Zbigniew Skoczylas
Zadania i problemy z
matematyki
G i S
O…cyna Wydawnicza GiS
Wroc÷ aw 2013
Zbigniew Skoczylas Politechnika Wroc÷ awska
Instytut Matematyki i Informatyki zbigniew:skoczylas@pwr:edu:pl
Projekt ok÷ adki: IMPRESJA Studio Gra…ki Reklamowej
Copyright c 1998, 2013 by Zbigniew Skoczylas
Ksi ¾ a· zka w ca÷ o´sci ani we fragmentach nie mo· ze by´c powielana ani rozpowszechniana za pomoc ¾ a urz ¾ adze´n elektronicznych, mechanicznych, kopiuj ¾ acych, nagrywaj ¾ acych i innych. Ponadto nie mo· ze by´c umieszczana ani rozpowszechniana w postaci cyfrowej zarówno w Internecie, jak i w sieciach lokalnych, bez pisemnej zgody posiadacza praw autorskich.
Sk÷ ad ksi ¾ a· zki wykonano w systemie Scienti…c WorkPlace
R5.5
ISBN 978-83-89020-99-4
Wydanie II, Wroc÷ aw 2013
O…cyna Wydawnicza GiS, www.gis.wroc.pl
Druk i oprawa: O…cyna Wydawnicza ATUT
Spis tre´sci
Wst ¾ ep . . . 7
1. Algebra . . . 9
2. Analiza matematyczna . . . 15
3. Geometria . . . 42
4. Matematyka dyskretna . . . 57
5. Mechanika . . . 63
6. Multifunkcje . . . 71
7. Optymalizacja . . . 75
8. Rachunek prawdopodobie´nstwa . . . 91
9. Równania funkcyjne i ró· zniczkowe . . . 95
10. Teoria liczb . . . 102
11. Zadania ró· zne . . . 108
Artyku÷ y i ksi ¾ a· zki o podobnej tematyce . . . 114
Wst ¾ ep
Niniejszy zbiór jest przeznaczony dla osób, które lubi ¾ a rozwi ¾ azywa´c nietypowe zadania z matematyki na poziomie akademickim. S ¾ adz ¾ e, · ze zainteresuje on studentów i pracowników nau- kowych kierunków ´scis÷ ych. W ksi ¾ a· zce umie´sci÷ em ponad 400 oryginalnych zada´n i problemów z ró· znych dzia÷ ów matematyki. Zadania podobnych typów mo· zna spotka´c w dzia÷ ach proble- mowych czasopism, na studenckich olimpiadach matematycznych oraz na forach internetowych, gdzie uczestnicy prezentuj ¾ a swoje problemy. Niektóre problemy mog ¾ a by´c wykorzystane, jako tematy prac licencjackich lub magisterskich.
Zadania i problemy podzieli÷ em na tradycyjne dzia÷ y matematyki, ale nie uporz ¾ adkowa÷ em ich wed÷ ug stopnia trudno´sci. W ksi ¾ a· zce stosuj ¾ e standardowe oznaczenia. Aby u÷ atwi´c zro- zumienie niektórych zada´n, do÷¾ aczy÷ em do nich rysunki. Nie podaj ¾ e odpowiedzi, wskazówek, rozwi ¾ aza´n ani dowodów. Problemy, które s ¾ a hipotezami, oznaczy÷ em liter ¾ a (H), a zadania, któ- rych nie potra…¾ e rozwi ¾ aza´c - liter ¾ a (N). Na stronie internetowej www.im.pwr.wroc/~skoczylas umie´sci÷ em rozwi ¾ azania zada´n przys÷ ane przez Czytelników. Podaj ¾ e tam tak· ze list ¾ e ksi ¾ a· zek zawieraj ¾ acych podobne zadania.
Do drugiego wydania zbioru doda÷ em oko÷ o 200 nowych zada´n. Jednocze´snie usun ¾ a÷ em te problemy, które - jak si ¾ e okaza÷ o - s ¾ a znane. Ponadto do 120 zada´n do÷¾ aczy÷ em rysunki.
Poprawi÷ em tak· ze zauwa· zone b÷¾ edy i usterki.
Dzi ¾ ekuj ¾ e Czytelnikom, którzy przys÷ ali rozwi ¾ azania problemów z pierwszego wydania zbio- ru. Dzi ¾ ekuj ¾ e Im tak· ze za informacje o b÷¾ edach lub o tym, · ze problem jest znany. B ¾ ed ¾ e wdzi ¾ eczny za wszelkie uwagi o obecnym wydaniu.
Zbigniew Skoczylas
Zadania i problemy wybrane
z drukowanej wersji ksi ¾ a· zki
Algebra
1. Macierze A; B 2 M
n ns ¾ a ustalone. Pokaza´c, · ze je· zeli dla ka· zdej macierzy X 2 M
n nzachodzi warunek
det (A + X) = det (B + X) ;
to A = B: (N) Czy otrzymamy t ¾ e równo´s´c, gdy za÷ o· zymy, · ze macierze X s ¾ a wybierane z pewnej bazy przestrzeni M
n n?
2. Pokaza´c, · ze dla dowolnych parami ró· znych punktów P
1; P
2; : : : ; P
k(k > 2) przestrzeni R
n(n 2 N) zachodzi nierówno´s´c
( 1)
kd
11d
12: : : d
1kd
21d
22: : : d
2k.. . .. . . .. ...
d
k1d
k2: : : d
kk< 0;
gdzie d
ijoznacza odleg÷ o´s´c euklidesow ¾ a punktów P
i; P
j: (H) Udowodni´c, · ze je´sli w nie- równo´sci wpisa´c symbol ( 6) zamiast (<) ; to b¾edzie ona prawdziwa dla punktów dowolnej przestrzeni unormowanej. Czy s÷ aba nierówno´s´c jest prawdziwa dla punktów dowolnej przestrzeni metrycznej?
3. Pokaza´c, · ze w dowolnej niesko´nczenie wymiarowej przestrzeni liniowej istniej ¾ a podprzes- trzenie V
i(i 2 Z) ; które spe÷niaj ¾ a obustronny ci ¾ ag zawiera´n
: : : V
2V
1V
0V
1V
2: : : ; przy czym · zadne z nich nie jest równo´sci ¾ a.
4. Jak ¾ a posta´c maj ¾ a przekszta÷ cenia liniowe L : R
n! R
n(n > 2) ; które odwzorowuj ¾ a zbiór [0; 1)
nna siebie?
5. Pokaza´c, · ze prosta Im (z) = Re (z) jest osi ¾ a symetrii zbioru pierwiastków zespolonych wielomianu
z
4(1 + i) z
3+ 5iz
2+ (3 3i) z 4:
6. Znale´z´c funkcj ¾ e ci ¾ ag÷¾ a f : R ! R tak ¾ a, · ze rodzina funkcji ff(x + ) : 2 Rg
jest liniowo niezale· zna w przestrzeni C (R) funkcji ci ¾ ag÷ ych na R: (N) Czy taka rodzina mo· ze by´c baz ¾ a przestrzeni C (R)?
7. Dla liczby naturalnej n > 2 niech f!
1; !
2; !
3; : : : ; !
ng oznacza zbiór pierwiastków n-tego stopnia z jedno´sci (o rosn ¾ acych argumentach g÷ ównych). Obliczy´c sumy:
a) X
nk=1
k!
k; b) X
nk=1
!
kk :
9
Analiza matematyczna
1. Pierwszy wyraz ci ¾ agu jest dowoln ¾ a liczb ¾ a wymiern ¾ a. Kolejny wyraz ci ¾ agu tworzymy dopi- suj ¾ ac na ko´ncu licznika i mianownika poprzedniego wyrazu dowoln ¾ a cyfr ¾ e (niekoniecznie t ¾ e sam ¾ a). Pokaza´c, · ze ci ¾ ag otrzymany tym sposobem jest zbie· zny.
2. Dla ustalonej liczby naturalnej n > 2 niech x
1; x
2; : : : ; x
nb ¾ ed ¾ a kolejnymi ekstremami lokalnymi wielomianu
(x 1) (x 2) : : : (x n) [x (n + 1)] : Pokaza´c, · ze ci ¾ ag t
k= x
kk (1 6 k 6 n) jest rosn ¾ acy.
3. Szeregi X
1 n=1a
n; X
1 n=1b
nmaj ¾ a dodatnie wyrazy oraz s ¾ a zbie· zne. Ponadto dla ka· zdej liczby naturalnej k zachodzi równo´s´c
X
1 n=1(a
n)
k= X
1 n=1(b
n)
k:
Pokaza´c, · ze ci ¾ ag (b
n) jest permutacj ¾ a ci ¾ agu (a
n) : (H) Pokaza´c, · ze fakt ten jest prawdziwy tak· ze dla szeregów zespolonych o niezerowych wyrazach.
4. Funkcje f; g s ¾ a rosn ¾ ace na przedziale [0; 1]: Ponadto, dla ka· zdej liczby naturalnej n spe÷ - niaj ¾ a warunek
Z
10
f
n(x) dx = Z
10
g
n(x) dx:
Pokaza´c, · ze f = g na [0; 1] poza zbiorem przeliczalnym.
5. Obliczy´c granic ¾ e
n!1
lim n
nsinusów
z }| {
sin sin : : : sin 1
n :
6. Pokaza´c, · ze szereg harmoniczny X
1 n=11
n mo· zna podzieli´c na niesko´nczon ¾ a liczb ¾ e roz÷¾ acznych szeregów:
a) zbie· znych; b) rozbie· znych.
7. Granic ¾ e
x!0+
lim [ctg (x
n) ctg (x
m) ctg (x
p) ctg (x
q)]
wyrazi´c w zale· zno´sci od n; m; p; q 2 N:
11
8. Pokaza´c, · ze dla ka· zdej funkcji f ci ¾ ag÷ ej i dodatniej na przedziale [0; 1] zachodzi równo´s´c
n!1
lim 2 4 Z
10
p
nf (x) dx 3 5
n
= exp 2 4 Z
10
ln f (x) dx 3 5 :
9. Pokaza´c, · ze dla ustalonej liczby naturalnej n > 4 ci ¾ ag
x
k= Z
20
h
(sin x)
k+ (cos x)
n ki
dx 1 6 k 6 n + 1 2 jest malej ¾ acy.
10. Pokaza´c, · ze je· zeli w obszar ograniczony dodatnimi pó÷ osiami uk÷ adu wspó÷ rz ¾ ednych oraz hiperbol ¾ a xy = 1 wpiszemy dowolne przylegaj ¾ ace do siebie prostok ¾ aty tak, aby ich pod- stawy pokry÷ y o´s Ox; to ich ÷¾ aczne pole b ¾ edzie niesko´nczone.
xy=1
x y
11. Znale´z´c funkcj ¾ e elementarn ¾ a, której wykres przedstawiono poni· zej.
0 2 4 6
1 2
x y
12. Funkcja f : R
3! R jest ci ¾ ag÷ a oraz spe÷ nia warunek ZZZ
B
f (x; y; z) dxdydz = 0;
gdzie B oznacza kul ¾ e jednostkow ¾ a o ´srodku w pocz ¾ atku uk÷ adu wspó÷ rz ¾ ednych. Pokaza´c, ze istnieje sze´scian V; dla którego zachodzi równo´s´c ·
ZZZ
V
f (x; y; z) dxdydz = 0:
13. Funkcje f (x) + f x
3; f (x) + f x
5s ¾ a ci ¾ ag÷ e na R: Czy st ¾ ad wynika, · ze funkcja f jest
ci ¾ ag÷ a?
Geometria
Cia÷ em wypuk÷ ym w R
nnazywany zbiór zwarty i wypuk÷ y o niepustym wn ¾ etrzu. Mówimy, · ze cia÷ o wypuk÷ e jest g÷ adkie, gdy jego brzeg jest g÷ adki.
1. a) Pokaza´c, · ze dowolny wielo´scian wypuk÷ y w R
3mo· zna podzieli´c p÷ aszczyzn ¾ a na dwa wielo´sciany o tych samych obj ¾ eto´sciach oraz o jednakowych sumach pól ´scian i sumach d÷ ugo´sci kraw¾ edzi.
b) Udowodni´c analogiczne twierdzenie o wielo´scianach wypuk÷ ych w R
n:
2. (H) Niech C b ¾ edzie ´srodkiem masy jednorodnego cia÷ a wypuk÷ ego D na p÷ aszczy´znie.
Pokaza´c, · ze je· zeli dla ka· zdego r > 0 ´srodek masy przekroju D \ K(C; r); gdzie K(C; r) oznacza ko÷ o domkni ¾ ete o ´srodku C i promieniu r; pokrywa si ¾ e z C, to istnieje liczba naturalna n > 2 taka, i·z zbiór D po obrocie o k ¾ at 2
n wokó÷punktu C na÷ o· zy si ¾ e na siebie. Sformu÷ owa´c analogiczn ¾ a hipotez ¾ e dla cia÷wypuk÷ ych w R
n:
C
D K(C,r)
3. a) Pokaza´c, · ze we wn ¾ etrzu dowolnego trójk ¾ ata istnieje punkt taki, i· z promienie kó÷
wpisanych w trójk ¾ aty powsta÷ e z jego po÷¾ aczenia z wierzcho÷ kami trójk ¾ ata, s ¾ a jednakowe.
b) Pokaza´c, · ze we wn ¾ etrzu dowolnego sympleksu w R
n(n > 3) istnieje punkt taki, i· z promienie kul n-wymiarowych wpisanych w sympleksy powsta÷ e z po÷¾ aczenia tego punktu z wierzcho÷ kami sympleksu, s ¾ a jednakowe.
4. (H) Styczne poprowadzone do ko÷ a z dowolnego punktu zewn ¾ etrznego maj ¾ a jednakow ¾ a
d÷ ugo´s´c. Czy ta w÷ asno´s´c charakteryzuje ko÷ a w´sród g÷ adkich cia÷wypuk÷ ych na p÷ asz-
czy´znie?
13
5. a) Dwie proste w R
3przecinaj ¾ a si ¾ e pod k ¾ atem 0 < 6 2 : Kul ¾ e przetaczamy przez proste w ten sposób, aby ca÷ y czas by÷ a styczna do ka· zdej z nich. Po jakiej krzywej porusza si ¾ e
´srodek kuli?
b) Dwa okr ¾ egi o promieniu 1 s ¾ a styczne i le· z ¾ a w jednej p÷ aszczy´znie. Kul ¾ e o promieniu r przetaczamy mi ¾ edzy okr ¾ egami w ten sposób, aby ca÷ y czas by÷ a styczna do ka· zdego z nich. Po jakiej krzywej porusza si ¾ e ´srodek kuli?
6. Dwa roz÷¾ aczne ko÷ a o ró· znych promieniach le· z ¾ a na p÷ aszczy´znie. Wyznaczy´c zbiór punk- tów p÷ aszczyzny, z których oba ko÷ a s ¾ a widoczne pod tym samym k ¾ atem.
P
7. W namiocie o wysoko´sci 1 pod÷ oga jest kwadratem o boku p
2: Dwie jednakowe rurki, które podtrzymuj ¾ a pow÷ ok¾ e namiotu, s ¾ a wygi ¾ ete w kszta÷ cie ÷ uku paraboli i zamocowane w przeciwleg÷ ych rogach pod÷ ogi oraz po÷¾ aczone pod k ¾ atem prostym w jego wierzcho÷ ku.
Obliczy´c pole ´scian bocznych namiotu.
8. Pokaza´c, · ze rzut ´srodka masy cia÷ a wypuk÷ ego w R
3(rozumianego jako jednorodne cia÷ o
materialne) na pewn ¾ a p÷ aszczyzn ¾ e pokrywa si ¾ e ze ´srodkiem masy jego rzutu (traktowanego
jako p÷ askie jednorodne cia÷ o materialne) na t ¾ e p÷ aszczyzn ¾ e.
Matematyka dyskretna
1. W bryd· za graj ¾ a dwie pary N i S oraz E i W. Licytacj ¾ e rozpoczyna gracz N, a ko´ncz ¾ a j ¾ a trzy kolejne odzywki pas. Dopuszczalne s ¾ a tylko nast ¾ epuj ¾ ace odzywki (podajemy je w kolejno´sci rosn ¾ acej):
1 |; 1}; 1~; 1•; 2|; 2}; 2~; 2•; : : : ; 7|; 7}; 7~; 7•:
Ka· zd ¾ a odzywk¾ e inn ¾ a ni· z pas jeden z graczy drugiej pary mo· ze skontrowa´c. T ¾ e kontr ¾ e mo· ze z kolei rekontrowa´c dowolny gracz z pary zg÷ aszaj ¾ acej odzywk¾ e. Iloma sposobami mo· ze przebiega´c licytacja? Na ile sposobów mo· zna wylicytowa´c 7 bez atu z rekontr ¾ a?
2. Wspó÷ rz ¾ edne wszystkich wierzcho÷ ków wielok ¾ ata na p÷ aszczy´znie s ¾ a liczbami ca÷ kowitymi, a jego boki s ¾ a równoleg÷ e do jednej z prostych: x = 0, y = 0, y = x, y = x: Uto· zsamia- my wielok ¾ aty, które s ¾ a przystaj ¾ ace. Ile jest ró· znych rodzajów wielok ¾ atów:
a) wypuk÷ ych; b) niewypuk÷ ych, o polu n
2 (n 2 N)?
3. (N) Kwadratowe palety z towarem po÷ o· zono na placu w jednej warstwie tak, · ze utworzy÷ y prostok ¾ at o wymiarach m n (palety s ¾ a oznaczone liczbami od 1 do mn). Palet ¾ e mo· zna zabra´c z placu wózkiem wid÷ owym, gdy jest umieszczona na obwodzie albo, gdy mo· zna do niej dojecha´c korytarzem utworzonym z pozosta÷ ych palet. Na ile sposobów mo· zna wywie´z´c palety? Na rysunku ukazujemy przyk÷ adowe rozmieszczenie palet. Palety ozna- czone kolorem bia÷ ym mo· zna wywie´z´c z placu, a · zó÷ tym - nie.
4. (N) Wewn ¾ etrzne kraw¾ edzie prostopad÷ o´sciennej skrzyni maj ¾ a d÷ ugo´s´c p; q; r (p; q; r 2 N) :
Ile ró· znych prostopad÷ o´sciennych pude÷ ek o kraw¾ edziach naturalnych mo· zna umie´sci´c w
skrzyni? Za ka· zdym razem wk÷ adamy tylko jedno pude÷ ko, ale jego ´sciany nie musz ¾ a by´c
równoleg÷ e do ´scian skrzyni.
Mechanika
1. Jednorodna bry÷ a jest ograniczona paraboloid ¾ a z = a x
2+ y
2(a > 0) oraz p÷ aszczyzn ¾ a z = 1: Dla jakich warto´sci parametru a; bry÷ a ta dowolnie po÷ o· zona „na boku”, powróci do stanu z pionow ¾ a osi ¾ a symetrii, czyli b ¾ edzie „wa´nk ¾ a-wsta´nk ¾ a”?
2. Na poziomym stole le· z ¾ a dwie monety o promieniu R oraz moneta o promieniu r (r < R) : Monety s ¾ a parami styczne. Monet ¾ e o promieniu r wsuwamy mi ¾ edzy dwie pozosta÷ e (wzd÷ u· z osi symetrii uk÷ adu). Po jakich krzywych b ¾ ed ¾ a porusza´c si ¾ e ´srodki du· zych monet?
3. „P÷ aski zbiornik” zbudowany jest z trzech po÷¾ aczonych przegubowo niewa· zkich pr ¾ etów o d÷ ugo´sciach a; b; c: Ko´nce pr ¾ etów s ¾ a przymocowane przegubowo do poziomej prostej w odleg÷ o´sci l < a + b + c: Do zbiornika wlano „p÷ ask ¾ a wod ¾ e” o polu S: Okre´sli´c po÷ o· zenie pr ¾ etów.
S
l
a
b c
4. Wyznaczy´c si÷¾ e przyci ¾ agania grawitacyjnego jednorodnej kuli o masie M i promieniu R oraz jednorodnego niesko´nczonego pr ¾ eta o g ¾ esto´sci liniowej masy ; po÷ o· zonego w odleg-
÷ o´sci d > R od ´srodka kuli.
15
Multifunkcje
Na pocz ¾ atku rozdzia÷ u wprowadzimy podstawowe poj ¾ ecia teorii multifunkcji. Niech (V; ) b ¾ edzie przestrzeni ¾ a metryczn ¾ a. Przez clbd (V ) oznaczmy rodzin ¾ e wszystkich niepustych podzbiorów domkni ¾ etych i ograniczonych przestrzeni V; a przez comp (V ) - rodzin ¾ e niepustych podzbiorów zwartych tej przestrzeni. Dla pary A; B 2 clbd (V ) okre´slamy odleg÷o´s´c Hausdor¤a:
h (A; B) = max sup
x2A
inf
y2B
(x; y) ; sup
y2B
inf
x2A
(x; y) :
Niech U tak· ze b ¾ edzie przestrzeni ¾ a metryczn ¾ a. Multifunkcj ¾ a nazywamy przekszta÷ cenie F : U ! clbd (V ) ; a jej selekcj ¾ a - funkcj ¾ e f : U ! V; która spe÷nia warunek:
f (u) 2 F (u) dla u 2 U:
f(u) F(u)
Poniewa· z U i clbd (V ) s ¾ a przestrzeniami metrycznymi, wi ¾ ec mo· zna rozwa· za´c multifunkcje i selekcje ci ¾ ag÷ e.
Niech a > 0 oraz niech B
noznacza kul ¾ e jednostkow ¾ a w R
n: Rozwa· zmy multifunkcj ¾ e F : ( a; a) B
n! clbd (R
n) : Zawieraniem ró· zniczkowym nazywamy relacj ¾ e postaci:
x 2 F (t; x):
Rozwi ¾ azaniem klasycznym tego zawierania z warunkiem x (0) = 0 nazywamy funkcj ¾ e x : ( ; ) ! R
n(0 < 6 a) ; ró·zniczkowaln ¾ a w sposób ci ¾ ag÷ y, która spe÷ nia inkluzj ¾ e
x (t) 2 F (t; x (t)) dla t 2 ( ; ) oraz warunek x (0) = 0:
W przestrzeni topologicznej zbiorem I kategorii Baire’a nazywamy zbiór, który mo· zna przed- stawi´c, jako sum ¾ e przeliczalnej ilo´sci zbiorów nigdzie g ¾ estych, tj. zbiorów, których domkni ¾ ecia maj ¾ a puste wn ¾ etrza. Mówimy, · ze w÷ asno´s´c W jest typowa w przestrzeni metrycznej zupe÷ nej X; gdy zbiór
fx 2 X : W (x)g
jest rezydualny, tzn. jest dope÷ nieniem zbioru I kategorii Baire’a.
17
1. (H) Niech X; Y b ¾ ed ¾ a przestrzeniami metrycznymi oraz niech A b ¾ edzie podzbiorem zwartym X: Pokaza´c, · ze dowoln ¾ a multifunkcj ¾ e ci ¾ ag÷¾ a
F : A ! comp(Y );
mo· zna aproksymowa´c jednostajnie multifunkcjami ci ¾ ag÷ ymi, których warto´sci s ¾ a zbio- rami sko´nczonymi. Czy mo· zna zagwarantowa´c, aby warto´sci multifunkcji aproksymuj ¾ acej mia÷ y jednakowe liczby elementów?
2. (H) Niech C oznacza rodzin¾ e multifunkcji ci ¾ ag÷ ych F : [0; 1] ! comp(R
n) (n > 2) z metryk ¾ a zbie· zno´sci jednostajnej. Pokaza´c, · ze posiadanie przez multifunkcj ¾ e selekcji ci ¾ ag÷ ej jest w÷ asno´sci ¾ a typow ¾ a
1w rodzinie C; tzn. dowie´s´c, · ze rodzina S multifunkcji z C; które maj ¾ a selekcj ¾ e ci ¾ ag÷¾ a na [0; 1] ; jest zbiorem rezydualnym w C:
3. (H) Niech S
noznacza sfer ¾ e jednostkow ¾ a w przestrzeni R
n+1: W rodzinie C multifunkcji ci ¾ ag÷ ych
F : S
n! comp (R
n);
z metryk ¾ a zbie· zno´sci jednostajnej, rozwa· zmy rodzin ¾ e B multifunkcji F , które spe÷niaj ¾ a uogólnione twierdzenia Borsuka-Ulama, tj. takich, · ze dla pewnego x 2 S
nzachodzi warunek
F (x) \ F ( x) 6= ;:
Pokaza´c, · ze spe÷ nianie przez multifunkcj ¾ e twierdzenia Borsuka-Ulama jest w÷ asno´sci ¾ a ty- pow ¾ a w rodzinie C: Poda´c przyk÷ad multifunkcji ci ¾ ag÷ ej F : S
n! comp (R
n); która nie ma selekcji ci ¾ ag÷ ej, ale dla pewnego x 2 S
nspe÷ nia warunek F (x) \ F ( x) 6= ;:
4. (H) Niech B
noznacza kul ¾ e jednostkow ¾ a w przestrzeni R
n: W rodzinie C multifunkcji ci ¾ ag÷ ych
F : B
n! comp (B
n);
z metryk ¾ a zbie· zno´sci jednostajnej, rozwa· zmy rodzin ¾ e F multifunkcji F , które maj ¾ a w÷ as- no´s´c punktu sta÷ ego, tj. dla pewnego x 2 B
nspe÷ niaj ¾ a warunek
x 2 F (x):
Pokaza´c, · ze posiadanie przez multifunkcj ¾ e ci ¾ ag÷¾ a punktu sta÷ ego jest w÷ asno´sci ¾ a typow ¾ a w rodzinie C: Poda´c przyk÷ad multifunkcji ci ¾ ag÷ ej F : B
n! comp (B
n); która nie ma selekcji ci ¾ ag÷ ej, ale dla pewnego x 2 B
nspe÷ nia warunek x 2 F (x):
5. (H) Niech n b ¾ edzie liczba parzyst ¾ a. Czy zerowanie si ¾ e ci ¾ ag÷ ego multipola wektorowego na sferze S
n, które jest styczne do sfery, jest w÷ asno´sci ¾ a typow ¾ a w rodzinie C wszystkich multipól ci ¾ ag÷ ych na sferze?
6. (H) W rodzinie C multifunkcji ci ¾ ag÷ ych
F : ( 1; 1) B
n! comp (R
n) (n > 2)
z metryk ¾ a zbie· zno´sci jednostajnej, zbada´c g ¾ esto´s´c i ustali´c kategori ¾ e Baire’a rodziny K multifunkcji ci ¾ ag÷ ych F; dla których zawieranie ró· zniczkowe
x 2 F (t; x) z warunkiem x(0) = 0 ma rozwi ¾ azanie klasyczne w pewnym otoczeniu punktu 0:
1W 1984 r. pokaza÷em, ·ze dla m; n > 1 posiadanie selekcji ci ¾ag÷ej jest w÷asno´sci ¾a wyj ¾atkow ¾a w rodzinie C multifunkcji ci ¾ag÷ych F : [0; 1]m! comp (Rn); tzn. rodzina S multifunkcji ci ¾ag÷ych, które maj ¾a selekcj ¾e ci ¾ag÷¾a, jest zbiorem brzegowym w C: Mo·zna pokaza´c, ·ze dla m 2 N oraz n = 1 zachodzi równo´s´c S = C:
Optymalizacja
1. (N) W ¾ a· z o d÷ ugo´sci L pe÷ znie po krzywej:
a) y = arcsin (sin x) ; b) y = sin x:
W jakim po÷ o· zeniu, odleg÷ o´s´c mi ¾ edzy g÷ ow ¾ a i ogonem w¾ e· za, b ¾ edzie:
i) najmniejsza; ii) najwi ¾ eksza?
x y
L
x
y
L2. W´sród walców wpisanych w sze´scian, o osiach pokrywaj ¾ acych si ¾ e z jego przek ¾ atn ¾ a, znale´z´c ten, który ma najwi ¾ eksz ¾ a obj ¾ eto´s´c.
3. a) Niech a; b; c (n > 3) b¾ed ¾ a liczbami dodatnimi. Dla jakiej liczby dodatniej x; odpo- wiednio ukszta÷ towany czworok ¾ at o kolejnych bokach d÷ ugo´sci a; b; c; x ma najwi ¾ eksze pole?
x
a b
c
b) (N) Niech d
1; d
2; : : : ; d
n(n > 3) b¾ed ¾ a liczbami dodatnimi. Dla jakiej liczby dodatniej x; odpowiednio ukszta÷ towany (n + 1)-k ¾ at o kolejnych bokach d÷ ugo´sci d
1; d
2; : : : ; d
n, x;
ma najwi ¾ eksze pole?
4. a) Niewa· zkie naczynie w kszta÷ cie walca o ´srednicy podstawy d stoi na równi pochy÷ ej o k ¾ acie nachylenia : Ile najwi ¾ ecej wody mo· zna wla´c do niego, aby nie przewróci÷ o si ¾ e?
b) To samo naczynie nape÷ niono wod ¾ a do wysoko´sci h i postawiono na równi pochy÷ ej o
zmiennym k ¾ acie nachylenia. Dla jakiego najwi ¾ ekszego k ¾ ata x naczynie nie przewróci si ¾ e?
19
x
5. (N) W rodzinie cia÷wypuk÷ ych na p÷ aszczy´znie rozwa· zmy dwie metryki: miar ¾ e ró· znicy symetrycznej zbiorów oraz metryk¾ e Hausdor¤a. W obu metrykach znale´z´c ko÷ o, które najlepiej aproksymuje trójk ¾ at o bokach a; b; c: Czy ko÷ o jest wyznaczone jednoznacznie?
a
b c
6. a) (N) Jedne ko´nce dwóch pr ¾ etów o d÷ ugo´sciach a i b po÷¾ aczono przegubowo, a do pozos- ta÷ ych przymocowano gi ¾ etk ¾ a lin ¾ e o d÷ ugo´sci l (l > ja b j) : Jaki k ¾ at x nale· zy utworzy´c mi ¾ edzy pr ¾ etami i w jaki sposób uformowa´c lin ¾ e, aby pole obszaru ograniczonego nimi by÷ o najwi ¾ eksze?
a b
l
x
b) (N) Przez rurki o d÷ ugo´sciach a; b; c przeci ¾ agni ¾ eto lin ¾ e o d÷ ugo´sci l (l > a + b + c) i zwi ¾ azano j ¾ a za ko´nce. Jak nale· zy u÷ o· zy´c rurki na p÷ aszczy´znie oraz jak uformowa´c lin ¾ e, aby obszar ograniczony nimi by÷najwi ¾ ekszy? Za÷ o· zy´c, · ze istnieje trójk ¾ at o bokach a; b; c:
a
b c
c) (N) W wierzcho÷ kach trójk ¾ ata o bokach a; b; c zamocowano oczka, przez które przewlec- zono sznurek o d÷ ugo´sci l (l > a + b + c) : Jak nale· zy go uformowa´c, aby ogranicza÷na- jwi ¾ eksze pole?
a c b
Rachunek prawdopodobie´ nstwa
1. (N) Losowy zbiór Cantora. W chwili t = 0 z przedzia÷ u [0; 1] usuni ¾ eto odcinek o d÷ ugo´sci
1
3
: Wyboru odcinka dokonano losowo: z jednakowym prawdopodobie´nstwem mog÷ y to by´c lewy, prawy albo ´srodkowy. W kolejnych sekundach post ¾ epowanie jest powtarzane. Naj- pierw wybierany jest losowo przedzia÷spo´sród dotychczas otrzymanych (wybór odbywa si ¾ e z prawdopodobie´nstwami proporcjonalnymi do d÷ ugo´sci dotychczas utworzonych prze- dzia÷ ów), a nast ¾ epnie usuwamy losowy odcinek o d÷ ugo´sci równej
13d÷ ugo´sci wybranego odcinka. Fragment ten jest odcinany z ko´nca albo ze ´srodka przedzia÷ u (z prawdopodo- bie´nstwami
13).
a) Znale´z´c warto´s´c oczekiwan ¾ a liczby odcinków oraz warto´s´c oczekiwan ¾ a d÷ ugo´sci naj- d÷ u· zszego odcinka po n sekundach.
b) Wyznaczy´c warto´s´c oczekiwan ¾ a miary zbioru otrzymanego po niesko´nczonej liczbie losowa´n.
2. Na parkingu samochody s ¾ a ustawione w n rz ¾ edach po m pojazdów w ka· zdym. Kierowcy przychodz ¾ a losowo na parking i chc ¾ a wyjecha´c swoimi pojazdami. Samochód mo· ze opu´sci´c parking tylko wtedy, gdy we wszystkich poprzednich rz ¾ edach b ¾ edzie wolne przynajmniej jedno miejsce.
"
Obliczy´c prawdopodobie´nstwo, · ze wszyscy kierowcy opuszcz ¾ a parking bez czekania.
3. Widzowie przychodz ¾ a losowo do sali kinowej i zajmuj ¾ a swoje miejsca w ustalonym rz ¾ edzie.
Obliczy´c prawdopodobie´nstwo zdarzenia, · ze nikt nie b ¾ edzie musia÷prosi´c o przepuszczenie przez osoby, które usiad÷ y wcze´sniej. Za÷ o· zy´c, · ze rz ¾ ad ma n miejsc, które mo· zna zajmo- wa´c dochodz ¾ ac z obu stron. Ponadto przyj ¾ a´c, · ze je· zeli widz mo· ze zaj ¾ a´c swoje miejsce bez proszenia o przepuszczenie, to tak zrobi.
4. a) Zmienna losowa X ma rozk÷ ad jednostajny na przedziale [0; 1]. Pokaza´c, · ze zmien- na losowa Y (!) = 0; x
1x
3x
5: : :, gdzie 0; x
1x
2x
3: : : oznacza rozwini ¾ ecie dziesi ¾ etne liczby X(!) , ma tak· ze rozk÷ ad jednostajny na przedziale [0; 1]:
b) (N) Zmienna losowa T ma rozk÷ ad normalny N (0; 1): Czy zmienna losowa Z(!) =
: : : x
4x
2x
0; y
2y
4y
6: : : ; gdzie : : : x
2x
1x
0; y
1y
2y
3: : : oznacza rozwini ¾ ecie dziesi ¾ etne liczby
T (!); ma tak· ze rozk÷ ad normalny N (0; 1)?
Równania funkcyjne i ró· zniczkowe
1. (N) Statek S po przep÷ yni ¾ eciu r mil od portu P znajduje si ¾ e w odleg÷ o´sci:
a) f (r) = r
1 + r ; b) f (r) = r
21 + r
od prostoliniowego brzegu (o´s x). Znale´z´c równanie y = g (x) toru statku. Przyj ¾ a´c, · ze trajektoria statku jest wykresem funkcji klasy C
1:
P
S
f(r) r
y=g(x)
x y
2. (H) Niech T oznacza rodzin¾ e niepustych i ograniczonych podzbiorów otwartych przes- trzeni R
n; a (X) - miar ¾ e Lebesgue’a zbioru X 2 T : Czy ka· zda funkcja f : T ! R
n; która dla dowolnych roz÷¾ acznych zbiorów X; Y 2 T spe÷nia warunek:
f (X [ Y ) = (X)
(X) + (Y ) f (X) + (Y )
(X) + (Y ) f (Y ) ;
ma posta´c f (X) = p + k r (X) ; gdzie r (X) oznacza ´srodek masy jednorodnego zbioru X; p jest pewnym wektorem z R
n; a k - liczb ¾ a rzeczywist ¾ a?
3. Znale´z´c wszystkie wielomiany p; które dla ka· zdego x 2 R spe÷niaj ¾ a nierówno´s´c p x
3 26 [p (x)]
66 p x
2 3:
Rozwi ¾ aza´c t ¾ e nierówno´s´c w klasie funkcji ci ¾ ag÷ ych na [1; 1):
4. Znale´z´c funkcje ci ¾ ag÷ e f : R
3! R
3; które zachowuj ¾ a iloczyn:
a) skalarny, tj. dla dowolnych x; y 2 R
3spe÷ niaj ¾ a równo´s´c f (x) f (y) = x y;
b) wektorowy, tj. dla dowolnych x; y 2 R
3spe÷ niaj ¾ a równo´s´c f (x) f (y) = x y;
c) mieszany, tj. dla dowolnych x; y; z 2 R
3spe÷ niaj ¾ a równo´s´c [f (x) f (y)] f (z) = (x y) z:
21
Teoria liczb
W tym rozdziale p
koznacza k-t ¾ a liczb ¾ e pierwsz ¾ a, P - zbiór liczb pierwszych, a (n) - liczb ¾ e liczb pierwszych nie wi ¾ ekszych od n:
1. (H) Pokaza´c, · ze macierz kwadratowa dowolnie wype÷ niona nie powtarzaj ¾ acymi si ¾ e ele- mentami zbioru
f p p : p 2 Pg jest nieosobliwa.
2. Niech S
k(k 2 N) b ¾ edzie wielomianem takim, · ze dla ka· zdej liczby naturalnej n mamy 1
k+ 2
k+ : : : + n
k= S
k(n) :
Znale´z´c wszystkie pary (k; l) (k < l) liczb naturalnych takie, · ze wielomian S
l(x) jest podzielny przez wielomian S
k(x) :
3. Pokaza´c, · ze 410 jest najwi ¾ eksz ¾ a liczb ¾ a naturaln ¾ a, przez któr ¾ a jest podzielny wyznacznik ka· zdego sudoku. Czy ka· zde sudoku jest macierz ¾ a nieosobliw ¾ a?
4. Dla liczby naturalnej n > 2 niech s
noznacza „´sredni ¾ a liczb ¾ e pierwsz ¾ a” spo´sród liczb pierwszych nie wi ¾ ekszych od n: Pokaza´c, · ze liczba s
njest asymptotycznie równa n
2 ; gdy n ! 1: Formalnie, niech
s
n= p
1+ p
2+ : : : + p
(n)(n) :
Wtedy
n!1
lim s
nn = 1 2 :
5. Znale´z´c wszystkie pary (x; n) 2 Q f2; 3; 4; : : :g takie, · ze:
a) x
nbx
nc = 0:123456789; b) x
nbx
nc = 0:0123456789:
6. (H) Pokaza´c, · ze dla ka· zdej liczby naturalnej n zachodzi nierówno´s´c
( 1)
ndet 2 6 6 6 6 6 4
ln 2 ln 3 ln 4 : : : ln (1 + n) ln 3 ln 4 ln 5 : : : ln (2 + n) ln 4 ln 5 ln 6 : : : ln (3 + n)
.. . .. . .. . . .. .. .
ln (n + 1) ln (n + 2) ln (n + 3) : : : ln (n + n) 3 7 7 7 7 7 5
< 0:
Ponadto
n!1
lim det 2 6 6 6 6 6 4
ln 2 ln 3 ln 4 : : : ln (1 + n) ln 3 ln 4 ln 5 : : : ln (2 + n) ln 4 ln 5 ln 6 : : : ln (3 + n)
.. . .. . .. . . .. .. .
ln (n + 1) ln (n + 2) ln (n + 3) : : : ln (n + n) 3 7 7 7 7 7 5
= 0:
Zadania ró· zne
1. a) Pokaza´c, · ze · zadnego ÷ uku wykresu wielomianu stopnia co najmniej drugiego nie mo· zna przesun ¾ a´c o wektor tak, aby przystawa÷do innego ÷ uku wykresu.
x y
2. Czy ka· zda funkcja ci ¾ ag÷ a i rosn ¾ aca na R, która ma nast¾ epuj ¾ ac ¾ a w÷ asno´s´c: d÷ ugo´s´c frag- mentu wykresu po÷ o· zonego nad ka· zdym przedzia÷ em d÷ ugo´sci 1 jest taka sama, ma posta´c:
f (x) = bx + g (x bxc) + g (1) bxc ;
gdzie g jest pewn ¾ a funkcj ¾ a ci ¾ ag÷¾ a i rosn ¾ ac ¾ a na przedziale [0; 1], a b - pewn ¾ a nieujemn ¾ a sta÷¾ a?
x y
a a+1
y=f(x)
3. Pokaza´c, · ze krzywa jest zawarta w zbiorze D R
2i wype÷ nia go g ¾ esto:
a) = sin t cos t
2; cos t sin t
2: t 2 R ; D = f(x; y) : jxj + jyj 6 1g ; b) = sin t sin t
2; cos t sin t
2: t 2 R ; D = f(x; y) : x
2+ y
26 1g ; c) = sin t; cos t
2: t 2 R ; D = f(x; y) : jxj 6 1; jyj 6 1g :
a) b) c)