Copyright © 2015, mgr inż. Janusz Bonarowski 1 Krótki opis języka XML
XML to eXtensible Markup Language (rozszerzalny język znaczników, zaprojektowany przez World Wide Web Consortium). Słowo "rozszerzalny" oznacza, że każdy może go rozwijać i po swojemu uzupełniać, zachowując jedynie najprostsze warunki [1]:
• XML rozróżnia wielkie i małe litery, zatem znacznik <Stopien> nie jest tym samym, co
<stopien>
• Znaczniki muszą być domknięte, zatem musimy pisać znacznik otwierający i zamykający, czyli
<Srednica> </Srednica>; znaczniki te muszą być oczywiście identyczne.
• Nazwa znacznika musi się rozpoczynać od znaku litery lub znaku podkreślenia (_); w nazwie mogą wystąpić litery, cyfry, kropki (.), podkreślenia (_) i łączniki (-).
• Minimalny dokument XML musi się składać z prologu i jednego (tylko jednego) elementu głównego, który jest elementem najwyższym w hierarchii; wszystkie dalsze elementy są elementami niższego szczebla, zagnieżdżonymi w ramach elementu głównego.
• Elementy muszą być poprawnie zagnieżdżane - jeśli otworzysz znacznik A, a potem niższy w hierarchii znacznik B, to najpierw musisz zamknąć B, zanim zamkniesz A.
• Wartości atrybutów muszą być ujęte w cudzysłów.
W XML sami wymyślamy nazwy znaczników.
Przy serializacji nazwy właściwości są przyjmowane jako nazwy znaczników.
Pierwszy wiersz – prolog - i drugi – węzeł główny – muszą istnieć w każdym dokumencie xml.
Przykład dokumentu XML wyświetlonego w przeglądarce Internet Explorer
Rysunek 1
XML jest przede wszystkim narzędziem do wymiany informacji między aplikacjami i uważa się, że jest jedną z najważniejszych technik wymiany danych.
Bibliografia
[1] http://webmaster.helion.pl/starocie/xml/pierwszy_dokument.htm [2] http://webmaster.helion.pl/starocie/xml/xml.htm
[3] https://msdn.microsoft.com/library/ms233843(v=vs.110).aspx
