„Mam nadzieję, że ty nie do mnie” - Michał Bobrzyński - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

MICHAŁ BOBRZYŃSKI

ur. 1947; Puławy

Miejsce i czas wydarzeń Warszawa, współczesność

Słowa kluczowe projekt Polska transformacja 1989-1991, szkolnictwo, Anna Radziwiłł, Prymasowska Rada Społeczna

„Mam nadzieję, że ty nie do mnie”

Wtedy decyzję o szkole niepublicznej wydawał minister, ale ja myślałem nie o szkole, a tylko o klasie. Pojechałem więc do Ministerstwa. Na holu Ministerstwa słyszę z półpiętra znajomy głos: „Mam nadzieję, że ty nie do mnie, nie daj Boże”. Okazało się, że wita mnie sama pani wiceminister Anna Radziwiłł, ówczesna. Ania była moją koleżanką z Rady Prymasowskiej, w której w latach osiemdziesiątych razem uczestniczyliśmy w dyskusjach o problemach młodzieży. Więc mówię: „Aniu, nie wiem, czy do ciebie, ale mam sprawę, mam problem”. „No to chodź”. Wzięliśmy filiżanki kawy i siedzieliśmy na korytarzu na parapecie okna – to okno powinno być jakoś uczczone, jakąś tablicą. Pani minister, trzymając filiżankę kawy, powiedziała mi:

„Słuchaj, nie rób żadnej autorskiej klasy, tylko rób szkołę”. W pewnym momencie otworzyła drzwi naprzeciwko naszego okna i powiedziała: „Proszę pani, proszę dać panu dyrektorowi zgodę ministra na założenie szkoły”. Wyjeżdżałem z tego spotkania przy kawie z bumagą w ręku, że minister daje zgodę na szkołę.

Data i miejsce nagrania 2014-01-16, Lublin

Rozmawiał/a Łukasz Kijek

Transkrypcja Maria Radek

Redakcja Małgorzata Popek