ISSN 1426-3610
Wiadomości
Fary Św. Barbary
Nr 5/908 Rok XIX 3 luty 2013 r.
IV NIEDZIELA ZWYKŁA
FERIE W CIS-IE– s. 4
SZTUKA W NASZYM KOŚCIELE. cz. XIV – s. 5
ZAKONY KONTEMPLACYJNE – s. 10
WIARA I MAŁŻEŃSTWO – s. 11
Ewangelia: Łk 4,21-30
„Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli.”
2
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 5/908Tygodnik Rzymskokatolickiej Parafii św. Barbary w Chorzowie.
Adres redakcji: ul. 3 Maja 18, 41-500 Chorzów, tel. 32 249-64-33, fax 32 249-64-40.
Redakcja: ks. Zygmunt Błaszczok (red. naczelny), ks. Michał Harnasz (sekretarz redakcji), ks. Damian Szostok, Marta Wawszczak. Stale współpracują: Helena Krais, Irena Książek, Aleksandra Sorotowicz, Łukasz Piper, Michał Walczyński, Mirosław Danch, Edward Kawka. Redakcja zastrzega sobie prawo redagowania nadesłanych tekstów. Kolportaż: Młodzież z Ruchu Światło-Życie. Konto Parafii św. Barbary w Chorzowie:
ING Bank Śląski 42105012431000001000594943,
e-mail: sw_barbara@katowice.opoka.org.pl http://www.barbarachorzow.katowice.opoka.org.pl
Skład i druk: Centrum Usług Drukarskich – Henryk Miler, ul. Szymały 11, 41-709 Ruda Śląska, tel. 32 244-38-39.
Nakład: 250 egz.
Wiadomości
Fary Św. Barbary
KTO PYTA, NIE BŁĄDZI
CH. W. D. P.
– SKĄD TO SIĘ WZIĘŁO?
Nie potrzeba wikipedii czy tłumaczenia któregoś „małoletniego”, żeby zrozumieć ten skrót. Interpretacji jest wiele. Więk- szość mówi o nienawiści do policji, pre- zydenta lub wódce. Skąd to się wzięło?
Po co to młodym?
Jak widzę chłopaków w czarnej kurtce, kapturze na głowie i rękach w kieszeni, bujających się po ulicy niczym goryle, to mam ochotę... i tutaj trzeba mi często przypominać bardzo ważne słowa: NIE OCENIAJ! I jak widzę tych chłopaków, zastanawiam się, czy żyję na tej samej pla- necie. Ja, lubiąca poczytać dobrą książkę, obejrzeć wzruszający film z gotowaniem w roli głównej, ja medytująca w kościele...
Halo? Ziemia?
Mężczyźni są z Marsa, Kobiety z Wenus, a młodzież z Plutona. Zagubienie – to chy-
ba jedyna właściwa odpowiedź na wszyst- kie pytania dotyczące zachowania dzieci i młodzieży.
Dziewięcioletnie dziecko biegające po podwórku z zapalonym papierosem – to już nie nowość. I mamy ochotę chwycić to dziecko i... Skąd to się wzięło?
Łatwo oceniać, słysząc przekleństwa i wyzwiska na każdym kroku. Nie oce- niam. Myślę i pytam. Gdzie są rodzice?
W domu, w barze? Dlaczego nie są z dziec- kiem? Kolejność jest taka. Niemowlę – dziecko – młodzież – dorosły – niemowlę.
Koło się zamyka.
Kobiety są z Wenus. Które? Myśląc o Wenus, widzę elegancką, kulturalną, współczującą, dobrą kobietę, godzącą obowiązki zawodowe z domowymi, opie- kującą się dzieckiem, mającą czas dla męża. (Wiem, to dość idealistyczne wy- obrażenia.)
Mężczyźni są z Marsa. Tak? Mężczyzna.
Strzeże ciepła ogniska domowego? Wzór honoru. Kocha kobietę z którą ma dziecko.
XXI wiek. Wenus i Mars pustoszeją. Lu- dzie emigrują na Plutona. Szkoda, że Plu- ton nie jest już planetą.
Nie oceniaj! Zrozum i pomóż. CH. W.
D. P. Chwalcie Wszystkie Dzieła Pana.
Aleksandra Sorotowicz
Nr 5/908 Wiadomości Fary Św. Barbary
3
Eufrazjusz Desideri urodził się we Włoszech około 1556 r. jako trze- cie z ośmiorga dzieci. Od młodości był bardzo pobożny; sam wykony- wał małe ołtarze, przed którymi mo- dlił się sam i z kolegami. Gdy miał 12 lat zmarli jego rodzice. Jego wy- chowaniem zajął się wuj, który chciał by Eufrazjusz ożenił się z bogatą kobietą. On jednak chciał wstąpić do zakonu. Choroba odłożyła jednak w czasie jego plany. Gdy tylko ukończył studia wstąpił do kapucynów, przyjmując imię Józef.
W wieku 24 lat otrzymał święcenia kapłańskie. Gło- sił Ewangelię w Umbrii, Lazio i Abruzji. Pewnego razu nawrócił grupę 50 bandytów, którzy potem przychodzili słuchać jego wielkopostnych kazań. Decyzją przełożone- go generalnego Józef został w 1587 r. wysłany do Kon- stantynopola, by tam służyć czterem tysiącom chrześcijan uprowadzonych do niewoli na galerach. Zamieszkał wraz z towarzyszami w opuszczonym klasztorze benedyktyń- skim. Codziennie głosił w mieście Ewangelię. Wielokrot- nie chciał zająć miejsce któregoś ze skazanych na śmierć niewolników, ale nie uzyskał zgody. Wtrącono go na mie- siąc do lochu, a następnie uwolniono po wstawiennictwie pewnego dostojnika. Gdy zapragnął dotrzeć z Ewangelią do sułtana został aresztowany i skazany na śmierć. Przez trzy dni wisiał nad duszącym ogniem, utrzymywany przez dwa haki wbite w jego prawą rękę i stopę. Został jednak cudownie ocalony przez anioła. Wrócił do Rzymu.
Tam głosił kazania wzywające do jedności z kościołem nawet po sześć razy dziennie. Zakładał szpitale, schroni- ska dla bezdomnych i banki żywności. W 1599 r., na rok przed rokiem wielkiego jubileuszu, podjął całoroczny post jako przygotowanie do uzyskania odpustu. W 1600 r.
głosił wielkopostne kazania w Otricoli, przez które prze- chodziły rzesze pielgrzymów zmierzających do Rzymu.
Wielu z nich było bardzo ubogich; Józef dzielił się z nimi pożywieniem, prał ich ubrania i obcinał włosy. W Todi uprawiał samodzielnie ogród, którego owoce służyły biednym. Zmarł w Umbrii 4 lutego 1612 r., w dniu który sam przewidział, po ciężkiej chorobie. W 1746 r. został ogłoszony świętym przez Benedykta XIV.
Irena Książek;
www.brewiarz.katolik.pl.
NA DOBRY POCZĄTEK
ŚW. JÓZEF Z LEONISSY Słowo Boże
na każdy dzień
Niedziela 3 II
Jr 1,4-5.17-19
Ps 71
1 Kor 12,31-13,13 (1 Kor 13,4-13)
Łk 4, 21-30 Poniedziałek 4 Il
Hbr 11,32-40
Ps 31
Mk 5,1-20 Wtorek 5 Il
Hbr 12,1-4
Ps 22
Mk 5,21-43 Środa 6 Il
Hbr 12,4-7.11-15
Ps 103
Mk 6,1-6 Czwartek 7 Il
Hbr 12,18-19.21-24
Ps 48
Mk 6,7-13 Piątek 8 II
Hbr 13,1-8
Ps 27
Mk 6,14-29 Sobota 9 II
Hbr 13,15-17.20-21
Ps 23
Mk 6,30-34
4
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 5/908PARAFIA
Nr 5/908 Wiadomości Fary Św. Barbary
5
SZTUKA W NASZYM KOŚCIELE
Ten kult Najświętszego Sakramentu w formie, jaką znamy, powstał w średnio- wieczu. Gdy przystępowanie do Komunii Św. nie było takie częste jak dzisiaj, za- stępował je „oglądaniem” Ciała Pańskiego pod postacią Chleba. W ten sposób z bie- giem czasu wykształtowała się praktyka wystawiania Najświętszego Sakramentu dla wiernych. To też zrodziło potrzebę stworze- nia odpowiedniego naczynia służącego pu- blicznej adoracji Ciała Pańskiego.
Temu też służy monstrancja (łac. mon- strare – pokazywać). Jej budowa przybie- rała na przestrzeni wieków bardzo różne formy, jednak istota pozostała zawsze jedna – mianowicie podkreślić obecność Tego, który znajduje się w centrum Jezusa Chrystusa. Monstrancje przybierały często formę stylizowanej, wieżowej kapliczki bę- dącej swego rodzaju świątynią Chrystusa, najpopularniejsza jednak pozostaje forma solaryczna (na wzór słońca) – promieni- sta gloria, w której centrum umieszczona jest hostia.
Bardzo cennym zabytkiem jest znajdu- jąca się w naszej parafii, używana przy dużych uroczystościach neogotycka mon- strancja pochodząca z przełomu XIX i XX w. Wykonana została ona przez bliżej nie- określonego lokalnego artystę.
Warto przyjrzeć się jej szczegółom i bo- gatej symbolice. Znajdziemy w niej półfi- gurę anioła trzymającego symbol wiary
– księgę i krzyż, symbol nadziei – kotwicę oraz symbol miłości – pelikana. Po bokach znajdują się pełnoplastyczne figurki świę- tych – z lewej św. Małgorzata i św. biskup, z prawej zaś św. Jan Chrzciciel i św. Biskup.
W dolnej kondygnacji umieszczeni zostali św. Paweł i św. Piotr. W zwieńczeniu zaś większa skalą fi-
gurka Immaculaty.
Całość wieńczy krzyżyk z Ukrzy- żowanym.
Nie jednak sama monstrancja, jako zabytek i dzieło sztuki powinna nas zachwycać – jest ona tylko naczyniem Tego, który czyni ją wy- jątkową. Adoracja Najświętszego Sa-
kramentu to zawsze wyraz naszego oddania, czas poświęcany Chrystusowi i przestrzeń, w której przez Niego jesteśmy umacniani.
Jak co roku tradycyjna czterdziestogodzin- na adoracja będzie miała miejsce przed śro- dą popielcową już od niedzieli. Czy jest lep- szy sposób, aby przygotować się na nadcho- dzący czas Wielkiego Postu, jak spędzić parę chwil w Jego obecności?
Ks. Michał Harnasz
MONSTRANCJA
Najświętszy Sakrament otaczany jest przez nas naj- wyższą czcią – ogarniamy Go szczególna troską poprzez dbałość o Jego miejsce i bezpieczeństwo. Tabernakulum nie przypadkiem przypominać może sejf – tzw. „święty za- pas”, konsekrowane hostie, jako Chrystus obecny pośród nas pod postacią chleba to największa dla nas świętość.
Dlatego też, wokół tej świętości wyrasta szczególny kult –
wychodzący poza samą Eucharystię.
6
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 5/908INTENCJE MSZALNE
Sobota 2.02.2013 r.
ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO
9.00 – Msza św. wynagradzająca Nie- pokalanemu Sercu Maryi
18.00 – Za Henryka Nowak od loka- torów z ul. Floriańskiej 24
Niedziela 3.02.2013 r.
IV Niedziela Zwykła
7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja
zamawiana w szpitalu7.00 – Za ks. Prymasa kardynała Jó- zefa Glempa
9.00 – Do Bożej Opatrzności z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł. Boże i zdrowie na każdy dzień ży- cia, w intencji Heleny Kozioł z okazji 87.
rocznicy urodzin
9.00 – W intencji członków III Zakonu św. Franciszka z prośbą o bł. Boże i nowe powołania do Zakonu
10.45 – Do Bożej Opatrzności z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł. Boże na dalsze lata życia, w intencji Marianny Watoły z okazji jubileuszu (Te Deum) oraz o bł. Boże dla całej rodziny
12.00 – Msza św. z udzielaniem Sa- kramentu Chrztu Świętego i bł. rocznych dzieci
12.00 – Do Bożej Opatrzności, z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł. Boże i zdrowie na dalsze lata wspólnego życia, w intencji Elżbiety i Seweryna Ślósarek z okazji 50. rocznicy ślubu (Te Deum) oraz o bł. Boże dla córki i syna z rodzinami
17.30 – Nieszpory Niedzielne
18.00 – Za Helenę Wujec w 2. roczni- cę śmierci, Czesława Wujec oraz te- ściów Stanisławę i Stanisława Motowidełko
Poniedziałek 4.02.2013 Dzień powszedni
7.00 – Za Imgardę w 47. rocznicę śmierci
7.00 – Za Marię Adamczyk i Annę Szewioła
18.00 – Za dziadków Annę i Ta- deusza Kornaga oraz Reginę i Jana Socha
Wtorek 5.02.2013 r.
Wspomnienie św. Agaty, dz.
i męcz.
7.00 – Przez wstawiennictwo św. Anto- niego w intencji czcicieli i ofiarodawców 7.00 – Za Jana Hartman, jego ojca Henryka oraz lokatorów z ul. Pudler- skiej 17
18.00 – Za Annę Ogorzelską od loka- torów z ul. Krakusa 12
Środa 6.02.2013 r.
Wspomnienie św. Pawła Miki i Towarzyszy, męcz.
7.00 – Za Marię Lupczyk w 30 dni po śmierci
7.00 – Do Bożej Opatrzności z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł. Boże i zdrowie, w intencji Andrzeja i Kazimiery z okazji urodzin
18.00 – Za Andrzeja Niewiadom- skiego w 15. rocznicę śmierci oraz
rodziców i brata
Czwartek 7.02.2013 r.
Dzień powszedni 7.00 – Wolna intencja
16.30 – Za Stefanię Sedlak od loka-
torów z Pl. Mickiewicza 13
Nr 5/908 Wiadomości Fary Św. Barbary
7 17.15 – Adoracja Najświętszego Sakra-
mentu
18.00 – Za Ewę Mandzewską w 3.
rocznicę śmierci Piątek 8.02.2013 r.
Dzień powszedni 7.00 –Wolna intencja 7.00 – Wolna intencja
18.00 – Za Bolesława Niemiec w 13.
rocznicę śmierci
Sobota 9.02.2013 r.
Dzień powszedni
6.30 – Godzinki o Niepokalanym Ser- cu Maryi Panny
7.00 – Za róże różańcowe
18.00 – Za męża Alfreda Cierpioł w 20. rocznicę śmierci oraz rodziców z obu stron
Niedziela 10.02.2013 r.
V Niedziela Zwykła
7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja
zamawiana w szpitalu7.00 – Za Henryka Niestrój od loka- torów z ul 3 Maja 117 i lokatorów
9.00 – Za teściową, babcię i prababcię Gertrudę Lisiecką w 2. rocznicę śmierci,
jej męża Pawła oraz synów Jana i Henryka Moj o radość życia wiecznego
10.45 – Do Bożej Opatrzności z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł. Boże i zdrowie na dalsze lata życia,
w intencji Mariusza Juranek z okazji 50.
rocznicy urodzin (Te Deum)
12.00 – Do Bożej Opatrzności, z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł. Boże i zdrowie na dalsze lata życia, w intencji Adelajdy Halemby z okazji 70. rocznicy urodzin (Te Deum)
17.30 – Nieszpory Niedzielne
18.00 – Za Mariannę Kopacz w 11.
rocznicę śmierci, Józefa Kopacz i Jana Ręczmina
Zredagowała: Helena Krais
INTENCJE MSZALNE
Informujemy, że intencja Mszy św. pozostanie wolna, jeżeli nie zostanie potwierdzona wraz ze złożeniem ofi ary najpóźniej
na dwa tygodnie przed dniem Mszy św.
8
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 5/908WPROWADZENIE DO LITURGII
Żyjemy w świecie, który jest owładnię- ty manią doraźnej skuteczności, i taką mentalność wnosimy również do Kościo- ła i do naszego przeżywania wiary. Bywa, że w różnych sytuacjach wycofujemy się z dania świadectwa wierze, motywując to tym, że „to i tak nic by nie dało”. Tym- czasem chrześcijańskie świadectwo ma uobecniać Chrystusa, niezależnie od tego, czy zostanie On natychmiast przyjęty, czy nie. Bóg przygotowywał proroka Je- remiasza na przeciwności, a Jezus przy- szedł do Nazaretu świadom tego, że ża- den prorok nie jest mile widziany w swo- jej ojczyźnie. Niech niedzielne spotkanie z Chrystusem w Eucharystii uwalnia nas od lęku przed przyznawaniem się do Nie- go, zwłaszcza wobec przeciwności.(Ks. Maciej Zachara MIC, „Oremus” styczeń 2007, s. 112)
KOLEKTA
Panie, nasz Boże, spraw, abyśmy chwalili Ciebie z całej duszy i szczerze miłowali wszystkich ludzi. Przez nasze- go Pana Jezusa Chrystusa...
LITURGIA TYGODNIA
We wtorek - wspomnienie św. Agaty, dziewicy i męczennicy
W środę - wspomnienie św. Pawła Miki i Towarzyszy, męczenników
W piątek - wspomnienie dowolne św.
Hieronima Emilianiego, zakonnika, wspomnienie dowolne św. Józefiny Bakhity, dziewicy
PARAFIA
Kolekta dzisiejszej niedzieli przezna- czona jest na potrzeby naszej parafii.
Dziś, po każdej Mszy św. udzielamy błogosławieństwa św. Błażeja.
O godz. 17.30 zapraszamy na Nieszpo- ry Niedzielne.
Ogłaszamy akcję „Ferie za ciacho”.
Od 12-15 lutego w naszej parafii zo- staną zorganizowane półkolonie zimo- we dla dzieci. Z tej okazji młodzież naszej parafii będzie dziś, po każdej Mszy św. sprzedawała ciasto upieczo- ne przez parafian. Za wszelką pomoc dziękujemy! Ruch Światło-Życie
We wtorkowe wspomnienie św. Agaty można pobłogosławić chleb.
W czwartek o godz. 16.30 zapraszamy na Mszę św. szkolną. O godz. 17.15 okazja do Adoracji Najświętszego Sa- kramentu.
Dyrekcja i grono pedagogiczne Szko- ły Podstawowej nr 15 w Chorzowie zaprasza rodziców i prawnych opie- kunów dzieci z roczników 2007, 2006 oraz 2005 na „Popołudnie z 15”, w środę, 6 lutego o godz. 17.00 w auli szkoły. W programie: zapoznanie się
3 LUTEGO 2013 r.
– IV NIEDZIELA ZWYKŁA
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
Nr 5/908 Wiadomości Fary Św. Barbary
9
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
z ofertą szkoły, spacer po szkole, dla maluchów gry i zabawy pod czujnym okiem nauczycieli.
Informujemy rodziców 6- i 7-latków, że 28 stycznia rozpoczęły się zapi- sy do I klasy Szkoły Podstawowej nr 22 w Zespole Szkół Integracyj- nych w Chorzowie (ul. Św. Piotra 9A).
W roku szkolnym 2013/2014 otwarte zostaną klasy integracyjne: 1A – z roz- szerzoną matematyką (innowacja pe- dagogiczna), 1B – realizująca program
„Radosna siatkówka”, 1C – dla 6-lat- ków. Spotkanie informacyjne odbędzie się w czwartek, 7 lutego godz. 17.00.
Zapraszamy na VIII Bal Karnawałowy, który odbędzie się w sobotę, 9 lutego w Domu Parafialnym przy ul. Chro- brego 17 w Chorzowie. Organizatorzy zapewniają Wodzireja, dobre jedzenie i zabawę do białego rana. Koszt – 50 zł od osoby, zapisy w kancelarii parafial- nej Parafii św. Jadwigi w Chorzowie, przy ul. Wolności 51. Początek Balu o godz. 20.00.
Kolekta przyszłej niedzieli przezna- czona będzie na potrzeby archidiecezji.
Wszystkim parafianom i gościom ży- czymy błogosławionej niedzieli.
10
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 5/908DZIEŃ ŻYCIA KONSEKROWANEGO
Klasztory klauzurowe z założenia nie pro- wadzą działalności apostolskiej. Ich rola w Ko- ściele jest inna, można ją podsumować dwoma zadaniami:
1. Świadczyć samą obecnością o prymacie Boga i o Jego miłości; o tym, że nie tylko moż- na, ale warto opuścić wszystko i pójść za Jego wezwaniem, całym sercem należeć do Niego i służyć Mu ze wszystkich sił; o tym, że oddanie się Bogu i służenie Mu prowadzi do najpełniej- szej realizacji człowieczeństwa i jest źródłem największej radości – radości stanowiącej anty- cypację szczęścia wiecznego. Należy ukazywać światu tę radość i przekazywać mu ją. Rzadko spotkać można smutną mniszkę.
2. Modlitwa: Ojciec św. Jan Paweł II, w prze- mówieniu do sióstr klauzurowych w 1987 r.
powiedział: „Za klauzurą nie ogląda się ludzi.
Za klauzurą się miłuje”. I rzeczywiście, żeby modlitwa była skuteczną, trzeba, aby najpierw
„była miłością w sercu Kościoła” (św. Teresa z Lisieux) i w sercu każdej mniszki, ogarnia- jącą cały świat, wszystkich ludzi, ich troski i cierpienia, ich aktywność i ich drogę do Boga.
Nędze świata stają się nędzami każdej z Sióstr, co umożliwia polecanie ich Bogu w sposób nie- ustanny i bardzo osobisty. Można powiedzieć, że noszą je przed Bogiem, wypraszając światu i wszystkich ludziom Boże Miłosierdzie.
Można się zastanawiać, w jakim stopniu modlitwa jest w stanie zmienić rzeczywistość, która często wydaje się beznadziejna? No cóż, tu już potrzebna jest wiara – wiara, którą ludzie posiadają w o wiele większym stopniu niż się na ogół myśli. Siostry kontemplacyjne przeko- nują się niejednokrotnie, że Pan Bóg wysłuchuje ich modlitw właśnie ze względu na ludzką wiarę – świadczą o tym liczne podziękowania, mówią- ce nieraz o cudownym wręcz skutku modlitwy:
pogodzone małżeństwa, pojednane rodziny, przywrócona równowaga wewnętrzna, pojedna- nia z Bogiem na łożu śmierci powodujące na- wrócenia innych osób itd., itd. – Setki, tysiące małych ludzkich spraw – smutków i radości.
Można jednak spytać: a co z wielkimi proble- mami nękającymi wspólnotę ludzką? Trudno powiedzieć – wiemy tylko tyle, że z całego serca modliły się zawsze w wielkich intencjach Ko- ścioła i świata. Mówiąc o modlitwie, trzeba do- dać dołączoną do niej ofiarę codziennego życia mniszek klauzurowych, ich świadomie podej- mowane umartwienia, posty, pokuty, również nie są bez znaczenia. Z apostolstwem modlitwy często idzie w parze apostolstwo słowa, gdyż na ogół Siostry odpowiadają na prośby o mo- dlitwę, udzielając porad, prowadząc dyskusje, przekonując i pocieszając.
A z czego utrzymują się klasztory? Niektóre posiadają pracownie haftu, krawieckie, malar- skie. W innych te same czynności wykonywa- ne są na mniejszą skalę – haftuje, szyje, ma- luje lub wykonuje inne rzemiosło artystyczne ta czy inna siostra. Czasem mają gospodarstwa rolne, kawałki pola, ogrody. Wśród sióstr zna- leźć można lekarki, pielęgniarki, psychologów – oczywiście wykonujące swój zawód w ramach klauzury, na rzecz sióstr ze wspólnoty – cza- sem służące pomocą innym klasztorom. Są też mniszki piszące i wydające książki czy poezje, zajmujące się, na ile pozwala na to klauzura, na- uką lub publicystyką. Wiele domów zajmuje się wypiekiem opłatków. Te prace stanowią podsta- wę ich utrzymania. Wszystkie zakony doświad- czają w ostatnim czasie trudności w znalezieniu środków utrzymania. Zmiany ekonomiczne ostatnich lat zmuszają je do takiego przeorga- nizowania prac zarobkowych, aby odpowiadały obowiązującym powszechnie standardom oraz były w stanie stawić czoła ogromnej konku- rencji świeckiej produkcji. Trzeba powiedzieć, że to dostosowywanie się do wymogów współ- czesnego świata przychodzi im z trudem. Cią- gle więc muszą liczyć na Boską Opatrzność i hojność ludzi z zewnątrz. Ufamy, że nigdy jej nie zabraknie.
Cytat ze strony Pomocy Kościołowi w potrzebie: www.pkwp.org/kampanie/zakony_kon-
templacyjne1
OPUŚCIĆ WSZYSTKO I PÓJŚĆ ZA NIM
Święto Ofi arowania Pańskiego, które obchodziliśmy wczoraj, jest zara-
zem Dniem Życia Konsekrowanego. Z tej okazji została przeprowadzona
zbiórka na zakony kontemplacyjne.
Nr 5/908 Wiadomości Fary Św. Barbary
11
ROK WIARY
Jak opisać codzienność? Tę wielość wyda- rzeń, słów, uśmiechów, radości, zmartwień i trosk – wszystko to, co następuje po słowach
„i żyli długo i szczęśliwie”? Życie nie jest bajką.
Najczęściej jest po prostu zmaganiem się z rze- czywistością, nieprzyjazną i brutalną. A jed- nak, mając drugą osobę, tak bliską i kochaną, przy boku, to zmaganie może stać się nieco mniej uciążliwe – troski przeżywane we dwo- je zmniejszają się, podzielone na pół, a radości – przeciwnie, mnożą się. To nie tylko slogan, to działa naprawdę.
Małżeństwo jest dla nas niesłychanym do- świadczeniem miłości, jedności, odpowiedzial- ności za drugą osobę. Uczy cierpliwości, uczy, że to nie ja jestem najważniejszy – w imię miło- ści można się poświęcić – i to naprawdę fanta- styczne uczucie, to jak codzienne dawanie sobie prezentów. Przy miłości wzajemnej ta radość dawania jest zwielokrotniana przez to co się otrzymuje od kochanej osoby.
Miłość do drugiej osoby ubogaca, powodu- je, że chce się dawać siebie, to co jest we mnie najlepszego. Co więcej, przez codzienną „służ- bę” drugiej osobie, pomaganie jej, dbanie o nią, człowiek ma szansę samemu stawać się coraz lepszym. To jednak nie wystarczy. Aby ta jed- ność małżeńska stała się doskonała, konieczne jest zaproszenie do codzienności Boga – „…
gdzie dwóch lub trzech spotyka się w Imię Moje, tam Jestem pośród nich…” Wspólna i wzajem- na modlitwa wzmacniają wiarę, pomaga budo- wać tę jedność. Małżonkowie w pewien sposób
„pilnują się” nawzajem, mobilizują i motywują do działania, do własnego rozwoju osobowości jak również rozwoju duchowego. W wymiarze społecznym małżeństwo uczy życia we wspól- nocie, uczy wypracowywania kompromisów, uczy odpowiedzialności. Poprzez wspólne życie uczymy się zaufania do drugiej osoby, a to po- maga w zaufaniu Bogu.
Brzmi zanadto idealistycznie? Być może.
O wielu sprawach jeszcze nie wiemy, wiele pro- blemów, prób i przeciwności, z którymi będzie- my musieli się zmierzyć, wciąż na nas czeka.
Wielu rzeczy musimy się nauczyć. Nie znamy recepty na to, jak „żyć długo i szczęśliwie”.
Możemy zdać się na doświadczenie naszych bliskich, dziadków, rodziców, znajomych z dłuższym małżeńskim stażem, naśladując to, co dobrego widzimy w tych związkach, stara- jąc unikać się tego, co jedność niszczy. Może- my też zdać się na Boga, który przez sakrament małżeństwa obdarował nas Swą łaską i nigdy nie zostawi nas samymi sobie – musimy tylko Mu zaufać.
Małżonkowie
I ŻYLI DŁUGO I SZCZĘŚLIWIE...
Artykuł ten miał nosić tytuł „Małżeństwo i wiara” – mieliśmy, opierając
się na wątłym, bo zaledwie półtorarocznym doświadczeniu, napisać wspólne
świadectwo, jak wygląda przeżywanie naszego małżeństwa w wierze.
12
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 5/908WEJŚCIE
576
Bóg jest miłością, zbawieniem darzy * I kocha także mnie, dziecię swe. * Więc śpiewaj, duszo ma: Bóg jest miłością, * Bóg jest miłością, miłuje mnie. Jezusa posłał, wiernego Zbawcę, * Aby do nieba prowadził mnie. * Więc śpiewaj, duszo ma: Bóg jest miłością, * Bóg jest miłością, miłuje mnie. Kochany Jezu, Ty łzy ocierasz. * Gdy serce boli, utulisz je. * Więc śpiewaj, duszo ma: Bóg jest miłością, * Bóg jest miłością, miłuje mnie. PSALM RESPONSORYJNY Będę wysławiał pomoc Twoją, Panie. OFIAROWANIE617
Wierni: Przykazanie nowe daję wam, * Byście się wzajemnie miłowali. Kapłan: Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, * A miłości bym nie miał, * Stałbym się jak miedź brzęcząca * Albo cymbał brzmiący. Przykazanie nowe daję wam, * Byście się wzajemnie mi- łowali. * Gdybym posiadał wszystką wiedzę * I wiarę taką, iżbym góry przenosił, * Lecz miłości bym nie miał, * Był- bym niczym. Przykazanie nowe daję wam, * Byście się wzajemnie mi- łowali. * I gdybym rozdał ubogim całą swoją majętność, * A ciało swe wystawił na spalenie, * Lecz miłości bym nie miał, * Nic mi nie pomoże.KOMUNIA ŚW.
