Zajęcia nr 3,4 i 5
Pojęcie
przedsiębiorcy
Pojęcie przedsiębiorcy
Brak uniwersalnej definicji
Ustawa - Prawo przedsiębiorców
• Art. 4. 1. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.
• 2. Przedsiębiorcami są także wspólnicy spółki
cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich
działalności gospodarczej.
• Art. 43(1) k.c.
Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba
prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 33(1) § 1, prowadząca we własnym
imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.
• Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji Art. 2 Przedsiębiorcami, w rozumieniu ustawy, są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki
organizacyjne niemające osobowości prawnej, które prowadząc, chociażby ubocznie,
działalność zarobkową lub zawodową
uczestniczą w działalności gospodarczej.
• Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów
• przedsiębiorca - rozumie się przez to przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. poz. 646), a także:
• a) osobę fizyczną, osobę prawną, a także jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, organizującą lub świadczącą usługi o charakterze użyteczności publicznej, które nie są działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo
przedsiębiorców,
• b) osobę fizyczną wykonującą zawód we własnym imieniu i na własny rachunek lub prowadzącą działalność w ramach wykonywania takiego zawodu,
• c) osobę fizyczną, która posiada kontrolę, w rozumieniu pkt 4, nad co najmniej jednym przedsiębiorcą, choćby nie prowadziła działalności gospodarczej w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, jeżeli podejmuje dalsze działania podlegające kontroli koncentracji, o której mowa w art. 13,
• d) związek przedsiębiorców w rozumieniu pkt 2, z wyłączeniem przepisów dotyczących koncentracji;
• Przedsiębiorca
• Kupiec – Rozporządzenie prezydenta RP z dnia 27.06.1934 r. – kodeks handlowy
• Podmiot gospodarczy – ustawa z dnia
23.12.1988 r. o działalości gospodarczej
Przedsiębiorca a przedsiębiorstwo?
Przedsiębiorca a przedsiębiorstwo?
W doktrynie, w judykaturze i w prawie polskim termin „przedsiębiorstwo” ma trzy podstawowe znaczenia:
• podmiotowe,
• przedmiotowe,
• funkcjonalne.
Przedsiębiorca a przedsiębiorstwo?
• Znaczenie podmiotowe
• Przedsiębiorstwo = przedsiębiorca
• USTAWA z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych
– Art. 1. Przedsiębiorstwo państwowe jest
samodzielnym, samorządnym i samofinansującym się
przedsiębiorcą posiadającym osobowość prawną.
• Przedsiębiorstwo Państowe (obecnie marginalne znaczenie)
– W Polsce formę przedsiębiorstwa państwowego miało wiele podmiotów o różnej skali
działania, np. Zakłady Przemysłu Metalowego „H. Cegielski” w Poznaniu, Stocznia Szczecińska im. Adolfa Warskiego czy Polskie Koleje Państwowe. Szczególnym rodzajem przedsiębiorstwa państwowego były państwowe przedsiębiorstwa gospodarki rolnej (PPGR).
– W późniejszym okresie wyodrębniono szczególny rodzaj przedsiębiorstw państwowych,
mianowicie państwowe przedsiębiorstwa użyteczności publicznej (P.P.U.P.). Taką formę prawną miała od 1991 do 2009 roku Poczta Polska.
– Według danych Ministerstwa Skarbu z 2011 r. – istniało wówczas jeszcze 20 PP
Przedsiębiorca a przedsiębiorstwo?
• Znaczenie przedmiotowe
• W znaczeniu przedmiotowym pojęcie przedsiębiorstwo zostało zdefiniowane w art. 55(1) kodeksu cywilnego (ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r., Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).
• Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest „zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
– 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
– 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
– 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
– 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
– 5) koncesje, licencje i zezwolenia;
– 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;
– 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
– 8)tajemnice przedsiębiorstwa;
– 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności – gospodarczej”.
• Przepis art. 55(1) k.c. traktuje przedsiębiorstwo jako zorganizowaną całość
• Nie stanowi jednak całości organicznej, tj. takiej, z której nie można by wydzielić pewnych składników.
– Art. 55(2) k.c. Czynność prawna mająca za przedmiot
przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści
czynności prawnej albo z przepisów szczególnych
• Zbycie przedsiębiorstwa w całości, w części?
• Zbycie przedsiębiorstwa a nabycie uprawnień
publicznoprawnych?
Akty administracyjne
• Akty rzeczowe
• Akty osobiste
• Akty pośrednie
Akty osobiste
• Co do zasady:
– Koncesje, licencje, zezwolenia
Akty osobiste
• NSA w wyroku z dnia 16 marca 2006 r., sygn. akt II OSK 350/06 stwierdzając, że: "Zezwolenie jest decyzją administracyjną, aktem publicznoprawnym, jego przedmiotem jest udzielenie uprawnień publicznoprawnych, regulowanych przepisami prawa publicznego, ukierunkowanymi na ochronę interesu publicznego. To ochrona interesu publicznego (w tym m.in. ochrona zdrowia, życia, bezpieczeństwa, porządku publicznego) tkwi u podstaw zasady nieprzenoszalności uprawnień wynikających z koncesji, zezwoleń i licencji. Ogólnej zasady nieprzenoszalności na gruncie prawa publicznego uprawnień wynikających z koncesji, zezwoleń i licencji nie podważa przepis art. 55 - k.c. który - wprowadzając zasadę iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa - zastrzega że nie ma ona zastosowania gdy co innego wynika z treści tej czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.
• Pogląd taki znajduje oparcie także w doktrynie, m.in. C. Kosikowski określając koncesję jako akt publicznoprawny stwierdza, że nie może być ona przedmiotem obrotu a faktu tego nie zmienia rozwiązanie przyjęte w art. 55 - pkt 5 k.c., ponieważ koncesja jest aktem ściśle związanym z
właściwościami podmiotu, któremu jest udzielana. (Nowe regulacje prawne w zakresie swobody działalności gospodarczej, Państwo i Prawo 2004/10/5)".
Akty Pośrednie
• Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r.Prawo geologiczne i górnicze (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2126).
• Art. 36 [Przeniesienie koncesji]
• 1. Jeżeli nie sprzeciwia się temu interes publiczny, w szczególności związany z
bezpieczeństwem państwa lub ochroną środowiska, w tym z racjonalną gospodarką złożami kopalin, za zgodą przedsiębiorcy, któremu została udzielona koncesja, organ koncesyjny przenosi, w drodze decyzji, koncesję na rzecz podmiotu, który:
• 1) spełnia wymagania przewidziane przepisami o podejmowaniu działalności gospodarczej;
• 2) wyraża zgodę na przyjęcie wszystkich warunków określonych w koncesji;
• 3) w zakresie niezbędnym do wykonywania zamierzonej działalności wykaże się prawem do korzystania z nieruchomości gruntowej, użytkowaniem górniczym albo przyrzeczeniem uzyskania tych praw;
• 4) w zakresie niezbędnym do wykonywania zamierzonej działalności wykaże się prawem do korzystania z informacji geologicznej;
• 5) wykaże, iż jest w stanie spełnić wymagania związane z wykonywaniem zamierzonej działalności.
Akty pośrednie
• Prawo budowlane
• Art. 40 ust. 1. Organ, który wydał decyzję
określoną w art. 28, jest obowiązany, za zgodą strony, na rzecz której decyzja została wydana, do przeniesienia tej decyzji na rzecz innego
podmiotu, jeżeli przyjmuje on wszystkie warunki zawarte w tej decyzji oraz złoży
oświadczenie, o którym mowa w art. 32 ust. 4
pkt 2.
Przedsiębiorca a przedsiębiorstwo?
• Znaczenie funkcjonalne
• Przedsiębiorstwo = działalność gospodarcza
• Art. 2 Rozporządzenie Prezydenta
Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r.
Kodeks handlowy. (tekst pierwotny)
– Kupcem jest, kto we własnym imieniu prowadzi
przedsiębiorstwo zarobkowe.
Osoba fizyczna jako przedsiębiorca
Przedsiębiorca – osoba fizyczna
• Działalność gospodarcza może być prowadzona przez osobę fizyczną po dokonaniu zgłoszenia do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej
• Niektóre działalności po uzyskaniu wymaganych koncesji lub zezwoleń oraz spełnieniu innych
przewidzianych prawem warunków.
• Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą podlega wszystkim regulacjom prawa
administracyjnego gospodarczego, jak każdy inny
przedsiębiorca.
Osoba fizyczna
• Prowadzenie niektórych rodzajów działalności gospodarczej przez osobę fizyczną jest zabronione, ponieważ ich prowadzenie zostało zastrzeżone dla podmiotów szczególnych (np. bank może być tylko prowadzony w formie spółki akcyjnej lub banku spółdzielczego, działalność ubezpieczeniowa w formie spółki akcyjnej lub
towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, itd.).
Przedsiębiorca – Osoba fizyczna
Oznaczenie przedsiębiorcy
• 43(2) § 1. k.c. Przedsiębiorca działa pod firmą.
• Art. 43 (4) k.c. Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy,
miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń
dowolnie obranych.
Przedsiębiorca – Osoba fizyczna
• Oznaczenie przesiębiorcy – cd.
• Przykłady:
– Usługi Ogólnobudowlane Jan Kowalski
– Zakład fryzjerski „Pod Włos” Helena Kowalska – Ireneusz Kowalski Good Food
• Błąd!:
– Zakład Pogrzebowy Hades
Przedsiębiorca – osoba fizyczna
Uwagi Praktyczne
• Przykład: Zakład fryzjerski „Pod Włos” Helena Kowalska
• W umowie stroną będzie: Helena Kowalska działająca pod firmą Zakład fryzjerski „Pod Włos” Helena
Kowalska
• Dokumenty podpisuje w swoim imieniu Helena Kowalska
– - błąd: prezes Helena Kowalska, dyrektor Helena Kowalska
Przedsiębiorca – osoba fizyczna
Rzemiosło
• Rzemiosło rozwijało się w Polsce już w okresie wczesnopiastowskim. W XIII wieku powstały pierwsze cechy.
• Regulacja ustawowa: ustawa z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz. U. z 2016 r. poz. 1285 ze zm.)
• Definicja rzemiosła (art. 2 ust. 1 ww. ustawy)
Jest to zawodowe wykonywanie działalności gospodarczej przez:
1) osobę fizyczną, z wykorzystaniem zawodowych kwalifikacji tej osoby i jej pracy własnej, w imieniu własnym i na rachunek tej osoby – jeżeli jest ona mikroprzedsiębiorcą, małym przedsiębiorcą albo średnim przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej lub
2) 2) wspólników spółki cywilnej osób fizycznych w zakresie wykonywanej przez nich
wspólnie działalności gospodarczej – jeżeli spełniają oni indywidualnie i łącznie warunki określone w pkt 1.
• Rzemiosło jest wykonywane z udziałem kwalifikowanej pracy własnej, wobec czego podstawą rolę mają osobiste kwalifikacje rzemieślnicze (m.in. dyplomy i świadectwa).
Przedsiębiorca – osoba fizyczna
• Rzemiosło – przykłady:
– bednarstwo, – garncarstwo, – piekarnictwo, – piwowarstwo,
– garbarstwo, też białoskórnictwo, – szewstwo i krawiectwo,
– nożownictwo,
– szmuklerstwo, pasamonictwo, – szkutnictwo,
– snycerstwo,
– introligatorstwo, – ludwisarstwo.
Przedsiębiorca – Osoba fizyczna
Rzemiosło
• Do tej kategorii nie wlicza się działalności:
– Handlowej;
– Gastronomicznej;
– Transportowej;
– Usług hotelarskich;
– Usług świadczonych w wykonywaniu wolnych zawodów;
– Usług leczniczych
– Działalności wytwórczej i usługowej artystów plastyków i
fotografików.
• Spółka cywilna?
Przedsiębiorca – osoba fizyczna
• Wspólnicy spółki cywilnej
• Spółka cywilna (s.c.) jeden z rodzajów umów zobowiązaniowych
• Zawierając umowę, wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu
gospodarczego
Spółka cywilna
• Spółka cywilna nie ma własnego mienia – nabywane prawa i zaciągane zobowiązania wchodzą do wspólnego majątku wspólników, stanowiącego ich współwłasność (wspólność łączną).
• Ułatwnienia dla przedsiębiorców: np. niższa składka do ZUS
• Wyjątek: podatek VAT
Osoba prawna jako przedsiębiorca
Osoba prawna jako przedsiębiorca
• Zgodnie z art. 33 k.c. osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną.
Ze wg na cel powadzonej działalności wyróżnić można osoby prawne, dla których prowadzona działalność gospodarcza jest:
- głównym celem, np. spółki kapitałowe, - jednym z celów, np. instytuty badawcze,
- jest działalnością akcesoryjną, np. fundacje, muzea.
• Państwo a Skarb Państwa?
Osoba prawna jako przedsiębiorca
• Po czym poznać?
• Art. 12 k.s.h. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji albo spółka akcyjna w organizacji z chwilą wpisu do rejestru staje się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółką akcyjną i uzyskuje osobowość prawną.
• Art. 11 § 1. Prawo Spółdzielcze Spółdzielnia nabywa
osobowość prawną z chwilą wpisania jej do Krajowego
Rejestru Sądowego.
W jakim rejestrze szukamy osoby prawnej –
przedsiębiorcy?
Osoba prawna jako przedsiębiorca
• Przykłady:
– Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – Spółka akcyjna
– Spółdzielnia
• Sp. z o.o. a S.A.?
• Spółka publiczna?
• Spółka kapitałowa a spółdzielnia?
Osoba prawna jako przedsiębiorca
Jednoosobowa spółka Skarbu Państwa jako podmiot prawa publicznego gospodarczego
• Jednoosobowa spółka Skarbu Państwa to rodzaj spółki utworzonej w wyniku procesu komercjalizacji
• KOMERCJALIZACJA Polega na przekształceniu przedsiębiorstwa państwowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością bądź w spółkę akcyjną (spółkę kapitałową).
• SUKCESJA Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, jednoosobowa spółka Skarbu Państwa wstępuje we wszystkie stosunki prawne,
których podmiotem było przedsiębiorstwo państwowe, bez względu
na charakter prawny tych stosunków (sukcesja generalna).
Jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej jako przedsiębiorcy
Inne nazwy: osoby ustawowe, ułomne osoby
prawne
Ułomne osoby prawne jako Przedsiębiorcy
• Po czym poznać?
– Art. 8 § 1. k.s.h. Spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne
prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.
– Art. 6 u.w.l.Ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową.
Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać
zobowiązania, pozywać i być pozwana.
Ułomne osoby prawne jako Przedsiębiorcy
Przykłady:
• Spółki osobowe
• Spółki kapitałowe w organizacji
Ułomne osoby prawne jako Przedsiębiorcy
• Zasadnicza różnica:
– Charakter działalności (powiązania wspólników)
• Spółki osobowe – powiązania osobowe, indywidualne umiejętności, wiedza
• Spółki kapitałowe – powiązania majątkowa
– Zasadnicze znaczenie ma wniesiony kapitał przez każdego ze wspólników – ustala pozycję w spółce
– Odpowiedzialność
• W spółkach osobowych – subsydiarna za spółkę
Ułomne osoby prawne jako Przedsiębiorcy
Spółki osobowe
– Jawna (s.j.)
– Partnerska (s.p.)
– Komandytowa (s.k.)
– Komandytowo-akcyjna (SKA)
• Spółka jawna?
• Spółka partnerska?
• Spółka komandytowa?
• Spółka komandytowo-akcyjna?
• W jakim rejestrze szukamy spółek osobowych?
Sektor MŚP
Sektor MSP
• Mikroprzedsiębiorcy
• Mali przedsiębiorcy
• Średni przedsiębiorcy
Definicje ustawowe – art. 7 ust.1 pkt 1-3 Prawa
przedsiębiorców
Mikroprzedsiębiorca – przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał
łącznie następujące warunki:
a) zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz b) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów,
wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekracza- jący równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2
milionów euro;
Mały przedsiębiorca – przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał
łącznie następujące warunki:
a) zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz b) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów,
wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekracza- jący równowartości w złotych 10 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jed-nego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10
milionów euro
– i który nie jest mikroprzedsiębiorcą
Średni przedsiębiorca – przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki:
a) zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz
b) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekracza-jący
równowartości w złotych 50 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jed-nego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 43 milionów euro
– i który nie jest mikroprzedsiębiorcą ani małym przedsiębiorcą
• Średnioroczne zatrudnienie określa się:
– w przeliczeniu na pełne etaty,
– nie uwzględniając pracowników przebywających na urlopach macierzyńskich, urlopach na
warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopach
ojcowskich, urlopach rodzicielskich i urlopach
wychowawczych, a także zatrudnionych w celu
przygotowania zawodowego.
Sektor MŚP a forma prawna prowadzonej
działalności gospodarczej?
• Dlaczego w ogóle wyodrębnia się sektor MŚP?
• Dlaczego wspiera się przedsiębiorców z
sektora MŚP?
• W jaki sposób wspiera się sektor MŚP?
Przykład ułatwień dla sektora MŚP
Prawo Przedsiębiorców:
• Art. 55. 1. Czas trwania wszystkich kontroli organu kontroli u przedsiębiorcy w jednym roku
kalendarzowym nie może przekraczać w odniesieniu do:
• 1) mikroprzedsiębiorców – 12 dni roboczych;
• 2) małych przedsiębiorców – 18 dni roboczych;
• 3) średnich przedsiębiorców – 24 dni roboczych;
• 4) pozostałych przedsiębiorców – 48 dni roboczych.
• Sektor MŚP a duzi przedsiębiorcy?
Rzecznik MŚP
• Prawo przedsiębiorców
• Art. 16. 1. Na straży praw mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców stoi
Rzecznik Małych i Śred-nich Przedsiębiorców.
• 2. Zakres i sposób działania Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców określają odrębne
przepisy.
USTAWA z dnia 6 marca 2018 r. o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców (Dz.U. 2018
poz. 648)
• Ustawa o Rzeczniku MŚP
Art. 1. 1. Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców, zwany dalej „Rzecznikiem”, stoi na straży praw mikroprzed-siębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców, w szczególności
poszanowania zasady wolności działalności gospodar-czej, pogłębiania zaufania przedsiębiorców do władzy publicznej,
bezstronności i równego traktowania, zrównoważonego rozwoju oraz zasady uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych
obyczajów oraz słusznych interesów przedsiębiorców.
• Ustawa o Rzeczniku MŚP
• Art. 3. 1. Rzecznika powołuje Prezes Rady
Ministrów na wniosek ministra właściwego do
spraw gospodarki.
• Ustawa o Rzeczniku MŚP
• Art. 4. 1. Kadencja Rzecznika trwa 6 lat i rozpoczyna się z dniem jego powołania.
• 2. Ta sama osoba może być Rzecznikiem tylko jedną kadencję.
• 3. Kadencja Rzecznika wygasa w przypadku jego
śmierci lub odwołania.
• Ustawa o Rzeczniku MŚP
• Art. 8. Do zadań Rzecznika należy:
• 1) opiniowanie projektów aktów normatywnych dotyczących interesów przedsiębiorców oraz zasad podejmowania, wy-konywania lub zakończenia działalności gospodarczej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
• 2) pomoc w organizacji mediacji między przedsiębiorcami a organami administracji publicznej;
• 3) współpraca z organizacjami pozarządowymi, społecznymi i zawodowymi, do których celów
statutowych należy ochrona praw przedsiębiorców oraz współdziałanie ze stowarzyszeniami, ruchami obywatelskimi, innymi dobrowol-nymi zrzeszeniami i fundacjami oraz z zagranicznymi i
międzynarodowymi organami i organizacjami na rzecz ochrony praw przedsiębiorców oraz poszanowania zasady wolności działalności gospodarczej i równego traktowania;
• 4) inicjowanie i organizowanie działalności edukacyjnej i informacyjnej w zakresie związanym z
wykonywaniem dzia-łalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności w dziedzinie przedsiębiorczości oraz prawa gospodarczego;
• 5) podejmowanie innych działań, o których mowa w art. 9, o ile służą one ochronie praw przedsiębiorców.
Ustawa o Rzeczniku MŚP
• Art. 9. 1. W zakresie ochrony praw przedsiębiorców Rzecznik może:
• 1) występować do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej albo wydanie lub zmianę in-nych aktów normatywnych w sprawach dotyczących działalności gospodarczej;
• 2) występować do właściwych organów z wnioskiem o wydanie objaśnień prawnych, o których mowa w art. 33 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, jeśli przepisy będące przedmiotem wniosku budzą wątpliwości w praktyce lub ich stosowanie wywołało rozbieżności w rozstrzygnięciach wydawanych przez właściwy organ admi-nistracji publicznej;
• 3) informować właściwe organy nadzoru lub kontroli o dostrzeżonych nieprawidłowościach w funkcjonowaniu organów administracji publicznej;
• 4) występować do właściwego ministra lub organu upoważnionego ustawowo do opracowywania i wnoszenia do rozpa-trzenia przez Radę Ministrów projektów aktów normatywnych z wnioskiem, o którym mowa w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r.
– Prawo przedsiębiorców;
• 5) występować do Sądu Najwyższego z wnioskiem, o którym mowa w art. 83 § 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Są-dzie Najwyższym (Dz. U. z 2018 r. poz. 5 i 650);
• 6) wnosić skargę nadzwyczajną, na podstawie art. 89 § 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym;
• 7) występować do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskami o podjęcie uchwały mającej na celu wyjaśnienie przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych;
• 8) zwrócić się o wszczęcie postępowania administracyjnego, wnosić skargi i skargi kasacyjne do sądu administracyjnego, a także uczestniczyć w tych postępowaniach – na prawach przysługujących prokuratorowi;
• 9) żądać wszczęcia przez uprawnionego oskarżyciela postępowania przygotowawczego w sprawach o przestępstwa wszczynane z urzędu;
• 10) informować właściwe organy o dostrzeżonych barierach i utrudnieniach w zakresie wykonywania działalności gospo-darczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Działalność gospodarcza osób
zagranicznych
• Prawo przedsiębiorców
Art. 4. 1. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, któ-rej odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność
gospodarczą.
2. Przedsiębiorcami są także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.
3. Zasady podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności
gospodarczej przez osoby zagraniczne określają odrębne przepisy.
Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i
innych osób zagranicznych w obrocie
gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej (Dz. U. 2018 poz. 649).
Osoba zagraniczna a przedsiębiorca zagraniczny?
Definicja ustawowa
Art. 3 pkt 5 Ustawy:
Osoba zagraniczna:
a) osobę fizyczną nieposiadającą obywatelstwa polskiego,
b) osobę prawną z siedzibą za granicą,
c) jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną
posiadającą zdolność prawną, z siedzibą za granicą;
Definicja ustawowa
• Art. 3 pkt 7 Ustawy:
• Przedsiębiorca zagraniczny – osobę zagraniczną wykonującą działalność
gospodarczą za granicą oraz obywatela polskiego wykonującego działalność
gospodarczą za granicą;
• Państwo członkowskie – inne niż
Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym;
• UE?
• EFTA?
• EOG?
Trzy podstawowe grupy osób zagranicznych podejmujących i wykonujących działalność gospodarczą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej
Grupa nr 1
Osoby zagraniczne z państw członkowskich mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej na takich samych zasadach jak
obywatele polscy.
Grupa nr 2
Obywatele innych państw niż państwa członkowskie, którzy:
1) posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej:
a) zezwolenie na pobyt stały,
b) zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej,
c) zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 144, art. 159 ust. 1 lub art. 186 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2017 r. poz. 2206 i 2282 oraz z 2018 r. poz. 107 i 138),
d) status uchodźcy,
e) ochronę uzupełniającą,
f) zgodę na pobyt ze względów humanitarnych lub zgodę na pobyt tolerowany,
g) zezwolenie na pobyt czasowy i pozostają w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim zamieszkałym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
h) zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania działalności gospodarczej, udzielone ze względu na kontynuowanie prowadzonej już działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej;
2) korzystają w Rzeczypospolitej Polskiej z ochrony czasowej, 3) posiadają ważną Kartę Polaka,
4) są członkami rodziny, w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz.
U. z 2017 r. poz. 900 oraz z 2018 r. poz. 650), dołączającymi do obywateli państw, o których mowa w ust. 1, lub przebywającymi z nimi,
5) przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 108 ust. 1 pkt 2 lub art. 206 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach lub na podstawie umieszczonego w dokumencie podróży odcisku stempla, który
potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, jeżeli bezpośrednio przed złożeniem wniosku byli uprawnieni do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. c i g
Grupa nr 2
mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej na takich samych zasadach jak
obywatele polscy.
Grupa nr 3
• Inne osoby zagraniczne mają prawo do
podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej wyłącznie w formie spółki:
– komandytowej,
– komandytowo-akcyjnej,
– z ograniczoną odpowiedzialnością – akcyjnej,
a także do przystępowania do takich spółek oraz
obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji, o
ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.
Transgraniczna działalność usługowa
Usługodawca z państwa członkowskiego może
czasowo świadczyć usługi na zasadach
określonych w przepisach Traktatu o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej albo w
postanowieniach umów regulujących swobodę
świadczenia usług bez konieczności uzyskania
wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym
Rejestrze Sądowym albo Centralnej Ewidencji i
Informacji o Działalności Gospodarczej.
Transgraniczna działalność usługowa
Osoby zagraniczne inne mogą świadczyć usługi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
zasadach określonych w wiążących Rzeczpospolitą Polską umowach
międzynarodowych lub – w braku takich umów –
na zasadzie wzajemności.
Oddziały przedsiębiorców zagranicznych
• Art. 14 Ustawy:
• 1. Dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
• 2. Przedsiębiorcy zagraniczni inni niż określeni w ust. 1 mogą, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, na zasadzie wzajemności, o ile
ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej,
tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
• Przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą
wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę
działalność za granicą.
• Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział jest obowiązany ustanowić osobę
upoważnioną w oddziale do reprezentowania
przedsiębiorcy zagranicznego.
• Przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć
działalność w ramach oddziału po uzyskaniu
wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców
Krajowego Rejestru Sądowego.
• Przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany:
1) używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”;
2) prowadzić dla oddziału oddzielną rachunkowość w
języku polskim zgodnie z przepisami o rachunkowości
• Minister wydaje decyzję o zakazie wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę zagranicznego w ramach oddziału, w przypadku gdy:
• 1) przedsiębiorca zagraniczny rażąco narusza prawo polskie;
• 2) nastąpiło otwarcie likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego, który utworzył oddział, lub przedsiębiorca ten utracił prawo wykonywania działalności gospodarczej;
• 3) działalność przedsiębiorcy zagranicznego zagraża bezpieczeństwu lub obronności państwa, bezpieczeństwu informacji niejawnych o klauzuli tajności „poufne” lub wyższej lub innemu nadrzędnemu interesowi publicznemu;
• 4 )przedsiębiorca zagraniczny został wykreślony z rejestru wskazanego we wpisie oddziału przedsiębiorcy zagranicznego do rejestru przedsiębiorców.
Sąd Najwyższy w postanowieniu z 9 lipca 2015 r., I CSK 669/14
• Oddział zagranicznej osoby prawnej jest
wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie częścią działalności gospodarczej, wykonywanej przez tę osobę prawną poza jej siedzibą lub głównym
miejscem wykonywania działalności. Takie
wyodrębnienie i samodzielność organizacyjna nie świadczy o przyznaniu mu zdolności prawnej, a tym samym zdolności sądowej. Takimi zdolnościami
dysponuje jedynie zagraniczna osoba prawna jako
całość.
Przedstawicielstwa przedsiębiorców
zagranicznych
• Przedsiębiorcy zagraniczni mogą tworzyć i prowadzić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedstawicielstwa.
• Zakres działania przedstawicielstwa może obejmować wyłącznie prowadzenie
działalności w zakresie reklamy i promocji
przedsiębiorcy zagranicznego.
Utworzenie i prowadzenie przedstawicielstwa wymaga wpisu do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, zwanego dalej
„rejestrem przedstawicielstw”, prowadzonego
przez ministra.
Minister odmawia, w drodze decyzji, wpisu do rejestru przedstawicielstw, jeżeli:
1) utworzenie przedstawicielstwa zagrażałoby bezpieczeństwu lub obronności państwa lub
bezpieczeństwu informacji niejawnych o klauzuli tajności „poufne” lub wyższej lub innemu
nadrzędnemu interesowi publicznemu;
2) wniosek, o którym mowa w art. 25 ust. 1, dotyczy działalności wykraczającej poza zakres określony w art.
22 i art. 23.
Przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył przedstawicielstwo, jest obowiązany:
używać do oznaczenia przedstawicielstwa
oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego
wraz z dodaniem wyrazów „przedstawicielstwo
w Polsce”
Przejęcie przedsiębiorstwa po zmarłej osobie
fizycznej
USTAWA z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie
sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej
(Dz.U. 2018 poz. 1629)
Data wejścia w życie:
2018-11-25
Ustawa ta wprowadza nowe rozwiązania regulujące zasady tymczasowego zarządzania przedsiębiorstwem po śmierci przedsiębiorcy.
Zarządca sukcesyjny
Przedsiębiorstwo w spadku
Art. 6. 1. Do ustanowienia zarządu sukcesyjnego wymagane jest:
1) powołanie zarządcy sukcesyjnego;
2) wyrażenie zgody osoby powołanej na
zarządcę sukcesyjnego na pełnienie tej funkcji;
3) dokonanie wpisu do CEIDG zarządcy
sukcesyjnego.
Art. 9. 1. Przedsiębiorca może powołać zarządcę sukcesyjnego w ten sposób, że:
1) wskaże określoną osobę do pełnienia funkcji zarządcy sukcesyjnego albo
2) zastrzeże, że z chwilą jego śmierci wskazany
prokurent stanie się zarządcą sukcesyjnym.
Art. 12. 1. Jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony z chwilą śmierci przedsiębiorcy, po śmierci przedsiębiorcy
zarządcę sukcesyjnego może powołać:
1) małżonek przedsiębiorcy, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku, lub
2) spadkobierca ustawowy przedsiębiorcy, który przyjął spadek, albo
3) spadkobierca testamentowy przedsiębiorcy, który przyjął
spadek, albo zapisobierca windykacyjny, który przyjął zapis
windykacyjny, jeżeli zgodnie z ogłoszonym testamentem
przysługuje mu udział w przedsiębiorstwie w spadku.
• Art. 17. 1. W sprawach wynikających z prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku zarządca sukcesyjny posługuje się
dotychczasową firmą przedsiębiorcy z
dodaniem oznaczenia „w spadku”.
• Art. 18. Zarząd sukcesyjny obejmuje zobowiązanie do prowadzenia
przedsiębiorstwa w spadku oraz umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych
związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa
w spadku.
Następne zajęcia
• Legalizacja działalności gospodarczej –
• Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej
• rejestr przedsiębiorców Krajowego Rejestru
Sądowego.
• Legalizacja działalności gospodarczej
• Osoby fizyczne – CEIDG
• Centralna Ewidencja i Informacja o
działalności gospodarczej
U S T AWA
z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie
Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2018 r.
poz. 647,1544, 1629).
• Kto prowadzi CEIDG?
• Centralną Ewidencję i Informację o
Działalności Gospodarczej, zwaną dalej
„CEIDG”, prowadzi w systemie
teleinformatycznym minister właściwy do
spraw gospodarki.
• Mamy obecnie Ministra Gospodarki?
• ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW W SPRAWIE UTWORZENIA MINISTERSTWA PRZEDSIĘBIORCZOŚCI I TECHNOLOGII
• z dnia 11 stycznia 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 102)
• Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz.U. z 2012 r. poz. 392oraz z 2015 r. poz. 1064) zarządza się, co następuje:
• § 1
• 1. Tworzy się Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii.
• 2. W skład Ministerstwa Przedsiębiorczości i Technologii wchodzą komórki organizacyjne dotychczasowego Ministerstwa Rozwoju
obsługujące sprawy działu gospodarka oraz pracownicy obsługujący sprawy tego działu.
• § 2 Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 9 stycznia 2018 r.
• Do czego potrzebne jest nam CEIDG?
Zadaniem CEIDG jest:
1) ewidencjonowanie przedsiębiorców będących osobami fizycznymi;
2) udostępnianie informacji o przedsiębiorcach i innych podmiotach w zakresie wskazanym w ustawie;
3) udostępnianie informacji o zakresie i terminie zmian we wpisach do CEIDG oraz w informacjach i danych udostępnianych w CEIDG, a także o wprowadzającym te zmiany podmiocie;
4) umożliwienie wglądu do danych bezpłatnie udostępnianych przez Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego;
5) udostępnianie informacji o ustanowionym pełnomocniku lub
prokurencie, w tym o zakresie udzielonego pełnomocnictwa lub o rodzaju i sposobie wykonywania prokury.
• Wpis do CEIDG – Wniosek? Z urzędu?
Wpis do CEIDG jest dokonywany na wniosek, chyba że przepis szczególny przewiduje wpis z
urzędu.
Wpisem do CEIDG jest również wykreślenie
przedsiębiorcy albo zmiana wpisu.
• Jaka jest forma wniosku o wpis do CEIDG?
Wniosek
formularz CEIDG -1
• Jak możemy złożyć wniosek?
• Przez internet
– opatrzony kwalifikowanym podpisem
elektronicznym albo podpisem zaufanym
• Złożony w urzędzie gminy właściwym miejscowo
– własnoręczny podpis
• Wysłany pocztą (przesyłką rejestrowaną)
– opatrzony własnoręcznym podpisem
wnioskodawcy poświadczonym przez notariusza
Zasada jednego okienka
art. 6 ust. 3. Integralną częścią wniosku o wpis do CEIDG jest żądanie:
1) wpisu albo zmiany wpisu do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON);
2) zgłoszenia identyfikacyjnego albo aktualizacyjnego, o którym mowa w przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji
podatników i płatników;
3) zgłoszenia płatnika składek albo jego zmiany w rozumieniu
przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych albo zgłoszenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego
rolników w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym
rolników.
• Jaka jest opłata od wpisu do CEIDG?
• Art. 13. Wniosek o wpis do CEIDG jest wolny
od opłat
• Wpis do CEIDG z urzędu – przykład
• Art. 19 ust.1a. W przypadku ustanowienia zarządu sukcesyjnego wpisowi z urzędu do CEIDG podlega informacja o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, począwszy od dnia
następującego po dniu ustanowienia zarządu sukcesyjnego.
• Rozdział 4 Ustawy
– Informacje dopisywane do CEIDG z urzędu – art. 21 i n.
• Art. 16. 1. Domniemywa się, że dane wpisane do CEIDG są prawdziwe.
• Osoba fizyczna wpisana do CEIDG ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną zgłoszeniem do CEIDG nieprawdziwych danych, jeżeli podlegały obowiązkowi wpisu na jej wniosek, a także niezgłoszeniem danych podlegających obowiązkowi wpisu do CEIDG w ustawowym terminie albo niezgłoszeniem zmian danych objętych wpisem, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby
trzeciej, za którą osoba wpisana do CEIDG nie ponosi
odpowiedzialności.
Jawność danych w CEIDG
• Dane i informacje udostępniane przez CEIDG
są jawne. Każdy ma prawo dostępu do tych
danych i informacji
• Wszystkie dane są udostępniane?
Art. 43. 1. CEIDG udostępnia zawarte w niej
dane i informacje, o których mowa w art. 5 ust.
1 i 2, z wyjątkiem numeru PESEL, daty urodzenia oraz danych kontaktowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 7, w przypadku gdy, podając je, osoba uprawniona sprzeciwiła się ich
udostępnianiu w CEIDG
Zaświadczenia z CEIDG
• Zaświadczenia o wpisie do CEIDG dotyczące
przedsiębiorców będących osobami fizycznymi w zakresie danych, o których mowa w art. 5
ust. 1 i 2, z wyjątkiem danych
niepodlegających udostępnianiu zgodnie z art.
43 ust. 1, mają postać dokumentu
elektronicznego albo wydruku z systemu
teleinformatycznego CEIDG.
Zaświadczenia z CEIDG
• Organy administracji publicznej nie mogą
domagać się od przedsiębiorców okazywania, przekazywania lub załączania do wniosków i innych przedkładanych przed nimi pism,
zaświadczeń o wpisie do CEIDG.
Strona internetowa
• https://prod.ceidg.gov.pl/ceidg.cms.engine/
KRS
• Krajowy Rejestr Sądowy
• Kto prowadzi?
• Sąd rejestrowy?
• Minister Sprawiedliwości?
U S T AWA
z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze
Sądowym (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 986, 1544)
Ustawa o KRS Art. 2
1. Rejestr prowadzą w systemie
teleinformatycznym sądy rejonowe (sądy
gospodarcze) obejmujące swoją właściwością
obszar województwa lub jego część, zwane
dalej ,,sądami rejestrowymi''.
KRS składa się z:
1) rejestru przedsiębiorców;
2) rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz
samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej;
3) rejestru dłużników niewypłacalnych.
Minister Sprawiedliwości utworzy Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego, zwaną dalej „Centralną Informacją”, z oddziałami przy sądach rejestrowych.
Zadaniem Centralnej Informacji jest:
1) prowadzenie zbioru informacji Rejestru oraz elektronicznego katalogu dokumentów spółek, zwanego dalej „katalogiem”;
2) udzielanie informacji z Rejestru oraz przechowywanie i udostępnianie kopii dokumentów z katalogu;
3) utworzenie i eksploatacja połączeń Rejestru i katalogu w systemie teleinformatycznym;
4) utworzenie i eksploatacja połączeń Rejestru z systemem integracji rejestrów
Art. 8. 1. Rejestr jest jawny.
2. Każdy ma prawo dostępu do danych
zawartych w Rejestrze za pośrednictwem Centralnej Informacji.
3. Każdy ma prawo otrzymać, również drogą
elektroniczną, poświadczone odpisy, wyciągi,
zaświadczenia i informacje z Rejestru
• Wpis do Rejestru jest dokonywany na wniosek,
chyba że przepis szczególny przewiduje wpis z
urzędu
• Wpisy do Rejestru podlegają obowiązkowi ogłoszenia w Monitorze Sądowym i
Gospodarczym, chyba że ustawa stanowi
inaczej.
• Podmiot obowiązany do złożenia wniosku o
wpis do Rejestru nie może powoływać się
wobec osób trzecich działających w dobrej
wierze na dane, które nie zostały wpisane do
Rejestru lub uległy wykreśleniu z Rejestru.
• Od dnia ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym nikt nie może zasłaniać się
nieznajomością ogłoszonych wpisów. Jednak w odniesieniu do czynności dokonanych przed
upływem szesnastego dnia od dnia ogłoszenia podmiot wpisany do Rejestru nie może
powoływać się na wpis wobec osoby trzeciej,
jeżeli ta udowodni, że nie mogła wiedzieć o
treści wpisu.
• W przypadku rozbieżności między wpisem do Rejestru a ogłoszeniem w Monitorze Sądowym i Gospodarczym obowiązuje wpis w Rejestrze.
Jednak osoba trzecia może powoływać się na
treść ogłoszenia, chyba że podmiot wpisany do
Rejestru udowodni, że osoba trzecia wiedziała
o treści wpisu.
• Domniemywa się, że dane wpisane do
Rejestru są prawdziwe.
• Podmiot wpisany do Rejestru ponosi
odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną
zgłoszeniem do Rejestru nieprawdziwych danych, jeżeli podlegały obowiązkowi wpisu na jego
wniosek, a także niezgłoszeniem danych
podlegających obowiązkowi wpisu do Rejestru w ustawowym terminie, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy
poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie
ponosi odpowiedzialności.
• Wpis do Rejestru jest dokonywany na wniosek,
chyba że przepis szczególny przewiduje wpis z
urzędu.
• Jaka forma wniosku?
Formularze - przykłady
• KRS W1
– Wniosek o rejestrację podmiotu w rejestrze przedsiębiorców - spółka jawna, spółka
partnerska, spółka komandytowa
• KRS W3
– Wniosek o rejestrację podmiotu w rejestrze przedsiębiorców - spółka z ograniczona
odpowiedzialnością
Formularze - przykłady
• KRS X2
– Wniosek o wykreślenie podmiotu z Krajowego Rejestru Sądowego
• KRS Z5
– Wniosek o zmianę danych podmiotu w rejestrze przedsiębiorców – spółdzielnia
• KRS ZM
– Zmiana - przedmiot działalności - załącznik do
wniosku o zmianę danych w rejestrze przedsiębiorców
• Opłaty od wniosku?
• Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z
2018 r. poz. 300)
• ROZDZIAŁ 5. SPRAWY Z ZAKRESU DZIAŁANIA KRAJOWEGO REJESTRU SĄDOWEGO.
PRZYKŁAD:
Art. 52 [Rejestr przedsiębiorców]
1. Opłatę stałą w kwocie 500 złotych pobiera się od wniosku o
zarejestrowanie podmiotu w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
2. Opłatę stałą w kwocie 250 złotych pobiera się od wniosku o
zarejestrowanie w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym spółki jawnej, spółki komandytowej oraz spółki z
ograniczoną odpowiedzialnością, których umowy zostały zawarte przy wykorzystaniu wzorców umowy udostępnionych w systemie
teleinformatycznym.
• Rejestr przedsiębiorców
• Art. 36. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do następujących podmiotów:
• 1) (uchylony)
• 2) spółek jawnych;
• 2a) europejskich zgrupowań interesów gospodarczych;
• 3) spółek partnerskich;
• 4) spółek komandytowych;
• 5) spółek komandytowo-akcyjnych;
• 6) spółek z ograniczoną odpowiedzialnością;
• 7) spółek akcyjnych;
• 7a) spółek europejskich;
• 8) spółdzielni;
• 8a) spółdzielni europejskich;
• 9) przedsiębiorstw państwowych;
• 10) instytutów badawczych;
• 11) (uchylony)
• 12) towarzystw ubezpieczeń wzajemnych;
• 12a) towarzystw reasekuracji wzajemnej;
• 13) innych osób prawnych, jeżeli wykonują działalność gospodarczą i podlegają
• obowiązkowi wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2;
• 14) oddziałów przedsiębiorców zagranicznych działających na terytorium
• Rzeczypospolitej Polskiej;
• 15) głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń;
• 16) głównych oddziałów zagranicznych zakładów reasekuracji;
• 17) instytucji gospodarki budżetowej.
