Kancyonał pieśni nabożnych według obrządku Kościoła św. katolickiego na uroczystości całego roku, z przydatkiem wielu nowych pieśni o świętych Pańskich

©ssisew

K A N C Y O N A Ł

PIEŚHI NABOŻNYCH

W EDŁUG

OBRZĄDKU KOŚCIOŁA ŚW. KATOLICKIEGO N A U R O C Z Y S T O Ś C I C A Ł E G O KOKU.

Z P R Z Y D A T K IE M

WIELU NOWYCH PIEŚNI O Ś W I Ę T Y C H P A Ń S K I C H .

Za. pozwoleniem, Cenzury Prądowej.

MIKOŁÓW, 1863.

Druk i nakład Tomasza Nowackiego,

PER M ITTIM U S IM PRIM I.

■ V r a t i s l a v i a e , die 13. Aprilis 1847.

Officium Vicariatus Generalia in Spiritualibus Episcopatus Ą t')'!'..; Tm i

,v. ^ ę Freiss,

I M P R I M A T U R .

O p p e l n , den 8, Septem ber 1847.

v. Kunów, •

P IE Ś N I ADWENTOWE.

H e j n a ł wszyscy zaśpiewajmy, Bogu cześć i chwa­

łę dajmy, nabożnie k ’niemu wołajmy. Mocny Boże z wysokości, oświeć nas od złych ciemności, boś Ty sam Bóg wszej światłości. Jyżci ona noe mi­

nęła, co wszystek świat zaciemniła, już Twem świa­

tłem zaginęła. Św iatłość Syn Twój jedyny, Ten zniósł ciemność wielkiej winy, która’ z ja b łk a je s t przyczyny. Słusznie żywot z ciałem zb racił, bo śmiercią swoją, zapłacił, co był Adam grzechem .-stra­

cił. Zapłaciw szy praw em trzym a, ta w nas władzy ciemność nie ma, bośmy świetni z św iatła Syna, Tylko nam ta noc zostanie, w łasne nasze spoczy­

wanie, bo odnawia spracowanie. T ak Ty Boże wszystkie daj nam dnia tego zabawy, sjkoii

■ ' ' ■' ' ³

czyć z łastó swojej praw y. B roń nas od złych czartów złości, i od świata naw ałności, nagłej Wiecznej śmiertelności. Amen.

Pieśń II. m M ta ta sama.

B o ż e wieczny Boże żywy, Odkupicielu praw dzi- . wy, wysłuchaj nasz głos płaczliwy. K tóryś jest n a wysokości, schyl nieba, użycz litości, spuść się w nasze głębokości, O niebieskie góry srogie, spuście rosę n a ubogie, dajcie nam zbawienie dro ­ gie. N ie trzym ajcie przejrzanego, chmury swoim dzdzem naszego, przynieście sprawiedliwego. P rzyjdź co rychlej m iłosierny, o Boże człowiek mizerny.

Ciebie czeka człowiek wierny. Obejdź si§ z namL łaskaw ie, zmiłuj się po nagłej spraw ie, niech sig stanie ku twej sławie. Odmień Panie Twój gniew

i Ifieśni

srogi, odmień niechaj lud ubogi, nawiedzi tw e

§więte progi. Usłysz płacz stworzenia swego, daj doczekać uciesznego narodzenia Syna Twego. Amen, Am en, raczysz to d a ć , byśmy si§ tam mógli do­

stać, w niebie z Anioły królować. Amen.

t Pieśń I I I .

Z d ro w a ś bądź M arya, N iebieska Lilia P an u Bogu miła, M atko litościwa, Tyś je s t nasza ucieczka, N aj­

świętsza M arya. M arya wielebna, ukaż drogę pew­

ną, przykazania twego, Bogu wszechmocnego, On ci wszystka nadzieja, zbawienia naszego. Ł aski pełna Pańskiej, czystości Anielskiej, Pannaś nad pannami, Święta nad Świętemi, O N ajśw iętsza M arya, Módl się dziś za nami. P ełn aś wszech światłości, wielkiej pokorności, bez grzechu poczęła, wielk^ś sław ę wzięła-

Adwentowe. 5

p rte z twoje narodzenie, w ziął św iat pocieszenie, Pan stw orzył A dam a, ludzkiego plemienia O jca, Ew ę M atkę co zgrzeszyli jabłkiem , aleś ty napraw iła, co E w a straciła. Z tobą był Ducli Święty, Syn .Boży poczęty, w twym żywocie czystym, Trójcy Świętej miłym, i z ciebie się narodził, obyczajem dziwnym.

Błogosławionaś ty nad wszystko stw orzenie, P an Bóg wszechmogący d ał przez cię zbawienie, Jezus Syn twój odkupił, wszystko ludzkie plemię. Tyś je s t miłościwa, M atko nasza m iła, jaśniejsza nad słoń­

ce, w Najświętszej zasłudze, w twojej ci są obronie . wszyscy grzeszni ludzie. Między niewiastami, czy- stemi Pannami, Tyś sama najczystsza, Siostrzyczko ' Anielska, nie b yła Panu Bogu żadna nad ci§ m ilsza. ‘ Btogosławion owoc żywota twojego, Jezus miłości­

wy, Syn Boga żywego, bądźże Jem u cześć chwała

” Pieśni

•z dobrodziejstwa Jego. Twoje zm iłow anie, Jezu C hryste Panie, racz dać ludu Twemu, tu dziś ze­

branem u, przez zasługi M atki Tw ej, dpmieść nas do chwały wiecznej. Amen wszyscy rzeczmy w ier­

ni chrześeianie, coście się tu ześli ku chwale tej P an ­ nie, zachowaj .nas od złego, swojemi p-rośbtónl A.

Pieśń IV .

P o upadku człowieka grzesznego, użalił się P an stworzenia swego, zesłał na świat A rchanioła swego.

Idź do Panny, Imię jej M arya, spraw poselstwo, Zdrowaś łaski pełna, P an ci z tobą, nie bądźże tro ­ skliwa. P anna na ten czas P sa łte rz czytała, gdy to pozdrowienie u sły szała, na słowa się Anielskie zdumiała. A rchanioł widząc Pannę troskliwą, po­

czuł ją namawiać, łagodną mową, Panno nie lękaj

Adwentowe. 7

się, P an je s t z Tobą. N alazłaś łaskę u P a n a Twego ty się masz stać M atką Syna Jego, tać jest wóla B oga W szechmocnego, A będzie mu dane Imię Je z u s, ten będzie zbawicielem wszystkich dusz, raczysz m iła Panno przyzwolić już. P an n a acz­

kolwiek była troskliw a, ale widząc że to wola Boża, rze k ła: Pańskam ci j a służebnica. Aczem j a wielce pragnęła teg o , bym m ogła bydź służką M atki Je g o , stańże mi się według słowa twego.

J a k prędko te słowa wymówiła, wnet P anna w ży­

wocie swem poczęła, a tam Bogu cześć i chwałę dała. O Panno gdyżeś takowej mocy, wołamy do ciebie we dnie i w nocy raczysz nam być Panno na pomocy. Aby Panno przez twoje przyczynie­

nie, mieliśmy grzechów odpuszczenie, a potym wie­

kuiste zbawienie. Amen.

8 ' Pieśni

ff-r Pieśń V.

S Jrząd zbawienia ludzkiego, potrzebow ał pilnie te ­ go, by upadek Bóg napraw ił, człowieka grzesznego zbawił. P a n Bóg w Trójcy świętej raczył, jakoby człowieka .zbawił, przez wcielenie Syna swego, spra­

wą Ducha Najśw. P anna od wieków przejrzana, Archaniołem obesłana, żeby na to pozwoliła, M atką Najśw. była. M ówiąc: Zdrow aś bądź M arya łaski pełna, żadna inna, P a n je s t z tobą od stworzenia, nie lękaj się pozdrowienia. Oto poczniesz najwyż­

szego Syna Boga wszechmocnego, i porodzisz Boską mocą, Ducha Św. pomocą. Panna się z tego zdu­

miała, czego przedtym nie słyszała, wolą Bożą być baczyła, Aniołowi przyzwoliła. Sprawnie tego wy­

słuchawszy, rzekła posłowi powstawszy: służebni- ęam P ana m ego, stań się według słowa twego.

Adwentowe. 9

D ach Św. natychm iast wstąpił, Ciało P ańskie p o ­ św ięcił, przybytek Syna B o że g o , B oga w Trójcy jedynego, P rz y tej wdzięcznej now inie, którąć A nioł praw i ninle: P e łn a łaski Panno prosim y, lask ę niechaj odniesiemy. Przez to w esołe śpie­

w anie, k tó re tu śpiewamy ninie, Najśw. Panno prosim y, módl się za nami grzesznemi. Amen.

Pieśń VI.

A r c h a n io ł Boży Gabryel, posłań do-Panny M aryi, z M ajestatu Trójcy św., ta k sprawował poselstwo k ’xiiej. Zdrow aś Panno łaski pełna, Pan jest z tobą to rzecz pewna, Panna się wielce zdumiała, z posel»

stw a które słyszała. Pokorniuchno się skłoniła, ja ­ ko Panna srom ięźłiw a, zasmuciła się z tej mowy, nic nie rze k ła Aniołowi. Ale poseł z wysokości,

10 Pieśni

napełnion Boskiej m ądrości, rz e k ł j e j : nie bój sig M arya, najśliczniejszaś Panno miła, znalazłaś łask§

u Pana, oto poczniesz Jego Syna. Jezus nazwiesz Im ię jego, będzie Synem najwyższego, wielki z stro ­ ny człowieczeństwa, a niezmierny z strony Bóstwa, wieczny Syn Ojca w iecznego, Zbawiciel św iata wszystkiego. A jakóżby to mógło być, ję ła Panna k ’nienm mówić, ja nie chcę m ęża nigdy z n a ć ,,ją ł jej Anioł ta k powiadać, iż D ach św. z swej miłości, sprawi to w tobie w czystości. Jem u P anna uwie­

rzyła, przyzwalając tak mówiła, o pośle Boga wiecz­

nego, gdyż to wóla P an a mego, toć ja służebnicą jego, stań się według słowa, twego. Bychlej ciżby - kto m gnął okiem, sta ł się Syn Boży człowiekiem, w żywocie' Panny najczystszej, ze krw i czystego serca jćj, spraw ą B oga wszechmocnego, m iłośnika

Adwentowe. 11 •

człowieczego. I toć wielka miłość była, B oga Ojca

jeg o Syna, iż dla człowieka grzesznego, z M ajestatu najśw iętszego, z miłości wiecznej przed wiekiem, s ta ł się Syn Boży człowiekiem. O Aniele G abry­

elu. najszlachetniejszy z ta k wielu, o pośle najzna­

komitszy, nie jest równy tobie inszy, z poselstwa któreś sprawował, znać iż cig Bóg umiłował. Pośle Boga W szechmocnego, gdyś tak w wielkiej łasce je g o , módl się do P an a za nami* i do tej Najśw, Panny, abyśmy z grzechów pow stali, po śmierci z nim królowali. Bogu Ojcu wszechmocnemu, Sy­

nowi jego miłemu i Duchowi nąjśw. Bogu w Trójcy jedynem u, dziękujmy dziś w pokorności, za ten cud jego miłości. Amen.

Q . F id ń V IL

O puście nam na ziemskie niwy, Zbawcę z niebios

i 2 Pieśni

obłoki! świat przez grzechy nieszczęśliwy, w ołał

W nocy głębokiej; gdy w śród przeklęctw a od Boga, cz art panował, śmierć i trw oga, a ciężkie przew i­

nienia zamkły bram ę zbawienia. Ale się Ojciec zlitow ał nad nędzną ludzi dolą, Syn się chętnie ofiarował, by spełnił wieczną wolą; zaraz Gabryel zstępuje, i M aryi to zw iastuje, iże z Ducha świę­

tego, pocznie Syna Bożego. P anna przeczysta w pokorze wyrokom się poddaje, iszczą się wyroki Boże Słowo ciałem się staje. Ach ciesz się Ada­

ma plem ię, Zbawiciel zejdzie na ziem ię, drzyj piekło! on tw e mocy w wiecznej pogrąży nocy.

Oto się już głos rozchodzi: wstańcie bracia uśpieni!

zbawienie nasze nadchodzi, noc się w jasny dzień mieni. Precz od tą d dzieła niecnoty! wylęgmone w śród ciemnoty. Niech każdy z nas w przyszłości,

AdwentoweJ 13

14 , Pieśni .

zbroję wdzieje światłości. Niech nas zdobi mierność s ta ła w pokarm ie i napoju, nie hołdujmy chuciom ciała, żyjaiy w zgodzie, w pokoju, naśladować tego mamy, którego przyjścia czekam y: ta je s t powin­

ność nasza, ja k A postoł ogłasza. Zbawco świata!

szczerze chcemy pełnić te powinności; złącz się z nami, niech będziemy Twemi dziećmi w szczerości f wiej o Jezu m iłościw y! w duszę mą pokój drawdziwy posiądź i serce moje, wszak jestem dziecię Twoje. A.

Pieśń V III.

G w ia z d o m orza głębokiego, M atko Boga N a j­

wyższego, Panienko bądź pozdrowiona, F o rto Raj­

ska otworzona. Od A nioła pozdrow iona, gdyś poczęła w sobie P a n a , imię M atki naszej Ewy, odmieniaj ku pokojowi. Rozwiąż zwiąski zadłu­

żonym, przynieś światłość zaślepionym : odpędź .od nas co jest złego, daj chcieć i mieć co dobrego.

Iżeś M atka niech poznamy, gdy się więc modlisz z a naiiii: niechaj Cię Syn twój wysłucha, ku nam >

grzesznym skłoni ucha. Panno ze wszech osobli­

wa, skłonna, cicha i cierpliwa, uproś odpuszczenie winy, uczyń z grzesznych Boże syny. Żyw ot w nas spraw we wszem czysty, byśmy mieli wiekuisty, i Jezusa oglądali, z nim się wiecznie radowali.

Chw ała bądź Ojcu wiecznemu Synowi Jego m iłe­

mu: także Duchowi Świętemu w trzech osobach jedynemu. Amen.

Pieśń Piożańcowa o Najśw. Pannie Maryi.

K t o chce służyć Pannie przeczystej, A z Jezusem w chwale żyć wiekuistej:

Adwentowe. 15

Niech-R óżaniec Święty mawia,

A w nim M atkę Bożą, z Synem pozdrawia.

Ta go Panna słudze swojemu, P o d ała Dominikowi Świętemu,

Mówiąc nauczaj każdego, Odemnie Różańca tobie danego.

Bowiem Jezus Syn mój kochany, Od Ojca swojego na świat zesłany,

R zekł niech żywot wieczny mają, Co w Różańcu z tobą mnie pozdrawiają.

W trzech Różaniec cząstkach kładziemy, P iętnastą pacierzy Jezusa czcimy,

Z półtora set Pozdrowienia,

M atka Boża m a cześć od stworzenia.

W pierwszej cząstce o Panno czysta, Syna Twego litość je s t oczywista,

16 Pieśni

W spomagaj nas w tym każdego, Byśmy godnie Im ię sławili Jego.

Jezu Tyś się począł w żywocie,

P anny Przenajśw iętszej, z Nieba klejnocie.

Przez w ładzę Im ienia Twego,

Obroń nas sług swoich od wszego złego.

Jezu któryś z M atką Tw ą Panną, E lżbietę nawiedzał Twoj§ wybraną,

Serca nasze naw iedź Panie,

Uczyń sobie m iłe w nas pomieszkanie.

Jezu któryś przez Twe narodzenie,

Raczył przynieść światu wszemu zbawienie, Racz mieszkać w sercach Twych' wiernych, By przez Cię nabyły pociech niezmiernych Jezu któryś ofiarowany,

W kościele od M atki Ojcu oddany,

Kancyonal ²

Adwentowe.

Tobie sig ofiarujemy,

I w opiekę Twoję świętą dajemy.

Jezu któryś w świętym kościele, Boskich nauk uczył Doktorów wiele,

Naucz nas Panie dróg swoich,

Byśmy i y li według przykazań Twoich.

W wtórej cząstce wianka świ§tego, Uważajmy ból serca Panieńskiego,

Gdy Syna w m ękach widziała, Od ciężkiej żałości aż omdlewała.

Jezu potem krwaweir, w Ogrójcu, Zlany na modlitwie ku Bogu Ojcu:

Tym zaś obmyj potem krwawym, W iny i karania odpuść nieprawym.

Jezu z swoich sz at obnażony,

Przyw iąsan do słupa biczmi sieczony,

18 Fieśni

Przez okrutne Twoje rany,

Okryj m iłosierdziem nas Chrześciany.

Jezu cierniem ukoronowany,

Zeplwany, skatowany, spoliczkowany, Chryste nasz kochanku drogi,

D aj mech w sercu ten Twój czujem ból sro g i Jezu gdyś krzyż w górę niósł srogą,

Miecz boleści zran ił Tw ą M atkę drogą, Przez Twe pod nim upadanie,

Spraw że nam też z grzechów naszych powstanie, Jezu na krzyżu srodze przybity,

Światu odkup spraw ił swemu obfity, Przez pięe ra u Tobie zadanych,

Oddal wszelkie plagi od twych wybranych.

Trzecią cząstkę gdy zaczynamy, Radości Panieńskie w niej używamy,

Adwentowe. " Ł

J a k wiele radości m iała,

Gdy uwielbionego Syna widziała.

Jezus z grobu jak prędko powstał, N ajprzodeś M atce swojej radością, został,

P rz e z Twe św ięte Zm artwychwstanie, Racz nam dać nałogów złych zaniechanie.

J e z u dziwnieś n a ten świat zstąpił,

Jeszcze dziwniej m ocą swą w Niebo w stą p ił:

W prow adź nas tam Jezu C hryste, Serce, ciało, duszę, zrządziwszy czyste.

Jezu któ ry ś różne języki,

W Duchu świętym zesłał na zwolenniki, Spuść i nam Pocieszyciela,

Prosim y Ciebie swego Zbawiciela.

Je zu k tó ry ś M atkę do siebie

W ziąwszy, dał je j miejsce najwyższe w Niebie,

Podnieś ku niej nasze myśli,

Byśmy za jej prośbą do Ciebie przyćli.

Jezu któryś ukoronow ał,

W N iebiesiech M atkę swą, czcią udarow ał.

Byśmy z n ią mieszkali pospołu,

Gdy wyjdziemy z tego płaczu padołu.

Nużmy bracia wespół z siostrami, Czcijmy M atkę z jej Synem Różańcami.

Ofiarując w nich każdego, Zm arłego żyw ota siebie samego.

Boć ta P an n a je s t m iłosierna,

W prośbach przed Jezusem każdemu wierna, Ocokolwiek je j kto prosi,

Od Boga to snadnie przez nig odnosi.

A m e n . Adwentowe.

Pieśń Różańcowego wian/cct.

Z pomocą. Boga miłego,, w Trójcy Świętej jedy­

nego, każdy z serca nabożnego, chwal B oga wszech­

mogącego.

Chwal też m iłą M atkę Jego będzie bardzo wdzię­

czna teg o : każdy w edług swej możności, czyń po­

sługę jej godności.

W ielkie pomocy m iewają, ci co jćj Różaniec m aw iają: bo wianek ku jej miłości, je s t niewymo­

wnej możności.

Ci co go nabożnie m ówią, częstokroć gniew Boży koją: bo P anna Syna u b ła g a , co się ma mścić to wspomaga.

J e s t to wianek znamienity, z M ęki Jezusa uwi­

ty : kto go nabożnie wspomina, ubłaga gniew Bo­

ga Syna.

22 Pieśni

Ten co go nabożnie mawia, z grzechów go P a n Bóg wybawia: smutek od niego oddala z trudnych go rzeczy wyzwala.

Wiemy bracia też i siostry, iż .cierniowy wia­

nek ostry nosił go Pan na swej głowie, w tłoczyli mu go żydowie:

Ale nasz wianek różanny, wdzięczny je s t u na­

szej Panny: bo u niej nie pospolity, z Lilii Raj­

skiej uwity.

Trzy kroć pięćdziesiąt m awiajcie, pozdrow ienia jej dawajcie: Zdrowaś bądź Panno M arya, Jezu­

sowa M atko rciła. ,

Przed każdym dziesiątkiem Pacierz, każdy b ra t i siostra tak ó ż: bo bez zapłaty nie będzie, z .jćj Synem królować w niebie.

Żywe i um arłe w pisują, insi za nie odpraw ują:

Adwentowe. ' 23

24 Pieśni

bracia i siostry za nie p r o s z ą z grzechów i m ąk je wynoszą.

Miłościwe lato dano, i te ż Odpusty przydano;

aby tej Panny, i je j pomocy żądano.

E to tej Pannie wiernie służy, tem u czart naj­

mniej nie płuży; bo go Panna w swojej m oc/

obroni we dnie i w nocy.

B racia W ianka Różannego, nauczaj jeden drugie­

g o : bo kto więcej nauczy, ten zbawiennej drogi uczy.

Co ci mówią W ianek P an n ie, bardzo Chrystus łaskaw na nie, bo w tym wianku miłej P anny, są P a n a Jezusa Rany,

W szystka m ęka od początku, je s t w tym W ian­

k u aż do szczątku: od jęcia aż do skonania, nie m iał P a n odpoczywania.

W eźm y każdy w swojg głowę, najsłodszą śmierć

Jezusow e: rozm yślając ją, serdecznie, b g d z ie m zn ira królować wiecznie.

Rozmiłujmy ż się w M aryi, pozdraw iając j ą wian­

kiem je j: przez to święte pozdrow ienie, otrzym a­

my duszne zbawienie. Amen.

Pieśń o Koronce Panny Maryi.

K t o chce Pannie M aryi służyć, a jej osobliwym miłośnikiem być: ma j ą nabożnie pozdraw iać, a K oronkę zawsze uczciwie mawiać.

K tó rą Panna słudze swojem u,, zjaw iła P u steln i­

kowi jednem u, m ówiąc: kto m nie ta k pozdrowią, łask ę sobie u Syna mojego zjedna.

O tem słysząc B ernardyn święty, miłością go­

rąc ą ku Pannie zjęty, przed jej Obraz zawsze chadzał, jeszcze żaczkiem będąc, K oronkę mawiał.

Adioentowe. 25

Tak pałały jego w nętrzności, silno ogniem go­

rz a ły ku jej m iłości, iż ciotuchnie swojej m awiał, z Panny Najświętszej ta k się przechw alał.

Znam j a jed n ę Pannę nadobną, nad wyrozu­

mienie ludzkie chwalebną, nie mogłem jeść ani też pić któregobym jej dnia, nie m iał nawiedzić.

W tej koronce ustaw ca pierwszy, położył modli- tew sześćdziesiąt i trzy, bo tyle lat Panna miała, póki na tym świecie z ludźmi m ieszkała.

P rzez te smutki i też radości, racz uprosić słu­

gom twoim z miłości, grzechów wszystkich odpusz­

czenie, potem łaski Bożej otrzymanie.

Pierw szy sm utek serca M aryi, gdy J a n święty poszedł do Betanii, mówiąc o Panienko m oja! ża-'

ło sna dziś będzie duszyczka twoja.

Ju ż pojmany Jezus a Synaczek tw ój, najmilszy

28 Pieśni

B raciszek także i m istrz mój, widziałem go zw ią­

zanego, a w pośrodku ludu nie łaskawego.

Szedłem za nim na Biskupi dwór, gdziem usły­

szał policzek ja k największy grom , gdy Jezusa uderzono, podobno Go Panno już umorzono.

Pójdźm y rychło a nie mieszkajmy, a jeszcze J e ­ zusa dziś oglądajmy, jeżeli żywego zastaniemy, a w czem będziemy mógli w tym pósłużemy.

W tórą boleść M arya m iała, gdy w P ią te k z r a ­ na Syna ujźrzała, jak o ło tra związanego, łańcuch srogi na szyi noszącego.

Chciała blisko k ’niemu przystąpić, ale w ten czas od smutku nie m ógła chodzić, tylko głosem zawołała! czegożem j a smutna dziś doczekała.

Ach mój sm atku! moja żałości] pełne je s t serce

Adwentowe. 27

28 Pieśni

m oje gorzkości, gdy Cig widzę zw iązanego, od niezbożnych sędziów prowadzonego.

Trzecią, boleść Pannie zadano, gdy Jezusa okru­

tnie biczowano, Cierniem ukoronow ano, znudzone­

go Pannie ukazowano.

C zw arty sm utek Panna cierpiała, gdy się z swoim Synem przed miastem p o tk a ła , chciała k ’niemu blisko p rzystąpić, ale też od sm utku nie m ogła chodzić.

P ią ta boleść Panieńska b y ła, gdy złość ludzka na krzy ż Jezusa w biła, widząc Synaczka nagiego, zak ry ła chusteczką tę nagość Jego.

Szóstą boleść Duch Panieński m iał, gdy Jezus na krzyżu z płaczem um ierał, Słońce się jasne zaćm iło, a przez trzy godziny nie zaświeciło.

P łacząc Stworzyciela swojego, powściągnęło pro*

Adwentowe.

mienie świecenia swego, ziemi?

drżała, obyczajem ludzkim P an a Siódmy smutek M arya m iała, ża zdjęte piastow ała, nie utulnie ściami i łzami je oblywaj^c.

Te tu siedm pacierzy mawiajmy, wytónie krwi rozmyślajmy, Jezusa P „ ' miłośnika ludu Cbrześciańskiego.

Wylewał krew gdy b y ł obrzezań, gć modlił, gdy b y ł biczowan, koronowan i przybity na krzyżu, włócznią przebodzo

Te radości Panieńskie były, gdy An,|

z Nieba posłany, gdy E lżb ietę nawiedza.

Bożego porodzić m iała.

Czwartą, radość M arya r ' '

Pieśni

yna widziała, w Niebo była wpro Syna uwieńczona,

to mawiać będzie, łask i sobie \ i e , co porząda to otrzym a, prze:

ay Bóg mu wszystko da.

acia i m iłe siostry, nie leńmy sig słu .cftżdy, bo ta Panna je s t pocieszna, ł znera ludziom je s t pożyteczna,

m iła Panno prosimy, tę K oronkę b wg kładziem y, twej się łasce polecam;

ętać na n a s, kiedy pomrzemy. Amen.

Pieśń o Najświętszej Maryi Pannie.

dzie uwielbiona! nad Niebiosa wyniesiou swego porodziła, miekiemeś go swem ka straciła, tyś przez Syua n

praw iła, oknem się sta ła ś do nieba smucić się nam nie potrzeba. Drzwiamiś K róla niebieskiego, i for­

tą Raju świętego, wszyscy jej ludzie śpiewajcie, bo przez nię zbawienie macie. M arya M atko m iłości, M atko wszelakiej litości, broń nas od skonania złe­

go, i od czarta przeklętego. M arya Panno nad Panny, niech twój Syn przez cię błagany, wszystkie winy nam odpuści, a do łask i swej przypuści. Przez Syna Panno twojego, Ojca i Ducha św. przybądź na nasze skonanie, a daj doWe dokonanie. Chwała bądź Panu naszemu z dziewice narodzonemu i Ojcu J e ­ go wiecznemu, także Duchowi świętemu. Amen.

Cantus de B. V. M aria Tempore pest-is.

Stella cóeli ex$tirpavit ąue lectcmt Dominum, Mortis pesłem gnani p l m t m ń prim us parens Jtoąinum.

Ipsą stella, nunc diyndur sidera corupcsecre,

Adwentowe. 81

32 Pieśni

Quorum helia plebem coedunt divo mortis ulcere.

Gloriosa stella maris summis dignetur laudibus, Nos a peste tuearis, et a mundi fraudibus.

Medicina Christiana salm nos et aegros sana, . Quod non valet vis Jiumana sit in tuo Nomine.

Audi nos, nam te Tilius nihil negans honorat, Salva nos Jesu, pro quibv,$ Virgo Mater te orat.

P o p o lsk u .

Gwiazdo morza, któraś Pana mlekiem swoim karmiła, tyś śmierci szczep, który wszczepił pierwszy rodzic skruszyła.

Śliczna gwiazdo, racz nam teraz, uskrómić Niebo sro­

gie, które trapi ciężkim morem, zewsząd ludzie ubogie.

' O lekarko Chrześciańska, 'racz nas chorób pozbawić, co nie zdoła ludzka siła, racz nam u Syna sprawić.

Odwróć od nas głód, mór ciężki, zachowaj krwawej wojny,'użycz zdrowia i żyznych lat, racz nam dać wiek spokojny,

. Wysłuchaj nas gdyż tobie Syn odmówić nic nie może,

;sbaw nas dla prośby Matki Twej, o Jezu wieczny Boże.

A my Ciebie z Bogiem Ojcem, z Duchem Świętym społecznie, chwalić i Twą, Matkę sławić, będziem na na wieki wiecznie. Amen.

Pieśń do Najświętszej Maryi Panny.

Z d ro w a ś Gwiazdo m orska, w ierna M atko Boska, Panna wiekuista: Bram o Rajska czysta.

Aniefśkiem zjawieniem M ary a uczczona, Obdarz nas pokojem , nad E w ę wsławiona.

Zjednaj win zgładzenie, ślepem oświecenie, Złego oddalenie, łask i przyczynienie.

Bądź M atką bez groźby, odnieś nasze prośby.

Synowi Twojemu, nam narodzonemu.

Panno miłościwa, M atko litościwa,

Obdarz nas cichością, i świętą, czystością.

D aj żywot skuteczny, św ięty i bezpieczny, Z Jezusem mieszkanie, i z Nim królowanie.

KancyonaŁ 3

Adwentowe. 33

84 Pieśni Adwentowe.

Chw ała Bogu Ojcu, Jezusowi Panu,

Duchowi Świętemu, Bogu jedynemu- Amen- Pieśń do Najświętszej Panny Maryi.

. 0 najświętsza M atko Boża, jesteś śliczna jak o zorza.

O M arya śliczny kwiecie, ja k lilia z ró żą w lecie.

P ro ś za nami Syna swego, proś o zbawienie każdego.

W itaj jasn a gwiazdo m orska, z której wyszło słońce Bóstwa.

P ro ś za nami Syna swego, Jezusa zbawcę naszego.

O M arya M atko Boża, daj mi ła sk ę tw ą za stróża.

Gdy dzień przyjdzie ostateczny, niechaj mamy po­

kój wieczny. Amen.

POCZYNAJĄ S IĘ ROTUŁY Z SYM FONIAM I

0 lABODZENIU PA Ń SK IM

Nużmy Uhrześcianie serdecznie się radujm y dnia dzisiejszego, że się raczy ł narodzić z czystości P a ­ nieńskiej Syn B oga żyw ego, aby szatańską moc i jego wszystkę złość wiecznie zgubił, a nas Ćhrze- ściany za w łasne Syny sobie poślubił.

O tym ŚŚ. Ojcowie i Prorocy prorokow ali, że Niebieskie o błoki, zbawcę na św iat szeroki, wy­

puścić miały, A aronowa roszezka zak w itn ie m iała, czego córka Syonu ju ż doczekała.

Anieli którzy w N iebie, Bogu w ludzkiej oso­

bie, chwałę daw ali, na pow ietrzu będący, społem sję radujący, głosem w ołali: bądź cześć, chwała Tobie na wysokim Niebie Boże wszechmocny na, tym uyiżeniu; ludzkiemu płomieni upokój serdeczny.

' , 85

Królowie z Sabby, z T arsu , tego praw ie czasu-, w net przyjechali: Znakiem gwiazdy N iebieskiej na miejsce spraw y Pańskiej drogę wiedzieli. D ary jem u dali i przed nim klękali z radością w ielką;

z jego narodzenia wielkie pocieszenia z ochotą wielką.

N aro d ził się w Betleem w M iasteczku Dawido- wem , w ubogim gm achu: w pieluszkcch uwiniony, w jasełkach położony, w szopie bez dachu. W ół i osieł niemy z posługam i swemi, wdzięczni Mu byli.

Z nając P ana sw ego, nam narodzonego, przed nim klękali.

P a ste rz e krajów onyeh, pilnie strzegąc trzód swoich, weseli byli, iże N arodzonego od wojska Anielskiego być usłyszeli, Do Betleem wszyscy Panu f swemu ku czci, wnet się udali. Tam w Jasełkach ' nagiego, Rodzicielkę Jego, przy nim znaleźli.

36 Eotuły i Symfonie

Z tego się dziś radujemy, i wdzięcznie przyw itaj­

my P ana naszego, że się raczy ł narodzić, chciej- myż Jemu wdzięczni być z serca prawego. Jem u dziś śpiewajmy, jem u chw ałę dajmy, mówiąc bez m iary, bądź pochwalon królu za tw e dary. Amen.

Sulie p a m d c , Dzieciątko dostojne nate hodie, z Bło­

gosławionej Dziewice Maryi, que dum credit Angelo nuntianti wneteś. raczył wstąpić w żywot przenajświęt­

szej a Clementia, dla odkupienia i pocieszenia narodu ludzkiego, Omries 8 . Angeli, są, dziś w niebie weseli, nos etiam ccncińuamus panter na ziemi. Amen.

K ie d y K ról H eród królow ał, i nad żydami pano­

wał, w ten czas się C hrystus narodził, by swoje wybrane zbawił.

R zekli, gdzie je s t narodzony, Żydow ski K ról o Narodzeniu FańsJciem. 37

objawiony: widzieliśmy gwiazdę Je g o , k tó ra ri&ś wiedzie j o niego.

Przyśliśm y chwałę Jemu dać, Imię Św ięte opo­

w iadać: albowiem ten tak wielki P an, że jest Bo­

giem objawia nam.

Gdy to Król Ile ró d usłyszał, onych o powrót u p ra s z a ł: zmienił cerę bardzo zn u cił, a Je ru z a ­ lem zasmucił.

Tedy zebrawszy Biskupy, m ędrce i starsze do kupy, rz e k li: że w Betleem mieście, wierz to kró ­ lu oczywiście.

C hrystus Jezus się narodził, jako Izajasz m ówił:

Wziąwszy m ędrców osobnie, w ypytował ich tajemnie.

Ażeby mu pow iedzieli, kiedy gwiazdę widzieli?

A gdy gig' o tym dow iedział, Dworzanom swoim rozkazał.

38 Ttotuhj i Symfonie

■f

Królom swoim rzekł, gdy znajdziecie, za powro­

tem mi powiecie: a ja też do was przybędę, i wielbić go z wami będę.

Gdy objechali, gwiazdę znowu oglądali, któ ra przed niemi św ieciła miejsce własne objawiła.

Tam kiedy do szopy weśli, za jednym razem zna­

leźli :. dziecię Jezusa m ałego, i M arya M atkę Jego.

W ięc na kolona upadli, dary swoje Jem u kładli, mirę, kadzidło i złoto, odebrali łaskę za to.

M ając Boskie oświecenie, we śnie takie obja­

wienie-: ju ż się nazad nie wracajcie, in sz ą 'się d ro ­ gą udajcie.

Herod się o tym dowiedział, rozgniewany swym powiedział, by do Betleem jechali, wszystkie dzia­

tki wycinali,

Tamci było narzekanie, lam ent, 'rąk

o Narodzeniu JtMislrićm. 39

n ie : f a l , smutek strapionych m atek, co p ła k a ły swoich, dziatek.

Prosim y Ciebie Jezu C hryste, zmiłuj się spraw serca czyste: daj nam z nieba ośw iecenie, przez tych mędrców nawrócenie.

Przyciągnijże nas do siebie, byśmy z T obą byli w N iebie: byśmy w łasce opływali, Ciebie wiecz­

nie wychwalali. Amen.

D z ie c ią tk o się narodziło, wszystek św iat uwese- liło , wzięło na się człowieczeństwo, co pokryło Jeg o Bóstwo. .Poznał ci to wół i osieł, iż to był Niebieski poseł.

Trzej Królowie przyjechali, troje mu d ary da­

w ali, wchodząc do szopy k lęk ali, Bogu cześć chwałę daw ali, przynieśli mu dary za to. Mirę, kadzidło i żłoto.

40 Motiwi) i Symfonie

N a to Boże narodzenie, wesel się wszystko stworzenie, Św iętą T rójcę wyznawajmy, Bogu cześć i chwałę dajmy. Amen.

D z ie cią tk o się narodziło z ózystej Dziewice k tó­

rego Anieli chwalą bardzo wysoce, przed którem wół i osieł na kolana klękali, albowiem swoim Stwórcą, być go poznali. Trzej królowie przyjechali zwielkiem i dary, m irę, kadzidło i złoto Jem u da­

wali, I my tak że chw ałę dajmy dzieciątku temu, jako Panu i Zbawicielowi naszemu. Amen.

Collandemus Christum Regem: Qui natas est in JBethleem, Moriamąue Genitricem, Orphanonm adjutricem.

Quem laudał sol atque luna, Unwersa óreoburt t Apośtoliąue Martyres, Univerd poli Cwes.

Nos etiam cum jubilo, Bencdicamus Domino.

o Narodzeniu Tańsldem. 41

J u ż pochwalmy K róla tego w Betleem narodzo­

nego i M aryą M atkę Je g o , P a n a dworu Niebie­

skiego, jem u służy słońce miesiąc we dnie w nocy nie przestając. Apostoli Męczennicy, chwalą Boga społem wszyscy, i my także chwalmy Jego, tego króla niebieskiego, w Betleem narodzonego. Amen.

N a B oże N arodzenie weselą się Anieli, i z weselem śpiew ają, Bogu cześć chwałę dają, P a n n a Syna po­

częła, C hrystusa porodziła, czystą P an n ą została.

Zw iastow ał też G abryel, Pasterzom to wesele C hrystusa N arodzenie, nam grzesznem pociesze­

nie: Panna Syna poczęta, C hrystusa porodziła, czystą P anną została.

Trzćj Królowie przyjechali, d a ry mu oddawali, rairg,' kadzidło i z ło to , wzięli z ap łatg za to :

42 Pwtuly i Symfoim

Panna Syna poczęła, C hrystusa porodziła, Czyśt§

P anną zoetała.

Gwiazda się u k azała, k tó ra ich prow adziła, na tym miejscu s ta n ę ła , gdzie Panna z Synem b y ła : Panna Syna poczęła, C hrystusa porodziła, czysty Panną, została. Amen.

A n i ó ł Pasterzom mówił, Chrystus się wam naro­

dził, w Betleem nie bardzo podłem mieście, naro- , dził się w ubóstwie P a n wszego stw orzenia.

_ Chcąc się tego dowiedzieć poselstwa wesołego, bieżeli do Betleem skw apliw ie, naleźli dziecię w żłobie, M aryą z Józefem.

Jako P an chw ały wielkiej uniżył się z wyso- laśj, P ałacu kosztow nego żadnego, nie m iał zbu­

dowanego, P an wszego stworzenia.

o Narodzeniu Pańshćm. 4,3

O dziwne N arodzenie, nigdy nie wysławione, poczęła P an n a Syna w czystości, porodziła w ca­

łości Panieństw a swojego.

Ju ż się ono spełniło, co pod figurą, było, A aro- now a roszczka zielona sta ła się nam kw itnąca, i owoc rodząca.

Słuchajcież Boga Ojca, jako go nam zaleca, ten- ci je s t Syn mój najmilszy jedyny, wam w Raju obiecany, tego wy słuchajcie. Amen.

w

Aniół Pasterzom zwiastował, że się narodził, nas uweselił, król H eród się zafrasow ał, dziatki pobić dał.

Bili, siekli, mordowali srodze katow ie, właśni

44 Eotufy i Symfonie

ibójcow ie, krzyczą, dziatki, płaczą, M atki, pigw ie serdecznie.

Od piersi ich wydzierali i ro ścinąli, Rycerze mali, z M atkam i się pożegnali, żal to niem ały.

- Tak krwawe łzy wylewały płaczliwe M atki, kie ­ dy ich dziatki, leżą, by więc B arankow ie, lub w polu snopki.

Ręce M atki załam ują, włosy targają, i omdle­

wają. Niebo głosy p rzeb ijają serdecznie łkają.

Rachel P ani ta k rzeczona, pociechy nie ma, p ra ­ wie um iera: patrzając na swe syny często omdlewa.

O H erodzie o k ru tn ik u ; wielką to wina, że twego Syna między dziatkam i zabito, co za przyczyna.

Chciałeś trafić na C hrystusa Syna Bożego, ale go z tego nie wykorzenisz królestw a, boć Niebo jego. Amen.

o Narodzeniu PańsUem. 45

M a m y przyjaciela, C hrystusa Zbawiciela wieku dzisiajszego słowo niestworzone, z Panny narodzo­

ne, z żywota czystego.

Przyjaciel to d ro g i, ten niebieskie p ro g i, opu­

ścił z daleka: aby pobitego, na po ły żywego, uzdrow ił człowieka;

K tóry z Jeruzalem*, szedł b y ł z wielkim żalem , do Jery ch a złości, tam go szatan srodze zraniw ­ szy na drodze, odarł z niewinności.

Ten Przyjaciel prawy, krom wszelkiej zabawy, d o d a ł mu ochłody, na dobytek swego C iała N aj­

św iętszego wziął go do gospody.

B y wiecznie nie zginął, rany mu zaw inął, przy­

jaciel serdeczny, ku jego potrzebie skarb co m iał przy sobie d ał mu dostateczny.

P rzeto człowiek każdy, niech pam ięta zawdy,

46 Eotuły i Symfonie

jak się starać o to , by tego wiecznego, przyja­

ciela swego, szanował nad złoto.

Jużże poniechajmy, z Jery ch a biegajmy, prosto do Betleem, Betleem dom chleba, k tóry przyszedł z nieba, ten jedząc nie mdleje.

Tam przyjacielowi, odkupicielowi, z królmi ofia­

rujmy, serca swe z czystością, a potem z pilnością grzechów się warujmy. Amen.

Ł a s k a nieba górnego dziwną rzecz sprawiła, U ludzi Panna czysta Syna porodziła.

Którego żaden rozum ogarnąć nie może, Haftowane gwiazdami opuściwszy łoże,

Spuszcza się na ten padół: Bóg wiecznćj światłości.

Żywot sobie obrawszy w. Panieńskiej czystości.

Kędy- bez zmazy stanął, a ztam tąd jak inny, Do obory zstępuje, o! jakie nowiny.

Ludzką odmianę czyni ten Panic bogaty,

o Narodzeniu Pańslciem. 47

Królewicz, patrz, przychodzi na ten świat bez szaty.

Członki jego pieszczone, w żłobie położone,

^ Zimnem przy niedostatku przykrym uziębniony.

Królowie mu z darami nisko się kłaniają, Wół i osieł Dzieciątko parą zagrzewają.

Wesoły światu pokój, Niebiescy Dworzanie, Sławę z chwałą śpiewają wieczny Tobie Panie.

I my_ wszyscy zaśpiewajmy na ziemskim padole, Dzisiaj bądź ochotnym w gospodarskim stole.

Eozkaż wina nalewać, my śpiewać będziemy,

Nowe pieśni Dzieciątku V ivat wykrzyknijmy. Amen.

f&ozkwitnęła się Lilia, a ta jest Panna Marya, Zrodziła nam Syna, wesoła nam dzisiaj nowina.

Anieli w niebie śpiewają: Boga nam opowiadają, Panno nad Pannami, módl się dziś do niego za nami.

Apostoli się radują: Męczennicy wykrzykują,

.Śpiewa Giór Panieński,'że się Król narodzi ['Niebieski.

• Gwiazdy się z rięfca spuszczają, wielkie wesele z tąd mają.

48 liotuly i Symfonie

Więc ^Z swej powinności, wychwalając Pana światłości.

Wdzięczne niebieskie obroty, świat sig weseli z ochoty.

Z Jezusa małego, nam wielce kochanka wdzigcznegó.

Pasterze trzody opuszczają, weseląc sig ściągają.

W Betleem szukają, Jezusa z darami witają.

Wół i osieł cześć oddają, klękając Pana witają.

. Parą zagrzewają, Dziecię, Boga wychwalają.

Ze wschodu słońca Królowie, wielkiego kraju Panowie.

Dary mu gotują, witając jego szanują.

Wszystkie te rzeczy od wieka, dzieją sig dziś dla człowieka.

Wigc mu dziś Królowie winszujcie, śpiewajcie Panowie, I wszystek gmin chrześciaiiski, sercem myślą na dzień

Pański.

Niech Jezusa twego, wychwalają na wieki małego, Weselcie sig Aniołowie, Ziemscy, Niebies.cy posłowie.

Weselmy sig niaie, żaden z nas nie zginie. Amen.

KancyomŁ 4

o Narodzeniu PańsJciem. 4 9

50 llołubj i Symfonie Pan Jesus rodzi się w stajence.

K tó ż ? o tej dobie, płacze w żłobie? A gdzie? gdzie?

W stajni ubogiej, lubo mróz srogi, niebieskie Pacholę.

Ubogo leży w podłej odzieży, A kto? kto? Pan wsze­

go świata, którego łata ogarnąć nie mogą.

Cud niesłychany gość niewidziany, A kto? kto? Bóg utajony, dziś narodzony, ludziom sig pokazał.

Przed nim padają, czgść oddawają, A kto? kto?

Dwoje zwierzęta, nieme bydlgta, wół z osłem klękają.

Wolno wnijść lichym, Pastuszkom cichym, do. kogo?

Do Pana tego, cc niebo jego, w żłobie leżącego.

Królowie jadą, Korony kładą, A zkąd? zką-i? Od Wschodu słońca; szukają końca, zbawienia swojego.

Skarb otwierają, dary dawają, A komu? Wielcy Pa­

nowie, możni Królowie, Dzieciątku małemu.

Bóg sig dziś rodzi, na świat przychodzi, A po co?

'Brzysaedł na ziemię, by ludzkie plemię od piekła wybawił.

Tegóż witajmy, i temu dajmy, A co? co? Serca .skru­

szone, a oczyszczone, w miłości gorącej.

Boć nas miłuje i nam daruje, A co? co? Czego pra­

gniemy i znaleść chcemy, po śmierci zbawienia. Ameii.

W i t a j Synu najśliczniejszy, Witaj Jezu najwdzięczniejszy,

Li li li, li li li, memu Dzieciątku małemu.

Coś z niebieskiej wysokości, Spuścił się do mych wnętrzności,

L i li li, li li li, memu Dzieciątku małemu.

Tyś Bóg chwały niesłychany, Teraześ Syn mój kochany,

Li li li, li li li, memu dzieciątku małemu.

Któremu nieba cześć dają, Piersi Cię me napawają,

Li li li, li li li, memu dzieciątku w d /J^ cz n g ta

• r o Narodzeniu Pańslcióm: 51

W itajcie oczka słodkiego, U steczka Syna drogiego,

L i li li, li li li, memu D zieciątku słodkiem u.

O! Anieli przybywajcie, Snu D zieciątku przyczyniajcie,

L i li li, li li li, memu D zieciątku pięknem u.

Śpiew ajcie p ieśsi wdzięcznemu, Jezusow i maleńkiemu,

L i li li, li li li, memu D zieciątku ślicznemu.

JSynajże Je zu kochany, Ninie św iat pożądany,

L i li li, li li li, memu D zieciątku wdzięcznem u Jezu krynico św iatłości,

Ź rzódło przedziwnej słodkości,

L i li li, li li li, memu D zieciątku drogiemu.

52 Eotmy i Symfome

Ludzie wszyscy przybywajcie, W szyscy D zieciątku śpiew ajcie,

L i li li, li li li, memu D zieciątku słodkiemu.

L i li li, Jezusowi, D zieciątku Zbawicielowi,

L i li li. memu D zieciątku ślicznemu. Amen.

Pasterze przy Narodzeniu Tańśkiem.

E y B racia czy śpicie, czy wszyscy baczycie, Dziwy niesłychane:

T rw oga dla B oga co się dzieje?

Jasność w nocy choć nie dnieje: Jasność etc.

I my też baczemy, ale się bojemy, P atrząc na te dziwy,

TrwogaI dla Boga! co się dziąje?

Od strachu serce truchleje.

o Narodzeniu Puńskiem.

Niebo dtworzone, wojsko niezliczone, Anielskie widzimy,

T rw oga dla Boga co się dzieje, Od strachu serce truchleje.

H ej B racia słuchajcie, nic się nie strachajcie Coś to wesołego,

Niechaj minie od nas trwoga, Posłowie to są. od Boga.

Anieli śpiew ają, nam opowiadają,, Pokój pożądany.

W ięc sig ju ż nic nie lękajmy, Bogu z niemi chwałę dajmy.

Bej P asterze m ili, dzisiaj o tej chwili, Chrystus się narodził.

Trw oga dla B oga niechaj minie, Nowina ta kiedy słynie.

54 lloialy i Symfonie

Do Betleem bieżcie, tam Dziecię znajdziecie,,

W żłobie położone, * p j

Pójdźm y pójdźmy nie mieszkajmy, A D zieciątko oglądajmy.

Hej nie bój się Kuba, nie potka nas zguba, Od wilka srogiego.

Trzody Bogu polecajmy, A w drogę się pośpieszajmy.

W szak drogi nie wiele, pójdźmy jeno śmiele, Do Betleem prosto,

Pódźmy pójdźmy nie mieszkajmy, I Dzieciątko poszukajmy.

Otóż pożądane miejsce ukazane.

Stajnia z Dzieciąteczkiem, -

Z a to Bogu pokłon dajmy, Dzieciąteczko przywitajmy.

o Narodzeniu PańsToióm. ;

Le6 w p rz ó d Staszku śmiele, Z ajźrzyj co się dzieje,

Po cichu z daleka,

Byśmy w czym nie przeszkodzili, D zieciątka nie przebudzili.

Stajnia nie zamkniona, wszystka napełniona.

Św iatłością Niebieską,

Aniołowie usługują, wielką, radość pokazują.

Nie wzgardzi i nam i, chociaż pastuszkam i, P a n ten narodzony,

Boć do niego przystęp mają, B ydlęta co mu cześć dają.

B ądź zdrow a M atuchno, Ty coś ubożuchna, Boga porodziła,

Puśćże nas do Syna twego, Z Ciebie dziś narodzonego,

56 Botuły i Symfonia

Pójdźcie oglądajcie, Trójcy pokłon dajcie, W ciele waluchnemu,

Cuda dziwy niesłychane, Bóstwo na ziemi widziane.

W itajże dzieciątko, m ałe pacholątko, Z dawna pożądane,

W itajże nasz Zbawicielu, Dusz naszych odkupicielu.

Bardzośmy pragnęli, I sobie życzyli, N arodzenia Twego,

Dziś się z niego weselemy: Tobie dzięki oddajemy.

Żeś się nam objawił, wesela nabaw ił, Prawie Niebieskiego,

Niechże tw e pocałujemy, Pieluszki niż odejdziemy.

Już się powracajmy, H ej hąj wykrzykajm y, Z miłości ku Bogu.

Wesoło wszyscy śpiewajmy, Zbawiciela wychwalajmy. Amen.

o Narodzeniu Tańslciem. 57

A c h z ła E w a narobiła, Kłopotu nas nabawiła!

Z wężem sama rozm aw iała, i jabłuszka koszto­

w ała, N arobiła.

Adam z Raju wypędzony, zostaw ił płó d zarażony, Ale go z kłopotu tego, M atka Syna przedw ieczne­

go, wybawiła.

Robak chytry zwiódł M ężatko, Z a tg winę sam w padł w k ład k ę.

Bo mu głowę p o d eptała, K tóra od wieku przyjść m iała białogłowa.

Czego dawno pożądali, Cni Ojcowie oglądali.

I ju ż dziś są, wypełnione, od Proroków objaśnione, Św ięte słowa.

Dziś w żłobie odpoczywa, z Nieba zszedłszy pra­

wda żywa.

58 E oM y i Symfonie

o Narodzeniu PańsJdem. 59 K tóre nie b id zie zaw arte, Owszem na wieki oiw arte,

że Zbawiciel

Od Aniołów ogłoszony, z P anny w stajni narodzony, Zkąd wesele nam przynosi, pokój ludziom głosi, Odkupiciel. Amen.

.Prae ceteris na świecie laudemus BetMeem, Które nam pokazało Chridum Coeli Megem In BetMeem asinus cum bove klękali,

Pana swego habitu oris zagrzewali.

Angelus Pastorobis kazał do Betleem, Żeby śli szukać Pana, religuentes gregem.

IUingue nie mieszkając do Betleem biegli, Pana tego którego szukali znaleźli, E t accepia kobiałki i bochenek chleba,

Festinabunt videre revelattm z Niebą.

Alter sampsit gomółki i kukłę w kobiele?

Dicens, hic tractabitur to małe Paołfolo.

Yemetcs Beihleem padli na kolana,

Cktm gaudio sdlutant nowotnego Pana, Safoe noster Niebieski Paniczu maluczki, Totus dilectabilis, bardzo rumieniuczki.

Cur tak ubogo leżysz wcięte parmile

Cur non habes puMnar, nec białój koszule, L ada eum Domina, Uwiń go w pieluszki,

Jak go siankiem contegam, leżże mój maluczki.

D a Uli Kuba bracie gomułki z kobiałki^

Nec habemas aliud nisi te powałki.

Mittemus Ei mleka albo furum miodu, Ne forte moriątur to Panie od głodu, Refetabur do domu, Kuba Bracie miły,

By nobis łupi gregurn zaś nie poszarpały, Gdyśmy już oglądali Pana tak zacnego,

Któryby nas domieścił, królestwa wiecznego.

E t cum essent. in ma, oni Pastuszkowie,J, Ecce ab orientc, jadą trzej Królowie.

Postójcie Bracia mili, wiecie gdzie o Bogu, Kuba wnetże dobywszy kozłowego rogu.

Rotuły i Symfonie

1*rae ąmdio zatrąbił, fesłinantes idźcie, Pana tego w Betleem szukając znajdziecie.

D eo G r a tia s , Bracia żeście powiedzieli, O Panu Goeli terrae będziem się pytali, Venientes Królowie, Dzieciątko znaleźli,

Apertisąue thesauris, co z sobą przywieźli.

Offerentes panmlo, na ziemi§ upadli,

-Aurum, kadzidło z m irrą Jemu darowali.

A my zaś co nie mamy Aurum nec kadzidła, Capiamus cccemphmi, od niemego bydła.

Humiliter padając, prośmy dulcem natum, Aby nasze śpiewanie było jemu graium.

A c h biada, biada mnie H erodowi, utrapionem u wielce Królowi: żem takiem u czasowi złem u pod­

padł kłopotowi.

Doszła mnie ja k a ś dziwna nowina, mojej żało­

ści wielka przyczyna: pojaw iła się, narodziła się przedziwna dziecina.

o Narodzeniu PmisUem. 61