• Nie Znaleziono Wyników

Kardynał Józef Glemp jako prawodawca na IV Synodzie Archidiecezji Warszawskiej

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Kardynał Józef Glemp jako prawodawca na IV Synodzie Archidiecezji Warszawskiej"

Copied!
19
0
0

Pełen tekst

(1)

Janusz Gręźlikowski

Kardynał Józef Glemp jako

prawodawca na IV Synodzie

Archidiecezji Warszawskiej

Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 47/3-4, 209-226

2004

(2)

P ra w o K a n o n ic z n e 47 (2 0 0 4 ) n r 3-4

KS. J A N U S Z G R Ę Ź L IK O W S K I

KARDYNAŁ JÓZEF GLEMP JAKO PRAWODAWCA

NA IV SYNODZIE ARCHIDIECEZJI WARSZAWSKIEJ

W liście a p o sto ls k im Tertio m ille n n io adveniente, o g ło szo n y m w z w iązk u z p rz y ­ g o to w a n ie m J u b ile u s z u R o k u 2000, J a n P a w e ł I I n a p is a ł m . in.: Jubileusze w życiu

in dyw idualnych o só b zw ykle łączą się z datą Chrztu, B ie rzm ow ania, p ierw szej K o m u ­ n ii świętej, św ięceń k a p ła ń s kic h czy też biskupich, zaw arcia sa k ra m en tu m a łżeń stw a [...] W zn a czen iu ch rześc ija ń skim [...] k a żd y Ju b ileu sz sta n o w i szczególny ro k łaski, któ rą o trzym ała d a n a osoba p o p rz e z je d e n z w ym ien io n ych sa k ra m en tó w [...] Te w szystkie Ju b ileu sze osobiste czy w sp ó ln o to w e m a ją w ielkie i szczególne zn a czen ie w życiu je d n o s te k oraz w życiu o d n o śn ych w sp ó ln o t1. W pow yższych sło w ach O jciec

Ś w ięty w y jaśn ia se n s i w sk az u je n a p o trz e b ę o b c h o d z e n ia ju b ile u sz y o so b isty ch i w sp ó ln o to w y ch , stw ie rd z a ją c je d n o c z e ś n ie , iż czas ju b ile u szu je s t cza sem w ielkiej

radości, cza sem szczególnego d ziękczynienia oraz przep ra sza n ia i błagania „Pana h i­ storii i P ana lu d zkich su m ie ń ”2.

S y m p o zju m - k o n fe re n c ja n a u k o w a z o sta ły z o rg a n iz o w a n e z o k a zji 2 5 -lecia św ięceń b is k u p ich P ry m a sa P o lsk i K a rd y n a ła J ó z e fa G le m p a . W p is u je się w ięc w o b c h o d y ju b ile u sz o w e i je s t w łą c z e n ie m się w u ro c zy ste św ię to w a n ie i dzięk czy ­ n ie n ie K s ię d z a P ry m a sa , ja k i K o ś cio ła w całej P o lsce; K o ś cio ła w arszaw sk ieg o , n a sz eg o U n iw e rs y te tu o ra z W y d z iału P ra w a K a n o n ic z n e g o , b o ć p rz e c ie ż ju b ile u sz a rc y p a s te rz a K o ś cio ła w P o lsce n ie m o ż e być je d y n ie sp ra w ą p ry w a tn ą Ju b ila ta , ale w in n o to być św ię to w a n ie całej w sp ó ln o ty , k tó re j J u b ila t p rz ew o d z i. D o tej u ro c zy sto ści ju b ile u sz o w ej p ra g n ie m y ta k ż e d o łąc zy ć i w s p o m n ie ć 48 ro czn icę św ięceń k a p ła ń s k ic h K s ię d z a P ry m a sa , k tó r ą b ę d zie o b c h o d z ił 25 m a ja te g o ro k u .

N a sz J u b ila t z o s ta ł m ia n o w a n y b isk u p e m w a rm iń s k im p rz e z J a n a P aw ła I I 4 m a rc a 1979 r. K o n s e k ra c ji b isk u p iej u d z ie lił m u S łu g a B oży P ry m a s P o lsk i k a rd y

-1 Ja n Pawel II, List apostolski Tertio m illennio adveniente (-10 X I -1994), AA S 87 (1995) η. 15; Z ob. Tertio M illennio Adveniente. K o m e n ta n teologiczno pastoralny w opra­

cowaniu R ady Prezydium Wielkiego Jubileuszu R o ku 2000, S andom ierz 1995, s. 84-88.

(3)

n a i S te fa n W yszyński 21 k w ie tn ia 1979 r. w G n ie ź n ie . U ro c zy sty in g res do k a te d ry w e F r o m b o r k u o d b y ł się 6 m a ja te g o ż ro k u . P o śm ierc i P ry m a sa T ysiąclecia, 7 lip c a 1981 r. O jc ie c Św ięty m ia n o w a ł b isk u p a J ó z e fa G le m p a A rc y b isk u p e m M e tr o p o li­ tą G n ie ź n ie ń s k im i W arszaw skim , a 2 lu te g o 1983 r. w y n ió sł go d o g o d n o śc i k a rd y ­ n alsk iej. P o ro z w ią z a n iu 25 m a rc a 1992 r. u n ii p e rs o n a ln e j a rc h id ie c e z ji g n ie ź n ie ń ­ skiej i w arszaw sk iej, K a rd y n a ł J ó z e f G le m p p rz e s ta ł p e łn ić u r z ą d A rc y b isk u p a G n ie ź n ie ń s k ie g o , p o z o s ta ją c P ry m a se m P o lsk i i M e tro p o litą W arszaw sk im 3.

J a k o p a s te r z K o ś c io ła w a rm iń s k ie g o , a p ó ź n ie j w arszaw sk ieg o i p o lsk ieg o , z g o d n ie z p rz e p is a m i p ra w a k a n o n ic z n e g o , rz ą d z ił p o w ie rzo n y m so b ie K o ścio łem sp ra w u ją c w ła d zę u sta w o d a w c z ą , w y k o n aw czą i są d o w n ic zą 4. W ytyczał k ie ru n k i d z ia łan ia, m o b ilizo w a ł d o p ra c y d u sz p a ste rsk ie j, p o u c z a ł, u d z ie la ł ra d , z a c h ę c a ł i sa m d a w ał p rz y k ła d d o b re g o P a s te rz a 5. P rz e d e w szystkim z aś b u d o w a ł i ro z w ijał p o w ie rz o n e so b ie w sp ó ln o ty w ie rn y ch a k ta m i u staw o d aw czy m i. B yło ich b a rd z o w iele, o ja k ż e b o g a te j, ró ż n o ro d n e j tre ś c i i n ie s p o s ó b ich w szystkich tu ta j p rz y to ­ czyć i p re z e n to w a ć . D la te g o w tym n aszy m u n iw e rsy tec k im i w ydziałow ym , ju b ile ­ uszow ym św ię to w a n iu , p ra g n ę p o d ją ć i o m ó w ić t e m a t o d n o sz ą c y się do K ardynała

J ózefa G le m p a ja k o usta w o d a w cy n a I V Sy n o d zie A rc h id ie ce zji W arszawskiej.

T em at je s t w ażny, gdyż p ra k ty k a s y n o d a ln a K o ś cio ła w ciąż o d g ry w a z n a c zą cą ro lę w ży ciu K o ścio łó w p a rty k u la rn y c h . Z w ró c ił n a n ią u w ag ę S o b ó r W aty k ań sk i I I w y ra ża jąc ż y czen ie, by czcigodne instytucje S o b o ró w i syn o d ó w nabrały n o w e j m o ­

cy d zię ki cze m u m o ż n a by należycie i sk u tec zn iej za troszczyć się o w zrost wiary i za ­ c h o w a n ie k a rn o śc i w różnych K ośc io ła ch sto so w n ie d o o k o lic zn o śc i c za su 6. W te j w y­

p o w ie d zi m ie śc i się b ez w ą tp ie n ia p o ś re d n ia k ry ty k a d o ty ch czaso w ej p ra k ty k i sy­ n o d a ln e j K o ścio ła, ja k o n ie w p e łn i o d p o w ia d a ją c e j w sp ó łc z esn y m w y m o g o m c z a ­ su. S tą d p o V a tic an u m I I w sze lk ieg o ro d z a ju synody, ta k ż e d iec ez jaln e, n a b ra ły o b o k o b e c n e g o a s p e k tu ju ry d y cz n o -le g isty cz n eg o , ta k ż e p rz y m io tu p a s to r a ln e g o 7. O d n o s i się to ró w n ie ż d o I V S y n o d u A rc h id ie c e z ji W arszaw sk iej, k tó ry o b ra d o w a ł p rz e z o k re s p ię c iu la t o d 19 m a rc a 1998 d o 19 m a rc a 2003 r., a k tó ry K siąd z P ry ­ m a s z a p ro g ra m o w a ł, z w o łał i p rz e p ro w a d z ił i w y d ał s ta tu ty sy n o d a ln e ja k o o b o ­ w ią zu jąc e n o rm y p ra w a p a rty k u la rn e g o . W p rz e p ro w a d z e n ie S y n o d u K a rd y n a ł

3 25-lecie konsekracji biskupiej P iym asa Polski kard. Józefa Glempa, L O sserv ato re R o m an o 24 (2004) n r 4, s. 52.

4 K an. 391 KPK. 5 Z ob. D B 16.

6 D B 36; Z ob. J. D udziak, E lem enty praw ne w duszpasterskim synodzie archidiecezji krakow skiej z lat 1972-1979, w: Synodalność K ościoła w nauczaniu i działalności Jana Pawła II. M ateriały ogólnopolskiej sesji naukow ej zotganizowanej 23 października 2003 r. w Lublinie (red. S. ly m o sz). L ublin 2004, s. 57.

7 T. P ieronek, Synody pastoralne p o Soborze, Z n a k 214 (1972) s, 459-463; T R ozkrut,

(4)

P ry m a s z a a n g a ż o w a ł sz e ro k ą re p re z e n ta c ję d u c h o w ie ń stw a, k a to lik ó w św ieckich i o so b y z a k o n n e a rc h id ie c e z ji w arszaw sk iej.

P o d ję ty te m a t z a p re z e n to w a n y z o s ta n ie w c z te re c h p u n k ta c h : 1. S y n o d d ie c e ­ zjaln y a w ła d z a b isk u p a d ie c ez jaln eg o ; 2. Id e a i m o ty w y z w o ła n ia S y n o d u ; 3. T ło o rg a n iz ac y jn e i c h ro n o lo g ia n ajw ażn iejszy ch w y d a rz e ń sy n o d aln y ch ; 4. S ta tu ty sy­ n o d a ln e .

1. Synod diecezjalny a władza biskupa diecezjalnego

M ó w iąc o J e g o E m in e n c ji K a rd y n a le P ry m a sie ja k o u sta w o d a w cy n a I V S y n o ­ dzie W arszaw sk im , n a le ż y n a p o c z ą tk u p rz y p o m n ie ć p o ję c ie s y n o d u i je g o zw iązek z w ła d z ą b isk u p a d iec ez ja ln e g o .

S y n o d je s t u ro czy sty m z g ro m a d z e n ie m w y b ran y ch k a p ła n ó w i p e w n ej liczby w iern y ch , w y stę p u jąc y ch w im ie n iu w szystkich w ie rn y ch d a n e g o K o ś cio ła p a r ty k u ­ la rn e g o , o b ra d u ją c y c h p o d p rz e w o d n ic tw e m b isk u p a d ie c e z jaln eg o , k tó rz y d la d o ­ b ra całej w sp ó ln o ty d iec ez ja ln e j św iad czą m u p o m o c ja k o w ła śc iw em u p a ste rz o w i te g o ż K o ś cio ła 8. P o m o c ta m o ż e p o le g a ć n a u k a z a n iu o g ó ln o d ie c e z ja ln y c h p r o b le ­ m ó w d u sz p a ste rsk ic h , u d z ie le n iu rad y , w y su n ię c iu p o s tu la tó w lu b p ro p o z y cji, z a ­ m a n ife s to w a n iu s ta n o w isk a w sp ra w a c h c ałej diecezji, w y ra ż e n iu p o p a rc ia dla o k re ślo n y c h fo rm i sp o s o b ó w a p o sto ls tw a d ie c e z ja ln e g o 9.

B isk u p zw o łu jąc sy n o d d iecezjaln y w y raża w o lę i p ra g n ie w sp o só b u roczysty sp raw o w ać sw oją p o słu g ę p a s te rs k ą i w ła d z ę rz ą d z e n ia p rz e z d o sto so w an ie p ra w a p o w sze ch n e g o d o sytuacji i w a ru n k ó w d u sz p a ste rsk ic h diecezji, u k a z a n ie d ró g i sp o s o b ó w a p o sto lstw a w d iecezji, w y d an ie n o rm m o b ilizu jący ch d o życia z g o d n e ­ go z p ra w e m ew an g eliczn y m i u su w an ia u c h y b ie ń w życiu c h rze śc ijań sk im . O w oce sy n o d u b ę d ą tym w ięk sze, im w ięcej w łoży się w ysiłku w je g o p rz y g o to w an ie i w ła ­ ściwe p rz e p ro w a d z e n ie , co w du żej m ie rz e zależ y o d b isk u p a d iec ez jaln eg o , ale ta k ­ że o d c ałeg o z g ro m a d z e n ia sy n o d a ln eg o . C h o d z i n ie ty lk o o fach o w e p rz y g o to w a ­ n ie m a te ria łó w , k tó r e b ę d ą p rz e d m io te m ro z w aż a ń syno d aln y ch , lecz ta k ż e o w y ro ­ b ien ie p o c z u c ia o d p o w ie d z ialn o śc i w szystkich w ie rn y ch z a p o sła n n ic tw o K o ścio ła i m o d lite w n e w s p arc ie d z ie ła sy n o d a ln eg o p rz e z c ałą w s p ó ln o tę d iecez jaln ą.

D la o rg a n iz a c ji s y n o d u d ie c e z ja ln e g o m a p o d sta w o w e z n a c z e n ie fa k t, że je s t o n c ałk o w icie p o d p o rz ą d k o w a n y w ła d zy b isk u p a d ie c ez jaln eg o , d o k tó re g o w zw iąz­ k u z tym n a le ży p e łn a re g u la c ja z w ią z a n a z je g o z ap o w ie d zią , p rz y g o to w an iem , z w o łan iem , p rz e b ie g ie m i z a k o ń c z e n ie m . In a cz ej m ó w iąc, sy n o d je s t u ro czy sty m sp ra w o w an iem p rz e z b isk u p a d ie c e z ja ln e g o je g o w ła d zy u sta w o d a w cz e j. To o n n a

8 Por. kan. 460 KPK.

9 Z ob. T. Pawluk, Prawo kanoniczne według K odeksu Jana Pawła II, t. II, L u d Boży

(5)

sy n o d zie je s t jed y n y m u sta w o d a w cą , n a to m ia s t p o z o s ta li c zło n k o w ie s y n o d u m a ją glos ty lk o d o ra d c z y 10. R zeczy w isto ść ta je s t w iern y m o d z w ie rc ie d le n ie m tej pozycji e k le zja ln e j b isk u p a d iec e z jaln eg o , ja k ą p o s ia d a o n z n a d a n ia C h ry stu sa ja k o n a ­ s tę p c a A p o s to łó w 11.

S tą d te ż b isk u p d iec ez jaln y je s t u p ra w n io n y i z o b o w iąz an y d o z w o ła n ia sy n o d u , p o w y s łu c h a n iu ra d y k a p ła ń s k ie j12, do n ieg o n a le ży u k o n s ty tu o w a n ie z g ro m a d z e ­ n ia sy n o d a ln e g o p rz e z p is e m n e w e zw an ie u c z e stn ik ó w 13, ja k te ż p rz e w o d n ic z e n ie n a sy n o d z ie 14. B isk u p d iec e z jaln y ró w n ie ż k ie ru je o ra z m a w g lą d w p rz e b ie g p ra c sy n o d aln y ch , k tó r e m a ją m ie jsc e p o d c z a s sesji sy n o d a ln y ch 15. P o z a k o ń c z e n iu zaś p r a c sy n o d aln y ch , b isk u p d iec ez ja ln y z le ca ró ż n y m k o m is jo m s p o rz ą d z e n ie g łó w ­ nych k ie ru n k ó w te k s tó w sy n o d a ln y c h w tzw . d o k u m e n c ie ro b o czy m , d a ją c o g ó ln e w ytyczne d o te j p ra cy . W d alszej k o le jn o śc i sp o rz ą d z a się k o ń c o w ą re d a k c ję te k s tu s y n o d a ln eg o . P o p rz y g o to w a n iu o sta te c z n e j re d a k c ji te k s tu s y n o d a ln eg o , n a s tę p u ­ je je g o p o d p is a n ie o ra z p ro m u lg a c ja . A k ty te są z a re z e rw o w a n e ty lk o i w yłącznie b isk u p o w i d ie c e z ja ln e m u . To o n sam p o d p is u je d e k re ty (sta tu ty , u ch w ały ) sy n o ­ d a ln e , k tó r e je d y n ie je g o a u to ry te te m m o g ą być p ro m u lg o w a n e 16.

10 Por. K an. 466 K P K

11 D B 8; Por. J. D udziak, Synod diecezjalny - organizacja i zadania, Struktury kolegial­

ne w Kościele partykularnym . Materiały z ogólnopolskiej konferencji naukow ej zorganizo­ wanej p ize z Stowaizyszenie K anonistów Polskich, W ydział N a u k Prawnym T N K U L i Wyż­ sze Sem inarium D uchow ne w Tarnowie, Tranów 2004, s. 40.

12 K an. 461 KPK.

13 Kan. 462 § 1; 463 KPK. Cały zespól członków zgrom adzenia synodalnego m ożna podzielić n a trzy k ateg o rie osób: n a członków obowiązkowych (biskup k o ad iu to r, jeśli taki jest, biskupi pom ocniczy, w ikariusze generalni, w ikariusze biskupi, w ikariusz są d o ­ wy, kanonicy kapituły k ated raln ej, członkow ie R ady K apłańskiej, w ierni świeccy, człon­ kowie instytutów życia konsekrow anego, w ybrani p rzez D iecezjalna R a d ę D u szp a ster­ ską, których liczbę i sposób w yboru określa biskup diecezjalny, a w b ra k u R ady D usz­ pasterskiej, w skazani przez biskupa, re k to r W yższego S em inarium D uchow nego, dzie­ kani, przynajm niej je d e n p re zb ite r z d e k an a tu , k tó reg o w ybierają wszyscy duchow ni pełniący tam duszpasterstw o, niektórzy przeło żen i instytutów zakonnych i stow arzy­ szeń życia apostolskiego, spo śró d w spólnot zakonnych, k tó re p osiadają d o m w diecezji; ich liczbę o raz sposób w yboru o k reśla biskup diecezjalny), członków fakultatyw nych (ci, k tórych b iskup diecezjalny wezwie spoza w yznaczonych wyżej osób, zarów no chodzi tutaj o osoby duchow ne, zak o n n e ja k i w iernych świeckich) oraz obserw atorów , a więc nie członków (najczęściej chodzi o przedstaw icieli K ościołów i W sp ó ln o t kościelnych, pozostających poza w sp ó ln o tą z K ościołem katolickim . Por. J. D udziak, Synod diece­

zjalny - oiganizacja i zadania..., s. 44-45.

14 Z tym, że przew odniczenie to, ale tylko poszczególnym sesjom synodalnym , m oże o n delegow ać ściśle określonym osobom , tj. w ikariuszow i g en eraln em u lub w ikariuszo­ wi biskupiem u. Z ob. K an. 462 § 2 KPK. Z ob. J. D udziak, Synod diecezjalny - oiganiza­

cja i zadania..., s. 44-46.

15 Z ob. K an. 465 KPK.

(6)

M o ż e m y p o w ie d zieć , że s y n o d d iec ez jaln y ja k o z g ro m a d z e n ie w y b ra n y ch k a ­ p ła n ó w i in n y ch w ie rn y ch n ie m a w ład zy u sta w o d a w cz e j, gdyż u sta w o d a w c ą n a tym sy n o d zie je s t ty lk o b isk u p d iec ez jaln y . U c h w a ły s y n o d u d ie c e z ja ln e g o są w y n i­ k ie m d z ia ła n ia k o le g ia ln e g o w p e łn y m se n sie . C h o c ia ż u c ze stn ic y s y n o d u g ło su ją, to je d n a k ich głosy m a ją c h a r a k te r ty lk o d o rad czy . U c ze stn icy s y n o d u b o w iem nie m o g ą o g ra n ic zy ć w ład zy rz ą d z e n ia b isk u p a d ie c ez jaln eg o , k tó r a p o c h o d z i z p ra w a B o żeg o . W z w iązk u z tym a u to re m s y n o d u d ie c e z ja ln e g o je s t b isk u p d iecezjaln y .

2. Idea i motywy zwołania Synodu

D ie c e z ja , a p ó ź n ie j (o d 1818 r.) A rc h id ie c e z ja W arszaw sk a b y ła m ie jsc em w ie lu sy n o d ó w p ro w in c ja ln y c h , d iec e z jaln y ch i czą stk o w y ch (o d b y w an y ch d la a rc h id ia ­ k o n a tu w a rszaw sk ieg o , k ie d y W arsz aw a n a le ż a ła d o diecezji p o z n a ń s k ie j). P ie rw ­ szym sy n o d e m a rc h id ie c e z ji w arsz aw sk iej był sy n o d o d b y ty p rz e z k a rd y n a ła A le k ­ s a n d ra R a k o w sk ie g o w d n ia c h 4-6 lip c a 1922 r. D o k ła d n ie w 40 la t p ó ź n ie j, bo w d n ia c h 2-4 lip c a 1962 r. o b ra d o w a ł p o d p rz e w o d n ic tw e m k a rd y n a ła S te fa n a W y­ szy ńskiego I I sy n o d a rc h id ie c e z ji w arsz aw sk iej. P ry m a s T ysiąclecia o d b y ł ró w n ież I I I sy n o d a rc h id ie c e z ji w a rszaw sk iej. O b ra d o w a ł o n o d 10 m a ja d o 28 g ru d n ia 1973 r., a p o tr z e b a je g o z w o ła n ia w y n ik a ła z o d p o w ied zia ln o ści za życie B o że wier­

nych, któ re w ym agało o d p o w ied n iej p ra c y w zm ie n io n yc h w a ru n k a c h 11.

In icjaty w a z w o łan ia o b e c n e g o I V S y n o d u A rc h id ie ce z ji W arszaw skiej, d ru g ieg o p o S o b o rze W aty k ań sk im II, sto p n io w o d o jrz e w a ła i z w iąz an a była z p o tr z e b ą p o d ­ jęc ia now ych w ysiłków n a d o d n o w ą c a ło k s z ta łtu życia re lig ijn eg o i m o ra ln e g o w A rc h id ie ce z ji. K siąd z P ry m as był św iad o m , że o b ra d y i u ch w ały sy n o d a ln e m o g ą przyczynić się d o lep sze g o z o rg an izo w an ia i fu n k c jo n o w a n ia a p a r a tu ad m in istracy j- n o -d u sz p a s te rsk ie g o w a rch id ie cezji, że sy n o d m o że , n a s k u te k p rz e d y sk u to w a n ia i u n o rm o w a n ia w ie lu sp raw , sk u teczn iej i efektyw niej o d d ziały w ać n a cało ść życia relig ijn eg o w a rch id iecezji, ja k te ż przyczyni się do p o d n ie s ie n ia p o z io m u relig ijn o - -k o ścieln eg o i s p o łe c z n o -m o ra ln e g o d u c h o w ień stw a i w iern y ch . S tą d w d e k rec ie p o w o łu jący m k o m isję g łó w n ą S y n o d u K siąd z P ry m a s n a p isał: dostrzegając w ielką

p o trzeb ę p rzedyskutow ania, p rzem o d le n ia i ujęcia w n o rm y p ra w n e wielu spraw z życia archidiecezji warszawskiej, n iniejszym [...] u sta n a w ia m K o m isję G łó w n ą I V S yn o d u A rch id iecezji W arszawskiej i zleca m je j troskę o spraw ny i o w o cn y przebieg p ra c syno­

d a ln ych ls. Z a m y k a ją c z aś o b ra d y sy n o d a ln e K a rd y n a ł P ry m as p o w ie d ział, iż p o w o ­

d e m z w o łan ia S y n o d u była p o trzeb a przybliżenia d u chow ieństw u i w iernym A rc h id ie ­

17 A. G ałka, K ościół Warszawski i jego synody, W iadom ości A rchidiecezji W arszaw ­ skiej. IV Synod A rchidiecezji W arszawskiej 93 (2003) n r 5, s. 456-460.

18 Kom isja G łów na Czwartego Synodu Archidiecezji Warszawskiej, W iadom ości A rc h i­ diecezji W arszawskiej..., s. 441.

(7)

cezji n a u cza n ia Soboru W atykańskiego I I i innych d o k u m e n tó w Stolicy A postolskiej, Drugiego S yn o d u P lenarnego w Polsce, a p rz ed e w szystkim obow iązującego K odeksu Praw a K a n o n iczn eg o 19. S tą d m o że m y w n io sk o w ać , iż K sią d z K a rd y n a ł P ry m as p r a ­

g n ął, aby w y p ra co w an e n a Synodzie n o rm y p ra w n e i in stru k cje , u w z g lęd n iają c u w a ­ ru n k o w a n ia d u sz p a ste rsk o -k a te c h e ty c z n e i ad m in istrac y jn e A rc h id ie ce z ji, przyczy­ niły się do o d n o w y s tr u k tu r k o ścieln y ch i d u sz p a stersk ic h K o ścio ła w arszaw sk ieg o . M iał ró w n ież życzenie, aby p ra c e sy n o d a ln e ja k o p o k o r n a wola p rzybliżania p ra w

K ościoła pow szechnego, by odp o w ia d a ły bardziej szczegółow o w a ru n k o m życia diece­ zjalnego na p rogu now ego tysiąclecia, aby określały sp o só b działania k a p ła n ó w i wier­ nych św ieckich oraz aby K o śc ió ł W arszaw ski m ó g ł lepiej i o w ocniej w ypełniać sw oja m isję i p rz yn o s ił o w oce zb a w ien ia 20. M ia ł to być S y n o d p rz e d e w szystkim p a sto raln y ,

d u sz p a stersk i, ale ró w n ież - do czeg o przyw iązyw ał w agę K siąd z P ry m as - sy n o d p o sia d a ją c y c h a r a k te r ustaw o d aw czy , czego w y raze m je s t n a d a n ie s ta tu to m sy n o ­ d aln y m fo rm y d o k u m e n tó w o c h a ra k te rz e n o rm aty w n y m .

M o ż e m y p o w ie d zie ć , iż d e cy d u ją c się n a z w o ła n ie i o d b y cie S y n o d u o ra z p r o ­ g ra m u ją c je g o p rz e p ro w a d z e n ie K sią d z P ry m a s z a p e w n e p ra g n ą ł, aby S y n o d ja k o n a rz ę d z ie d o k ie ro w a n ia K o ś cio łem lo k aln y m i n a d r z ę d n a in sty tu c ja w ś ró d s tr u k ­ t u r d iecezjaln y ch , przy czy n ił się do re a liz a c ji d w ó c h ro d z a jó w d ó b r. Z je d n e j s tr o ­ ny d o b ra n a tu ry te o lo g ic z n o -p a s to ra ln e j, a w ięc przy czy n ił się d o ro z w o ju w s p ó l­ n o ty a rc h id ie c e z ja ln e j p o p rz e z p o zy sk iw an ie d u ch o w n y ch , w ie rn y ch św ieckich i o só b k o n se k ro w a n y c h d la k o śc ie ln e g o z a d a n ia n a u c z a n ia i d la rz ą d z e n ia p rz e z b isk u p a K o ścio łem p a rty k u la rn y m , d la sp ro s to w a n ia b ieżący ch b łę d ó w d o k try n a l­ nych, d la w y ro b ie n ia a p o sto ls k ie g o d y n a m iz m u , ro z w o ju p o w o ła ń k a p ła ń s k ic h i w z ro s tu św iętości. Z e s tro n y z aś p ra w n o -o rg a n iz a c y jn e j, sy n o d m ia ł d o k o n a ć n o ­ w eg o s p o jrz e n ia i o d n o w ie n ia s tr u k tu r o ra z in sty tu c ji a rch id ie c ez ja ln y ch w c e lu ich o w o c n iejsz eg o fu n k c jo n o w a n ia d la d o b ra d u s z p a ste rstw a 21.

3. Tło organizacyjne i chronologia najważniejszych wydarzeń synodalnych

P o p o d ję c iu decyzji z w o ła n ia IV S y n o d u A rc h id ie c e z ji W arszaw sk iej, K siąd z P ry m a s - z g o d n ie z n o rm a m i p ra w a - z a p ro p o n o w a ł te m a ty , k tó ry m i s y n o d m ia ł się z a ją ć o ra z stw orzył s tru k tu ry o rg a n iz ac y jn e p rz y g o to w u ją ce w łaściw e o b ra d y s y n o d a ln e 22. W zam y śle K s ię d z a P ry m a sa było, aby S y n o d był n a rz ę d z ie m p ra w i­ dłow ej id en ty fik ac ji m yśli i d u c h a S o b o ru W a ty k ań sk ie g o II, aby przy czy n ił się do

19 Zam knięcie Czwartego Synodu A rchidiecezji Warszawskiej i ogłoszenie uchwal, W ia­ dom ości A rchidiecezji W arszawskiej..., s. 591.

20 H om ilia w uroczystość Świętego Józefa podczas zam knięcia I V Synodu Archidiecezji

Warszawskiej, W iadom ości A rchidiecezji W arszawskiej..., s. 593.

21J. D udziak, Synod diecezjalny - organizacja i zadania..., s. 59-60. 22 Z ob. Tamże, s. 42.

(8)

lep s ze g o p o z n a n ia i w p ro w a d z e n ia w życie a rc h id ie c e z ji u sta w o d a w stw a K o ścio ła p o w s ze ch n e g o i p o s ta n o w ie ń I I S y n o d u P le n a rn e g o . D la te g o p rz e b ie g ie m p r a c sy­ n o d a ln y c h k ie ro w a ł o so b iście, u s ta n a w ia ją c je d n o c z e ś n ie sto so w n e n a rz ę d z ia , k t ó ­ rym i się p o słu g iw ał.

N a sam y m p o c z ą tk u , d e k re te m z d n ia 19 m a rc a 1998 r., p o w o ła ł k o m is ję głó w ­ n ą S y n o d u sk ła d a ją c a się z o só b fach o w y ch w z a k re s ie w ied zy te o lo g ic z n e j i d o ­ św iad czeń p a sto ra ln y c h , ja k te ż b ieg ły c h w p ra w ie k a n o n ic zn y m i litu rg ii23. J e d n o ­ c ze śn ie, te g o s a m eg o d n ia, m a ją c n a w zg lęd zie sp ra w n y i ow o cn y p rz e b ie g p r a c sy­ n o d a ln y c h , u s ta n o w ił z a s a d n ic z e s tru k tu ry i k o m is je S y n o d u o ra z m ia n o w a ł p r z e ­ w o d n ic zą cy c h ty ch ż e k o m isji i czło n k ó w s e k r e ta r ia tu 24.

W c e lu n a to m ia s t u s p ra w n ie n ia p r a c i p o r z ą d k u o b r a d S y n o d u , ja k o u z u p e łn ie ­ n ie n o rm z a w a rty ch w K o d e k sie P ra w a K a n o n ic z n e g o (k a n . 460-468) o ra z w I n ­

stru kcji o p rzep ro w a d zen iu syn o d ó w d iec ezja ln ych, w y d an ej p rz e z dw ie k o n g re g ac je :

do S p raw B isk u p ó w i K o n g re g a c je E w a n g eliz a c ji N a ro d ó w z d n ia 19 m a rc a 1997 r.25, K siąd z P ry m a s w y d ał regulam in I V S y n o d u A rc h id ie ce zji W arszaw skiej, k tó ry w sze d ł w życie 11 s ie rp n ia 1998 r.26 Był o n n a d rz ę d n y m c zy n n ik iem p o r z ą d ­ k u jący m d z ia ła ln o ść i p ra c e Synodu.

23 N a czele tej K om isji stan ął sam K siądz Prym as jak o arcybiskup warszaw ski, a n a ­ stępnie: biskup M arian D uś - w ikariusz generalny, b iskup P io tr Jareck i - w ikariusz g e­ neralny, ks. Z dzisław K ról - w ikariusz biskupi, ks. E d w ard M a jer - w ikariusz biskupi, ks. Stanisław K ur - w ikariusz biskupi, ks. S tefan K ośnik - w ikariusz sądowy, ks. G rz e ­ gorz K alw arczyk - k anclerz, ks. Ja n M iazek - c erem o n iarz Prym asa Polski, ks. Ryszard R u m ian ek - ekonom , ks. K rzysztof Paw lina - re k to r, ks. A ndrzej K ow alski - notariusz p ro iuridica, ks. Jan u sz B odzon - asystent A kcji K atolickiej, ks. K azim ierz K alinow ski - d ziekan i proboszcz, ks. W ładysław N ow icki - dziekan i proboszcz, ks. Z ygm unt M alac- ki - duszpasterz akadem icki, fes. A ndrzej G a łk a - re k to r kościoła św. M arcina. K om isja

G łów na Czwartego Synodu A rchidiecezji Warszawskiej, W iadom ości A rchidiecezji W ar­

szawskiej..., s. 441.

24 Przew odniczącym w op arciu o kan. 462 § 2 K P K m ianow ał K ardynał Jó z e f G lem p sam siebie, jak o arcybiskupa w arszaw skiego. U stanow ił se k reta ria t synodu, któ reg o przew odniczącym zo stał biskup M arian Duś. N astęp n ie pow ołał jed en aście kom isji sy­ nodalnych: duchow ieństw a, świeckich, osób życia konsekrow anego, zad ań nauczyciel­ skich K ościoła, charytatyw ną, k u ltu B ożego, stru k tu r archidiecezji, ekum eniczną, m iej­ sca i czasów świętych, d ó b r doczesnych K ościoła, specjalnych zag ad n ień d u sz p a ster­ skich. Struktura i K om isje Czwartego Synodu Archidiecezji Warszawskiej, W iadom ości A rchidiecezji W arszawskiej..., s. 442-443.

25 Z ob. T. R o zk ru t, N o w a instm kcja o synodach diecezjalnych, Praw o K anoniczne 42 (1999) n r 1-2, s. 145-156.

26 Regulam in te n z ostał podzielony na: 1. E ta p przygotow awczy synodu; 2. E ta p sesji synodalnych; 3. E ta p pow staw ania d o k u m en tu końcow ego; 4. S tru k tu rę d o k u m en tu r o ­ boczego i d o k u m en tu końcow ego; 5. P ostanow ienia ogólne; 6. P ostanow ienia k o ń c o ­ we. Regulam in I V Synodu A rchidiecezji Warszawskiej, W iadom ości A rchidiecezji W ar­ szawskiej..., s. 449-455.

(9)

Z p o le c e n ia P ry m a sa P o lsk i w o k re sie k w ie tn ia - c zerw ca 1998 r. w A rc h id ie c e ­ zji W arszaw skiej od b y ły się w y b o ry d e k a n a ln e u c z e stn ik ó w s y n o d u s p o ś ró d d u c h o ­ w ień stw a. J e d n o c z e ś n ie K a rd y n a ł P ry m a s m ia n o w a ł p o z o s ta ły c h u c z e stn ik ó w sy­ n o d u . W su m ie liczb a u c z e stn ik ó w s y n o d u w y n io sła 152 osoby: 119 d u ch o w n y ch , w tym 3 b isk u p ó w , 4 z ak o n n ik ó w , 6 z a k o n n ic , 23 w ie rn y ch św ieck ich 27.

6 w rz e ś n ia 1998 r. m ia ła m ie jsc e u ro c z y sta sesja S y n o d u , n a k tó re j K sią d z P ry ­ m a s w ręczy ł n o m in a c je u c z e s tn ik o m S y n o d u ; z o sta ły ró w n ie ż p o w o ła n e p o d k o m i­ sje i z a tw ie rd z o n o ro z d z ie le n ie p o szc ze g ó ln y c h u c z e stn ik ó w S y n o d u d o p o s z c z e ­ gó ln y ch k o m isji i p o d k o m is ji, ja k t e ż z a p rz y sięż o n o czło n k ó w I V S y n o d u 28.

O d p a ź d z ie rn ik a 1998 r. do m a ja 1999 r. trw a ły p ra c e w k o m is ja c h i p o d k o m i­ sjach. U s ta lo n o w s tę p n e w e rsje te m a tó w p r a c k o m isji, p o w o ła n o e k s p e rtó w k o m i­ sji sy n o d a ln y ch i u s ta lo n o te m a ty p ra c , co K siąd z P ry m a s ja k o A rc y b isk u p W a r­ szaw ski z atw ierd z ił. N a s tę p n ie , p rz y w s p ó łu d z ia le K s ię d z a P ry m a sa , p o w o ła n o w e ­ w n ą trz k a żd e j k o m isji b ą d ź p o d k o m is ji g ru p y ro b o c z e j w c e lu o p ra c o w a n ia p ie rw ­ szej w e rsji d o k u m e n tu k o ń c o w e g o S y n o d u . P ra c e p o sz c ze g ó ln y c h g ru p ro b o czy ch n a d o p ra c o w a n ie m w s tę p n e j w e rsji d o k u m e n tu k o ń c o w e g o i k o n s u lta c je tych o p ra c o w a ń w e w n ą trz k o m isji trw a ły o d w rz e ś n ia 1999 r. d o lu te g o 2000 r.29

22 m a rc a 2000 r. o b ra d o w a ła p o d p rz ew o d n ic tw em K sięd za P ry m asa k o m isja g łó w n a Synodu. Z atw ie rd z o n o n a n iej w s tę p n e w ersje p ro je k tó w d o k u m e n tó w p rz y ­ g o to w an y ch p rz ez g ru p y ro b o c ze . P o czy n io n o w eryfikację z a k re s u tem a ty c zn e g o p ro je k tó w d o k u m e n tó w o ra z o d e sła n o je d o dalszych p ra c w g ru p a c h ro b o czy ch 20. O d k w ietn ia do g ru d n ia 2000 r. trw ały dalsze p ra c e w k o m isjach n a d p ro je k te m d o ­ k u m e n tu k o ń co w eg o , k tó re g o tre ś ć u z g a d n ia n o z n o rm a m i I I S y n o d u P le n a rn e g o 21.

Z a tw ie rd z e n ie p ro je k tó w d o k u m e n tó w p rzy g o to w an y ch p rz e z g ru p y ro b o c ze m ia ło m iejsce n a p o s ie d z e n ie k o m isji głów nej S y n o d u 24 stycznia 2001 r. P ro je k ty te , z g o d n ie z u w a g am i s e k r e ta r ia tu S yn o d u , s k ie ro w an o d o dalszych p ra c i p o p r a ­ w e k w k o m isja c h , w c elu n a d a n ia tym o p ra c o w a n io m fo rm y d o k u m e n tó w o c h a ra k ­ te rz e n o rm aty w n y m . P ra c e w k o m is ja c h trw a ły do p o ło w y p a ź d z ie rn ik a 2001 r. 28 p a ź d z ie rn ik a te g o ż k o m is ja g łó w n a S y n o d u p rz y ję ła p ro je k ty s ta tu tó w sy n o d aln y ch o p ra co w a n y c h w k o m isja c h . S k ie ro w ała je d o dalszych p r a c w s e k re ta ria c ie S y n o ­ d u, celem u tw o rz e n ia je d n o lite g o d o k u m e n tu - p r o je k tu s ta tu tó w sy n o d aln y ch 22.

27 Wykaz członków IV Synodu Archidiecezji Warszawskiej, W iadom ości A rchidiecezji

W arszawskiej..., s. 444-448.

28 Chronologia najważniejszych wydarzeń IV Synodu, W iadom ości A rchidiecezji W ar­

szawskiej..., s. 439. 29 Tamże. 20 Tamże. 21 Tamże.

(10)

30 m a rc a 2002 r. p o d p rz e w o d n ic tw e m K s ię d z a P ry m a sa o d b y ło się k o le jn e p o ­ s ie d z e n ie k o m isji g łów nej S y n o d u , n a k tó ry m p rz y ję to d o d alszych o p ra c o w a ń p r o ­ je k t s ta tu tó w I V S y n o d u o p ra c o w a n e g o p rz e z s e k r e ta r ia t S y n o d u . W m ie sią c a c h o d k w ie tn ia d o czerw ca te g o s a m eg o ro k u , p rz y in ten sy w n y m u d z ia le K się d z a P ry ­ m as a, m ia ły m ie jsc e k o le jn e p o s ie d z e n ia k o m is ji g łów nej S y n o d u . N a jp ie rw o c e ­ n io n o p r o je k t s ta tu tó w o p ra c o w a n y p rz e z s e k re ta ria t, p o d ję to d y skusję i z g ło s zo ­ n o p o p ra w k i, n a d k tó ry m i p rz e p ro w a d z o n o g ło so w a n ia . C e le m u w z g lęd n ien ia zg ło szo n y ch p o p ra w e k i u w ag o d e s ła n o p ro je k t s ta tu tó w do s e k r e ta r ia tu S y n o d u 33. W m ie s ią c a c h w r z e s ie ń - g r u d z ie ń 20 0 2 r. m ia ły m ie js c e k o n s u lta c je p o ­ sz c z e g ó ln y c h czę śc i p r o j e k t u s ta tu tó w s y n o d a ln y c h w e w ła śc iw y ch k o m is ja c h . P o czym p o d ję ła o b ra d y k o m is ja g łó w n a S y n o d u . P rz e p ro w a d z iła o n a g ło s o w a ­ n ia n a d p o p r a w k a m i z g ło s z o n y m i w p o s z c z e g ó ln y c h k o m is ja c h i o d e s ła ła p r o ­ j e k t s ta tu tó w d o s e k r e t a r ia t u S y n o d u c e le m u w z g lę d n ie n ia u w a g z g ło s z o n y c h p r z e z k o m is ję g łó w n ą 34.

W sty czn iu 2003 r. p r z e k a z a n o Je g o E m in e n c ji K a rd y n a ło w i Jó z e fo w i G le m p o ­ w i, A rcy b isk u p o w i W a rszaw sk iem u , p ro je k t s ta tu tó w I V S y n o d u c e le m k o n s u lta ­ cji. Po p rz e p ro w a d z o n y c h k o n su lta c ja c h , K sią d z P ry m a s w yznaczył u ro c z y stą sesję s y n o d a ln ą n a 1 m a rc a 2003 r. N a tej sesji p rz y ję to w g ło so w a n iu p r o je k t S ta tu tó w I V S y n o d u A rc h id ie c e z ji W arszaw sk iej i p rz e k a z a n o je A rc y b isk u p o w i W arszaw ­ s k ie m u z p ro ś b ą o ic h p ro m u lg o w a n ie . 19 m a rc a te g o ż r o k u m ia ło m ie jsc e z a ­ m k n ię c ie o b r a d S y n o d u i p ro m u lg o w a n ie s ta tu tó w sy n o d a ln y ch z m o c ą o b o w ią z u ­ ją c a o d u ro c zy sto ści N a r o d z e n ia św. J a n a C h rz cicie la , tj. o d 24 czerw ca 2003 r.35

4. Statuty synodalne

S ta tu ty sy n o d a ln e I V S y n o d u W arsz aw sk ieg o są u w ie ń c z e n ie m inicjatyw y u s ta ­ w o d aw czej K s ię d z a P ry m a sa p ro g ra m u ją c e j i z w o łu jącej S ynod, k tó re j - ja k sam p o w ie d z ia ł - p rz y św ie c a ła tro s k a o tw a rc ia K o ś c io ła W arszaw sk ieg o ku perspekty­ wie większej jedności i większej pew ności w działaniu, w posługiwaniu, w tym wszyst­ kim co jest sprawowaniem sakramentów i głoszeniem słowa Bożego36. J a k o a u to r Sy­ n o d u i u sta w o d a w ca , z a d b a ł K sią d z P ry m as, aby u ch w ały sy n o d a ln e m ia ły w w ię k ­ szości c h a r a k te r i fo rm ę ściśle o b o w ią z u jąc y c h n o rm , a n ie fak u ltaty w n y c h z a le ­ c eń . J e d n o c z e ś n ie o d z w ie rc ie d la ją g łęb o k ie w k ro c z e n ie w s tru k tu ry k o śc ieln e w c e lu ich o d ro d z e n ia i d o sto so w a n ia d o w sp ó łc z e sn y c h w ym o g ó w życia i d u s z p a ­ s te rstw a A rc h id ie c e z ji W arszaw skiej.

33 Tamże, s. 440. 34 Tamże. 35 Tamże.

36 Homilia w uroczystość św. Józefa podczas zamknięcia IV Synodu Archidiecezji War­

(11)

Tekst u ch w ał sy n o d u - p t. I V S yn o d A rchidiecezji W arszawskiej - zo stał sta ran n ie w ydany w n u m erz e 5 z 2003 r. (s. 437-644) „W iad o m o ści A rch id iecezjaln y ch W ar­ szaw skich” . Ten liczący p o n a d 200 stro n z b ió r sk ła d a się z chronologii najważniejszych

wydarzeń I V Synodu (s. 439-440), dekretu ustanawiającego K om isję G łów ną (s. 441), dekretu ustanawiającego i określającego strukturę S ynodu i ko m isje (s. 442-443 ), wykazu czło n kó w Synodu (s. 444-448), regulam inu Synodu (s. 449-455), statutów synodalnych,

k tó re o tw iera p re z e n ta c ja Kościoła Warszawskiego i jego synodów - a u to rstw a ks. A n ­ drzeja G a łk i (s. 456-460), a n a stę p n ie tre ś ć sam ych sta tu tó w p o d zielo n y ch n a dw a działy: pierw szy p re ze n tu ją cy 507 s ta tu tó w (s. 461-543 ), d rugi zaw ierający 14 a n ek só w ob ejm u jący ch c ało k ształt isto tn y ch sp raw od n o szący ch się do życia A rch id iecez ji37. N a stę p n ie zam ieszczo n o dekret zam ykający obrady Synodu (s. 591-592) o ra z hom ilię

K siędza Prym asa p o d c za s zam kn ięcia I V Synodu (s. 593-596. N a k o ń c u u m ieszczony

zo stał d o d a tek , k tó ry zaw iera: Statuty R a d y K apłańskiej i K olegium K onsultorów A rc h i­

diecezji W arszawskiej (s. 599-606), Statuty K apituły M etropolitalnej W arszawskiej

(s. 606-612 ), Statuty K apituły Świętej O patrzności B ożej p rzy kolegiacie św. A n n y w W ila­

now ie (s. 612-615), Regulam in R a d y D uszpasterskiej w A rchidiecezji W arszawskiej

(s. 616-618), R egidam in dla organistów A rchidiecezji W arszawskiej (s. 619-623), w zó r

u m o w y dotyczącej współpracy za k o n n ic z duszpasterzem pa ra fia ln ym lub inną instytucją kościelną (s. 624-627), ram ow y w z ó r u m o w y o p ra c ę (s. 627-628), w ykaz przypadków, w których wym agana jest dyspensa lub zezw olenie n a zawarcie m ałżeństw a (s. 629-631 ).

Z b ió r zam y k a w ykaz źródeł, d o k u m e n tó w i innych p o zycji wykorzystanych p rzy opraco­

w aniu S tatutów I V Synodu A rchidiecezji W arszawskiej (s. 632-633) spis treści (s. 635)

o ra z d o k u m e n ta c ja fo to g raficzn a (s. 637-644).

O b s z e rn e s ta tu ty sy n o d a ln e z o sta ły u s y s te m a ty z o w a n e w e d łu g je d e n a s tu c z ę ­ ści, p o d z ie lo n y c h n a ro z d z ia ły i ty tu ły . W ła śc iw e dy sp o zy cje p o sz c z e g ó ln y c h c z ę ­ ści z o sta ły p o p r z e d z o n e zw ięzłym i w p ro w a d z e n ia m i te o lo g ic z n o -p ra w n y m i. P o ­ sz c ze g ó ln e części (11) z o sta ły k o le jn o z a ty tu ło w a n e : O rganizacja i instytucje A r ­

ch id iecezji W arszaw skiej (s ta tu ty 1-23, s. 46 1 -4 6 6 ); P osługa i życie k a p ła n ó w A r c h i­ d iecezji W arszaw skiej (s ta tu ty 24-100, s. 46 6 -4 8 0 ); In sty tu ty życia k o n sekro w a n eg o i stow arzyszenia życia aposto lskieg o (s ta tu ty 101-138, s. 480 -4 8 7 ); K a tec h iza cja

37 D ział II - aneksy zaw iera następ u jące aneksy: 1. R egulam in K urii M etropolitalnej W arszawskiej (s. 544-549); 2. Instrukcja dla Sądu D elegow anego; 3. U trzym anie k a p ła ­ nów; 4. O testam en tac h ; 5. P ro to k ó ł zdaw czo-odbiorczy p rzek azan iu parafii; 6. S tatu t Parafialnej R ady D uszpasterskiej; 7. S tatu t Parafialnej R ady E konom icznej; 8. In stru k ­ cja o prow adzeniu k an celarii i archiw um parafialnego; 9. Przepisy praw ne dotyczące katechizacji; 10. S tatu t K siędza P re fek ta - rezy d en ta w parafii; 11. W zó r fo rm u larza r ę ­ kojm i przyjm ow anych od rodziców i chrzestnych, w przypadku chrztu dzieci ze związ­ ków n iesakram entalnych; 12. Nowy p ro to k ó ł kanonicznego b a d an ia narzeczonych; 13 S tatu t C aritas A rchidiecezji W arszawskiej; 14. S ta tu t Stow arzyszenia M iłosierdzia św. W incentego a Paulo. Aneksy, W iadom ości A rchidiecezjalne W arszawskie..., s. 544-590.

(12)

i szkolnictwo katolickie (s ta tu ty 139-187, s. 48 7 -4 9 4 ); Przepowiadanie słowa Bożego

(s ta tu ty 188-203, s. 49 4 -4 9 7 ); Kult Boży (s ta tu ty 204-374, s. 49 7 -5 2 1 ); D ziałalność charytatywna (s ta tu ty 375-400, s. 52 1 -5 2 5 ); Szczególne zadania w duszpasterstwie

(s ta tu ty 401-453, s. 52 6 -5 3 3 ); Ekumenizm (s ta tu ty 454-471, s. 53 3 -5 3 7 ); Dobra do­ czesne Kościoła (s ta tu ty 472-495, s. 537 -5 4 1 ); Środki społecznego przekazu w służ­ bie Kościoła ( s ta tu ty 496-507, s. 5 4 1 -5 4 3 )38.

C zęść p ierw sza s ta tu tó w tra k tu ją c a o organizacji i instytucjach Archidiecezji Warszawskiej o b e jm u je dw a ro z d zia ły (s ta tu ty 1-23). W pierw szy m o m ó w io n o o r ­ g a n izację te r y to r ia ln ą (p a ra fie , e re k c ja p a ra fii i d e k a n a ty ), w d ru g im n a to m ia s t, p o d z ie lo n y m n a 5 ty tu łó w , u m ie sz c z o n o n o rm y p ra w n e o d n o sz ą c e się d o insty tu cji A rc h id ie c e z ji, w ś ró d k tó ry c h w y m ien io n o : R a d ę K a p ła ń s k ą i K o le g iu m K o n s u lto ­ rów , K ap itu ły : M e tro p o lita ln ą i K o le g ia ck ie , K u rię M e tr o p o lita ln a W arszaw ską, S zk o ln ictw o k a to lic k ie i S ą d M e tro p o lita ln y W arszaw ski. T reść s ta tu tó w je s t z w ię­ z ła i m ery to ry cz n ie u b o g a c a cz y teln ik a k o n k re tn y m i in fo rm a c ja m i, szczeg ó ln ie o k o m p e te n c ja c h ró ż n y ch in sty tu c ji fu n k c jo n u jąc y c h w A rc h id ie c e z ji39. D o w ia d u ­ jem y się m . in., że p o z a w y d ziałam i, p rz y K u rii istn ie ją: In s ty tu t A rc h id ie c e z ja ln y Ś ro d k ó w P rz e k a z u , F u n d a c ja B u d o w y Św iątyni O p a trz n o ś c i B o żej - w o tu m N a r o ­ du, R a d a P ro m o c y jn a B u d o w y Ś w iątyni O p a trz n o ś c i B o żej, P ry m a so w sk a R a d a B u d o w y K o ścio łó w , R a d a Z rz e s z e ń K ato lic k ic h , C e n tru m D u s z p a s te rs tw a A rc h i­ diecezji W arszaw skiej i C e n tru m K a te c h e ty c z n e A rc h id ie c e z ji W arszaw sk iej. O ry ­ g in a ln ą s u g e stią z g ro m a d z e n ia sy n o d a ln e g o je s t tre ś ć s ta tu tu 22 § 4 w zyw ająca, aby k a p ła n i p ra c u ją c y w d u sz p a ste rstw ie p o s z e rz a li w ie d zę z d o b y ta w S e m in a riu m D u c h o w n y m o s a k ra m e n c ie m a łż e ń s tw a i o p ro c e s ie o n iew a ż n o ść m a łż e ń s tw a 40.

Posługa i życie kapłanów Archidiecezji Warszawskiej (s ta tu ty 24-100) to tr e ś ć c z ę ­ ści d ru g iej s ta tu tó w . S ta tu ty te zo stały u ję te w ro z d ziały z a ty tu ło w a n e : misja kapła­ na, wskazania prawno-organizacyjne w o d n ie s ie n iu do: d u ch o w n y ch , p a ra fii, p r o ­ b o szczó w i w ik ariu szy , d e k a n a tó w , d z ie k a n ó w i w ic e d z ie k a n ó w , r e k to ró w k o ś c io ­ łó w i k a p e la n ó w , k a p ła n ó w re z y d e n tó w , k a p ła n ó w c h o ry ch i n a e m e ry tu rz e , k a p ła ­ n ó w n a m is ja c h i p rz eb y w a jąc y ch p o z a A rc h id ie c e z ją . Z n a jd u je m y t u ta j w iele in te ­ re su jąc y ch p rz e p isó w z re d a g o w a n y c h w d u c h u S o b o ru W aty k ań sk ie g o I I i d o k u ­ m e n tó w J a n a P a w ła I I i Stolicy A p o s to lsk ie j, o d n o sz ą cy c h się do p ra w i o b o w ią z ­ k ó w k a p ła ń s k ic h w y n ik ający c h z ró ż n y ch u rz ę d ó w i fu n k cji, to ż s a m o śc i i p o słu g i k a p ła ń sk ie j o ra z o s to s u n k u k a p ła n a do w ła sn e g o b is k u p a 41. C ie k a w a je s t dysp o zy ­

38 Z ob. I V Synod A rchidiecezji Warszawskiej, W iadom ości A rchidiecezjalne W arszaw ­ skie..., s. 461-543.

39 Statuty 1-23, W iadom ości A rchidiecezjalne W arszawskie..., s. 461-466. 40 S tatu t 22 § 4, Tamże, s. 466.

(13)

cja s ta tu tu 91, k tó ry z a c h ę c a k a p ła n ó w rezy d e n tó w , aby w m ia rę m o żliw o ści p o m a ­ gali w p ra c y d u sz p a ste rsk ie j w p a ra fii, o ile ta k ie z ajęc ia n ie k o lid u ją z ich p o d s ta ­ w ow a p ra c ą . J e d n a k ta k ą p o m o c w in n a re g u lo w a ć p is e m n a u m o w a z p ro b o sz c z e m z a tw ie rd z o n a p rz e z k u r ię 42.

W części trze cie j u sta w o d a w c a sy n o d aln y re g u lu je k w e stię o b e c n o ś c i i p o słu g i in sty tu tó w życia k o n s e k ro w a n e g o i sto w a rzy sze ń życia a p o sto ls k ie g o w A r c h id ie ­ cezji (s ta tu ty 101-138). Z n a jd u je m y tu ta j p rz ep isy o g ó ln e, p rz ep isy o d n o s z ą c e się do in sty tu tó w z a k o n n y c h m ę s k ic h i ż e ń sk ic h , d o in sty tu tó w św ieckich o ra z ro z d z ia ł n a te m a t tro s k i o p o w o ła n ia d o życia k o n se k ro w a n e g o . U s ta w o d a w c a z w rac a tu ta j sz c ze g ó ln ą u w a g ę n a w łaściw e re la c je ty ch in sty tu tó w z A rc h id ie c e z ją , w k tó re j fu n k c jo n u ją . O so b y z a k o n n e w zyw a się do w sp ó łp ra c y w z a d a n ia c h d u sz p a s te rs k o - -a p o sto ls k ic h ; d o d u sz p a ste rz y S y n o d a p e lu je o u d z ie la n ie p o m o c y ż eń s k im w s p ó l­ n o to m z ak o n n y m o ra z n ie in g e ro w a n ie w sp raw y d o ty czące z a rz ą d u d o m u i w e ­ w n ę trz n e j k a rn o ś c i z a k o n n e j s ió s tr lu b b ra ci. S z e ro k ie p o tra k to w a n ie p ro b le m a ty ­ k i in sty tu tó w życia k o n s e k ro w a n e g o p rz e z S y n o d W arszaw sk i z as łu g u je n a d u że u z n a n ie , n ie zaw sze b o w iem ta d o n io s ła d z ie d z in a życia k o ś c ieln e g o z n a jd u je w ła ­ ściwy sw ój w y m iar w u c h w a ła c h sy n o d ó w 43.

C zęść c zw a rta z a ty tu ło w a n a Katechizacja i szkolnictwo katolickie (sta tu ty 139- 187) o b e jm u je cztery p o d sta w o w e z ag a d n ie n ia : o g ó ln e z asa d y k a te c h iz a c ji i w y­ c h o w an ia ; fo rm a c ję k a te c h e ty c z n ą ; z a d a n ia , z asię g i o rg a n iz a c ję k a te c h e ty c z n ą ; szk o ln ictw o k a to lic k ie ; k a te c h iz a c ję d o ro sły c h . S y n o d stw ie rd za , że na terenie A r­ chidiecezji za sprawy katechizacji i wychowania katolickiego odpowiada Arcybiskup. Wykonuje on swoje zadanie w dużej mierze przy p o m o cy katechetów i nauczycieli, a także szkół katolickich oraz innych w tym celu powołanych instytucji, których pracę koordynuje i wspiera W ydział Katolickiej N auki Katolickiej, współpracujący z Wy­ działem Katechetycznym Konferencji Episkopatu Polski44. A rc y b isk u p u s ta n a w ia w i­ z y ta to ró w a rch id ie c e z ja ln y c h i d e k an a ln y c h , k tó rz y m a ją o b o w ią z e k o d b y w ać sys­ te m a ty c z n e w izy tacje k a te c h e ty c z n e . W izy tacje te m o g ą p rz e p ro w a d z a ć ró w n ież w izy tato rzy szk o ln i, d y re k c ja szkoły, a w a sp e k cie m ery to ry cz n y m ta k ż e p ro b o s z ­ czow ie. S y n o d u ś w ia d a m ia ro d z ic o m ich p ie rw s z o rz ę d n e o b o w ią zk i w ychow aw cze i k a te c h e ty c z n e w z g lęd e m dzieci, w zyw a p ro b o sz c z ó w i n au czy cieli relig ii d o o d p o ­ w ie d zialn e g o p e łn ie n ia sw ego u rz ę d u . N a p ro b o sz c z ó w n a k ła d a o b o w ią z e k o t o ­ c ze n ia k a te c h e tó w o p ie k ą , u k a z y w a n ia p o trz e b y i z n a c z e n ia ich p ra cy , o d p o w ie ­ d z ialn o ści z a re a liz a c ję p r o g r a m u i w łaściw y w y m iar g o d z in w sz k o łac h i p la c ó w ­ k a c h o św iatow o-w ychow aw czych n a sw oim te r e n ie . W z a k re sie o rg a n iz a c ji k a te ­

42 S tatu t 91, Tamże, s. 478.

43 Statuty 101-138, Tamże, s. 480-487. 44 S tatu t 139, Tamże, s. 488.

(14)

ch izacji z w rac a się n a s tę p n ie u w ag ę n a w łaściw e z a tru d n ie n ie k a te c h e tó w , ro lę m i­ sji do n a u c z a n ia , staw ia się k o n k r e tn e w y m a g an ia w szystkim k a te c h e to m , z a c h ę c a do ro z w ija n ia ró ż n y ch fo rm k a te c h e z y (dzieci, m ło d zieży , g ru p sp e c ja ln y c h , n ie ­ p e łn o s p ra w n y c h , d o ro sły c h ), z w rac a się u w a g ę n a z n a c z e n ie sta łe j fo rm ac ji k a te ­ c h e tó w i p o g łę b ia n ia sw ojej w ied zy k a te c h e ty c z n e j. W s ta tu ta c h u d e r z a tro s k a p ra w o d aw cy sy n o d a ln e g o o o w o c n o ść i s k u te c z n o ść akcji k a te ch iz ac y jn e j. W c z y tu ­ ją c się w tre ś ć p o szc ze g ó ln y c h s ta tu tó w sy n o d a ln y ch d o s trz e g a się o g ro m n a tro s k ę p ra w o d aw cy o to , by słow o B o że g ło sz o n e w fo rm ie k a te c h e z y m o g ło sy ste m aty c z ­ n ie d o c ie ra ć d o sz e ro k ie g o k rę g u o d b io rcó w . U d e r z a p rz y tym o ry g in aln o ść d u sz ­ p a s te rs k a w ie lu dyspozycji, k tó r e z d a ją się d o b rz e o d p o w ia d a ć w y m o g o m w s p ó ł­ czesn o ści. Z w ra c a się w n ich u w a g ę z a ró w n o n a sp raw y najw yższej w agi, ja k i n a k w e stie n a tu ry f o rm a ln e j45.

Przepowiadanie słowa Bożego ( s ta tu ty 188-203) to tr e ś ć części p ią te j s ta tu tó w s y n o d a ln y ch . W 16 s ta tu ta c h p ra w o d a w c a w s p o s ó b b a rd z o zw ięzły p rz e d s ta w ił z a s a d y o g ó ln e p rz e p o w ia d a n ia , z w ra c a ją c u w a g ę n a ź r ó d ła p rz e p o w ia d a n ia , u p ra w n io n y c h d o p rz e p o w ia d a n ia , s ta r a n n o ś ć w sp ra w o w a n iu p o s łu g i p r z e p o ­ w ia d a n ia i sto s o w a n ie się d o w s k a z a ń K o n fe re n c ji E p is k o p a tu P o lsk ie g o i A rc y ­ b is k u p a . W ś r ó d ro d z a jó w p r z e p o w ia d a n ia K s ią d z P ry m a s ja k o u sta w o d a w c a sy­ n o d a ln y e k s p o n u je h o m ilię ja k o f o rm ę p o d s ta w o w ą s ta n o w ią c ą in te g r a ln a c zę ść litu rg ii M szy św ię tej. Z a le c a g ło s z e n ie h o m ilii p rz y sp ra w o w a n iu s a k r a m e n tó w św ięty ch i s a k ra m e n ta lió w . N a z a u w a ż e n ie z a s łu g u je s ta tu t u św ia d a m ia ją c y d u s z p a s te rz o m ro lę h o m ilii g ło sz o n e j p o d c z a s o b rz ę d ó w p o g rz e b o w y c h . S y n o d z a le c a g ło s z e n ie h o m ilii, które budziłyby wiarę i nadzieję, niosły pociechę, porusza­ ły sum ienie i skłaniały do refleksji eschatologicznych“ . In n y m i ro d z a ja m i p r z e p o ­ w ia d a n ia , n a k tó r e z w ra c a u w a g ę p ra w o d a w c a s y n o d a ln y są m is je i re k o le k c je p a r a f ia ln e . Z w ra c a ją c się d o g ło sz ąc y ch sło w o B o ż e, S y n o d p rz y p o m in a , że ich p r z e p o w ia d a n ia p o w in n o być d o s to s o w a n e d o d a n e g o ś ro d o w is k a , co w y m ag a o d k a z n o d z ie i z n a jo m o ś c i w a ru n k ó w życia i p r o b le m ó w n u rtu ją c y c h słu ch aczy . I n te r e s u ją c y je s t s ta tu t 203, w k tó ry m p ra w o d a w c a sy n o d a ln y , m a ją c ś w ia d o ­ m o ść , iż z n a c z n a c zę ść c z ło n k ó w K o ś c io ła w a rsz a w sk ie g o n ie żyje z g o d n ie z z a ­ s a d a m i w ia ry K o ś c io ła k a to lic k ie g o , m ó w i o n o w e j e w an g e liz a cji. S y n o d w zyw a sw o ich w ie rn y c h d o ak ty w n eg o p o d ję c ia d z ie ła n o w ej e w a n g e liz a c ji i p rz y p o m in a o b o w ią z k i k a ż d e g o w ie rn e g o , a m ia n o w ic ie : sło w e m i p rz y k ła d e m życia d a w ać ś w ia d e ctw o o C h ry s tu s ie , p r z e d e w szy stk im w sw ojej ro d z in ie i w śro d o w is k u p rz e b y w a n ia ; ro z w ija n ie w ie d zy re lig ijn e j i tro s z c z e n ie się o św ię to ść w ła sn e g o życia; p o g łę b ia n ie z n a jo m o ś c i n o w y c h z ja w isk w o b e c n y m św iecie, tz n . p r z e m ia n

45 Statuty 139-187, Tamże, s. 487-494. 46 S tatu t 196, Tamże, s. 495.

(15)

w ś w ia d o m o śc i c z ło w ie k a i k u ltu ro w y c h u w a ru n k o w a n ia c h życia lu d z k ie g o w z m ie n ia ją c y c h się u s tr o ja c h 47.

B a rd z o o b s z e rn a c zęść s z ó sta S y n o d u tr a k tu je o K u lcie B o ży m (s ta tu ty 204- 37 4 ). W d z ie się c iu ro z d z ia ła c h u sta w o d a w c a sy n o d a ln y w zw ięzły ch d y sp o zy cja ch re g u lu je p o s łu g ę u św ię c a n ia . Z n a jd u je m y w p o sz c z e g ó ln y c h ro z d z ia ła c h n a jp ie rw z a s a d y o g ó ln e , a n a s tę p n ie dy sp o zy cje o d n o s z ą c e się do: słu ż b y litu rg ic z n e j, k o ­ śc io ła i je g o w y p o s a ż e n ia , s a k ra m e n tó w św iętych, s a k ra m e n ta lió w , r o k u litu rg ic z ­ n e g o , litu rg ii g o d z in i n a b o ż e ń s tw o ra z m ie jsc św iętych. W z a s a d a c h o g ó ln y ch , p o w o łu ją c się n a n a u c z a n ie S o b o ru W aty k ań s k ie g o II, n o rm y k o d e k s o w e i p r z e p i­ sy litu rg ic z n e , p o d a n o o g ó ln e n o rm y o d n o s z ą c e się d o z a d a n ia u św ię c a n ia ja k ie w y p e łn ia K o śció ł, k tó r e s ta n o w ią w p ro w a d z e n ie w re g u lo w a n ą te m a ty k ę . C e n n y je s t ro z d z ia ł d ru g i i trz e c i p rz y p o m in a ją c y o ro li i z n a c z e n iu słu żb y litu rg icz n e j, ja k i w y p o s a ż e n iu k a ż d e j św ią ty n i k a to lic k ie j. D z ie d z in a s a k ra m e n tó w o ra z s a k r a ­ m e n ta lió w p o s ia d a r e d a k c ję o d p o w ia d a ją c ą z a ró w n o p o w s ze ch n y m n o rm o m p ra w n y m i litu rg icz n y m , ja k i tra d y c ji a rc h id ie c e z ja ln e j. Z n a jd u je m y tu ta j c ie k a ­ w ą dyspozycję o d n o s z ą c a się d o c h rz tu d z ie ci z e zw iąz k ó w n ie s a k ra m e n ta ln y c h . O tó ż s ta tu t 246 stw ie rd z a , że d zieci z ta k ic h z w iąz k ó w c h rzc i się w p a ra fii m ie jsc a z a m ie s z k a n ia m a tk i, a p r z e d c h rz te m n a le ż y p rz e p ro w a d z ić ro z m o w ę z ro d z ic a m i o ra z k a n d y d a ta m i n a c h rz e stn y c h , c elem stw ie rd z e n ia , czy d z ie ck o b ę d z ie w y c h o ­ w y w an e w w ie rz e k a to lic k ie j. G d y istn ie je u z a s a d n io n a n a d z ie ja ta k ie g o w y c h o ­ w a n ia , p ro b o s z c z w y ra ża z g o d ę n a c h rz e s t, p rz y jm u ją c o d ro d z ic ó w i c h rz e stn y c h rę k o jm ię n a p iśm ie . W w y p a d k u ro d z ic ó w le k c ew aż ąc y c h w ła sn y u d z ia ł w s a k r a ­ m e n ta c h św iętych, c h rz e s t - w e d łu g dyspozycji S y n o d u - n a le ż y o d ło ż y ć 48. U w a g ę p rz y ciąg a ją ró w n ie ż s ta tu ty p o ś w ię c o n e s a k ra m e n to w i p o k u ty i p o je d n a n ia , E u ­ ch ary stii, a ta k ż e m a łż e ń s tw u , g d zie sz c ze g ó ln ą u w a g ę z w ró c o n o n a p rz y g o to w a ­ n ie do z a w a rc ia m a łż e ń s tw a (re k o le k c je n a rz e c z o n y c h , d n i s k u p ie n ia , „g o d zin y m o d litw ” ). Z w ra c a ta k ż e u w a g ę dy sp o zy cja sy n o d a ln a o d n o ś n ie o d m ó w ie n ia lu b o g ra n ic z e n ia p o g r z e b u c h rz e śc ija ń sk ie g o . R o z d z ia ł o r o k u litu rg icz n y m , p rz y w o ­ łu ją c p rz e p isy k o d e k so w e , z a w ie ra z k o le i n o rm y w zyw ające d o św ię to w a n ia n ie ­ d zieli i d n i św iąteczn y ch , p rz y g o to w y w an ia litu rg ii n ie d z ie ln e j, u rz ą d z a n ia n a b o ­ ż e ń s tw o k re so w y c h . R o z d z ia ł tra k tu ją c y o m ie js c a c h św ięty ch z w ra c a u w a g ę n a s a n k tu a r ia , k o śc io ły i k a p lic e , ich ro lę i z n a c z e n ia d la k u ltu , w y stró j, p rz y p o m in a o o b o w ią z k a c h z a rz ą d c ó w c m e n ta rz y . W tro s c e o p ię k n o św iąty ń S y n o d a p e lu je o w łaściw e ich u trz y m a n ie i o d p o w ie d n ie , z g o d n ie z w y m o g a m i litu rg ii i sz tu k i s a ­ k ra ln e j, w y p o s a ż e n ie 49.

47 Statuty 188-203, Tamże, s. 494-497. 48 S tatu t 246, Tamże, s. 503.

(16)

P o sła n n ictw u c h ary taty w n e m u S ynod p o św ięcił część sió d m ą sw oich sta tu tó w z a ­ ty tu ło w a n ą Działalność charytatywna (sta tu ty 3 75-400). Ta część sta tu tó w stan o w i z e ­ sp ó ł zw artych dyspozycji reg u lu jący ch w ym ien io n y s e k to r d u sz p a sterstw a . C zyni to w trz e c h ro zd ziałach : re aliz a cja z a d a ń charytatyw nych; o rg a n iz o w a n ie p o m o cy p o ­ trzeb u jący m w p arafii; chorzy, sędziw i i n ie p e łn o sp ra w n i w e w sp ó ln o cie kościeln ej. S ynod zw raca tu ta j u w a g ę n a p o trz e b ę w y chow ania w iern y ch do w sp ó łczu cia, do u d z ie la n ia p o trze b u ją c y m w ielo rak iej p o m o cy , m o b ilizu je du szp asterzy , ro d zin y i p rz e d e w szystkim w sp ó ln o ty p a ra fia ln e d o akcji charytatyw nych, sa n k c jo n u je s tru k ­ tu ry a rch id ie c ez ja ln e w z a k re sie d z ia łaln o ści d o b ro czy n n ej (C a rita s A rch id iecezji W arszaw skiej, C a rita s p a ra fii), z ac h ęc a p a ra fie do naw iązyw ania k o n ta k tó w z insty­ tu cja m i p aństw ow ym i i sa m o rząd o w y m i, w sk azu je n a szczególne akcje chary taty w n e w p a rafiac h . U d e rz a ją pozytyw nie dyspozycje o d n o sz ą ce się d o d ziałaln o ści C a rita s w p a ra fia c h i o rg a n iz o w a n ia p o m o cy p o trze b u ją c y m w p a rafiac h . S ynod u św iad am ia ró w n ież d u sz p a sterz o m o ich p o w in n o ści w o b e c c h o ry ch i n iep e łn o sp raw n y ch . P ró ­ bu je p o g łęb ić w tym w zględzie w rażliw ość d u szp asterzy i w iern y ch św ieckich50.

Szczególne zadania w duszpasterstwie to ty tu ł części ó sm e j u c h w ał sy n o d a ln y ch (s ta tu ty 401-452). S y n o d o m a w ia w n iej s p e c ja ln e z a d a n ia d u sz p a ste rsk ie , jak ie w in n i u w z g lę d n ia ć d u s z p a s te rz e A rc h id ie c e z ji. S y n o d b a rd z o szczeg ó ło w o i w n ik li­ w ie p rz y ta c z a dyspozycje d o ty czące d u s z p a s te rs tw a n ie p e łn o s p ra w n y c h (niesłyszą- cych, n iew id o m y ch , u p o śle d z o n y c h u m y sło w o , n ie p e łn o s p ra w n y c h ru c h o w o ) o ra z o m aw ia in n e fo rm y d u sz p a s te rs tw a (u z ależ n io n y c h , b e z d o m n y ch , b e z ro b o tn y c h , w ięźn ió w , żyjących w z w iązk ach n ie s a k ra m e n ta ln y c h , c u d zo zie m có w , d u s z p a s te r­ stw o p ielg rzy m k o w e i w a k a c y jn e). N a u w ag ę z a s łu g u ją w a żn e i a k tu a ln e dysp o zy ­ cje o d n o s z ą c e się d o d u s z p a ste rstw a o só b żyjących w z w iązk ach n ie s a k r a m e n ta l­ nych p rz y to c z o n e z a a d h o rta c ją a p o s to ls k ą J a n a P a w ła I I Familiaris consortio,

a szczeg ó ln ie dyspozycja s ta tu tu 447 stw ie rd za ją c a, iż o so b y żyjące w zw iązk ach n ie s a k ra m e n ta ln y c h , p ra g n ą c p e łn ić fu n k c je k a te c h e ty , n a u cz y cie la i w ykładow cy szk ó ł i u c z e ln i k a to lic k ic h m u sz ą u zy sk ać sp e c ja ln e zez w o len ie A rc y b is k u p a 51.

C zęść d z ie w iąta s ta tu tó w sy n o d a ln y ch z a w ie ra dyspozycje o d n o sz ą c e się do

ekumenizmu. T ak z a ty tu ło w a n a c zęść w 18 s ta tu ta c h o m aw ia k w e stie zw iązan e z d u sz p a ste rstw e m e k u m e n icz n y m w A rc h id ie c e z ji, a w ięc p łaszczy zn y i fo rm y w s p ó łp ra c y m ię d z y K o ś cio łam i o ra z d ialo g e k u m e n icz n y . W o p a rc iu o d o k u m e n ty so b o ro w e, n o rm y k o d e k so w e i d o k u m e n ty k o śc ie ln e i m ię d z y k o ście ln e p ra w o d a w ­ ca sy n o d a ln y w zyw a i zo b o w ią z u je d u sz p a ste rz y d o w sp ó łp ra c y e k u m e n ic z n e j. W c e lu sp ra w n e g o fu n k c jo n o w a n ia i p o d e jm o w a n ia k o n k re tn y c h d z ia ła ń w z a k r e ­ sie e k u m e n iz m u A rc y b isk u p W arszaw sk i m ia n u je - stw ie rd za S y n o d - sw o jeg o d e ­

50 Statuty 375-400, Tamże, s. 521-525. 51 Statuty 401-453, Tamże, s. 526-533.

(17)

le g a ta o d p o w ie d z ia ln e g o z a sp raw y e k u m e n ic z n e o ra z p o w o łu je O ś ro d e k do S p ra w Je d n o ś c i C h rz eś c ija n , k tó r e m u o k re ś la k o n k r e tn e z a d a n ia 52. S y n o d z a tro s z ­ czył się o e k u m e n ic z n y w y m iar fo rm a c ji re lig ijn e j i te o lo g icz n ej a lu m n ó w o ra z p o ­ le c a d u c h o w ień s tw u z a p o z n a w a n ie się z w a żn iejszy m i d o k u m e n ta m i k o ścieln y m i do ty czący m i życia e k u m e n ic z n e g o , z a c h ę c a d o n aw iąz y w an ia k o n ta k tó w i w s p ó ł­ p ra c y K o ścio łó w w d z ie d z in ie ew an g e liz a cji53.

D y sp o zy cje d o ty czące D ó b r doczesnych K o ścio ła S y n o d z a m ieśc ił w części d z ie ­ siątej z b io ru s y n o d a ln eg o , k tó r a re g u lu je n a s tę p u ją c e dziedziny: n a b y w an ie d ó b r; d zierżaw ę, n a je m n ie ru c h o m o ś c i i p o d e jm o w a n ie d z ia łaln o śc i g o sp o d a rc z e j; a lie ­ n a cję m ie n ia k o śc ie ln e g o ; z a rz ą d m ie n ie m k o ścieln y m , p ra co w n ic y św ieccy. Są to b a rd z o w a żn e dyspozycje d la d u sz p a ste rz y p a ra fia ln y c h , s fo rm u ło w a n e w d u c h u p rz e p isó w K o d e k s u P ra w a K a n o n ic z n e g o . Z n a jd u je m y tu ta j w ie le o ry g in aln y ch ro z w iąz ań , m ają cy c h n a c e lu w łaściw e, z g o d n e z p rz e p is a m i p ra w a p o lsk ie g o i k a ­ n o n ic z n e g o a d m in is tro w a n ie d o b ra m i k o śc ieln y m i54.

O s ta tn ia - d z ie s ią ta - część s ta tu tó w sy n o d a ln y ch z o s ta ła p o św ię c o n a śro d ko m

społecznego p rz e k a zu . Z n a la z ło się tu ta j 12 s ta tu tó w , w k tó ry c h a k c e n tu je się p o ­

trz e b ę tro s k i o istn ie jąc e w A rc h id ie c e z ji ś ro d k i p rz e k a z u i in ic jo w a n ie now ych, p rz y d a tn y c h do g ło sz e n ia E w a n g elii. U s ta w o d a w c a sy n o d a ln y p o d k re ś la , iż w k o n ­ tek ś cie p o d e jm o w a n e g o dziś d z ie ła n ow ej e w an g e lizacji, sz czeg ó ln ie is to tn a sta je się św iad o m o ść, że n a jw a ż n ie jsz ą fu n k c ją k a to lic k ic h śro d k ó w p rz e k a z u je s t f u n k ­ cja e w an g e liz a cy jn a, p r z e d in fo rm a cy jn ą , w y chow aw czą i ro zry w k o w ą. D o n io s łą ro lę w d z ie d zin ie tro s k i o m e d ia p e łn i In s ty tu t A rc h id ie c e z ja ln y Ś ro d k ó w P rz e k a ­ z u p o d le g a ją c y b e z p o ś re d n io A rcy b isk u p o w i W arszaw sk iem u . P o z o sta je o n w ści­ słej w s p ó łp ra c y z W y d z iałe m D u s z p a s te rs tw a i W y d ziałe m N a u k i K ato lic k ie j K u ­ rii. D o je g o z a d a ń - ja k s tw ie rd z a S y n o d - n a le ży z b ie ra n ie in fo rm a cji, zw łaszcza z t e r e n u A rc h id ie c e z ji, p rz ek a z y w an ie w ia d o m o ś c i i sto so w n y ch m a te ria łó w do R a d ia „ J ó z e f” lu b in n y ch o ś ro d k ó w relig ijn e g o i k u ltu ra ln e g o życia K o ś cio ła o ra z arch iw izo w an ie o b e c n e g o w m e d ia c h życia re lig ijn e g o A rc h id ie c e z ji. In s ty tu t k o ­ o rd y n u je d z ia ła n ia p o szc z e g ó ln y c h m e d ió w k o ście ln y ch o ra z k o n ta k ty z in n y m i m e d ia m i, a ta k ż e p o d e jm u je d z ia ła n ia z le c o n e p rz e z A rc y b isk u p a. S y n o d p o d a je z asad y w y k o rzy sty w a n ia i o d b io r u ś ro d k ó w sp o łe c z n e g o p rz e k a z u w K o ściele W a r­ szaw skim . S tw ierd za , że A rc y b isk u p o w i p o d le g a ją k a to lick ie: ra d io , sta cje te le w i­ zyjne, w ydaw nictw a, d ru k a rn ie , firm y p ro d u c e n c k ie , sieci in te rn e to w e itp . M a jąc e sie d zib ę w A rc h id ie c e z ji lu b re a liz u ją c e sw e p ro g ra m y n a jej t e r e n ie 55.

52 S tatu t 455, Tamże, s. 534. 53 Statuty 454-471, Tamże, s. 537. 54 Statuty 472-495, Tamże, s. 537-541. 55 Statuty 493-507, Tamże, s. 540-543.

(18)

W d ziale d ru g im z b io ru sy n o d a ln e g o u sta w o d a w c a u m ie śc ił c z te rn a śc ie a n e k ­

sów . Są to re g u la m in y , in stru k cje , sta tu ty , p rz e p isy p ra w a p o lsk ie g o d o ty cząc e k a ­

te c h iza cji o ra z w zo ry p ism i fo rm u la rz y . A n e k sy te sta n o w ią in te g ra ln ą część u c h w ał sy n o d a ln y ch i n a le ży je u z n a ć z a p o ż y te c z n ą fo rm ę ak ty w n o ści z g ro m a d z e ­ n ia s y n o d a ln eg o . J e d n e z nich , n a co w sk az u ją pow yżej p rz y to c z o n e ty tu ły , są a k ta ­ m i n o rm aty w n y m i (in stru k c je, re g u la m in y , s ta tu ty ), in n e są d y rek ty w am i, jeszcze z aś in n e m a ją c h a r a k te r czysto in fo rm a c y jn y (w zory p ism i d o k u m e n tó w ). W arto d o d a ć, że do w ie lu w z o ró w p ism i d o k u m e n tó w d o łą c z o n o sto so w n y k o m e n ta rz i w y ja śn ien ia, co p o z w ala lep ie j z ro z u m ie ć p o sz c ze g ó ln e e le m e n ty d a n e g o p is m a - d o k u m e n tu 56.

D o z b io ru u c h w a ł sy n o d a ln y ch i a n e k s ó w u s ta w o d a w c a sy n o d a ln y zam ieśc ił jeszcze d o d a te k , w k tó ry m - ja k w s p o m n ia n o - z n alaz ły się s ta tu ty K o le g iu m K o n ­ s u lto ró w i R a d y K a p ła ń s k ie j, s ta tu ty k a p itu ł: m e tro p o lita ln e j i k o leg ia ck iej w W i­ lan o w ie , re g u la m in R a d y D u s z p a s te rs k ie j, re g u la m in d la o rg a n istó w , w zory u m ó w , p ra k ty c z n y w ykaz p rz y p ad k ó w , w k tó ry c h w y m a g an a je s t d y sp e n sa lu b z e ­ zw o len ie n a z aw a rc ie m a łż e ń s tw a 57. Są to a k ty p o z a s y n o d a ln e , z a tw ie rd z o n e p rz e z A rc y b isk u p a W arszaw sk ieg o , k tó ry c h sy n o d n ie u c h w alił, ale m a ją o n e c h a r a k te r b a rd z o p ra k ty c z n e g o p rz e w o d n ik a i sta n o w ią „ d o p e łn ie n ie ” p a rty k u la rn e g o p r a ­ w a K o ś c io ła W arsza w sk ie g o . Tym sam ym w je d n y m z b io rz e z o s ta ło z a w a rte całe a k tu a ln ie o b o w ią zu jąc e p ra w o p a rty k u la rn e A rc h id ie c e z ji W arszaw skiej.

Ąt * *

P o d s u m o w u ją c n a le ży stw ierd zić, iż I V S y n o d A rc h id ie c e z ji W arszaw skiej sw o ­ im i u c h w a ła m i w p isu je się w n a jn o w sz e dzieje z g ro m a d z e ń sy n o d a ln y ch w P olsce w n o s zą c tu ta j zn aczą cy d o ro b e k m yśli d u sz p a ste rsk ie j i p ra w n icz ej. W te n sp o só b , z a p rzy czy n ą K s ię d z a P ry m a sa - A rc y b isk u p a W arsz aw sk ieg o - u sta w o d a w cy sy n o ­ d a ln e g o , p o m n o ż y ło się z p e w n o śc ią d o b ro , ja k ie p rz y n o si ze s o b ą k a ż d e z g ro m a ­ d z en ie sy n o d a ln e z m ie rz a ją c e - z n a tu ry rzeczy - do o d n o w y życia re lig ijn e g o d a ­ n e g o K o ś cio ła p a rty k u la rn e g o .

N a u ch w ały S y n o d u trz e b a p a tr z e ć w k o n te k ś c ie w sp ó łc z esn o ści o ra z w p e r ­ spek ty w ie p rzy szło ści. W y d aje się, że z a sp ra w ą Je g o E m in e n c ji K s ię d z a P ry m a sa - u sta w o d a w cy sy n o d a ln e g o o ra z u c z e stn ik ó w S y n o d u , o d p o w ia d a ją o n e w p e łn i w y­ m o g o m , o cze k iw an io m i w y zw an io m d u sz p a ste rsk im d n ia d zisiejszeg o , a ta k ż e m o g ą sta n o w ić w łaściw y p u n k t w yjścia d la p rzy szłej d e b a ty n a d o d n o w ą życia r e li­ g ijn o -m o ra ln e g o , w m yśl z a s a d y E cclesia se m p e r refo rm a n d a . W sz a k u ch w ały te z n a m io n u je m o c n e o s a d z e n ie w n a u c e S o b o ru W aty k ań sk ie g o II, K o d e k sie P ra w a

56 A neksy, Tamże, s. 544-590. 57 D o d a tek , Tamże, s. 597-631.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wszyscy uwikłani w niemiecką listę narodową, szczególnie zaś na byłych terenach wcielonych do Trzeciej Rzeszy, pomimo wprowadzenia przez ustawodawcę pojęcia

Autorka podaje tu podstawową regułę dla każdego, kto pragnie wspierać rozwój własny oraz in- nych: (…) trzeba z siebie wydobyć przynajmniej część tego, kim

Bij grotere VvE’s moeten heel veel leden financiering regelen. Dit leidt tot groot risico op uitval en

A positive correlation with specific growth rate of the expression levels of genes involved in anabolic processes and a negative correlation of those of stress-responsive genes,

Uważam, że dostarczenie wychowawcom, nauczycielom, pedagogom i  psycho- logom wiedzy o  tym jacy są dzisiejsi skazani, jak postrzegają siebie i  jak funkcjonują ich rodziny

We show that the asymptotic solutions of the dyadic model with Kolmogorov scaling correspond to the shocks (discontinuities) for the induced continuous solutions in physical space,

To remedy this drawback, BDS-DNS approach [1] was developed by connecting a macroscopic description for the Newtonian turbulent flow whose evolution is pursued using DNS to

Four configurations are considered - VS and straight fiber (SF) laminates, without robustness constraint, and with equivalent 10% rule. Results in terms of normalized axial modulus