Patroni medialni: Patron honorowy: Tłumaczenie i druk książki zostały dofinansowane przez FILI-Finish Literature Exchange.

Text ^© Timo Parvela Illustrations © Pasi Pitkänen Original Finnish title “Pate Aarresaarella”

First published in Finnish

by Tammi Publishers in 2017, Helsinki, Finland.

polish translation Published by arrangement with Bonnier Rights Finland, Helsinki.

tłuma^czenie ^© Iwona Kiuru Redaktorka prowadzą^ca: Katarzyna Węgierek

skład i adapta^cja okładki: Dawid Adr jan^czyk Redak^cja: Marta Kowerko-Urbań^czyk

Korekta: Magdalena Wój^cik

Opieka produk^cyjna: Multiprint Joanna Danieluk Wydrukowano w Pols^ce

© for Polish edition by Wydawni^ctwo Widnokr ąg Piase^czno 2020

Wydanie I

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Żadna ^część niniejszej publika^cji nie może by^ć reprodukowana w jakiejkolwiek formie i w jakikolwiek sposób

bez pisemnej zgody wydaw^cy.

ISBN 978-83-953430-7-0 Wydawni^ctwo WIDNOKRĄG www.wydawni^ctwo-widnokrag.pl

Patroni medialni:

Patron hONOROWY:

Tłumaczenie i druk książki zostały dofinansowane

i i d n a l n i F a d a s a b m A

a w a z s r a W

P ^ate

szuka skarbów

Ilustracje

Pasi Pitkänen P ^ate

PRZEKŁAD Z JĘZYKA FIŃSKIEGO

Iw o ^{na Kiuru}

5.

MÓGŁBYM ZAŁOŻY^Ć WŁASNĄ SZKOŁĘ, W KTÓREJ U^CZNIOWIE

U^CZYLIBY NAU^CZY^CIELI.

JA ZOSTAŁBYM KRÓLEM TEJ SZKOŁY.

MÓGŁBYM URATOWA^Ć Z RĄK KŁUSOWNIKÓW WSZYSTKIE SŁONIE I DELFINY TEGO ŚWIATA.

Skarby się przydają, jeśli człowiek chce się wzbogacić i robić różne fajne rzeczy.

Weterynarz powiedział, że gdyby tylko znalazł się wystar- czająco wytrzymały i lekki materiał, Tottiemu można by zro- bić protezę, czyli sztuczną łapę. Psy używają łap do kopania.

Plastik się do tego nie nadaje, a zwykłe metale są dla małego psa za ciężkie. Z kolei specjalne metale kosztują niesamowi- cie dużo. Myślę, że gdybym znalazł skarb, mógłbym za nie- go kupić najdroższy i najlżejszy supermetal, z którego da- łoby się wyprodukować sztuczną łapę dla Tottiego. Wtedy wołałbym na niego Totti Superłapa, a on mógłby sobie ko- pać dziury choćby w asfalcie.

MÓGŁBYM KUPIĆ NAJ WSPANIALSZY ROWER NA ZIEMI.

MÓGŁBYM KUPIĆ TOTTIEMU NOWĄ ŁAPĘ.

11 Weterynarz powiedział, że gdyby tylko znalazł się wystar- czająco wytrzymały i lekki materiał, Tottiemu można by zro- bić protezę, czyli sztuczną łapę. Psy używają łap do kopania.

Plastik się do tego nie nadaje, a zwykłe metale są dla małego psa za ciężkie. Z kolei specjalne metale kosztują niesamowi- cie dużo. Myślę, że gdybym znalazł skarb, mógłbym za nie- go kupić najdroższy i najlżejszy supermetal, z którego da- łoby się wyprodukować sztuczną łapę dla Tottiego. Wtedy wołałbym na niego Totti Superłapa, a on mógłby sobie ko- pać dziury choćby w asfalcie.

MÓGŁBYM KUPIĆ NAJ WSPANIALSZY ROWER NA ZIEMI.

MÓGŁBYM KUPIĆ TOTTIEMU NOWĄ ŁAPĘ.

6.

Zbudziłem się w środku nocy. Totti sapał i biegał przez sen.

Ale to nie pies mnie zbudził, tylko ta paczka pod łóżkiem. Po co stryj miałby mi wysyłać same zębatki? Przecież nie mam nawet żadnego urządzenia, do którego by pasowały. Wujek Stuś przywiązuje wagę do szczegółów. Na pewno by mi nie przysyłał z Australii niczego niepotrzebnego. Uznałby, że szkoda na to czasu i pieniędzy.

Rozerwałem opakowanie. Totti też się obudził i mi po- magał. Tak dzielnie walczył z papierem, że rozszarpał go na strzępy. Było ich całe mnóstwo.

Do paczki wujek dołączył kartkę z napisem: „Wszystkiego najlepszego z okazji 8, 9, 10 i 11 urodzin!”. Stryj jest dość oszczędny, a poza tym ma nie najlepszą pamięć. Od moich urodzin minęło już pół roku.

Samo pudło było prawie czarne. Było na nim napisane:

MINEDET-TERRA-XP-150c-woof-GEO. Żółte litery płonę- ły w ciemności. Albo tylko tak mi się wydawało. A już na pewno ja sam płonąłem, kiedy rozerwałem opakowanie.

W środku leżał podłużny przedmiot z czarnym, błyszczą- cym trzonkiem. Z drugiej strony miał ekran i podpórkę na rękę. Widziałem kiedyś coś takiego w gazecie. Właśnie tak powinno wyglądać. Właśnie tak.

Nacisnąłem przycisk. Na ekranie zapaliło się przyćmione światło. Totti też z wrażenia ucichł.

13

MINEDET-TERRA-XP-150c-woof-GEO

CZUJNIK KWANTOWY WYKONANY W TE^CHNOLOGII

DPS-3000i

EKRAN L^CD 10 x 30 MEGAPIKSELI

TRZONEK ALUMINIOWY ZALE^CANY PRZEZ ZWIĄZEK PRODU^CENTÓW LASEK

SPA^CEROWY^CH

PODPÓRKA NA RĘKĘ ERGO-9000D

KARTON

PODRĘ^CZNIKI Z SERII EASY START PŁYTA AKTUALIZUJĄ^CA

ON^CE A WEEK

– Musimy koniecznie braciszkowi podziękować, że wysłał na szemu dziecku wykrywacz metali – mruknął tata.

– Sam mu przecież opowiadałeś o nowej pasji Patego – wymamrotała przez sen mama.

– Pate, wracaj do łóżka! Ze wszystkich skarbów świata sen jest najlepszy – zakomenderował tata.

– Totti, to dotyczy także ciebie! – rozkazała mama.

– Że co? – zapytałem. W słuchawkach ciągle słyszałem tylko pikanie.

TO BYŁO PRZEFANTASTY^CZNE.

NIESAMOWITE. ON DZIAŁA NAWET W ^CIEMNOŚ^CI.

SZKODA, ŻE SKARB OKAZAŁ SIĘ TYLKO OBRĄ^CZKĄ MAMY.

7.

15

8.

Ten wykrywacz był superfajny. Wykryłem, że:

9.

W telewizji mówili o Japonii. Działy się tam dziwne rzeczy.

W okolicy jakiejś prastarej świątyni pojawiły się tajemnicze dziury. Zupełnie jakby ktoś szukał tam skarbu. Głupoty jakieś.

Niby kto jest taki staroświecki, żeby szukać skarbów, kopiąc dziury? Wykrywacz metali to dopiero coś na miarę naszych czasów. Ja bym taki skarb znalazł raz-dwa. Choćby i w Japonii.

SĄSIAD EINO MA ZŁOTEGO ZĘBA.

GDZIE SIĘ ZAPODZIAŁY TE KULE, KTÓRE TATA OTRZYMAŁ KIEDYŚ W PREZEN^CIE

OD MAMY, A KTÓRE POTEM TAJEMNI^CZO ZNIKNĘŁY.

GDZIE LEŻY MÓJ ZAGUBIONY PIÓRNIK.

PRZED DOMEM

CHYBA TEŻ BYŁ SKARB.

SĄSIAD EINO