• Nie Znaleziono Wyników

Obszar wsparcia:

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Obszar wsparcia:"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

Obszar wsparcia:

A. Rozwój funkcji słuchowych

Scenariusz zajęć Autor: Agnieszka Wysocka

Grupa wiekowa: 4-latki

Temat: Już wakacje. Wakacje w górach.

Cele operacyjne:

Dziecko:

 określa strony, z której dochodzi dźwięk;

 rozumie pojęcia: wolno-szybko; cicho - głośno, potrafi zastosować je w zabawach ruchowych;

 rozpoznaje, a także nazywa wskazane ptaki i zwierzęta na podstawie ich wyglądu oraz głosu;

 naśladuje głosy wskazanych ptaków i zwierząt leśnych;

 uczestniczy w zabawach parateatralnych;

 podejmuje próby odtwarzania oraz rozpoznawania struktur dźwiękowych na podstawie układów przestrzennych;

 różnicuje sygnały dźwiękowe (głosy zwierząt i ptaków).

Wykaz rozwijanych i nabywanych umiejętności, ujętych w podstawie programowej, jako osiągnięcia dziecka kończącego przedszkole:

Dziecko:

 zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;

 odgrywa role w zabawach parateatralnych posługując się mową, mimiką, gestem, ruchem; umie posługiwać się rekwizytami (np. maską);

 dostrzega zmiany dynamiki, tempa oraz wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyraża je pląsając lub tańcząc;

 dysponuje sprawnością rąk i koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania, nauki pisania;

 uczestniczy w proponowanych zabawach usprawniających funkcje słuchowe.

Treści kształcenia:

 usprawnianie funkcji słuchowych w I i II etapie ćwiczeń słuchowych;

 doskonalenie umiejętności różnicowania dźwięków;

 wzbogacanie słownika dziecięcego;

 kształtowanie właściwej reakcji na sygnał dźwiękowy;

 uwrażliwianie na odbieranie oraz odtwarzanie różnorodnych bodźców słuchowych;

 rozwijanie sprawności manualnej.

(2)

Opis sposobu realizacji:

Lp. Rodzaj ćwiczenia Przebieg Czas Uwagi o realizacji, warunki pobudzające aktywność dziecka 1. Nawiązanie do tematu zajęć. 1. Wakacje w górach:

zapoznanie z treścią wiersza A. Wysockiej.

Nauczyciel

(N) zaprasza dzieci do wysłuchania utworu.

1 min. Materiały: tekst wiersza (załącznik nr 1), prezentacja multimedialna (załącznik nr 5).

1. Zgadnij gdzie jest bocian?:

określanie strony, z której dochodzi dźwięk na podstawie zabawy słuchowej.

N zaprasza chętne dziecko, które będzie naśladowało klekot bociana za pomocą klaskania w dłonie (ręce wyciągnięte do przodu).

Dzieci siedzą na dywanie, tyłem do ochotnika, zamykają oczy. W tym czasie wybrane dziecko ustawia się po cichu za dziećmi i naśladuje klekotanie bociana.

Zadaniem dzieci jest prawidłowe wskazanie kierunku, skąd usłyszały dźwięk. Po odpowiednim

wskazaniu, ochotnik zmienia swoje miejsce i zabawa trwa dalej.

1 min. Można zasłonić dzieciom oczy za pomocą chust.

2. Ćwiczenia usprawniające

Różnicowanie sygnałów dźwiękowych.

2. Bociani klekot:

kształcenie pojęć:

„wolno - szybko”

w oparciu o zabawę.

N zaprasza dzieci do zabawy polegającej na naśladowaniu klekotu bocianów (klaskanie

1 min. Po wydaniu kilku komend N może zastąpić chętne dziecko.

(3)

w dłonie z wyciągniętymi rękami) zgodnie z podawanymi przez N hasłami: wolno - szybko.

3. Ćwiczenia właściwe 1. Leśne odgłosy gór:

prezentacja multimedialna.

N zaprasza dzieci do obejrzenia slajdów.

2. Poznaj język mieszkańców górskich łąk:

słuchowa analiza podanego rytmu i ruchowe jego odtworzenie za pomocą klaskania w dłonie.

N podaje dzieciom określony rytm, np.:

a) Beczące owce:

Xxxxx Xxxxx

Beeee Beeee

podczas naśladowania beczenia owiec N uderza 1 raz w dłonie i trzyma je złączone na dźwiękach głosek eee;

b) Krakająca wrona:

X X X

Kra Kra Kra

podczas naśladowania głosu wrony N klaszcze w dłonie 3 razy

z zachowaniem

odległości czasowych;

c) Bociani klekot:

X X X X X X

Kle Kle ….

podczas naśladowania klekotu bociana N klaszcze w dłonie

z zachowaniem

szybkiego tempa.

9 min Materiały:

prezentacja multimedialna (załącznik nr 6).

N powtarza rytmy dopóki dzieci są zainteresowane zabawą.

(4)

3. Zgadnij, czyj to był głos?:

rozpoznawanie układu przestrzennego

odpowiadającego wyklaskanemu

rytmowi. N układa przed dziećmi 3 rzędy klocków (każdy rząd w innym kolorze), zgodnie z wcześniej wyklaskiwanymi

rytmami w ćwiczeniu nr 2. N prosi, aby dzieci spróbowały wskazać, który rząd klocków przedstawia sposób wydawania dźwięków przez:

a) bociana;

b) wronę;

c) owce.

Po prawidłowym wskazaniu rzędu klocków dzieci wspólnie z N naśladują dany dźwięk.

4. Kto się odezwał?:

rozpoznawanie głosu zwierząt i ptaków na podstawie zabawy dydaktycznej.

5. Nasze piękne góry:

prezentacja multimedialna.

N zaprasza dzieci do obejrzenia slajdów.

6. Szumią drzewa:

zabawa słuchowa kształcąca pojęcia:

„cicho - głośno”.

N wręcza chętnemu dziecku ilustracje drzew. Ochotnik pokazuje ilustracje na

Materiały: klocki.

Materiały:

prezentacja multimedialna (załącznik nr 7).

Materiały:

prezentacja multimedialna (załącznik nr 8).

Materiały: ilustracje (załączniki nr 2a i 2b).

(5)

przemian. Zadaniem dzieci jest naśladowanie szumu drzew: jedno drzewo – szum cichy, trzy drzewa – szum głośny.

4. Ćwiczenia kończące 1. Ptaki w górach:

zabawa ruchowa. Dzieci wybierają jeden

z emblematów

przedstawiających ptaki. N zachęca dzieci do naśladowania ptaków i ich głosów (zgodnie

z emblematem). Dzieci swobodnie poruszają się po sali.

2. Owieczka:

zabawa plastyczna:

dla dzieci chętnych.

N zaprasza dzieci do wyklejenia sylwety owieczki skrawkami białej wełny.

4 min Materiały:

emblematy

(załącznik nr 3), tasiemki do zamocowania

emblematów.

Materiały: skrawki białej wełny, ilustracja (załącznik

nr 4).

Uwagi: Propozycje zawarte w scenariuszu zostały przygotowane w taki sposób, aby nauczyciel mógł dostosować czas realizacji zajęć do możliwości dzieci w grupie oraz z zachowaniem tzw. zasady 1/5, zalecanej w części podstawy programowej dotyczącej zalecanych warunków i sposobu jej realizacji. Zajęcia nie powinny trwać dłużej niż 15 minut.

Jeżeli niektóre dzieci pomimo upływu czasu są zainteresowane proponowanymi działaniami nie należy im przerywać tej aktywności. Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności (np. zabawowej).

Metody za M. Kwiatowską (1985):

Czynne: ćwiczeń praktycznych.

Słowne: objaśnienia i instrukcje.

Percepcyjne: obserwacja i pokaz, przykład dorosłych.

Formy: praca indywidualna jednolita i zróżnicowana, grupowa jednolita.

Środki dydaktyczne:

kolorowe klocki, tasiemka do umocowania emblematów z ptakami, skrawki białej wełny, klej, komputer z dostępem do Internetu oraz głośnikami lub tablica multimedialna, środki dydaktyczne zamieszczone na portalu Scholaris (dla nauczyciela do wykorzystania w pracy z dzieckiem):

(6)

1. Tekst wiersza Agnieszki Wysockiej - Wakacje w górach;

2. a) i b) Materiał do wydrukowania przez nauczyciela - Drzewo;

3. Emblematy - Ptaki;

4. Materiał do wydrukowania przez nauczyciela – Owieczka;

5. Prezentacja multimedialna do wiersza Agnieszki Wysockiej Wakacje w górach;

6. Prezentacja multimedialna - Leśne odgłosy gór;

7. Multimedialna zabawa dydaktyczna: - Dopasuj obraz do dźwięku;

8. Prezentacja multimedialna - Nasze piękne góry.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „ programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności