• Nie Znaleziono Wyników

O reakcji N3-podstawionych amidrazonów z mocznikiem - Biblioteka UMCS

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "O reakcji N3-podstawionych amidrazonów z mocznikiem - Biblioteka UMCS"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

ANNALES

UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN —POLONIA

VOL. XU, 5 SECTIO AA 1986

Katedra i Zakład Chemii Organicznej Akademia Medyczna w Lublinie

Alicja MALISZEWSKA

O reakcji №-podstawionych amidrazonów z mocznikiem

The Reaction of №-subsbituted Amidrazones with Urea

О реакции N’-замещенных амидразонов с мочевиной

Amidrazony są związkami о dużej reaktywności zarówno grupy hydrozynowej, jak i amidowej. W ramach prac nad własnościami che­

micznymi tych związków E 1, 2 3 poddałam je reakcji z mocznikiem.

Piśmiennictwo podaje cyklizacje mocznikiem 2—hydrazynopirydyny do 3->hydroksy-s-triazolo (4,3-a) pirydyny E 33 oraz 1—hydrazynoftalazyny do 3-hydroksy-s-triazolo ( 4,3-a) ftalazyny C 4 3 .

Amidrazony swoją strukturą przypominają wyżej wymienione związki, dlatego można było przypuszczać, że z mocznikiem będą reagowały analogicznie. Wymagało to eksperymentalnego potwierdze­

nia, co dotychczas nie zostało uczynione.

Potrzebne do przeprowadzenia doświadczeń amidrazony otrzyma­

łam metodami podanymi w piśmiennictwie L5, 63 .

Poszczególne amidrazony (la - f) stapiałam z mocznikiem ogrze­

wając 5-10 godzin w temperaturze 145-170°C. W wyniku tej reakcji

(2)

64 A, Maliszewska

otrzymałam zgodnie z przewidywaniami 3,4-dipodstawione -1,2,4-triazole (Ha - f) według schematu:

N - N

-5-hydroksy-

N - NH

N - NH

R-C X + CO(NH„),

4 NH-R '

* C-OH R-C C-O

' RI

NI

(la - f) (Ha - f)

I II R R'

a a fenyl fenyl

b b 2-pirydyl fenyl

c c 2-pirydyl p-tolil

d d fenyl p-tolil

e e 2-pirydyl p-nitrofenyl

f f fenyl p-nitrofenyl

mają temperatury topnienia zgodne z podanymi Pozostałe zaé (lid

Związki (Ila-c)

w literaturze C. 5, 7Л . Pozostałe zaé (lid - f) nie są opisane, dlatego (ile, f) zsyntezowałam z odpowiednich amidrazonów i chloromrówcza- riu etylu. Produkt (Ile) otrzymany dwiema metodami byt identyczny.

Natomiast (Hf) uzyskałam tylko w jednej postaci o temperaturze top­

nienia 236°C w przeciwieństwie do reakcji (If) z mocznikiem, gdzie związek (Hf) otrzymałam w dwóch formach: rozpuszczalnej w roztwo­

rze ługu o tt. 236°C i nierozpuszczalnej w ługu o tt. 342°C. Po up­

ływie około trzech miesięcy forma nierozpuszczalna w ługu przekształ­

ciła się w temperaturze pokojowej w formę rozpuszczalną o tt. 236°C.

Widma IR produktów o t.t. 236°C były identyczne i zawierały w obsza­

rze 600 do 1600 cm siedem dodatkowych pasm oraz szerokie, głę­

bokie pasmo w zakresie 2000-3200 cm' , w porównaniu z widmem drugiej formy dimeru, które posiadało płytkie pasmo przy 3080 cm”1, i również płytkie, ale szerokie pasmo w zakresie 3400-3500 cm”1.

Analizując widma IR związków (Ha - f) stwierdziłam występowa­

nie rozmytego, silnego pasma w zakresie 2800-3200 cm”1, które moż­

na przypisać grupom NU i OH. Charakterystyczne dla grupy CO inten­

sywne pasmo znajduje się przy 1690-1700 cm 1, W zakresie

(3)

O reakcji N -podstawionych amidrazonów z mocznikiem , fi5

1500-1510 cm"1 występuje dość silne pasmo charakterystyczne dla grupy NH, a w związkach zawierających grupę NO, występuje dublet przy 1490-1520 cm . Ponadto dość intensywne cztery pasma znaj­

dują się w obszarze 1310-1480 cm”1 oraz pięć pasm (jedno średnie, cztery słabe) w zakresie 1000-1100 cm”1 (drgania pierścienia triazo- lowego ) .

Skład związków (Па - f) potwierdziła analiza elementarna. Dane eksperymentalne jata wydajności poszczególnych reakcji, temperatury topnienia, wyniki analiz i inne podałam w tabeli.

CZąSC DOśWLADCZALANA

Widma.IR wykonano na spektrofotometrze DR 20 Zeiss w pastyb- kach KBr. Temperatury topnienia poszczególnych związków oznaczono w bloku Fishera-Johnsa termometrami skróconymi. Poprawek nie wpro­

wadzono.

/

Otrzymywanie 3ŚR-4-R—5-hydroksy-l,2,4-triazoli (Па - f)

Przepis ogólny

Mieszaninę 0,01 mola amidrazonu (la - f) i 0,04 mola mocznika ogrzewałam 5-10 h w temperaturze 145-170°C (tab. 1). Po oziębieniu produkt reakcji ekstrahowałam 5 % roztworem NaOH. Roztwór alkalicz­

ny po przesączeniu zobojętniłam 50 % kwasem octowym. Wytrącony osad (Па - f) oczyściłam przez krystalizację z etanolu. W ługu roz­

puściło się tylko 25 % związku (Uf). Pozostałość nierozpuszczalną w alkoholu, wodzie, benzenie prze krystalizowałam z N, N-dimetylofon- mamidu, otrzymując związek o t.t. 342°C. Analiza elementarna tego związku wskazywała na 3-fenylo-4-p-nitrofenylo-5-hydroksy-l,2,4-triazol (Uf).

Synteza związków (Пе, f) w oparciu o piśmiennictwo C 53.

Do zawiesiny 0,005 mola (le, f) w 10 ml absolutnego eteru wkropUłam mieszając 2 ml chloromrówczanu etylu i pozostawiłam na 4 doby w temperaturze pokojowej. Osad odsączyłam przemywając

(4)

66 A, Maliszewska

O O

à ф _□ 10 O 10 b-

о о

E N «

A

H H

ï b- £

ф e UO

0 ï

H

U

£ E0

i

hN

a N Ф r N •*

Ł« 10 b* 10 Ю O

0

ü on £

0 >0

N

<r

!

Z h CM H H H CMсо ■Ф* 10en cm en N

2

£ г-CO 10 H 4 °l 4 ®. *1'°- C0e Q <0O 0 N

tC ь-* en CM* H Ю 10 io* О» О О' О' 0 гЧ v4 CM CM CM CM tH vH <4 CM N hсм hh

ЧЛ 0 N r ° X

b

* H H 10 см со О Ю

H b- CO H

t

—< >

0 SФ* ю ю CM b^ H CM ЧЧ 1010 10

1

N f 4jT 5jT * X* 10* 10 10* en en en en en N

«

c

° Й SI h

£> a <r

0 0Q Г-CM <n 2 10 о en q Й r>-en <0 ï îo en Ю 2

<

CO H 10 Ю O io H *1 c

* O* H b

* b* m

v0 <0 66,

6 7 ;

£ £ •ss SS aT10 10 10о» о ф p0

£ a

t5 «r

CO CO H Ю H CO M* CO

s

?

<0 b- b- Ю 10 H 10 10 6

*»«x

N

A

- 2

° i

j

U •O

î

•3 £

b’ 0 A O

A

o 10 CM 10 МЛ

Ю CM n <0 en en

CM CM H CM CM cm en cm •Я Ś

ï N

ê

* 0 0 0 0 en en

0

nC S

§ 2

t, я j <n M* en 0 A 0

>0N £o Z m Z Z b* Z со •n Z ir> ° 2

5

b

Ê B

H CM

►E n

OCM J4 <0*

H12 52,2 CO CMæHH

л io

Z cm

æ1 «

4< m

н .

л: 10 32,2; a и

£ _

U 3

Ю H 01 H01 H 01 Ю CM

H 14 21 6

U U U U 0 Ü U)0 w

c« JS

J

Ź 8

Па IIb Пс РП ЭП S 5 N

<5

(5)

O reakcji N -podstawionych am idrażonow z mocznikiem 67

niewielką ilością wody. Następnie osad ten zawiesiłam w małej ilości etanolu, dodałam 20 ml 10 % wodnego roztworu NaOH i pozostawiłam do następnego dnia. Otrzymany roztwór zobojętniłam kwasem octowym, a wytrącony osad po przesączeniu przekryStalizowałam z etanolu.

Wydajność (ile) wynosiła 51 %, a (llf) 58 %.

LITERATURA

1. Bany T., Modzelewska B., Maliszewska A.: Ann. Univ. M. Curie- Skłodowska, Lublin, Sectlo AA, 29/30, 147, 153, 163, (1974/75), 37, 171 (1983).

2. Bany T., Maliszewska A., Modzelewska B.: Ann. Univ. M. Curie- Skłodowska, Lublin, Sectio AA, 37, 157 (1983).

3. Kauffmann Th., Vogt К., Barek S„ Schulz J.: Chem. Ber. 99, 2593 (1966).

4. Potts K.T., Lovelette C.: J. Org. Chem. 34, 3221 (1969).

5. Spassov A., Golovinsky E., Demirov G.: Chem. Ber. 98, 932 (1965), 99, 3734 (1966).

6. Spassov A., Golovinsky E.: Żurn. Obszcz. Chim. 32, 3394 (1962).

7. Bany T., Modzelewska В., Santus M.: Ann. Univ. M. Curie-Skłodow­

ska, Lublin, Sectlo AA, 31/32, 277 (1976/1977).

SUMMARY

The reaction of N -substituted amidrazones with urea was carried aut for the first time.

The following general procedure was used: the mixture 0,01 mol

. . О

of amidrazone (la-f) and 0,04 mol urea was heated at 145-170 C for 5-10 hr. Prodects 3,4-disubstituted-5-hydroxy-l,2,4—triazoles (Ila-f) were purified by crystalization from ethanol.

РЕЗЮМЕ

Впервые описано реакцию jp -замещенных амидразонов с моче­

виной. Отдельные реакции амидразонов( la-f) с мочевиной прово­

дились путем 5-10 часового подогревания смеси ( 0,01 моля амидра- зона с 0,04 моля мочевины) в температуре 145-170°С. Полученные продукты 3,4-дизамсщенные-5-гидрокси-Т, 2,4-триазоли (Ila-f ) очи­

щено из этанола путем кристаллизации.

Złożono w Redakcji 1987.05.10.

(6)

Cytaty

Powiązane dokumenty

1,6 g (0,05 mola) amidrazonu rozpuszczono w 15 cm3 pirydyny i dodano w temperaturze pokojowej 0,1 mola chlorku acetylu lub propionylu. Całość pozostawiono na

ALICJA MALISZEWSKA-GUZ, MARIA DOBOSZ: Badania w dziedzinie pochodnych hydrok­.

Then 10cm3 of water was added, the fluffy, slightly creamy precipitate formed was purified by crystallization from water-methanol solution (1:1). The data relating to IR

Tadeusz BANY, Bożena MODZELEWSKA, Alicja MALISZEWSKA.. O reakcji N * -podstawionyeh amidrazonów z

Po oddestylowaniu alkoholu pod zmniejszonym ciśnieniem pozostałość rozpuszczono w wodzie i przesączono» Przesącz zadano 10 % roztworem octanu sodu, wytrącony osad

Obecność zaś w związku (Шс) grupy karboeto- ksymetylowej pozwala na przeprowadzenie podstawowych reakcji estrów kwasów karboksylowych, co w dalszych pracach stanowiło podstawą

Hydroliza ługiem sodowym dała 2-N-(-karboksyetyloamino)-5-fenyIo- -1,3,4-tiadiazol (Vl). Dane eksperymentalne jak: wydajności poszczególnych reakcji, temp, top., wyniki analiz,

W widmie bezwodnym trójmezynianów Ho—Yb i Y obserwuje się silne i bardzo wąskie aromatyczne pasmo walencyjne C—H ok. 3080 cm-1, dublety pasm absorpcyjnych drgań