• Nie Znaleziono Wyników

Kompensator PID. 1 sω z 1 ω. G cm. aby nie zmienić częstotliwości odcięcia f L. =G c0. s =G cm. G c. f c. /10=500 Hz aby nie zmniejszyć zapasu fazy

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Kompensator PID. 1 sω z 1 ω. G cm. aby nie zmienić częstotliwości odcięcia f L. =G c0. s =G cm. G c. f c. /10=500 Hz aby nie zmniejszyć zapasu fazy"

Copied!
24
0
0

Pełen tekst

(1)

Kompensator PID

G cs =Gcm

1ωsz



1ωsL

1 s ωp

Gcm=Gc0 aby nie zmienić częstotliwości odcięcia f Lf c/10=500 Hz aby nie zmniejszyć zapasu fazy

(2)

Wyrażenie 1/(1+T) z kompensatorem PID

(3)

Transmitancja względem wejścia mocy układu

otwartego i zamkniętego z kompensatorem PID

(4)

Charakterystyki częstotliwościowe w pakiecie Scilab

Deklaracja, że zmienna s ma być symbolem w wielomianach

Definicja układu liniowego opisanego funkcją zmiennej s (transmitancją)

'c' = układ czasu ciągłego (continous time)

Wykres Bodego

zakres 1 Hz…1 MHz

clf czyści okno

Tylko charakterystyka amplitudowa

Wzmocnienie w dB i faza w ° dla konkretnej częstotliwości

0 – dla składowej stałej

(5)

Zapas fazy

Liczbowo – zapas fazy w stopniach i częstotliwość odcięcia

Graficznie – wykres Bodego z zapasem fazy i amplitudy

Zmodyfikowana funkcja

show_margins, gdyż oryginalna kreśli zawsze w zakresie [−0,001; 1000]

Większość potrzebnych funkcji znajduje się w pakiecie cacsd

Ich definicje można znaleźć w plikach

*.sci w podkatalogu modules\cacsd\macros

(6)

Charakterystyki częstotliwościowe w układzie otwartym

Transmitancja pętli otwartej T(jω) Transmitancja kompensatora Gc(jω)

(7)

Charakterystyki częstotliwościowe w układzie zamkniętym

T(jω)

1/(1+T)

Gvg(jω)

Gvg 0 (DC) 100 Hz 1 kHz

OL −5,42 dB

0,536=Gg0=D −5,34 dB

0,541 +14,1 dB 5,08=Gg0·Q

CL −15,9 dB

0,161=D/(1+Tu0) −15,9 dB

0,161 −12,8 dB 0,228

CL PD −24,9 dB

0,0567=D/(1+Tu0Gc0) −24,9 dB

0,0567 −25,2 dB 0,0551

CL PID −∞ dB

0=D/(1+∞) −38,2 dB

0,0123 −26,1 dB 0,0496

(8)

Układy automatyki opisane transmitancjami w pakiecie MicroSim

źródło typu VAC (nie VSIN) wartość w ustalonym

punkcie pracy (D = 0,536) amplituda składowej

przemiennej (1 V spowoduje, że napięcie wyjściowe będzie co do wartości równe transmitancji)

wynik symulacji ustalonego punktu pracy (Bias Point)

transmitancja Gvd (element LAPLACE) osobno licznik i mianownik

dowolny opornik

Transmitancja pętli otwartej Tu

Transmitancja względem sterowania Gvd dla układu otwartego

Pętlę można przerwać w dowolnym punkcie;

najlepiej w takim, w którym znamy

składową stałą sygnału stałe wzmocnienie (element GAIN)

(9)

Analiza ustalonego punktu pracy dla układu zamkniętego

Należy tu traktować jako odchyłkę od ustalonego

punktu pracy

napięcie wyjściowe

V

napięcie wyjściowe przeskalowane

H·V napięcie

odniesienia Vref

napięcie uchybu Ve = Vref − HV

napięcie sterujące (wzmocniony uchyb)

Vc = Gc(0)·Ve współczynnik wypełnienia

zgodnie z charakterystyką modulatora

D = f(Vc)

(10)

Analiza ustalonego punktu pracy przy odchyłce napięcia wejściowego

zmniejszenie Vg o 5 V wzgl. ustalonego punktu pracy (28 V), tj.

do 23 V

wzrost uchybu (sprzężenie zwrotne

jest ujemne)

zmiana napięcia sterującego

zmiana współczynnika

wypełnienia

utrzymanie napięcia wyjściowego prawie

bez zmiany nie są to rzeczywiste napięcia występujące

gdziekolwiek w układzie

(11)

Charakterystyka częstotliwościowa (analiza częstotliwościowa – AC Sweep)

zapas fazy φm = 180° – 175,2° ≈ 5°

amplituda w dB

Gdyby napięcie wejściowe nie było jednostkowe, należałoby podzielić przezeń napięcie wyjściowe, aby uzyskać transmitancję – wykreślić V(Gvd)/V(Vd1:+)

częstotliwość odcięcia

fc ≈ 1,8 kHz kursor A1

kursor A2 faza

(12)

Model układu zamkniętego na blokach transmitancyjnych

element DIFF element SUM

Definicja transmitancji zakłada, że zmienia się tylko jeden sygnał.

Dlatego tylko jeden sygnał może mieć niezerową składową

przemienną; w przeciwnym razie wyniki symulacji nie będą

odzwierciedlać rzeczywistości.

Amplituda składowej przemiennej Vg wynosi 1 V, więc napięcie wyjściowe Vout jest równe transmitancji G układu zamkniętego

Ograniczenie wzmocnienia dla składowej stałej (f < 0,01 Hz) pomaga uniknąć problemów ze zbieżnością symulacji

(13)

Transmitancja wyjście do wejścia mocy

Gvg 100 Hz 1 kHz

OL −5,33 dB +14,1 dB CL −15,8 dB −12,8 dB CL PD −25,1 dB −25,4 dB CL PID −38,3 dB −26,3 dB

Gvg(jω)

OL CL CL PD CL PID

(14)

Analiza ustalonego punktu pracy przy odchyłce prądu wyjściowego

zmniejszenie Iload o 2,5 A wzgl. ustalonego punktu

pracy (5 A)

W układzie transmitancyjnym wszystkie sygnały mają postać napięć – automatyka nie rozróżnia wielkości fizycznych, a w każdym punkcie układu występuje tylko jedna z nich

Ponieważ model jest bezstratny, zmiana wartości ustalonej obciążenia nie powoduje obniżenia napięcia na wyjściu – tą drogą nie można zbadać zachowania układu w stanach ustalonych

(15)

Impedancja wyjściowa

Zout (układ otwarty) 1/(1+T)

Zout (układ zamknięty)

f → 0 ⇒ Z

out

→ (−∞)

dB

⇔ 0

ustalone napięcie wyjściowe V niezależne od ustalonego prądu obciążenia Iload

wyprowadzony model opisuje układ bezstratny, nie rzeczywisty

źródło Viload ACMAG=1

(16)

Wpływ rezystancji kondensatora wyjściowego

Rzeczywisty kondensator stanowi szeregowy obwód RC

Rezystancja szeregowa wprowadza do transmitancji zero o pulsacji

I(s)

V(s)

V = I 1 sCR

=I

R 1 sC R + 1

sC

V = I

(

Rs+sC1

)

R =I

R

(

Rs+sC1

)

R +Rs+ 1 sC

R

(

Rs+sC1

)

=R sC1 (1+s RsC )=R sC1

(

1+ωsesr

)

ωesr= 1

RsC (LHP)

V(s) Rs

I(s)

(17)

Wpływ rezystancji kondensatora wyjściowego (cd.)

Dokładnie – przykładowo dla przetwornicy odwracającej

Ponieważ typowo R

s

~ mΩ, zaś R ~ Ω, więc ω

0

′ ≈ ω

0

, Q′ ≈ Q

np. dla Rs = 10 mΩ, V = 10 V, Iload = 1 A ⇒ R = 10 Ω, C = 100 µF, Le = 100 µH otrzymujemy ω0′ = 0,999 ω0, Q′ = 0,909 Q

wpływ na ω0 i Q zwykle zaniedbuje się Gvd(s )=Gd0

1− s ωz 1+ s

Q0ω0+ s2 ω02

Gvd(s )=Gd0

(

1−ωsz

)(

1+ωsesr

)

1+ s

Qω0 + s2 ω02

ωesr= 1

τC ω0= ω0

1+Rs/R Q=Q

1+Rs/R 1+τC/τL τC=RsC τL=Le

R Le= L D2

(18)

Zero kondensatora wyjściowego

Dla elektrolitycznych częstotliwość zera zwykle rzędu f

s

a nawet f

c

np. Rs = 50 mΩ, C = 500 µF ⇒ fesr = 6,4 kHz

Charakterystyka zera w lewej półpłaszczyźnie

zwiększenie fazy – korzystne dla stabilności

+20 db/dec powyżej fz

zmniejszenie tłumienia pętli dla w.cz. – zwiększa wrażliwość na zaburzenia w.cz.

może także zwiększyć fc – uaktywnia pasożytnicze bieguny i zera w.cz.

Niemożliwe dokładne wyznaczenie częstotliwości zera f

esr

brak dokładnej charakteryzacji rezystancji szeregowej – duży rozrzut

zmiana rezystancji i pojemności w funkcji temperatury i w czasie

ESR często rzędu rezystancji ścieżek drukowanych – znacząca modyfikacja

Z powyższych względów zera tego nie używa się do zwiększenia φ

m

konieczna kompensacja (neutralizacja)

(19)

Zero kondensatora wyjściowego (cd.)

Przykład (przerysowany) – przetwornica odwracająca

C = 500 µF, Rs = 100 mF, L = 10 µH, D = 0,5

f0 = 750 Hz (→747), fesr = 3183 Hz

Kompensacja przez wprowadzenie drugiego (oprócz PD) bieguna f

ph

= f

esr

do transmitancji kompensatora

Gvd(jω)

(20)

Zwyczajowe podejście projektowe

W miarę możliwości kondensator wyjściowy dobiera się tak, by f

esr

≫ f

c

W pierwszym przebiegu wykreśla się i analizuje charakterystyki częstotliwościowe bez uwzględnienia wpływu ESR

pozwala to dokładnie zaprojektować i zweryfikować kompensator w zakresie parametrów charakterystyk nie ulegających wątpliwości

Automatycznie umieszcza się dodatkowy biegun kompensatora w najmniejszej przewidywanej częstotliwości zera kondensatora

wyjściowego

W drugiej kolejności można zbadać, czy obecność ESR nie modyfikuje znacząco oczekiwanych charakterystyk

W przypadku wykrycia problemów (po konstrukcji prototypu) należy dokonać dogłębnej analizy wpływu ESR z uwzględnieniem rozrzutu i zmian pojemności i ESR

wówczas kondensator dobiera się (wartość, seria, technologia) w oparciu o wyniki analizy częstotliwościowej

(21)

Analogowa jednostopniowa realizacja kompensatora

(22)

Dwie postaci transmitancji kompensatora PID

Gc(s)=ωp0 s

(

1+ωsz1

)(

1+ωsz2

)

(

1+ωsp1

)(

1+ωsp2

)

Gc(s )=Gcm

(

1+ωsL

)(

1+ωsz

) (

1+ωsph

)(

1+ωsp

)

ω

p0

– biegun w zerze (pole at zero)

nachylenie −20 dB/dec od ω = 0 do ∞

wartość ωp0 – częstotliwość, w której wzmocnienie wynosi 1 (0 dB)

rola analogiczna do G , tj. uzyskanie pożądanej częstotliwości odcięcia ωz2≡ωz ; ωp2≡ωp (PD)

ωp1ωph (ESR)

ωp0

s

(

1+ωsz1

)

=Gcm

(

1+ωsL

)

ωz1=ωL ; ωp0=GcmωL (PI)

(23)

Dobór częstotliwości charakterystycznych

f

c

– przetwornica + PD + PI

poniżej: pasmo, w którym działa sprzężenie zwrotne (zmniejsza wrażliwość na

zaburzenia na wejściach)

powyżej: pasmo, w którym tłumione są zaburzenia w pętli (pochodzące od fs, wynikające z przełączania kluczy, szumy)

fc ≤ 10 fs (patrz też fp2)

miejsce dla zera PI fL

f

z2

, f

p2

– PD

zapas fazy → stabilność, odpowiedź czasowa (przeregulowanie, czas ustalania)

fp2 ≤ (fs / 2) / 3 → możliwość reakcji

ścisły związek z fc poprzez charakterystykę kompensatora PD

dla R 1R3, C 1C 3 f p0= 1

2 πR 1C 1C 3≈ 1 2 πR1C1 f p1= 1

2 πR 3C 2 f p2= 1

2 πR2 C 1C 3 C 1C 3

≈ 1

2 πR2C 3

f z1= 1 2 πR2C1 f z2= 1

2 πR1R 3C 2≈ 1 2 πR 1C 2

(24)

Dobór częstotliwości charakterystycznych (cd.)

f

p1

– przetwornica

fp1 = fesr(min) → kompensacja zera ESR → tłumienie zaburzeń wysokich częstotliwości w pętli

f

p0

, f

z1

(G

cm

, f

L

) – PI

wzmocnienie pętli dla składowej stałej i niskich częstotliwości → wrażliwość na zaburzenia niskiej częstotliwości oraz zmiany składowej stałej na wejściach

częstotliwość odcięcia → patrz fc

fz1 ≤ fc / 10 → nie zmniejszyć zapasu fazy

dla R 1R3, C 1C 3 f p0= 1

2 πR 1C 1C 3≈ 1 2 πR1C1 f p1= 1

2 πR 3C 2 f p2= 1

2 πR2 C 1C 3 C 1C 3

≈ 1

2 πR2C 3

f z1= 1 2 πR2C1 f z2= 1

2 πR1R 3C 2≈ 1 2 πR 1C 2

Cytaty

Powiązane dokumenty

Udowodnić, że złożenie homomorfizmów jest homomorfizmem i że funkcja odwrotna do izomorfizmu jest

GEOMETRIA ALGEBRAICZNA, Lista 12 (na

Brandt proved that a graph on n vertices and more than (n−1) 4 2 + 1 edges is weakly pancyclic and contains a triangle (that means it contains all cycles of length between 3 and

Łukowa liczba chromatyczna D, oznaczana A(D) to najmniejsza liczba kolorów jaką można pokolorować

Sposób oględzin i pobierania próbki atramentów (fot. Michał Woźniakiewicz) Aneks,

(3) Klasa Ab wszystkich grup abelowych tworzy kategoriÍ, w której morfizmami sπ homomorfizmy grup abelowych, a sk≥adanie morfizmów jest sk≥adaniem funkcji.. (4) Klasa Rng

Niech G będzie

As an illustration of this fact, we display in Figure 2 the modulus square of the wavelet transform of a (Newtonian) gravitational wave signal generated (or at least expected to