]
=21[
−111 −111 −111][
110 −1 112 12]
=12[
020 −2 240 02]
A'=
[
010 −1 102 01]
Jeżeli f
( (
x1', x2' , x3'
) )
=(
y1', y2' , y3'
)
jest przedstawione przez współrzędne w nowych bazach to[
yyy1'2'3']
=[
010 −1 102 01] [
xxx1'2'3']
czyli Y'=A'Y' if
( (
x1', x2' , x3') )
=(
0, x1'+2 x2'+x3' ,−x2'+x'3)
. Ponadto[
xxx123]
=¿[
1 1 001 01 11]
[
xxx'3''21]
i[
xxx3''2'1]
=¿ 12[
−111 −111 −111]
[
xxx123]
oraz[
yyy123]
=¿[
1 1 001 10 11]
[
yyy1'2'3']
i[
yyy1'2'3']
=¿ 12[
−111 −111 −111]
[
yyy123]
czyli ogólnieX =P X' i X'=P−1X oraz Y =P Y' i Y'=P−1Y .
Możemy sprawdzić czy wzory dobrze działają. Biorąc dowolny wektor w bazie wyjściowej a więc kanonicznej np. a=
(
x1, x2, x3)
=(1,3,2) tof (a)=f ((1,3,2))=(1+3,3+2,−1+2)=(4,5,1) .
Wektor a=
(
x1, x2, x3)
=(1,3,2) w nowej bazie ma współrzędne zgodnie z wzorem[
xxx'2'13']
=¿ 12[
−111 −111 −111]
[
xxx123]
czyli[
201]
=¿ 12[
−111 −111 −111]
[
312]
a=
(
x1' , x2' , x3'
)
=(0,1,2)=X'TWektor
(
y1, y2, x3)
=(4,5,1) w nowej bazie ma współrzędne zgodnie z wzorem[
yyy'2'13']
=¿ 12[
−111 −111 −111]
[
yyy321]
czyli[
041]
=¿ 12[
−111 −111 −111]
[
451]
f (a )=
(
y1' , y2', y3'
)
=(0,4,1)=Y'TWtedy
[
041]
=[
0 −1 101 02 01][
012]
czyli z wzorem przekształcenia liniowego w nowej bazief
( (
x1', x2' , x3') )
=(
0, x1'+2 x2'+x3' ,−x2'+x3')
, f (a )=f((0,1,2))=(0,4,1) . Taka własność występuje gdy weźmiemy dowolne współrzędne w wektora a .Uwaga Gdy badamy przekształcenie liniowe nie tylko w siebie to jeżeli
f :V
n→V
m jest homomorfizmem liniowym w bazach odpowiednio:{
X1 , X2 , .. ...., Xn}
i{
Y1 , Y2 ,...,Ym}
to macierz homomorfizmu w tych bazach jestmacierzą postaci A=
[
aaa⋮m 11121 aaa⋮m 22212 ⋯ a⋯⋯⋮ aa⋮1 n2 nmn]
wynikająca z wzorów:f
(
Xi)
=∑
j=1 m
ajiYji=1,2,.. , n
Jeżeli macierz P jest macierzą przejścia do nowej bazy w przestrzeni Vn i macierz Q jest macierzą przejścia do nowej bazy w przestrzeni Vm to macierz przekształcenia w nowych bazach będzie postaci A'=Q−1AP oraz
Y = AX i Y'=A'X'
X =P X' i X'=P−1X oraz Y =Q Y' i Y'=Q−1Y