Zaczarowany świat - Bożena Balcerek - epub, mobi, pdf – Ibuk.pl

(1)

(2)

1 Wersja

Demonstracyjna

(3)

Bożena Balcerek

„Zaczarowany świat”

Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część niniejszej publikacji nie może być reprodukowana, powielana i udostępniana

w jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody wydawcy.

Redaktor prowadząca:

Renata Grześkowiak Korekta:

Joanna Barbara Gębicka, Robert Olejnik

Skład:

Joanna Barbara Gębicka Projekt okładki:

Jakub Kleczkowski Ilustracje:

www.pixabay.com

(4)

Spis treSci

W KUCHNI ...4

BOCIAN ...8

PRALINKA ...10

BABCIA ...12

MYSZKA PSOTNICA ...14

ŚWIĄTECZNE PREZENTY ...15

MRÓWKA CUKRÓWKA ...16

KSIĘŻYC ...18

KWADRATY I KOŁA ...20

ZEGAR ...21

HISTORIA PAŁACOWYCH KUREK ..24

IMIENINOWE NIESPODZIANKI ...27

KTO MIESZKA W ZOO ...46

CO LUBIĄ DZIECI ...54

3

(5)

W KUCHNI

Były kiedyś dwie miseczki, Miały oczka jak spodeczki.

Na dnie swoim miały kwiatki, Wyglądały jak bławatki.

Dokupiono im do pary Kamionkowy garnek stary.

Miał on ucho nadkruszone I uśmiechał się w ich stronę.

Miski wcale się nie śmiały I na garnek nie spojrzały, Lecz do łyżek się zwróciły, Żeby je stąd przestawiły.

Łyżki same nie wiedziały, Jak to niby zrobić miały.

Zakrzyknęły więc na noże, Że z miskami coraz gorzej.

Wnet hałasu narobiły,

Aż talerze się zbudziły.

(6)

Co się stało? O, mój Boże!

Ktoś po nocach spać nie może?

Zawsze tutaj cicho było, Teraz coś się wydarzyło.

„To przez garnek obtłuczony, Ten na półce, ten zielony”. - Mówią miski obrażone

I spojrzały w jego stronę.

Cóż to jednak zobaczyły, Łzy jak grochy w garnku były.

Garnek jakby zachorował, Nawet ucho stare schował.

„No, już nie płacz! Spójrz dokoła!

Nasza kuchnia jest wesoła.

Wstyd za miski, aż nie wierzę, Mówię to naprawdę szczerze”.

Garnek ucho swe wystawił I rozejrzał się, kto prawił.

Nagle spostrzegł, że na stole Stoi waza w parasole.

„To ty, wazo, do mnie mówisz?

Dzięki! Widzę, że mnie lubisz!

Ja nie gryzę, lecz gotuję, Co mi kucharz przyszykuje”.

5

(7)

(8)

Tak się wszyscy roześmiali, Prawie z półek pospadali.

Łyżki, noże i talerze,

Miski też się śmiały szczerze.

(9)

BOCIAN

Mateusz i Sabinka

to chłopczyk i dziewczynka.

Lubią długie spacery i mają ze sobą rowery.

Pojechali kiedyś nad wodę, bo ładną mieli pogodę.

Spotkali tam bociana zaraz z samego rana.

Bocian był chudy i stary, i nosił okulary.

Lecz ciągle się mylił na drodze i skakał na jednej nodze.

Raz uderzył się o drzewo, a raz zderzył się z kolegą.

Kiedyś wpadł do kurnika, kiedyś wystraszył królika.

Powiedział to wszystko dzieciakom, bo wstydził się mówić innym ptakom.

Dzieci słuchały go grzecznie

(10)