Zofia Krzyżanowska - biogram świadka historii

Na pewno przy wjeździe na naszą posesję były kocie łby, z tym, że one były takie kolorowe, to były kamienie, tak zwane polne kamienie. Data i miejsce

Zajmowałem się też odgruzowywaniem Warszawy, w tym czasie wszyscy to robili, ale spać nie miałem gdzie, bo ten mistrz który mnie zatrudnił owszem pracę dał, ale spania sam nie

A gdy wyjdę z więzienia na wolność, to chcę widzieć, jak z dawnych mych lat, że mnie weźmiesz we swoje ramiona i zcałujesz z mych oczu ten ślad.. Że mnie weźmiesz we swoje

Tam była bóżnica Chewra Nosim i tam ja spałam na schodach, bo nie było gdzie wejść.. I tam ja szukałam tych Marczewskich przez te dwa

Ale wtedy w Lublinie spotkałem też Polaka jednego, Korzeniowski [się nazywał]. I ten Korzeniowski, zaczął mnie przekonywać, ażebym przyłączył się do służby

Nie mogłam tam wejść do naszego mieszkania, jak przyjechałam do Lublina, bo to było za bolesne wejść tam, gdzie tyle lat byliśmy, gdzie tyle lat mieszkaliśmy, to było

No i pojechała w 1945 roku do tego Nowego Tomyśla, jak już ojciec wrócił, jak się znaleźli, to tam przyjechała.. I tam otwierało się gimnazjum, ale to były tylko trzy klasy

W szóstej, siódmej klasie uczyliśmy się języka francuskiego, ale my, takie dzieci, z takich rodzin zwyczajnych, z francuskim niewiele mieliśmy wspólnego, natomiast Marysia