• Nie Znaleziono Wyników

Próba korelacji wiekowej warstw magurskich we wschodniej części płaszczowiny magurskiej z utworami grupy zewnętrznej

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Próba korelacji wiekowej warstw magurskich we wschodniej części płaszczowiny magurskiej z utworami grupy zewnętrznej"

Copied!
9
0
0

Pełen tekst

(1)

Jadwiga BLAICHER. Wacław SIKORA

Próba korelacii wiekowei warstw magurskich "

we wschodniei CZęSCI płaszczowiny ": magurskiej

Z

utworami grupy zewn"ętrznei "

WSTĘP

W 1953 r. ]\1. Książkiewicz wYdzielił w zachodniej części płaszczo­

winy magursltiej dwie facje piaskowców (warstw) magurskich: północ­

- piaskowce glaukonitowe i południową - piaskq.wce mikowe. Po- dobny podział da się również zastosować we wschodniej części płaszczo­

winy magurskiej.Na wschodzie ponadto "różni,ca między tymi dwoma typami piaskowców jest podkreślona różnymi kierunkami transportu i piaskowce mikO'We przynajmniej częściowo starsze od piaskowców glaukonitowych.

W€dług H. Świdzińskiego (1946, 1953), K. Koniora (1933), A. Tokar- ski,ego (1946) i W. Sikory (w druku), na badanym obszarze można wy-

dzielić: a) warstwy inoceramowe (górna kreqa), b) warstwy pstre, c) warstwy magurskie (paleogen). Nasze -badania, prowadzone z ramie,..

nia Karpackiej Stacji Terenowej I.G., dotyczą kontaktu między war- stwami pstrymi a warsbwami magurskimi. W tym celu zbadano cztery profile. to w kierunku od SW na NE: Szymbark Ruski, Siary, Folusz, P,agorzyna (północna część "półwyspu HaTklO'Wej"). Odległość skrajnych punktów, mierzona prostopadle do rozciągłości struktur tektoni,cznyoch,"

wynosi około 20 km.

LITOLOGIA I MIKROFAUNA STREFY KONTAKTOWEJ

" Zasadnicze następstwo warstw

w

obrębie strefy kontaktowej stano-

wią (od dołUJ): a) czerwone i zielone łupki ilaste z wkładkami piaskO'W-

CÓW, b) zielone łupki z rudami manganu (te ostatnie :mogą również wy- stępować w czerwonych łupkach), c) kompleks szarozielonych zwykle piaszczy.stych margli I("ma.r.gle z globigerynami"), 15+7 m miąższości,

d) ciemnopopielate i ,czarne mułowce z piaskowcami glaukonitowymi"

(iWa'rstwy m.a:gurskie). "

(2)

Próba korelaeji wiekowej wars,tw magurskkh

o

3 6 9km

A

~' D2~3K-4

A- 5

B-

6

_.-.- 7 8

Fig. 1. SZ'kic tektoniczny północnego brzegu płaszczowiny

magurskiej w okolicy Gorlic (uproszczony) według

H. Swidzitisklego .. .

Tectonic map (simplified) of the northern margin of the Magura na'Ppe in the region of Gorlice, aftell' H. Swidzitiski

1 - przedpole pła8'ZJCZOwlny mllil1l\ll'Bk1ej; 2 - płesZCWWina'

ma.gumka; 3 - llnia nasund.ęc:la płasreww1n.y IIllI€lW'Bikle,l;

. 4 - płat K'luozowej; 5 - strefa facjalna. warstw maguniklcll

z pi6SJtowcaaili g1Mlik.onl~l; 6 - By,m fa.cjaJ.na wlllratw ma.gumk1ch z plia.skowca.mi miJroWylm1; 7 - pO'łudn1owo-m­

chodnia granica Syefy fa.cjaJ.nej warstw ma.gurSlklch z p1a- skOWcaml glauko,nd.towym1; 8 - m1e,lsc.a. pobr&n1e. próbek 1 - forefleld of Magum na.ppe; 2 ~ MBgura ·nappa; 3 -

overthł'ust llne ot Magura nappe; 4 - Kluczowa tecton1c patch; .(i - .fac1aJ. zoneof Ma.gum beda 'WII,th gla.uoon1tlc sandston.es; 6 - fac1aJ. zone ot. Miagura. bedli wLtll m1caceous sandstones; 7 - soutbwestern bOund"ary of tac1eJ. zone of Magura bada wl1lh' gIauc.on!Jti'C saaldstones; 8· - looeJ.1t1es ot collecting sam,ples

621

Kompleks margli z globigerynami nie .był dotychczas wydzielany ani lito1ogicznie, ani też mikrod:aunistycznie. Charakter litologiczny tego kompleksu jest zmienny. Najwyraźniej jest on wyodrębniony wiPago- rzynie

na

"półwyspie Harklowej", ~dzie tak podściełające. go . warstwy pstre,' jak i nadległe iWarstwymagurskie mają wybitnie łupkowy rozwój.

Kompleks ten wykształcony jest tutaj iW postaci 'l-metrowego pakietu

szarożótłych, pelitycznych . margli z trzema cienkimi wkładkami drobno-

- I

~

I

I

i

!

I l

I

I

j

I

·1

l

I j

!

I

!

(3)

ti22 Jii.dwiga Blaicher, Wacław SIkora

żiarnistych piaskowoow glaukonitowych i bardZó wyraźnie odcina się od podściełających

go

i nadległy~h utworów.

. W pozosta.łych przekrojach margle z globigerynami nie zaznaczają się już tak wyraźnie pod w~ględem litologicznym. W przekroju Folusza

;wykształCOlJle są one .w poStaci ~bołupiących się mułow.oow margli- stych, zawierających w górnej części wkładki czarnych łupków oraz 10 Cm soczewkę gruboziarnistego piaskowca. Miąższość ich wynosi tutaj 6,5 m. W przekroju Siar poziom margli z glo.bigerynami rozwinięty jest w postaci szarych piaszczystych margli. Na granicy z podściełają'cymi

je ,zielonymi łupkami widoczny jest kontakt tektoniczny (zlustrowania' i strzałka), tak że nie jest !wykluczone, iż najni'ższa część margli jest wy-

ciśnięta tektonicznie. W środku .pakietu występuje 3,2 m miążsżości ławica piaskowca glaukoriitowego, przykrytego ,ciemnopopielatymi łup­

kami magurskimi. Sza:rozielonawe margle występujące ponad tą ławicą ŻSJwierają wkładki cZarnych łupków. Sumaryczria miąższość kompleksu margli, łą~zniez ławicą glauko,nitową i łupkami magurskimi, wynosi.

około 6m;

Najmniej wyraźnie zaznaczają się margle z globigerynami w najbar- dziej południowym przekroju -

w

przekroju Szym'barku Ruskiego. Nie

tworzą one tutaj, jak w innych przekrojach zwartego kampleksu ale

występują w pDl$taci wkłaciek wśród zielonych, ilastych mułowców.

Niemniej 6-metrowy paki~t, w którym występują wkładki margli, ~ stał. iW)7dzielony tutaj róWnież jako ogniwo margli z globigerynami .

. Pod względem litologicznym przejście od warstw pstry"h do. warstw

magurskich ma szereg wspólnych 'cech z przejściem od "podmenilitowego eocenu" do warstw menilitowy,ch.Podobieństwo to występuje szczegól- nie jaskrawo, jeżeli lWeźmiemy do porównania serię okienną (Ropa, Grybów), ,gdzie na kontakcie brak jest rogowców, a warstwy menilito- we są rozwinięte w postaci wapnistych łupków. .

Na podobieństwo pewnych odmi.an łupków menilitowych do łupków

magurskich lub podmagurskichzwracano j~ż uwagę parokrotnie (J. Burtan, S. Sokołowski, 1956; M. Książkiewicz, B. Lesko, 1959). Pci-

dobieństwo to należy jes'zcze raz podkreślić. Na przykład część łupków

grybowskich i margli podgrybowskich LW oknaoh Ropy i GrY'bowa jest bardzo podobna <3,0 'łupków ma-gurskich.

W obydwóch kontaktach :żauważasię następujące wspólne cechy:

l. łupki koloru czerwonego nigdy nie dochodzą do. kontaktu z war- stwami menilitowymi i magurSikimi; . '

. 2. iW stropowej części warstw pstrych i "eocenu podmenilitowego"

pojawiają się rudy manganu; .

3. IW spągu warstw menilitowych występują margle globigerynowe, w spągu warstw magurskiCh natomiast margle z globigerynami;

4. w warstwa'ch magurskich stwierdzono wkładki typowych łupków

menilitowych z nalo,tami jarozytu i kryształkami gipsu;

5.' lWoibu strefa:chprzed osadzeniem się margli globigerynowych z jednej strony i margli z globigerynami zc4'ugiej, zaznacza się na ogół

zmniejszenie dopływu materiału detrytycznego.

W czerwonych i zielonych łupkach z wkładkami piaskowców i w dolnej ,części zielonych łupków z rudami manganu występuje mikro-

(4)

Próba korelacji wi€ko.wej war~tw magursk,ich 62~

fauna aglutynująca, prawie wyłącznie długowieczna. W skład tych ze-.

spodów wchodzą następujące gatunki: . " '.

Rhabdammina' discreta B r a d y Dendrophya excelsa G r z y b Q W s k i Reophax'piluli!era B r a d y

Reophax subnodulosa G r z y b o w s k i Glomospira glomerata (O r z y b Q W s k i) Glomospira ,irregularis (G r z y b () w s k i) Glomospira charoides (J () n'e s et P ark e r) Lituotuba Iituiformis Br a d y

Trochamminaides divers. sp.

Haplophragmoides 'scitulus Br ad y

Haplophragmoides walteri (O rży b o w s k i) var. parvulus B 1 a i c h er

Recurvo'ides divers. sp.

Ząbki ryb

C1 A C F F R- C R

e

F A C

W g,órnej części zielonych łupków z rudami manganu, obo,k powta-

rzających się wyżej wymienionych gatunków aglutynującej mikrofauny,

zjawiają się już lwapienne formy planktoniczne. Występują tutaj gatunki:

Globigerina,dissimiZis C us h m a n et B e r m ud ez' Globigerina eocaena G fi m b el

Globigerina yeguaensis We i n z i er 1 et A p P 1 i n Pseudohaslige'rina micra (C Q 1 e)

Turborotalia rotundimarginata (S u b b Q t i na)

Turboratalia cf. centralis (C li s h m a n et B e r m u d e z) !

W margla:cih z globigerynami mikrofauna występuje w zespola'ch

aglutynuj.ąco-wapiennych lub wyłącznie wapiennych. WśrM,.gatunkÓ'W

aglutynujących, które zna'jdują się róWnież wpodściełającyeh zielonycli

łupka'ch, zaznacza się prawie masOowo gatunek Haplophragmoides war- teri (G r zy b o iW S ki) var. paTtmlus B l a i c -h e r i poza tym Cy- stammina d. pauciloculata B r a d y.

Mikrofaunę wapienną reprezentują przede wszystkim gatunki plank- tcniczne. IWystępują tutaj: Globigerina dissimiZis C u s -h ID a n et B'e r- m udez - górny eocen + miocen (A. R. Loeblich i i-nn., 1957), G. offi- cinaHs S u b b c t i na - najwyższa część gÓ!I"'nego eocenu + cligocen (N. ,N. Subbotina; 1953), G.postcretCLCea Mja tl uk - na1WYższa część

eocenu

+

oligccen (Mjatluk E, W., 1950; N. N. Subbotina, op. cit.)~

_ G. ampliapertura. B o 11 i - riajwyższa część górnego eocenu + dolny oligocen (A. R. LoebUch i inrt., op. ~it.); G. venezue!ana He d b e r g ...:..

środkowy eocen +cligocen (H. D. Hedberg, 1937; A. R. Loeblich i innL op cit.), G. yeguctensis W e i n z i e r l et A p P l i n - dclny' eocen + cli-,

1 W ce1u określe:n.1a częstości wYBtępomwia (l8obnlków P06Zczególnyoh gatlltllków przyjęto.

schemat M. Glae.ssnera. (l94i1) , p. 217: R(rare) = 3-5, F(few) = 6-10, Q1{-common) ~ 1~5,.

A(abunda.nt) = ponad 25.

! GatUnek ten, oznaczony zgodD1e l1l synonim1kąN. N. Bubbot1ny (op. cit.), ~otyl$ny jest.:

w górnej części górnego eocenu - w środkowej i górnej części blelogllńsk1ego horyZOIłW na,

'północno~l1la.chodn1m xaukae1e, na Krymie, Man.gyszła.ku 1 W Uatjw-cIoe (atreta GZobłl1erlnoideat

CIOTII1Zob/Jtus i dutych globigeryn oniIa, strefa BoZimn/J). .

(5)

624 Jadwiga Bladcher, Wacław Sikora

--~---

gOocen {A. R Loeblich i inn. op. cit.; W. A. Berggren, 1960), G. linaperta F i n l a y - dan

+

eoc'en (H. D. H Q r n i b r Q ok, 1958), Globigerinoides mexicanus (e u s h m a n) - śro.dkowy i górny eocen {A. R Loeblich op. cit.), Catapsydroxunicavus B Q lIi, L <> e b l i c h,T

a

p p a n - środ­

kowy eocen

+

miocen (A. R Loeblich i inn., op. cit.).

Poza wymienionymi gatunkami występują·· w zespołach mikrofauny margli z globigerynami liczne, nie dające się oznaczyć globigeryny.

to formy zgniecione, połamane lub nieczytelne wskutek złego wyprepa- rowaniaz materiału skalnego .. Obok f()orm pl~ktonicznyc'h . występuje

w tych zespołach wapienny bentos: Quinqueloculina sp., Robulus-Lenti- cuZina sp., Lagena sp., Guttulina sp., Nonion Sp., Balivina ~.p., Bulimina

et

sculptilis C us rh m.a n, Uvigerina sp., Angulogerina angulosa W i l- i a m s Q n, TTifarina sp., Discorbis sp., Eponides umbonatus (R e u s s), Gyroidinoides gyrardanus (R e u

s

s), ValvulineTia sp., Alabamina sp., Asterigerina d. bracteata C u s h m a n, Cassidulina sp., C. subglobosa B r a d y, Cibicides ungeTianus d'Orb., C. pseudoungeTianus C u s h m a li, C. d. lobatulus (Wal ker et J a c Q b), C. sp. W pro.filu poziomym

. margli z glOobigerynami wzrasta ilość wapiennych gatunków mikro-

faUhy z południa na· .północ. ' .

Z najważniejszych gatunków przydatnych dla korelacji należy wy-

mienić: Globigerina officinalis S u b b Q t i n a i G. postcretacea M ja t- l u k. W Karpatach flisz9wych {B. L e

s

k Q, Q. Samuel, 1960; J. Blaicher, J961) gatunki te poja,wiają się najwcześniej

w

podmenilitowych marglach globigerynowych, a na północno-zachodnim Kaukazie (N. N. Subbotina, .

. op. cit.!) w najwyższej części biełOoglińskiego horyzontu (strefa Bolivina) .•

Mikrofauna warstw magurskich jest ilOościoWOo uboższa. Zespoiły charakteryzują nielkzne globigeryny, poza tym wapienne bentoniczne fOormy: boliviny, Pulvinulinella d. danvilensis H Q V e et Wal a c e, gÓT!Iloeooe[1skie oj oligoceńskie gatunki chilostomelli, AsteTigerina cf. pla- norbis d'O rb., Cibicides lopjanicus M j a t l u k .(E: 'W. Mjatluk, 1950 - górna część dolIiomenilitowej ,,swity" -oligocen, masowo - !Warstwy

łopianieckie - oligocen), C. ungerianus d'O rb., C. pseudoungerianus C u s h m a n, ponadto występują tutaj krzemionkowe formy: Hyperamina elongata B r a d y, igły gąbek i nieliczny gruboziarnisty, aglutynujący

bentos.

.WNIOS'KI

Mikrofauna margli z globigerynami z Szymbarku, Siar, Folusza, Pa- ,gorzyny odpowiada gatunkowo śCiśle mikrofaunie margli globigeryno- IWYch jednostek zewnętrznych (skolska, śląska i okienna). Różnicę sta- nowi tylko mniejsza ilość ·ooobników. Paraleliza·cję tę potwierdza fakt,

że tak IW grupie zewnętrznej - w stropowej pa'rtti "eocenu podmenili- towego", jak i w zielonych łupkach z rudami manganu w jednostce magurskiej, zaznacza się strefa mikrofauny aglutynującej z globigery- nami. Porównując pod względem mikrofaunistycznym nasz profil z kla- sycznym profilem północno-za,chodniego Kaukazu, mo'żna stwierdzić,

. że mikrofauna margli z globigerynami odpowiada siódmemu poziomowi' mikrofaunistycznemu N. N. Subbotiny (1953) na p6łnocno-zachodnim

Kaukazie.

(6)

Próba korelacji wiekowej warstw magul'!sldch 625 Na podstawie mikrofauny i litologii moma wyciągnąć następujące

wnioski:

1. Wydzielone lito logiczni e szarozielone maxgle z globigerynami, na kontakcie między pstrymi łupkami a warstwami :magurskim.i, tego'

samego wieku. .

2. Margle z globigerynami, mimo ~wnych· różnic' litologicznych,

odpowiadają zespołami mikrofauny podmenilitowym marglom globigę.;.

rynowym. . . .

·3. Spąg wars:tw magurskich strefy fa'cjalnej z piaskowcami glauko- nitowymi odpowiada spągoWi warstw menilitowych.

4. Wiek margli z globigerynami w północno-wschodniej ,części płasz­

czOwiny magurskiej i wiek górnej części podmenilitowych margli globi- gerynowych w grupie '~ewnętrznej reprezentuje najwyższą część gór- nego eocenu.

Autorzy w tym miejscu chcą wyraźnie podkreślić, że umieszczając

podmenilito,we margle globigerynowe w najwyższej części górnego eocenu opierali się wyłącznie na. mikrofaq:nie w nich występującej.

Przyjęcie takiego wieku sugeruje, że wyżej. leżąca seria meni1itowo-

krośnieńska za'czyna się już w oligocenie, co jest sprzeczne z górno-

eoceńskim wiekiem dolnej granicy serii menilitowo-krośnieński.ej, okre§- . lonym na podstawie makrofauny, głównie dużych otwornic, zgodne jest

natomiast z wiekiem tej granicy określonej na podstawie ryb. Zagad- nieni.e dlaczego wiek dolnej granicy serii menilitowo-krośnieńskiej, przy

założeniu jej jednowiekOlwości, określony na podst.a.wie skamieniało­

ści znajdowanych w piasJwwca,ch (duże otwornice, mszywioły), różni sii.ę

od wieku określonego na podstawie mikrofauny i ry.b, które znajdy- wane w łupkach, wymaga w najbliższym czasie wyczerpującego wy jaś-. nienia.

. 5. W spągowej partii warstw magurskich (około 200 m miąższoŚci)

w zespołach mikro,fauny zaznaczają się już młodsze elementy. Mikro- fauna ta do pewnego stopnia da się korelować z mikrofauną dolnej

części warstw menilitowych.

Karpacka Stacja Terenowa IG Nadesłano dnia 11 czerwca 1961 r.

NSMlENNICTWO

BERGGEEN W. A. ~1960) - Some planktonie Foraminifera from theLoweil" Eocene (ypresian) of Denmarky and Northwestern Germany. Acta Uniwer.

Stockholm., ContribuUonns in Geol., 5, nr 33, p. 42-108. Stockholm.

BLAICHER J. (1961) - Mikrof.auna margli globigerynowych z rejonu fałdu Pod- z,amcza. Kwart. geol., 5, p. 6020-612, nr 3. Warszawa.

BURTAN J., SOroOŁOWSKI S. (1956) - Nowe' badania nad. stosunkiem relgionu magurskiego do krośnieńskiego w Beskidach Zachodnich. Prz. geo[., 4, p. 45'7'-45!8, nr 10. W,a1r,sza.wa.

(7)

626 Jadwiga Bla,Icher, Wacław Sikora·

GLAE8sNER M. F. (1948) - Principles af Mi.kropaleon.tology. Melbourne.

HEDBERG H. D. (19317) ~ Foraml'ntfel.'la of the Middl.e Tertilary CalraJpitaForm1l!tion ()f lNlOrtheastern Venezuela. J. Paleont., 2, nr 81, p. '666--6911. Menas.ca;

HORNlBROOK H. D. (1958) - New Ze.aland Upper Crertaceous and Tertiary fo.ra-

.... - min1feral zones' a'ńd,' sorne ()versea correlationS .. Mi~opalec;m.toIlogy, ł~,

nr· 1,' p. 25~8. Vellington. .

KONIOR K. (1933) - Z badań goologiCznych w Karpatach środkowych między

'Gorlicami a Sanokiem. Rocz. Pol. Tow. 0001., 9, p. 246-278. Kraków.

KSIĄżKIEWICZ M. (1953) - Karpaty fliszowe między Olzą a Dunajcem. Regio-' nalna Geologia Polski, 1, nr 2, p. 305-362. Kraków. -,

LESK'O B., SAIMUEL O. (19S0) - Geołog~a ibradloveho pas·ma. pri podhofi. Geolo- gicke pr~ce. 'Zpravy, 20,p. 13'9-1'50. Bratislava. '

LOEBLICH A. R. and COLLABORAroBS (1957) - Studies in Foramini.fera. U.S.

, Nat. Mus. Bull., 215, p. 1':""323: Washington. '

MHTJIIOK E .. B. (1950) - CTpamrpa<PHSI <PJlHIUeBhlX ocaAKOB OOBepHbIX KapnaT B CBeTe AaHHbIX <paYHbI <popaMHIDI<pep. M:mtpo<PayHa CCCP, 4, erp. 225--

278., JIemmrPaA-MocKBa.

SI~ORA W. '(w druku) - Uwagi o stratygrafii seriimagurskiej w okolicy Szym- barku Ruskiego. Kwart. geol. Warszawa . .

ŚWIDZIlSrSKI H. 1(194'6) - Gazy ziemne w Bieśniku koło. Gorlic. Nafta, 2, nr 5, , p. 158--'11'59. Kraków.

SWIDZmSKI H. (195'3) - Karpaty fliszowe między Dunajcem a Sanem. Regio- nalna Geologia Polski, 1, nr 2, p. 362-418. Kraków.

CYBBOTHHA H. H. (1953) - Hcx:onaeMhIe .<pop8l4Hmr<pepbI CCCP. rJI06Hrei>HmrAbI,

raHTKeIlH,lĘhI H rJI06OTPl?łKaHbI. TpYAbI BHJ1:rPH, HOB. cep., Bbm. 76,

C'rp. 39. JIemmrpa,n;-MO<:ItBa. '

TOKARSKI A. (1946) - Zachodnia część fałdu Mrukowej oraz możliwości' ropne terenu Pielgrzymki i

.

Fołusza. Nafta, 2, p. 3'/18--385, 416-422. Kraków. .

JI,zumra EJIJllłXEP, B~aB CHKOPA

rrOfILlTKA B03PACTHO:A KOPPE.JJJIQHU MArYPCKHX CJIOEB' BOCI'OlJHo:A 'lAcm MArYPCKO:A ~HHbI

C OTJlOxmIDł1lMH BlIEIlIlłEit I'PYI1IILI

Pe310Me

B 1953 ro~ M. KceIDKKeBK'lOM B 3~O:lt 'laCTH MarypCKo:lt IIJIiLmeBHlILl 6wm 1llJAeJIem.r ABC 41aD,BH MaI'YPCKIIX DtlC'iamntOB: ceBepHlUI - rJIayxOHH:rOBhle DticqamIKH H IOmI311 - cmo- ,D;Hcn,re ne<:tllłJllilXH. AHanoJ'HIłHoe DO,Iijla3Ae.rreHRe MO:amO TalOKe npHMeHHTl> lI:. Marypcxo:lt

. ·nnimieBBBe li: BOCTOKY OT p. )l;YJillen;. HCCJIeAOBaJłWI, DOH3BeAeBBhle aBTOpOM, EacaIOTCH KO.BT11J[T8.

Mex,uy necrpMMH HMarypCKHMH CJIOHMH. C STo:lt n;em.ro H3yoraJmCJ, <reTLIpe npo4lHlIll - B IIIHM·

6apKePycxOM, Pmpax, «lIom.ymy H naromme. KpoMe Toro, AIDI MB:KP<>$ay.HHC11f'.IecKBX co- DOĆTaBJIeHB:lt B3H'I1iI nPo6:bI oTo6pamn.Ie «li. IIIHMaxOBCKO:lt H3 'KOHTlIlITa DecTpl'>lX H MarypcKBX CJIOeB Ha Kmo'leBCKOM OCTaHD;e,

(8)

Streszczenie ' 627

B lIPe,Zl;e.JIaX lWHTaKTHoI 30Hhl Ha6mo,Zl;aeTC1I CJIem'IDmag DOCJIe,Zl;OBaTeJThHOCTb CJIoeB (Hll'lH- 'HiUI CHH3Y): a) xpacm.Ie H 3CJIeBLle CJI8HII;LI C npoIIJIaCTKaMH D~OB; 6) 3en:eHhle

cnam:iM

C PY,ZI;aMII MI1pra~;,' B) KOMnJIeKC cepO-3eJleHLIX" 06:&I'IH0 DCC'lRHHCTLIX Mepre.rre:lt MOID;ROCTLlO

5 - 7 M (Mep~ C rJI06mpHHllMH), r ) TeMHODODe.m.m.re H 'IeplllaIe arreBpOJlHThI C mayxomtro- ,JIIJIMH OCC'IBHIIKaMII (MaJ'YPCKII;e CJIOH). B 3BeHIoe "a" H B lIIDIQleli: -.JaCTH 3BeHR ,,6" BCTpe'IaeTC1I arrmoTHHHPOBa.HHaJI, DO'ITH H~rmTeJlI,HO ,ZI;OlD'OBe'IHl11l MHKpOlpaYHa H3 ceMe:itCTB: Astrorhizi- doe, Hyperamminidae, Reophacidae H Lituolidae. B Bepmel 'IRCTH 3BeHa ,,6" Hap1I.D.Y C arrmoTHHH- pOBallHI>lMH BH,ZI;aMH 001lBJl1llOTC1I DJIaHKTOHIDde (IoPMH -TJI06mepHThI. H T}'p6oPOT_

(Globigerina dissimilis Cush. etB erm., TUrborotalia centralis Cush. et Berm. H ,ZJ;P.). B M~

reJIllX C rJI06mepHHaMB: B arrmoTHHHpoBaHHD-H3Becnr.OBIilX HJlHHCKJllO'iJlITeJn>HO H3BCCTKOB:LIX KOMDJIeKC8X Bcrpe'lRlOTC1I MHOrO'lHCJIeHIDde HeolIPe,Zl;eJDIMbre rJI06mep:wn.r, a TlIlOKe P1I,ZI; BH,ZI;OB~

a HMeHHO: Globigerina officinalis Sub., G. postcretacea Mja t1. H G. ampliapertura Bolli. Bcrp6-

. 'IReTC1I Ta.K:Hre H3BeCTKOBLIII: 6eHTOC, cpe,ZI;H KOToporo Ha oepBLIII:' OJIaB BIil6HBalOTC1I ~ H3 cc-

MeliCTBa Buliminidae. B rOpH30HTaJIbHOM Dpocl>HJIe 00 HRJIPaBJIemuo IOC OT'IeTJIIDlO DO,ZI;'Iepm- .BaeTC1I. }'JleJ1lI'reHHe KOJIH'IecTB8. H3BCCTKOHLIX BH,ZI;OB.

B MHKpocl>aYHe MarypCKHX CJIoeB 3aMe'IReTC1I HeKoTopoe o6e,ZI;HeHHe. BCTpe'IReTCB: 3Aecb HeMHOrO'lHCJIeHHl>Di H3BeCTKOBJ.:l:it DJIaHKTOH H 6eHTOC (Bamleimme cl>OPMH3TO Asterigerina cf.

planorbis d'Or b. H Cibicides cf. J'opJanicus Mj a t 1.), mJllil ry60x H HeMHoro'lHCJIeHHlill arr.llIOTHIDl- poBaHHldii: 6eHToc.

MHxpocl>ayHa Mepren:e:it C rJI0611I'epHHllMH H3 1IIHM6apxa PyCKoro, CHap, ~OJlbyma, IIoro- JKHHIil'H Kmo'IOBO:it B OTHOmeHHH BH,ZI;OB TO'lHO OTBe'IReT MHKpocI>aYHe OOAMeHHJlHTOBIiIX rJI06H- repHHOBI>1X Mepre.rreli BO BHemHC:it rpynne. OTJlH'laIOTC1I TOJIbKO MeHbIDHM XoJlH'IeCTBOM mr.n;mm:-'

. ,ZI;OB. CoDOCTa.Brui1I lIPocI>HJIb H3~ aBTOpaMH C KJIaCCll'ieCKBM npocl>HJIeM CeBepo-BOCTo'I-

Horo :iCaBxa3a, MOlKHO KOHCTaTHPOilaTh, '!TO MHKpocl>ayHa Mepren:e:it' C rJI0611I'epHHaMII OTBe'IReT MHKPocI>aYHHCTH'IeCKOli 30Re Bolivina H. H. Cy660THHlil (1953).

Ha OCHOBaHHH MHKPocl>aYHHcTH'IeCKOrO H JlHTOJIOrH'IeCKOrO H3Y'IeHH1l MOll!JlO. C,ZI;eJIan. CJIe.D.Y- IOritHe BLIBOAlil:, a) MepreJlH C rJI06mepHHllMH MHMO HeKOTOpliIX JlHTOJIOrH'IeCKHX OTJlH'IiI:It orne- 'IaJOT 00 MHKpocl>aYHHCTH'IeCKBM KO~excaM OOAMeHHJIHTOBLlM rJI06mepHHoBlilM MepreJI1lM;

6) DO,Zl;Onma MarypCKHX CJIOeB C rJIaYXOHHTOBlilMH oec'Illli:m:aMu OTBe1Jll6T OO,Zl;OmBe MeHHJIHTOBLIX CJIOeB; B) MepreJIH C rJI0611I'epHHllMH 11 ceBepD-BOCTO'lHoii 'IRCTH MarypCKO:it e,IJ;HB:lill\&I H BepXIDI1l 'IRCTIo OOAMeHHJIHTOBlilX rJI06mepHHoHLIX Mepren:eli Dpe,Zl;CTaBJIlIlOT Bepm Bepmero 3OIlCHa;

r) B OO,Zl;OmBe MarypCKHX CJIOeB BCTpC'IaeTC1I MHKpocl>aYHa, KOTOPYlO B HeKoTopoli CTeneHH MOll!JlO CODOCTaBJl1lTh C MHKpocI>aYHoli HHlI!JIe:it 'IRCTH MeHHJlHTOBIiIX CJIoeB. .

Jadwiga BLAICHER, Wacl:aw SIKORA

A'l'TEMPT·.TO CORRELATE THE MAGURA REDSIN' EASTERN PART OF MAGURA NAPPtE WITH SEDIMtENTS OF EXTERNAL GROUP

Summary

In 1953, M. Ksi~zkiewicz distinguished in the western part of the Magura nappe two fades, of Magura sandstones (layers): a northern facies of glauconitic sandstones and a southern facles of micaceoussandstones. A similar division may also be applied to the Magura nappe east of the Dunajec river. The authors' ,investigations deal with ihe contact between the variegated beds and the ~agura

(9)

1128 Jadwig.a Bla,icher. Waclaw Sikora.

- - - -

beds. For this purpose they examined four: sedions:at Szymbark Ruski, at Siary, at FoluBZ. and .at· Pagorzyna. In order to compare the microfauna, they used 'samples collected by F. Szymakowska from the contact 'zone of the Variegated beds with the Maguia beds in the iKluczowa tectonic patch.

In general, in ascending order the succession of beds within the contact zone -is as follows: a) red and green shales with sandstone intercalations, b) green 'shales with manganese ores, c) a complex of greyish-green, usually arenaceous, marls of 5to 7 m. thickness ("globigelrina marls"), d) dark-grey and black silts tones with

.glauconitic s and stones '(Magura beds). In memlber "a" and the lower part of

member "b", an agglutina.ting, mostly longlived, micrafauna appears comprising thefami:lles: Astrorhizidae, Hyperamminidae., Reophacidae and Lituolidae. ~he

-upper part of member "b" contains, besides agglutinating species, planktonic - '(;lobigerina and Turborotalia' forms' (Globigerina dissimilisC u S' h m a n et Be r- 'm u d e z, Turborotalia centralis C u s h m a n e t Be r mud e 2', et alia). In

the Globigerina marls, in , agglutinating-calcareous or in exdusively calcareous .assemblages, numerous globigerinae appear which are non-identifi8Jble; besides them, various specie1s occur such as: Globigerina officinalis Sub., G. postcretacea M j a t 1 u k and G. ampliapertura BoIl i.

Here also .appears a calcareous benthos amidst which of greatest significance are ,species of the Buliminidae family. In' the horizontal profile, advancing from

;south to north, distinctly an increase in number of calcareous species may be

obse'l."ved. .

The microfauna of' the Magura 'beds shows a certain impoverishment. Here ' appears sparingly a calcareous plankton and benthos(important forms are here Asterigerina .cf. planorbis d' 0 r b. and Cibicides cf. lopjanic'Us M j a t 1 u k),

<spiculae of, sponges and, not numerous agglutinating ibenthos. As to species found, the mkrofauna in the Globogerina marIs from S7;ymibark Ruskl, Siary, Folusz, Pagorzyna and Kluczowa corresponds closely to the mi-crofauna o·f the sUb-menillte -GIobigerina marls known from .the eprternal group. The difference consists merely 'in a smaller number of specimens !found, The comparison o.f the profile examined .by the .authors with the classical profile of the 'northwestern Caucasus Mountains ,shows that the microfauna in the Globigerina marls corresponds to the mlcro-

faunal.BolivIDa zone mentioned by N. N. Subbotti:na (1953).

On the basis of lboth microfauna and lithology examined the following con- dusions 'may be drawn: a) disregarding some Hthological differences, the Globi- .gerina marls correspond in thedr microfaunal assemblages to the sub-menilite

Glabigerina marls; ib) the bottom strata of the Mrugura beds with glauconitic sandstones correspond to the bottom strata of the menilite .beds; c) the Globlgerina ' marIs in the northeastern part of thel Magura unit and the upper part of the· sub-

-menilite Globigerina marls of the external group both represent the highest part -of the Upper Eocene; d) in the bottom part of the Magura beds a microfauna .appears which to some degree may be correlated with the microfauna of the loweI: part of the menilitei beds.

..

Cytaty

Powiązane dokumenty

czenie puszczyka na tym terenie wynosiło 2,6 pary/10 km2, przy czym jedna trzecia ogólnej liczby terytoriów znajdowała się w wielogatunkowym starym lesie pochodzenia

lrliOiległy do diominujących 'kierunlków foliacji osłony metamocfimnej. Wydaje się więc, Źle jest to.. BUDOWA GEOLOGICZNA GÓRNEJ CZĘSCI DOLINY KOSCIELISKIEJ

Warstwy beloweskie wykazuj~ zdecydowanie wi ~ksze zr6inicowan i e ' skamienialo~ci SladoWych nii formacja magurska (fm) czy pstre lupki z 1:.abowej.. Analogicznie, we

(różne gatunki), HOr1nosina ovulum (małe okazy), Hyperammina grzybowskii i Glomospira grzybowskii występuje w łupkowej partii warstw 'inoceramowych (war- stwy te

W rejonie okna Mszany Dolnej, ,zapewneskrE:Cajllc ,ku polud- niowi, znika definitywnie pod pokrywll p~zowiny magurskiej i tylko nieznacme jejszczlltki uleglY

Rozkłady miąższości ławic poszczególnych typów piaskowców są podobne do stwierdzonych dla dolnych warstw łąckich, przy czym wzrasta tu udział gruboławicowych

Poziomy faunistyczne warstw grodzieckich florowskich wschodniei części Górnoślqskiego.. Zagłębia

Praca siły grawitacji nad sputnikiem, poruszającym się po kołowej orbicie, jest w ciągu połowy jednego obieguA. Dodatnia lub ujemna, zaleŜnie od którego punktu orbity