Kaziówka
Niepodległość i Pamięć 18/1 (33), 174
174
Kaziówka
„Dziwni goście przyszli do mnie dziś z wieczora, do Kaziowego cicho zapukali dwora,
Drzwi niskie otworzyli, gdy rzędem stanęli Popod ścianę bieloną, opowiadać jęli
Opowiadali oni jak tu przed latami Ludzie mieszkali inni, a przecież ci sami, Jednacy czcią tradycyj i miłością ziemi Po przez wieki dzierżonej rękami wiernemi.
Mówili, jak raz niejeden na ich zbożne trudy Spadał wicher dziejowy i zmiatał ułudy, A dobytek w proch ścierał. I jak znów wracali W trwaniu swojem wieczyście, ufnością wspaniali!
Goście patrzali z miłością na bielone ściany, Na dźwignięty znów z gruzów dworek ukochany, Mówili, że tak być musi, bowiem pokolenia Następują po sobie, lecz duch się nie zmienia!”
WX
WX
Wiersz nieznanego autora zamieszczony w biogra-fi i generała Rozwadowskiego wydanej w 1929 roku. Reprint tego wydawnictwa ukazał się nakładem Mu-zeum Niepodległości w 2011 r.
NIP33.indb 174