• Nie Znaleziono Wyników

Oszacowanie błędu dyskretyzacji

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Oszacowanie błędu dyskretyzacji"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Oszacowanie błędu dyskretyzacji

Witold Cecot

e-mail: plcecot@cyf-kr.edu.pl

Jerzy Pamin e-mail: Jerzy.Pamin@pk.edu.pl

Katedra Technologii Informatycznych w Inżynierii Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej

Strona domowa: www.CCE.pk.edu.pl

Metody obliczeniowe, 2020 J.Paminc

Błąd dyskretyzacji

Popełniane błędy

I Błąd modelowania

I Błąd dyskretyzacji (w aproksymacji MES)

I Błąd rozwiązania

Metody oceny błędu dyskretyzacji

I hierarchiczna (Runge)

I jawna residualna (niejawna tu pominięta)

I oparta na wygładzaniu (Zienkiewicza-Zhu)

I analiza błędu interpolacji (nie rozważana w wykładzie)

Metody obliczeniowe, 2020 J.Paminc

(2)

Aproksymacja MES z użyciem funkcji liniowych

Przykładowy problem brzegowy

Rozwiąż stosując 4 elementy liniowe

−u00+ u = f , f = x3− 6x2+ 12 , x ∈ (0, 5) Wb: u(0) = 0 , u(5) = 5

Rozwiązanie analityczne:

uanalit = x3− 6x2+ 6x

Rozwiązanie aproksymacyjne u

h

(h - rozmiar elementu)

x 0 1 2 4 5

uh 0 0.938 -4.797 9.153 5

Miara błędu: edef= u −uh

4

−4

−8

x

1 2 3 4

uh

Metody obliczeniowe, 2020 J.Paminc

Metoda hierarchiczna e

H

= u

h/2

u

h

uh uh/2

x 0 0.5 1 1.5 2 3 4 4.5 5

uh 0 0.469 0.938 -1.930 -4.797 -6.975 -9.153 -2.077 5 uh/2 0 1.647 1.000 -1.179 -4.138 -9.324 -8.299 -3.543 5 uh/2−uh 0 1.178 0.062 0.751 0.660 -2.349 0.855 -1.467 0

ηHi =

qRxi+1

xi (uh/2− uh)2dx → η1H= 0.69, ηH2 = 0.59, η3H= 1.70, η4H= 0.79

||eH||2 = ||uh/2− uh||2 =R5

0(uh/2− uh)2dx → ||eH|| ≈ 2.08

||uh/2||2 =R5

0(uh/2)2dx → ||uh/2|| = 12.35 → ||u||eH||

h/2|| ≈ 17%

Metody obliczeniowe, 2020 J.Paminc

(3)

Oszacowanie błędu oparte na residuum (wersja jawna)

Residuum równania różniczkowego

−u00+ u = f, f = x3− 6x2+ 12 → R(x) = f − (−u00h + uh) Residuum dostarcza oszacowania błędu od góry

||e|| ¬ C||R||

W 2D (J - skok pierwszej pochodnej)

||e||2 ¬ C(h2||R||2+ h||J ||2)

Wskaźnik błędu w jednowymiarowym elemencie i ηiR = hiq

Rxi+1

xi R2dx, u00h = 0 → R = x3− 6x2+ 12 − uh Podstawienie interpolacji za uh, np.

η1R = 1 qR1

0{x3− 6x2+ 12 − [0(x − 1) + 0.938x]}2dx = 9.94 Obliczenie normy błędu względnego

ηR1

||f || ≈ 33%

i porównanie jakości rozwiązania w elementach

Metody obliczeniowe, 2020 J.Paminc

Oszacowanie błędu oparte na wygładzaniu e

S

= ˜ u

0h

u

0h

x 4

1 8

−2

−5

3 4

2 1 u0h

13

˜ u0h

Wygładzona pochodna rozwiązaniau˜0h (przez punkty na brzegach elementów)

h1 h2

y d1

d2

d1− d2

y = h h2

1+h2(d1− d2)

˜

u0 = d2+ y = d1 h2

h1+h2 + d2 h1 h1+h2

If h1 = h2 then ˜u0 = d1+d2 2

˜

u01 = 4.2 (ekstrapolacja do węzła 1),

˜

u02 = −2.4, ˜u03 = −4.5, ˜u04 = 8.7, ˜u05 = 19.6 ηiS =qRxi+1

xi u0h− u0h)2dx η1S =

qR1

0{[4.2(1 − x) + (−2.4)x] − 0.94}2dx = 1.93 η2S = 2.35, η3S = 8.09, η4S = 3.14

||eS||2 =R5

0u0h − u0h)2dx =P

iiS)2 ||e|| ˜uS0||

h|| ≈ 57%

Metody obliczeniowe, 2020 J.Paminc

Cytaty

Powiązane dokumenty

Katedra Technologii Informatycznych w Inżynierii Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Strona

Katedra Technologii Informatycznych w Inżynierii Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Strona

Minimalny łączny dorobek naukowy członków zespołu badawczego, wyrażany liczbą punktów (uzyskanych z aktywności publikacyjnej i patentowej, z 3 pełnych lat

a) Imperfekcje geometryczne wpływają na stan zmienności wszystkich sił wewnętrznych a tym samym na zmienność naprężeń w powłoce walcowej zbiornika. Jak

Zastosowanie popiołów fl uidalnych pozwala na zmniejsze- nie w składzie spoiwa zawartości wapna o 10-20% oraz gipsu od 60% nawet do 100% w składzie betonu komórkowego. Stopień

Opiekun: dr inż.. Tytuł: Projekt koncepcyjny kompozytowego mostu kratowego Opiekun: dr inż.. Tytuł: Badania doświadczalne identyfikujące/walidujące Opiekun: dr inż. Tomasz

Największą wartość pracy, moim zdaniem, stanową oryginalne wyniki badań dotyczące wyznaczenia strumienia energii spalin w układach wylotowych silników spalinowych w

Na tym samym wykresie należy umieścić dane z symulacji przeprowadzonych przy użyciu dwóch i trzech aplika torów (zad nr 3). 2) zależności maksymalnej