Stress – ćwiczenia w czytaniu
1. Cele lekcji
Ogólny cel lekcji:Celem lekcji jest doskonalenie sprawności czytania i mówienia na temat stresu.
a) Wiadomości Uczeń zna:
• typowe zadania egzaminacyjne sprawdzające czytanie ze zrozumieniem (dopasowywanie nagłówków do tekstu),
• strategie czytania i rozwiązywania zadań maturalnych,
• słownictwo związane ze stresem.
b) Umiejętności Uczeń:
• opisuje problemy związane ze stresem,
• potrafi posługiwać się wyrażeniami dotyczącymi stresu,
• potrafi posługiwać się informacjami związanymi ze stresem,
• ćwiczy sprawność czytania i mówienia,
• wykorzystuje posiadany zasób słów i wyrażeń do wypowiedzi w sytuacji rozmowy o stresie,
• potrafi zastosować poznane wiadomości w praktyce,
• wykonuje ćwiczenia związane z tematem (dopasowuje nagłówki do fragmentów tekstu, opisuje zdjęcia, odpowiada na pytania),
• wyjaśnia znaczenie nowych słów.
c) Postawy Uczeń:
• harmonijnie współpracuje z kolegami i nauczycielem,
• nie wstydzi się prezentować swoich wiadomości w obecności kolegów i nauczyciela.
2. Metoda i forma pracy
Metoda: podejście komunikacyjne, pytania-odpowiedzi, pogadanka, ćwiczebna, praca z tekstem, personifikacja doświadczenia, praca z podręcznikiem
Forma: praca w parach, zespole i indywidualna
3. Środki dydaktyczne
Podręczniki
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Nauczyciel podaje temat i ogólny cel lekcji: „Będziecie mówić i czytać na temat stresu pod kątem przygotowania do egzaminu maturalnego”. Sprawdza i ocenia plusami lub minusami pracę domową.
b) Faza realizacyjna
1. Nauczyciel pyta jednego ucznia na ocenę.
2. Rozgrzewka językowa. Uczniowie ustnie odpowiadają na pytania nauczyciela związane ze stresem (What is stress? How do you cope with stress? What are results of stress? etc.). Pogadanka na temat stresu i jak sobie z nim radzić.
3. Uczniowie otwierają podręczniki na stronach 50. i 51. oraz opisują widoczne tam zdjęcia.
4. Uczniowie czytają zadanie egzaminacyjne (ćwiczenie 6. ze strony 50.), a następnie część „Exam guide” i wyjaśniają ich treść. Nauczyciel uzupełnia ich wiedzę i pomaga w zrozumieniu strategii rozwiązywania zadań na czytanie.
5. Uczniowie czytają na głos fragmenty tekstu, a pozostała część klasy dopasowuje do nich nagłówki z ćwiczenia 8. ze strony 50.
6. Uczniowie podają odpowiedzi, a następnie wyjaśniają treść tekstu (tłumaczą go na język polski). Nauczyciel pomaga im, tłumacząc nowe słowa.
7. Personifikacja doświadczenia – wprowadzenie w życie rad zawartych w ostatnim fragmencie tekstu. Uczniowie w parach zapisują listy spraw, które powodują u nich stres i mówią partnerom w parach o swoich problemach. Mogą też oddychać głęboko i zrelaksować się. Nauczyciel monitoruje ich pracę, słuchając rozmów w parach i sprawdzając zeszyty.
c) Faza podsumowująca
Nauczyciel ocenia aktywność wszystkich uczniów plusami i minusami. Zadaje też pracę domową. Przypomina o konieczności przyswojenia dziś poznanych wiadomości.
5. Bibliografia
1. Komorowska H., Metodyka nauczania języków obcych, Fraszka Edukacyjna, Warszawa 2002.
2. Pye D., Kryszewska H., Format vol. 1, Wydawnictwo MacMillan, Mikołów 2006.
6. Załączniki
Zadanie domowe1. Naucz się poznanych na lekcji wiadomości.
2. Opisz w około dziesięciu zdaniach, co cię stresuje, jakie są tego skutki i jak walczysz ze stresem.
7. Czas trwania lekcji
45 minut
8. Uwagi do scenariusza
Ważne jest, aby zdążyć wprowadzić na koniec lekcji element personifikacji doświadczenia – uczniowie chętnie dowiedzą się, jak w praktyce walczyć ze stresem, będą zainteresowani tematem, co zwiększy ich motywację do nauki. Po lekcji uczeń powinien znać słownictwo związane ze stresem oraz najważniejsze informacje o tym problemie (jak walczyć ze stresem), typowe zadania egzaminacyjne (czytanie, mówienie), strategie rozwiązywania typowych zadań egzaminacyjnych.
