Kapelan Solidarności
„ Zło dobrem zwyciężaj” – motto
życiowe ks. Jerzego
Kalendarium życia księdza Jerzego
Urodził się 14 września 1947 roku we wsi Okopy (ziemia białostocka) w rodzinie Władysława i Marianny Popiełuszków jako czwarte dziecko.
Ks. Jerzy z rodzicami przed domem rodzinnym
1956 –przyjął Pierwszą Komunię Świętą i Sakrament Bierzmowania 1965 – zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym w Suchowoli.
24 czerwca 1965 wstąpił do Wyższego Metropolitarnego Seminarium Duchownego w Warszawie.
Ks. Jerzy był ministrantem i wyróżniał się głęboką religijnością. Był typem samotnika. Był sumienny, ale uczył się przeciętnie. Z powodu jego religijności rodzice byli wzywani do szkoły.
W latach 1966–1968 odbył zasadniczą służbę wojskową w specjalnej jednostce dla kleryków o zaostrzonym rygorze w Bartoszycach.
W wojsku nie dał się złamać, inicjował opór, podtrzymywał na duchu kolegów, choć spotykały go za to kary; wyśmiewanie, wielogodzinne ćwiczenia, czołganie się na mrozie, czyszczenie toalety w masce
przeciwgazowej. Wojsko wyniszczyło go fizycznie. Na początku 1970, już po powrocie do seminarium, ciężko zachorował. Kłopoty zdrowotne towarzyszyły mu już do końca życia
Pierwsza Komunia Święta Ks. Jerzego
Alumn Popiełuszko – żołnierz w jednostce wojskowej w Bartoszycach
28 maja 1972 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk prymasa kardynała Stefana Wyszyńskiego
11 czerwca 1972 odprawił prymicyjną mszę świętą w kościele w Działoszynie .
Od sierpnia 1980 był związany ze środowiskami robotniczymi, aktywnie wspierał także Solidarność”. W czasie strajku został wysłany do
odprawiania mszy w Hucie Warszawa.
Po wprowadzeniu stanu wojennego organizował liczne działania charytatywne. Wspomagał ludzi prześladowanych i skrzywdzonych.
Uczestniczył w procesach tych, którzy byli aresztowani za przeciwstawianie się prawu stanu
wojennego. Organizował rozdział darów, które były przywożone z
zagranicy.
W kościele św. Stanisława Kostki od 28 lutego 1982 organizował
Msze za Ojczyznę
Działalność Księdza Jerzego sprawia, że staje się On celem niewybrednych ataków władz. Mnożą się zdarzenia, mające służyć zastraszeniu powszechnie szanowanego kapłana, także
poprzez powodowanie zagrożenia jego życia. Dwukrotnie
włamano się do Jego mieszkania, nieustannie śledzono, niszczono samochód, nieznani sprawcy wrzucili do mieszkania ładunek
wybuchowy. Dwukrotnie Ksiądz Popiełuszko uczestniczył w wypadkach samochodowych, które sprawiały wrażenie wcześniej
przygotowanych.
Jesienią roku 1984 r. sytuacja Ks. Jerzego była bardzo trudna. Wierzył w sens swej posługi, ale czuł się zmęczony ciągłymi atakami, czuł, że grozi mu śmierć.
19 października 1984 roku wracając do Warszawy, na drodze do Torunia ks. Jerzy Popiełuszko wraz ze swoim kierowcą Waldemarem Chrostowskim zostali uprowadzeni przez funkcjonariusz SB. Księdza zmuszono do wyjścia z samochodu, następnie pobito i wrzucono do bagażnika samochodu. Dalsze wydarzenia znane są jedynie z późniejszych zeznań trzech
wykonawców porwania i zabójstwa. Esbecy porwali księdza razem z jego kierowcą. Chrostowski zdołał wyskoczyć z pędzącego samochodu i uciekł. Porywacze pojechali dalej, w stronę Torunia.
Ponieważ zamknięty w bagażniku ks. Jerzy usiłował się stamtąd wydostać, porywacze zatrzymywali się co jakiś czas, i bili go aż do utraty przytomności. W końcu związali księdza w taki sposób, że każda próba wyprostowania nóg powodowała duszenie. Mordercy zeznali potem przed sądem, że koło północy wjechali na zaporę na Wiśle we Włocławku. Tam z wysokości kilkunastu metrów wrzucili księdza do wody. Jest prawdopodobne, że w tamtej chwili ks. Jerzy jeszcze żył.
30 października 1984 roku z zalewu na Wiśle koło Włocławka wyłowiono jego zwłoki. Ręce
skrępowano tak, by próby poruszania nimi zaciskały pętlę na szyi. Ciało obciążone było workiem wypełnionym kamieniami. W czasie sekcji wykazano ślady torturowania.
Do tej pory nie wiadomo, kto i kiedy podjął decyzję o zabiciu księdza, ani na jakim szczeblu zapadła decyzja. Wiadomo jedynie, że zabójstwa dokonali trzej pracownicy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Tama we Włocławku, miejsce pamięci o ks. Popiełuszce
Górsk k. Torunia, pomnik upamiętniający porwanie ks. Popiełuszki
Ks. Jerzy Popiełuszko został pochowany na terenie kościoła parafialnego św. Stanisława Kostki w Warszawie.
Pogrzeb 3 listopada 1984 zgromadził olbrzymie tłumy i przekształcił się w wielką manifestację
8 lutego 1997 – rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego księdza Jerzego 8 lutego 2001 –zakończenie procesu beatyfikacyjnego na szczeblu
diecezjalnym
Po uroczystościach beatyfikacyjnych relikwie nowego Błogosławionego przeniesiono w procesji do wilanowskiej Świątyni Opatrzności Bożej i złożono je w
Panteonie Wielkich Polaków.
Marianna Popiełuszko – matka ks. Jerzego
