• Nie Znaleziono Wyników

Podstawowe równania międzyłopatkowego przepływu cieczy doskonałej w wirnikach diagonalnych i odśrodkowych

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Podstawowe równania międzyłopatkowego przepływu cieczy doskonałej w wirnikach diagonalnych i odśrodkowych"

Copied!
9
0
0

Pełen tekst

(1)

Serias ENERGETYKA z. 66 Nr kol. 562

Ryszard ROHATYŃSKI Politechnika Wrocławska

PODSTAWOWE RÓWNANIA MI^DZYŁOPATKOWEGO PRZEPŁYWU CIECZY DOSKONAŁEJ W WIRNIKACH DIAGONALNYCH I ODŚRODKOWYCH

Streszczenie. Wykazano istotne różnice między potencjalnym prze­

pływem w palisadzie płaskiej lub cylindrycznej i przepływem względ­

nym w wirniku diagonalnym lub odśrodkowym. Uogólniono równania pa­

lisady płaskiej na wszystkie typy palisad osiowo-symetrycznych. Wy­

prowadzono podstawowe równania całkowe wiążące pole prędkości cie­

czy z geometrią palisady łopatek. Omówiono zastosowanie tych równań w projektowaniu wirników.

Zestawienie oznaczeń

a - stała odwzorowania konforemnego, c - prędkość absolutna,

g - przyspieszenie ziemskie, i - jedność urojona,

1 - współrzędne długości linii prądu w przekroju merydionalnym, r - promień,

s - współrzędna długości konturu łopatki w płaszozyźnie odwzorowa­

nia (zespolonej),

t - podziałka palisady w płaszczyźnie odwzorowania, u — prędkość obwodowa,

w - prędkość względna,

x, y - współrzędne kartezjańskie, z = x+iy - współrzędna zespolona, H - wysokość podnoszenia, 'g' - wirowość,

ty - współrzędna kątowa, CU - prędkość kątowa,

X ~ kąt elementu łopatki z osią y.

Indeksy

1 - u wlotu do palisady, 2 - u wylotu z palisady,

b - wpływ zmiany grubości warstwy prądu,

(2)

106 R. Rohatyński

o - punkt obliczeniowy (ustalony), s - na konturze łopatki,

u - składowa obwodowa, w - wewnątrz konturu łopatki, x,y - składowa w kierunku x lub y,

X - spowodowany wirowością,

CO - spowodowany prędkością kątową wirnika, co - przepływ niezakłócony.

1. Wstęp

Analiza przepływu przez wirniki maszyn przepływowych opiera się na za­

stąpieniu przepływu rzeczywistego przez dwa przepływy dwuwymiarowe: mię- dzyłopatkowy i merydionalny 00, 50. Przepływy te są wzajemnie związane, toteż obliczenie pola prądu jest procesem iteracyjnym.

Niniejsza praca poświęcona jest hydrodynamicznym równaniom przepływu cieczy doskonałej na osiowo-symetrycznych powierzchniach prądu w wirniku.

Zagadnienie analizy przepływu międzyłopatkowego przez płaskie palisady łopatek zostało rozwiązane przez E. Martensena i D.H, Wilkinsona Q), 90.

Rozwiązanie to daje się bezpośrednio zastosować do maszyn o przepływie po­

osiowym, gdyż podstawowe równania przepływu potencjalnego opisujące prze­

pływ względny przez maszynę osiową i przez palisadę płaską są takie same.

V wirnikach diagonalnych i odśrodkowych problem jest bardziej złożony. Wy­

nika to z innego sposobu przekazywania energii między cieczą 1 wirnikiem.

Równanie Eulera dla pompy można napisać za pomocą prędkości względnych:

gH = c2u.u2 - o 1u.Ul = w ( r 2wu2 - r 1wu 1 ) + - r*) =

= u2<W u2 “ r^ W u1} + uf [ 1 ~ (rj) ] O)

Pierwszy wyraz ostatniej prawej strony równania (1 ) wyraża przyrost e- nergii jednostki masy cieczy spowodowany zmianą kierunku przepływu, a dru­

gi wyraz przedstawia przyrost energii cieczy wywołany pracą sił Coriolisa.

Dla pompy o przepływie poosiowym (r^ = r2) siły Coriolisa znikają, a rów­

nania przyrostu energii wyrażone za pomooą prędkości względnych i absolut- nyoh mają identyozną postać matematyczną.

Druga prawa strona równania (1) wyjaśnia, dlaczego badania nierucho- myoh,palisad diagonalnych i odśrodkowych nie dają wystarczających infor­

macji o charakterystykach tych palisad w ruchu. Moment palisady nierucho­

mej na jednostkę masy cieczy wynosi (r2Wu2 ” r 1wu1^ * n ^° ujmuje wpływu momentu sił Coriolisa Cr)(r2 - r^). Wobec ogromnej różnorodności kształtów

(3)

palisad diagonalnych i trudności doświadczalnego badania łopatek wirują­

cych metodom obliczeniowym przypada szczególnie duże znaczenie.

2. Charakterystyka pola prędkości względnej w wirniku

Przepływ cieczy doskonałej w palisadzie płaskiej lub przepływ względny na cylindrycznej powierzchni prądu w wirniku pompy śmigłowej są potencjal­

ne, natomiast przepływ względny w wirniku diagonalnym lub odśrodkowym jest

Z

Rys. i

y

IV V

5Są,

1

X

Rys, 2

(4)

108 R. Rohatyński

przepływem wirowym. Jeżeli przepływ bezwzględny przed wirnikiem obracają­

cym się z prędkością Cjj jest potencjalny, to posiada on względem wirnika wirowość -aj. Składowa wirowości normalna do powierzchni prądu w obszarze palisady wirnika wynosi (rys, 1 )

- 2aji f

Osiowo-symetryczną palisadę można odwzorować na palisadę płaską (rys.2) za pomocą znanych wzorów odwzorowania konforemnego 0, 5]:

(3)

gdzie:

L

ma

dl

Między prędkościami w wirniku i w płaszczyźnie odwzorowania istnieje prosty związek (kreską oznaczono prędkość w płaszczyźnie zespolonej):

c = aro (5 )

Pole przepływu potencjalnego przez palisadę płaską może być utworzone przez superpozycję przepływu jednorodnego i przepływu indukowanego cią­

głym rozkładem wirów na konturze łopatki jj , 9, 7~]. Martensen wykazał, źe prędkość cieczy po wewnętrznej stronie konturu profilu jest równa zeru, oo prowadzi do całkowego równania Fredholma drugiego rodzaju. Numeryczne rozwiązanie tego równania jest znane i umożliwia obliczanie pola prędko­

ści 1 olśnień dla profili o dowolnych kształtach, z dużą dokładnośoią Q9, ój. Metoda ta nie może być jednak bezpośrednio zastosowana do palisad wirv- uifców odśrodkowych i diagonalnych, ponieważ tam przepływ jest wirowy i po odwzorowaniu konforemnym ta wirowość pozostaje. Ponadto w tego typu wir­

nikach osiowo-symetryczne powierzchnie prądu nie przebiegają równoległe i występuje przyspieszenie raerydionaIne. ¥ płaszczyźnie odwzorowania konfo-

¡•eamegł to przyspi es zenie może być odtworzone przez ciągły rozkład źródło—

wości.

Uwzględnienie wymienionych oddziaływań prowadzi do utworzenia pola prą­

du w płaszczyźnie odwzorowania przez superpozycję przepływu niezakłócone­

go w nieskończoności, przepływu indukowanego przez liniowy rozkład wirów na konturaoh łopatek oraz przepływów indukowanych przez odpowiednio dobra­

(5)

ny powierzchniowy rozkład wirowości i źródłowoś ol,uwzględniający prędkość kątową wirnika i nierównoległość sąsiadujących ze sobą powierzchni prądu

[2]. Można wykazać, że osobliwości znajdujące się wewnątrz konturów łopa­

tek nie oddziałują na przepływ w palisadzie [_5~\. Wobec tego przy oblicza­

niu prędkości indukowanych przez powierzchniowy rozkład punktów osobli­

wych nie należy uwzględniać wypływu wirów i źródeł zawartych wewnątrz kon­

turów łopatek.

Ogólne równanie prędkości względnych na płaszczyźnie odwzorowania moż­

na zatem przedstawić w postaci:

V ( « o ) = wx (zo ) + iwy (z0 ) ='iTeo + w^(zo ) + * J x o ) - ^ ( = Q ) +

+ ^ b (zo ) - ^ ( z o ) (6)

W przypadku palisady nieruchomej prędkości i w ^ są równe zeru, a układ odniesienia staje się układem inercyjnym. Przy bardzo cienkich ło­

patkach prędkości i można pominąć. Jeśli w wirniku nie wystę­

puje przyspieszenie merydionalne, to prędkości w^ i są równe zeru.

3. Zależności między polem prędkości 1 kształtem łopatki

Warunek, żeby prędkość styczna do konturu łopatki, po jego stronie we­

wnętrznej była równa zeru, ma postać

w (z x os vds )(4— ) + w (z y v os vda )(;P-) = 0 (?)v '

o o

■y'“os wzorem

Prędkość w y( ) oblicza się znanym z teorii przepływu p o t e n c j a l n e g o

^ “os5 = ^ x K s > + ^ t y ^ o s ) + ł y ^ o 5 - iX <8)

gdzie:

1

( » i n -P" ( y . - y )

V sos> = ■ 2t J ^ (a)

Z ~ ^n

--- \— --- U T T “ 7 (9) (s) cooh t~ (*<, - x) - 00« -J- (yo - y)

r a Ich -pi (x - y)

V1 ( a o « ) = 2 * / Y(„) ( s ) ~

to»!» f - (xo - x)

' L ' ' 2 * r ' / --- ; —- oos j- (yo - y) z ń ~ , --- 7 i l 0 )

(6)

1 10 R. Rohatyński

Z równań (6 ) - (10) wynika zależność

(|2) sinh |2T ( x o - x ) - ( § f ) sin ~ (yQ - y)

i t(s0} + h. jy(s)

, J tZ ° , ¿31 / Z \\

TH 23T

o¿31 /

(¿) cosh — (xo ” x) - 008 ~ (yo

ds a

^łćox + wbi ” wbwx “ Viawx^ds^o + ^'*0y + w“ y “ wo>wy ~ wb w y ^ d s ^ o O l )

Równanie (tl) jest całkowym równaniem Fredholma drugiego rodzaju, któ­

re może rozwiązane być przez zwykłą kwadraturę całki, ponieważ jądro rów­

nania jest nieosobiiwe. Składowe prędkości , w j ^ i v(aJV indukowane przez powierzchniowe rozkłady źródłowości i wirowośoi muszą być obliczane za po­

mocą specjalnych wyrażeń całkowych. Ze względu na rozmaity kształt profi­

li łopatek obliczenie prędkości i 'niw rao£e> sprawiać trudności. Po­

woduje to konieczność zastosowania przybliżonych procedur obliczeniowych.

¥ przypadku łopatek cienkich warunek (?) i równanie (11) nie mogą byó wykorzystane. Alternatywą warunku (?) jest warunek, że normalna do kontu­

ru składowa prędkości względnej musi byó równa zeru, to jest

w (z )(4^) - w (z = 0 (12)

y os'vds' x' os^ds'

o o

Stąd otrzymuje się równanie całkowe

b f r (s) f

(|f) sinh S£ (Xq _ x) + ( g ) sin | S (yo - y)

° ° m

-jj '~W~, " . ds = cosh y~ (xQ - x ) - oos (yQ - y)

= (woox + ~ <w« y + wcoy)(if)o

Równanie (1 3 ) jest równaniem całkowym Fredholma pierwszego rodzaju, o jądrze osobliwym. Rozwiązanie numeryczna tego równania wymaga zastosowa­

nia specjalnych metod aproksymacji Qł, 8j. Dlatego wygodniej jest. korzy­

stać 3 równania ( 11 ), jeśli to tylko jest możliwe.

1*. Zastosowanie równań całkowych w projektowaniu wirników

Równania (11) i (1 3 ) wiążą pole prędkości z geometrią palisady. Mogą one być wykorzystane do wyznaczenia pola prędkości w wirniku o danej pa­

lisadzie (zadanie analizy), por. np. jj 1^J lub do określenia geometrii pa­

(7)

lisady, jeśli zadane jest pole prędkości cieczy (zadanie syntezy). Zada­

nie analizy rozwiązuje się przez dyakretyzae ję wyrażenia podcałkowego, co prowadzi do układu równań z niewiadomymi wartościami X w punktach obli—

ożeniowych. Zagadnienie syntezy może być rozwiązywane w podobny sposób, lecz ze względu na uwikłaną zależność pola prędkości od geometrii łopatek konieczne jest postępowanie iteraoyjne. Przy syntezie łopatek cienkich na zadany rozkład wirowośoi X wymyka się spod kontroli przebieg prędkości i ciśnień na łopatce, natomiast przy syntezie na zadany rozkład prędkości cyrkulaoja łopatki, która określa teoretyczną wysokość podnoszenia wirni­

ka, nie może być wielkością zadaną.

Obliczenie wirowośoi na konturze łopatki umożliwia, jak to wynika z równania (6), wyznaczenie prędkości cieczy nie tylko na łopatce ale w do­

wolnym punkoie analizowanej osiowo-symetrycznej powierzchni prądu. Znajo­

mość teoretycznej cyrkulacji łopatek oraz pól prędkości i ciśnień w obsza­

rze wirnika jest cenną informacją dla projektanta pompy. Dalszy postęp metod obliczeniowych wymaga opracowania analizy warstwy przyściennej. U~

możliwi to oszacowanie rzeczywistych charakterystyk wirnika i jego opty­

malizację w procesie projektowania.

5. Wnioski

Postępy teorii maszyn przepływowych, rozwój metod numerycznych i ełek~

tronicznej techniki obliczeniowej umożliwiają praktyczną realizację poda­

nej przez Wu koncepcji przedstawienia trójwymiarowego pola prędkości w wirniku przez dwa quasi-ortogonalne przepływy dwuwymiarowo. Zastosowanie dobrze opracowanej teorii przepływu przez palisady płaskie do analizy prze­

pływu międzyłopatkowego w wirnikach pomp diagonalnych i odśrodkowych wy­

maga uwzględnienia wpływu powierzchniowego rozkładu wirowośoi i źródłowo- śoi w obszarze międzyłopatkowym. Prowadzi to to do uogólnienia równań cał­

kowych wiążących pole prędkości z kształtem łopatki w palisadzie płaskiej.

Do obliozeń numerycznych wygodnie jest wykorzystać warunek zerowej pręd­

kości po wewnętrznej stronie konturu profilu, gdy* wtedy otrzymuje się równanie całkowe Fredhołma o jądrze nieosobliwym, ale dla łopatek cienkich trzeba skorzystać z warunku zerowej prędkości normalnej do łopatki, co daje równanie całkowe Fredhołma o jądrze singulam y m . Równania całkowe (11) i (13) uzależniają poło prędkości od geometrii łopatek i mogą byó wykorzystane do analizy i syntezy palisady wirnika. Znajomość pól prędko­

ści i ciśnień oraz cyrkulacji łopatek w przepływie cieczy doskonałej daje projektantowi pompy cenne informacje o procesie roboczym wirnika. Może byó także podstawą do uwzględnienia wpływu lepkości cieczy, gdyż umożli­

wia obliczenie warstwy przyściennej i oporów przepływu.

(8)

112 R. Rohatyńaki

LITERATURA

[ ij Gruber X., Czibere T.: Metoda hydrcdynamioznych punktów osobliwych w zastosowaniu do pomp wirowych. Wj S. Łazarkiewioz, A.T. Troskolań—

ski; Nowoczesne kierunki w konstrukcji pomp wirowych, rozdz. XX, Wyd.

Naukowo-Techniczne, Warszawa 1966.

r2] Lewis R.I., Fisher.E.H., Saviolakis A. s Analysis of Mixed-flow rotor cascades. ARC Rep. and Mem. No. 3703, Nov. 1971.

Martensen E.! Die Berecbnung der Druokverteilung an dicken Gitterpro- filen mit Hilfe von Frndholmsohen Integralgleichungen Zweiter Art, Arch. Rat. Mecb.. Anal., No 3, s. 235-270, 1959.

Mushel i s vil 1 N.L.j Singularnyje integralnyje urawnienia. Nauka, Mos­

kwa 1968»

Opracowanie podstaw teoretycznych optymalnego projektowania wirników i kierownic. Etap I. Określenie podstawowych zależności dla przepły­

wów przez palisady wirników i kierownic. Praca zespołowa pod kierun­

kiem R. Rohatyióskiego. Raport Inst. Konstr. i Ekspl. Maszyn Polit.

Wróci. 1977.

[ 6] Popczyk Z.: Ocena dokładności metody punktów osobliwych w zastosowa­

niu do obliczania opływu płatów nośnych. Ref. na Jubileuszową Sesję Naukc.rą Wydz, Mech.-Energet. Polit. śląskiej, Gliwice 1978.

£ ?] Roba tysiaki R . : Application of the Martensen method for the analysis of thick airfoils in cascade Proc. of 5th Conf. on Fluid Machinery, Budapest 1975.

[ 8 jj.Roha tyński R . : Theoretioal investigations of flow in a diagonal pump impeller. Oest. Ing.-Zeitschrift, H. 10, 197k.

£ 9] Wilkinson D.H.t A numerical solution of the analysis and design problems for the flow past one or more aerofoils or cascades. ARC Rep. and Mem. No. 35*15, 1968.

[ ’]

[* ] [ 5 ]

[

1 0

]

Wu C.H.! A general theory of three-dimensional flow in subsonic and supersonic turbomachines of axial, radial and.mixed-flow types Trans.

ASME. Nov. 1952.

[1 1j Zieliński A.: Weryfikacja metody punktów osobliwych dla wirników od­

środkowych, Referat na Jubileuszową Sesję Naukową. Wydz. Meoh-Oierg.

Politechniki śl., Gliwic© 1978.

OCHOBHHE yPABHEHHfl. nOTOKA HflEAJIŁHOM S5ŁHK00TH

<IEPE3 PEIIlETKH SHArOHAJIbHOrO H HEHSPOBEBłlOTO IMIA

P e a ® m e

B C TaTb e yK .a3 H BaBT ca cym ec rB efiH u e -pazĄKnua M e w y no r SH itsanbH iflf no tokom b npaMoit hah RHJHHApHiacKofl pemeiKe a o 'fiH O C H s e n b rtK M no tokom b p a S o T « K o n e c e i aaroHaabHoro hjih paanajibHoro Tana, CAenaHo oOoiiąenKe ypaBneraa npsMofl pe • neiKH H a see bhah ocecHMMeipHHHHx pesetok, B u B eA e HH ooHOBHwe HHferpanbHHS ypaBHeHHH, CBH3HBajo!Hze none CKopooTH noioica o r e o M e ip n e ił peneiK*. C 6 c y w « H 0 npnMeneHHe sthx ypaBHeHHii Ann npoeKT H po Ba aa a paCowax Koneo.

(9)

FUNDAMENTAL EQUATIONS OF BLADE-TO-BLADE IDEAL FLOW IN IMPELLERS OF RADIAL AND MIXED-FLOW TYPES

S u m m a r y

In this paper are shown some essential differences between potential flow in a flat or cylindrical cascade and relative flow in a mixed-flow or radial impeller. The equations for the flow past the flat cascade have been generalized for the axi-symmetrio cascade of all types. Fundamental integral equations relating the fluid veoooity field with the cascade geometry have been derived. A way of application of these equations in impeller design is discussed.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Aby wybrać elementy dokumentów Lotus Notes do migracji korzysta się z wyrażenia SQL SELECT, który obejmuje serwery Lotus Notes, bazy danych, dokumenty, elementy oraz

Numerical analysis of influence of Theological parameters and the Weissenberg number on the discharge coefficient of the orifice has been

ny został tak wybrany, że maksimum strumienia masy występuje dla t * 0,5. Występuje tu deformujący wpływ zwężki na profil prędkości, co m. uwidacznia się

Jak widać z tabel, współczynniki ( i t j różnią się znacznie od jedności (dotychczasowa metoda) dla punktów w okolicy krawędzi spływu (i=1) oraz krawędzi

poszczególnych składników bryły gazowej oraz łączną erisjv.. roztworu po uwzględnieiiiu wza j-emiego nakładania si

W przypadku modelowania przepływu krwi przez sztuczne zastawki, jak już wykazaliśmy, najważniejszym param etrem jest spadek ciśnienia, który winien być zbliżony do spadku

Do kalorymetru nalać taką ilość wody jaką używaliśmy do mierzenia objętości ręki – UWAGA – woda musi być bardzo zimna – po otwarciu kranu odczekać kilka minut, aż

Wierzchołek krzywej pokrywa się z punktem dennym krzywej znajdującym się w początku układu współrzędnych Punkt denny krzywej wyznacza stan wody, przy którym natężenie