SURVIVAL
Survival – podstawowe zasady Lista priorytetów survivalowych:
Nastawienie psychiczne – zawsze na pierwszym miejscu. Umiejętność zachowania spokoju i działania zgodnie ze strategią S.T.O.P jest podstawowym warunkiem zapewnienia sobie bezpieczeństwa w sytuacji survivalowej.
Ogień – Schronienie – Pierwsza pomoc – nie sposób uznać którykolwiek z tych elementów za ważniejszy od pozostałych. W zależności od sytuacji każdy z tych elementów może znaleźć się na pierwszym lub ostatnim miejscu pośród tej trójki. Jednak potencjalnie są to najistotniejsze czynniki, które zapewnią nam przetrwania.
Nasze umiejętności i ekwipunek musimy przygotować tak, aby zabezpieczyć te potrzeby. Jeśli wpadniemy do lodowatego potoku zimą priorytetem będzie ogień, jeśli złapie nas burza śnieżna na szlaku w pierwszej kolejności musimy szukać schronienia, a jeśli odniesiemy poważną ranę musimy natychmiast zatrzymać krwotok.
Sygnalizacja- następne w kolejności będą umiejętności i sprzęt związany z sygnalizacją.
W końcu chcemy jak najszybciej wydostać się z opresji i wrócić bezpiecznie do domu. Przygotujmy się więc tak, aby dać szanse ekipie ratunkowej na odnalezienie nas. W wielu sytuacjach najlepszym rozwiązaniem będzie pozostanie na miejscu i sygnalizacja swojej pozycji. Telefon komórkowy, gwizdek, latarka i techniki ognisk sygnalizacyjnych to podstawowe wyposażenie i umiejętności.
Woda- w pewnych sytuacjach odwodnienie już po paru godzinach może być uciążliwe i niekorzystnie wpływać na nasze zachowanie – mimo to umiejętność zdobywania i uzdatniania wody moim zdaniem zasługuje dopiero na to miejsce na liście priorytetów survivalowych. Mamy stosunkowo dużo czasu aby wydostać się z opresji lub zostać znalezionym zanim brak wody stanie się dużym problemem.
W naszych warunkach nie grożą nam poważniejsze konsekwencje, zakładając oczywiście, że na czas odnajdzie nas ekipa ratunkowa. (Oczywiście nie nakłaniam do spożywania nieuzdatnionej wody
– ale jeśli miałbym wybór – paść z wycieńczenia albo napić się z kałuży to długo bym nie myślał). Naczynie pozwalające zagotować wodę powinno być elementem każdego zestawu awaryjnego.
Pożywienie – Jeśli jesteś w terenie w sytuacji kryzysowej tak długo, że musisz zacząć pozyskiwać pożywienie to trzeba przyznać, że wpakowałeś się w niezłe kłopoty. Moim zdaniem, jeśli masz pożegnać się tym światem i pozostać w terenie na zawsze to stanie się to dlatego, że: zamarzłeś, odniosłeś poważne obrażenie, doszło do śmiertelnego przegrzania, umarłeś z pragnienia. Śmierć głodowa wydaje się najmniej prawdopodobna. A należy pamiętać, że niedokładne szkolenie w zakresie dzikiej kuchni może zaowocować poważnym zatruciem przy błędnej identyfikacji rośliny.
Jeśli planowałbym wyjazd, w którym brałbym pod uwagę pozyskiwanie żywności, to wziąłbym solidny sprzęt służący do tego celu.
Uważam, że w naszym zestawie przetrwania powinniśmy przenosić pełnowymiarowe, w pełni funkcjonalne przedmioty. Przedmioty, które dobrze znamy i potrafimy wykorzystać. A cały ekwipunek powinniśmy ograniczyć nie konkretną liczbą przedmiotów ale wagą i objętością jaką jesteśmy skłonni zawsze zabierać ze sobą.
1) Telefon z naładowaną baterią i z zainstalowaną aplikacją ratunek.
2) Nóż – dobrej jakości. Dla większości turystów będzie to nóż składany lub scyzoryk – nie ma w tym nic złego dopóki są to konstrukcje dobrej jakości. W 99 przypadkach na 100 rozpalimy ogień
bez użycia noża. Narzędzi używamy tylko wtedy gdy to jest konieczne – minimalizujemy ryzyko wypadku. Nóż przenoszony na szyi wraz z krzesiwem i rozpałką stanowi samodzielny zestaw przetrwania.
3) Zestaw do rozpalania ognia – 100% płomienia a nie szansa na płomień. – ogień przyczyni się również w wielkiej mierze do naszego przetrwania – da ciepło, ogrzeje nasze schronienie, pozwoli uzdatnić wodę i przygotować posiłek. Jest też doskonałym narzędziem do sygnalizacji.
4) Butelka – najlepiej przeźroczysta aby wiedzieć ile mamy wody i wykonana z materiału, który pozwala zalać ją wrzątkiem. Umożliwi zbieranie i przenoszenie wody.
5) Kubek metalowy – najlepiej z pokrywką. Rozwiązuje problem uzdatniania wody i umożliwia przygotowanie posiłku.
6) Tabletki do uzdatniania wody + worek – nie zawsze będzie możliwość zagotowania wody – prosta tabletka rozwiąże problem a wraz ze specjalnym workiem zajmuje bardzo mało miejsca.
7) Paracord lub inny sznurek – przyda się do realizacji każdej potrzeby.
8) Latarka + bateria – działanie nocą bez światła jest naprawdę trudne – gdy świeci księżyc to mamy cień szansy na efektywne i bezpieczne aktywności ale najczęściej brak latarki wyłączy nas
z działania. Latarka czołowa pozwoli zachować wolne ręce. Umożliwi ogólne działanie i pozwoli sygnalizować.
9) Apteczka – z taką zawartością jaką umiemy wykorzystać. Poza oczywistym wykorzystaniem opatrunki mogą pomóc rozpalić ogień.
10) Poncho – ochroni przed deszczem w czasie rodzinnej wycieczki, pozwoli zbudować schronienie – umożliwi też np. łapanie deszczówki.
11) Folia NRC – to minimum – pozwala zbudować schronienie. Może służyć jako panel sygnalizacyjny.
12) Kompas – jest wiele sposobów na wyznaczenie kierunków w terenie – jedne bardziej pewne drugie mniej pewne. Nie zawsze można też je wykorzystać – często uzależnione są od tego
czy świeci słońce lub czy widać gwiazdy. Kompas rozwiąże problem. Jeśli wybierzemy urządzenie
z lusterkiem to zdobędziemy kolejną możliwość sygnalizowania swojej pozycji ale za cenę rozmiarów. Będąc w terenie musimy chociaż trochę orientować się gdzie jesteśmy – może wiemy, że na północy płynie rzeka, jest jakaś droga albo tory kolejowe.
13) Odzież – to Twoje najważniejsze schronienie i pierwsza linia obrony – dobrze dobrane pozwoli
Ci wiele godzin spędzić w terenie – jeśli chodzisz po górach to pewnie spotkałeś biegaczy, którzy w praktycznie zimowych warunkach wybiegają na szlak w krótkich spodenkach i bluzie biegowej. Z małym plecaczkiem z wodą. Nie zakładają, że stanie się coś złego – w biegu w czasie wysiłku będzie im ciepło. A co jeśli skręcą nogę?
Czy to takie mało prawdopodobne? Co jeśli będę
w otwartym terenie wystawieni na działanie wiatru i deszczu musieli czekać np. 2h na pomoc w tych krótkich spodenkach? Dobrze dobrany ubiór to podstawa.
14) Racja żywnościowa – dużo łatwiej spakować batonika i paczkę orzeszków niż liczyć na to,
że pozyskamy w terenie pożywienie. Kubek gorącej herbaty połączony z niewielką przekąską doskonale wpłynie na stan naszego ducha.
15) Gwizdek – może nie zawsze będzie słyszalny ale z pewnością daje większe szanse usłyszenia niż krzyk.
16) Prosty zestaw naprawczy – zwykłe rozdarcie kurtki lub plecaka może drastycznie pogorszyć naszą sytuację – zestaw naprawczy, który zajmuje minimalną ilość miejsca może okazać się bezcenny.
W załączeniu kilka przydatnych i pomocnych zestawień graficznych.
Źródła:
, [Dostęp:18.02.2022 r.]
, [Dostęp:18.02.2022 r.]
Jak postępować w razie skażeń i zakażeń
Przygotowanie mieszkania (pokoju, piwnicy) do ochrony przed skażeniami i zakażeniami
Biorąc pod uwagę możliwość ogłoszenia alarmu o skażeniach lub uprzedzenia o zagrożeniu skażeniami i zakażeniami, każda rodzina powinna mieć tak przygotowaną piwnicę, pokój lub mieszkanie, aby te pomieszczenia mogły chronić organizm ludzki przed działaniem opadu substancji promieniotwórczych, środków trujących i niebezpiecznych dla zdrowia środków biologicznych.
Przystosowując do tego celu mieszkanie (piwnicę, pokój), należy mieć na uwadze to, że jego podstawową cechą powinna być hermetyczność (szczelność) i możliwość zapewnienia najprostszej wentylacji. W tym celu trzeba:
• uszczelnić okna odpowiednią taśmą lub watą, a nawet okleić paskiem papieru (taśmą samoprzylepną);
uszczelnić wszystkie drzwi i futryny, drzwi zewnętrzne obić kocem i w odległości 1-1,5 m zawiesić zasłonę z koca (kołdry), która ma pełnić funkcję śluzy;
• uszczelnić dokładnie wszystkie szpary, otwory kominowe, miejsca, w których przechodzą przewody wodociągowe, centralnego ogrzewania, kanalizacji itp.;
• szczelnie zakleić papierem kratki wentylacyjne (ale tak, by w razie potrzeby zapewnić wentylację pomieszczenia). Samoczynną dobrą wentylację mogą zapewnić otwory nawiewny i wywiewny; otwór wywiewny powinien znajdować się 1,5-2 m nad otworem nawiewnym. W przewodzie nawiewnym można umieścić prosty filtr przeciwpyłowy - ramkę z rozpiętą wielowarstwową gazą, a poniżej specjalną kieszeń na zbieranie cząstek pyłu opadającego z filtra (gazy);
• ulepszyć elementy ochronne ukrycia, jeżeli znajduje się ono na parterze lub w piwnicy. Można osypać ziemią zewnętrzne ściany budynku oraz zabudować lub osłonić workami z piaskiem otwory okienne, nie używane otwory drzwiowe itp.
• odpowiedni zapas wody pitnej, żywności, przedmioty pierwszej potrzeby, plastykowe worki na odpadki,
• lekarstwa dla chorych, apteczkę domową, środki dezynfekcyjne, zapasowe oświetlenie, bateryjny odbiornik radiowy itp.,
• sprzęt gaśniczy (np. gaśnicę, koc, wiadro, piasek, łopatę),
• niezbędne przedmioty osobistego użytku.
Należy również przygotować oświetlenie zastępcze. Zalecane jest oświetlenie elektryczne (bateryjne, akumulatorowe). Lampy naftowe i świece zużywają dużo tlenu oraz zanieczyszczają powietrze dwutlenkiem węgla, dlatego ich używanie jest niewskazane. Również nie wszystkie rodzaje gaśnic nadają się do użycia w ukryciach, np. halonowa (wdychanie halonu uwalnianego podczas gaszenia jest szkodliwe dla zdrowia) i śniegowa (podczas gaszenia powstaje dużo dwutlenku węgla). Z tego względu do gaszenia należy używać wody, koców gaśniczych, piasku i gaśnic pianowych lub wodnych.
Przygotowanie budynków gospodarczych do ochrony przed skażeniami i zakażeniami
Aby przygotować budynki gospodarcze do ochrony przed skażeniami i zakażeniami, należy zwiększyć wytrzymałość i ulepszyć funkcje ochronne stodół, spichlerzy, komórek, gdzie przechowywane są plony oraz obór i chlewni z bydłem i trzodą. W tym celu trzeba przede wszystkim je uszczelnić i uniemożliwić przedostawanie się środków skażenia i zakażenia do środka.
Zgodnie z zaleceniami obrony cywilnej, w okresie zagrożenia w budynkach gospodarczych należy w miarę potrzeb:
• uszczelnić sufit warstwą z gliny, cementu lub wapna (2 wiadra wapna gaszonego, wiadro wody, 2 kg soli kuchennej) oraz zasypać piaskiem lub żwirem, część okien zamurować cegłami lub założyć okiennice bądź zasłonić mocnym przeźroczystym plastykiem;
• gliną i pakułami pozatykać szpary w konstrukcjach drewnianych;
• uszczelnić futryny i drzwi, od strony wewnętrznej zawiesić zasłonę z materiału, aby szczelnie przylegała do ościeżnicy;
• zasłonić przewody (otwory) wentylacyjne workami z trocinami, sianem itp.;
• z zewnątrz obsypać ziemią ściany drewniane do wysokości okien albo w odległości 50-60 cm od ściany postawić ściankę z desek lub plecionkę z wikliny i przestrzeń między nimi zasypać ziemią.
• Nawet pomieszczenia niehermetyczne można tak przygotować, by przez kilka godzin uniemożliwiały przedostawanie się do wnętrza niektórych środków trujących. W tym celu zamknięte okna i drzwi należy zasłonić od wewnątrz brezentem, tkaniną workową lub inną tkaniną zamoczoną w wodnym roztworze sody.
Aby zapewnić bezpieczeństwo zwierzętom, należy:
• przygotować wystarczający na 14 dni zapas wody i paszy (zabezpieczonej przed skażeniem);
• wietrzyć uszczelnione obory (chlewnie): w lecie przy temperaturze do 20oC nie później niż po 34 godzinach, w zimie przy temperaturze od -20oC do 25oC po 34-90 godzinach (dokładne informacje poda służba weterynaryjna);
• zapewnić budynkom gospodarczym ochronę przed pożarem (pas przeciwpożarowy, sprzęt ppoż. itp.).
Sposoby zabezpieczenia żywności
Izolację żywności od środowiska zewnętrznego gwarantuje zastosowanie właściwych opakowań.
Do opakowań ochronnych należą:
• pyłoszczelne z materiałów twardych, takie jak: puszki metalowe hermetyczne (można je dokładnie i szybko zmyć lub odkazić), opakowania szklane (nie przepuszczające pary wodnej i gazu słoje oraz butelki, które można sterylizować), opakowania drewniane (sklejki, płyty pilśniowe; skrzynki wyłożone pergaminem lub kilkoma warstwami papieru pakowego, beczki drewniane), hermetyczne beczki metalowe i z tworzyw sztucznych, zabezpieczające w należyty sposób żywność przed działaniem środków promieniotwórczych, chemicznych i biologicznych;
• pyłoszczelne z tworzyw miękkich, czyli hermetyczne opakowania (worki, woreczki, torby itp.) z folii powlekanych, metalowych, tworzyw plastycznych i innych;
• pyłoszczelne papierowe, wielowarstwowe z wkładką parafinową lub z tworzyw sztucznych.
Jeśli te opakowania są umieszczone w pojemnikach zbiorczych, w zasadzie spełniają swoje zadanie. W warunkach domowych bardzo dobrym miejscem przechowywania produktów jest lodówka (jej hermetyczność można zwiększyć za pomocą dodatkowych zasłon z folii lub ceraty na każdej półce), można też do tego celu przystosować szafkę, kredens lub szczelną piwnicę.
Wyjątkowo trwałego i hermetycznego opakowania wymagają takie produkty, jak sól, cukier, kasza, mąka, przetwory owocowe i wszystkie produkty płynne, miękkie, gdyż jeśli zostaną skażone, nie można ich odkazić.
Sposoby zabezpieczenia wody
W sytuacji zagrożenia sieć wodociągową zabezpiecza się, przerywając pobór wody na okres niebezpiecznego skażenia w miejscu jej czerpania. Gdy skażenie zostanie usunięte, wodę znów można pobierać. W związku z tym należy:
• przygotować indywidualne zapasy wody nie skażonej;
• zabezpieczyć indywidualne studnie kopane (szybowe) oraz ujęcia domowych studni wierconych (głębinowych, artezyjskich).
Wodę do celów konsumpcyjnych należy przechowywać w szczelnie zamkniętych szklanych, metalowych lub plastykowych pojemnikach, np. w butelkach, słojach, bańkach.
Zabezpieczenie studni
Aby zabezpieczyć studnie kopane (z kołowrotem), należy:
• wykonać obudowę w postaci budki obitej papą lub blachą;
• uszczelnić wierzchnią część cembrowiny;
• wykonać w promieniu 1,5-2 m wokół studni utwardzoną powierzchnię z cegieł, cementu lub asfaltu z niewielkim spadkiem na zewnątrz. Zamiast cementu można ułożyć warstwę gliny grubości 50 cm, a na niej warstwę żwiru i piasku grubości 10-15 cm.
W studni kopanej (z ręczną pompą) należy dodatkowo uszczelnić właz i przejście rury przez pokrywę studni sznurem smołowanym lub lepikiem, a pompę osłonić kapturem z materiału izolującego. Najprostszym sposobem zabezpieczenia studni abisynki jest okrycie całej pompy workiem uszytym z materiału wodoszczelnego (ceraty, brezentu, plastyku). Kilkumetrowa warstwa ziemi ochroni płytkie wody podziemne przed skażeniem.
Sposoby zabezpieczania płodów rolnych i pasz
Na uprawach polowych w zasadzie dokonuje się samoczynne odkażanie. Skutki skażeń mają łagodzić odpowiednie działania agrotechniczne. Uprawy warzywne należy ochronić tunelami i przykryciami foliowymi.
Najważniejszym zadaniem jest ochrona zebranych płodów rolnych i pasz przed skażeniami.
Ziarno i pasze treściwe należy przechowywać w zamkniętych i uszczelnionych pomieszczeniach. Na okres opadania pyłu promieniotwórczego zamyka się wentylację. Zboża i siano w stogach i stertach powinny być przykryte np. słomą nie przeznaczoną na paszę, wikliną, brezentem, folią. Wokół stogów wykopuje się rowki odpływowe.
Rośliny okopowe oraz niektóre warzywa przechowuje się w kopcach przykrytych warstwą słomy i suchej ziemi (podobnie jak w okresie zimowym). Najlepiej jednak przechowywać je w piwnicach. Kiszonka znajdująca się w silosach zamkniętych nie wymaga dodatkowego zabezpieczenia. Silosy odkryte należy uszczelnić. Dobrze chronią także doły wyłożone folią i szczelnie przykryte.
Źródło:
, [Dostęp:18.02.2022 r.]
