• Nie Znaleziono Wyników

Badanie zjawiska zachowania się lin wyrównawczych okrągłych w szybach podczas pracy górniczego urządzenia wyciągowego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Badanie zjawiska zachowania się lin wyrównawczych okrągłych w szybach podczas pracy górniczego urządzenia wyciągowego"

Copied!
16
0
0

Pełen tekst

(1)

Z E S Z YT Y N A U K O W E P O L IT E CH NI KI Ś L Ą S K I E J

S e r i a « G Ó R N I C T W O z. 8 0 N r kol. 547

K O N F E R E N C J A : M O D E L O W A N I E G b R N I C Z Y C H M A S Z Y N W Y C I Ą G O W Y C H 9 - 1 0 . X I I . 1 9 7 7 r .

A L F R E D C A R B O G N O

I N S T Y T U T M E C H A N I Z A C J I G Ó R N I C T W A P O L I T E C H N I K I Ś L Ą S K I E J

S T E F A N K O N I E C Z N Y

R Y B N I C K I E Z J E D N O C Z E N I E P W

B A D A N I E Z J A W I S K A Z A C H O W A N I A S I E L I N W Y R Ó W N A W C Z Y C H O K R Ą G Ł Y C H W S Z Y B A C H P O D C Z A S P R A C Y G Ó R N I C Z E G O

U R Z Ą D Z E N I A W Y C I Ą G O W E G O

p r z e d s t a w i o n o w y n i k i b a d a ń k r ę c e n i a się l i n w y r ó w n a w c z y c h o k r ą g ł y c h w s z y b i e o r a z w y n i k i b a d a ń m o m e n t u t a r c i a w z a w i e s i a c h o b r o t o w y c h l i n w u r z ą d z e n i a c h w y c i ą g o w y c h k o p a l ń ROW.

1. W s t ę p

J e d n y m z c z y n n i k ó w w p ł y w a j ą c y c h n a z a c h o w a n i e się l i n w y r ó w n a w c z y c h o k r ą g ł y c h p o d c z a s i c h e k s p l o a t a c j i , a t y m s a m y m n a c h a r a k t e r p r a c y i i c h ż y w o t n o ś ć je s t z j a w i s k o k r ę c e n i a się l i n w o k ó ł o s i w ł a s n e j . N i e z n a j o m o ś ć p r o c e s u k r ę c e n i a się l i n w y r ó w n a w c z y c h , s t o s o w a n i e n i e o d p o w i e d n i c h m e t o d p r o f i l a k t y c z n o - k o n t r o l n y c h p o d c z a s e k s p l o a t a c j i l i n np. b l o k o w a n i e / u s z t y w n i e n i e / ł o ż y s k k u l k o w y c h w z a w i e s i a c h t y c h l i n , co m i a ł o m i e j s c e w g ó r n i c t w i e k r a j o w y m j e s t p r z y c z y n ą p r z e d w c z e s n e g o w y c o f a n i a l i n w y ­ r ó w n a w c z y c h o k r ą g ł y c h z e k s p l o a t a c j i , n a j c z ę ś c i e j w s k u t e k d e f o r m a c j i l i n w i e l o s p l o t o w y c h p r z e z r o z w a r s t w i e n i e . R o z w a r s t w i e n i e się l i n w y r ó w n a w ­ c z y c h o k r ą g ł y c h / w o g ó l e l i n s p l o t o w y c h w i e l o w a r s t w o w y c h / m o ż n a u z n a ć za n a j c z ę s t s z ą d e f o r m a c j ę t y c h lin. T e n d e n c j a l i n w i e l o s p l o t o w y c h d o r o z w a ­ r s t w i e n i a z a l e ż n a j e s t od j a k o ś c i i c h p r o d u k c j i np. n i e r ó w n o m i e r n o ś ć n a ­ c i ą g ó w s p l o t ó w w w a r s t w a c h lin, s p o s o b u i c h n a k ł a d a n i a d o u r z ą d z e ń w y ­ c i ą g o w y c h , tzw. d ł u g o ś c i k r y t y c z n e j z w i s a j ą c y c h g a ł ę z i l i n z w i ą z a n e j z d o b o r e m l i n y do d a n e g o t y p u u r z ą d z e n i a w y c i ą g o w e g o i j e g o d y n a m i k i o r a z od p r o c e s u k r ę c e n i a się t y c h l i n w s z y b i e , z c z y m z w i ą z a n e s ą m e ­ t o d y k o n t r o l i p r a c y l i n w y r ó w n a w c z y c h w s z y b i e [2] . O b e c n i e w k r a j u n i e p r o w a d z i się k o n t r o l i o b r o t ó w l i n w y r ó w n a w c z y c h o r a z m o m e n t u t a r c i a w ł o ż y s k a c h k u l k o w y c h z a w i e s i o b r o t o w y c h t y c h lin. B r a k tej k o n t r o l i w w i e l u w y p a d k a c h s p r z y j a p r o c e s o w i r o z w a r s t w i e n i a się t y c h lin, a tym s a m y m p r z y c z y n i a s i ę d o p r z e d w c z e s n e g o i c h o d k ł a d a n i a .

Z o b e c n i e p r z e p r o w a d z a n y c h r o z w a ż a ń t e o r e t y c z n y c h o r a z b a d a ń w s t ę p n y c h w y n i k a , że i s t n i e j e ś c i s ł y z w i ą z e k p o m i ę d z y m o m e n t e m o d k r ę t n y m l i n w i e ­ l o s p l o t o w y c h a p o d a t n o ś c i ą l i n y n a r o z w a r s t w i e n i e . W p r z y p a d k u l i n w y ­ r ó w n a w c z y c h m o m e n t o d k r ę t n y w y w o ł a n y j e s t t y l k o z m i e n i a j ą c y m się p o d c z a s

(2)

17/5

54 A. Carbogno, S. K o n i ec zn y

R y s . 1 . Z a w i e a i e k o n s t r u k c j i k r a j o w e j d l a l i n w y r ó w n a w c z y c h o k r ą g ł y c h .

(3)

Badanie zjawiska z achowania się lin. 55

ruchu liny w szybie c i ęż a r e m w ł a s n y m / b r a k stałego ob ci ą ż e n i a od n a c z y ­ nia wyciągowego/. Z mi en i aj ąc y się podc za s e k s p lo a ta cj i liny moment odkrę

tny spowodowany jej ci ę ża r e m w ł a s n y m czego w i z u a l n y m d o w od em jest kr ę ce ­ nie się liny wokół osi własnej, zależny jest od w sp ół c z y n n i k a od k rętno- ści liny i jej ciężaru, który rośnie ze w z r o s t e m głęboko ś ci ciągnienia.

Z tego wynika, że ze w z r o s t e m g łę b ok o ś c i c ią gn i en ia rośnie zmienny moment odkrętny liny oraz jej obroty, co łącznie p rz y cz y n i a się do za­

g rożenia poprawnej pracy liny w szybie. «V celu u m o ż l i w i e n i a swobodnego kręcenia się liny w yr ów na w cz e okrągłe moc o wa ne są do naczyń w yc ią g o w y c h poprzez zawi es i a obrotowe.

2. Kr ęcenie się l in w y r ó w n a w c z y c h m o c o w a n y c h do n a cz yń wycią go wy c h popr ze z zawi es ia obrotowe.

W p r z y p a d k u z a st os o w a n i a do p o ł ą c z e n i a liny z n a c z y n i e m z awiesia o brotowego rys.1 i 2

R y s . 2. Zaw ie s ia linowe z ło ż ys ka mi kulkowymi dla: a- lin w yr ów n a w c z y c h /ASEA/, b- l in n o ś n y c h /Anglia/.

z m i e n i a się sposób m o c o w a n i a jednego końca liny z u t w i e r d z e n i a s z t y w n e ­

(4)

56 A. Carbogno, S. K on ie cz n y

go n a połączenie obrotowe. Przekrój liny znajdujący się w ś r od ku jej n a w r o t u w r z ąp iu będziemy uważać jako utwier dz o ny przed obrotem.

iY p r z y p a d k u swobodnego kr ęcenia się końca liny w z awiesiu /mocowanej do jego obrot ow e go e l em entu/ istotną rolę odgr yw a wartość m o m e n t u tarcia ŁIj. / w s p ó ł c z y n n i k a tarcia f w ł o ż ys k u ku lkowym zawie si a/ w ł o ż y s k u z aw i e­

sia. «7 tym p r z y p a d k u r oz pa trujemy kręcenie się końca liny mo co w a n e g o w z a w i e s i u obrotowym, gdzie skręt liny m a m o ż no ś ć w yz wo le n ia się przez o dp ow i e d n i ą liczbę obrotów. Załóżmy, że zawiesie obrotowe nie m a m o ż l i ­ wości ob r óc e n i a się czyli, że m o me nt tarcia Mj. w ł o ż y sk u z awiesia jest znaczny, wtedy w każdym p r z e k r o j u liny momen t skręcający liną p o c h o d z ą ­ cy od jej ciężaru w ł a s n eg o M w r ów noważony jest m o m e n t e m tarcia czyli K t = (taktycznie j e d na k w y s t ę p u j ą względne obroty p r z e k r o j u liny co znaczy, że w każdym jej p r z e k r o j u d z i a ł a p e w i e n m oment wypadkowy M będą­

cy r ó ż n i c ą p omiędzy d z i a ł a j ą c y m m o m e n t e m tarcia M t w ł o ż y s k u zawiesia, a a k t u a l n y m w r o z p a t r y w a n y m p r z e k r o j u m o m e n t e m s kr ę ca ją cy m linę l.iwwywo- ł an ym jej cię ż ar em w ł a s n y m czyli (2,4,6]

K = M t - M w /1/

przy założeniu, że ^ 0

M om en t tarcia w ł o ż y s k u z awiesia o k r e śl a wzór d ł

M fc = q . L • t • /2/

gdzie: f - w s pó ł c z y n n i k tarcia w ł o ż y s k u kulkowym za wiesia

dj. - ś r e d ni c a ł o ż ys ka kulkowego w zaw ie si u q - cięż ar 1mb liny

L - długość zwisa ją c eg o o d ci nk a liny wyrównawczej

M om en t skręcający linę spowodowany jej c i ę ż a r e m w ł a s n y m określony jest wzorem:

U = - ' § ' Ł / 3 /

w 2 ' J/

po n ie wa ż obrót p r z e k r o j u liny m o że m y zapisać jako zależność

d V M _

d x B /4/

gdzie: B - / GJQ/ L - sztywność liny przy s wo bodnym s k rę caniu

(5)

Bada ni e zjawiska zacho wa ni a się lin. 57

d V

~ d x “ j e d n o s t k o w y kąt s k r ę c e n i a p r z e k r o j u l i n y n a d ł u g o ś ć i e l e m e n t a r n e j

to p o w s t a w i e n i u d o w z o r u / 4 / z a l e ż n o ś c i / 1 , 2 / o t r z y m a m y

dV ' d x /5/

s t ą d w z ó r n a o b l i c z e n i e l i c z b y o b r o t ó w / k ą t ó w o b r o t ó w / g ó r n e g o p r z e k r o j u l i n y w z a w i e s i u p o p r z e j e c h a n i u d r o g i x l i c z o n e j od p o d s z y b i a , ' p r z e z n a ­ c z y n i e p r z e j m u j e p o s t a ć

q . L . x / - f - d . - k - H

v /x/ = — 5 1 " L J / 6/

d l a g ó r n e g o p r z e k r o j u l i n y p r z y ł o ż y s k u z a w i e s i a x = L o t r z y m a m y

2

v / v - - 5 r L - A ' d ł - ^ /7/

p r z y n a d a l o b o w i ą z u j ą c y m z a ł o ż e n i u , że

Z p o w y ż s z y c h w z o r ó w w y n i k a , że k ą t o b r o t u / l i c z b a o b r o t ó w / p r z e k r o j u l i n y p r z y ł o ż y s k u z a w i e s i a j e s t w p r o s t p r o p o r c j o n a l n y d o k w a d r a t u d ł u g o ­ ś c i z w i s a j ą c e g o o d c i n k a l i n y w y r ó w n a w c z e j L. P o d c z a s o p u s z c z e n i a n a c z y ­ n i a w y c i ą g o w e g o n a p o d s z y b i e o b r o t y p r z e k r o j u l i n y p r z y z a w i e s i u o b l i ­ c z y ć m o i n a z w z o r u

q . Ł 2 r j

T /L/ = “ 5 I ~ / _ k " f ' < V /8/

Z b a d a ń d e f o r m a c j i w z d ł u ż n o - s k r ę t n y c h l i ny, w y w o ł a n y c h z m i a n ą jej d ł u ­ g o ś c i p o d c z a s r u c h u n a c z y n i a w y c i ą g o w e g o ze s t a ł ą p r ę d k o ś c i ą V j o t r z y ­ m a n o r ó w n i e ż z a l e ż n o ś c i d l a o k r e ś l e n i a p r ę d k o ś c i o b r a c a n i a się z w i s a j ą ­ c e g o o d c i n k a l i n y w y r ó w n a w c z e j p r z y p o d n o s z e n i u n a c z y n i a w y c i ą g o w e g o [6]

r f • d j / W

s/tJ = + 2- V j / 9 /

p r z y o p u s z c z a n i u n a c z y n i a w y c i ą g o w e g o

q / f - d > . / L + x / ,

W / x / = t /“ '* + S / ' V 3 / 1 0 /

¿V c e l u o b l i c z e n i a s z y b k o ś c i o b r a c a n i a się r u c h o m e j c z ę ś c i z a w i e s i a

(6)

58 A. Carbogno, S. Konieczny

w łożys ku k ulkowym w p o w y ż s z y c h wzorach należy przyjąć k = L.

Z p ow y żs zy ch w z o r ó w wynika, że prędkość <V/x/ obrot ów p r z e k ro j u liny jest różna n a jej zwisającej długości, jest ona p r op or c j o n a l n a do długości z wis a ją ce go o d c i n k a liny wyrównawczej, przebytej drogi x przez naczynie, p rę dk o śc i jazdy n a c z y ni a Vj, w sp ó łc z y n n i k a o dkrętności liny k, ws półczy­

n n i k a tarcia f w ł o ży sk u kulk ow ym zawiesia oraz średnicy p od ziałowej te­

go ł o ży s ka dj, masy jednego m e t r a bieżącego liny q, a natomiast jest o dwrotnie p r o p o r c j o n a l n a do sztywno śc i liny n a skręcenie B = / G I q/^.

Przez w s p ó ł c z y n n i k tarcia f n a leży rozumieć nie tylko w s p ó ł c z y n n i k tarcia kulek w ł o ż ys ku zawiesia ale dodatkowe opory sprzeciwiające się kręceniu końca liny w zaw i es iu a wynik a ją ce ze zmieniającej się sztywno śc i liny n a skręcenie B /ze z mianą dłu g oś ci liny/ oraz z formy k ształtu p ęt l i li­

ny w nawrocie.

Te n sumaryczny w s p ó ł c z y n n i k tarcia f w ł o ż y s k u zawiesia w z r as ta jeżeli n aczynie zb iż a się do n a w r o t u liny w yr ów nawczej po nieważ wzra st a s zt yw ­ ność n a skręcenie krótkiego o d c i nk a liny, którego jeden koniec w wyni ku p r z e g i n a n i a liny w n awrocie m o ż n a uznać jako zamocowany sztywno przed k rę ceniem się. P o n ie w aż nie z akończono jeszcze badań sztywności l in na skręcanie B / b a d a n i a są r ozpoczęte w Insty tu c ie M ec ha n i z a c j i G ó rn ictwa P o l i te ch ni k i Śląskiej/ a w zory teoretyczne na obliczenie zmiennej sz tyw-“

n oś ci liny n a skręcanie B są bardzo s k o m p li ko w an e, pr z ep ro wa d zo no pomiary obro t ów końców l in w yr ó wn a w c z y c h w szybach. Sposób p o m i ar ó w był n a st ę pu ­ jący. O b s e rw at or z y u s yt u ow an i n a po moście /st op i e/ d o ln y m skipu obs er w o­

wali obroty z a z n a cz on yc h cech na widocznej części obrotowej zawiesia.

P r z y j m u j ą c start n a c z y n i a na n a d s z y b i u jako p o c z ą t e k jechano w kierunku rząpia szybu z s z yb ko ś ci ą około 3 f 4 m / s n o t u j ą c obrót zaznaczonego e l e m en tu z aw ie s i a w zależ no ś ci od po ło że n ia n ac zy n i a w yc iągowego w s zy­

bie /p r ze je ch a ne j drogi/. F r z e j e c h a n ą drogę liczono wg. nume ró w dź wigarów lub znanych stałych ch ar ak t er y s t y c z n y c h el em entów w szybie. ,/yniki p o m i a ­ rów p r z e ds t aw io no na r y s . 3,4,5.

Z p r z e d s t a w i o n y c h wyk re s ów wynika, że kręcenie się lin jest różne, od bardzo l i n i o w y c h pr ze bi e gó w do p rz e bi eg ów skokowych, <7 n i e k t ó r y c h szybach kręcenie się końców liny w zawies i ac h przy ruchu nac z yn ia w yciągowego w dół i do góry pr ze b ie ga w zdłuż tej samej linii.

Z p rz ep ro w ad zo ne j analizy kręcenia się końców lin w zawie si a ch o brotowych oraz d o d a t k o w y c h p o m i a ró w np. badania m o m e n tó w tarcia w ł o ży sk ac h zawiesi, obserwacji za c ho w a n i a się lin w nawrocie wynika, że:

- liczba obrotów końców liny w zawie si ac h zależy od war to śc i w s p ół cz y­

n nika tarcia w ł o ż y s k ac h k ul kowych zawiesi,

- obroty liny z al eż ą od kształtu jej pętli w nawrocie / wy so ko ś ci pętli, p r o m ie n ia jej krzywizny/ oraz od minimalnej długości z wisającego odci­

nka liny wy ró wnawczej tj. odległości n a w r o t u pętli liny wyrównawczej od zawi e si a n a c zy n ia wyciąg ow eg o znajdującego się w podszybiu.

- obroty liny w szybie zależ ą od m e to d y jej n ak ła d a n i a /nakł ad an i e liny

(7)

R y s . 3 1 4* W y n i k i b a d a ń o b r o t ó w l i n w y r ó w n a w c z y c h w z a w i e s i a c h o b r o t o w y c h k r a j o w y c h u r z ą d z e ń w y c i ą g o w y c h

(8)

ilość obrotów linyk -zawiesin,

60 A. Carbogno, S. Ko ni e cz ny

Ąys.5.Pomierzonezależnościliczbyobrotówlinw zawiesiachw zależnościodpołożenianaczynia wyciągowegow szybachkopalni "Makoszowy"i Sośnica.

(9)

B a d a ni e zjawiska zachowania się lin. 61

z p o d s z y b i a czy z n a ds zy b ia / do u r z ą d z e n i a wyci ąg ow eg o

- istnieje ścisły z w i ą z e k p o między obrotami liny w szybie, a wy co fa n ie m lin z e k s pl o at ac ji w w y n i k u ich r o z w a r s t w i e n i a się. Liny, których obroty podczas e k s p l o a t a c j i są m niej więcej jednakowe p ra c ow ał y długo.

Liny, których obroty w czasie m a l e j ą tzn. są ha mowane w za wi es i ac h p r a c ow a ły krócej i szybciej ulega ły rozwarstwieniu.

P o n i ew a ż istnieje z w i ą z e k p o między m o m e n t e m tarcia / w s p ó ł c z y n n i k i e m tarcia/ w ł o ż y s ka c h k ul k owych zawiesi, a o brotami liny i t rwałością liny w yr ównawczej w szy bie, p r z e p r o w a d z o n o także jego pomiary

3. B a da ni a m o m e n t u tarcia w ł o ż y s k a c h ku lk owych o b r o t o w y c h zawiesi lin w y r ó w n a w c z y c h ok r ąg ły ch

L i t e r a t u r a d o t y c z ą c a p o d st aw kons tr u kc ji m a s z y n podaje idealne w a r t o ­ ści ws p ół c z y n n i k ó w tarcia f w y s t ę p u j ą c y c h w r ó ż ny ch ko ns t r u k c j a c h ło żysk t ocznych [5] . D l a i d e a ln yc h w a r u nk ów pracy w ło ży s ka ch kulkowych w z d ł u ż ­ n y c h jako w a r to ść w s p ó ł c z y n n i k tarci a m o ż n a przyjąć f = 0,003 dla k ulko­

wego w z dł u żn eg o lub f = 0 ,0 2 0 dla w a ł e c z k o w o -s to żk o we go , takie łoży sk a są stosowane w z a w i e s i a c h o b r o t o w y c h lin wyrównawczych. U zy skanie takich wart o śc i ws pó ł c z y n n i k a tarcia f jest zależne od st an u u t r z y m a n i a z a w ie si a o br ot o w e g o podczas ek sploatacji. .¥ c el u z or i en t o w a n i a się co do w artości m o m e n t ó w tarcia w ł o ż y s k a c h w y s t ę p u j ą c y c h pod cz a s e k s pl oa ta c ji wyk on an o w kilku u r z ą d z e n i a c h w y c i ą g o w y c h jego pomiary. W tym celu do o brotowego e le me n t u za wiesia zamoco wa no ramię o dłu go śc i R, na którego końcu z a m o c o ­ wano d y n a m o m e t r D r y s . 6

W yk on uj ą cy p o m i a r y , z n a j d u j ą c y się n a stopie pod koszem s ki pu,dla r ó ż ny ch p o ł o ż e ń n a c z y n i a co odpow ia da ło r ó żn y m ob c ią ż e n i o m w z d ł u żn ym ł o ż y s k ta­

l k o w y c h w z a w i e s i a c h p o d cz as p o s t o j u n a c z y n i a wyciągowego, r e je st ro w ał siłę d y n a m o m e t r u przy próbie d o k r ę c a n i a i od kr ę c a n i a liny. P om ie rz o ny m om en t tarcia ob l iczono z wzoru:

M t = T • R , H m /i 1/

g d z i e :

T - wskazanie d y n a m o m e t r u ,N R - ramię d z i a ł an i a dynamometru, m.

Z drugiej strony m o m e n t tarcia M . w ł o ży sk u z a wi e s i a określony jest wzorem:

M t = q • L • - f - ■d ł i, N m /12/

g d i i e :

q - c i ęż a r mb- liny N

(10)

62 A. Carbogno, S. Konieczny

R y s . 6. S p o s ó b p o m i a r u m o m e n t u t a r c i a w ł o ż y s k a c h k u l k o w y c h z a w i e s i o b r o t o w y c h l i n w y r ó w n a w c z y c h .

L - d ł u g o ś ć z w i s a j ą c e g o o d c i n k a l iny, m

d t- ś r e d n i c a p o d z i a ł o w a ł o ż y s k a k u l k o w e g o w z a w i e s i u , m f - w s p ó ł c z y n n i k t a r cia.

M a j ą c p o m i e r z o n e w a r t o ś c i M^. z w z o r u /11 / o b l i c z o n o w a r t o ś c i w s p ó ł c z y n n i ­ k a t a r c i a f w y s t ę p u j ą c e w ł o ż y s k u z a w i e s i a p o d c z a s e k s p l o a t a c j i z w z o r u / 1 2/

2 M t 2 T - R T . R

f = l T c ę = q' Ł -d t " = K '

Ż

/ 1 3 /

(11)

Badanie zjawiska zachowania się lin. 63

gdzie:

K = ^ - stała u k ł a d u wy r ów n a w c z e g o / z a w i e s i a i liny/.

Wyniki p o m i a r ó w p r z e d s t a w i o n o na ry s. 7. H a r y s . 7 p r z y k ł a d o w o z a mi e­

szczono także wyniki badań wa r to ś c i m o m e n t u tarcia w ł o ż y s k a c h o b r o t o w e ­ go zawiesia liny wyró wn aw c ze j okrągłej z as to sowanej w j e d n ym z szybów Republiki Płd. Afryki. Dane u r z ą d z e n i a wy c ią g o w e g o z ko łe m p ę d n y m w RPA

W -

g łę bokość c ią gn i en ia p 1103 m

w ys ok oś ć p ęt l i liny wyr ów n aw cz ej w n a w r oc ie h 46 m ś r e d n i c a liny wyr ów na w cz ej 15-to splotowej d 43,6 m m

m a s a liny w y r ó wn aw c ze j q 8,57 kg/m

m o m e n t tarcia w s w o b o dn y m z a w i e s i u przy ob ci ąż e n i u 2,135 kN - p od szybie

5,42 Nm

m o m e n t t arcia w s w o b o dn y m z a w i e si u przy o b c i ą ż e n i u 8 8,96 kN - n a d s zy b ie

54,23 K m

m om en t tarcia w z a k l e s z c z o n y m za w ie s i u przy o bc i ąż e n i u

2,135 kN - pod sz y bi e 13,65 Nm

m om en t tarcia w z a k l e s z c z o n y m z a w i e s i u przy o b c i ą ż e n i u 88,96 kN - nadszybie

149,14 N m

W yniki badań m o m e n t u tarcia liny d = 43.6 m m oraz jej o b r o t ó w p r z e d ­ s tawiono n a r y s . 8. Zbada no kręcenie się liny, a dane p r z e k a z a n o do kom­

putera. Jeżeli mome nt odkrętny w y s tę pu ją c y w z a w i e s i u p r z e w y ż s z a ł moment tarcia w jego ł o ż y s k u kul k ow ym to zawiesie obracało się aż do z ró wn o w a ż e n i a m o m e n t u o dk rę tn e go liny M Q z m o m e n t e m tarcia w ł o ż y s k u za­

w i e s i a Mq = Hj., co o dp o wi ad ał o w y s t ą p i e n i u w linie określo ne j jej szty­

wnoś ci na skręcanie,, B" oraz o k r e ś l o n e m u w s p ó ł c z y n n i k o w i od kr ęt n o ś c i liny

„k“ a w k o n se kw e nc ji o k r eś lo ne g o M t „

O b l i c z e n i a te p o wt ar z a n o wz dłuż całej d ł u g o ś c i jazdy n a c z y n i a w szybie.

N a r y s . 8 z ewnętrzne proste linie o b r a zu j ą p r z e b i e g zmiany m o m e n t u tar­

c ia M t w ł o ż y s k u z a w ie si a d l a r ó ż n y c h p o ł oż e ń naczyń w y c i ą g o w y c h w szy­

bie. D o ś w i a d c z e n i a po w tó r z o n o przy u s z t y w n i o n y m z a w ie s iu /co m i a ł o sy­

m u l o wa ć zanie cz y sz cz en i e jego ł o ż y s k a k ul kowego utrud ni a ją ce kręcenie się liny w szybie/ rys.8a. Z p r z e p r o w a d z o n y c h d o św ia d cz eń wynika, że w z a w i e s i u s y m u l u j ą c y m sztywne utwi er dz e ni e występuje trzy razy większy mome nt tarcia Mj. niż w z a w i e s i u w ol ny m od tarcia / z tarciem m i n i m a l n y m po ni e wa ż z a w ie si a po z ba w i o n e g o tarcia nie m o ż n a uzyskać/. N ależy zauwa­

żyć, że chociaż ogólny c h a r a k t e r p r z e b i e g u w y k re só w m o m e n t u tarcia ?.It n a r y s . 8 jest podobny to j ed n ak jego wp ły w n a linę jest różny. Dl a s wo­

bodnego z a w i e s i a odkręcenie końca liny w z a w i e s i u st opniowo w z r as ta od

(12)

64 A. Carbogno, S. Ko ni ec z ny

0 do max. + 2,071°/m, a na st ępnie ma leje i kończy się n a wartości - 0 , 14 8 /m, /w ar to ść je d no stkowego s k rę c e n i a liny z w i ą za na z jej sztyw­

n o ś c i ą w d a n y m jej przekroju/. L i n a p o w i n n a /i wykonuje/ w i ęk sz ą liczbę skręceń d o d a tn i ch a mniej ujemnych. W p r z y p a dk u zaw ie s ia symulującego sztywne u t w i e rd ze ni e skręcenie 'jednostkowe p oc zą t ko wo wynosi - 0 , 1 4 8 ° / m i w z ra st a do m a k s i m u m + 0,588°/m, a n a s t ę pn i e spada aż do - 3 , 1 33 ° /m , lina wykonuje p rz ec i wn y cykl skręceń. Ch ar a kt er wz ra st a n i a końcowego u j e ­ m n e g o sk rętu jest bardzo szybki. Gdybyśmy rozp at ry w al i teoretyczne k ręce­

nie się po s zc z e g ó l n y c h w arstw splo tó w przeciwnie z w i t yc h w linie w i e l o ­ warstwowej z p o m i n i ę c i e m tarcia pomi ęd z y w ar stwami splotów to otrzymamy p rz ec iw n e cykle kręc e ni a się w a rs t w splotów w linie. Z jawisko to p r z y c z y ­ n ia się do defor ma cj i liny przez rozwarstwienie, tym bardziej czym bar­

dziej wzr a st a opó r tarcia w ł o ż y s k a c h kulkowych zawiesia, które zacz y na symulować sztywne u t wi er d ze ni e liny do n a c z y n i a i w tym p r z y p ad ku o tr zy ­ mamy skrajne w a r to ś ci u j e m n y c h skręc eń j e d no s tk ow yc h / ob r otów/ wg rys.6c znacznie większe niż w p r z y p a d k u liny z zawiesiami woln ym i od tarcia.

Z badań liny w y ró wn aw c ze j okrągłej wynika, że:

- sztywne zawiesie pow od u je p r ze ci wn y cykl skręcania / kr ęcenie się/ liny od cyklu s kr ęc an i a się liny przy z aw i es ia ch swobodnych,

- wzrost u j e mn eg o skręt u liny przy s z t y w ny c h z aw i es i a c h jest bardzo znaczny i wynosi - 3 , 1 3 3 ° / m w p o r ó w n a n i u z lin ą p r a c u j ą c ą w z aw i es i a c h

<swobodnych, gdzie w y no si on - 0,148°/m,

- kiedy naczynie zacz yn a kolejny cykl jazdy lina w y ró wn a w c z a musi d o d a t ­ kowo wykonać bardzo szyb ką zmianę w kącie skrętu,

- z p r z e b i e g u w y k re s ów wynika, że sztywne zawiesie p rz yc z y n i a się do p o w s ta n ia bardzo du żego kąta skrę t u p r z e k r o j u liny, który gwałtownie w z r a st a z g ł ę b o k o ś c i ą szybu, po p r z e k r o c z e n i u pewnej dł ugości z w i s a j ą ­ cego odci nk a liny wyrównawczej.

Z rys.1 wynika, że mo ment tarcia jaki występuje przy odkręceniu liny jest większy niż przy jej dokręceniu, co ś wiadczy o tym, że różne są sztywn oś ci liny B przy jej d o k r ę c e n i u i odkręcaniu.

wartości m o m e nt ów tarcia p o m i e r z o n y c h w na ds z y b i u są większe niż w a r t o ­ ści pomier z on e w p o d s z y b i u na t om ia st odwrotnie jest z warto śc ia m i w s p ó ł ­ c z y n ni k ów tarcia f w y s t ę p u j ą c y c h w ł o ż y s k a c h kulkowych zawiesi.

M n i e j s z a wartość w s p ó ł c z y n n i k a tarcia f występuje w p r z y p a d k u n a c z yn i a u s y t uo wa ne g o w n a d s z y b i u niż w podszybiu. iYynika to z faktu, że łatwiej jest skręcić dłuższy o d c i n e k liny n iż krótszy o d c i ne k liny o ten sam kąt o br ot u oraz wg w z o r u /12/ gdzie z m a l e j ą c ą d ł u g o ś c i ą liny L mo ment tar­

cia 1.1 j. maleje. B a da n ia wykazały także, że bardzo istotny wpływ n a w i e l ­ kość w sp ół c z y n n i k a tarcia f w ł o ż y s k u z a wiesia jeżeli znajduje się n a c z y ­ nie w podszybiu, m a dług oś ć zw isającego odcinka liny wyrównawczej, a kon­

kretnie kształt jej pę t li w n awrocie tj. jej wys o ko śc i h i promi eń krzy­

wizny w n awrocie R . Czym większe h i tym m niejsze f w ł o ż y s k u zawie-

W w

sia liny wyrównawczej. Z p r z e p r o w a d z o n y c h obserw ac ji wy nika tamże, że

(13)

Bada n ie zjawiska z achowania Big lin.

istnieje ścisły z w i ą z e k po mi ęd z y l i c z b ą obro tó w j ak ą lina chce wykonać w szybie, a w y s t ę p u j ą c y m m o m e n t e m tarcia w ł o ż y s k u zaw ie si a obrotowego.

tle w s z y s t k i c h badanych p r z y p a d k a c h stwierdzono, że tam gdzie w y st ęp o wa ł duży m oment tarcia w ł o ż y s k u ku lkowym zawiesia, liny wykonywały m a ł ą liczbę obrotów np. 3 lub m n i e j s z ą liczbę w p or ów n a n i u np. z linami, któ­

re miały ł o ż y s k a dobrze ut rz y ma ne np. w K'.VK "Rydułtowy" - l i c z b a obrotów 18, mimo, że k o n st ru kc j a lin n a r z u c a ł a im wykonanie większej liczby obro tów czyli liny były ha mowane w pro ce s ie krę ce ni a się, co p o c i ąg a ło za sobą właśnie w ty c h p r z y p a d k a c h p r z e dw c ze sn e wy co f an ie lin z e k s p l o a t a ­ cji Wi,wyniku ich d e f or ma cj i p rz e z ro z wa rs tw i en ie się.

Ry s .7. «iyniki badań krajowych, m o m e n t u tarcia M, w ł o ży s k a c h kulkowych zawi es i o b r o t o w y c h w za le ż no śc i od p o ł o ż e n i a n a c zy ni a w y c i ą g o w e ­ go w szybie / dł ug o ś c i z w is aj ą ce go o d c in ka liny L/.

K a r y s . 7 p r z ed s t a w i o n o pog lą d ow o jak zmieniał się m oment tarcia w ło­

ż y s k a c h zawiesi p o d c z a s p r ó b s t a t y s t y c z n y c h d l a r ó ż n y c h p o ł oż eń n a cz yń w szybach. B i o r ą c pod uwagę w i el ol et n ie doś wi ad cz e ni e z linami w y r ó w n a w ­ czymi o kr ą głymi w u r z ą d z e n i a c h w y c i ą g o w y c h z kołami pędnymi RPA gdzie w yn ik a z p r z y t o c z o n y c h badań w p r z y p a d k u z m ie rz en i a m o m e n t u tarcia w za­

w i e s i u o b r o t o w y m = 5,42 E m p o d s z y b i u do Mj. = 54,23 K m w n a d s z y b i u za-

(14)

66 A. Carbogno, S. K o n i ec z ny 14Q14

-135,58

-14W 0 152/) 3048 457,2 6Ö96 762 914 10973

0 15?4 304,6 457,2 609,6 762 914,4 109/3

S £U 2

q: - f i - (-«- 2 2 S 5 -

GtąBOKOŚC cilSN IEN iA H,m ZAWIS SIE OB ROT >WE

1 / i

-

\

zawiesie w podszybiu, + 25 + 2,0

0 152,1 +=>¡2 bCr/6 762 9H,4 109(3 GŁ Ę B O K O Ś Ć CIĄGNIENIA H,»« z awiesie w nadszybiu.

Rys.8. ilfynikl badań m o m e n t u tarcia w ł o ży s ku zawiesia oraz obrotów liny wyró wn a wc ze j 15-to splotowej o średnicy d = 43,6 mm, RPA.

(15)

Badanie zjawiska zachowania się lin. 67

'.»iesiejL.-.aża się jako obrotowe, czyli spełn ia ją c e swo*je zadan ia natomiast, jeżeli pomierzony m om e nt tarcia w z a w i e s i u o b r o t o w y m wynosi 1.1 ^ = 13,55 H m w p o d s z y b i u do = 149,14 H m w n a d s z y b i u to zawiesie mimo, że w y k a ­ zuje jeszcze jakąś chęć do obrotów u w a ż a się za sztywne nie spełniające swojej roli i w tym p r z y p a d k u zawiiesie nale ży wy mi en i ć na nowe l ub u s u ­ nąć zatarcie, n a le ża ł o b y w kraju też w prowadzić pewne r oz graniczenie w*

o b r o t o w y c h z aw i es i a c h l i n w y r ó w n a w c z y c h z uwagi na wy st ępowanie w i e l k o ­ ści m o m e n t u tarcia w ł o ż y s k a c h k ul kowych tych zawiesi. Wyliczając w s p ó ł ­ c z y n n i k tarcia f z p o m i e r z o n y c h w ar to ś c i m o m e n t ó w tarcia d l a w s z y s t k i c h bada n yc h p r z y p a d k ó w łącznie z RF A przy za st os o w a n i u umownie tej samej średnicy łoży sk a kulkowego d^ = 280 m m otrzymamy, że w RFA za wi e s i a u w a ­ ża się jako obrotowe czyli spełniające swoją rolę jeżeli ws pó ł c z y n n i k tarcia f wynosi do około f = 0 ,0 10 w n a d s z y b i u i f = 0,023 w podszybiu.

4. ./nioski

1. Z p r z e p r o w a d z o n y c h oaoań wynika, że istnieje ścisły z w i ą z e k pomiędzy kr ę ce ni em się lin w y r ó w n a w c z y c h w szybie, a w ar tością m o m e n t u tarcia wyst ę pu ją ce g o w ł o ży s ku k ulkowym zawiesia.

2. ,/zrost wartości m o m e n t u tarcia K. w za wi e si u hamuje proce s kręcenia się liny wy ró wnawczej pr zy cz y n i a j ą c się do p o w s t a w a n i a deform a cj i liny w post a ci r o z w a r s t w i e n i a p o d cz as jej eksploatacji.

3. Froponuje się w p ro wa dz i ć okresowe kontrolne pomiary m o m e n t u tarcia w ł o ż y s ka ch zawiesi i obrotów lin w y r ó w n a w c z y c h p o d c z a s ich e k s p l o a ­ tacji. Fozwoli to niejtylko na kontrolę stanu zawiesi ale także p o s ł u ­ ży do oceny pracy liny podc za s jej eksploatacji. Jako stan o d n i es i e­

nia /p or ó wn aw cz y / n a le ż ał ob y przyjąć pomierzone wa rt oś c i m o m e n t u tarcia w ł o ż ys ku zawi e si a o br ot o we go i obroty liny zaraz po jej n a ł o ­ że n iu do u r z ą d z e n i a wyciągowego.

Spis literatury

1. C arbogno A. : M o m e n t odkrętny liny wyciągowej. Zeszyty Naukowe P o l i t e c h n i k i Śląskiej. S eria Gó r ni ct wa N r . 52.

Gliwice 1972.

2. Carbogno A., Konieczny S.s Badanie lin w y c i ą g o w y c h w y r ó w na w cz yc h okrągłych. K o nf e r e n c j a N T pt: "Metody pomiarów i ba­

dali u r z ą dz eń wyciągowych". R y b n i k 1976.

3. Carbogno A.: O p i n i a d o ty cz ąc a sił tarcia oraz sił o d k r ęt u w z a w i e ­ s iach lin wyrównawczych. Zespół R z e c z oz na wc ó w SITG K atowice 1977.-

4. Carbogno A.: Z ag adnienie d o bo ru l i n w y r ó w n a w c z y c h o k r ą gł yc h dla u r z ą dz eń wy ci ą g o w y c h kopalń głębokich.

Referat w ygłoszony 22.IV.1977r. w G BSiPG w Katowicach.

(16)

68 A. Carbogno, S. Ko n le cz ny

5. C z u b J.F. : K r u p n o g a b a r i t n y je p o d s z c z i p n i k i k a o z i e n j a . M a s z i n o s t r o j e n i e M o s k w a 1976.

6. R a p a j W . A . s P r i e d i e l n y j e g l u b i n y p o d j e m o w z k r u g i o p r i a d n y m i u r a w n o w i e s z i w a j U s z c z i m i k a n a t a m i . U g o l . 1 9 7 6 N r . 4.

7. S h e l l y P . D . , J o l y R . L . B . : T h e s i g n i f i c a n c e o f s t a t i c a n d f a t i g u e t e s t s i n a s s e s i n g the l i f e o f s t e e l w i r e r o p e s .

I n t e r n a t i o n a l e C o n f e r e n c e o n H o i s t i n g - M e n , M a t e r i a l s , M i n e r a l s . O r g a n i s e d by T h e S o u t h A f r i c a n I n s t i t u t i o n o f M e c h i n i c a l E n g i n e e r s . 1 6 - 2 4 O c t o b e r .

J o h a n n e s b u r g 1973r.

T H E E X A M I N A T I O N S O P B E H A V I O U R O P R O U N D B A L A N C E R O P E S I N S H A F T S U N D E R T H E O P E R A T I N G C O N D I T I O N S O F W I N D E R S

I n t h i s p a p e r t h e r e a r e p r e s e n t e d t h e r e s u l t s of i n v e s t i g a t i o n s to d e t e r m i n e t h e s p i n n i n g o f r o u n d b a l a n c e r o p e s i n s h a f t s a s w e l l as t h e s e t o d e t e r m i n e t h e m o m e n t o f f r i c t i o n i n s w i v a l s u s p e s i o n g e a r s f o r r o u n d b a l a n c e r o p e s .

T h e i n v e s t i g a t i o n s w e r e c a r r i e d o u t i n t h e c o l l i e r i e s o f t h e R O W d i s t r i c t .

MCCJEAOBAHHE HBJIEHHfl IIOBKHRHHH KPyniHX yPABHOBESHBADHHX KAHATOB B CTBOJLAX BO BPEMH PABOTH rOPHOU HOAhSUHOi} yCTAHOBKH

B c t m t m x a a x p a s y i n a i * a c c x a x o a a a a K a r p y v a s a a a a y p a r a o w e a a a a c a a z a p y r x a x x a a a t o a a e n u y , a n n i j i n p « » y j i n « T H a c c x e x o B a a a l *o- m n v p a a a a a o a p a a a n a a x o a n p a a a n a a x y c r p o W e v a a x a a a a i o a a n o x a B a - a a x y o T a a e a a a x m a x * P a d a a u a o r o y r o x k a o r a o a p y r a .

Cytaty

Powiązane dokumenty

Ze zjawiskiem rezonansu najłatwiej jest zapoznać się doświadczalnie w szeregowym obwo- dzie RLC, zasilając go z generatora o regulowanej w odpowiednim zakresie częstości,

przecinała w miarę możliwości punkty pomiarowe, ale nie należy dążyć do tego, aby przechodziła ona przez wszystkie punkty, ponieważ każdy z nich obarczony

Zastosowanie prostego zjawiska piezoelektrycznego (podłużnego) do wyznaczania modułu piezoelektrycznego. Pomiar zależności napięcia generowanego na pojemności elektrycznej

fazowej. Na rysunku a) przedstawiono zależność polaryzacji od natężenia pola elektrycznego dla ferroelektryka, zaznaczono polaryzację spontaniczną P s, indukowaną P ind

Zasilacz elektromagnesu uruchamiamy przy włączonym chłodzeniu. Włączanie i wyłączanie zasilacza oraz zmiana kierunku prądu w uzwojeniach może być wykonana tylko przy

zachodzi przy odbiciu od granicy dwu ośrodków (gdy kąt padania równa się kątowi Brewstera, światło odbite jest całkowicie spolaryzowane liniowo), przy przejściu przez

Podczas przerw zabrania się uczniom biegania po szkole, gromadzeniu się w toaletach oraz spożywania w tym miejscu posiłków.. Uczniowie zobowiązani są swoim

Nie występuje opóźnienie w czasie pomiędzy padaniem światła na fotokatodę a pojawienie się fotoprądu nawet dla małych natęŜeń światła... Resnick, Fizyka kwantowa,