Wstępne opracowanie profilu karbonu z Ostrzeszowa

Wstępne opracowanie profilu karbonu z Osłrzeszowa

WSTĘP

Odkrycie karbonu w Ostrzeszowie zawdzięczamy pracom prowadzo- nym na terenie monkliny przedsudeckiej przez przemysł naftowy. Pod utwQrami czerwonego spągowca natrafiono na profil karbonu 750 m

miąższości.

A. Tokarski utwory występujące pod czerwonym spągowcem zalicza do karbonu dolnego i górnego, a granicę między nimi, w oparciu o kry- teria litologiczne, przeprowadza na głębokości 1851,3 m. J. Kłapciński

w 1959 r. również na podstawie porównań litologicznych, umieszcza

całość profilu w dolnym karbonie.

W 1959 r. dzięki uprzejmości Państwowego Przedsiębiorstwa Poszu-

kiwań Naftowych miałem moż.ność sprofilowania serii kaJ.'lbońskiej. Za

umożliwienie mi zapoinania się z profilem Ostrzeszowa dziękuję geolo- gom Zjednoczenia Przemysłu Naftowego i IPrzedsiębiorstwa Poszukiwań

Naftowych w Pile. Dziękuję również drowi K. Bojkowskiemu za prze- dyskutowanie wielu problemów dotyczących tego tematu.

SKRÓCONY PROFIL LITOLOGICZNY 1

Wydzielenie opisanych kompleksów karbonu przeprowadzone zostało

w oparciu o profilowanie elektryczne, uzupełnione próbkami rdzenio- wymi. Schematyczny profil przedstawia się następująco (fig. 2):

Głębokość w m Opis

N a m u r (1751,0+1936,0 m)

1751,0+182'5,5 lIłowce i mułowce sczerwieniałe z cienkimi (20+30 cm) przewarstwie- niami piaskowców. Piaskowce różnoz'iarniste, szare, zaczerwienione.

Na głębokości 1'7'm,3+17M,1 m źle zachowane fragmenty goniatytów.

Spękania z różowobiałym dolomitem i kwarcem. Upad 5°.

1 Opracow8illlem petrograficznym tych utworów zajmUje się S. Cebulak z G6rnośl~kieJ

StaCji Terenowej IG.

Profil kar:bonu z Ostrzeszowa 103

18125,0+1869,5 Piask'Owce różnoziarniste, ·szare z czerwonymi plamami, z· wkładkami łupku piasżczysteg'O i mułowców, z licznym detrytem flory. Seria sil- nie spękana, 'z czym ·związane jest zaczerwienienie. Żyły kwarcowe i dolomitowe. Upad 10+ISo.

186,9,5+19'14,5 Piaskowce s'zarogłazowe drobIloziarniste, S'zaTe, 'Spękania Q upadzie 80° .

. 1914,5+1936;0 Iłowce szare., laminowane iłowcami mułowcowymi jaśniejszymi,

wkładki piaskowców szarogłaJzowych drobnoii'arnistych, szarych. Na

głębokości 1927,8+1930 m fauna goniatyt owa ? Eumorphoceras cf.

pseudobiling1J.e B i s a t (tabl. I, fig. 3). Żyły dolomitu i kwarcu.

Upad 1'00.

W i z e n gór n y (191316,0+2'500,0 m)

; 1936,0+20918,'5 llVIułowce czarne i ciemnos'zare przelawicone piaskowcem drobno- ziarnistym i łupkiem piaszczystym szarym, . drobne przeros'ty iłow­

ców. Na głęboko'śc'i ,194i3,0+::I.19147,9 m oznaczono Goniatites ex gr.

granosus P'O r tl. (tabl. I, fig. 4), 2019,5+20021,5m nieoznaczalne

ułamki ,goniatytów. Spękania :z dolomitem i mineralizacją pirytową.

Upad 5°.

'2098,5+21'7'6,4 Pia'skowce szare z wkładkami ciemnoszarych mułorw·ców. Piaskowce

szarogła'zowe drobno- i &rednioziarniste z detrytem flory. W mułow­

cach dwukrotnie stwierdzono występowanie poziomów 'Z fauną mor-

ską. !Na głębokOŚci 2I1514,7+2il'56,3 m - Philipsia sp., P'Osidonia mem- branacea M c C o y, Goniatites sp. Orthoceras ·sp.; 2173,5+2176,0 m Goniattte'sex gr. granosus P -o r t 1., G. ex -gr. subcircularis llVI iII.;

217-6,O+2176,4m Goniatiltes ex gr. striatus eS 10 w.). Upad 5+1.0° . .2176,4+2500,0 !Pia'Skowce ze sporadyczDY'm:i pl'lzerostami mułowców. !Piaskowce są

drobno- i średniOlZiarniste, szarogłazowe, cIemnoszare, 'z okruchami Howców i mułowców. Liczne ślizgi, spękania różnokieru'nkowe z do~

lomitem i mineraliza'cją pirytową (tabl. I, fig. 5). Na głębOkości

2263,7 m Ibrekc}a tektoniczna, w szczelinie. pia·skowca tkwią ok.ruchy

mułowców :zlepione dolomitem (tabl. I, fig. 6). Upad -110+30° ..

STRATY:GHAFIA

!Przy ustalaniu stratygrafii kompleksu karbońskiego z Ostrzeszowa oparto się na materiale faunistycz'nym zna:lezionym w profilu. Duże zna-

czenieodgrywają tu poziomy faunistyczne występujące ha głębokości:

'1927,8+1930,0 m, 1943,0+1947,9 m, 2173,5+2176,4 m.

W dwóch ^niższych poziomach stwierdzono występowanie fauny go- niatytowej, przewodniej dla górnego wizenu. Są to: Goniatites ex gr.

granosus P o r t 1., G. ex gr. subcircularis Mi 11. i pojawiające się nieco

niżej Goniatites ex gr. striatus (S o w.). G. granosus opisany został

przez H. Schmidta (19251) jako przewodni dla ^wy~szego poziomu wizenu górnego. L. Knopp (1931) cytuje tę formę z osadówkulmowych na Mo- rawach, gdzie również występuje ona w seriach zaUczanych do najwyż­

.s:z,ego wizenu. W. Hartwng i K. Patteisky (1960) cytują tę formę wraz z Sudeticeras wilczeki IP a t

t

należącego do dolnych warstw biloweckich :(Obszar śląsko-morawski),

które według nich re'prezentują podpoziom Go y ib. Obecnie, zgodnie

x Ostrzeszów

lillJ]

82 Da

~~ ,

o

ł , I ,

'.

)( Leśna

~

~ .~:"; "':"

x Opole ^,

" )( Katowice

"-

"-

. -

""

" ^~

... _<li

-'" --,roszek . x6łazówka

\. -Pł,wn;,w;c, ~ ~ x80leslaw

UJ~_.

^~. _oKat~ice~

.i=o

-

/ -

-o-o--I'L

.

,

~~ ~

r.J'1Ibnik C>'-

"'-. _,~

...

tf ",=-. " ~~

S "

R

-.

/

Fiig. 1.&zJldc występowania utlwo,r6w karbonu na póŁnoc od Górnośląsikiego Zagłę-

bia W ęgJ.awego · .

"Ske1ich ex! occurrence of the Carboniferous fOI1lllations north cxfthe U;pper

'Silesian Coa'l BalSin

1 - utwory atM'llze od karbonu,; 2 - kal'bOlll; 3 - pokrywa pokaliboiwka; 4 - stWier- dzone m!eJacB. wY!JtępoW&llia k&rbonu; 5 - n'8Sunlęote iKiIol'pa.t

1 - formatlons oldtll' tban the C8Il'bon11erous; 2 - Oar.bonMerous; 3 - plSt-C&rbonl.ferous cover: 4 - occurrence sltes ot tile Ca.rbon1ferous, proved; 5 - overfold ot the Carpathla.Dfl.

z poglądami badaczy zachodnioeuropejskich, w obrębie gatunku granosus

wyróżnia się szereg podgatunków, które ~ obrębie poziomu Goniatites- granosus stanowią odrębne podpoziomy. Stan zachowania fauny w Ostrze- szowie nie pozwala na szczegółowe określenie podpoziom6w. Wydzielono ogólnie poziom Go '(o Taką pozycję stratygraficzną potwierdza występo-

Profil karbonu z Ostrzeszowa 105·

wanie W naj niższym poziomie faunistycznym Goniatites ex gr. subcircu- laris M i 11. Forma ta znana jest w literaturze jako ·współwystępująca

z G. grano sus (H. Schmidt, 1925; A. Kobold, 1933 i in.). Oba te gatunki

określają występo'wanie najwyższego wizenu górnego, tj. poziomu Go-

niatites granosus (Go Yl). ' .

W profilu Ostrzeswwa w dolnej części poziomu faunistycznego z głę­

bokości 2173,5-:-2176,4 m zamiast wyżej wymienionych form stwierdzono

występOiwame muszli należących do ga- tunku Goniatites striatus (S o w.). Również

i w tym wypadku nie rnOŻII1a określić pod- galtrunku. Zanik form granosus i pojawie- nie się niżej fo!I"In 'z gaJtunku striatus ma ~ duże znaczenie stratY'graficzne. Zgodnie (I)

z poglądami H. Schmidta (1925), potwier- dzonym późniejszymi badaniami Goniati-

----I

- --- - - ---- -

. . . 0 . 0

--- --...=--_---

•

-_...:._-

• o • • o • • • • • o • • • ' o • • •

--..,...-

· o.· .••••..

... .

. 0 .0 • • • • • •

·

... .

--- ^{_.-.J __}

1751,Om li

1825,0

1869,5 7914,5 7936,0'

tes striatus reprezentuje niżs'zy poziom wi- zenu niż poziom Goniatites granosus. Ze- stawienie podpoziomów w obrębie obu tych gatunków znajdujemy w pracy H.

2a-

kowej (1958). Z terenu Polski dotychczas opisywane były podgatunki striatus, re- prezentujące niższe podpoziomy (H. Żako-

::::: : :::: @

wa, 1958 - okolice Wałbrzycha, L. Knopp.

1931 i A . M.Żelichowsiki, 1962 - okolice

Głubczyc). Znaleziony w OstrzeSl2'JOlWie okaz należą'cy do gatuniku striatus, sądząc

z występowaJrua bezpośrednio pod forma- mi granosus , odipowiada najwyżs'zemu

podpoziomowi Goniatites striatus.

Fig. 2. Scheina'tY'ozny profil karlbonu z Osrtme- szowa

Schematic profiJe of the Carbond'ferous at Ostr.zJeszów

-1 - piaskow.oe; 2 - mułowce; 3 "'-Illowce; 4 - poziomy z :fa.unIl; 5 - zaa1ęg przeba.rw1en4a

(seme. zczerwien4lliła)

1 '- sand!łton.es; 2 - lII\JIItatones; 3 - claY8bCmtlS;

4 - h.ort2X>ns W"lth. :fe.'I.llII.&; 5 - ellltent . o:r

sta4n1Jlg (l'ed.daned ser.liee)

___

A:. -;:;;::. :;:;;:. z:;;;

• • • • • • • • • 0

----

-

~fif~r;~tn

. ....;... • ..:...~~.Jr.:

"" t---t:-' .'-" . ..;.. . .;..; .. ...;..~ .. ,,';.;

:::: :::::: ::::

"'" '0

§ tl) .~ ~

c:::s ...

~ .:::::: • • • • • • • o ' . ::::

o . . . .

... .. .

o •••• • • " 0

---

·

.. ... ... .

· ... .

·

... . ... .. .. . ... ....

_.-._-- . .

o . . . .

..

... .. . ... ....

... ^'

..

... ...

... ... .

• . . . o • • o • • • • o . o • •

.

.

.

... ...

... .

• • • • • • • o • • o ' • • 0 • • 0 . 0

2098,G'

@

2176,()

o : : : : : : : : :: 2500,0

100 ? 200m'

, . .

r:::::::l ,

~

!=-=-==-= --

I ' !

'~2 ~

(§ 4

l

Pozostaje do' omówienia sprawa poziomu faunistycznego z głębokości 19~7,8-:-1930,0 m. Stwierdwno tu występowanie małych okazów gonia- tytów (tab!. I, fig. 3), całkowicie odmiennych od tych,. jakie spotykane

były w niższych poziomach (por. tab!. I, fig. 3 i 4). Przypominają one

nieco okazy opisywane jako Eumorphoceras pseudobilingue B i s a t, dla- tego też warunkowo zostały w ten sposób oznaczone. Przy określaniu położenia stratygraficznego tego poziomu należy s1ę głównie opierać na

<>drębności tych form od form występujących niżej, a więc na zaniku form z gatunku Goniatites grano sus P o r t 1. Rozpatrując te uwagi po- ziom faunistyczny z głębokości 1927,8+1930,0 m zaliczono do najniższej

,części namura A. .

W oparciu o taką pozycję stratygraficzną poszczególnych poziomów z określoną fauną goniatytową wydzielono w Ostrzeszowie karbon dol- ny i górny. DO karbonu górnego zaliczono osady występujące od ątropu

serii do głębokości 1936,0 m. Zdaniem autora reprezentują·· one dolną część namuru A. Poniżej występują osady dinan:tu należące, w całości

.do górnego wizenu. W ich obrębie od głębokości 1936,0 do 2176,0 m wy- dzielono poziom ·GÓniatites granosus, a niżej (do 2500 m) wyższą część

poziomu G. striatus. ,

PORÓWlNANIE PROFILU OSTRZESZOWA Z OBSZAREM ŚLĄSKO-MORAWSKIM

Ba.sen, w 'którym osadzały się serie karbońskie Ostrzeszowa, podobnie jak basen strefy śląsko-morawskiej, rozwijał się na obrzeżeniu' Ibloku kaledońskiego Sudetów Zachodnich. Skłania to do przeprowadzenia po-

równań tych dwu obszarów.

Rozpocznę je od ,poróWllania utworów należących do poziomu Gonia- .tites granosus. :Na południe od. Ostrzeszo,wa występują OIIle na powierz- chni w okolicy Toszka, skąd już zostały opisane :(A. M. Zelichowski, 1962a). Wykształcone są, pQdobnie jak w Ostrzeszowie, jako mułowce

i iłowce z wkładkami piaskowców szarogłazowych. Stwierdzona dotych-

<czas fauna morska to jedynię małże i ortokony. Bardziej na południe, na terytorium CSRS utwory z Goniatites granosus reprezentują dolne war- stwy biloweckie (W. Hartung, K. Patteisky, 1960). Charakteryzują się one podobnym rozwojem litologicznym i zawierają faunę goniatytową. Przy porównaniu warstw biloweckich z utworami w Ostrzeszowie obserwu- jemy znaczne zwiększenie ich miąższości (240 m w Oslrzeszowie i 6'50 m na Morawach).

W strefie śląsko-morawskiej, pod dolnymi warstwami biloweckimi, {I. Dvor,ak 195'9; IW. Harr-tung, K. PeHeisky, 196.0), występują utwory piaszczyste szarogłazowe, różnoziarniste, tzw. szarogłazy hradeckie. Za-

wierają one przewarstwienia skał o ziarnie drdbniejszym, głównie mu-

łowców. Niższą część, tych utworów opisano z terenu lPoiski z okolic

Głubczyc (A. M. Zelichowski, 1962) jako. warstwy kietlic'kie.

W Ostrzeszowie " poniżej utworów z Goniatites granos'l.tS nadbite (330 m) zostały piaskowce, które, sądząc z ich występowania pod pozio-

,mem Goy i piaszczystego rozwoju, odpowiadać mogą warstwom kietlic-

kim ze strefy śląsko-morawskiej. Wydzieleniewarsiw kietlickich przez W. Hartunga i K. Patteiskego (1960) oparte zostało na występowaniu tych utworów ~ warstwami zawi'Szyckimi (łupki morawickie), a pod dol-

,Profil karbonu z Ost-rzeszowa 107

nymi biloweckimi. Pierwsze z nich odpowiadać mają całemu poziomowi Goniatites striatus ~~), drugie zaś wyżej części Goniatit'es grano sus (Gay). Stwiel'dzenie ponad kompleksem piaszczystym w Ostrzeszowie formy Goniatites ex gr. striatus skłania do zaliczenia warstw kietlic- kich (sz,arogłazów hradeckich) po poziomu Go~. Za takim ujęciem prze- mawia ^również. brak w wartstwac'h zawiszy ck ich najwyższych podpozio- mów Go~ .. Pogląd ten wypowiedziałem poprzednio na podstawie analizy

materiałów z okolic Głubczyc (A. M. Żelichowski, 1962).

lPor6wny'Wani~ namuru Ostrzeszowa z obszarem śląsko-morawskim

napotyka na znaczniejsze trudności. Wynika to zarówno z małej ilości materiału, jak i ze znacznych redukcji miąższości serii w Ostrzeszowie.

Górne warstwy bi10weckie w strefie śląsko-morawskiej charakteryzują się stopniowym zanikiem utworów morSkich i wy\Stępowaniem w stropie warstw ze stigmariami; towarzyszy temu zwiększenie ilości materiału

piaszczystego. W Ostrzeszowie namur charakteryzuje się r6wnież wzros- tem materiału piaszczystego i zanikiem fauny morskiej. Piaskowce wy-

stępują poniżej stropowej warntwy ilastej z fauną morską (1751,0+

1825,0 m), odpowiadać więc mogą maksymalnym wynurzeniom na Mo- rawach. O ile paralelizacja ta jest słusZ'na, mielibyśmy tutaj pięciokroine

zmniejszenie miąższości w warstwach górnobiloweckich, a stropowe ilaste partie Ostrzeszowa należało'by już porównywać z warstwami hluczyń­

skimi, które charakteryzują się ponownym pojawieniem faUlIly goniaty- toowej, co ^również stwierdzono w Qstrzeszowie.

Profil Ostrzeszowa obejmuje pograniczne serie dinantu i silezu.

W związku z tym wypływa zagadnienie fazy sudeckiej. Dane z tego profilu potwierdzają wmioski K. Bojlkowskiego (1961), że faza sudecka nie tylko nie zaznaczyła się w sposób ^wyraźny na terenie ^{Górnośląs­}

kiego Zagłębia Węglowego, a także i tutaj nie odegrała zasadniczej roli.

Warstwy ^są ogólnie ^słabo za,burzone i jedynie mała nieżgodność istnieje w obrębie piaskowców odpowiadających warstwom kietlickim {około

2300 m). Być może, związana jest ona z silnym ^spękaniem i strzaskaniem

skał (ta:bl. l, fig. 5; 6). Silne strzaskaJllie serii ^ułatwiło procesy wietrze- niowe, które doprowadziły do silnego przebarwienia znacznego kompleksu w stropie.

Zakład Geologii Niżu I.G ..

Na.desłano dalia 10 kw1etn1a. 1963 r.

PISMIENNICTWO

BOJKOJWSKI K. (1959) - Pozycja stratygraficzna utworów nawierconych w wier- ceniu strukturalnym "GołQnóg". Kwart.· geol., 3, p. 847--856, nr 4.

Warszawa.

BOJKJOWlSKI K. (1961) - Problem fazy sudeck'iej w Zagłębiu Górnośląskim. Prz.

geol., lO, p. 214-215, nr 4. Warsżawa.

DVOi'{AK J. (1959) - Rozwój facjalno-litologicZII1Y dewonu i ka,rbonu IW Sudetach IWschodnich i na Morawach. Kwart. geol., 3, p. 30-41, nr l. 'Warszawa.

HA~TUNG W., PATTEISKY K. (1960) - Die Flora der Goniatiten Zonen im Vise ,undNamur des ostsudetischen iKarbons. IV Congr. pour l'ava.ncement des etudes de straUgraphie et de geologie du 'carbonifere, l, p. '247-262.

,Pays Bas.

KNOPP L. (1931) - Ueber die unteTkarbonischen Goniatlten der Ost.-Sooeten.

Lotos; 79, Pra,g.

KOBOLD A. ~11900) - Die Gliederung des Oberharzer ,Kulms nach Goniatiten.

Jb. preuss. geol. L.-A., 53 (1932), p. 450-525. Beriin.

SCHMIDT H. (IQ215i) - Die carbonische Goniatiten Deutsch'land. Jb. preuss. geol.

L.-A., 45, (1~34), p. 489-609. Berlin.

2:AKOWA H. (1958) - Biostratygrafia utworów dolnego ,karbonu z obS1laru Wał­

brzycha Miasta (Dolny Slą9k). Pr. Inst. Geol., 19, Warszawa.

2:ELICHOWSKI A. M. (19:62a) - P'rofil kulmu z okolic Glubczyc (Sudety Wscho-

" dnie). Prz. geol., lO, p: 196-200, nr 4--5. Warszawa.

2:ELICHOWISKI A. M. (Jl.962b) - O kulmie z okolic Toszka. Kwart. geol., 6, p. 2.65- 280, nr 2. Wars'zawa.

AHToHH MapHaH )KEJIHXOBCKH

DPEABAPHTE~LHMR npO~H~L KAMEHHoYrO~LHMX OT~OBrnHHR

H3 OCTmElIIOBA

Pe310M e.

BypoBaa CKBaJKHHa OCTIIIelliYB pacnOJIOmeHa K CeBepy OT BepXHeCHJIe3CKoro yrOJIbHOrO 6accetłHa. IIo)( OTJIOmeHHID.m KpaCHOro JIe1.KH.li Ha rJIy6Jnie 1751,00 .At 6bIJIH BCTPeqeHbI KaMemIoyrOJIbHbIe o6pa30BaHHa pa3BHTble B necqaHMCTo-ap1'HJ1JIM- TOBOH JIHTO<i>a~. Ha OCHOBaHHH I'OImaTHTOBOH <t>aym,I Bb~eneHbr 3)(ecb ;IlHHaH'l'C'KHił

(2500,00 + 1936,00 .At) H CHJIe3CKHH (1936,00 + 1751,00 .At) OT)(eJIbI. B ~aHTCKOM OTp;ene BbI)(eJIeHbI BepXHeBH3m1CKHe OTJIOJKeHHa c )(BYMa 30HaMH: BHM3y - Goniatites striatus (2500,00 + 2176,00 .At) H BBepxy - Goniatites granosus (2176,00 + 1936,00 .a).

B CHJIe3CKOM OT)(eJIe BbI)(emleTCl'J TOJIbKO HJf:lKHHH HaMlOp A.

IIPOH3BO)(MTCa TaKJKe COnOCTaBJIeH:r1e c CHJIe3cKO-:-MopaBcKoH 06JIaCThlO H Bbl,ąe.n- 8lOTca SKBHBaJIeHTbI Ha rJty6HHaX: 2500,00 + 2176,00 .At KeTJIHqKHX (rp~eqrme rpaYBaKKH), 2176,00 + 1936,00 .At HH:lKHe6HJIOBeqrmx, 1936,00 + 1825,00 .At BepxHe6H- JIOBeqKHX H 1825,00 + 1751,00 oM, rmoqHHCKHX CJIoeB. BbICKa3bIBaerca MHIE!lme no BonpocyoTSBCeHJ1S1 KeT~X CJIOeB K 30He Goniatites striatus. B Bblp;eJIeHHbIX 3)(ecb SKBHBaJIeHTaX CJIOOB CHJIe3CB:O-MOpaBCKOH 06JIaCTH Ha6JIlO)(aIOTCH MHoroKpaT- HbIe co~eHHa MOIqHOCTH.

CY)(eTCKaa ropoo6pa30BareJIbHaa <t>a3a, B DOHHMaHHH

r.

Streszczenie 109

.A.nto·nd Marian ZELICHOWiSKI

PRELIMINARY PROFILE OF THE CARBONIFEROUS AT OSTRZESZOW

Summary

The Ibore hole Ostrzesrz6rw is sdtuated north of the Upper Sifl.esian Coal Basin.

The Carboniferous formatiiOns in the siltstone-arenaceous lithofaicies were forund to occur under ·the RotUegendes deposits, at a depth of 1751m. On .guniatitte fa!\lna, the ocCurrence of the Dlnantian deposits resting at a depth of 2500+1936m. and the Silesian ones, 1936+1751 m., were distinguished. Within the Dinantian, the upper Visean de.p(Jsits disclosing two horizons rwere determimed, viz: Goniatites striatus h'Orir.l:on (2500 +2176 m.) and uipiper !part of Goniatites granosus horirron (2176+ 1'936 m.). With!in the S'i~es'ian there werte distingluished only deposits of lorwer Namrurian A. When cOOIllParing with the Snesia - Mora:via zone, the following members may be distinguished: from 25'00 m. to 21'76 m. - equiva[ent of the Kietlickie beds (Hradedlde greywaokes), from 2176m. to 1936m. - equivalent

,of the lower Bilowieck!i.e !beds, and from 1936m. to 1825m. - eqrui'V'aJ.ent 'Of the

upper BilO'WiecJt!ie beds and 1825+175'1 m. - eqUivalent of the Hluczynskie bed:s.

In the paper, the ,author expresses also his opinion on belonging of the Kietlickie beds to Gcmiatites striatus horizon. During invest'igation's there have also been :ascertained repeated thickness reductions existing in the discussed equivalents

.of beds of the Silesia' - Moravia zone. Moreover, it should be mentioned here

that the Sudetic ·orogeny phase (after Stille's conception) is not to be seen in the profile under discussion.

FLg. 3. ? Eumorphoceras cf. pseudobilingue B i's a t

Gl~bokosc 19:27,8+1930,0 m; wielkoSc naturalna Detpth 1927,8+,1930,0 m.; naltura'l size

Fig. 4. Goniatites ex g·r. granosus lPo r t 1.

Gl~bokosc 194~,0+11947,9 m; 2/3 wielkosci naturalnej Depth 1943,O+1947;9m; 2/3 of normal si!ze

Fig. 5. System sp~kan wypelnlonych dolomitem. Gl~bokosc 2447,2 m; zmmeJsz. 2 X. Set 'Of fra'ctures fil'led UiP IWlith dolomite. Depth 2447,2 m.; dimin'hlheld X 2 Fig. 6. Br·ekcj-a t·e.kt'Oniicwa. W lPiaSlkoWicu S'zaze1ina wY'Pelnriona dlol'omitem Z okru-

chami mulowca i piaskowca. Gl~boko8{: 2263,9 m; zmniejsz. 2 X

TecloniIC breccia. A fissure filled with dOlomite is vi!SI~ble in sandstone, containing siltstone and sandstone fra'gments. Depth 2263,9 m.; diminished X 2 Pot. Pl'ac. F'otogr. IG

Phot. Lllbor. of Geoi. Inst.

KWlIil't. geol., nr 1, 1964 l". TA,BLICA I

Fig. 3

Fig. 5

Fig. 4 Fig. 6

A. M. ZELICHOWlSKI - Wst~pne opracQwanie p.rofilu ka!"bonu z Os>trzes'zowa.