Statystyczna Analiza Danych – ćwiczenia
Właściwości estymatorów, przedziały ufności, MLE
Dorota Celińska-Kopczyńska
Uniwersytet Warszawski
Zajęcia 2 12 marca 2021
Właściwości estymatorów
I Estymator θn= θn(X1, . . . , Xn) parametru θ z próby losowej X1, . . . , Xnjest nieobciążony, gdy E (θn) = θ
I Obciążenie estymatora b(θn) = E (θn) − θ
I Estymator efektywny to estymator o najniższej wariancji I Estymator θnparametru θ jest zgodny, jeśli dla każdego
ε > 0 limn→P(|θn− θ| ε) = 0
Przedziały ufności na poziomie ufności 1 − α
1. X1, . . . , Xn– próba losowa z rozkładu normalnego N(µ, σ2) o nieznanym µ i znanym σ
I µ ∈ ( ¯Xn± q1−α2 √σ n)
2. X1, . . . , Xn– próba losowa z rozkładu normalnego N(µ, σ2) o nieznanych µ i σ
I µ ∈ ( ¯Xn± t1−α2 √Sn
n−1)
3. X1, . . . , Xn– próba losowa z rozkładu normalnego N(µ, σ2) o nieznanych µ i σ
I σ2∈ (χ2nS2n
1− α2,n−1
,χ2nSn2
α 2,n−1
)
Estymacja Największej Wiarogodności – schemat
1. Określamy postać funkcji gęstości
2. Obliczamy postać funkcji wiarogodności (mnożymy n funkcji gęstości). Funkcję wiarogodności oznaczamy przez
L(X1, X2, . . . , Xn, par1, par2, . . . , park)
3. Logarytmujemy funkcję wiarogodności log(L)
4. Optymalizacja: liczymy pochodzą po parametrach z log(L), przyrównujemy ją do 0
5. Sprawdzamy, że jest to maksimum (liczymy drugą
pochodną,...) – dla poprawności formalnej należy ten krok wykonać.