__________________________________________________________________________________________________________ 3
Strona tytułowa 1
Oświadczenie projektantów 2
Spis treści 3
Spis treści CZĘŚĆ OPISOWA SYTUACJA.
1. Przedmiot inwestycji. 4
2. Istniejący stan zagospodarowania terenu z opisem projektowanych zmian, w tym rozbiórek
obiektów i obiektów przeznaczonych do dalszego użytkowania. 4 3. Projektowane zagospodarowanie terenu, układ komunikacyjny, drogi pożarowe
i uzbrojenie przeciwpożarowe, ukształtowanie terenu i zieleni. 5 4. Zestawienie powierzchni oraz wymiary poszczególnych części zagospodarowania terenu. 5 5. Dane informujące, czy działka jest wpisana do rejestru zabytków oraz czy podlega ochronie
na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. 5 6. Informacja i dane o charakterze i cechach istniejących i przewidywanych zagrożeń
dla środowiska oraz higieny i zdrowia użytkowników projektowanego otoczenia obiektów
budowlanych w zakresie zgodnym z przepisami odrębnymi. 6
7. Obszar oddziaływania inwestycji 6
8. Podstawa opracowania 6
PROJEKT ARCHITEKTONICZNO-BUDOWLANY.
1.Przeznaczenie i program użytkowy obiektu budowlanego, parametry techniczne :
kubatura, zestawienie powierzchni, wysokość, długość, szerokość i liczba kondygnacji. 7 2. Forma architektoniczna i funkcja obiektu budowlanego, sposób dostosowania do krajobrazu
i otaczającej zabudowy. 7
3. Sposób zapewnienia warunków niezbędnych do korzystania z obiektu przez osoby
niepełnosprawne, w szczególności poruszające się na wózkach inwalidzkich. 7 4. Rozwiązania zasadniczych elementów wyposażenia budowlano-instalacyjnego
oraz sposób funkcjonowania zasadniczych urządzeń instalacji technicznych. 7-13 5. Dane techniczne obiektu budowlanego charakteryzujące wpływ obiektu budowlanego
na środowisko i jego wykorzystywanie oraz na zdrowie ludzi i obiekty sąsiednie. 13-14
6. Uwagi końcowe. 14
INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY ZDROWIA 31-34
RYSUNKI ARCHITEKTONICZNE :
Rys. nr A1 Plan sytuacyjny 1:500 35
Rys. nr A2 Elewacja istniejące - inwentaryzacja 1:200 36
Rys. nr A3 Elewacja frontowa wschodnia 1: 100 37
Rys. nr A4 Elewacja tylna – zachodnia 1: 100 38
Rys. nr A5 Elewacja boczne 1: 100 39
Rys. nr A6 Zadaszenie wejścia tylnego
SYTUACJA.
1. Przedmiot inwestycji.
Przedmiotem inwestycji jest remont elewacji budynku Szkoły Muzycznej im. Karola Kurpińskiego we Wschowie, budynek jest usytuowany przy ul. Głowgowskiej 11, na działce o nr ewidencyjnym 1722.
2. Istniejący stan zagospodarowania terenu z opisem projektowanych zmian, w tym rozbiórek obiektów i obiektów przeznaczonych do dalszego użytkowania.
Budynek jest usytuowany w centrum miejscowości Wschowa, na narożniku ul. Głogowskiej i Obrońców Warszawy, osiowo dłuższym bokiem przy Rondzie na Trakcie Królewskim. Działka geodezyjna nr 1722 ma kształt prostokąta, obejmuje tylko budynek szkolny oraz niewielki teren wokół budynku.
Na działce nie występują inne zabudowania.
Obiekt został zbudowany pod koniec XVIII w.- datowany na 1799r. jako dwór myśliwski rodziny Schlichtingów.
Jest to budynek dwukondygnacyjny, przykryty obszernym dachem dwuspadowym z naczółkami, usytuowany na osi wschód –zachód, na rzucie prostokąta.
Foto wg FOTOPOLSKA.EU
Projektowane zmiany nie zmieniają lokalizacji budynku, ani układu funkcjonalno-użytkowego wnętrza, dotyczą remontu elewacji .
Współczesna wiata wiatrołapowa od strony zaplecza- na elewacji tylnej jest przeznaczona do rozbiórki. Jest to jednokondygnacyjna wiata, na podmurówce z cegły tynkowanej z przeszklonymi ścianami i dachem.
Teren komunikacyjnie jest obsługiwany z ulicy poprzez bramę wjazdową od strony północnej z ul.
Obrońców Warszawy.
Na działce znajdują się następujące przyłącza : - przyłącze energetyczne,
__________________________________________________________________________________________________________ 5 - przyłącze kanalizacji sanitarnej,
- przyłącze telefoniczne.
3. Projektowane zagospodarowanie terenu, układ komunikacyjny, drogi pożarowe i uzbrojenie przeciwpożarowe, ukształtowanie terenu i zieleni.
Projektowane zamierzenie nie zmienia powierzchni zabudowy istniejącego budynku.
Usytuowanie budynku przedstawia rysunek nr A1 – Plan sytuacyjny w skali 1:500.
4. Zestawienie powierzchni oraz wymiary poszczególnych części zagospodarowania terenu.
- powierzchnia zabudowy - 285,0 m2
- gabaryty budynku – ok. 22,3x13,7x7,7m, wysokość w kalenicy ok.14,2 m.
5. Dane informujące, czy działka jest wpisana do rejestru zabytków oraz czy podlega ochronie na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodność z ustaleniami planu.
Budynek jest objęty ochroną konserwatorską i został wpisany w rejestr zabytków pod nr 755/616 w roku 1963 oraz 678/616 w 1965 roku.
Teren, na którym usytuowana jest działka nr 1722 jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego pn.
„Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Wschowa i terenów funkcjonalnie z nim związanych dla obszaru w rejonie ulic Moniuszki, Głogowskiej, Konradowskiej i Obrońców Warszawy” - Uchwała VII/64/15 z dnia 28.05.2015 r. – budynek znajduje się w jednostce U/1.
Zakres prac objęty niniejszym opracowaniem nie zmienia lokalizacji ani gabarytów istniejącego budynku.
6. Informacja i dane o charakterze i cechach istniejących i przewidywanych zagrożeń dla środowiska oraz higieny i zdrowia użytkowników projektowanego otoczenia obiektów budowlanych w zakresie zgodnym z przepisami odrębnymi.
Wykonanie remontu zgodnie z projektem i obowiązującymi przepisami odrębnymi i szczegółowymi nie stworzy zagrożenia dla środowiska oraz nie wpłynie ujemnie na higienę i zdrowie użytkowników. Zastosowane materiały są przyjazne dla środowiska naturalnego.
7. Obszar oddziaływania inwestycji.
Zakres opracowania nie zmienia lokalizacji ani gabarytów historycznego budynku, nie powoduje zmian w zakresie oddziaływania na działki i zabudowę sąsiednią.
8. Podstawa opracowania : 1. Zlecenie Inwestora.
2. Uzgodnienia z Inwestorem.
3. Obowiązujące przepisy.
4. Dokumentacja konserwatorska- Program badań konserwatorskich – badania kolorystki elewacji sporządzone przez mgr Małgorzatę Zyzik w 2013 r.
5. „Program prac konserwatorskich i restauratorskich w zakresie elewacji budynku Państwowej Szkoły Muzycznej I st we Wschowie i elementów wystroju sztukatorskiego oraz detali
architektonicznych zlokalizowanych na elewacji wschodniej” sporządzony mgr Marcina Pechacza w lipcu 2017 r.
6.Wizje lokalne i inwentaryzacja robocza wykonana dla potrzeb projektu.
7. Dokumentacja fotograficzna archiwalna (foto-polska.eu) oraz własna.
Opracowanie:
mgr inż. arch. Lidia Kaźmierczak-Ratajczak upr. nr 1349/89/Lo, WP- 0086,
upr. nr 858/86/Lo, WKP/BO/0315/15
__________________________________________________________________________________________________________ 7 PROJEKT ARCHITEKTONICZNO-BUDOWLANY.
1.Przeznaczenie i program użytkowy obiektu budowlanego, parametry techniczne : kubatura, zestawienie powierzchni, wysokość, długość, szerokość i liczba kondygnacji.
Przeznaczenie i program użytkowy.
Opracowanie obejmuje remont elewacji istniejącego budynku Państwowej Szkoły Muzycznej I st.
Im. Karola Kurpińskiego we Wschowie.
Funkcja oraz gabaryty budynku pozostają bez zmian.
Dane liczbowe :
- powierzchnia zabudowy - 285,0 m2
- gabaryty budynku – ok. 22,3x13,7x7,7m, wysokość w kalenicy ok.14,2 m.
2. Forma architektoniczna i funkcja obiektu budowlanego, sposób dostosowania do krajobrazu i otaczającej zabudowy.
2.1. Forma architektoniczna budynku nie zostanie zmieniona.
2.2. Opis historyczny budynki i jego elewacji.
Budynek jest dwukondygnacyjny, na rzucie prostokąta przykryty obszernym dachem dwuspadowym z naczółkami na szczytach budynku. Okres pochodzenia datuje się na rok 1799, a styl budynku wykazuje cechy późnego klasycyzmu.
Elewacja wschodnia frontowa – była usytuowana przy drodze prowadzącej do bramy miejskiej - głogowskiej.
Elewacja jest komponowana symetrycznie, jej główną oś stanowi centralny portyk o charakterze bardzo ozdobnym. Portyk jest trójosiowy, cztery kolumny przystawione do ściany podpierają trójkątny tympanon, otoczony bardzo ozdobnym gzymsem koronującym z fryzem kostkowym, centralne miejsce pola tympanonu ozdabia owalny medalion obramowany girlandą z liści laurowych przewiązany u góry wstęgą, wewnątrz z inicjałami „L.N.E” i poniżej datą 1799. Wykonany w szaro-kremowym kamieniu medalion był zdobiony złoceniem ze szlagmetalu.
Kolumny z kapitelami w porządku jońskim mają trzony wsparte na profilowanych bazach i kostkowych cokołach zwężają się ku górze.
Na parterze centralne miejsce portyku zajmują dwuskrzydłowe drzwi – wejście główne do budynku.
Drzwi i okna w części portyku mają dekoracje sztukatorskie – na piętrze pod parapetem – łukowe girlandy wpisane pomiędzy prostokątne kostki , na parterze girlandy występują nad otworami umieszczone są na płaskich plakietach ze schodkowym podcięciem dołem i przykryciem z prostej beleczki górą.
Po obu stronach portyku usytuowane są trzy osie okienne. Elewacje są podzielone na dwie strefy poziome przez plastyczne proste pasy tynków – pas cokołowy, nieco wysunięty przed lico, zakończony prostym uskokiem gzymsu cokołowego, szeroki pas między parterem i piętrem, pełniącego rolę gzymsu kordonowego i pas poddasza pod rozbudowanym profilem gzymsu koronującego. Narożniki opięte są podobnymi płaskimi pasami stwarzającymi pionowe ramy.
Elewacja zachodnia- tylna – jest skromna i niesymetryczna.
Centralnie usytuowane jest jednoskrzydłowe wejście, obudowane współczesną wiatą wiatrołapową (przeznaczoną do rozbiórki).
Płaszczyzna ścian jest podkreślona dołem pasem cokołowym bez pasa gzymsowego, niższa od części frontowej, dwoma pasami pionowymi na krawędziach i od góry jest zamknięta pasem gzymsu profilowanego jak na elewacji frontowej.
Otwory usytuowane na osiach elewacji – od strony północnej oś okienna z dwoma wąskimi oknami dołem i jednym czteropodziałowym i czteroskrzydłowym oknem na piętrze, w osi środkowej obok drzwi wejściowych jest jedno okno w pasie pomiędzy parterem i piętrem. Część południowa elewacji ma trzy osie okienne – od strony prawej pełna oś z oknem na parterze i piętrze, w części środkowej otwór na parterze jest zaślepiony jako blenda, natomiast oś od strony środkowej budynku na piętrze ma dwa wąskie okienka natomiast na parterze stalowe, jednoskrzydłowe drzwi do kotłowni z dwuskrzydłowym naświetlem nad drzwiami. W części cokołowej znajduje się otwór nawiewny do kotłowni.
Elewacja północna – usytuowana wzdłuż ulicy.
Ściana jest podzielona w poziomie na dwie kondygnacje – prostym pasem tynku pomiędzy kondygnacjami, podkreślona pasem cokołowym i gzymsem profilowanym pod szczytem – podziały poziome jako kontynuacja rysunku na elewacji frontowej. Na szczycie występuje jeszcze profilowany gzyms pod dachem naczółka.
W pionie elewacja jest ograniczona pasami na krawędzie oraz podzielona jest centralną, szeroką lizeną. Część zachodnia ma dwie osie okienne o oknach na parterze i piętrze analogicznych do okien na froncie, natomiast część wschodnia ma dwie osie otworów wypełnionych blendami. W szczycie występuje centralnie jedno okno o współczesnych proporcjach oraz dwa skrajne okna owalne – od strony wschodniej jako blenda.
Elewacja południowa – usytuowana od podwórza – o podziale analogicznym jak elewacja północna.
Elewacja jest niemal całkowicie pozbawiona okien, jedynie w części lewej parteru występują blendy okienne. Okna występują na poziomie poddasza w szczycie, są to dwa symetrycznie umieszczone okna nieco mniejsze od okien parteru ale o takim samym podziale, po bokach znajdują się dwa małe okienka strychowe.
2.3. Remont elewacji zapewnieni obiektowi bezpieczeństwa użytkowania oraz podniesie jego walory estetyczne i wyróżni postrzeganie budynku w przestrzeni miejskiej.
__________________________________________________________________________________________________________ 9 Obiekt jest elementem krajobrazu kulturowego Wschowy, stanowi istotny i historyczny element zabudowy centrum miasta w bezpośrednim sąsiedztwie historycznego Starego Miasta.
3. Sposób zapewnienia warunków niezbędnych do korzystania z obiektu przez osoby niepełnosprawne, w szczególności poruszające się na wózkach inwalidzkich.
Zakres projektu nie obejmuje przebudowy wejść do budynku, poziomy wejść pozostaną bez zmian.
4. Rozwiązania zasadniczych elementów budynku objętych zakresem opracowania ( budowlano-instalacyjnego.
Projektowany remont elewacji jest ostatnim etapem remontu całego budynku szkoły muzycznej, do tej pory zostały wykonane remonty:
- remont konstrukcji dachu z wymianą pokrycia dachowego, obróbek blacharskich, rynien i rur spustowych, przebudową kominów,
- remont i przebudowa wewnętrzne układu funkcjonalno-użytkowego wszystkich pomieszczeń, - wymiana okien oraz remont drzwi zewnętrznych,
- remont części podziemnej ścian fundamentowych wraz z izolacją przeciwwilgotnościową zakończony opaską z kamieni wokół budynku.
4.1) Analiza i ekspertyza stanu technicznego elementów elewacji.
Opis materiałowo-konstrukcyjny istniejącego budynku:
- ściany – murowane z cegły ceramicznej na podmurówce kamienno-ceglanej połączonych zaprawą wapienną (pod tynkiem widoczny jest nieregularny wątek z różnej wielkości kamieni polnych i cegieł ),
- detale architektoniczne elewacji – gzyms koronujący (pod dachem) wokół budynku oraz szczególnie na elewacji frontowej wraz z gzymsem tympanonu portyku z ozdobnym fryzem kostkowym zostały wyprofilowane na wysuniętych warstwach cegieł i otynkowane,
- detal kolumn portyku wejściowego elewacji frontowej – kostkowe bazy murowane z połączeniu kamieni i cegły, trzony kolumn dostawione do ściany, murowane z cegły na zaprawie wapiennej, profilowane, owalne bazy kolumn oraz głowice/ kapitele kolumn zostały wykonane z kamienia o barwie szarokremowej o spoiwie krzemianowym, wyprofilowane w sposób
rzeźbiarski,
- detal medalionu na tympanonie centralnym elewacji frontowej – medalion owalny z obramowaniem z liści laurowych wykonany z kamienia o barwie szaro-kremowej w sposób rzeźbiarski, pierwotnie obramowanie oraz inicjały i data były złocone szlagmetalem, obecnie pozostała ciemna skorodowana barwa.
- tynki oraz detale sztukateryjne – tynki płaszczyzn, pasów podziałowych elewacji, tynki gzymsów koronujących , detali nad- i podoknami portyki częściowego pierwotnie były wykonane „z ręki” z zaprawy wapiennej, białej z wypełniaczem z piasku o zróżnicowanej wielkości ziaren.
Większość współczesnych tynków pochodzi z okresów późniejszych i zawiera duże ilości szarego cementu, są one gładkie lub fakturowane („baranek”).
W części cokołowej występują zaprawy całkowicie cementowe w kilku warstwach. Widoczne są tutaj pozostałości tasiemkowego boniowania , lecz nie w tynku pierwotnym, który się nie zachował.
Pierwotne tynki były gładkie, zatarte na ostro, pokryte pobiałą wapienną pod malowanie.
- wymalowania elewacji – odkryte podczas badań warstwy barwne mają różne kolory, pigmenty i spoiwa.
Pierwotnie elewacja była jak obecnie dwukolorowa – pola ścian w kolorze jasnoróżowym, detal biały, kolejne wersje to ściany w kolorze gołębiej szarości i białym detalu. W następnych okresach występowały barwy mocniejsze – zieleni, „ciemnego różu i ugru” detale były w tych samych barwach. Z tego okresu zachował się kolor ciemnej terakoty w partii boniowania cokołu.
Pierwotną skromną dekoracją kolorystyczną było złocenie szlagmetalem na mikstonie na podkładzie z bieli ołowianej w partii medalionu w centrum tympanonu portyku – obejmowało obramowanie, inicjały i datę – później po skorodowaniu wymalowano te części łącznie z całą elewacją.
Spoiwem w warstwach malarskich pierwotnie było głównie wapno dodatkowo z wypełniaczem zwiększającym siłę krycia z kredy i bieli ołowianej w fazie szarej, w okresie stosowania barw ciemnych – ugru i zieleni jako spoiwo używano emulsji kazeinowej i spoiwa Keima. W ostatnich warstwach występują emulsje POW i akrylowe.
- schody zewnętrzne – na elewacji frontowej występują schody centralne w formie bloków szarego granitu, od podwórza podest i schody z lastrika przykryte wiatą wiatrołapową na podmurówce murowanej o ścianach i dachu przeszklonym na konstrukcji stalowej,
- parapety zewnętrzne – przy wymianie okien wykonano parapety miedziane, jednak pod oknami w portyku elewacji frontowej parapety są za wąskie i nie obejmują ozdobnych kostek z girlandami po środku – należy je wymienić, dodatkowo parapety blend na ścianie południowej są wykonanie z lastrika – również należy je wymienić.
Stan techniczny elewacji.
Budynek był właściwie użytkowany i utrzymywany do czasów drugiej wojny światowej, w okresie powojennym była użytkowany, natomiast remonty były ograniczone do niezbędnego minimum , a dodatkowo używane materiały do napraw i remontów były niewłaściwe, spowodowały dalszą destrukcję i uszkodzenie substancji oryginalnej budynku. Aktualnie budynek jest po przeprowadzonej przebudowie i remoncie wewnętrznym, ma naprawiony dach oraz wykonano izolacje przeciwwilgociowe, które wyeliminowały niszczące działanie wilgoci i wód gruntowych.
Brak lub niewystarczające izolacje przeciwwilgociowe i przeciwwodne w i na ścianach fundamentowych powodowały znaczne zawilgocenie dolnych partii ścian, dodatkowo od początku XX w, a szczególnie po 1945r. do napraw stosowano zaprawy cementowe lub ze znacznym jego dodatkiem. Powoduje to dalsze uszkodzenia ścian i elewacji z pierwotnych materiałów, poziom zawilgocenia ścian przesunął się w partie parteru – przyziemia oraz do wnętrza, zniszczono tynki i zaprawy wapienne oraz elementy kamienne, jest to widoczne na wszystkich elewacjach.
Partie cokołowe ze względu na ich ciągłe zawilgocenie były wielokrotnie naprawiane , jednak stosowanie coraz silniejszych zapraw spowodowało całkowite zniszczenie pierwotnej zaprawy wapiennej i jej odspajanie , również cegły pod tynkiem są silnie uszkodzone, zlasowane i wykruszone. Nawarstwione tynki obecnie występujące pochodzą z okresów późniejszych, można przypuszczać, że widoczne boniowania w tynku pochodzą prawdopodobnie z końca XIXw. i są powtórzeniem wcześniejszej dekoracji. Cementowe zaprawy i z dużym dodatkiem cementu w tej partii ścian są ciągle zawilgocone, odspojone od podłoża a ich szczelność stanowi przeszkodę w
__________________________________________________________________________________________________________ 11 wyglądają cegły pod cementowymi nawarstwieniami na trzonach kolumn. Zastosowanie zapraw cementowych do wielokrotnej naprawy i uzupełnienia ubytków w kamiennych elementach kolumn- bazy, doprowadziło do prawie całkowitego ich zniszczenia. Pierwotne profile zachowały się szczątkowo pod grubymi warstwami cementu. Kamień jest zasolony i zdegradowany w warstwach powierzchniowych sięgających w głąb na ok. 3-4 cm całkowicie pozbawiony spoistości – po odsłonięciu powierzchni spod cementu kruszy się i odspaja. Podobnie mur ceglany cokołu, kostek cokołowych i kolumn, pokryte warstwami cementu cegły i zaprawa wiążąca jest permanentnie mokra i narażona na niszczące działanie zasolonej wody, dlatego też powierzchnia cegieł i zaprawa w fugach jest zlasowana i silnie osłabiona.
Ściany w partiach wyższych pokryte są także nawarstwieniami zapraw cementowych leżących częściowo na warstwach wcześniejszego oryginalnego tynku wapiennego lub bezpośrednio na ceglanym murze. W czasie eksploatacji zniszczone partie tynków wapiennych usuwano lub naprawiano silną zaprawą. Prawdopodobnie to powoduje dalsze zniszczenie w postaci odspojeń i kruszenia się warstw licowych a także postępujące zniszczenie pozostałego oryginalnego tynku.
Podobnie zastosowane od początku XXw. Do malowania fasad farby kazeinowe i Keima uszczelniły mur powodując niszczenie zachowanych resztek pierwotnej zaprawy wapiennej.
Podczas kolejnych remontów doszło zapewne do usunięcia obramowań okiennych. Nie zostały żadne ich relikty, widoczny jest jedynie w odkrywce przy oknie I piętra ślad po jej usunięciu.
Ponieważ brak jest wypustów ceglanych można przyjąć, że nie była ona zbyt plastyczna i miała formę płaskich listew, podobnie jak podziały ścian. W partii parteru układ dekoracji nad oknami wyklucza jednak istnienie takiej opaski, a przy innych oknach brak jest pozostałości pierwotnego tynku.
Profil gzymsu koronującego pokryty jest w większości różnej grubości nawarstwieniami z tynków cementowych. Obecnie jest suchy, do czasu remontu dachu i wymiany pokrycia dachu był notorycznie zalewany przez wody opadowe co spowodowało liczne spękania, odspojenia i uszkodzenia formy, naprawiany był silnymi zaprawami co dalej przyczyniło się do uszkodzenia pierwotnej zaprawy. Jednak zachowało się odpowiednio dużo oryginalnej substancji, która pozwoli właściwie odtworzyć jego pierwotną formę. Podobnie zachował się profil obramowania tympanonu – tu najbardziej narażone były krawędzie zewnętrzne, stąd ich największe zniszczenie – spękanie zaprawy, wykruszenie, odspojenie i ubytki.
Elementy dekoracyjne opracowane rzeźbiarsko – girlandy z narzutu i kamienne kapitele oraz owal w tympanonie zachowały się dość dobrze. Pokryte są nawarstwieniami farb, lecz nie stosowano tutaj cementu, zapewne z powodu braku uszkodzeń ponieważ elementy te były osłonięte przez portyk.
Jedynie na niektórych bardziej wysuniętych na zewnątrz elementach kapiteli widoczne są drobne uzupełnienia cementowe i zniszczenie kamiennej substancji pod i obok nich.
Złocenia szlagmetalem nie zachowały się lecz badani chemiczne wykazały jego obecność w pierwotnej warstwie.
Stan techniczny opisano na podstawie opracowania : „Dokumentacja konserwatorska Budynek PSM im. K. Kurpińskigo d. Dworu Myśliwskiego, Wschowa, woj. Lubuskie, ul. Głogowska 11, program prac konserwatorskich – badania kolorystyki elewacji” autorstwa mgr Małgorzaty Zyzik, opracowanego w 2013 roku.
4.2) Prace rozbiórkowe towarzyszące.
4.2.1)Usunięcie z elewacji zbędnych elementów.
Na istniejących elewacjach znajduje się szereg dodatkowych, często nie wykorzystywanych elementów - instalacji, oświetlenia, kamer, tablica informacyjna – przed wykonaniem prac należy te elementy usunąć, elementy do ponownego wykorzystania na czas remontu zabezpieczyć i przygotować do ponownego montażu.
4.2.2) Na czas remontu należy zdemontować system odprowadzenia wody z dachu – rynny i rury spustowe- po wykonanym remoncie zamontować ponownie istniejące rynny i rury spustowe, kosze i obróbki blacharskie.
4.2.3) Rozbiórka wiaty wejściowej na elewacji tylnej z murowaną podmurówką i przeszkleniem z konstrukcją stalową .
4.2.4) Demontaż parapetów lastrykowych na elewacji południowej.
4.3) Zakres prac budowlanych konserwatorskich związanych z remontem elewacji.
4.3.1) usunięcia warstw oraz czyszczenie płaszczyzn i detali.
Usunięcie wtórnych nawarstwień z oryginalnych murów i elementów kamiennych oraz narzutowych- skucie tynków ze ścian i kamienia ręcznie, że szczególną starannością i uwagą w partiach kamienia i tynkowanych profili.
Odsłonięcie profilu gzymsu koronującego w celu zdjęcia szablonu do odtworzenia.
Mechaniczne usunięcie zmurszałej zaprawy z fug.
Oczyszczenie chemiczno-mechaniczne plastycznego detalu z narzutu i kamienia – kapitele kolumn, medalion, girlandy wraz z tłem z nawarstwień wtórnych farb – przy pomocy pasty Scansol, noży, skalpeli z doczyszczeniem myjką ciśnieniową przegrzaną parą wodną, doczyszczenie kamienia i elementów plastycznych z narzutu i tynku przez delikatne piaskowanie ścierliwem z pyłu szklanego o granulacji 100µ, ściany ceglane doczyszczać przez piaskowanie drobnym piaskiem o granulacji do 300µ , oczyszczenie z brudu granitowych schodów wejściowych myjką parowo-wodną.
4.3.2) Odsalanie ścian.
Osolenie partii cokołowej ścian, murowanych cokołów kolumn oraz kamiennych baz kolumn metodą wyprowadzenia soli do rozszerzonego środowiska – trzykrotne okłady z pulpy celulozowej lub bentonitu alternatywnie chemiczna neutralizacja soli zawartych w murach np.
preparatem Esco-fluat firmy Schomburg.
4.3.3) Wzmocnienie strukturalne zachowanych tynków.
Zachowane partie tynków pierwotnych (profile), narzutu i kamienia należy wzmocnić preparatem np. Remmers Funcosil Steinfestiger 300 przez smarowanie mokre w mokre do nasycenia, preparat należy pozostawić do związania na 2 tygodnie przed kolejnymi zabiegami.
4.3.4) Dezynfekcja powierzchni zawilgoconych.
W budynku wykonaniu remont wewnętrzny niniejsze opracowanie zakłada że od strony wewnętrznej usunięto wilgoć, wykonano zabezpieczenia przeciwwodne i przeciwwilgotnościowe w pomieszczeniach parteru i piwnicy oraz że budynek został wyposażony w sprawną wentylację nawiewno-wywiewną.
W zakresie działań na ścianach przyziemia od zewnątrz należy wykonać dezynfekcję ścian np.
Optolith Funghit przez smarowanie lub preparatem Biotin R w 3-4% roztworze alkoholowym.
Preparat powinien być zgodny z technologią wykonanych izolacji w strefie fundamentowej budynku.
4.3.5) Wykonanie fleków kamiennych.
Uzupełnienie ubytków w najbardziej zniszczonych częściach baz kolumn wykonać jako fleki kamienne z piaskowca dobranego kolorem i strukturą ze złoża Rakowiczki, wstawienie fleków wykonać na drobnoziarnistą zaprawę wapienno-trasową np. Optolith.
zakres uzupełnień i kolor do ustalenia komisyjnego przez nadzór konserwatorski po usunięciu nawarstwień wtórnych.
__________________________________________________________________________________________________________ 13 4.3.6) Kitowanie ubytków detali z narzutu i kamiennych.
Pozostałe drobne ubytki w detalach z narzutu i kamiennych – bazy i kapitele kolumn, owal w tympanonie, girlandy – uzupełnić przez kitowanie kitem np. Optolith NRS w kolorze dobranym do koloru kamienia.
4.3.7) Uzupełnienie ubytków w tynkach gzymsów.
Uzupełnienie ubytków w tynkach gzymsów – koronującego na elewacji frontowej oraz gzymsu tympanonu zaprawa wapienno-trasową w kolorze białym o uziarnieniu zgodnym z zaprawą oryginalną. Kształt gzymsu odwzorować z fragmentów istniejących z zachowaną zaprawą pierwotną po usunięciu nawarstwień z późniejszych tynków.
4.3.8) Wykonanie tynków na ścianach i pozostałych gzymsach, otworzenie opasek wokół okien centralnych piętra elewacji frontowej.
Tynki na ścianach ponad poziomem zawilgocenia , pozostałych gzymsach, lizenach wykonać jako wapienno-trasowe np. firmy Optolith – tynki dwuwarstwowe na cienkim szprycu, grubości 1- 1,5 cm, zacierane na ostro.
Wokół okien I piętra w portyku ( 3 centralne osie) odtworzyć opaski okienne w formie płaskiej listwy o szerokości 8 cm od krawędzi ościeża okiennego i grubości 3 cm.
UWAGA:
W trakcie prac oczyszczających należy zwrócić uwagę na ewentualne opaski wokół otworów, w przypadku odsłonięcia śladów opasek lub wklęsłego rysunku w tynku pierwotnym wokół otworów należy o tym powiadomić służby konserwatorskie. Na etapie wykonywania tynku zostanie podjęta komisyjna decyzja o odtworzeniu opasek wokół innych okien.
4.3.9) Wykonanie tynków w partii cokołowej.
Tynki w partii cokołowej wykonać z zaprawy renowacyjnej WTA magazynującej sole.
4.3.10) Fugowanie schodów granitowych.
Odkryte ubytki w stopniach granitowych wykonać jako fugowanie zaprawą trasową – szarą w kolorze dostoswaną do kolorystyki granitu po oczyszczeniu.
4.3.11) Złocenia detalu w tympanonie.
Złocenie girlandy-opaski oraz inicjałów i daty w owalu tympanonu wykonać złotem płatkowym.
4.3.12) Montaż obróbek i oblachowań parapetów.
Po wykonaniu nowych tynków zamontować obróbki blacharskie oraz rynny i rury spustowe, dla okien I piętra w portyku (3 szt) wykonać nowe parapety z blachy miedzianej o długości obejmującej ozdobne kostki pod parapetem oraz opaski okienne.
4.3.13) Obróbka gzymsu koronującego w tympanonie i na szczytach budynku.
Blacha miedziana – dachówka karpiówka ?????
4.3.14) Malowanie elewacji.
Malowanie elewacji farbami silikatowymi (ewentualnie wapiennymi) zgodnie z kolorystyką wynikającą z badań stratygraficznych:
- płaszczyzny ścian kolor jasno różowy wg Caparol Ceramic 75,
- detale – trzony kolumn, tło owalu w tympanonie, opaski, naczółki i listwy pod parapetami okien z dekoracją, lizeny, listwy krawędziowe, listwy nad cokołem, gzymsy z belkowaniem – na kolor starego wapna wg Caparol naturweiss – przełamana biel,
- płaszczyzny blend na kolor jasno szary – Caparol Marill 30, - cokół kolor ciemniejszy różowy wg Caparol Ceramic 70.
Przed malowaniem należy wykonać próbki wymalowań (ok. 50/50 cm) i kolorystykę przedstawić do ostatecznego uzgodnienia i akceptacji LWUOZ w Zielonej Górze.
4.7) Elementy dodatkowe na elewacji
Należy ograniczyć ilość dodatkowych elementów montowanych na elewacji, szyldy i elementy informacji, uchwyty na flagi. Elementy oświetlenia elewacji miejskiego – ustawić w formie
wolnostojący latarni a samą elewację podświetlić reflektorem montowanym w terenie zielonym przed budynkiem.
5) Dane techniczne obiektu budowlanego charakteryzujące wpływ obiektu budowlanego na środowisko i jego wykorzystywanie oraz na zdrowie ludzi i obiekty sąsiednie.
Zakres opracowania obejmujący remont elewacji docelowo nie ma wpływy negatywnego na środowisko. Zanieczyszczenia na etapie prowadzenia prac budowlanych będą miały charakter przejściowy, a materiał z rozbiórki zostanie składowany na terenie w odpowiednich zbiornikach i wywieziony na składowisko odpadów.
Elewacja po remoncie podniesie walory estetyczne przestrzeni publicznej i krajobrazu miejskiego.
Projektowane zmiany wpłyną korzystnie na użytkowanie i zdrowie ludzi.
6) Uwagi końcowe.
Ze względu na charakter remontowy projektowanego zakresu wszelkie niejasności i wątpliwości oraz sytuacje zastane, odmienne od przyjętych w projekcie będą wyjaśniane w ramach nadzorów autorskich.
W szczególności w trakcie prowadzenia prac budowlanych należy kontaktować się z projektantami :
- przy stwierdzeniu warunków i rozwiązań istniejących innych niż założone w projekcie, - w przypadku wątpliwości, bądź prac wymagających rozszerzenia,
- w celu ustalenia i dobrania materiałów i rozwiązań zamiennych.
Wszelkie zmiany wprowadzane przez Inwestora i Wykonawcę na etapie realizacji należy przed wykonaniem skonsultować z Projektantami. Za wszelkie konsekwencje wprowadzanych zmian, o których nie powiadomiono i których nie skonsultowano z Projektantami, pracownia projektowa nie bierze odpowiedzialności.
Wszystkie nazwy handlowe podane w niniejszym opracowaniu są przykładowe, projektanci dopuszczają zastosowanie innych rozwiązań równoważnych, spełniających te same lub wyższe parametry jak parametry i materiały podane w projekcie, w każdym wypadku należy spełnić wszystkie wymogi wynikające z technologii i instrukcji poszczególnych producentów.
Niniejsze opracowanie jako „utwór architektoniczny i architektoniczno-urbanistyczny” jest chroniony prawem autorskim na podstawie Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r.
( Dz.U. nr 80 z 2000 r. poz. 904 z późn.zm.)
Opracowanie:
mgr inż. arch. Lidia Kaźmierczak-Ratajczak upr. nr 1349/89/Lo, WP- 0086,
WKP/BO/ 0315/15
__________________________________________________________________________________________________________ 15 INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY ZDROWIA
Nazwa i adres obiektu:
Remont elewacji budynku Szkoły Muzycznej I st. We Wschowie Wschowa, ul. Głogowska 11
DZIAŁKA NR 1722
INWESTOR /adres: Państwowa Szkoła Muzyczna I st. Im. Karola Kurpińskiego we Wschowie, Wschowa, ul. Głogowska 11
Projektantka: mgr inż. arch. Lidia Kaźmierczak- Ratajczak
Leszno. A.F.Modrzewskiego 3
Sprawdzająca : mgr inż. arch. Alina Samolewska
Leszno, Dożynkowa 35A
KAŹMIERCZAK, SAMOLEWSKA, ARCHITEKCI SP.C.
ul. A. Frycza Modrzewskiego 3, 64-100 Leszno
OPIS:
PRACE ZEWNĘTRZNE – remont elewacji
WYSOKOŚCI – do poziomu gzymsów pod naczółkami ścian szczytowych ok. 11,50m;
1. ZAKRES ROBÓT, KOLEJNOŚĆ REALIZACJI.
ROBOTY BUDOWLANE : - organizacja placu budowy,
- roboty rozbiórkowe - demontaż rynien i rur spustowych, - rozbiórka wiaty/wiatrołapu,
- demontaż parapetów przeznaczonych do wymiany, - skucie luźnych odpadających tynków,
- czyszczenie elewacji, schodów itp.
- odsolenie i odwilgocenie ścian,
- naprawa i uzupełnienie elementów kamiennych, - wykonanie tynków renowacyjnych w dolnej części ścian, - remont, uzupełnienie tynków w górnej części ścian,
- przygotowanie tynków pod malowanie – szpachlowanie, impregnacja, - malowanie ścian,
- wykonanie schodów zewnętrznych, - montaż rynien i rur spustowych,
INSTALACJE :
- remont napotkanych sieci i instalacji,
2.WYKAZ OBIEKTÓW ISTNIEJĄCYCH.
Teren jest zabudowany budynkiem objętym opracowaniem.
3. ELEMENTY ZAGOSPODAROWANIA TERENU MOGĄCE STWARZAĆ ZAGROŻENIE BEZPIECZEŃSTWA I ZDROWIA LUDZI.
Istniejące, niewidoczne elementy uzbrojenia podziemnego oaz instalacje na elewacji mogą stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia ludzi.
4. WSKAZANIE ZAGROŻEŃ WYSTĘPUJĄCYCH PODCZAS REALIZACJI ROBÓT BUDOWLANYCH, SKALA, RODZAJ, MIEJSCE I CZAS WYSTĘPOWANIA.
Przewiduje się możliwość wystąpienia zagrożeń podczas prowadzenia następujących robót : - roboty, przy wykonywaniu, których istnieje ryzyko upadku
z wysokości ok. 0,5 -1,0 m : - skucie dolnych części tynków,
- naprawa i wykonanie nowych tynków, - rozładunek materiałów.
- roboty, przy wykonywaniu, których istnieje ryzyko upadku z wysokości do ok. 3,0 m :
- prace na elewacji,
- roboty, przy wykonywaniu, których istnieje ryzyko upadku z wysokości powyżej 5,0 m :
- prace na wyższych partiach elewacji i na elewacjach szczytowych , - montaż orynnowania i obróbek,
__________________________________________________________________________________________________________ 17 5. SPOSÓB PROWADZENIA INSTRUKTAŻU PRACOWNIKÓW PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO
REALIZACJI PRAC SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNYCH.
Przed przystąpieniem do wykonywania robót szczególnie niebezpiecznych Kierownik Budowy zobowiązany jest do przeprowadzenia instruktażu podczas którego :
- powinni zostać poinformowani o możliwych zagrożeniach,
- skontrolowani pod względem stosowania środków ochrony osobistej, - zaznajomieni z projektem organizacji robót,
Stały nadzór nad pracami szczególnie niebezpiecznymi powinni pełnić Kierownik Budowy . Instruktaż każdorazowo zapisywać w Zeszycie Instruktażu BHP z podaniem :
- wykazu osób biorących udział,
- osoby pełniącej nadzór nad realizacją, - zakresu instruktażu.
Podstawowymi aktami prawnymi, na które powoływać się będzie osoba prowadząca instruktaż będą:
- rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlanych (Dz.U.z 2003 r. nr 47 poz.401.),
- rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i Higieny Pracy (Dz. U. z 2003 Nr 169, poz.1650.),
- obowiązujące Polskie Normy i przepisy.
6. WSKAZANIE ŚRODKÓW TECHNICZNYCH I ORGANIZACYJNYCH, ZAPOBIEGAJĄCYCH NIEBEZPIECZEŃSTWOM WYNIKAJĄCYM Z WYKONYWANYCH ROBÓT BUDOWLANYCH W STREFACH SZCZEGÓLNEGO ZAGROŻENIA ZDROWIA.
Do wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych będą uprawnieni pracownicy:
- bez przeciwwskazań lekarskich do zatrudnienia przy tych pracach, - pełnoletni,
- dodatkowo przeszkoleni w zakresie bezpieczeństwa przy tych pracach,
- posiadający dodatkowe uprawnienia wymagane przy niektórych rodzajach prac szczególnie niebezpiecznych.
Roboty przy których wykonywaniu istnieje ryzyko upadku z wysokości:
- dla robót tych zostanie wydzielona strefa niebezpieczna – 6 m, oznaczona dwoma tablicami
„UWAGA! STREFA NIEBEZPIECZNA” i wydzielona biało-czerwoną taśmą BHP.
- prace na wysokości prowadzone będą z rusztowań inwentaryzowanych z barierą BHP ( zaopatrzonych w atest oraz instrukcję producenta),
- podczas prac na wysokości pracownicy zabezpieczeni będą w pasy ochronne z linką umocowaną do stałych elementów konstrukcji,
- na rusztowaniu wywieszona zostanie tabliczka informująca o dopuszczalnej wielkości obciążenia pomostów,
-wchodzenie i schodzenie z rusztowań odbywać się będzie w pionach komunikacyjnych Roboty wykonywane przy użyciu dźwigu :
- przy wszystkich pracach z użyciem dźwigu budowlanego Kierownik wyznaczy pracownika do obsługi haka,
- przy przemieszczaniu ładunków ponad stanowiskami pracy operatorzy są zobowiązani podawać sygnały ostrzegawcze, a pracownicy powinni w tym czasie przerwać pracę i usunąć się poza zasięg przemieszczanego ładunku,
- ładunki mogą być przemieszczane ponad miejscami pracy na wysokości nie mniejszej niż 2,5 m, - ładunki przemieszczane wymagają odpowiednich pojemników i zawiesi, stosowanie zwykłych sposobów zawieszania na haku maszyn jest niedopuszczalne
7.UWAGI:
- ponadto przed przyjęciem do pracy wszyscy pracownicy muszą przejść stanowiskowe szkolenie BHP oraz wykonać badania lekarskie, w zakresie odpowiednim do rodzaju wykonywanej pracy,
- również podczas zatrudnienia pracownicy są zobowiązani do brania udziału (raz w roku) w szkoleniach BHP i wykonywania badań lekarskich – wstępnych, okresowych i kontrolnych wg zakresu określonego w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Kodeksu Pracy, - niniejsza informacja nie zwalnia Kierownika Budowy od wykonania szczegółowego
Planu Bezpieczeństwa i ochrony zdrowia dla budowy budynku.
Opracowanie:
mgr inż. arch. Lidia Kaźmierczak-Ratajczak upr. nr 1349/89/Lo, WP- 0086,
WKP/BO/ 0315/15
