• Nie Znaleziono Wyników

Elena Chernikova, Financial Law and Financial Science: Development and Interaction (Prawo finansowe i nauka o finansach: rozwój i interakcja), „Acta Universitatis Carolinae – Iuridica” 2020, vol. 66, no. 3, s. 37–42

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Elena Chernikova, Financial Law and Financial Science: Development and Interaction (Prawo finansowe i nauka o finansach: rozwój i interakcja), „Acta Universitatis Carolinae – Iuridica” 2020, vol. 66, no. 3, s. 37–42"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

przegląd piśmiennictwa 163

Przegląd wybranych czasopism zagranicznych

Elena Chernikova, Financial Law and Financial Science: Development and Interaction (Prawo finansowe i nauka o finansach: rozwój i interakcja),

„Acta Universitatis Carolinae – Iuridica” 2020, vol. 66, no. 3, s. 37–42, DOI: 10.14712/23366478.2020.23

Elena Chernikova jest profesorem prawa, pracuje w Rosyjskiej Prezydenckiej Aka- demii Gospodarki Narodowej i Administracji Publicznej w Moskwie, w Katedrze Prawnej Regulacji Gospodarki i Finansów. Przedmiotem jej dociekań stała się teoria rozwoju oraz interakcji prawa finansowego i nauki o finansach przez pry- zmat współzależności między ekonomią i prawem, nauką o finansach a teorią prawa finansowego. Oparła się szczególnie na dorobku rosyjskiej nauki prawa, co powinno być interesujące dla czytelnika polskiego, nieposiadającego orientacji co do rozwoju rosyjskiego prawa po upadku Związku Sowieckiego i postrzegającego cywilizację rosyjską stereotypowo przez pryzmat bieżących wydarzeń politycznych.

Swoje rozważania rozpoczęła od konstatacji, że w literaturze nie ma zgodności co do jednego kierunku badań nad relacjami między prawem finansowym a nauką o finansach. Badacze – jej zdaniem – zgodni są natomiast co do istnienia interakcji między tymi dwiema dyscyplinami. Rosyjscy prawnicy – według niej – wnoszą po- ważny wkład w rozwój nowej gałęzi prawa, jaką jest prawo gospodarcze Federacji Rosyjskiej. Prawo to jest przedstawiane jako megagałąź rosyjskiego prawa, które jednoczy i reguluje gospodarkę i stosunki gospodarcze. Badacze rosyjscy sceptycz- nie jednak odnoszą się do potrzeby tworzenia nowych gałęzi prawa.

Wzajemne oddziaływanie ekonomii i prawa – jak napisała autorka – jest bezdys- kusyjne, istnieje i jest uznane w teorii nauki, ale nie może i nie powinno prowadzić do formowania nowej gałęzi prawa. Ponadto podała – co może być kontrowersyjne, a wręcz marksistowskie – że „prawo jest formą stosunków gospodarczych…” („law is a form of economic relations, their formalization, which has a certain vector of governing influence on an economic phenomenon”). Kontynuując, stwierdziła, że prawo jest zdolne do wpływania na ekonomiczne, społeczne i polityczne proce- sy, stymulowania ich lub hamowania. Czytelnik obeznany z nomenklaturą nauki marksistowskiej wyczuje w trakcie lektury jej artykułu tego typu niuanse.

Sfera finansów jako publicznych stosunków związanych z kreowaniem, dystry- buowaniem i używaniem funduszy publicznych jest, według autorki, wystarcza- jąco regulowana prawem finansowym, ale jednocześnie obserwuje się zjawisko pokrywania tego obszaru przez dwie nauki: prawo finansowe i naukę o finansach.

W dalszych fragmentach artykułu opisała skrótowo ewolucję przedmiotu za- interesowań nauki o finansach, przywołując podręcznik Tieorija finansów Iwana Jakowlewicza Gorłowa z roku 1841 oraz nawiązując do badaczy polskich. Dla niżej podpisanego niezrozumiały jest brak odniesienia do niemieckojęzycznej kamera- listyki. Płynnie następnie przeszła do wątku relacji między finansami a prawem finansowym, który – jej zdaniem – jest omawiany i badany przez pryzmat finansów publicznych. O mankamentach prawa finansowego, np. ich nadmiernej kazuistyce,

(2)

164 przegląd piśmiennictwa

wspomniała, przywołując ponownie polskie prace, w tym Elżbiety Chojny-Duch, Teresy Dębowskiej-Romanowskiej i Cezarego Kosikowskiego. Oprócz polskiej nauki prawa finansowego autorka doceniła wkład badaczy czeskich. Odwołując się do publikacji rosyjskich, zaznaczyła pogląd Siergieja Dmitrijewicza Cypkina zawarte w podręczniku Dochody gosudarstwiennogo bjudżeta SSSR z 1973 r., zgodnie z którymi przedstawiciele nauki o prawie finansowym powinni wykorzystywać gotowe recepty gospodarcze rozwijane przez naukę o finansach.

Chernikova skupiła się następnie na kwestii podziału prawa finansowego na dyscypliny. Przypomniała podział zastosowany w polskim podręczniku pod redak- cją Andrzeja Drwiłły na prawo bankowe, prawo budżetowe itd. Zasygnalizowany problem skwitowała lakonicznym stwierdzeniem o braku we współczesnej nauce o finansach jasnej definicji finansów publicznych i niedostatecznej synchronizacji badań między nauką o finansach a nauką prawa.

Omawiany tekst jest zbyt syntetyczny i wadliwy redakcyjnie. Nie został po- dzielony na akapity, co utrudnia lekturę. Zbyt wiele miejsca autorka poświęciła na wprowadzenie do tematyki, którą zamierzała omówić, i za słabo podkreśliła różnice między sowiecką nauką o finansach a obecnymi trendami rosyjskiej doktryny prawa finansowego. Cieszy fakt obecności polskiego piśmiennictwa monograficznego, co może być pokłosiem wizyty autorki w Polsce w roli profesora wizytującego.

Opisywany artykuł, mimo niedociągnięć, jest interesującą „migawką” ze świata rosyjskiej nauki.

Karol Dąbrowski*

DOI: 10.14746/spp.2021.1.33.8

Ľubomír Čunderlík, Finančné pyramídy a ich regulačné perspektívy (Piramidy finansowe i perspektywa ich regulacji), „Acta Universitatis Carolinae – Iuridica” 2020, vol. 66, no. 3, s. 27–35,

DOI: 10.14712/23366478.2020.22

Ľubomír Čunderlík jest prawnikiem zatrudnionym w Katedrze Prawa Finansowego na Wydziale Prawa Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie. Omawiany artykuł jest jednym z cyklu jego wystąpień pisemnych i ustnych w temacie piramid finanso- wych. Jego zdaniem tego typu podmioty nie są w wyraźny sposób uregulowane ani w słowackim, ani europejskim prawie. Rozróżnił on przy tym dwie drogi, którymi może podążyć ustawodawca: zapobiegać powstawaniu „piramid” albo zakazać ich działalności na rynku finansowym. Największą rolę w ochronie klientów – zdaniem autora – odgrywa jednak krajowy organ nadzoru finansowego.

Od strony historycznej wspomniał o „gorączce tulipanowej” w Niderlandach oraz „piramidzie” Charlesa Ponziego. Według niego ani w prawie słowackim, ani europejskim nie istnieje jednolita definicja piramidy finansowej (pyramídová schéma), ani tym bardziej jednolita terminologia, która by się odnosiła do tej problematyki.

* Karol Dąbrowski, dr, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, e-mail:

karol.dabrowski@umcs.pl, https://orcid.org/0000-0002-4513-3873.

Cytaty

Powiązane dokumenty

W celu realizacji zadań publicznych zarówno państwowych, jak i sa- morządowych ustawodawca zarówno w regulacjach poprzednich ustaw o finansach publicznych 1 , jak i poprzednich

6. ZASADY ZALICZENIA PRZEDMIOTU PRAWO FINANSÓW PUBLICZNYCH.. Egzamin odbędzie się poprzez aplikację Microsoft Forms. Będzie to egzamin w formie testu składającego się z 40 pytań

w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (t.j.. w sprawie szczegółowego

Prawo finansów publicznych IV rok studiów prawa (SSP) Prowadzący ćwiczenia: dr hab.. Podstawowe pojęcia z zakresu

• Samodzielność kształtowania wydatków jest ograniczona przez ustawowy nakaz pierwszeństwa realizacji wydatków na zadanie obligatoryjne własne, a ponadto przez

Objęto nim łącznie 717 pozycji (168 arty- kułów i 266 książek i innych opracowań w języku angielskim, w tym 10 podręczników z finansów publicznych, oraz 110 artykułów i

Nie stosuje się też definicji opisowej, ograniczając się do sformułowania ogólnego zakazu zachowań, które mogą prowadzić do wprowadzenia inwestorów w błąd, a co za tym

3) sprawozdaniem z badania sprawozdania finansowego, o którym mowa w art. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może żądać przedłożenia przez zarząd