Dziecięce spotkania z książką
1. Zabawa z piosenką „Kolorowa książka”
https://www.youtube.com/watch?v=2mSHF8PTq4A 2. Opowiadanie A. Fiat „Mała książka o książce”
Julka już od kilku dni nie chodziła do przedszkola. Miała anginę i musiała zostać w domu. Mama nie zawsze miała czas, żeby się z nią pobawić, czy poczytać jej jakąś książkę, bo była zajęta nadrabianiem zaległości w pracy. Żeby się nie nudzić, dziewczynka wymyślała sobie przeróżne zajęcia. Najbardziej spodobało jej się tworzenie własnych, barwnie ilustrowanych książeczek. Kilka kartek papieru
składała na pół, wkładała jedną w drugą i po zrobieniu na grzbiecie dwóch otworów dziurkaczem, związywała wszystko razem ozdobną wstążeczką. Potem zabierała się do zapełniania stron obrazkową opowieścią, gdzieniegdzie opatrzoną prostym
słowem, które już potrafiła samodzielnie napisać.
– Mamo, jak będę duża, to zostanę księgarnią – oznajmiła pewnego dnia Julka pochłonięta ozdabianiem swoich małych arcydzieł.
– Doprawdy? – rzuciła mama, zerkając na córkę znad laptopa, po czym zanurzyła usta w zimnej już kawie, tylko po to, by nie wybuchnąć śmiechem. – To znaczy, czym dokładnie będziesz się zajmować?
– No jak to czym? Robieniem książek, tak jak teraz – odpowiedziała dziewczynka.
– Wiesz, córciu, księgarnia to właściwie nie jest osoba, tylko miejsce, taki sklep, w którym można kupić książki. I tam pracują księgarze albo księgarki, czyli osoby, które powinny znać się na literaturze, umieć coś doradzić, polecić – wyjaśniła mama.
– Ale zanim książka trafi do księgarni, nad jej powstaniem pracuje wiele osób.
– No popatrz, a ja robię wszystko sama i to jeszcze z anginą – rzekła z dumą Julka.
– Tak, jesteś bardzo dzielna – przyznała ze śmiechem mama. – I wiesz co? Mam dla ciebie ciekawe zadanie. Co powiesz na stworzenie książki o tym, jak powstaje książka?
– Super pomysł! – ucieszyła się mała artystka. – To od czego powinnam zacząć?
– Hmmm… Najpierw powinnaś narysować las.
– Jak to? To książki powstają w lesie?
– Nie w lesie, tylko z lasu, a dokładnie z rosnących w nim drzew, które są ścinane, potem odpowiednio mielone i w specjalnej fabryce przetwarzane na papier –
sprostowała mama.
Julka zostawiła na razie stronę okładki pustą. Na kolejnej zaś naszkicowała stojące w szeregu drzewa o rozłożystych koronach. Od nich skierowała strzałkę w stronę
złożonej z prostokątów i trójkątów fabryki z dymiącymi kominami. A dalej narysowała pokaźną stertę papierów. I czekała na dalsze wskazówki.
– Teraz potrzebujemy autora, czyli pisarza osoby, która wymyśli opowieść. Od niego wszystko zależy. To on tworzy świat, jaki będziesz sobie później wyobrażać jako czytelnik. Zapełnia ten świat bohaterami, którym pozwala przeżywać różne przygody – kontynuowała mama. – To on w magiczny sposób przemienia pustą kartkę papieru w barwną, tętniącą życiem historię.
W Julkowej książeczce wnet pojawił się pochylony nad dużym zeszytem mężczyzna w okularach, trzymający w ręce coś, co chyba miało być długopisem. Z głowy
pisarza „wypączkowała” chmurka pełna pomysłów autora. Była tam królewna w krzywej koronie, ziejący pomarańczowym ogniem smok i rycerz z mieczem w dłoni.
– Piękne te twoje rysunki – skomentowała mama z uznaniem. – Może zamiast księgarnią, zostaniesz ilustratorką. To kolejna ważna osoba tworząca książkę.
– Czasami ważniejsza od pisarza, prawda? Bo w niektórych książkach są tylko obrazki, tak jak w mojej! – ożywiła się Julka. – Wiem! Na następnej stronie narysuję siebie, jak tworzę ilustracje do mojej książki! – I tak też zrobiła.
– Dobrze, to teraz czas na współpracę z wydawnictwem – podsumowała mama. – Pracują tam redaktorzy, którzy podpowiadają autorowi, jak ulepszyć napisany tekst, dokonują korekty, czyli poprawiają znalezione błędy, i przygotowują książkę do druku.
– A na czym polega to przygotowanie? – zainteresowała się mała ilustratorka.
– Na wybraniu odpowiedniego koloru, kształtu czy wielkości liter, rozmieszczeniu tekstu oraz ilustracji na stronie, na zaprojektowaniu okładki i stron tytułowych – wyliczała mama. – O, widzę, że już naszkicowałaś małe wydawnictwo.
– Tak, tu jest redaktor, który czyta książkę i poprawia błędy – objaśniała Julka, wskazując postać siedzącą przy nieforemnym biurku. – A ten wybiera najładniejsze literki z tych powieszonych na maleńkich wieszaczkach.
– Pięknie! – zachwyciła się mama. – Choć wiesz, dziś pisarze i redaktorzy zwykle pracują na komputerach, tak jest szybciej i wygodniej – dodała rozbawiona. – Ciekawa jestem, jak narysujesz drukarnię, do której właśnie zmierzamy. Są tam specjalne maszyny, które na ogromnych arkuszach papieru drukują wiele stron
książki jednocześnie. Potem te arkusze trzeba odpowiednio pociąć, złożyć w całość i skleić albo zszyć. A na koniec oprawić w piękną okładkę. I tak powstał szkic
drukarni, w której drukarze, niczym dzielne krawcowe, próbowali okiełznać pokrytą mrówczym pismem płachtę papieru za pomocą nożyczek oraz igły z nitką.
– Brawo, Julciu! – Mama pogładziła córkę po głowie. – Tak właśnie powstaje książka, która zostanie teraz wysłana do księgarni, gdzie stanie na półce, a potem trafi do rąk czytelników.
– A moja, jak już wyzdrowieję, trafi do Bartka, którego narysuję na okładce z otwartą książką na kolanach i źrebakiem, bo Bartek interesuje się końmi. W przyszłości chce zostać weterynarzem ! – oznajmiła radośnie dziewczynka, dumna ze swojego dzieła.
A mama śmiejąc się powiedziała krótki wiersz.
Jak powstaje każda książka? Kto słuchał, odpowie.
Najpierw rodzi się w pisarza pomysłowej głowie.
Gdy redaktor w wydawnictwie tekst dobrze ogarnie, O druk, cięcie i oprawę poprosi drukarnię.
Wkrótce Julka wyzdrowiała. Po powrocie do przedszkola cała grupa Julki wybrała się biblioteki.
- Cieszę się, że przyszliście do naszej biblioteki. Mam nadzieję, że będziecie się - Cieszę się, że przyszliście do naszej biblioteki. Mam nadzieję, że będziecie się dobrze bawić.
dobrze bawić.
--BibliotekarkaBibliotekarka uśmiechnęła się miło. - Już za chwilę przyjdzie autorka, ale najpierw uśmiechnęła się miło. - Już za chwilę przyjdzie autorka, ale najpierw chciałam was o coś zapytać.
chciałam was o coś zapytać.
- - Kto z was wie, gdzie pracuje pisarzKto z was wie, gdzie pracuje pisarz?? - W bibliotece!- zawołała Basia.
- W bibliotece!- zawołała Basia.
- W pisarni!- przekrzyczeli ją Olaf z Karolem.
- W pisarni!- przekrzyczeli ją Olaf z Karolem.
- Oj tak, przydałoby się, żeby istniały takie miejsca jak pisarnie - powiedział ktoś - Oj tak, przydałoby się, żeby istniały takie miejsca jak pisarnie - powiedział ktoś rozbawionym głosem.
rozbawionym głosem.
Julka odwróciła głowę. W progu sali stała pani z plakatu.
Julka odwróciła głowę. W progu sali stała pani z plakatu.
Na głowie miała masę loczków i uginała się pod ciężarem wielkiej, wypchanej czymś Na głowie miała masę loczków i uginała się pod ciężarem wielkiej, wypchanej czymś torby.
torby.
- Mam na imię Róża - powiedziała, gdy dotaszczyła torbę pod tablicę. - Mam na imię Róża - powiedziała, gdy dotaszczyła torbę pod tablicę.
- Zajmuję się pisaniem i ilustrowaniem książek. Ilustruję w domu, a piszę wszędzie - Zajmuję się pisaniem i ilustrowaniem książek. Ilustruję w domu, a piszę wszędzie tam, gdzie mogę usiąść z laptopem i pomyśleć.
tam, gdzie mogę usiąść z laptopem i pomyśleć.
Bo w pracy autora myślenie jest bardzo ważne. Myślenie i coś jeszcze. Coś, co Bo w pracy autora myślenie jest bardzo ważne. Myślenie i coś jeszcze. Coś, co sprawia, że można tworzyć nowe opowieści, rysować i marzyć... To coś nazywa się...
sprawia, że można tworzyć nowe opowieści, rysować i marzyć... To coś nazywa się...
- Czekolada! - zawołała Julka. Mama nigdy nie siada do pracy bez czekolady.- Czekolada! - zawołała Julka. Mama nigdy nie siada do pracy bez czekolady.
Autorka roześmiała się.Autorka roześmiała się.
- Czekolada rzeczywiście bywa pomocna w myśleniu, ale chodziło mi o coś innego. - Czekolada rzeczywiście bywa pomocna w myśleniu, ale chodziło mi o coś innego.
O super moc, z której korzysta każdy pisarz lub ilustrator, gdy tworzy książki. Moc O super moc, z której korzysta każdy pisarz lub ilustrator, gdy tworzy książki. Moc na literę ,,w".
na literę ,,w".
- Wrotki! - ucieszył się Karol.- Wrotki! - ucieszył się Karol.
- Wy-ob... - podpowiedziała autorka (…) Na zakończenie zajęć każde dziecko- Wy-ob... - podpowiedziała autorka (…) Na zakończenie zajęć każde dziecko otrzymało zakładkę do książki.
otrzymało zakładkę do książki.
• Analiza treści opowiadania:Analiza treści opowiadania:
- Co miała na myśli autorka? (wyobraź- Co miała na myśli autorka? (wyobraźnia)nia)
- Dlaczego pisarce potrzebna jest w pracy wyobraź- Dlaczego pisarce potrzebna jest w pracy wyobraźnia?nia?
- Czy jeszcze, oprócz pisania, zajmowała się autorka, z którą spotkały się - Czy jeszcze, oprócz pisania, zajmowała się autorka, z którą spotkały się dzieci?
dzieci?
- Kto jeszcze jest potrzebny, aby powstała książka? - Kto jeszcze jest potrzebny, aby powstała książka?
- Kim Bartek chce zostać w przyszłości, a Julka?
- Kim Bartek chce zostać w przyszłości, a Julka?
- Co dzieci otrzymały na zakończenie zajęć?
- Co dzieci otrzymały na zakończenie zajęć?
Dziecko podaje swobodne odpowiedzi. Rodzic nakierowuje je tak, aby powstał Dziecko podaje swobodne odpowiedzi. Rodzic nakierowuje je tak, aby powstał opis zawodów.
opis zawodów.
3. Historyjka obrazkowa „Kto tworzy książkę ?”
3. Historyjka obrazkowa „Kto tworzy książkę ?”
Przyjrzyj się obrazkom, wytnij je, ponumeruj i ułóż w odpowiedniej kolejności.
Przyjrzyj się obrazkom, wytnij je, ponumeruj i ułóż w odpowiedniej kolejności.
Wytnij niżej napisane wyrazy i naklej je na już istniejące napisy.
Wytnij niżej napisane wyrazy i naklej je na już istniejące napisy.
Opowiedz, kto tworzy książkę.
Opowiedz, kto tworzy książkę.
Dziecko określa, jakie czynności wykonują poszczególne osoby
Dziecko określa, jakie czynności wykonują poszczególne osoby w procesiew procesie powstawania książki. Globalne czytanie wyrazów:
powstawania książki. Globalne czytanie wyrazów:
pisarz czytelnik redaktor ilustrator pisarz czytelnik redaktor ilustrator
introligator bibliotekarz księgarz introligator bibliotekarz księgarz
• Pisarz pisze książki.Pisarz pisze książki.
• Grafik Grafik (ilustrator) (ilustrator) rysuje ilustracje do książki.rysuje ilustracje do książki.
• Introligator oprawia książki.Introligator oprawia książki.
• Drukarz drukuje książki.Drukarz drukuje książki.
• Księgarz sprzedaje książki.Księgarz sprzedaje książki.
• BibliotekarkaBibliotekarka wypożycza książki wypożycza książki
redaktor ilustrator redaktor ilustrator
introligator pisarz introligator pisarz
drukarz księgarz lub bibliotekarz
drukarz księgarz lub bibliotekarz
4. Zabawa relaksacyjna - masażyk „Mistrz pióra”
Posłuchaj zagadki. Ona ci podpowie, kto ma bujną wyobraźnię i pisze piękne utwory:
Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania i tworzyć z nich książki:
bajki, wiersze lub opowiadania (pisarz)
Wkręcamy papier do maszyny (ostrożnie przekręcamy ramiona dziecka do przodu) Wygładzamy kartkę papieru (gładzimy plecy wewnętrzną stroną dłoni)
I piszemy:
„A..., B..., C..., kropka, przecinek”
(piszemy palcem: A,B,C, stawiamy dużą kropkę i przecinek) i... przesuwamy wałek (przechylamy na bok głowę z wyczuciem) Od poniedziałku aż do soboty,
pisarz ma bardzo dużo roboty. (delikatnie stukamy palcami)
W poniedziałki – pisze bajeczki jak długie wstążeczki,(rysujemy palcami paski) we wtorki – pisze wierszyki jak krótkie krzyżyki, (rysujemy na plecach krzyżyki) w środy – długie wijące się jak pętelki legendy (rysujemy linie faliste jak pętelki)
w czwartki, piątki i soboty pisarz pisze jak szalony (delikatnie stukamy palcami) opowiadania długie jak makarony, (rysujemy palcem paseczki, różne wzorki) z którymi ma stale dużo roboty. (delikatnie stukamy palcami)
A gdy skończy się pisarski tydzień
pisarz w niedzielę za miasto idzie.( palce wskazujące na przemian „spacerują” po plecach),
Siada pod drzewkiem, w zielonym cieniu (gładzimy plecy wewnętrzną stroną dłoni) i tę piosenkę gra na maszynie. (delikatnie stukamy palcami)
5. Rozwijanie spostrzegawczości „Nasze książeczki”.
Znajdź 10 różnic. Zaznacz je na obrazku po prawej stronie.
6. Zabawy matematyczne „Mole książkowe” - ćwiczenia w liczeniu Rodzic wraz z dzieckiem siedzi przy kąciku z książkami.
Rodzic recytuje wierszyk:
Zachwycamy się książkami, jesteśmy książkowymi molami.
Gdy poczytać długo masz chęć, weź książek
więcej/ mniej niż pięć...
Rodzic raz używa słowa: ,,więcej", a raz ,,mniej", a także zmienia liczbę książek, np.:
więcej niż cztery, mniej niż trzy, więcej niż dwie, mniej niż osiem, o 1 (2) więcej niż pięć, o 1 (2) mniej, niż 3 itd...
• Książki poukładane są w grupy. Policz je w każdej grupie. Wskaż strzałkami grupy książek od najmniejszej ilości w grupie do największej ilości.
• Policz, ile jest książek na każdej półce. Dorysuj 5 książek na wybranych przez siebie półkach. W okienku obok narysuj tyle kresek lub napisz liczbę, ile książek jest na półce. Półkę, na której jest najwięcej książek pokoloruj na czerwono, a tę, na której jest najmniej na zielono.
7. Opowieść ruchowa inscenizowana „Bajeczki”
Na półkach mieszkają książeczki ( dziecko udaje,że bierze książkę z półki) W książeczkach mieszkają bajeczki ( otwiera ją i przewraca kartki)
Opowiem o nich wam, bo wszystkie dobrze znam ( dziecko przewraca kartki) W bajeczkach znajdziecie rycerzy, ( dziecko stoi w rozkroku wyprostowane) Królewnę, co spała na wieży (złożone dłonie dziecko podkłada pod policzek) I dobrych wróżek sto ( dziecko rozkłada na bok ręce i porusza nimi)
i czarownicę złą (dziecko robi złą minę)
Kiedy się dziecko zasłucha (dziecko przykłada dłonie do uszu)
To wróżki mu szepczą do ucha (pochyla się do rodzica i zasłania sobie dłonią usta) Pokochaj bajek świat na wiele, wiele lat. (oplata skrzyżowanymi rękami swoje ciało)
Pokochaj bajek świat na wiele, wiele lat. (kołysze się).
8. Ćwiczenia grafomotoryczne „Książka mnie zachwyca...”.
Znajdź książkę, którą czyta Karolinka. Narysuj kredką linię po śladzie, która łączy dziewczynkę z jej ulubioną lekturą.
Zachęcamy, aby dziecko dokończyło zdanie:
,,Ta książka mnie zachwyca, bo…”
9. Zabawa pantomimiczna „Magiczna książka”
(ukazanie różnych możliwości wykorzystania rekwizytów w zabawie i teatrzyku) Jeden z uczestników zabawy odgrywa scenkę. Zadaniem pozostałych osób jest ustalenie, jaki przedmiot przedstawia książka (walizka, taca, parasol, gitara, wiertarka, rakieta tenisowa, wędka, miotła, wachlarz, słuchawka prysznicowa...).
10. Zabawa twórcza „Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki...”
Uczestnik zabawy wybiera rzecz lub postać związaną z książką, z którymi mógłby się utożsamić lub zmienić jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.
Następnie dobiera dwa lub trzy cechy pasujące do tego wyboru. Mówi, np.:
- Jestem bajką. Jestem spokojna, ciekawa i długa.
- Jestem książką kucharską. Mam dużo zdjęć, przepisów i porad.
- Jestem kartką z książki. Jestem kolorowa, szeleszcząca i trochę zadrukowana.
- Jestem pisarzem. Jestem dobrym obserwatorem i mam bujną wyobraźnię.
- Jestem Smokiem Wawelskim. Jestem silny, duży i groźny.
11. Zachęcenie wierszem do zabawy plastycznej „Mole książkowe”.
Każda książka roztacza przede mną świat niezwykły, wspaniały...
Z zachwytem pochłaniam każde słowo, zdanie...
Rodzice doskonale rozumieją mój zachwyt nad książkami,
bo tak jak ja są zwyczajnie książkowymi molami.
Ciekawostka!
Czasem osoby, które dużo czytają książek i bardzo lubią to zajęcie nazywamy bardzo śmiesznie – molami książkowymi. W rzeczywistości mole to maleńkie owady jak brązowe motylki, które jedzą stare książki, gdy są w złych warunkach przechowywane. Dlatego ludzi, którzy dużo czasu spędzają na czytaniu
żartobliwie nazywamy molami książkowymi, ponieważ nie czytają, ale wręcz
„połykają” mnóstwo książek.
Wycinamy z kolorowego papieru prostokąt. Ozdabiamy go „czuprynką” - nacinamy papier, rysujemy buzię. Doklejamy z pasków papieru rączki i złożone w harmonijkę nogi. Do rąk doklejamy mu mini książeczkę – małą kartkę złożoną na pół.
Naszego Książkowego Mola umieszczamy wśród książek.
12. Zabawa taneczna z Książkowym Molem przy piosence „Mole książkowe”
https://www.youtube.com/watch?v=Ep2bb4M7llc
Zaproszenie do obejrzenia filmu „Jak powstaje książka?”
dla chętnych osób
https://www.youtube.com/watch?time_continue=38&v=t6t-UsDrqB8&feature=emb_logo
