• Nie Znaleziono Wyników

W kwestii wykładni przepisu art. 420 § 1 k.p.k.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "W kwestii wykładni przepisu art. 420 § 1 k.p.k."

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Roman Łyczywek

W kwestii wykładni przepisu art. 420

§ 1 k.p.k.

Palestra 7/9(69), 39-42

(2)

N r 9 (69) W y k ł a d n i a p r z e p i s u a r t . 420 § 1 k . p . k . 30

IV. C z w artą zasadą, w y n ik a ją c ą z poprzed n ich , je s t d a n ie sądow i do r ą k b ardzo sz ero k ich u p ra w n ie ń w d o sto so w y w a n iu ro d za ju k a r y i je j in te n sy w n o ści do osobow ości m łodocianych. T a k dalefoo id ą ca in d y w id u a liz a c ja k a ry woboc m ło d o c ia n y ch p rze stęp c ó w n ależy do n a jb a rd z ie j u d an y c h now ości w p ro jek c ie. 5. N a k o n ie c ty c h uw ag dotyczących ro zd z iału X IV p ro je k tu k.k. n ależ y zgłosić k ilk a p ro p o zy c ji zm ierzający ch do b a rd z ie j k o n se k w e n tn e g o za sto so w a n ia w y m ie ­ n io n y c h iwyżej zasad:

1) W p ro je k c ie k.k. n ależ ało b y w y ra ź n ie przyljąć, że k a r a sto so w an a do m ło d o c ia­ n y c h m a c h a r a k te r w ychow aw czy. C hodziłoby tu a ro zp ro sze n ie w szelk ich w ą t­ pliw ości, jalkie pod ty m w zględem m ogą pow stać, zw łaszcza w p ro c e sie w y k o n y ­ w a n ia k a r.

2) M łodocianych sk azan y ch n a te rm in o w e k a ry p o zb a w ien ia w olności pow in n o się ■zwalniać w cześn iej, niż to ,przewiduije a rt. 87 p ro je k tu , je że li z a k ła d a m y w ięk szą plasty czn o ść ich osobow ości i n a sile n ie elem e n tó w re e d u k a c y jn y c h tk w ią c y c h w k arz e. T a k w ięc sk a za n y ch p o r a z p ierw szy m ożna b y zw a ln ia ć p o odby ciu

1/2 k a ry , a rec y d y w istó w p o o d b y ciu 2/3 k a ry .

3) W a r t. 121 (zatarcie sk a za n ia) pow in ien się znaleźć przep is an alo g iczn y d o § 2 ant. 97, n a m ocy k tó re g o są d m ógłby zarząd zić zartaircie sikazania p o upływiei 3 lait (ze w zg lę d u n a m ożność zw o ln ien ia n a okres p ró b y z k a ry orzeczonej w y ro k iem nieoznaczonym ).

4) P rz ed sk a za n iem m łodocianych w y ro k iem nieoznaczonym na p o d sta w ie a r t. 114 s ą d pow in ien zarząd zić u p rz e d n io p rze p ro w ad z en ie w y w ia d u środow iskow ego Oraz za się g n ąć opinii .biegłego psychologa lu b p sy c h iatry .

5) S p ra w y m łodocianych przestępców p o w in n y być ro z p a try w a n e p rz e z sędziów do s p r a w przestępczości m łodocianych; są d y te d ziała ły b y przy są d ac h pow szech­

n y ch w celu zdobycia n iezbędnej specjalizacji.

N iezależnie od p ew nych z a strze że ń i zgłoszonych p ropozycji w y d a je się jed n ak , że p r o je k t k.k., dzięki w p ro w a d z e n iu o d ręb n y c h za sa d odpow iedzialności m łodo­ cian y ch , znacznie zw iększa sz an se skuteczn eg o zw alczania przestępczości m łodo­ cian y c h .

ROMAN ŁYCZYWEK

W kw estii w ykła dn i przepisu a rt. 4 2 0 § 1 k.p.k.

1. A rty k u ł 420 § 1 k.p.k. d a je sąd o w i I in sta n c ji m ożność o d ro cz en ia sk a za n em u k a r y n a czas do 6 m iesięcy (kobietom b rz e m ie n n y m — d o jed n eg o roku), „jeżeli n a ty c h m ia sto w e w y k o n an ie k a r y pociągnęłoby d la skazanego lu b jego rod zin y s k u tk i zb y t ciężkie”.

U sta w a n ie w sk a z u je w y ra ź n ie m om entu, o d k tó reg o n ależ y liczyć te n 6-m ie- sięczn y lu b roczny te rm in . N a su w a ją się t u w te j k w e stii d w ie m ożliw ości: albo za p o cz ątek b iegu te rm in u n a le ż y p rz y ją ć d a tę p raw om ocności w y ro k u , albo też

(3)

40 R o m a n Ł y c z y w e k Nr 9 (69)

u w ażać za te n p o cz ątek d a tę ro z strz y g a n ia w n io sk u skazanego o o d ro cz en ie w y ­ k o n a n ia k a r y *.

O sta tn io w p ra k ty c e sądów za zn acza się coraz w y ra ź n ie j te n d e n c ja do p rz y jm o ­ w a n ia za p o cz ątek b ie g u o m aw ian eg o te rm in u d a tę p raw om ocności w y ro k u s k a z u ­ jącego. M o ty w acja tego sta n o w isk a p rz e d sta w ia się m n ie j w ięcej ta k :

„P o d staw o w y m założeniem u sta w o w y m je s t w y k o n y w a n ie w y ro k u n a ty c h m ia s t po jego u p raw o m o c n ien iu się (art. 402 k.p.k.). U sta w a n ie d a je sąd o w i sw obody w w yborze te rm in u w y k o n an ia , skoro p o słu g u je się p o leceniem bezw zględnym : w y ro k w y k o n y w a się n a ty c h m ia s t p o u p raw o m o c n ien iu się. D lateg o te ż o d stą p ie n ie od pow ołanego n a k a z u u sta w o w e g o je s t dopuszczalne ty lk o o tyle, o ile p rz e w i­ d u je to u sta w a w fo rm ie w y ją tk ó w od zało żen ia g eneralnego. W y jątk iem ta k im je st, m iędzy innym i, dopuszczenie w a r t. 420 k.p.k. m ożliw ości o d stą p ie n ia n a o k re s sześciu m iesięcy c d n aty ch m iasto w e g o w y k o n a n ia części w y ro k u p rze z sąd o w e o d ­ ro cz en ie w y k o n a n ia w y m ie rz o n ej ty m w y ro k ie m k a ry , jeżeli is tn ie ją p rz e w id z ia n e do od ro czen ia w a ru n k i. Z b r a k u odm ien n eg o u n o rm o w a n ia n ie je s t dop u szczaln e n ie w y k o n y w a n ie w y ro k u w części o k re śla ją c e j k a r ę p rzez okres dłuższy niż 6 m ie ­ sięcy od jego u p raw o m o c n ien ia się, jeżeli o d ro cz en ie m oże o p ie ra ć się w y łąc zn ie n a p rzy czy n ach w y m ien io n y ch w a rt. 420 k .p .k .”. ?

U za sad n ien ie ta k ie je s t sta n o w isk ie m p ra w n y m , k tó re m u n ie m ożna, rzecz ja sn a , odm ów ić p ew n e j siły a rg u m e n ta c y jn e j.

P odobny pogląd, w fo rm ie p rz y ty m z u p e łn ie lak o n iczn ej i n ie u m o ty w o w an ej, w y p o w iad a p rz e d w o je n n y k o m e n ta rz do k.p.k. (do analogicznego p rz e p isu a rt. 562 § 1 k.p.k. w d a w n y m b rzm ien iu ): „P o cz ątek jedn o ro czn eg o o k re s u liczy się od chw ili, k ie d y w y ro k s ta ł się w y k o n a ln y ” 3.

N a p o sta n o w ien ia są d u I in sta n c ji w y d a n e w o m a w ian y m p rzedm iocie nie p rz y ­ słu g u je zażalenie. Z a g a d n ie n ie to w y d a je się dość isto tn e, i to zaró w n o z p u n k tu w id ze n ia in te re só w skazanego, ja k i z p u n k tu w id z e n ia sto so w a n ia zasad h u m a n i­ zm u w sądow ym p o stę p o w an iu w ykonaw czym . W a rto w ięc ro zw ażyć to za g ad n ie­ n ie nieco szczegółow iej.

2. A rty k u ł 402 k.p.k. je s t p rze p isem o c h a ra k te rz e in stru k c y jn y m . O k re śla on słow em „ n a ty c h m ia st” te rm in do w y k o n y w a n ia w y ro k ó w w sto su n k u do m o m en tu u p raw o m o c n ie n ia się tego w y ro k u . In stru k c y jn e g o c h a r a k te ru tego te rm in u n ie zm ienia oczyw iście k ateg o ry cz n e (językow o) sfo rm u ło w an ie p rzep isu . »

W edług sta łe g o orzeczn ictw a sądow ego n a ru sz e n ie p rze p isu o c h a ra k te rz e in ­ stru k c y jn y m n ie pociąga za sobą żadnych sk u tk ó w procesow ych 4. S k u tk i w ięc t a ­ kie n ie p o w in n y n a s tą p ić ró w n ież w sferze p ra w p rocesow ych skazanego.

W yłącznym a d re s a te m n o rm y in s tru k c y jn e j z a rt. 402 k.p.k. je s t sąd. D latego też ty lk o sąd d o p u szcza się u ch y b ien ia , gdy n a ru s z a w y ra ź n ie w y ty czn e tego p rzepisu. U chybienie to n ie zm ienia sw ego c h a r a k te ru p rz e z f a k t u p ły w u o k re s u 6-m iesięcz- nego od d a t y ' p raw om ocności w y ro k u , a n i te ż n ie je s t ono zależne od tego, czy sk a z a n y s k ła d a ł w n io se k o odroczenie w y k o n a n ia k a ry , czy też n ie sk ład ał.

3. O dm ien n y c h a ra k te r nosi p rze p is a rt. 420 § 1 k.p.k. J e s t to przepis, k tó ry z je d n ej stro n y w y ra ż a h u m a n ita ry z m p ro cesu k arn e g o , a z d ru g iej stro n y je s t

1 P a w e la w s p o m in a o I s tn ie n iu je s z c z e J e d n e j, tr z e c ie j p r a k t y k i , .tr u d n e j je d n a k d o u z a ­ s a d n ie n ia : o to n i e k t ó r e s ą d y lic z ą t e n o k r e s o d d a t y o tr z y m a n ia p rz e z s k a z a n e g o w e z w a n ia d o o d b y c ia k a r y (S. P a w e l a : Z p r o b le m a ty k i o d r o c z e ń w y k o n y w a n ia k a r y , „ B iu l. M in . S p r a w .” n r 9/1959, s. 14—19). 2 P r e z . S ą d u W o j. w S z c z e c in ie , S K 399/63. i S o b o l e w s k i - L a n i e w s k i : K o d e k s p o s tę p o w a n ia k a r n e g o , Liwów 1939, s t r . 585. T a k ie sa m o s ta n o w is k o z a j m u j e te ż P a w e l a (Jw .). 4 O rz e c z . S .N . 4 K 199/30 i i.

(4)

№ 9 (69) W y k ł a d n i a p r z e p i s u a r t . 420 § 1 k . p . k . 41

źródłem szczególnych p r a w sk azan eg o w p o stę p o w an iu w ykonaw czym . F a k t, że- sąd k o rz y sta z p ełn ej sw obody co do o ceny słuszności w n io sk u skazanego, nie- ozn acza oczyw iście, że to p ra w o skazanego m oże być p rze k re ślo n e. P rz ep is pow yż­ szy z o s ta ł p rz e ję ty , bez isto tn y c h zm itm , z d aw n e j p ro ce d u ry do p ro ce su s o c ja li- styczinego, u zy sk u ją c je d n a k n o w ą, o bszerniejszą p o d sta w ę m o ty w acy jn ą.

O m aw ian y p rze p is u zależn ia m ożliw ość o d ro cz en ia k a r y od sp e łn ie n ia n a s tę p u ­ jący ch dw óch w a ru n k ó w :

a) p ro śb y skazanego,

b) istn ie n ia sy tu a c ji, w k tó re j w y k o n a n ie k a r y pociągnęłoby za sotoą d la sk a z a ­ nego lu b jego ro d z in y s k u tk i z b y t ciężkie.

Je że li te w a r u n k i się spełnią, sąd m oże (i pow inien) zdecydow ać o odroczeniu' w y k o n a n ia k a ry , i to bez w zg lę d u n a to, j a k d łu g i o k re s u p ły n ą ł faiktyicznie od praw om ocności w y ro k u , a w ięc ró w n ież w ted y , gdy od te j p raw o m o c n o ści u p ły n ą ł ju ż ok res dłuższy n iż pół r o k u 5.

Z tre ś c i a r t. 420 § 1 k.p.k. w y n ik a, że w ty m try b ie odro czen ie w y k o n a n ia k a ry n ie m oże n a s tą p ić bez p ro śb y skazanego. S koro zaś ta k jest, to nie m ożna p rz y j­ m ow ać, że o k re s m iędzy w y d a n ie m w y ro k u a fa k ty c z n y m jego w y k o n a n ie m j e s t o k re se m „o d ro c zen ia” w y k o n a n ia k a r y i że o k re s te n m ożna zaliczyć n a poczet o rze k an eg o później odroczenia.

P o sta n o w ie n ie są d u w y d a n e w tr y b ie a rt. 420 § 1 k.p.k. m a c h a ra k te r k o n s ty tu ­ tyw ny. W y n ik ają cy z tego p rz e p isu z a k re s szans d la o skarżonego, ja k ró w n ież za­ k re s u p ra w n ie ń są d u nie m ogą być o g ran ic zo n e p rze z p rze p is a rt. 402 k.p.k. (np. p rzez o p ieszałość ze stro n y są d u ćo do p o d ję c ia w y k o n a n ia w y ro k u ). N iew ą tp liw ie m ogą z a jść w y p ad k i, k ie d y sk azan y , w sto su n k u d o k tó reg o n ie w y k o n a n o z a ra z w y ro k u , zn a jd z ie się po p ew n y m czasie w tru d n e j sy tu a c ji u z a sa d n ia ją c e j w n io sek o odro czen ie k a ry . Z p rzy c zy n zu p e łn ie przez niego nie zaw in io n y ch (późnego p o d ­ ję cia p o stę p o w a n ia w ykonaw czego) zo stałb y o n pozbaw iony p ra w a do o d ro cz en ia k ary .

4. Z asta n o w ić się te ra z w y p a d a nad n ie k tó ry m i im p lik a c ja m i s ta n o w isk a o k re ­ ślonego w yżej pod p k t 1.

a) C hociaż p o stę p o w an ie w sp ra w ie o od ro czen ie w y k o n a n ia k a r y „ o tw ie ra się” d o p ie ro z ch w ilą złożenia w n io sk u p rzez skazanego i chociaż z a strze g a ono d la są d u zaw sze (z je d n y m zastrze że n iem co do słuszności p ro śb y skazanego) p raw o d o odroczenia, to je d n a k w rzeczy w isto ści sądow i p ra w o ta k ie n ie b ęd z ie p rz y słu g i­ w ać nigdy, gdyż o k re s te n zaw sze b y łb y zm niejszony o czas, ja k i u p ły n ie m iędzy praw o m o cn o ścią w y ro k u a złożeniem p ro śb y p rze z skazanego,

b) W b rew tre ś c i p rz e p isu a rt. 420 § 1 k.p.k. sąd n ie m iałb y w ca le p rz e w id z ia ­ nego w ty m p rz e p isie p ra w a w ted y , gdyby m iędzy praw o m o cn o ścią w y ro k u a p ro ­ śb ą osk arżo n eg o u p ły n ą ł pó łro czn y o k res.

c) W y k ła d n ia a rt. 420 § 1 p o d a n a w p k t 1 o ra z zależność tego p rz e p isu od a r t. 402 k.p.k. o b ciąż ały b y u p ra w n ie n ia skazanego o k re ślo n e w a r t. 420 § 1 k.p.k. cię­ ż a rem zw łoki w w y k o n a n iu k a ry . P rz ep is a rt. 402 k.p.k. s tra c iłb y w ty c h w a r u n ­ k ac h sw ój in s tru k c y jn y c h a ra k te r.

5. P o d o b n e d o tre śc i a r t. 420 § 1 k.p.k. sfo rm u ło w an ia z a w ie ra ją p rze p isy a r t . 361 k.p.k. R S F R R z 1.1.1961 r . o ra z § 456 n iem . k.p.k. z 22.III.ig24 r.

s N ie p r z e k o n y w a ją c e w y d a je się s ta n o w is k o P a w e 1 1 (jiw.), że t a k i p o g lą d „ p r o w a d z ił­ b y d o te g o , że s p r a w c y k o r z y s ta lib y n ie k ie d y z o d r o c z e ń p rz e z t a k i o k r e s , k tó r e g o u s ta w o ­ d a w c a n i e p r z e w id z ia ł” . Z r ó w n ą s łu s z n o ś c ią m o ż n a b y p o w ie d z ie ć , że m o ż liw o ść p ó łr o c z n e g o o d r o c z e n ia u s ta w o d a w c a w ła ś n ie p rz e w id z ia ł, n a t o m i a s t n ie p r z e w id y w a ł p o w a ż n ie js z y c h , o d c h y le ń w z a k r e s ie s to s o w a n ia i n s t r u k c y j n e g o p r z e p is u a r t . 402 k .p .k .

(5)

42 A d a m Z e ł g a N r 9 (69)

W dostęp n y ch m i k o m e n ta rz a c h do ty c h u sta w b ra k poglądu, k tó ry b y w sk a z y ­ w a ł n a ob o w iązek o b lic za n ia o k re s u o d ro cz en ia k a r y od m o m e n tu p raw om ocności w y ro k u , a n ie o d m o m e n tu w y d a n ia o rze cze n ia co do o d roczenia k a r y 6.

O bszerny k o m e n ta rz d o n iem ieckiego k<p.k. d ra Lów ego stw ie rd z a w y ra źn ie, że „początek o k re s u u s ta la się n ie w edług m o m e n tu praw om ocności, lecz m om entu o d ro c z e n ia ” 7.

T ak i sa m pogląd w y d a je się u za sa d n io n y rów n ież p rzy in te rp re ta c ji p rze p isu a r t. 420 § 1 k.p.k. « W sz c z e g ó ln o śc i o d n o si się t o d o k o m e n ta r z y p o ls k ic h : K a l i n o w s k i e g o i S i e ­ w i e r s k i e g o ( s tr . 500) o r a z H o c h b e r g a, M u r z y n o w s k i e g o i S c h a f f a (s tr . 463), j a k r ó w n ie ż k o m e n ta r z y r a d z ie c k ic h : C z e l c o w a (s tr . 390) i S t r o g o w i c z a (s tr. 451) -o ra z n ie m ie c k ie g o k o m e n ta r z a : H i p p e l a ( s tr . 674). 7 P o r . E . L ö w e : D ie S tr a f p r o z e s s o r d n u n g f ü r d a s d e u ts c h e R e ic h ” , w y d . 19 (s tr. 1132). ADAM ZELGA

Bójka i p ob icie w p ro je k c ie k.k.

B ójka i pobicie sta n o w ią n ie w ą tp liw ie w ysoce u je m n e zja w isk o społeczne. Ich szkodliw ość społeczna zm usza do u w aż n ej a n a liz y sta n o w isk a , ja k ie w obec w y p ad k ó w b ó je k i p obicia z a jm u je p ro je k t k.k.

R e p re sja k a r n a sta n o w i tu ta j — rzecz ja s n a — ty lk o je d e n ze śro d k ó w zw a lcz a­ n ia tego u je m n eg o z ja w isk a społecznego. Z n a tu r y rzeczy in n e śro d k i w a lk i z przestęp czo ścią p rze ciw k o życiu i zd ro w iu o b y w a te li s ą je d y n ie w tó rn ą , acz n ie m a rg in eso w ą d zied z in ą z a in te re so w a ń p ra w n ik a . W chw ili obecnej (a zapew ne przez dość d łu g i jeszcze czas ta k ż e w przyszłości) nie będzie m ożna zrezygnow ać p rzy zw a lcz an iu b ó je k i w y p a d k ó w pobicia z r e p re s ji k a rn e j ja k o o sta te czn e g o śro d k a, z a p ew n ia ją ceg o w ja k im ś sto p n iu sp o łeczeń stw u o c h ro n ę przed p rz e ­

stępczością. ,

W ydaje się, że zasadniczym w a ru n k ie m tego p ow inno być ścisłe o k re śle n ie sta n u fak ty czn eg o czynów p o d leg ający ch re p re s ji k a rn o -są d o w e j. P ra w id ło w e sta n o w isk o u sta w y k a rn e j w te j m ierze pozw oli n a p o zo staw ie n ie in n y c h za g ad n ień sw obod­ n e m u u z n a n iu sędziego w zależności od k o n k re tn y c h okoliczności sp raw y .

U dział w bójce lu b p obiciu człow ieka ze sk u tk a m i o k reślo n y m i w a r t. 192 § 2 p r o je k tu p o w o d u je u k a ra n ie sp ra w c y zgodnie z sa n k cją , ja k a je s t z a w a rta w a rt.

200 § 1 p r o j e k t u . 1

i A r t. 192 § 2 p r o j.: „ C ię ż k im u s z k o d z e n ie m c ia ła lu b c ię ż k im r o z s tr o je m z d r o w ia je s t: 1) u t r a t a w z r o k u , s łu c h u , m o w y , z d o ln o ś c i p ło d z e n ia l u b in n e t r w a ł e k a le c tw o , 2) t r w a ł e z e s z p e c e n ie lu b p o w a ż n e tr w a ł e z n ie k s z ta łc e n ie c ia ła , 3) c h o r o b a z a g r a ż a ją c a ż y c iu , c ię ż k a d ł u g o tr w a ła lu b n ie u le c z a ln a c h o r o b a a lb o tr w a ł a c h o r o b a p s y c h ic z n a , 4) u s z k o d z e n ie c ia ła lu b r o z s t r ó j z d ro w ia , k t ó r e p o w o d u ją itrw a łą n ie z d o ln o ś ć d o p r a c y z a w o d o w e j lu b tr w a ł e z n a c z n e o g r a n ic z e n ie z d o ln o ś c i d o t e j p r a c y . " A r t. 200 § 1 p r o j.: „ K to b ie r z e u d z ia ł w b ó jc e l u b p o b ic iu c z ło w ie k a , je ż e li w ic h w y n ik u n a s t ą p i ła ś m ie r ć a lb o c ię ż k ie u s z k o d z e n ie c ia ła lu b c ię ż k i r o z s tr ó j z d r o w ia c z ło w ie k a , a s p r a - ■wca co n a j m n i e j m ó g ł i p o w in ie n b y ł t o p r z e w id z ie ć ,

Cytaty

Powiązane dokumenty

As far as postulates made by Jews are concerned, the situation in the US was worse – in terms of the Polish rebirth – than in Great Brit- ain, Jewish population

Czytelnikiem tej książki powinien być zatem nie tylko badacz zainteresowany recepcją przedstawień odnoszących się do Holokaustu, nie tylko historyk, fi lmoznawca

Oczywiście, dla autora gramatyki narodowej, mającego wybitnie emo­ cjonalny stosunek do polskiego języka, sprawy języka jako „narzędzia człowieczeństwa” w

Содержание молибдена в растениях не всегда являлось показателем недо­ статка усвояемого молибдена в почве; хотя среднее содерж ание молибдена в

The tasks of this collection consist in gathering, preparing and making accessible the photographic documentation for m onuments co­ ming from all fields c f art

[r]

To increase the number of sandbar observations available from bathymetric surveys, this study proposes and evaluates a method to manually extract the sandbar location using

Study of the roll and pitch transients in calm water using the simulated performance of the XR-3 surface effect ship loads and motions computer program.. Menzel, Reinhard