Uczniowie nie dopuszczają myśli, Jan powiedział do Jezusa: «Nauczycielu, !"#$. Z%"!& '()' NIE ZROZUMIELI GO E 26 N "# $ #%&'( (M& 9,

Z•••!"#$. Z%"!&•'()'

E•••••• • •• 26 N •"# ••$ #•%&'( (M& 9, 38-43. 45. 47-48)

W numerze:

STRONA 2 - TRZY IMIONA OPIEKI BOŻEJ STRONA 3 - TERMINY REDAGOWANIA „NP”

STRONA 4 - MÓJ RÓŻANIEC

STRONA 5 - KĄCIKZ ANIOŁKIEM

STRONA 6 - KURS ALFA; COGITOZAPRASZA STRONA 7 - DOJRZEĆ, AWIĘCZOBACZYĆ

NIE ZROZUMIELI GO

J

an powiedział do Jezusa: «Na- uczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Two- je imię wyrzucał złe duchy, i zabra- nialiśmy mu, bo nie chodził z nami».

Lecz Jezus odrzekł: «Nie zabra- niajcie mu, bo nikt, kto czyni cuda w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami.

Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do

Chrystusa, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody.

Kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą, temu byłoby lepiej uwią- zać kamień młyński u szyi i wrzu- cić go w morze.

Jeśli twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; le- piej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia wiecznego, niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień nie-

ugaszony. I jeśli twoja noga jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie chromym wejść do życia, niż z dwiema no- gami być wrzuconym do piekła.

Jeśli twoje oko jest dla ciebie po- wodem grzechu, wyłup je; lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do królestwa Bożego, niż z dwojgiem oczu być wrzuconym do piekła, gdzie robak ich nie umiera i ogień nie gaśnie».

U

czniowie nie dopuszczają myśli, że Jezus może zostać zabity w wyniku wyroku przywódców re- ligijnych i narodowych. Uważają również, że tylko oni mają prawo do posługiwania się mocą Boga w celu uzdrawiania ludzi i uwalniania ich od mocy złych duchów.

Jan skarży się na kogoś, kto nie należy do grona uczniów i usuwa demony w imię Jezusa. Myśli, że uczniowie mają wyłącz- ność na dysponowanie mocą uzdrawiania i usuwania demonów. Nie zrozumiał on roli znaków i cudów swojego Mistrza. Je- zus nie jest lekarzem, ale posłanym w celu objawienia Boga w świecie. Uczniowie, którzy niedawno nie potrafili wypędzić ducha nieczystego, posługując się imie- niem Jezusa, krytykują jednego z „tych

małych”, który działając w Jego imieniu wypędza duchy nieczyste. Jezus rozumie to wszystko inaczej. Ludzie związani wiarą z Jezusem, związani są z Ojcem w Jego królestwie. Z Ojcem i Jezusem zwią- zani są przez wiarę również ci, o których Jan myśli, że są małymi. Jezus ostrzeże uczniów, aby nie gorszyli małych, bo oni również wierzą w Niego.

Jan oburza się, bo spotkał innego ucznia, który nie chodzi z nimi, a w imię Jezusa wypędza złe duchy. To nie jest ktoś obcy, tylko brat w wierze w Je- zusa. Być może kubkiem wody poczę- stował ich ten brat, który wypędzał złe duchy. Ubodzy ludzie mogli zaoferować niekiedy tylko kubek wody, ale przez to okazali wiarę i gościnność. Uczniowie

Jezusa mogą tych „małych” gorszyć py- chą, poniżaniem, czy odrzuceniem: ręką, a raczej gestem potępienia czy lekcewa- żenia; nogą, którą można kogoś kopnąć, tupnąć albo gwałtownie na niej się od- wrócić i odejść; okiem, które ujawnia niechęć, potępienie, niezadowolenie lub oburzenie...

Kamień zawieszany na szyi złoczyń- cy oraz wrzucenie złoczyńcy do wody było karą stosowaną przez pogan. Je- zus zwraca uwagę na odpowiedzialność uczniów, aby uznawali wiarę ludzi, którzy z nimi nie chodzą, lecz wierzą w Niego.

Nie będą musieli odcinać rąk i nóg, ani pozbawiać się oczu, jeśli będą miłowali braci w wierze, tak jak ich miłuje Jezus.

ks. Andrzej Dańczak

W

Piśmie świętym jest wymie- niany św. Michał pięć razy.

I tak w księdze Daniela jest nazwany „jednym z przedniejszych’

książąt nieba” (Dn 13,21) i obrońcą ludu izraelskiego (Dn 12,1). Św. Jan Apostoł określa go w Apokalipsie jako stojącego na czele duchów niebieskich i walczącego z szatanem (Ap 12,7). Św.

Juda Apostoł twierdzi, że właśnie św.

Michałowi zostało zlecone, by strzegł ciała Mojżesza po jego śmierci (Jud w.

9). Wspomina również o św. Michale św. Paweł Apostoł (1 Tes 4,16). Stary Testament przypomina, że imię Micha- ła nosili także ludzie (np. Lb 13,14; 1 Krn 5,13; 2 Krn 21,24; Ezd 8,9 itp.).

W księgach apokryficznych Starego Testamentu postać św. Michała jest o wiele częściej przypominana, np.: w Księdze Henocha, w Apokalipsie Ba- rucha, w Apokalipsie Mojżesza itp.

Św. Michał występuje tam jako osoba pierwsza po Panu Bogu, jako wykonaw- ca planów Bożych odnośnie do ziemi i rodzaju ludzkiego, jako szczególny opiekun Izraela. On ma klucze od nie- ba; jest księciem aniołów. Również on jest aniołem sądu i kar Bożych, a także aniołem Bożego miłosierdzia.

Pisarze pierwszych wieków Kościoła uważają św. Michała również za anioła od szczególnych zleceń Bożych. Dla- tego jego kult był w Kościele zawsze żywy. Symeon Metafrast (w. X) pisze, że już w wieku II św. Michał miał w Frygii (Mała Azja), w Cheretopa, słynne sank- tuarium z cudownym źródłem, do któ- rego pielgrzymowano z daleka. Podob- ne sanktuarium było w Chone, 4 km oddalonym od Kolosów (Mała Azja), a nosiło ono nazwę „Michelion”. W Konstantynopolu kult św. Michała był tak żywy, że w wieku VI miał on w tym

mieście aż 10 kościołów. Sozomenos i Nicefor wspominają, że nad Bosforem istniało sanktuarium św. Michała, ufun- dowane przez cesarza Konstantyna I Wielkiego (w. IV). Także w Konstanty- nopolu był obraz św. Michała czczony powszechnie jako cudowny w jednym z klasztorów, wystawionych ku jego czci.

Leczyć miała oliwa z lampy, która paliła się przed tymże wizerunkiem św. Micha- ła. Sanktuaria miał św. Michał nadto w Acroinos Nicopolis i w Gordium Eu- dokias w Galacji. Podobnie w Egipcie miał św. Michał wiele świątyń. W Etiopii każdy 12 dzień miesiąca był poświęcony czci św. Michała. Głośne sanktuarium miał także św. Michał w Bułgarii przy klasztorze Lesnowo (w XIV).

W Europie zachodniej słynne były kiedyś sanktuaria św. Michała Archa- nioła: we Włoszech — na Górze Gar- gano (Apulia) i we Francji — na wyspie St. Michel. Podanie głosi, że na Górze Gargano, w grocie do dnia dzisiejszego istniejącej, pojawił się św. Michał dwa razy w latach 492-94 św. Wawrzyńcowi Maiorano, biskupowi Manfredonii (Ni- sipontu). Kiedy Longobardowie na tym miejscu zwyciężyli Saracenów w roku 663, swoje zwycięstwo przypisywali św.

Michałowi. W roku 1656 miał na Mon- te Gargano pojawić się św. Michał po raz trzeci biskupowi pobliskiej Manfre- donii i zapewnić go w czasie szalejącej zarazy, że na jego prośbę epidemia wy- gaśnie. Co się też stało. Monte Gargano wznosi się 800 m nad poziomem Mo- rza Adriatyckiego. Na szczycie góry jest miasteczko o tej samej nazwie z ruinami zamku po Normanach. Do groty obja- wienia schodzi się przez wnętrze bazy- liki po 87 schodach. Nad wejściem do groty widnieje napis: To jest na całym świecie najsłynniejsze miejsce, gdzie

(św. Michał) 16 października raczył ob- jawić się śmiertelnym. Tu jest ta święta skala, gdzie stanęły jego stopy. Opiekę nad sanktuarium do dnia dzisiejszego licznie nawiedzanego, roztaczają polscy księżą michalici.

Niemniej malowniczo wznosi się też sanktuarium św. Michała Archanioła na Kanale La Manche, tuż przy brzegach Francji. Na wysepce-skale, wyrastającej z morza, o nazwie Merkury, a od wcze- snego średniowiecza nazywanej St. Mi- chel, wznosi się miasteczko i klasztor benedyktynów. Tu w roku 708 miał pojawić się św. Michał św. Aubertowi, biskupowi w Arsanches. Dla utrzyma- nia kultu św. Michała wódz normański, Ryszard I, sprowadził tu w roku 966 benedyktynów. Król Filip II August († 1223) rozbudował kościół i klasz- tor. Wieża kościoła stanowi najwyższy punkt na wyspie (117 m). Rewolucja francuska wypędziła zakonników z wy- spy św. Michała (1792-1799). Powrócili oni tu dopiero w roku 1966. W roku 1975 prawie 3 miliony turystów-piel- grzymów nawiedziło tę wysepkę.

Św. Michał posiadał na Zachodzie jeszcze inne sanktuaria: na Górze Guaro pod Sorrento koło Neapolu od roku 820; w Caltanisetta na Sycylii;

w Bobbio od wieku VII: w La Sagradi

TRZY IMIONA OPIEKI BOŻEJ -

ŚWIĘTO ARCHANIOŁÓW MICHAŁA, GABRIELA I RAFAŁA

Obchodzone 29 września święto Archaniołów, jest pamiątką konsekracji rzymskiej bazyliki poświęconej św. Michałowi, a imiona wymienionych podczas tego święta Archaniołów są zaczerpnięte z Biblii.

Michał, którego objawienie jest opisane w Księdze Daniela i Apokalipsie, przypomina o transcendencji jedynego, prawdzi- wego Boga, a imię jego znaczy: „Któż jest jak Bóg?”.

Imię Gabriel, który zwiastuje Danielowi, a potem Maryi, w jaki sposób Bóg zbawi swój lud oznacza „Bóg jest mocny”.

Rafał znaczy Bóg uzdrawia i w Księdze Tobiasza jest wyznaczony młodemu Tobiaszowi, by poprzez swoje wstawiennictwo objawił ojcowską Opatrzność Boga, która dosięga wszystkich ludzi, odpowiadając na ich modlitwy.

S. Michele w Piemoncie od wieku X;

w Anglii na wzgórzu Tombe, gdzie św. Aubertowi pojawił się św. Michał i nakazał wystawić ku swojej czci ko- ściół itp.

Ku czci św. Michała wystawiono mnóstwo kościołów. Wśród nich dominuje katedra w Bruk- seli, zawierająca bardzo bogaty skarbiec. Nie ma na świecie po- ważniejszej świątyni katolickiej z czasów średniowiecza bez oł- tarza lub bodaj wizerunku św.

Michała.

Św. Michał był uważany i czczony jako patron narodu wybranego, a w Nowym Te- stamencie jest czczony jako patron Kościoła. Papież Leon XIII ułożył osobną modli- twę ku czci św. Michała, którą wszyscy kapłani byli obowiąza- ni odmawiać po Mszach świę- tych „cichych”. Św. Michała obrały sobie za szczególnego patrona Niemcy i Austria. W latach niewoli był św. Michał także patronem Galicji. Alfons Henryk, król Portugalii, w roku 1167 ustanowił zakon pw. Św. Michała.

Najstarszy wizerunek św. Michała, jaki zachował się w ikonografii katolickiej, pochodzi z wieku VI. Płaskorzeźba znajduje się obecnie w British Museum.

W Rawennie w kościele Św. Apolina- rego jest mozaika św. Michała, także z wieku VI.

Święty Michał w pierwotnym chrze- ścijaństwie należał do najpopularniej- szych postaci hagiografii. Od wieku VI uchodzi za pogromcę Lucyfera, złych duchów i sił wszystkich wrogich Panu Bogu i Chrystusowemu Kościołowi.

Doznawał czci jako szczególny opie- kun Kościoła, podobnie jak kiedyś był aniołem opiekuńczym Synagogi. Wie- rzono, że on stoi u wezgłowia umie- rających, kiedy toczy się bój ostatni o ich zbawienie. On towarzyszy duszom zmarłym na sąd Boży.

Także w Polsce kult św. Micha- ła był kiedyś bardzo żywy. Julian

Krzyżanowski wymienia aż 47 przy- słów ludowych, związanych z imieniem lub świętem św. Michała Archanioła.

Oto np.: „Gdy noc jasna na Michała, to nastąpi zima trwała”; „Jaki Michał, taka wiosna”; „Na Michała łowcy chwała”

(czas polowania). Także imię św. Michała należało kiedyś do często spotykanych. Nosili je m.in.: król Michał Korybut Wiśniowiecki († 16?3), jego sławny ojciec Jeremi Michał Wiśniowiecki († 1651), woje- woda ruski, najpotężniejszy kniaź na Rusi; Michał Gliński († 1534), marszałek nadworny litewski; Michał Kleofas Ogiń- ski († 1833), znany kompozy- tor; Michał Bałucki († 1901), komediopisarz itd.

O popularności św. Michała i wielkiej jego czci w dawnej Polsce świadczy również fakt wystawienia pod jego wezwa- niem aż 309 kościołów. Sama archidiecezja wrocławska po- siada ich 66. Wśród nich wy- różnia się okazałością kościół Św. Michała we Wrocławiu, bę- dący pod opieką księży salezjanów. Imię Michał bywa do dnia dzisiejszego nada- wane tak mężczyznom, jak i w żeńskiej odmianie — niewiastom. Wreszcie aż 222 miejscowości w Polsce zawdzięcza swoją nazwę imieniu św. Michała.

Ks. Wincenty Zaleski SDB Święci na każdy dzień, Warszawa 1998

Grupa duszpasterska Termin

1 Żywy Różaniec Dorosłych 25.09.2012 2. Żywy Różaniec Dzieci 02.10.2012

3 Ministranci 09.10.2012

4. Bielanki 16.10.2012

5 Niepełnosprawni 23.10.2012

6. Koło Misyjne 30.10.2012

7 Kościół Domowy 06.11.2012

8 Odnowa w Duchu Św. 13.11.2012 9. Czciciele i Rycerze św. Michała 20.11.2012

Grupa duszpasterska Termin

10 Studenci 27.11.2012

11. Rodziny Nazaretańskie 04.11.2012 12. Ośrodek „Michael” 11.12.2012 13. Oaza Dzieci Bożych 18.12.2012

14 Oaza Młodzieżowa 25.12.2012

15 Rodzina Radia Maryja 01.01.2013 16. Wspólnota Krwi Chrystusa 08.01.2013

17 Rodzina Colpinga 15.01.2013

18 Caritas 22.01.2013

TERMINY REDAGOWANIA „NASZEJ PARAFII”

PRZEZ WSPÓLNOTY PARAFIALNE

MÓJ RÓŻANIEC

K

olejny październik w moim życiu – miesiąc w szczególny sposób poświęcony Matce Bożej poprzez codzienne odmawianie różańca, a właściwie rozważania jego tajemnic. Papież Paweł VI bardzo kon- sekwentnie unikał tradycyjnego zwrotu recitare rosario - odmawiać różaniec, zastępując go wyrażeniem meditare ro- sario - medytować, rozważać różaniec.

I o to właśnie w różańcu chodzi. Wzy- wając nas do różańca Maryja zaprasza nas do swego życia i do

życia Jej Syna, do życia, które jest Zbawieniem.

Modlitwa różańcowa ma swe początki już w średniowieczu. W 1222 r.

św. Jacek Odrowąż wracał do Polski po kilkuletnim pobycie w Rzymie. Na- przeciw św. Jackowi i jego towarzyszom wyszła pro- cesja powitalna z bisku- pem i księciem Leszkiem Białym, kapitułą i licznym ludem. Książę Leszek, wi- tając św. Jacka, skłonił się nisko i ucałował jego rękę.

„Co czynisz, Książę, Pa- nie mój?” – zawołał zdzi-

wiony i zawstydzony zakonnik. „Jacku – odrzekł książę – widziałem obok Ciebie unoszącą się w jasności postać Bogarodzicy. Nie wiem, czy Ty Ją pro- wadzisz do Polski, czy Ona Ciebie!”

Oto, co przyniósł św. Jacek do Polski – Różaniec Święty.

Ilekroć Maryja chciała przeka- zać światu swoje orędzie, zjawiała się wybranym ludziom (najczęściej dzie- ciom) z różańcem w ręku i usilnie za- chęcała do jego odmawiania. Tak było w Lourdes w roku 1858, tak też było w Fatimie w roku 1917. Z tego wynika, że modlitwa różańcowa jest dla Maryi szczególnie miła, a dla człowieka bar- dzo skuteczna. Wyrosła ona z Ewan- gelii i jest jej streszczeniem. Gdy na dwa dni przed swoją śmierci, zapytano o. Pio, co miałby ważnego do przeka- zania ludziom, odpowiedział: „Chciał- bym zaprosić wszystkich grzeszników z całego świata, aby kochali Matkę

Bożą. Odmawiajcie zawsze różaniec.

I odmawiajcie go tak często, jak tylko możecie. Szatan stara się zawsze znisz- czyć tę modlitwę, ale mu to się nigdy nie uda. To jest modlitwa Tej, która króluje nad wszystkim i wszystkimi.

To ona nauczyła nas modlić się na ró- żańcu, tak ja Jezus nauczył nas mówić Ojcze nasz.”

Na różańcu wzrastali wielcy święci, ale różaniec jest też podporą dla „zwy- kłych” ludzi, których spotykają w życiu

chwile trudne, dla tych, którzy po ludz- ku nie mają już nadziei.

Dla mnie różaniec jest czymś wię- cej niż modlitwą, on jest moim sposo- bem na życie. Gdy jest mi trudno, gdy nie wiem, co mam robić – sięgam po różaniec i wiem, że rozwiązanie przyj- dzie z nieba. Z tą ufnością zabieram się do wypełniania swoich obowiąz- ków, które po takim modlitewnym skupieniu będą naznaczone radością i w naturalny sposób staną się kontynu- acją modlitwy. Kiedy zaś udaję się na spoczynek, mogę czynić to z ufnością, że Bóg nawet we śnie mi błogosławi.

Nie zawsze możemy uklęknąć w ciszy i skupić się tylko na modlitwie. Ale to właśnie jest pięknem różańca – może- my go odmawiać wszędzie, czy to w tramwaju, gdy jedziemy na ważną roz- mowę, czy to w szpitalnej poczekal- ni, czy podczas spaceru. Odmawiając

„Zdrowaś Maryjo…”, przedstawiamy

swoje problemy, smutki, radości, a ró- żaniec staje się częścią naszego życia.

Staje się podporą w trudnych chwi- lach. Bo jest on, jak rozmowa dziecka z matką; dziecko mówi swej matce o swoich radościach i smutkach – a matka wysłuchuje cierpliwie, a potem robi wszystko, by mu pomóc. Tak to właśnie jest – gdy my zawierzamy Ma- ryi nasze problemy, powierzamy Jej opiece swoich bliskich, Ona wypra- sza u swego Syna potrzebne dla nas

łaski. A czy matka może być głucha na wołanie swojego dziecka? Dlate- go zanim powiesz, że w Twoim życiu już nic nie da się zrobić, uklęknij i odmów różaniec. Bo jak powiedziała siostra Łu- cja z Fatimy: „Nie ma w życiu problemu, którego by nie można rozwiązać z pomocą różańca”. I nie przejmuj się, kiedy po- jawiają się różne dziwne trudności! Kiedy bierzesz się za różaniec, dzwonią znajomi, w telewizji za- czyna się ciekawy serial…

Nie można dać się oszu- kiwać: szatan zawsze zrobi wszystko, aby różańca nie było w Twoim życiu.

On wie, że gdy odmawiasz tę wspania- łą modlitwę, Maryja ma Cię w swojej opiece, a wtedy na nic się zdają jego podszepty. Dlatego to właśnie róża- niec jest wspaniałą pomocą w walce o czystość serca. Gdy świat atakuje nas różnego rodzaju pokusami – my cho- wamy się pod płaszczem naszej Matki.

Czy to nie jest wspaniałe?

Odmówienie całej części różańca trwa 25 minut... To jedyne 25 minut z 1440 – które otrzymujemy od Boga w ciągu całego dnia!

O mocy różańca można pisać wiele – jednak to każdy osobiście musi się o niej przekonać. Spróbuj może już dziś porozmawiać z Maryją trzymając w ręku różaniec. Ja spróbowałam i wiem, że radości i pokoju, jakie daje mi ta mo- dlitwa, nie da mi żaden człowiek.

Maria K. zelatorka Róży 36

Kochane dzieci!

Lubicie zwierzątka? Dziwne pytanie, przecież to jasne jak słońce!

Dowiedziałem się niedawno, że Ola to ma już od dwóch lat chomika, a Kamilowi rodzice przywieźli jamniczka aż spod Olsztyna, taki fajny szczeniaczek, a gryzie palca (albo mamy skórzane paski od butów), że aż miło...Dziś Aniołek ma i dla Was zwierzątko - ukryte w kropkach i cyferkach - wystarczy je połączyć, no i pokolorować cały rysunek. A jeśli ktoś chce wiedzieć więcej, to można o nim przeczytać w 13 roz.

księgi Jeremiasza...

KĄCIK Z ANIOŁKIEM

KURS ALFA ZAPRASZA...

Każdy człowiek ma pytania.

Wielkie, prawdziwe pytania - na temat życia, sprawiedliwości, cierpienia, przyszłości, śmierci, różnych religii.

Kurs Alfa to miejsce, gdzie zaprasza się ludzi, aby mogli postawić swoje pytania i zgłębiać interesujące ich zagadnienia. Miejsce, gdzie mogą być wysłuchani z poczuciem, że ich opinie są wartościowe.

I mogą znaleźć odpowiedzi, których szukają.

Kurs Alfa to praktyczne wprowadzenie do wiary chrześcijańskiej. Składa się z 15 sesji przeprowadzonych w ciągu 10 tygodni i jednego wyjazdu weekendowego. Cotygodniowe spotkanie składa się z kolacji, wykładu na jeden z zasadniczych tematów wiary chrześcijańskiej oraz rozmowy w małych grupach. Umożliwia to od- niesienie się do treści wykładu i postawienie nurtujących pytań w atmosferze szacunku i akceptacji.

Alfa jest bardzo skutecznym sposobem przedstawiania istoty ewangelii – kerygmatu, zarówno osobom niechodzącym do kościoła jak i wątpiącym. Również praktykujący chrześcijanie mogą skorzystać z kursu dla odświeżenia wiary.

Uroczysta kolacja inaugurująca kolejny Kurs Alfa w naszej parafii odbędzie się 10 października o godz. 19:00 w Ośrodku MICHAEL.

Jeśli w twojej rodzinie lub wśród przyjaciół jest choć jedna osoba, która nigdy jeszcze nie była w kościele, sama nie wie w co wierzy, a może zrezygnowała z chodzenia do kościoła dawno temu, zaproś ją na Kurs Alfa!

Zgłoszenia przyjmujemy telefonicznie pod numerem: (22) 746 32 68 oraz drogą mailową: alfabemowo.mi@gmail.com

zaprasza dzieci, młodzież oraz dorosłych na angielski, francuski, hiszpański, niemiecki

• wszystkie poziomy

• kursy tradycyjne

• kursy przygotowującego do nowej matury i egzaminów państwowych Zajęcia prowadzone w małych grupach 5 – 8 osób.

SUPER PROMOCJA !!!

Przy zapisie do końca października

Rodzaj kursu Cena katalogowa Cena promocyjna Oszczędzasz

Intensywny miesięczny– 6 godzin 288,00 zł 159,00 zł 129,00 zł

Semestralny -32 godziny 576,00 zł 319,00 zł 257,00 zł

ul. Powstańców Śląskich 124

(Centrum Handlowe – Bemowo) I piętro – pawilon 220 Informacje i zapisy tel.: (22) 634 18 30, 695 396 359

Pon.-Piątek 10.00 – 20.00, Sobota 10.00 – 15.00; www.cogito-lingua.pl

COGITO – CENTRUM JĘZYKÓW OBCYCH

K

iedy szuka się odpowiedzi na pytanie czym jest dojrzałość znajduje się mnóstwo słów definiujących to pojęcie. Powtarzają się takie jak: gotowość do podjęcia…

odpowiedzialność za… zdolność do…

umiejętność… świadomość…

Zastanówmy się. Samo słowo „doj- rzeć” oznacza też przecież zobaczyć, dostrzec coś. Mam ogromną ochotę po- rozmyślać właśnie w tym kierunku. Tak po swojemu.

Kiedy coś zobaczę? Gdy popatrzę w tę a nie inną stronę, gdy otworzę za- mknięte do tej pory oczy, gdy skupię swoją uwagę na tym czy tamtym. Zoba- czyć można nagle kogoś, kogo się wcze- śniej już widziało, ale nagle „bum!” łuski spadają z oczu i… No właśnie. Ujrzeć na nowo. Popatrzeć świeżym okiem. Spoj- rzeć z innej strony. Zobaczyć jakie jest.

Jak to wszystko ma się do iluś tam przeżytych już lat i wielu zgromadzonych doświadczeń?

Czasem górskie kręte drogi układają się w taki sposób, który określa się mia- nem agrafki. Czyli szosa biegnie w jakąś stronę do momentu zakrętu, po którym, chociaż jest to ciągle ta sama droga kie- ruje się jednak dokładnie w stronę prze- ciwną. Jak w agrafce. Następuje zwrot o 180 stopni. Bywają w naszym życiu momenty, które można przyrównać do takiego zakrętu. Nasze życie po nim jest nadal naszym, tyle że zupełnie różnym od dotychczasowego.

Czasem mówimy wtedy o sobie, że nagle dojrzałem czy dojrzałam.

Czujemy tę zmianę w sobie. Patrzymy wtedy na wszystko inaczej niż do tej pory. Może mądrzej, może głębiej, spo- kojniej, z innej perspektywy. Inaczej.

Było tak, jest tak.

Dojrzeć to zobaczyć siebie, dru- giego, świat w inny sposób niż dotych- czas. Innymi oczami. Jakby się w nas jakaś klapka otworzyła, coś kliknęło i nagle… już wiem, nareszcie wiem o co chodzi. To właśnie to. A potem już zawsze jest inaczej. Zobaczyłam coś, czego wcześniej nie widziałam. Nawet, jeśli na to codziennie patrzyłam. A te- raz widzę inaczej, po nowemu. I są tego konsekwencje. We mnie i w moim sto- sunku do świata.

Ten moment niekoniecznie musi być spowodowany jakimś dramatycz- nym wydarzeniem jak życiowy zakręt.

Może przyjść spokojnie jako owoc do- statecznej ilości zdobytych doświadczeń, przeżyć, zgromadzonej wiedzy. Ważne, żeby w końcu przyszedł. Dlaczego? Jak trudne bywa proste pytanie! Odpowia- dając posłużę się obrazem. Wyobraźmy sobie słoneczny dzień i nas w przyciem- nionych okularach. Zdejmijmy je mimo słońca. Co widać? To samo a jednocze- śnie jakoś inaczej. Kolory są inne. Świat przez to wygląda inaczej. Może i ostrzej, ale prawdziwie. Widzę prawdę, wszystko takie jakie jest. Siebie i swoje możliwości, a więc mogę zacząć coś nowego, bo już wiem, że dam radę. Drugiego z całym bagażem jego człowieczeństwa, co bu- dzi we mnie nie tylko zachwyt nad jego pięknem, ale też zrozumienie jego biedy.

Świat jako złożoność i różnorodność, co skutkuje tolerancją i zgubieniem sche- matyczności w myśleniu. Same plusy.

Dobre owoce.

Nasze życie to droga ku dojrzałości.

Trzeba się nam na nią wspinać jak na szczyt. A co potem, gdy ten szczyt osią- gniemy? Byliście kiedyś drodzy Państwo na jakimś górskim szczycie? Jeśli tak, to wiecie, że rozciąga się z niego rozległy widok. Wzrok biegnie w nieskończo- ność, która kusi, by ją osiągnąć. Pójść dalej, jeszcze dalej i dalej. To jest rozwój.

Zdobywanie coraz nowego. Zaliczanie po kolei i wyznaczanie następnych ce- lów. A wszystko to jest możliwe dzię- ki temu, że wejdę na ten mój pierwszy szczyt.

Dojrzałość nie jest momentem, chwilą, którą uda się złapać, zamknąć w czymś i mieć. Dojrzeć to zobaczyć, by móc widzieć dalej, jeszcze dalej i dalej. I zbierać w siebie to, co po drodze, by być coraz bogatszym, piękniejszym, lepszym.

To droga, proces, coś, co trwa.

Otworzenie oczu na siebie, innych i świat wymaga paru warunków. Przede wszystkim trzeba chcieć. Potem konse- kwentnie dążyć do celu czyli pracować nad sobą. I pozwolić sobie na zmiany.

Pamiętajmy: wieczna dziewczynka czy chłopiec nie biorą się znikąd. Są tacy, bo nie chcą być inni. By coś dojrzeć trzeba wysiłkiem woli zwrócić się w tę stronę.

Wtedy zobaczę.

Barbara Smal barbarasmal@op.pl

DOJRZEĆ, A WIĘC ZOBACZYĆ

OKIEM PEDAGOGA

I

NTENCJA NA MIESIĄC PAŹDZIERNIK

DZIĘKCZYNNAZADARBEATYFIKACJI JANA PAWŁA II ZPROŚBĄOKANONIZACJĘORAZZADAROBECNOŚCI RELIKWIIBŁ. JANA PAWŁA II WNASZEJPARAFII.

O ŁASKĘBEATYFIKACJISŁUGI BOŻEGO KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO.

W INTENCJINAUCZYCIELIIWYCHOWAWCÓWORAZMŁODZIEŻYAKADEMICKIEJOŚWIATŁO DUCHA ŚWIĘTEGONACZASPRACY INAUKI.

W

SZYSTKICHCZCICIELI RÓŻAŃCA

ŚWIĘTEGOZAPRASZAMYWPAŹDZIERNIKU DOUDZIAŁUWNABOŻEŃSTWIE

R

ÓŻAŃCOWYMPO

M

SZYŚW

.

OGODZ

. 18.00

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE

26 NIEDZIELA ZWYKŁA 30. 09. 2012 R .

1. Serdecznie witamy ks. Pawła Czyrka duszpasterza z Marek, który podczas Mszy świętych głosi Słowo Boże z okazji przeżywanych od wczoraj dni aniel- skich „Z Aniołami na Bemowie”.

2. Dziś o godz. 11.30 Uroczysta Msza św. prymicyjna sprawowana przez na- szego parafi anina o. Przemysława Przygódzkiego - franciszkanina, który w sobotę przyjął sakrament kapłaństwa w bazylice Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej w Niepokalanowie. Zapraszamy do uczestnictwa w tej Mszy św. parafi an a szczególnie Liturgiczną Służbę Ołtarza i młodzież.

3. W poniedziałek rozpoczyna się miesiąc modlitwy Różańcowej. W naszym kościele Nabożeństwo Różańcowe będzie odprawiane: dla dzieci w dni po- wszednie w Kaplicy Aniołów o godz. 17.00; dla dorosłych w kościele po Mszy św. o godz. 18.00 a dla młodzieży w dni powszednie o godz. 20.00 w Kaplicy Aniołów. W niedziele Nabożeństwo Różańcowe w kościele o godz. 17.30.

4. W I wtorek miesiąca o godz. 16.30 w kaplicy Aniołów Godzinki do św. Mi- chała Archanioła i o godz. 18.00 Msza św. w intencji Czcicieli i Rycerzy św.

Michała Archanioła.

5. W I czwartek miesiąca na Msze św. o godz. 18.00 zapraszamy Liturgiczną Służbę Ołtarza, kandydatów, ministrantów i lektorów oraz bielanki i rodzi- ców. Będziemy polecać Bogu intencję powołań kapłańskich i zakonnych. Po Mszy św. spotkanie w sali na plebanii z wszystkimi ministrantami i ich rodzi- cami

6. W I piątek miesiąca spowiedź podczas każdej Mszy świętej. Od godz. 9.00 udamy się do chorych z posługą sakramentalną. Spowiedź dla dzieci od godz. 16.00. Msza św. o godz. 16.30. Po Mszy św. różaniec dla dzieci. O godz.

18.00 Msza św. dla młodzieży i dorosłych.

7. W I sobotę miesiąca po Mszy św. o godz. 18.00 i nabożeństwie różańcowym w Kaplicy Aniołów adoracja dla Wspólnoty Żywego Różańca i o godz. 20.00 Msza św.

8. W tym tygodniu obchodzimy wspomnienia:

• w poniedziałek św. Teresy od Dzieciątka Jezus - dziewicy i doktora Kościoła.

• w czwartek św. Franciszka z Asyżu.

• w piątek św. Faustyny Kowalskiej - dziewicy.

9. Informujemy, ze Uroczysta Msza św. w intencji przeżywających w tym roku w naszej parafi i Srebrny Jubileusz Małżeństwa będzie odprawiona w niedzie- le 14 października o godz. 13.00. Lista par małżeńskich jest wywieszona w gablocie przed kościołem. Zaproszenia imienne zostaną wysłane.

10. W kiosku parafi alnym są do nabycia nowe numery czasopism katolickich;

„Niedziela”, „Gość Niedzielny” i inne.

11. Wszystkim parafi anom i gościom na dzisiejszy świąteczny dzień niedzielny i nowy tydzień życzymy wszelkich łask od Chrystusa z błogosławieństwem Bożym i opieką Matki Bożej Królowej Aniołów.

MSZEŚWIĘTEWNASZEJPARAFII: dni powszednie:

6.15, 7.00, 8.00, 18.00

niedziele i uroczystości:

7.00, 8.30, 10.00 (dla młodzieży), 10.00 (dla dzieci), 11.30 (dla dorosłych),

11.30 (dla dzieci), 13.00, 18.00, 20.00 (dla studentów)

Adoracja Najświętszego Sakramentu: codziennie

od 15.00 do 18.00.

KANCELARIAPARAFIALNA: od poniedziałku do piątku 9.00 - 10.00

oraz 16.30 - 18.00, Ks. Proboszcz przyjmuje w środy i piątki

tel . (22) 638 24 58 w. 134

ADRESINTERNETOWY: www.parafi a-bemowo.waw.pl

SAKRAMENT CHRZTU PRZYJĘLI: (23.09.2012)

1. Przemysław Gołda 2. Paulina Zofia Zaręba 3.Liliana Maria Mroczko 4. Marta Han

5. Adam Antoni Kapłański 6. Franciszek Grzegorz Góral 7. Marcel Piotr Dąbkowski 8. Karolina Julia Płużańska 9. Jan Nitecki

„Nasza Parafi a” - tygodnik parafi i Matki Bożej Królowej Aniołów na Bemowie (księża michalici) Redaktor Naczelny: ks. Krzysztof Pelc, kskrzysztof@op.pl

Adres Redakcji: ul. Ks. Br. Markiewicza 1, 01-493 Warszawa Konto Parafi i: BPH - PBH S.A. 06 1060 0076 0000 4042 8004 1300

Nakład: 1750 egz. | Koszt wydania: 50 gr | Cena: Dobrowolne ofi ary złożone do skarbonek „Naszej Parafi i”

„A NIELSKA OFERTA ” - SKRZYNKA MODLITW S IÓSTR M ICHALITEK

Siostry Michalitki zapraszają do składania intencji modlitw, które będą oddawane Bogu przez przyczynę św. Michała Archanioła.

Intencje można przekazywać bezpośrednio do Sióstr, telefonicznie nr 22 861-00-76 lub pocztą internetową: bemowo@michalitki.pl