• Nie Znaleziono Wyników

Scenariusz zajęć dla 4-latków Autorka: Katarzyna Walasek Obszar podstawy programowej:

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Scenariusz zajęć dla 4-latków Autorka: Katarzyna Walasek Obszar podstawy programowej:"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Scenariusz zajęć dla 4-latków

Autorka: Katarzyna Walasek Obszar podstawy programowej:

7. Wychowanie przez sztukę – dziecko widzem i aktorem

Grupa wiekowa 4-latki

Blok tematyczny: Jestem twórcą teatru, widzem i aktorem Temat: Jak Dyzio Marzyciel

Cele operacyjne:

Dziecko:

 Wykonuje pracę przestrzenną (pacynka) z dostępnych materiałów;

 Uczestniczy w zabawach parateatralnych;

 Segreguje ilustracje zgodnie z poleceniem.

Wykaz rozwijanych i nabywanych umiejętności, ujętych w podstawie programowej, jako osiągnięcia dziecka kończącego przedszkole:

Dziecko:

 Odgrywa role w zabawach parateatralnych posługując się mową, mimiką, gestem, ruchem; umie posługiwać się rekwizytami (np. maską);

 Zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;

 Umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych oraz przy użyciu elementarnych środków wyrazu (takich jak kształt oraz barwa) w postaci prostych kompozycji, a także form konstrukcyjnych;

 Uczestniczy w zajęciach ruchowych, zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, parku, na boisku, w sali gimnastycznej;

 Śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru, a także łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach oraz muzykowaniu;

 Grupuje obiekty w sensowny sposób (klasyfikuje), formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, te obiekty są podobne, a te są inne;

 Dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania.

Treści kształcenia:

 Kształtowanie umiejętności prospołecznych i komunikacyjnych, nauka szacunku dla innych osób we wspólnej zabawie oraz przestrzegania reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach oraz w sytuacjach zadaniowych – wspólnie z innymi dziećmi przygotowuje gazetkę, w której segreguje jedzenie na zdrowe i niezdrowe);

 Rozwijanie mowy powiązanej z działaniem w zabawach parateatralnych oraz kształtowanie orientacji przestrzennej w zabawach ruchowych i tanecznych;

(2)

Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

 Rozwijanie sprawności manualnej poprzez tworzenie oraz wykorzystanie rekwizytów i pacynek z papierowych toreb, umiejętność manipulowania przygotowanymi przez siebie papierowymi pacynkami, próba połączenia ruchów z zabawami pantomimicznymi;

 Nauka śpiewu łatwej piosenki nawiązującej do tematyki prowadzonych zabaw parateatralnych – dziecko umie skojarzyć treść piosenki z realizowaną treścią;

 Rozwijanie prawidłowej komunikacji werbalnej, rozwijanie mowy powiązanej z działaniem, bogacenie słownictwa dziecka;

 Poznawanie zasad dbania o porządek w najbliższym otoczeniu.

Opis sposobu realizacji:

Lp. Część dnia aktywności dziecka

Przebieg zajęć Warunki pobudzające aktywność/uwagi o realizacji I. Zajęcia

poranne

1. Schodzenie się dzieci, przywitanie, zabawy swobodne w kącikach zainteresowań.

Na środku sali leży duża ilość kolorowych gazet i ulotek z reklamami różnego rodzaju jedzenia. Nauczyciel (N) nakierowuje na nie uwagę dzieci.

Prosi, aby wskazały na ilustracjach te produkty, które lubią jeść najbardziej (wspólne wycinanie).

Rozmowa powinna zostać skierowana na temat: „Co jest zdrowe, a co niezdrowe?”.

Gazety i nożyczki.

(3)

II. Zajęcia dydaktyczne

1. Zdrowa żywność.

N proponuje wykonanie zadania przedstawionego w materiale nr 1. Zachęca dzieci do wypowiedzi na temat: „Co lubisz jeść najbardziej?”.

2. Mój Dyzio:

dzieci wykonują pacynkę z papierowej torby. Najpierw kolorują szablon twarzy Dyzia, wycinają go. Malują na dowolny kolor papierową torbę, która będzie imitować ubranie chłopca.

Z kolorowego papieru wykonują ręce Dyzia. Wspólnie sprzątają po zakończeniu zabawy.

3. Mój Dyzio:

zabawa parateatralna - manipulowanie samodzielnie wykonaną pacynką. Rozmowa na temat wyglądu (ktoś jest chudy, grubszy, wysoki, niski).

4. Duże brzuchy - łakomczuchy:

zabawa zbiorowa, wspólne

śpiewanie piosenki,

manipulowanie pacynką.

5.Zabawa grupowa - wspólne tworzenie gazetki lub albumu.

Dzieci decydują, w jaki sposób przyporządkują produkty: do zdrowych, czy niezdrowych.

Materiał do wydrukowania nr 1.

Szablon do pokolorowania i wycięcia, materiały do wydrukowana nr 2, szablon twarzy na kartce A4, torba papierowa dla każdego dziecka, klej, nożyczki, papier kolorowy.

N, jeśli zachodzi taka potrzeba podpowiada dzieciom, w jaki sposób mogą bawić się pacynką: kołyszemy nią, siadamy, brzuch Dyzia rośnie (rozszerzamy torbę), Dyzio chudnie w oczach (składamy ją).

Tekst piosenki w materiałach do wydrukowania nr 3, plik muzyczny - multimedia nr 7.

N może zaproponować dzieciom podział na grupy.

(4)

Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

III. Zajęcia popołudniowe

1. Jak Dyzio Marzyciel:

dzieci kładą się na plecach, zamykają oczy i fantazjują.

2. Słodycze:

zajęcia indywidualne: dziecko łączy ze sobą pasujące do siebie słodycze, następnie koloruje ilustrację.

3. Układanie puzzli lub kolorowanka.

4. Gimnastyka na „duże brzuchy”: ćwiczenia na powietrzu.

Zabawa może przebiegać w trakcie poobiedniego odpoczynku. N czyta dzieciom tekst wiersza Juliana Tuwima Dyzio marzyciel.

Materiał do wydrukowania nr 4.

Multimedia nr 5, 6 lub 8.

Ćwiczenia proponuje N – naśladowanie cyrkowców na linie, ćwiczenia z obręczami hula hop.

Uwaga: Propozycje zawarte w scenariuszu zostały przygotowane w taki sposób, aby nauczyciel mógł dostosować czas realizacji zajęć do możliwości dzieci w grupie oraz z zachowaniem tzw. zasady 1/5, zalecanej w części podstawy programowej dotyczącej zalecanych warunków i sposobu jej realizacji.

Jeżeli niektóre dzieci pomimo upływu czasu są zainteresowane proponowanymi działaniami nie należy im przerywać tej aktywności. Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności (np. zabawowej).

Metody za M. Kwiatowską (1985):

Czynne: ćwiczeń praktycznych.

Słowne: objaśnienia i instrukcje, rozmowy.

Percepcyjne: obserwacja i pokaz, przykład dorosłych.

Formy: praca indywidualna jednolita i zróżnicowana, grupowa jednolita, zbiorowa jednolita Środki dydaktyczne:

torba papierowa dla każdego dziecka, kartka papieru kolorowego dla każdego dziecka, nożyczki, klej typu wikol, zszywacz, obręcze hula hop, gazety/reklamy z ilustracjami produktów spożywczych, tablica do wywieszenia gazetki lub kartki, które posłużą do wykonania albumu, książka Jana Brzechwy, Księga wierszy, wyd. Wilga, Warszawa 2008, komputer z głośnikami, środki dydaktyczne, które można wykorzystać wzbogacając zajęcia z dziećmi, zamieszczone na portalu Scholaris:

1. Zdrowa żywność - ilustracje do wydrukowania;

2. Mój Dyzio - materiał do wydrukowania;

(5)

3. Duże brzuchy - łakomczuchy - tekst piosenki, autor: Katarzyna Walasek;

4. Słodycze - materiał do wydrukowania;

5. Puzzle multimedialne - Ciastko z kremem;

6. Puzzle multimedialne - Drzewo ze słodyczami;

7. Duże brzuchy - łakomczuchy – plik muzyczny;

8. Kolorowanka multimedialna - Torcik.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „ programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności

Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności