Letnie miesiące to nie tylko urlopy, wakacje i wypoczynek. To także miesiące intensywnych prac przy utrzymaniu należytego stanu zieleni w naszych miastach.
Szukając odpowiedzi na pytanie, jak dbać o zieleń w mieście, należy zwrócić szczególną uwagę na kilka następujących kwestii:
1. Strategia: utrzymać zieleń w dużych miastach
Aby tereny zielone mogły spełniać swoją funkcję w trudnym środowisku miejskim, potrzebne jest z pewnością stworzenie odpowiedniej strategii. Nadzorem nad pielęgnacją zieleni publicznej w miastach zajmuje się przeważnie Zarząd Zieleni Miejskiej. Osoby, które są odpowiedzialne za stan zieleni w mieście, powinny zatem ustalić zasady nasadzeń i pielęgnacji i egzekwować je od projektantów oraz wykonawców.
Do zadań służby samorządowych należy przeprowadzanie inspekcji w trakcie realizacji zleconych prac. Kontrola powinna dotyczyć sprawdzenia przygotowanego podłoża, stosowanego materiału nasadzeniowego, zabezpieczeń przed uszkodzeniami. Pracownicy samorządowi powinni dopilnować, by wykonawca zapewniał pielęgnację w pierwszych dwóch latach po wykonaniu nasadzeń. W zakresie planistycznym niezbędne jest uwzględnianie miejsc przyrodniczo cennych i objęcie ich ochroną, a także wpisanie do planów zagospodarowania przestrzennego.
Kaskadowe konstrukcje kwiatowe Terra
2. Planowanie zieleni miejskiej
Projekty nowych i uzupełniających nasadzeń na ulicach oraz w parkach i zieleńcach powinny być przygotowane docelowo i z wyprzedzeniem. Powinny one zawierać usytuowanie drzew i krzewów na planie terenu oraz uwzględniać ich nazwy gatunkowe. Sadzone do gruntu drzewa powinny spełniać następujące wymagania jakościowe:
wysokość min. 3m,
obwód pnia nie mniej niż 12 cm ( mierzony na wys. 1,3m),
korona prawidłowo ukształtowana na wysokości nie mniejszej niż 2,5m, korona ukształtowana z zachowaniem charakterystycznego dla gatunku i odmiany pokroju, wysokości, szerokości i długości pędów, a także równomiernego rozkrzewienia i rozgałęzienia,
materiał musi być zdrowy, bez śladów szkodników, uszkodzeń mechanicznych, objawów będących skutkiem niewłaściwego nawożenia i agrotechniki, bez odrostów podkładki poniżej miejsca szczepienia,
bryła korzeniowa powinna być dobrze przerośnięta, system korzeniowy dobrze wykształcony, nieuszkodzony, odpowiedni dla danego gatunku, odmiany i wieku rośliny.
3. Dobór zieleni dla miasta
Uzupełniając powstałe straty wśród drzew i krzewów, osoby odpowiedzialne za
Odporność na niskie temperatury – Polska podzielona jest na 5 stref mrozoodporności biegnących z północy na południe: pas całego wybrzeża i wzdłuż Odry: strefa minus 15/ 17 º C; od Odry do linii Wisły: strefa minus 20,5/ 17,8º C; od Wisły na wschód: strefa minus 23,3/20,6º C. Przy gatunkach podawane są informacje o najniższej temperaturze powietrza, jaką dana roślina może znieść, przy zachowaniu optymalnych dla niej warunków wzrostu w ciągu całego roku.
Odporność na okresową suszę – tereny przeznaczone pod nasadzenia w miastach, głównie pasy wzdłuż ulic czy małe zieleńce, mają prawie przez cały rok przesuszone podłoża. Spowodowane to jest faktem, że centra miast mają w ciągu całego roku wyższą temperaturę powietrza, zaś miąższość podłoża (gleba) jest mała i mocno zdegradowana, a pod terenami zieleni często ciągnie się podziemna infrastruktura powodująca osuszanie podłoża.
Odporność na lekkie zasolenie gleby – zasolenie gleb w miastach, głównie wzdłuż ciągów komunikacyjnych, jest duże. W trakcie sezonu zimowego na ulice największych miast w Polsce wysypuje się od kilku do kilkunastu tysięcy ton soli (chlorek sodu, chlorek wapnia).
Odporność na zanieczyszczenie powietrza – głównie związane ze spalaniem paliw
Kaskadowe konstrukcje kwiatowe Terra 4. Odpowiednie gatunki drzew
W projektowaniu zieleni miejskiej najważniejsze jest dostosowanie odpowiednich gatunków roślin do panujących warunków. Wydawać by się mogło, że trudno znaleźć drzewa czy krzewy, które będą w stanie dobrze znosić podwyższone zasolenie gleby, czy zanieczyszczenia. Jednak proponowany zakres roślin jest dosyć szeroki. Warto w projektowaniu zieleni miejskiej uwzględniać takie gatunki drzew, jak:
Acer campestre – klon polny, Acer platanoides – klon pospolity, Ginkgo biloba – miłorząb japoński,
Gleditsia triacanthos – glediczja trójcierniowa, Pinus nigra – sosna czarna,
Poplus alba – topola biała, Quercus alba – dąb biały, Qercus rubra – dąb czerwony,
Robinia pseudoacacia – robinia akacjowa.
5. Projektowanie przestrzeni miejskiej
Ciekawym sposobem na udekorowanie roślinami dużych betonowych przestrzeni są kaskadowe konstrukcje kwiatowe – wieże kwiatowe. Poszczególne pierścieniowe warstwy kwietnika nie posiadają dna, dzięki czemu system korzeniowy nasadzanych roślin, w przeciwieństwie do doniczek i mis, ma nieskrępowane warunki rozwoju. Najważniejszą zaletą wież kwiatowych jest szczególnie duża efektowność aranżacji kwiatowych. Konstrukcja kwietnikowa pozwala w zaciszu firm ogrodniczych przygotować gotową wieżę kwiatową.
Dlatego po przewiezieniu wieży na miejsce docelowe, uzyskuje się natychmiastowy efekt aranżacyjny. Konstrukcja kwietnikowa to idealne narzędzie dla architektów krajobrazu, które stosować można o każdej porze roku, w każdym klimacie, przez wiele lat!
A jakie wybrać kwiaty do obsadzenia kaskadowych konstrukcji kwiatowych? O tym możecie przeczytać we wcześniejszym poście – kwiatowe abc.
Na koniec zapamiętajmy jeszcze, że te wszystkie działania nie będą skuteczne, jeśli o otaczającą nas naturę nie zadbamy także my sami. Cała praca zaczyna się
na własnym podwórku. Nabierając świadomości, że każde drzewo, krzew, roślina w przestrzeni miejskiej jest na wagę złota, sami zapewnimy sobie komfort i przyjemność mieszkania.
Kaskadowe konstrukcje kwiatowe Terra Źródło: https://www.zarzadcy.com.pl/
