Nauczyciel: Magdalena Bruzda Przedmiot: język polski
Klasa: 1 A
Temat lekcji: Klasowe muzeum sztuki barokowej- wprowadzenie do baroku Data lekcji: 22.04.2020
Wprowadzenie do tematu:
Barok to epoka, której nazwę nadali potomni. Zdarzyło się tak już wcześniej: średniowiecze to słowo, którego dla określenia okresu od V do XV wieku używać zaczęli twórcy i uczeni uświadamiający sobie, że żyją już w nowych (renesansowych) czasach. Barok został nazwany przez przedstawicieli okresu późniejszego, czyli oświecenia. O tym, co myśleli na temat baroku, może podpowiedzieć nam fakt, że uznawali go za zdegenerowany renesans.
Instrukcje do pracy własnej:
Zapoznaj się z treścią- link poniżej:
https://www.youtube.com/watch?v=ruomZyEWEwc
https://epodreczniki.pl/a/od-renesansu-do-baroku/Ds47GuVAU https://epodreczniki.pl/a/barok-w-europie-i-polsce/DQDA2uZal
Praca własna:
Zapisz w zeszycie lub wydrukuj i wklej:
1. Nazwa epoki
Barok to nazwa epoki następującej po renesansie.
W XVIII i XIX w. była używana nie jako nazwa epoki, a negatywne określenie stylu, który odbiegał od renesansowych założeń.
W XX w. włoski filozof Benedetto Croce ogłosił barok odrębną epoką.
Różne hipotezy dotyczące określeń barocco (włoski) barroco (portugalski), m.in. tak nazywali portugalscy jubilerzy perłę o nieregularnym, dziwnym kształcie.
Słowo na opisanie dziwności, nietypowości.
2. Ramy czasowe
Daty graniczne baroku nie są ściśle określone. Okres ten przypada różnie w zależności od regionu.
Barok – ramy czasowe w Europie
• Włochy – 2. połowa XVI w. do połowy XVII w.
• W Europie – koniec XVI w. do 1. połowy XVIII w.
Barok – ramy czasowe w Polsce
• Początek – lata 30. XVII w. (pierwsze tendencje u schyłku XVI w.)
• Koniec – po lata 40., a nawet 60. XVIII w.
3. Kondycja człowieka w czasach baroku
• duma z osiągnięć, a jednocześnie zwątpienie w możliwości poznawcze człowieka – świat okazuje się tajemniczy i niezbadany, a nowe wynalazki tylko to potwierdzają
• zagubienie w wolności – swoboda wyboru religii, brak jednoznacznych wskazań i autorytetów
• sprzeczności, np. usprawiedliwianie stosowania przemocy w imię religii
• rozdarcie wewnętrzne 4. Ważne pojęcia
• Duchowe niepokoje w baroku wiązały się głównie z sytuacją polityczną i religijną.
• Kontrreformacja, czyli odpowiedź Kościoła katolickiego na reformację.
• Sarmatyzm to przekonanie polskiej XVII-wiecznej szlachty o wyjątkowym pochodzeniu od legendarnego rodu Sarmatów.
• Teatralizacja życia oznaczała rytualizację każdej sfery życia.
5. Filozofia baroku Spirytualizm (mistycyzm)
• Rzeczywistość ma charakter duchowy.
• Świat materialny jest przejawem świata duchowego.
• Bezpośredni, ekstatyczny kontakt z Chrystusem.
Przedstawiciele: św. Teresa z Ávili, św. Jan od Krzyża Racjonalizm (kartezjanizm)
• Zmiana metody filozoficznej – zanim zacznie się coś opisywać, należy najpierw stwierdzić, czy poznanie tego czegoś w ogóle jest możliwe i jakie są warunki tego poznania.
• Należy przyjąć niepodważalne podstawy myślenia (muszą mieć charakter rozumowy), a odrzucić to, co niepewne, np. postrzeganie zmysłowe.
• Z faktu myślenia wynika fakt istnienia: „Myślę, więc jestem” (Cogito ergo sum).
• Dualizm (współistnienie) materii i ducha (umysłowości), które łączą się w człowieku.
Przedstawiciel: René Descartes (Kartezjusz) Panteizm
• Możliwe jest istnienie tylko jednej niestworzonej substancji – Boga = natury – wszystko inne jest modyfikacją tej substancji.
• Bóg = natura ma charakter logiczny i racjonalny, a więc wszystko także ma charakter logiczny i racjonalny – każda rzecz i zjawisko są zdeterminowane, czyli mają swoją przyczynę i swój skutek.
• Nic nie dzieje się przez przypadek.
• Człowiek wolny podlega tylko ograniczeniom, które sam na siebie nałożył.
• Trzeba zaakceptować prawa przyrody – to daje wolność.
• Dobro i zło są relatywne – zależą od kontekstu.
Przedstawiciel: Baruch Spinoza Sceptycyzm
• Zakład Pascala – lepiej żyć tak, jakby Bóg istniał, bo wtedy otrzyma się nagrodę po śmierci, a nawet gdyby Bóg nie istniał, to człwiek nic nie traci, bo życie w zgodzie z przykazaniami jest bardziej wartościowe.
• Człowiek jest trzciną myślącą – jest najsłabszy wśród stworzeń, a jednocześnie najsilniejszy, bo myśli i ma świadomość swojego istnienia.
• Człowiek jest słaby, a szczęście – złudne.
• Poznanie umysłem jest ograniczone i niepełne.
• Wiara jest najwłaściwszą, choć niepewną, drogą poznania.
Przedstawiciel: Blaise Pascal
Informacja zwrotna: zdjęcie notatki prześlij na maila magbru@vp.pl do 26.04.2020r
Wiem, że to dużo, ale pamiętacie, że zawsze tak jest , jak zaczynamy nową epokę.
Dacie radę 😊
Pozdrawiam Magda Bruzda
