Książeczka Jubileuszowa. Nauka o odpustach szczególnie o odpuście Jubileuszowym, oraz modlitwy przy odwiedzaniu kościołów w roku 1913

Książeczką Jubileuszowa.

Nauka o odpustach

szczególnie

u odpuście Jubileuszowym,

o ra z

M o d litw y p r z y odw iedzaniu- k o śc io łó w w roku 1913.

Dozwolenie tłumaczenie niemieckiej Książeczki Jubileuszowej przez ks. kanonika' d-ra Junguitza.

W rocław.

F r a n c i s z e k G o e r l i c h .

1913.

t>L \b

i

Im prim atur.

W ratislaviae, d. 29. Maji 1913.

G. K. 6052.

P rin c e p s tp is c o p u s *

G. C a rd . K opp.

Jak to dobry i litościwy Pan Bóg nasz, a to prawie zawsze wtedy, kiedy go ludzie najwięcej obrażają!

Widać to i teraz, gdy namiestnik Jego Ojciec św.

Pius X. otwierając skarbi kościoła wszystkim wiernym miłosierdzia boskiego potrzebującym, ogłosił Jubileusz.

(8. marca t. r. 1918.)

Ponieważ różne niejasne i błędne zdania krążą, następuje nauka o odpuście wogóle i szczególnie o Jubileuszu.

Ojciec św. podobno nader hojnie rozdawa skarby kościoła! Ludzie tern zuchwałej grzeszą, im łatwiej odpust zyskają! J a w czasie ostatniego Jubileuszu nie byłem u spowiedzi a żyję! — Takie zaiste nie jeden będzie miał myśli, albo takie nawet wymówi słowa, słysząc, że Ojciec św. Pius X., idąc za przykładem świętych poprzedników swoich, z okazyi, która Jemu przedstawia się jako najsłuszniejsza, całemu światu katolickiemu, czyli wszystkim katolikom całej ziemi, ogłasza Jubileusz. Aleć będą bez wątpienia i tacy którzy na wieść tak błogą ze łzami w oku podziękują Bogu za nowy dowód nieograniczonej jego litości.

,,0 Panie, ileż powinienem Ci dziękować żeś mi dał doczekać dni tak świętych, i żeś mi znów udzielił sposobności, wynagrodzić to, com totąd zaniedbał!“

Kochany Chrześcianinie! Ty zaiste nie pochwalisz owych nierozsądnych, niby to żartobliwych zdań ludzi lekkomyślnych. Ty z pewnością pójdziesz za przy­

kładem pobożnych. Nigdy nie poważ się żartować

1*

z rozporządzeń kościoła św., wszak ci i Jubileusz jest ustanowieniem Zbawiciela samego, który namiestnikom swoim, t. j. Papieżom, dał władzę rozwięzywania i zwięzywauia; jego zaś tajemnicze rozporządzenia tak przewyższają pojęcie rozumu twego, jako niebo wysokie unosi się nad niską, naszą ziemią.

„Już znów Jubileusz! Jubileusz!“ Czy ty, który tak mówisz, nie wiesz, iż chorującemu co godzinę podawają leki, aby ozdrowiał, a nikt tego nie gani?

A tu choroba duszy! Ty codziennie, nawet kilka razy przez dzień posilasz pokarmem i napojem ciało twoje, a nie uważasz, iż to za często! A gdyby bogacz jaki corocznie, albo co miesiąc, albo jeszcze częściej obsypywał cię skarbami swemi, czyliżbyś się gniewał?

Jubileusz, to lekarstwo dla dusz chorujących, to pokarm pokrzepiający, to skarb, to wspomożenie wśród nędzy tego świata koniecznie potrzebne, a ty miałbyś nie chcieć przyjąć go?

„Ojciec święty podobno nader hojnie rozdawa skarby kościoła?“

I owszem, nader hojnie! ale cóż w tern złego?

Kiedy ojciec, widząc, iż najukochańsze dziecko jego już kona, jeszcze za ostatni grosz sprowadza lekarza, nie czyniż-li powinności swojej? A cóż by świat myślał 0 ojcu, który mając skarby nieprzebrane, obojętnie patrzałby na okropne cierpienia jedynaka, i nie starałby się o lekarza i lekarstwa? Uważaj więc: Ojcem niezmiernie bogatym jest Namiestnik Chrystusów gdyż szafuje nieograniczonemi i nigdy niewyczerpanemu zasługami Jezusa, a jedynakiem jego jesteś ty, jako członek jednego kościoła Chrystusowego, a ty jedynaku śmiertelnie chorujesz; „nader smutne czasy obecne;

królestwa upadają, mocarstwa giną, a ludzie najnie-

godziwszych zasad knują bezecue zam iary: kiedyć już

1 Bóg sam straszliwemi karami grozi, toć podobno

przyszłość sroższe jeszcze klęski przyniesie!“ Tak to

w listach dawniejszych Leon Papież o chorobie jedynaka

mówi; jakoż tedy konającemu nie podawać lekarstwa,

z którego słusznie pomocy spodziewać się można?

zyskaj a!" Czy to prawda? A jeżeli prawda, któż winien? Czy Jubileusz? Aleć zaiste nie. Kto te­

raz lekkomyślnie grzeszy, ten też podczas zeszłego Jubileuszu nie starał się o zyskanie odpustu.

A wreszcie czyliź o lekkomyślnych nie wypada większego mieć starania jak o pobożnych? Wszak i boski nasz Pasterz dobry dziewięćdziesiąt dziewięć owieczek dobrych opuścił, a za jedną poszedł, aby szukać jednej, która się od trzody nierozsądnie oddaliła.

„Ja w czasie ostatniego Jubileuszu nie byłem u spowiedzi, a żyję!" To pytanie, czy ty żyjesz! Ciało żyje, ale dusza może dawno martwa! A jeżeli nie martwa, może bliska śmierci, kiedyć tak niedorzecznych trzyma się zasad; może rychło umrze, jeżeli się nie pokrzepi niebieskim zasiłkiem obecnego Jubileuszu.

Mój drogi przyjacielu, żyjesz jeszcze, ale śmierć może już za drzwiami, a jakaż będzie wieczność, kiedy łaską bożą tak gardzisz? Może tylko dla tego niezawołał cię Bóg aż dotąd przed straszny sąd swój, abyś w tym oto Jubileuszu miał sposobność dobrze się z nim po­

rachować — i pojednać. Bądźże więc roztropnym a uchwyć podaną ci rękę ojcowską, abyś w win twoich powodzi bez granic nie zginął na wieki.

Ale może ani nie wiesz, co to Jubileusz, choć już tyle Jubileuszów przeżyłeś?

Jubileusz czyli Jobel jest to wyraz hebrajski: u Hebrajczyków każdy pięćdziesiąty rok był jubileuszo­

wym, w którym każdy odzyskiwał na powrót utraconą własność, nawet wolność swoję, jeżeli się z biedy zaprzedał w niewolę. Tak pisze Mojżesz III, 25:

„Poświęcisz rok pięćdziesiąty i ogłosisz odpuszczenie wszystkim obywatelom ziemi twojej, albowiem ten jest jubileusz: wróci się człowiek do majętności swojej, i każdy się wróci do własności swojej i domu dawnego.“

Nasz Jubileusz katolicki, już od roku 1300, t. j.

od Bonifacego VIII., Papieża najprzód co 100 lat,

potem co 50, teraz co lat 25, a prócz tego z powodu

też innego na cały świat albo na pewne kraje ogła­

szany, jest to czas zupełnego odpustu powszechnego, przez który grzesznik z jarzma grzechu wyzwolony powrócić ma do ojca, do domu pierwotnego; uwolniony z więzów szatańskich odpocząć ma w słodkiej wolności służby bożej.

Gdyż więc Jubileusz jest zwyczajnym tylko odpu­

stem zupełnym, jaki przez wstąpienie do któregokol­

wiek z licznych bractw kościelnych, przez odmawianie tak zwanych modlitw odpustowych, przez odwiedzanie pewnych odpustami uprzywilejowanych kościołów, lub przez pełnienie niektórych uczynków miłosierdzia zyskać można, tedyć pierwszem będzie zadaniem wiedzieć, co to jest „odpust“.

Otóż odpust w ścisłem swem znaczeniu n ie je st przebaczeniem grzechów łub darowaniem kar wiecznych, lecz je st zupełnem albo też niezupełnem darowaniem kar doczesnych. Odpuszczenie grzechów i darowanie kar wiecznych jedynie znaleść można w św. Sakramencie Pokuty. Skoro się więc szczerze przed kapłanem pełnomocnym wyspowiadasz, odpuści ci Pan Bóg wszystkie twe i najcięższe grzechy i wszelki wieczne kary, na jakiekolwiek mogłeś zasłużyć chociaż by w najgłębszem piekle.

Może odpowiesz: „Jeżelić tak, na cóż tedy od­

pusty?“ Otóż musisz wiedzieć, że każdy grzech śmiertelny na dwojaką przed Bogiem zasługuje karę, na wieczną, którą musiałbyś ponosić w piekle, i na doczesną tu na świecie; grzechy zaś powszednie czyli małe pociągają za sobą tylko karę doczesną, n. p.

choroby, nędzę, prześladowanie, uszkodzenie majątku i. t. p.

Kto się więc szczerze wyspowiada, odbiera na­

tychmiast przebaczenie wszystkich grzechów i wszyst­

kich kar wiecznych, ale kary doczesne nie przestaną wisieć nad nim : człowiek czy chce czy nie chce, ponosić je musi, bądź tu w doczesności, bądź po śmierci w czyścu.

Uważaj dalej, iż Bóg, będąc świętością naj­

doskonalszą najmniejszym grzechem brzydzić się musi,

myśl niecnotliwą karać będzie! Ileż zaś takich myśli, takich słów w życiu człowieka się mieści, a któż odgadnie liczbę niedobrych uczynków? Z pisma św.

bardzo wiele wyliczyć by można przykładów dowo­

dzących, iż P. Bóg małe grzechy nader ciężkiemi i długiemi karami strofował. Jako zaś sprawiedliwość boska, po wszystkie wieki nieodmienna, karała ludzi dawnych czasów, tak karać będzie i nas; kto się jej nie wypłacił za życia, odpokutuje dług swój w ogniu ezyśeowym. Ale czyściec, to miejsce tak okropne, iż od piekła może w tern tylko się różni, iż nie trwa na wieki. Sądźże więc sam, czy po uczynionej spo­

wiedzi, jakkolwiek najszczerszej, wykwitowaleś się już sprawiedliwości boskiej czy nie? Niejeden schodzi z tego świata umierając śmiercią szczęśliwą, a jednak na tamtym świecie musi ponosić kary bardzo ciężkie i długie! Jakże tedy — czy ci się nie ćmi w oczach, myśląc, że i tobie taka przyszłość z pewnością grozi?

Ale — może zapytasz: czy kóściół katolicki matka

•najtroskliwsza, nie posiada jakich środków, któremi od tak groźnych konieczności zabezpieczyć by się można? I owszem, ma takowe, pytanie tylko, czy będziesz chciał używać tych środków lub nie.

Najprzód, napomina kościół dziatki swoje, niby tak do nich przemawiając:

„Mój synu, moja córko, kiedyć wiesz dobrze, iż jesteś grzesznik i na niezliczone już kary zasłużyłeś, a Bóg cię jednak jeszcze nie karze, toć ty sam zadawaj sobie jakie kary, boć przecie nie możesz myśleć, jakoby te krótkie modlitewki, które ci kapłan po spowiedzi zadał, a któreś ty z oziębłością tylko od­

mawiał, już zastąpiły miejsce zasłużonych kar doczesnych.

Jeżeli zaś nie wiesz, w jaki sposób miałbyś się ukarać, ja cię nauczę!“

I cóż czynił kościół? Zachęcał wiernych swoich

do dawania hojnych jałmużn, do odbywania świętych

podróży, połączonych z bardzo licżnemi i wielkiemi

trudami i niebezpieczeństwami, nadawał kilkunasto-

nawet kilkadziesiąt — letnie ostre posty o samym tylko chlebie i wodzie! i. t. p. Cóż byś rzekł, gdyby po uczynionej szczerej spowiedzi kapłan tak mówił do ciebie:

„Wielkie są twoje grzechy, lecz P. Bóg miłosierny wszystkie przebaczy i kary piekielne daruje; ale na zadosyćuczynienie sprawiedliwości jego będziesz odtąd pościł dwadzieścia lat o suchym chlebie i wodzie!“

Nie bój się, żaden kapłan nie wyczyta ci takiego wyroku, ale pamiętaj, że takie kary w pierwszych wiekach istniały. Obecnie zaś przemawia kościół do ciebie temi słowy:

„Odmawiaj po spowiedzi znajome ci modlitewki odpustowe, dawaj jałmużnę, bądź członkiem bractw kościelnych, odwiedzaj kościoły uprzywilejowane, uczęszczaj ile tylko możesz na Msze św. i inne na­

bożeństwa, zachowuj przeznaczone posty, tak bowiem pokażesz, że prawdziwie masz szczere pragnienie zadosyćuczynić sprawiedliwości boskiej, a za to ja z nieprzebranego skarbu zasług Jezusa i najświętszej Matki jego i Świętych tyle ci ofiaruję, ile ci potrzeba do zupełnego albo częściowego wypłacenia się przed sprawiedliwością boską słowem, czyń co ci radzę, a za sumienne wykonywanie tak łatwych zadań ja z mocy od Jezusa otrzymanej, zwięzywania, albo roz- więzywania, ze skarbu zasług Chrystusowych udzielę tobie tyle, ile ci potrzeba do wynagrodzenia win twoich przed Bogiem. Orzechowy twój dług musi być wypłacony, ale nie będziesz go płacił ty, który nic nie masz, lecz go zapłacą nieskończone zasługi życia, męki i śmierci Chrystusowej za to, że przez pełnienie twoich zadań na takie uwzględnienie sobie zasłużyłeś.“

Takie, więc częściowe lub zupełne darowanie kar

doczesnych za grzechy przez spowiedź sakramentalną

już odpuszczone nazywamy „odpustem “ . Jest to tak

samo, jak gdybyś ty za jakieś przewinienie osądzony

był na długoletnie więzienie i na zapłacenie bardzo

znacznych kosztów. Skoro się wyspowiadasz, daruje Pan

Bóg więzienie, co tu znaczy karę potępienia, — peo zkądże weźmiesz pieniędzy na zapłacenie kosztów, kiedy nic nie masz? Otóż uczy wiara nasza św., źe nieograniczone zasługi życia, męki i śmierci Jezusowej, zasługi cnót i cierpień najśw. Maryi Panny i Świętych Pańskich wystarczą na wypłacenie wszelkich kosztów wszystkich grzeszników niezliczonych światów. W szyst­

kie te zasługi stanowią skarby kościoła katolickiego, z którego czerpać może, ile mu potrzeba. Skoro więc Ojciec św. jako namiestnik Chrystusa ogłasza odpust, jest to tak samo, jak gdyby otwarłszy skarby kościoła zachęcał wiernych, aby czerpali i zabierali, ile im do wypłacenia długów przed Bogiem potrzeba. Zadane zaś modlitwy odpustowe i. t. p. dla tego odmawiać należy, iż są niby wykazem świadczącym przed Bogiem, iż proszący tyle ze skarbu ma otrzymać, ile kościół za te modlitwy i posty i jałmużny dać przyobiecał.

Rozradowany z tak łatwych do pełnienia warunków zapytasz może:

„Któreż są owe modlitwy odpustowe? ileż od­

pustu zyskać mogę za takie i takie ćwiczenia?“

W zbiorze takowych modlitw wyczytasz przy niektórych n. p. te słowa: „za każde odmówienie tej modlitwy dostąpić można 100 dni odpustu — 7 lat odpustu — 50 lat odpustu — 7 lat i siedm kwadragen, t. j. 7 lat i siedm razy czterdzieści dni odpustu! i. t. p.

Otóż jakież skarby za maleńkie utrudzenia! Cóż-to więc, czy Bóg przebaczy za odmówienie takowych modlitw wszystkie grzechy albo kary za grzechy ze 100 dni życia mego — albo z 7 lat życia, albo z 50 lat ?

A jeżeli tak, ktoreż to dni będą tak uwzglę­

dnione? czy lata młodości, czy lata dalsze? Mylisz się, tak kościół nie uczy! — Więc może Bóg daruje 100 dni, albo 7 lat, albo 50 lat mąk czyścowych, na które zasłużyłem ? I tu błądzisz! Owe liczby znaczą tylko, iżby Pan Bóg od kary czyścowej tyle ujął, ile byś sobie zasłużył przez ostrą pokutę kościelną, 100 dni albo 7 lat trwającą.

2

10

Jle zaś Pan Bóg czyścowych mąk darować raczy tym, którzy w modłach i postach i jałmużnach za grzechy swoje pokutują, tego nikt wiedzieć nie może; ztąd też wynika, iż z największą gorliwością powinniśmy usiłować, aby zyskać odpustów jak najwięcej, gdyż nie tylko nam samym, ale i duszom zmarłych w czyścu cierpiącym zbawienie wieczne przyśpieszyć mogą, skoroby tymże ofiarowane były.

Odpust zupełny! Darowanie kar wszystkich!

Jakaż nieograniczona dobroć boska! Ileż więc człowiek starań dokładać powinien, aby takiego dostąpić od­

pustu! Aleć przeciwnie: im większa szczodrobliwość boska, tern niegodziwsza obojętność ludzi; pełnienie warunkowych pobożnych ćwiczeń odkładają z dnia na dzień, i tak zamiast skarbów, nie zyskają nic, przy tern na większe jeszcze zasługują ukarania, nie przyj­

mując jałmużny, której Bóg dobrotliwy tak szczodrze udziela!

Ale kościół św. katolicki, najtroskliwsza wszystkich wiernych matka, najozięblejszym nawet dzieciom wskazuje drogę zbawienia; którzy więc zwyczajnych nie używają środków, tym otwiera skarby nadzwy­

czajne, od czasu do czasu ogłasza Jubileusz, odpust zupełny dla wszystkich wiernych całego świata, sądząc, iż ci, którzy o zbawienie jedynej swej duszy mało się starają, teraz gdy zobaczą i usłyszą, iż dobrzy i źli, starzy i młodzi, bogaci i ubodzy całej ziemi wybierają się w drogę pokuty, ocknąwszy sie ze snu grzesznego pójdą i oni tąż drogą poprawy. Tak też obecnie Ojciec św. Pins X z przyczyny uroczystości pamiąt­

kowej zwycięstwa cesarza Konstantyna Wielkiego nad Maksencyuszem przed tysiąc sześćset laty i edyktu dającego kościołowi swobodę i pokój otworzył skarby łask niebieskich, aby korzystano przy tej uroczystości z owoców obfitych i hojnych w Jezusie Chrystusie.

Albowiem stosowny i odpowiedny jest obchód edyktu

wydanego przez cesarza Konstantina Wielkiego w

Medyolanie niedługo po zwycięstwie uzyskanem nad

Maksencyuszem przez przesławną chorągiew krzyża.

Albowiem ukończyły się teraz okrutne prześladowania -chrześcian i nastał pokój jako nagroda krwi Zbawi­

ciela i Męczenników. Wówczas obchodził kościół walczący jeden z tych tryumfów, które następowały w jego dziełach zawsze po ówczesnych prześladowaniach począwszy od tych czasów udziela coraz większe dobrod­

ziejstwa ludzkości. , Dlatego uważa Ojciec św. przy tej sposobności radosnej, w której przypada tak ważne zdarzenie, za stosowne błagać gorąco Pana Boga, najśw. Maryą Pannę i wszystkich Świętych, zwłaszcza św. Apostołów, żeby wszystkie narody przyczyniły się do chwalą i czci kościoła, uciekały się do łona tak wspaniałej matki, odrzuciły z wszelkimi siłami herezye płochych nieprzyjaciół wiary chcących zatłumić jej prawdę, żeby czciły Ojca św. z zupełuem przywiązaniem, i ostatecznie ujrzały z zaufaniem w religii katolickiej opiekę i pomoc w wszystkiem. Wtedy będzie można ufać, że ludzkość spoglądając na krzyż zwycięży zupełnie w tym zbawiennym znaku nieprzy­

jaciół imienia chrześciańskiego i nieprawne serc namiętności.

W arunki:

1. Ci, którzy w Rzymie mieszkają, albo w czasie powyżej wymienionym do Rzymu pojadą, powinni dwu­

krotnie odwiedzić kościół Laterański, kościół św.

Piotra i kościół św. Pawła za murami i tu przepisane modlitwy odpustowe według intencyi Ojca św. odprawić, t. j. o dobro i podwyższenie Kościoła i Stolicy Apostolskiej, o wytępienie herezyj, o nawrócenie wszystkich we wierze błądzących, o zgodę książąt chrześcijańskich, i o pokój i jedność narodów. Oprócz tego powinni raz w tym czasie przyjąć Sakrament Pokuty i Komunię św., a nadto odpowiednio do swoich stosunków dać jałmużnę jakąkolwiek, bądź to na ubogich, bądź na dobre cele.

:2. Ci, którzy do Rzymu przybyć nie mogą dostąpią odpustu jubileuszowego, jeżeli kościół lub kościoły w swojem miejscu, przez biskupa w tym celu

2

12

wyznaczone, w całości sześć razy odwiedzą i wyżej wymienione dobre uczynki sumiennie wypełnią, a więc jeżeli odmówią przepisane m od­

litw y. raz do Sakramentów św. przystąpią i jałm użnę złożą.

Dla. odwiedzania wyznaczamy niniejszem wszystkie k ościoły parafialne naszej dyecezyi i samodzielne kościoły kuracjmhie.

W mieście Wrocławiu należy odwiedzić po trzy razy kościół katedralny i własny kościół parafialny (w parafii katedralnej kościół św. Krzyża).

W Berlinie trzeba po trzy razy odwiedzić kościół świętej Jadwigi i własny kościół parafialny.

W zakładach kościelnych, w klasztorach i we więzieniach potrzeba nawiedzić sześć razy kościół

lub kaplicę tam się znajdującą.

Nawiedzenia mogą się odbyć w jednym dniu.

lub też być podzielone na dni kilka.

3. Podróżujący na morzu i na lądzie mogą odpustu tam dostąpić, gdzie się na jakiś czas zatrzymają, jeżeli odwiedzą kościół katedralny, główny lub parafialny na miejscu swego pobytu i wypełnią powyżej przepisane pobożne uczynki.

4. Zakonnikom i zakonnicom, także tym, którzy w klasztorach w stałej klauzurze żyją, jakoteż wszystkim innym osobom świeckim lub duchow­

nym, przebywającym we więzieniu lub w niewoli się znajdującym, chorym lub mającym inne przeszkody, którzy wymienionych uczynków wykonać nie mogą, może spowiednik zamienić je na inne dobre uczynki lub może je przełożyć na inny czas, i nałożyć im to, co będą mogli wykonać.

Spowiednik jest też upoważniony zwolnić od Komunii św. dzieci które jeszcze do pierwszej Komunii św. nie przystąpiły.

5. "Wszystkim wiernym bez wyjątku, świeckim,

duchownym i zakonnym, dajeOjciej św. pozwolenie

na wybranie sobie w tym celu jakiegobądż

spowiednika, czy to świeckiego kapłana czy

zakonnego, byleby był upoważniony do słuchania, spowiedzi. To samo prawo przysługuje zakonnicom, notvieyuszkom i innym niewiastom w klasztorach przebywającym, z tein zastrzeżeniem, że spowiednik musi mied zatwierdzenie do słuchania spowiedzi zakonnic.

6. Przepisana dla zyskania odpustu jałmużna może być także przeznaczona na Świętopietrze i może być złożona, gdy na ten cel odbędzie się kolekta.

7. Kościół dla przyjęcia Sakramentów świętych w celu dostąpienia odpustu mogą wierni obrad sobie według swojej woli.

A. Modlitwy przy pic ruszeni odwiedzeniu kościoła w celu uzyskania odpustu Jubileuszow ego

odmawiać się mające.

O Panie Jezu Chryste, któryś dla tego przyszedł na świat, abyśmy żywot mieli a obficie mieli, mocno wierzę, żeś kościołowi Twemu w tern celu i z tą władzą dał klucze królestwa niebieskiego, aby wszystko, -cokolwiek zwiąże, na ziemi, było związane i w niebie.

Wierzę także, że kościoł tak wielkie zlecenie swoje w dwojaki wypełnił sposób, przez udzielanie rozgrzeszenia w świętym sakramencie pokuty i przez ogłaszanie odpusto kar doczesnych. Wszystko to wierzę dla tego, żeś nam Ty to objawił i przez kościoł Twoj św. do wierzenia podajesz. Ten więc Twój kościoł i teraz otwiera skarby zasług Twycli, któreś jemu powierzył, chcąc nam udzielid odpustu zupełnego! Obym i ja mógł należeć do liczby owych szczęśliwych, którzy jak­

kolwiek obciążeni grzechami, jednak w szczerej spo­

wiedzi znaleźli odpuszczenie, a przez pobożne i su­

mienne pełnienie obowiązków jubileuszowych zyskają odpust zupełny, darowanie wszelkich kar doczesnych.

=0 Jezu utajony w przenajśw. Sakramencie, upadam

przed Tobą w najwięksżem upokorzeniu i błagam,

udziel mi Twej laski, abym się mógł pobożnie modlió

i tego dostąpić, czego mi tak bardzo potrzeba, a czego

pragnę z najwięksżem pożądaniem!

14

L I T A N I A

do Najświętszej Panny Maryi.

Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson ! Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas, Ojcze z nieba Boże,

Synu Odkupicielu świata Boże, Duchu święty Boże,

Święta Trójco jedyny Boże, Święta Marya,

Święta Boża Rodzicielko, Święta Panno nad Pannami, Matko Chrystusowa,

Matko łaski bożej, Matko najczystsza, Matko najśliczniejsza, Matko niepokalana, Matko nienaruszona, Matko najmilsza, Matko przedziwna, Matko dobrej rady Matko Stworzyciela, Matko Odkupiciela, Panno roztropna, Panno czcigodna, Panno wsławiona, Panno można, Panno łaskawa, Panno wierna,

Zwierciadło sprawiedliwości, Stolico mądrości,

Przyczyno naszej radości, Naczynie duchowne, Naczynie poważne,

Naczynie osobliwszego nabożeństwa.

Z m iłu j się M ód l się za n am i! M ód l się za n a m i!

g Ov

Cłj

N

es i Różo duchowna,

Wieżo Dawidowa, Wieżo z kości słoniowej, Domie złoty,

Arko przymierza, Bramo niebieska, Gwiazdo zaranna, Uzdrowienie chorych, Ucieczko grzesznych.

Pocieszycielko utrapionych, Wspomożenie wiernych, Królowo Anielska, Królowo Patryarchów, Królowo Proroków, Królowo Apostołów, Królowo Męczenników, Królowo Wyznawców, Królowo Panieńska,

Królowo wszystkich Świętych,

Królowo bez zmazy grzechu pierworodnego poczęta,

Królowo Różańca świętego,

Baranku Boży który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, W y­

słuchaj nas Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nam i!

Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas!

Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejsou! Zdrowaś Mary a . . .

Pod Twoję obronę uciekamy sie święta Boża Rodzi­

cielko, naszemi prośbami nie racz gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać Panno chwalebna i błogosławiona.

O Pani nasza Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza!

Z Synem Twoim nas pojednaj, Synowi Twojemu nas polecaj, Twojemu Synowi nas oddawaj!

V. Módl się za nami Święta Boża Rodzicielko,

16

ß . Abyśmy się stali godnemi obietnic Pana Chry­

stusowych ! Módlmy się!

Łaskę Twoją prosimy Cię Panie, racz wlać w serca nasze, aby, którzyśmy za zwiastowaniem aniel- skiem, Wcielenie Chystusa Syna Twego poznali, przez Mękę Jego i Krzyż do chwały Zmartwychwstania byli doprowadzeni, przez Chrystusa Pana naszego!

Amen!

1. M o d l i t w a do B o g a O j c a o p o d w y ż s z e n i e ś w i ę t e g o k o ś c i o ł a k a t o l i c k i e g o . O Ojcze przedwieczny, pomnij na święte zgro­

madzenie Twoje, któreś posiadał od wieków. Uznaj kościół za Oblubienicę jeduorodzonego Syna Twego, który za nię rozlał krew swą przenajświętszą. Wysłuchaj ją i podwyższaj ozdobę Świętych Twoich skarbami łask Twoich i bogactwy dziedzictwa Twego, aby się stała godną tak zacnego Oblubieńca i odkupu tak drogiego.

Spojrzyj oraz litościwie na dzieci świętej tej matki i zgromadzaj do liczby i społeczności ich wszystkie narody ziemi, aby Ciebie Ojca wszechmocnego i które­

goś Ty zesłał, Jezusa Chrystusa, oraz i Ducha św.

w żywej wierze poznały, w mocnej nadziei wzywały i miłością doskonałą objęły! Amen.

Ojcze nasz! Zdrowaś! Chwała Ojcu!

2. M o d l i t w a do B o g a S y n a o w y k o r z e n i e n i e k a c e r s t w a i l i e r e t y c t w a .

O Jezu, Światłości prawdziwa, która oświeca wszelkiego człowieka na ten świat przychodzącego, pokornie prosimy, racz przez nieocenione owoce męki i śmierci Twojej wszelkie ciemności kacerstwa i bere­

ty etwa oświecić, aby wszyscy żyjący światłość nauki

Twojej zobaczyli i do macierzyńskiego łona kościoła

Twego, szukając zbawienia się nawrócili. O dobry

pasterzu, który łożysz życie Twoje za trzodę Twoję,

broń owieczki Twoje i zasłaniaj je przeciw napaściom

i zasadzkom tych, którzy przychodzą do nich w odzieniach

owczych, ale wewnątrz są wilki drapieżne. Spraw, aby wszyscy ludzie byli tylko jedną trzodą a Ty jednym ich pasterzem. Zostań z nami jakoś powiedział, że będziesz z nami na zawsze aż do skończenia świata.

Pokaż światu, żeś kościół Twój zbudował na opoce, a bramy piekielne go niezwyciężą! Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś. Chwała Ojcu!

E. Modlitwy przy drągiem odwiedzeniu kościoła.

(Litania do Matki bożej na str. 14 odmawia się przy wszystkich odwiedzaniach.)

1. O dobro kościoła!

O Najmiłościwszy Zbawicielu Jezu Chryste, któryś kościół święty za Oblubienicę swą obrał i zań naj­

droższą krew Twą wylał, pokornie prosimy, racz tenże kościoł po wszelkiej ziemi rozszerzony w pokoju i jedności zachować i łaskawie rządzić.

Wszak widzisz, jako nieprzyjaciele zajadłej niena­

wiści pełni zewsząd go otaczają, bramy piekielne się otwarły na zwyciężenie jeg o ! Nie dopuszczajże, aby był wyniszczony, lecz broń i strzeż go potężną prawicą Twoją. Ty wiesz, najdobrotliwszy Jezu, z jaką ozię­

błością, »jakiem nieuszanowaniem nawet katolicy Tobie służą, jak mało dbają o święcenie Imienia Twego, jako zapominają o ćwiczeniu się w bojaźni Twojej. Wyślij więc gorliwych i nieutrudzonych pracowników do winnicy Twej, aby ją uprawiali, pielęgnowali i stokrotne do gumien sprowadzali owoce. Udziel wszystkim wiernym Twoim jak najobficiej łask do zbawienia potrzebnych, spraw, aby kościołowi byli posłuszni, przykazania jego ściśle zachowali i na większą chwałę Imienia Twego w dobrem od dnia do dnia się po­

mnażali. Amen.

Ojcze nasz, Zdrowaś. Chwała Ojcu.

2. 0 n a w r ó c e n i e g r z e s z n i k ó w .

0 najdobrotliwszy Zbawicielu Panie Jezu Chryste,

światłości prawdziwa, wszystkich oświecająca, spojrzyj

litościwie na wewnętrzną nędzę niepoliczonych dusz

18

i na smutny stan narodów, które kłamstwem węża pekielnego zatrute aż dotąd błądzą w ciemnościach niedowiarstwa, heretyctwa i grzechu. 0 litościwy Jezu, cziyliż podobno, aby tyle dusz, boską Twą krwią wykupionych mogło się znajdować w sidłach szatań­

skich? Czyliż można, aby tak nieprzejrzane tłumy narodów prawej wiary nieznających miały iść na zatracenie wieczne? O pomnij najłagodniejszy Zbawicielu, ile kroków czyniłeś dla ich zbawienia, ile ran poniosłeś, ile cierpiałeś! Błagamy Cię więc przez najdroższą mękę i śmierć Twoję krzyżową, racz wyniszczyć z dusz zaślepionych nieszczęsne błądzenia, a serca znękane racz nawrócić ku Tobie! Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś. Chwała Ojcu.

3. O po kój k r ó l ó w c h r z e ś c i a ń s k i c h . O najsłodszy Jezu, źródło i miłośniku pokoju i jedności, oto błagamy, abyś królom i panom chrze- ściańskim pokój i prawdziwą zgodę dać raczył, aby kościół Twój św. bezpiecznie wielkie swe zadanie pełnić podołał Pomnij, o najdobrotliwszy Jezu, ile krwi niewinnej rozlewa się w ciągłych prześladowaniach i wojnach Ileż ztąd nędzy dla ludu Twego, ileż niebezpieczeństwa dla dusz nieśmiertelnych! O dobry Jezu, któryś pokój tak wielce umiłował i uczniom Twoim pokój Twój tak często dawał, prosimy Cię przez nieograniczoną miłość najsłodszego Serca Twego, abyś królów i panów chrześciańskich w pokoju i zgodzie zachować, a zmysły ich więzami jedności połączyć raczył, aby lud Twój sprawiedliwością i zgodą rządzony w pokoju oddać się mógł służbie Twej świętej. O to prosimy przez nieskończoną Twą dobroć i miłosier­

dzie Twoje. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś. Chwała Ojcu.

C. M odlitwy przy trzeciem odw iedzeniu k ościoła.

(Litania na str. 14.) 1. 0 r o z s z e r z a n i e k o ś c i o ł a .

Przedwieczny Boże i Ojcze! Przychodzę do Ciebie

przez najsłodsze Serce Jezusa Syna Twego, które

jest drogą i prawdą i żywotem. Przez to najświętsze

Serce kłaniam się Tobie i wyznawam Cię w imieniu tych narodów, które Cię nie znają, miłuję Cię za tych, którzy Cię nie miłują, gdyż serca ich ciemnością ogarnione! Przez to najłagodniejsze Serce pragnę wynagrodzić, co wszystek świat Tobie już winien!

Otóż wszystkie całego świata dusze najdroższą krwią«

Syna Twego odkupione zgromadzam w duchu przed Tobą ofiarując je Tobie i przez najświętsze Serce błagając, abyś wszystkie do Ciebie nawrócić raczył. Nie do­

puszczaj, ażeby Jezusa miały nie znać i nie żyć dla niego, który za nie umarł. Martwe są aż dotąd, o*

sprawże, aby ożyły! W najświętszem Sercu Syna Twego ofiaruję Ci także wszystkie sługi Twe wybrane, około rozszerzenia kościoła Twego pracujące.

Strzeż, prosimy Cię, Ojca św. Piusa X. namiestnika Twego, naszego najwyższego Pasterza, i oświecaj go Światłością Ducha Św. aby wśród największych nawet ciemności pewną i prostą drogą prowadził nas, trzodę Twoję, do żywota wiecznego. Wspieraj wszystkich Biskupów ki ścioła Twego i umacniaj: ich do stałego- wytrwania w obec otaczających ich zewsząd przeciw­

ności. Naszemu także Biskupowi racz udzielić, 0 Jezu, Pasterzu dusz najwyższy, wszystkich łask 1 cnót, których do rządzenia tak wielkiej trzody oraz do dźwigania tak mnogich ciężarów potrzebuje.

Racz go obdarzyć duchem mądrości i wytrwania, aby wszystko zwyciężył, czemkolwiek bramy piekielne za­

czepiać by go mogły. Obdarzaj, o Jezu, kościół Twój święty gorliwymi i cnotliwymi kapłanami, którzyby na większą Twą chwałę łaknącym duszom pokarm świę­

tej Twej nauki bez utrudzenia podawali, święte Sa- kramenta z winną pobożnością sprawowali i życiem cnotliwem powierzonej im trzodzie ma drodze zbawienia- przyświecali. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś. Chwała Ojcu.

2. O w y k o r z e n i e n i e k a c e r s t w i h e r e z y i .

0 Duchu święty Boże, okaż litość Twą nad

nami a trzymaj nas w opiece Twojej, gdyż otoczeni

20

jesteśmy zewsząd najzaciętszymi nieprzyjaciółmi zba­

wienia wiecznego. Nie w skrytości, lecz publicznie miota zły duch swe kłamstwa i fałszywstwa pomiędzy wiernych, aby ich zatruć niesłychanymi dotąd naukami, i wyrwać z serc ich wiarę w Bóstwo Syna Bożego Jezusa Chrystusa, który stał się człowiekiem na zwyciężenie piekła. Otóż, którzy stali mocno jako wieże, którzy innych nauczali i życiem przykład nem przyświecali, już upadli, wyrzekając się wiary rzymsko­

katolickiej. Cóż tedy z nami się stanie? O Boże litości, Ty, który pysznymi gardzisz a pokorne pod­

wyższasz, spojrzyj i na prośby nasze, które do Ciebie zasyłamy, a zachowaj nas od największego nieszczęścia, od odpadnięcia od świętej naszej wiary. Choć wszystko stracimy, ale dusze nasze ratuj od zguby wiecznej.

Tych zaś, którzy już upadli, racz znów ożywić i do uznania prawdy Twej i do szczerej pokuty przy­

prowadzić, wszak Ty nie chcesz śmierci bezbożnego, lecz aby się z drogi swej nawrócił i aby żył.

O Duchu Święty Boże, zdroju żywota wiecznego, spraw, aby za oświeceniem twojem wszyscy, co byli straceni, znów się znaleźli, aby od odszczepieństwa ikacerstwa, od niedowiarstwa i bałwochwalstwa wszyscy do Ciebie Ojca i do Syna Twego Jezusa, kroki swe skierowali, i aby wszyscy z zabłąkania znów trafić mogli do prawdziwej Matki, kościoła Twego, a przez nię do wiecznej szczęśliwości. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś. Chwała Ojcu.

3. O p o k ó j i z g o d ę k r ó l ó w i p a n ó w c h r z e ś c i a ń s k i c h .

Ojcze niebieski, Panie nad Pany, Królu wieków 'nieśmiertelny — wszak od Ciebie pochodzi wszelkie panowanie i wszelka zwierzchność na ziemi; spraw to łaskawie, aby ci, którym powierzyłeś pierwszeń­

stwo i rządy nad rzeczami doczesnemi ludów Twoich, powinności swe tak pełnili, iżby ziemia berłem sprawiedliwości rządzona, w świętym pokoju odpo­

częła, iżby narody chrześciańskie w jedności i zgo­

laniu, nie szukały nędznej sławy w rozszerzaniu granie krajów przemijających, lecz aby królowie i pauy ku niebieskiej krainie myśli swe kierowali, gdzie Ty panujesz jako król wiecznej chwały. Udziel nam, o Boże, pokoju i daj książętom i panom poznać, że ta jest najlepsza mądrość, to najchwalebniejsze zwycięstwo — szukać i bronić świętej Twojej wiary. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś. Chwała Ojcu.

D. Modlitwy przy cżwartem odwiedzeniu kościoła.

(Litania na stronie 14.)

0 Panie Jezu Chryste, przez krwawy pot Twój i przez modlitwy Twe w Ogrójcu, zmiłuj się nad ludem Chrześciańskim po wszystkich krajach rozszerzonym,, a gdziekolwiek cierpi prześladowanie, albo za grzechy słuszne znosi karanie, racz go od jarzma niewoli ucisku wyzwolić.

Przez niezliczone rany Twe, któreś cierpiał przy nielitościwem biczowaniu i okropnem krzyżowaniu, zlituj się nad kościołem katolickim a podwyższaj i rozszerzaj go po wszystkiej ziemi. Przez krwawe Twe rany cierniową koroną najświętszej Głowie zadane, zmiłuj się nad głową kościoła św., nad na­

miestnikiem Twoim Papieżem, oświecaj, strzeż i broń go, i prowadź razem z trzodą jemu powierzoną do żywota wiecznego.

Przez zranione Ramiona Twoje, na którycheś ciężki krzyż nosił, miej litość z sługami Twemi Bisku­

pami i wspomagaj ich, aby podołali brzemię apo­

stolskiej godności nosić i nieprzyjaciołom kościoła mężnie się opierać.

Przez boskie Ręce Twoje srogimi gwoźdźmi stra­

sznie zranione bądź miłościw chrześciańskim panom i książętom, aby tylko Twej chwale służyli i w Twoim pokoju zostawali.

Przez zranione najświętsze Nogi Twoje wspomagaj

wszystkich missyonarzy i pracowników w winnicy

22

Twojej, racz błogosławić kroki i drogi posłańców Twoich.

Przez smutek Twój i najboleśniejsze opuszczenie Twoje od Ojca, zlituj się nad grzesznikami i błą- dzącemi w wierze, a racz ich wszystkich nawrócić ku świętej Twej wierze i miłości.

Przez okrutną ranę najsłodszego Serca twego, włócznią po śmierci zadaną, racz pamiętać na wszyst­

kich Ciebie kochających i Tobie poślubionych i po­

święconych, a racz ich w łasce Twej prowadzić i w miłości zbawić.

3 Ojcze nasz. 3 Zdrowaś i Chwała Ojcu.

Modlitwa za k o śció ł katolicki.

O dobry dusz Pasterzu Jezu Chryste, któryś przyszedł na świat, aby szukać i zbawić, co było stracone, przez miłość najświętszego Serca Twego zmiłuj się nad ubogimi w Ojczyźnie współbraćmi naszemi, znajdują- cemi się w niebezpieczeństwie utracenia wiary i zba­

wienia. Spojrzyj na ubogą dziatwę Twoję; oto łaknie a nie ma, kto by jej podał chleba żywota, pragnie i wzdycha do źródła zbawienia, a nie ma, ktoby ją do niego zawiódł!

Modlitwa do Bucka św. o pokoj i jedność pom iędzy chrześciańskim i królam i i panami.

0 Duchu Święty, Duchu miłości i pokoju, który rozliczne narody w jedności wiary zgromadzasz, udziel chrześciańskim królom i panom, oraz ich radzcom Twej łaski w obfitości, wszczep w ich serca owe, przykazania miłości, któreś rozstawając się z tym światem uczniomTwoim pozostawił, aby wszyscy należeli do liczby sług Twoich wybranych i godnymi byli zacnego imienia chrześciańskiego. Spraw, aby w zaślepieniu niepojętem niczego nie zaczynali i nie czynili, co się z boską Twą chwałą albo z pokojem i szczęściem kościoła Twego niezgadza, lecz aby w jedności potęgi usiłowali się poddane narody do osiągnienia pokoju wiecznego i do niebieskiej ojczyzny doprowadzić. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś. Chwała Ojcu.

W. Poślij, Panie, pomoc ze świątnicy Twojej/

O. A. z Syonn broń je.

O najsłodszy Jezu, któryś niegdyś dziatki przytulał do łona Twego mówiąc, dopuśćcie małym przyjść do mnie, albowiem ich jest królestwo niebieskie, spojrzyj miłościwie na opuszczone w ojczyźnie naszej dzieci Twoje, zamknij je w boskiem Sercu Twojem, aby tam bezpieczne były i na drogę grzechu, odszcze- pieństwa i zatracenia nie poszły.

Módl się za nami, św. Bonifacy!

Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Wzbudź w nas, o Panie, ducha Apostoła Twego świętego Bonifacyusza, abyśmy jako on rozpaleni byli ogniem żarliwości ku ratunkowi dusz nieśmiertelnych i do powtórnego zbudowania kościoła Twego w ojczyźnie naszej przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Najświętsza, najczystsza, niepokalana Dziewico Marya, módl się za Ojczyznę naszą. — Zdrowaś Mary a i t. d. — Panie zmiłuj się nad kościołem Twym katolickim, zmiłuj się, albowiem nadszedł czas, w którym zmiło­

wania Twego potrzebuje.

Modlitwa o stałość we w ierze.

Najsłodszy Jezu, Boski nasz nauczycielu, któryś zdradzieckie zasadzki i zaczepki złośliwych Fary­

zeuszów szukających Cię zabić, boską Twą mądrością zniweczył, racz wyniszczyć i teraz grzeszne zamiary bezbożnych i wszystkich tych, którzy będąc ludźmi nader ograniczonego pojęcia, fałszywemi naukami lud Twój chcą zatruć i złudzić. Oświecaj nas świat­

łością łaski Twojej, abyśmy nie wpadli w sidła

chytrych mędrków tego świata, którzy szkodliwe

i obłudne swe mniemania wytrębują, aby jeśli można

i ucznie Twoje błędami swemi niegodziwie zabić. Udziel

nam stałości we wierze i spraw, abyśmy takie faryzeu-

szowskie zamiary nieprzyjaciół Twoich już z daleka

poznać i sumiennie ich unikać, Twojej zaś zbawiennej

nauki mocno się trzymać mogli aż do śmierci.

24

E. Modlitwy przy piatem odw iedzeniu k ościoła.

(Litanią, na str. 14.)

1. M o d l i t w a o r o z s z e r z e n i e k o ś c i o ł a . Niech będzie uwielbione miłosierdzia Twego, Panie Jezu Chryste, Królu nasz, od całego świata czczony Synu Boży! Tyś Bogiem naszym, Ty życiodawcą, największą nadzieją nasza! Z miłosierdzia Twego przy­

szedłeś nas odkupić i uwolnić od grzechu. Tyś nasze rany zagoił, Tyś nasze winy zgładził, Tys nas od śmierci wiecznej wybawił.

Tyś na wzór królestwa niebieskiego założył kościół święty na ziemi. Tyś go w miłości zbudował, w miło­

sierdziu zaszczepił, a przez mękę Twoją odkupił. Tyś mnie duchownym sposobem z nim poślubił.

Teraz napastuje przeciwnik z niesłychaną zuchwa­

łością ten kościół święty. Broń go, o P anie! aby się spełniły obietnice Twoje. Nie daj oszpecić piękności Oblubienicy Twojej, nie pozwalaj jej zrabować zniszczyć. Spełnij, coś przyrzekł Piotrowi, że opoki na której zbudowałeś kościół Twoj, piekielne nawet bramy nigdy nie zwyciężą. Błogosław wierne kościoła dziatki, udziel kapłanom pokoju a przyjmij do łaski nieprzyjacioły Twoje. Niechaj pokój Twój święty mieszka w nim a niechaj wszystkie niebezpieczne od- szczepieństwa oddalą się od niego.

Udziel nam łaski, abyśmy spokojne i bezpieczne prowadzili życie w świętej bojaźni Twojej i abyśmy zawsze pozostali w mocnej wierze, stałej nadziei i dostojnej miłości. 0 ! byśmy Ci się w życiu podobali a po śmierci miłosierdzie znaleźli. Tedy nieustannie będziemy wychwalać Ciebie wraz z Ojcem i Duchem świętym. Amen.

V. Abyś kościół Twój święty rządzić i zachować raczył.

R. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya.

2. M o d l i t w a o w y k o r z e n i e n i e b ł ę d ó w.

Pomnij, odwieczny Stwórco wszech rzeczy, żeś

dusze niewiernych stworzył na obraz i podobieństwo

Twoje. Oto na zniewagę imienia Twego świętego

napełnia się piekło takiemi nieszczęśliwemi duszami?

nad ich potępieniem weselą, się złe duchy.

Pomnij, że Syn Twój Jezus Chrystus za wszystek lud umarł śmiercią, okropną. Nie karaj w gniewie tych niewiernych i błędnowierców, którzy ukochanym Synem Twoim pogardzają, lecz daj się przebłagać przez prośby dusz świątobliwych i przez kościoł, świętą*

Oblubienicę Syna Twego. W miłosierdziu Twojem oddal od niewiernzych wszystkie błędy i urojenia, a spraw to, aby poznali Jezusa Chrystusa, Pana naszego, Syna Twego, który jest naszem zbawieniem, naszem zmartwychwstaniem, naszem żywotem, przez którego jesteśmy odkupieni i wyswobodzeni, i któremu chwała

niechaj będzie po wszystkie wieki. Amen.

V. Abyś nieprzyjaciół kościoła Twego upokorzyć raczył.

R. Ciebie prosimy, wysłuceaj nas Panie.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya.

3. M o d l i t w a o p o k ó j .

Duchu święty Duchu miłości i pokoju, któryś tak liczne i tak rozmaite narody do jedności wiary zgromadził, udziel książętom chrześciańskim obfitej łaski Twojej i natchnij serca ich miłością. Spraw, aby się żadną żądzą nie dali uwieść do czynienia tego, coby się chwale Twej albo pomyślności i wolności kościoła, albo poko­

jowi narodów sprzeciwiało, lecz aby raczej wspólną siłą poddane sobie narody prowadzili do mieszkań wiecz­

nego pokoju, do niebieskiej Jerozolimy. Amen.

V. Abyś między chrześcianskiemi Pany pokój!

i zgodę zachować raczył.

R. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.

Ojcze nasz. Zdrowaś Maryja.

F. Modlitwy przy ostatniem odw iedzeniu kościoła, (Litania na str. 14.)

1. M o d l i t w a o r o z s z e r z e n i e k o ś c i o ł a . Boże, któryś kościół święty katolicki założył, a b y w s z y s c y ludzie w nim poświęcenie i wieczną szczęśli­

wość znaleźli, rozszerzajże ten kościoł na całym zie-

26

-miokręgu. Obdarz łaską Twoją tych mężów, którzy się dla opowiadania Ewangelii świętej w najdalsze kraje udawają, i błogosław pracom ich, aby tych, co jeszcze w ciemności bałwochwalstwa żyją, oświecali i do poznania prawdziwego Boga i prawdziwej wiary doprowadzali. W kościele tylko jest prawda; niechże nauka jego od wszystkich ludzi przyjętą będzie; W kościele tylko jest zbawienie, o niechże wszyscy ludzie szukają w nim zbawienia i korzystają ze skarbu jego łaski!

Zwłaszcza teraz prosimy Cię o to usilnie, gdyż kościół święty jest zelżony, zhańbiony i prześladowany a nauki jego i Sakramentu święte znieważone! Utwierdź tedy tenże kościół w tych burzach prześladowania i wzmacniaj go, aby w opowiadaniu prawdy wytrwał statecznie. Weżmij go pod szczególną opiekę Twoję, aby według Twej obietnicy mocno stał na opoce i aby bramy piekielne przeciwko niemu nic nie przemogły.

Pobłogosław, Boże! widomą głowę kościoła Piusa X.

i udziel mu siły, męztwa i mądrości w trudnościach życia tego.

Pobłogosław, Panie! i naszego Biskupa, aby lud wierny pod jego zarządem obfitował w zasługi wiary i uczynki miłości.

Daj kościołowi Twemu godnych i gorliwych k a p ł a ­ n ó w, którzyby z miłości ku Tobie pilnie pracowali nad zbawieniem dusz sobie powierzonych przez opo­

wiadanie Ewangelii świętej, przez wydzielanie Sakra­

mentów świętych i przez pobożne i przykładne życie.

Prosimy Cię także o łaskę dla w s z y s t k i c h w i e r n y c h , aby zawsze zostali dobrymi członkami kościoła prawdziwego, a żeby to uznanie przez do­

pilnowanie przykazań jego, przez wierne dopełnienie obowiązków powołania i przez czynną miłość ku bliźnim -okazali. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

V. Abyś kościół Twój święty rządzić i zachować raczył.

Ił. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.

Ojcze nasz. Zdrowaś Mary;

2. M o d l i t w a o w y k o r z e n i e n i e b ł ę dów.

Zlituj się, o Boże! nad wszystkiemi duszami, które przez złość szatana w błędach się znajdują Oświeć wszystkie narody, aby poznały prawą wiarę a błędy porzuciwszy wróciły do trzody Twojej,

Pasterzu dobry, któryś życie dał za owieczki Twoje i niechcesz, aby się która z nich straciła; strzeż Twoją trzodę, żeby nie wpadła w sidła tych, co w odzieniu owczem do niej przychodzą a wewnątrz są wilki drapieżne.

Przyprowadź wszystkich błądzących na łono kościoła Twego świętego, aby wszyscy ludzie w światłości Twej prawdy żyli, tu na ziemi miłością braterską się łączyli a w niebie na wieczne uwielbienie imienia Twego świętego się zjednoczyli. Przez Chrystusa Pana na­

szego. Amen.

V. Abyś nieprzyjaciół kościoła upokorzyć raczył.

-B, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.

Wszechmogący Boże, Królu nad Króle, Panie nad P a n y ! natchnij wszystkie książęta, aby powierzonej sobie mocy używali na cześć i chwałę Boga a na pożytek poddanych. Udziel im mądrości, aby zawsze uznawali, co jest ku pożytkowi narodu, udziel im siły, aby tego dopełnili. Niechaj będą pociechą dobrych, ucieczką u trapionych a pogromem występnych!

Oświeć także wszystkich poddanych i napełnij ich bojaźnią Bożą, aby w uległem poddaństwie go- dnemi sie stali tego błogosławieństwa, które Ty, o Boże! przez książęta wylewasz na narody.

Nakłoń serca księżąt i ludu do pokoju i zgody, aby przez i wierne zachowanie przykazań Twoich tu na ziemi ku

Twojej chwale żyli a w niebie około tronu Majestatu Ojcze nasz. Zdrowaś Marya.

3. M o d l i t w y o p o k ó j .

' Twego z wybranemi w wiecznym pokoju Ciebie wych­

walali. Przez Chryst naszego. Amen.

28

V. Abyś między chreściańskimi Pany pokój i zgodę zachować raczył.

R. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.

Ojcze nasz. Zdrowaś Maryja.

Ofiarowanie odpustu za zm arłych.

O Jezu najdobrotliwśzy, któryś najokropniejsze męki śmierci krzyżowęj chętnie wziął na się, aby wszystkich ludzi zbawić, zmiłuj sie nad duszami cierpiącemi, które swe za grzechy zasłużone kary w ogniu czyścowym znoszą. — Na wykupiene ich ofiarujęć moje oto zyskane odpusty, jeżelim takowych stał się godzien. Racz nskromić ich męki, daruj łaskawie resztę winnej kary przez zasługi męki śmierci Twojej. Zawołaj je do niebieskiej szczęśliwości, do oglądania Boskiej Twej chwały przedwiecznej, aby Cięż W y branemi Twemi wielbiły na wieczne wieki. Amen.

Zakończenie.

Wszechmogący wieczny Boże, otóż radością przejęty upadam przed Tobą na kolana, aby Ci najserdeczniejsze złożyć dzięki za nieocenione łaski świętego Jubileuszu, który nam przez Namiestnika Twego na ziemi jest udzielony. Za pomocą Twoją usiłowałem się wypełnić te warunki, które w celu uzyskania odpustu Jubileu­

szowego przeznaczone były i spodziewam się, żem i ja upragnionej tej łaski dostąpił. Czemu jednak niedo- łężność i oziębłość moja nie podołała, to racz Ty nagrod­

zić przez nieskończone zasługi Syn a Twego, naszego Zba­

wiciela Jezusa, razem przez przyczynę Najwiętszej Panny Maryi i Wszystkich Świętych. Spraw to łaskawie, abym odtąd wiernie Tobie służyć i w łasce Twej;

świętej trwać mógł aż do szczęśliwej śmierci. Amen.

Błogosławmy Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu!

Chwalmy i wysławiajmy Trójcę Przenajś święwietszą na, wieki!

A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.

M ó d l m y s i ę :

O Boże, którego miłosierdzie jest bez liczby, a którego dobroci skarb jest nieskończony, Twojemu najmiłościwszemu Majestatowi składamy za odebrane dobrodziejstwa bezprzestanne dzięki, zawsze błagając dobroć Twoję, abyś tych nie opuszczał, którymeś za ich prośbą czego żądali, udzielił, i aby ich przyszłej zapłaty w niebie godnych uczyniłeś, przez Jezusa Chrystusa, Syna Twego a Pana naszego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha świętego. Bóg na wieki wieków, Amen.

Chwała Ojcu!

Nakładem: Franciszek G oerlich w W rocławiu.

Mianowicie wszelką uwagę pobożnych katolików zwracamy na ważne bardzo i nader pożyteczne dziełko

pod napisem:

W y k ł a d G o d z i n e k o Niepokalanem Poczęciu N. P.

Maryi czyli Nowy Miesiąc Maryi w trzydzieści i dwóch rozmyślaniach. Za pozwoleniem zwierzchności duchownej napisany przez N. N. Boncyka. 352 str.

60 fng. opraw. 80 fng.

N a b o ż e ń s t w a do najśw . Se r c a J e z u s a i do n a j ­ dr ożs z e j K r w i J e g o , zawierające w sobie naukę o Apostolstwie w modlitwie, o kommunii św. przeb­

łagalnej, nabożeństwa do Mszy św., do Spowiedzi i do Kommunii św., osobliwie zaś nowe Godzinki do najśw. Serca Jezusowego, ze starego łacińskiego oryginału tłomaczone, także i Litanije i. t. d.

(108 stronnic.) 30 fng., z okładzinami 40 fng.

N a b o ż e ń s t w a do N a j ś w i ę t s z e j P a n n y M a r y i

„ n i e u s t a j ą c e j p o m o cy ." (80 stronnic.) 30 fng.

z okładzinami 40 fng.

P r z e w o d n i k dl a p o b o ż n y c h p ą t n i k ó w do c u d o ­ wne go o b r a z u Na j ś w i ę t s z e j P a n n y Ma r y i w Oukmantlu, jako też i do innych miejsc pątniczych.

Za pozwoleniem zwiezchności duchownej. (40stronnic.)

10 fng. ^

Se r de c z ne m o d ł y , czyl i N a b o ż e ń s t w a dl a p r a ­ w o w i e r n y c h k a t o l i k ó w . (330 stronnic.) % okładzin, zwyczaju. 80 fng. z okładziną skórzaną 1 mark, w złocie 1 mark 25 fng.

K s i ą ż e c z k a św. . J a d w i g i mieszcząca w sobie krótki życiorys świętej Patronki naszej, oraz Litanię. Go­

dzinki'i Modlitwy. 144 str. 30 fng. z okładzinami 40 fng.

Wrocław, Drukiem F. W. Jungfer.

B ib lio te k a Ś ląska w Katowicach Id: 0030000271312

I 420786

doV>U Ir