FINANSE PUBLICZNE (J.S.T.), SEKTOR FP, JEDNOSTKA BUDŻET, Wszystkie zasoby finansowe służące realizacji zadań publicznych
SEKTOR FINANSÓW PUBLICZNYCH
To zbiór państwowych i samorządowych osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych
nieposiadających osobowości prawnej, finansowanych głównie lub wyłącznie ze środków budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, wykonujących zadania na zasadach
niekomercyjnych.
Art. 4 ust. j.s.t. - 1) organy władzy publicznej, organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa, sądy i trybunały, a także jednostki samorządu terytorialnego i ich organy oraz związki; 2) jednostki budżetowe, zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych; 3) fundusze celowe; 4) państwowe szkoły wyższe; 5) jednostki badawczo-rozwojowe;
6) samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej; 7) państwowe lub samorządowe instytucje kultury; 8) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i zarządzane przez nie fundusze; 9) Kasy Chorych; 10) Polską Akademię Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne; 11) państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podst.
odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, banków i spółek prawa handlowego.
3 PODSEKTORY FINANSÓW PUBLICZNYCH:
1) RZĄDOWY, obejmujący organy władzy publicznej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa, sądy i trybunały, organy administracji rządowej, Polską
Akademię Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne oraz jednostki wymienione w ust. 1 pkt 3-8, 10 i 12, dla których organem założycielskim lub nadzorującym jest organ administracji rządowej albo inna jednostka zaliczana do podsektora rządowego;
2) SAMORZĄDOWY, obejmujący jednostki samorządu terytorialnego, ich organy oraz związki i jednostki organizacyjne wymienione w ust. 1 pkt 3, 4, 7, 8 i
12, dla których organem założycielskim lub nadzorującym jest jednostka samorządu terytorialnego;
3) UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH, obejmujący jednostki wymienione w ust. 1 pkt 9.
JEDNOSTKA BUDŻETOWA – jest to jednostka organizacyjna sektora finansów publicznych, która nie posiada osobowości prawnej. Wszystkie swoje wydatki pokrywa bezpośrednio z budżetu,
natomiast wszystkie dochody takiej jednostki odprowadzane są odpowiednio, albo na rachunek budżetu państwa, albo na rachunek jednostki samorządu terytorialnego (rozliczenie brutto – pełnymi kwotami). Jednostki budżetowe tworzą, łączą i likwidują: ministrowie, kierownicy urzędów
centralnych, wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych ustaw- państwowe jednostki budżetowe;
organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego- gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe; Prezes Rady Ministrów- jednostkę budżetową realizującą zadania na rzecz administracji rządowej. Podlega ona Prezesowi Rady Ministrów albo wskazanemu przez niego ministrowi lub kierownikowi urzędu centralnego.
JEDN BUB. GOSP POMOCNICZE, ZAKŁAD BUD.
Każda jednostka budżetowa działa na podstawie statutu, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej.
Statut taki powinien zawierać w szczególności: nazwę, siedzibę i przedmiot działalności. Przy tworzeniu jednostki budżetowej określa się również mienie przekazywane tej jednostce przez zarząd.
Likwidując jednostkę budżetową, określa się przeznaczenie mienia znajdującego się w zarządzie tej jednostki, a także możliwe jest postanowienie o utworzeniu jednostki o innej formie organizacyjno- prawnej, jak i można zdecydować o przejęciu należności i zobowiązań likwidowanej jednostki przez nowo utworzoną.
Jednostka budżetowa jest prowadzona na podstawie planu finansowego- planu dochodów i wydatków.
Typowym przykładem jednostki budżetowej jest np. Urząd Skarbowy, straż poż, policja, dom dziecka.
GOSPODARSTWO POMOCNICZE – wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym albo też finansowym, część jej działalności podstawowej lub działalność uboczna.
Tworzone są przez kierowników jednostek budżetowych po otrzymaniu zgody od organu, który utworzył daną jednostkę budżetową.
Prowadzi działalność na podstawie rocznego planu finansowego: przychody własne; dotacje z budżetu jednostki budżetowej; wydatki będące kosztami;
rozliczenie z budżetem (stan należności i zobowiązań na początek i na koniec okresu rozliczeniowego) Koszty działalności pokrywają z uzyskanych przychodów własnych (założenie). W praktyce mogą one otrzymywać dotacje przedmiotowe oraz jednorazową dotację na wyposażenie w środki obrotowe.
Forma rozliczenia z budżetem: netto – wpłaca do budżetu połowę osiągniętego zysku netto. Jednostki budżetowe mogą tworzyć więcej niż jedno gospodarstwo pomocnicze. PRZYKŁADY [warsztaty szkolne, warsztaty naprawcze przy jednostce wojskowej, laboratorium analityczne przy ZOZ, domy studenckie]
ZAKŁAD BUDŻETOWY - jednostka organizacyjna sektora finansów publicznych, która odpłatnie wykonuje wyodrębnione zadania i pokrywa koszty swojej działalności z przychodów własnych.
Nie posiada osobowości prawnej. Prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepisach prawa budżetowego (art.6.1).
Podstawą gospodarki finansowej zakładu budżetowego jest roczny plan finansowy obejmujący:
przychody własne; dotacje z budżetu państwa; wydatki będące kosztami; rozliczenie z budżetem (stan należności i zobowiązań na początek i na koniec okresu rozliczeniowego)
Plan finansowy zakładu określany jest przez kierownika zakładu.
Zakład budżetowy może otrzymywać:
dotacje przedmiotowe; dotacje podmiotowe; dotację celową na dofinansowanie kosztów inwestycji nowo tworzony zakład może otrzymać jednorazowe dotacje z budżetu na pierwsze wyposażenie w środki obrotowe.
Dotacje dla zakładu budżetowego nie mogą przekroczyć 50% kosztów jego działalności, z wyłączeniem dotacji inwestycyjnych. Zakład budżetowy wpłaca do budżetu nadwyżki środków obrotowych ustalone na koniec okresu rozliczeniowego.
Powoływanie, likwidacja, przekształcanie komunalnych zakładów budżetowych następuje decyzją organu
CD ZAKŁAD BUDŻETOWY/ FUNDUSZE CELOWE AGENCJE WYKONAWCZE
stanowiącego j.s.t, przy uwzględnieniu zapisów ustawy o gospodarce komunalnej i ustawy o finansach publicznych. PRZYKŁADY:
[przedszkola, izba wytrzeźwień, żłobki, obiekty sportowe, zakłady utylizacji odpadów, zakład komunalny, oczyszczalnia ścieków].
FUNDUSZE CELOWE - są stworzone do finansowania takich zadań należących do organów publicznych (państwowych lub samorządowych), które mogłyby być finansowane z budżetu, lecz z pewnych względów uznano, iż dla ich realizacji należy stworzyć odrębne budżety. Fundusze celowe charakteryzuje celowe przeznaczenie gromadzonych w nich dochodów. Są tworzone na podstawie odrębnych ustaw (ustawa powołuje konkretny fundusz). Przychody funduszy pochodzą z dochodów publicznych. Fundusze celowe dzielą się na państwowe lub samorządowe (odpowiednio: gminne, powiatowe lub wojewódzkie). Jako ważna cechę można także podać nieokreślony czas ich funkcjonowania, który jest jednak zazwyczaj dłuższy jak rok.
FUNKCJE: *funkcję alokacji środków publicznych – polegająca na alokacji zasobów gospodarczych wykorzystując mechanizm administracyjny;
*funkcję redystrybucji dochodów w gospodarce i społeczeństwie – polegającą na zmianach w proporcjach wykorzystania dochodu narodowego poprzez przymusową ingerencję w dochody osób i podmiotów gospodarczych lub poprzez dobrowolną rezygnację przez te podmioty z części dochodów na rzecz funduszy,
*funkcję mobilizacji środków publicznych – czyli sprzyjanie powiększaniu środków publicznych, zwłaszcza w sytuacjach, gdy nie jest to możliwe przy użyciu tradycyjnych instrumentów fiskalnych,
*funkcję racjonalizacji wydatków publicznych – odnoszącą się do stabilizacji hierarchii zadań i celów.
Funkcjonowanie funduszy celowych może polegać na:
*wyodrębnieniu z budżetu państwa osobnego rachunku, na którym gromadzone są dochody i wpływy danego funduszu, oraz z których właściwy dysponent, najczęściej w randze ministra rozdysponowuje zgromadzone tam środki np. Fundusz Pracy;
*stworzenie funduszu celowego poprzez tworzenie struktur organizacyjnych i nadanie mu osobowości prawnej; wówczas to dysponentem środków zgromadzonych na rachunkach funduszu staje się organ tego funduszu w randze np. prezesa zarządu np. Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, PFRON, Narodowy Fundusz Ochrony Zdrowia (NFOZ).
Jednym z rodzajów funduszy celowych wyodrębnionym na podstawie przedmiotu finansowanego z jego źródeł wyróżniamy fundusze finansujące ochronę środowiska. Zaliczymy tu: Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW), Fundusz Leśny oraz Fundusz Ochrony Gruntów Rolnych (FOGR).
Inne fundusze celowe: Państwowy fundusz kombatantów, Fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej, Fundusz kościelny.
AGENCJE RZĄDOWE - WYKONAWCZE
utworzona na mocy ustawy państwowa osoba prawna w celu realizacji zadań publicznych pod
nadzorem właściwego ministra np. Agencja Rynku Rolnego; agencje zarządzają miniem publicznym i uzyskuja dochody np. z jego sprzedaży, dzierżawy. Nie powinny mieć deficytu.
BUDŻETOWANIE BRUTTO I NETTO, GOSP BUDŻET, DOCHODY PUBLICZNE
BRUTTO – polega na tym że podmiot całością swoich wydatków i dochodów wchodzi do budżetu organu finansowego z którym jest związany. (każdy dochód tej jednostki, jest dochodem budżetu, a jej wydatki są wydatkami budżetu).
NETTO – jednostka ma swoje dochody i finansuje z nich wydatki. Jeżeli ma nadwyżke to oddaje ją do budżetu, a gdy ma deficyt jest on pokrywany z budżetu organu finansujacego
INSTYTUCJA GOSPODARKI BUDŻETOWEJ:
- Instytucja gospodarki budżetowej jest jednostką sektora finansów publicznych tworzoną w celu realizacji zadań publicznych, która odpłatnie wykonuje wyodrębnione zadania i pokrywa koszty swojej działalności oraz zobowiązania z uzyskiwanych przychodów.
- Instytucja gospodarki budżetowej może być tworzona przez ministra lub Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, za zgodą Rady Ministrów, udzieloną na jego wniosek, a także przez organ lub kierownika jednostki, o których mowa w art. 139 ust. 2, jako organu wykonującego funkcje organu założycielskiego.
- Instytucja gospodarki budżetowej uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do KRS.
DOCHODY I ŚRODKI PUBLICZNE:
1) dochody publiczne;
2) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej;
3) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4) przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego
oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące: a) ze sprzedaży papierów wartościowych oraz z innych operacji finansowych,
b) z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu
terytorialnego, c) ze spłat pożyczek udzielonych ze środków publicznych, d) z otrzymanych pożyczek i kredytów;
5) przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
DOCHODAMI PUBLICZNYMI SĄ:
Dochodami publicznymi są:
1) daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty oraz inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw niż ustawa budżetowa;
2) inne dochody należne, na podstawie odrębnych ustaw, budżetowi państwa, jednostkom samorządu terytorialnego oraz innym jednostkom sektora finansów publicznych;
3) wpływy ze sprzedaży wyrobów i usług świadczonych przez jednostki sektora finansów publicznych;
4) dochody z mienia jednostek sektora finansów publicznych, do których zalicza się w szczególności:
a) wpływy z umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze,
b) odsetki od środków na rachunkach bankowych, c) odsetki od udzielonych pożyczek i od posiadanych papierów wartościowych,
d) dywidendy z tytułu posiadanych praw majątkowych;
5) spadki, zapisy i darowizny w postaci pieniężnej na DOCHODY CD, DOCH. GMIN, ŚRODKI Z UE rzecz jednostek sektora finansów publicznych;
6) odszkodowania należne jednostkom sektora finansów publicznych;
7) kwoty uzyskane przez jednostki sektora finansów publicznych z tytułu udzielonych pożyczek i gwarancji;
ŚRODKI POCHODZĄCE Z UE
1) środki pochodzące z funduszy strukturalnych,
Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa
w pkt 5 lit. a i b;
2) niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).
3) środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;
4) Środki na realizację Wspólnej Polityki Rolnej:
a) Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej „Sekcja Gwarancji”.
b) Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji, c) Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich;
- mechanizmy finansowe na lata 2009-2014.
DOCHODY GMINY
Dochody własne i transferowane (zbierane w budżecie państwa a następnie rozdzieloane pomiędzy j.s.t.)
1) wpływy z podatków:
a) od nieruchomości, b) rolnego, c) leśnego,
d) od środków transportowych, e) dochodowego od osób fizycznych, opłacanego w formie karty podatkowej,
f) od spadków i darowizn, g) od czynności cywilnoprawnych;
2) wpływy z opłat:
a) skarbowej, b) targowej, c) miejscowej, uzdrowiskowej i od posiadania psów, d) eksploatacyjnej – w części określonej w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r.
– Prawo geologiczne i górnicze, wycinka drzew.
e) innych stanowiących dochody gminy, uiszczanych na podstawie odrębnych przepisów;
3) dochody uzyskiwane przez gminne jednostki budżetowe gminy oraz wpłaty od gminnych zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych gminnych jednostek budżetowych;
4) dochody z majątku gminy;
5) spadki, zapisy i darowizny na rzecz gminy;
6) dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych w odrębnych przepisach;
7) 5,0 % dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych
ustawami, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
8) odsetki od pożyczek udzielanych przez gminę, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
9) odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody gminy;
10) odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych gminy, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
11) dotacje z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego;
DOCHODY GMIN CD – POWIAT i WOJEW.
12) inne dochody należne gminie na podstawie odrębnych przepisów.
*Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze gminy wynosi 39,34 %.
*Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, od podatników tego podatku, posiadających siedzibę na obszarze gminy, wynosi 6,71 %.
POWIAT (tak samo jak gmina)
* Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze powiatu wynosi 10,25%.
* Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, od podatników tego podatku, posiadających siedzibę na obszarze powiatu, wynosi 1,40 %.
WOJEWÓDZTWO (TAK JAK POWIAT) Źródłami dochodów własnych województwa są:
1) dochody uzyskiwane przez wojewódzkie jednostki budżetowe oraz wpłaty
od wojewódzkich zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych wojewódzkich jednostek budżetowych;
2) dochody z majątku województwa;
3) spadki, zapisy i darowizny na rzecz województwa;
4) dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych w odrębnych przepisach;
5) 5,0 % dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych
ustawami, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
6) odsetki od pożyczek udzielanych przez województwo, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
7) odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody województwa;
8) odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych województwa, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
9) dotacje z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego;
10) inne dochody należne województwu na podstawie odrębnych przepisów.
* Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze województwa wynosi 1,60 %.
* Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, od
podatników tego podatku, posiadających siedzibę na obszarze województwa, wynosi 14,0 %.
SUBWENCJA, DOTACJE CELOWE, PODATKI OP
subwencja – nieodpłatna i bezzwrotna pomoc finansowa udzielana najczęściej przez państwo podmiotom (np. jednostkom samorządu terytorialnego, prywatnym przedsiębiorstwom, organizacjom społecznym i osobom fizycznym) dla poparcia ich działalności.
Subwencja różni się od dotacji tym, że ma charakter roszczenia prawnego. Jeśli została zapisana w budżecie z przeznaczeniem dla określonej jednostki, musi zostać przekazana. Decyzję co do jej rozdysponowania, podejmuje organ, który ja otrzymał.
Rodzaje subwencji
subwencje ogólne – to pomoc finansowa udzielana przez państwo innym podmiotom na podstawie kryteriów obiektywnych np. liczby mieszkańców
subwencje przedmiotowe – to bezzwrotna pomoc finansowa przeznaczana na realizację konkretnych zadań np. dopłata do kredytów dla rolników, dopłata do czynszów komunalnych itp. (tzn. na
konkretny cel – celowość wydatkowania przyznawanych przez państwo środków) wyróżnia się:
subwencje oświatową* otrzymywaną przez gminy, powiaty i województwa przyznawaną wg zasad ustalonych przez MEN
subwencje wyrównawczą* przyznawaną na rzecz gmin powiatów i województw których potencjał fiskalny stanowi w przypadku gmin mniej niż 92% średniej krajowej, powiatów 85% średniej krajowej, województw mniej niż 75%.
DOTACJE CELOWE są to środki przeznaczone na:
Finansowanie lub dofinansowanie:
*zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami,
*ustawowo określonych zadań, w tym zadań z zakresu mecenatu państwa nad kulturą, realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego,
*bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego,
*zadań agencji wykonawczych,
*zadań zleconych do realizacji organizacjom pozarządowym,
*kosztów realizacji inwestycji;
*Dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.
Dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na:
*realizację pewnych programów finansowanych , wydatkowane przez podmioty realizujące te programy, inne niż państwowe jednostki budżetowe;
*realizację projektów pomocy technicznej finansowanych z udziałem środków europejskich i innych środków,
*finansowanie lub dofinansowanie zadań realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty, ze środków przekazywanych przez jednostki,
współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich.
PODATKI I OPŁATY LOKALNE Mamy dwa rodzaje podatków :
- bezpośrednio wpłacane do gminy - (rolny, Leśny, od nieruchomości, od spadków i darowizn, czynności cywilno-prawnych (PCC), od niektórych przychodów os. Fiz. płacony w formie karty podatkowej) 9opłaty targowe, miejscowe, od posiadania psów – Rada gminy może ale nie musi jej wprowadzać.
- Podatki którymi zarządza Naczelnik US (władztwo rzadowe).
PODATEK OD NIERUCHOMOŚCI
Art. 2. [Zakres przedmiotowy] 1. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące
nieruchomości lub obiekty budowlane:
1) grunty;
2) budynki lub ich części;
3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
2.[7] Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.
3.[8] Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają również:
1) pod warunkiem wzajemności - nieruchomości będące własnością państw obcych lub organizacji międzynarodowych albo przekazane im w użytkowanie wieczyste, przeznaczone na siedziby przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych misji korzystających z przywilejów i immunitetów na mocy ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych;
2) grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi i kanałami żeglownymi, z wyjątkiem jezior oraz gruntów zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych;
2a) grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi;
3) nieruchomości lub ich części zajęte na potrzeby organów jednostek samorządu terytorialnego, w tym urzędów gmin, starostw powiatowych i urzędów marszałkowskich;
4) grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle - z wyjątkiem związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych.
Art. 3. [Zakres podmiotowy] 1. Podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:
1) właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 3;
2) posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;
3) użytkownikami wieczystymi gruntów;
4) posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie: a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Własności Rolnej
Skarbu Państwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości,
b) jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Obowiązek podatkowy dotyczący przedmiotów opodatkowania wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa lub będących w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe - ciąży odpowiednio na jednostkach organizacyjnych Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa i jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych, faktycznie władających
nieruchomościami
lub obiektami budowlanymi.
3. Jeżeli przedmiot opodatkowania znajduje się w posiadaniu samoistnym, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości ciąży na posiadaczu samoistnym.
4. Jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy od
nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. Jeżeli wyodrębniono własność lokali, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od
gruntu oraz części budynku stanowiących współwłasność ciąży na właścicielach lokali w zakresie odpowiadającym częściom ułamkowym wynikającym ze stosunku powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej całego budynku.
Art. 4. [Podstawa opodatkowania] 1.[10] Podstawę opodatkowania stanowi:
1) dla gruntów - powierzchnia;
2) dla budynków lub ich części - powierzchnia użytkowa;
3) dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 4-6 - wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.
2. Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do
2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m,
powierzchnię tę pomija się.
3. Jeżeli obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od budowli, o których mowa w ust.
1 pkt 3, powstał w ciągu roku podatkowego - podstawą opodatkowania jest wartość stanowiąca podstawę
obliczania amortyzacji na dzień powstania obowiązku podatkowego.
4. Jeżeli budowla, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jest przedmiotem umowy leasingu i odpisów
amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku jej przejęcia przez właściciela, do celów określenia
podstawy opodatkowania przyjmuje się wartość początkową przed zawarciem pierwszej umowy leasingu,
zaktualizowaną i powiększoną o dokonane ulepszenia oraz niepomniejszoną o spłatę wartości początkowej.
5.[11] Jeżeli od budowli lub ich części, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa, określona przez podatnika na
dzień powstania obowiązku podatkowego.
6.[12] Jeżeli budowle lub ich części, o których mowa w ust. 5, zostały ulepszone lub zgodnie z przepisami
o podatkach dochodowych nastąpiła aktualizacja wyceny środków trwałych - podstawę opodatkowania
stanowi ich wartość rynkowa ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego następującego po roku, w
którym dokonano ulepszenia lub aktualizacji wyceny środków trwałych.
7. Jeżeli podatnik nie określił wartości budowli, o których mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 5, lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy powoła biegłego, z zastrzeżeniem ust.
8,
który ustali tę wartość. W przypadku gdy podatnik nie określił wartości budowli, o których mowa w ust. 1
pkt 3 oraz w ust. 5, lub wartość ustalona przez biegłego jest wyższa co najmniej o 33% od wartości określonej przez podatnika, koszty ustalenia wartości przez biegłego ponosi podatnik.
8. Organ podatkowy powołuje biegłego spośród rzeczoznawców majątkowych, o których mowa w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami
9. Wartość części budowli położonych w danej gminie, w przypadku budowli usytuowanych na obszarze
dwóch lub więcej gmin, określa się proporcjonalnie do długości odcinka budowli położonego na terenie
danej gminy.
Art. 5. [Stawki] 1.[13] Rada gminy, w drodze uchwały, określa wysokość stawek podatku od nieruchomości, z tym że stawki nie mogą przekroczyć rocznie: 1) od gruntów: a) związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na
sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków - 0,74 zł od 1 m2 powierzchni,
b) pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych - 3,90 zł od 1 ha powierzchni,
c) pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego - 0,37 zł od 1 m2 powierzchni; 2) od budynków lub ich części:
a) mieszkalnych - 0,62 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej,
b) związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej - 19,81 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej,
c) zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym - 9,24 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej,
d) zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych - 4,01 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej,
e) pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje poż publ - 6,64 zł od 1 m2 powierzchni użyt.
3) od budowli - 2% ich wartości określonej na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 i ust. 3-7.
2. Przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, rada gminy może różnicować ich wysokość dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności lokalizację, rodzaj prowadzonej działalności, rodzaj zabudowy, przeznaczenie i sposób
wykorzystywania gruntu.
3. Przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rada gminy może różnicować ich wysokość dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności lokalizację, sposób wykorzystywania, rodzaj zabudowy, stan techniczny oraz wiek budynków.
4. Przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b-e oraz w ust. 1 pkt 3, rada gminy może różnicować wysokość stawek dla poszczególnych rodzajów przedmiotów
opodatkowania,
uwzględniając w szczególności rodzaj prowadzonej działalności.
WŁADZTWO PODATKOWE, BUDŻET JST,
Uprawnienia org. publicznych na wpływanie na konstrukcję podatków. Największe w podatku od nieruchomości (rady mogą obniżać i różnicować stawki, wprowadzać zwolnienia, - pobór w formie inkasa);
- w podatku od środków transportowych (tak samo jak wyżej).
- w opłacie od posiadania psów (mogą obniżać stawki i wprowadzać zwolnienia) - w opłacie targowej (obniżki i zwolnienia);
- w podatku rolnym (mogą obniżać stawki, określać dodatkowe zwolnienia, pobór w drodze inkasa – przez inkasentów);
- w opłacie skarbowej - też mogą wyznaczać inkasentów.
- od spadków i darowizn – nie mogą nic zmieniać.
Opłata prolongacyjna- jest wnoszona przez podatników którym, na mocy decyzji organu
podatkowego, odroczono lub rozłożono na raty zapłatę należnego podatku. Opłata prolongacyjna jest uiszczana w wysokości 50% stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych i wynosi tyle co roczne oprocentowanie kredytu lombardowego ustalanego przez NBP.
BUDŻET J.S.T.
Art. 211. 1. Budżet j.s.t. jest rocznym planem dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów tej jednostki.
2. Budżet jednostki samorządu terytorialnego jest uchwalany na rok budżetowy.
3. Rokiem budżetowym jest rok kalendarzowy.
4. Podstawà gospodarki finansowej jednostki
samorządu terytorialnego w danym roku budżetowym jest uchwała budżetowa.
5. Uchwała budżetowa składa się z:
1) budżetu jednostki samorządu terytorialnego;
2) załącznikow.
Art. 212. 1. UCHWAŁA BUDŻETOWA OKREŚLA:
1) Łączną kwotę planowanych dochodów i wydatków budżetu j.s.t., z wyodrębnieniem dochodów bieżących i majątkowych;
2) kwotę planowanego deficytu albo planowanej
nadwyżki budżetu j.s.t. wraz ze źródłami pokrycia deficytu albo przeznaczenia nadwyżki budżetu j.s.t.
3) Łączną kwotę planowanych przychodów budżetu 4) Łączną kwotę planowanych rozchodów budżetu 5) limit zobowiązań z tytułu zaciąganych kredytów i pożyczek oraz emitowanych papierów wartościowych, 6) kwotę wydatków przypadających do spłaty w danym roku budżetowym, zgodnie z zawartà umowà,
z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez jednostkę samorządu terytorialnego;
7) szczególne zasady wykonywania budżetu j.s.t. w roku budżetowym, wynikające z odrębnych ustaw;
8) uprawnienia jednostki pomocniczej do prowadzenia gospodarki finansowej w ramach budżetu
gminy;
9) inne postanowienia, których obowiązek zamieszczenia w uchwale budżetowej wynika z postanowień organu stanowiącego jednostki samorządu
terytorialnego. (rada gminy, powiatu, sejmik województwa)
Art. 214. W ZAŁĄCZNIKACH DO UCHWAŁY BUDŻETOWEJ ZAMIESZCZA SIĘ:
1) zestawienie planowanych kwot dotacji udzielanych z budżetu jednostki samorządu terytorialnego;
2) plan dochodów rachunku dochodów jednostek, oraz wydatków nimi finansowanych;
3) plany przychodów i kosztów samorządowych zakładów budżetowych.
SKUTKI BUDŻETU JAKO AKTU PRAWNEGO UCHWALANIE BUDŻETU
Art. 51. 1. Zamieszczenie w budżecie państwa dochodów z określonych źródeł lub wydatków na określone cele nie stanowi podstawy roszczeń ani zobowiązań państwa, JST wobec osób trzecich, ani roszczeń tych osób wobec państwa, JST.
Art. 52. 1. Ujęte w budżecie państwa, budżetach j.s.t. i planach finansowych jednostek budżetowych:
1) dochody oraz przychody — stanowią prognozy ich
wielkości; 2) wydatki oraz łączne rozchody — stanowią nieprzekraczalny limit. 2. Ujęte w rocznych planach finansowych jednostek sektora finansów publicznych: 1) przychody — stanowią prognozy ich wielkości; 2) koszty — mogą ulec zwiększeniu, jeżeli: a) zrealizowano przychody wyższe od
prognozowanych, b) zwiększenie kosztów nie spowoduje zwiększenia dotacji z budżetu lub zwiększenia planowanegostanu zobowiązań.
UCHWALANIE BUDŻETU JST Uchwalanie uchwały budżetowej:
Projekt uchwały budżetowej przygotowuje organ wykonawczy - Zarząd jednostki samorządu terytorialnego (miasta). Zarząd przekazuje projekt do komisji, które nad tym projektem pracują.
Wraz z informacją o stanie mienia komunalnego Zarząd przekazuje projekt do Rady Miasta w calu uchwalenia. Projekt musi być też przedstawiony regionalnej izbie obrachunkowej - celem
zaopiniowania. Jeżeli opinia regionalnej izby obrachunkowej będzie negatywna Zarząd i tak nie musi się zgodzić z jej opinią. Projekt uchwały budżetowej musi być przedstawiony do
15 listopada roku poprzedzającego rok budżetowy.
Uchwalenie budżetu musi nastąpić do 31 stycznia
Podstawową działalnością finansową samorządu terytorialnego jest projekt uchwały budżetowej przedstawiony organowi stanowiącemu.
Jeżeli budżet nie zostanie uchwalony przez Radę, wówczas uchwala go regionalna Izba Obrachunkowa. Uchwala to w zakresie obowiązkowych zadań własnych i zadań zleconych.
Regionalna Izba Obrachunkowa musi to uczynić do końca lutego roku budżetowego. Do czasu uchwalenia budżetu przez Regionalną Izbę Obrachunkową podstawą działalności będzie projekt uchwały budżetowej.
Podstawową rolę przy projektowaniu budżetu pełni: Komisja rewizyjna.
budżetu jest uchwalenie:
UCHWALENIE REZERW:
Rezerwy ogólne - W przypadku uchwały budżetowej stanowi nie więcej niż 0,2% wydatków budżetu.
Nie może być wyższa niż 1% wydatku budżetu samorządowego (w przypadku samorządu terytorialnego)
Rezerw celowych - są tworzone na określone wydatki (np. remonty szkół)
Suma zaplanowanych rezerw celowych nie może przekraczać 5% wydatków budżetu Rezerwy te nie mogą przekraczać 5% wydatku budżetu samorządu
Dysponowanie rezerwami w przypadku samorządu terytorialnego przysługuje Zarządowi.
Tylko Zarząd może zmieniać wielkość deficytu.
PRZYCHODY, ROZCHODY, WYDATKI, ZAKRES PODMIOT I PRZEDMIOT BUDŻETU PRZYCHODY - pochodzą ze sprzedaży papierów wartościowych wyemitowanych przez jednostkę samorządu terytorialnego, kredytów zaciąganych w bankach krajowych, pożyczek, prywatyzacji majątku jednostki samorządu terytorialnego, nadwyżki budżetu jednostki samorządu terytorialnego z lat ubiegłych oraz wolnych środków jako nadwyżki środków pieniężnych na rachunku bieżącym budżetu jednostki samorządu terytorialnego, wynikających z rozliczeń kredytów i pożyczek z lat ubiegłych.
ROZCHODY PUBLICZNE - są to spłaty otrzymanych pożyczek i kredytów, wykup papierów wartościowych i inne operacje finansowe oraz udzielone przez j.s.t. pożyczki. Wyodrębnienie takie pozwala na zachowanie większej przejrzystości budżetu, a przede wszystkim umożliwia
wyodrębnienie instrumentów finansowo-prawnych, które w praktyce są istotne dla każdego b.j.sam.
(nadwyżka, deficyt oraz przychody zwrotne).
WYDATKAMI B.J.SAM. - nazywamy środki publiczne przekazywane z tego budżetu na realizację zadań. Do wydatków j.s.t. nie zalicza się środków wypłacanych z budżetu na spłatę wcześniej zaciągniętych zobowiązań. Wydatkiem budżetowym jest każda kwota podjęta z rachunku bieżącego niezależnie od jej przeznaczenia, nawet gdy dotyczy pobrania gotówki do kasy. Nie jest wydatkiem przekazanie środków pieniężnych dysponentom niższego stopnia na realizację ich planu finansowego.
Rozróżniamy następujące rodzaje wydatków: *bieżące, które obejmują dotacje, wynagrodzenia i uposażenia oraz składki od nich naliczane, inne świadczenia na rzecz osób fizycznych, zakupy towarów i usług i inne wydatki związane z funkcjonowaniem jednostek organizacyjnych
na obsługę długu publicznego związane z oprocentowaniem zaciągniętych kredytów i pożyczek oraz wypłat związanych z udzielonymi poręczeniami i gwarancjami *majątkowe obejmujące zakup i objęcie akcji i wniesienia wkładów do spółek prawa handlowego oraz wydatki inwestycyjne jednostek budżetowych oraz dotacje celowe na finansowanie i dofinansowanie kosztów inwestycji.
Wydatki niewygasajace – są to takie wydatki, które na mocy odrębnej uchwały mogą być poniesione ze starego budżetu, przez określony czas.
ZAKRES BUDŻETU - o zakresie budżetu można mówić w dwóch aspektach - przedmiotowym i podmiotowym:
- zakres podmiotowy - to objęcie b.j.sam. działalności finansowej komunalnych jednostek
organizacyjnych; związek między b.j.sam. a działalnością finansową tych jednostek polega na objęciu
budżetem całości wydatków i dochodów jednostki bądź też tylko na powiązaniu jej działalności finansowej z budżetem poprzez określone dotacje z b.j.sam. lub określonymi wpłatami nadwyżek do b.j.sam.
- zakres przedmiotowy - pojawia się w treści, rodzajach oraz formach dochodów i wydatków budżetowych; wielkość dochodów z poszczególnych źródeł informuje o stopniu obciążenia różnych dziedzin działalności i społeczności lokalnej; wielkość wydatków i ich przeznaczenie określają stopień finansowania działalności społeczno-gospodarczej z b.j.sam.
ZASADY BUDŻETOWE i WIELOLETNIA PROGNOZA FINANSOWA
ZASADA JAWNOŚCI - gospodarka finansowa j.s.t. jest jawna; na zarząd nałożony jest obowiązek informowania mieszkańców o założeniach projektu budżetu, kierunkach polityki społecznej i gospodarczej oraz źródłach gromadzenia zasobów pieniężnych i sposobie ich wykorzystania, ZASADA JEDNOŚCI - j.s.t. samodzielnie prowadzi gospodarkę finansową na podstawie budżetu, który jest podstawą realizacji zadań przez tę jednostkę w ciągu roku,
- zasada jedności matarialnej – postulat aby w ramach budżetu nie tworzyć środków na określone cele. Określa wymóg przeznaczenia całości dochodów na pokrycie całości wydatków budżetowych, tak aby dochody budżetowe miały przeznaczenie ogólne.
- zasada jedności formalnej – budżet uchwalany jest w jednym akcie prawnym. W samorządzie mamy podział na budżet *bieżący (gromadzi dochody bieżące); *majątkowy (gromadzi dochody majątkowe na wydatki majątkowe)
ZASADA RÓWNOWAGI BUDŻETOWEJ - na organach j.s.t. spoczywa obowiązek podjęcia wszystkich czynności, które doprowadziłyby do zachowania równowagi budżetowej. Wydatki nie mogą przekroczyć dochodów wraz z wpływami zwrotnymi,
ZASADA SZCZEGÓŁOWOŚCI - budżet musi być ustalony i wykonywany ze szczegółowym podziałem dochodów i wydatków budżetowych; uchwała budżetowa j.s.t. je określa.
ZASADA UPRZEDNIOŚCI - budżet powinien zostać uchwalony do końca roku budżetowego poprzedzającego rok budżetowy; zasada ta nie ma charakteru bezwzględnie obowiązującego, gdyż zgodnie z art. 122 ustawy o finansach publicznych, uchwałę budżetową organ stanowiący uchwala przed rozpoczęciem roku budżetowego, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach - nie później niż do 31 marca roku budżetowego.
ZASADA ROCZNOŚCI – budżet obowiązuje przez rok.
ZASADA PODZIAŁU KOMPETENCJI – Podział kompetencji na organy stanowiące (określaja ogólne kierunki wydatkowania, i kontrolują , uchwalają budżet) i wykonawcze (wykonanie budżetu, przygotowanie projektu budżetu).
ZASADA ZUPEŁNOŚCI (POWSZECHNOŚCI) - Zasada zupełności budżetu nakazuje, aby w budżecie ujęte były dochody i wydatki wszystkich samorządowych jednostek organizacyjnych.
ZAKAZ UCHWALANIA BUDŻETU Z DEFICYTEM chyba że budżet ma nadwyżkę z lat ubiegłych którą może pokryć deficyt.
WOLNE ŚRODKI – powstają w wyniku wykorzystywania kredytów i pożyczek.
WYKONANIE BUDŻETU, ZMIANY W BUD. BLOKADA WYDATKÓW Z BUDŻETU Budżet JST wykonuje jej zarząd.
- Zarząd jednostki samorządu terytorialnego sprawuje ogólny nadzór nad realizacjà, określonych
uchwałą budżetowà, dochodów i wydatków, przychodów i rozchodów budżetu JST.
- Zarząd JST określi szczegółowe zasady, sposób i tryb przyznawania i korzystania ze służbowych kart płatniczych przy dokonywaniu wydatków z budżetu JST oraz innych samorządowych jednostek organizacyjnych i osób prawnych, a także zasady
rozliczania płatności dokonywanych przy ich wykorzystaniu, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia prawidłowości i gospodarności dokonywania wydatków.
WYKONANIE POLEGA NA:
W terminie 7 dni od dnia przekazania projektu uchwały budżetowej organowi stanowiącemu JST zarząd jednostki samorządu terytorialnego przekazuje podległym jednostkom informacje niezbędne do opracowania projektów ich planów finansowych.
- Jednostki, opracowują projekty planów finansowych w terminie 30 dni od dnia otrzymania informacji
nie później jednak niż do dnia 22 grudnia.
W toku wykonywania budżetu jednostki ST obowiązują następujące zasady gospodarki finansowej:
1) ustalanie, pobieranie i odprowadzanie dochodów
budżetu jednostki ST następuje na zasadach i w terminach wynikających z obowiązujących przepisów;
2) pełna realizacja zadań następuje w terminach określonych w przepisach i harmonogramie.
3) dokonywanie wydatków następuje w granicach kwot określonych w planie finansowym,
z uwzględnieniem prawidłowo dokonanych przeniesień i zgodnie z planowanym przeznaczeniem, w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasady
uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów;
4) zlecanie zadań powinno następować na zasadzie wyboru najkorzystniejszej oferty, z uwzględnieniem przepisów o zamówieniach publicznych.
ZMIANY W BUDŻECIE JST W toku wykonywania budżetu zarząd
może dokonywać zmian w planie dochodów i wydatków budżetu jednostki ST polegających na zmianach planu:
1) dochodów i wydatków związanych ze zmianà kwot lub uzyskaniem dotacji przekazywanych z budżetu państwa, z budżetów innych jednostek
ST oraz innych jednostek sektora finansów publicznych;
2) dochodów jednostki ST, wynikających ze zmian kwot subwencji w wyniku podziału rezerw subwencji ogólnej;
3) wydatków jednostki ST w ramach działu w zakresie wydatków bieżących, z wyjątkiem zmian planu wydatków na uposażenia i wynagrodzenia ze stosunku pracy. 4) dochodów i wydatków jednostki ST
związanych ze zwrotem dotacji otrzymanych z budżetu państwa lub innych jednostek ST.
BLOKOWANIE WYDATKÓW BUDŻETOWYCH Zarząd może w przypadkach stwierdzenia:
1) niegospodarności w określonych jednostkach, 2) opóźnień w realizacji zadań,
3) nadmiaru posiadanych środków,
4) naruszenia zasad gospodarki finansowej.
WIELOLETNIA PROGNOZA FINANSOWA KONTROLA (POCZĄTEK)
Pojawia się w momencie gdy pojawiają się długoterminowe przedsięwzięcia (inwestycje, porozumienia z podmiotami prywatnymi
Art. 226. 1. Wieloletnia prognoza finansowa powinna
być realistyczna i określać dla każdego roku objętego prognozą co najmniej:
1) dochody bieżące oraz wydatki bieżące budżetu jst, w tym na obsługę długu, gwarancje i poręczenia;
2) dochody majątkowe, w tym dochody ze sprzedaży majątku, oraz wydatki majątkowe budżetu jednostki samorządu terytorialnego;
3) wynik budżetu jednostki samorządu terytorialnego;
4) przeznaczenie nadwyżki albo sposób sfinansowania
deficytu; 5) przychody i rozchody, z uwzględnieniem długu zaciągniętego oraz planowanego do zaciągnięcia;
6) kwot długu jst, oraz sposób sfinansowania spłaty długu; 7) objaśnienia przyjętych wartości.
Wieloletnia prognoza finansowa obejmuje okres roku budżetowego oraz co najmniej trzech
kolejnych lat (czyli 4 lata) Okres objęty wieloletnią prognozą finansową nie może być jednak krótszy niż okres, na jaki przyjęto limity wydatków.
Uchwała WPF może zawierać upoważnienie dla zarządu JST do zaciągania zobowiązań:
1) związanych z realizacjà zamieszczonych w niej
przedsięwzięć; 2) z tytułu umów, których realizacja w roku budżetowym i w latach następnych jest niezbędna do zapewnienia ciągłości działania jednostki i z których wynikające płatności wykraczają poza rok budżetowy.
Organ stanowiący jednostki ST może upoważnić zarząd do przekazania uprawnień kierownikom jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego do zaciągania zobowiązań
SPORZADZENIE PROJEKTU UCHWAŁY WPF:
Należy do Zarządu. Projekt uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej lub jej zmiany zarząd JST przedstawia wraz z projektem
uchwały budżetowej:
1) regionalnej izbie obrachunkowej — celem zaopiniowania;
2) organowi stanowiącemu JST.
Uchwałę, o której mowa w ust. 2, organ stanowiący
jednostki ST podejmuje nie później niż uchwałę budżetową.
- Organ stanowiący jednostki ST
nie może uchylić obowiązującej uchwały
w sprawie WPF, jednocześnie nie podejmując nowej uchwały w tej sprawie.
KONTROLA, NADZÓR, AUDYT I MONITORING
KONTROLA – ustalanie i porównywanie stanu faktycznego, ze stanem postulowanym.
NADZÓR – kontrola + podejmowanie działań władczych.
AUDYT – wspieranie realizacji celów danej jednostki (kontrola + czynności doradcze).
KONTROLA WEWNĘTRZNA – należy do skarbnika (głównego księgowego), organu wykonawczego (wójt, burmistrz, prezydent), organu stanowiącego, kierownika jednostki.
KONTROLA ZEWNETRZNA Wojewodowie, RIO, NIK
NADZÓR WEWNĘTRZNY należy do organu stanowiącego (rada i sejmik) NADZÓR ZEWNĘTRZNY - RIO. Wojewodowie.
AUDYT ZEW - RIO, WEWNĘTRZNY – audytor.
KONTROLA CD , ABSOLUTORIUM, KONTR. ZARZADCZA, KOMISJA REWIZYJNA Wykonywana przez organ stanowiący (do 31 sierpnia info. przedstawiana jest przez organ wykonawczy, o realizacji przedsięwzięć oraz przebiegu realizacji planów finansowych (budżet, wieloletni plan finans).
- Do 31 marca następnego roku sprawozdanie roczne oraz informacje o stanie budżetu, planów finas., mienia komunalnego.
- do 31 maja następnego roku roczne sprawozdanie finansowe JSt (w miastach pow. 150 tyś – badanie przez biegłego rewidenta)).
KOMISJA REWIZYJNA - jest organem jednostki stanowiącej samorządu. Jako organ wewnętrzny jest częścią organu stanowiącego, w skład którego wchodzą tylko radni; o składzie kom.rew. decyduje organ stanowiący, który również przydziela jej do wykonania określone zadania.
Zadania: stawianie wniosku o udzielenie lub odmówienie udzielenia absolutorium dla wójta
(burmistrza, prezydent miasta) lub zarządu. Komisja opiniując wykonanie budżetu, musi zapoznać się ze sprawozdaniem z wykonania budżetu złożonym przez wójta lub zarząd oraz sama ocenić stopień wykonania budżetu. (do 15 czerwca może złożyć wniosek w sprawie absolutorium – opiniowany przez RIO)
ABSOLUTORIUM KOMUNALNE – Stanowi ona ustawowo określony sposób kontroli organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego nad wykonaniem budżetu przez organ wykonawczy i jest wyrazem końcowej oceny działalności organu wykonawczego w tym zakresie. Nie może być efektem niezadowolenia rady (sejmiku) z całokształtu działalności organu wykonawczego, ale musi ściśle odnosić się do wykonania budżetu określonej jednostki samorządu terytorialnego
Uchwała rady gminy (miasta) w sprawie nieudzielenia absolutorium wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) jest równoznaczna z podjęciem inicjatywy przeprowadzenia referendum w sprawie odwołania wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Rada (sejmik wojewódzki) powinna podjąć decyzję w sprawie absolutorium w terminie do 30 kwietnia następującego po roku sprawozdawczym.
KONTROLA ZARZĄDCZA - W świetle nowej ustawy o finansach publicznych (art. 68), kontrolę zarządczą stanowi ogół działań podejmowanych dla zapewnienia realizacji celów i zadań w sposób zgodny z prawem, efektywny, oszczędny i terminowy. Natomiast celem tej kontroli jest zapewnienie:
– zgodności działalności z przepisami prawa oraz procedurami wewnętrznymi;
– skuteczności i efektywności działania;
– wiarygodności sprawozdań;
– ochrony zasobów;
– przestrzegania i promowania zasad etycznego postępowania;
– efektywności i skuteczności przepływu informacji;
– zarządzania ryzykiem.( ma na celu zwiększenie prawdopodobieństwa osiągnięcia celów jednostki
poprzez: określanie celów i monitorowanie realizacji zadań, identyfikację ryzyka, analizę ryzyka, reakcję na ryzyko i działania zaradcze);
Zapewnienie funkcjonowania adekwatnej, skutecznej i efektywnej kontroli zarządczej w j.s.t. należy odpowiednio do obowiązków wójta, burmistrza, prezydenta miasta, starosty albo marszałka
województwa.
KONTROLA SKARBNIKA, AUDYT, RIO
KONTROLA SKARBNIKA - Czynności prawnych polegających na zaciąganiu kredytów i pożyczek oraz udzielaniu pożyczek, poręczeń i gwarancji, a także emisji papierów wartościowych dokonuje dwóch członków zarządu wskazanych w uchwale przez zarząd. Dla ważności tych czynności konieczna jest kontrasygnata skarbnika jednostki ST.
AUDYT WEWNĘTRZNY - jest działalnością niezależną i obiektywną, której celem jest wspieranie ministra kierującego działem lub kierownika jednostki w realizacji celów i zadań przez systematycznà ocenę kontroli zarządczej oraz czynności doradcze.
Audyt wewnętrzny prowadzi się w jednostkach ST, jeżeli ujęta w uchwale budżetowej jednostki ST kwota
dochodów i przychodów lub kwota wydatków i rozchodów przekroczyła wysokość 40 000 tys. zł.
Lub poprzez decyzje kierowników JST o podjęciu audytu.
Audytorem wewnętrznym może być
osoba, która: 1) ma obywatelstwo państwa członkowskiego UE lub innego państwa, którego obywatelom wolno pracować w Polsce.
2) ma pełna zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych;
3) nie była karana za umyślne przestępstwo;
4) posiada wyższe wykształcenie;
5) posiada odpowiednie kwalifikacje.
REGONALNA IZBA OBRACHUNKOWA
państwowy, zewnętrzny i niezależny organ kontroli i nadzoru JST oraz innych podmiotów
określonych w ustawie, w zakresie gospodarki finansowej (budżetu) i zamówień publicznych. Izby prowadzą również działalność informacyjną i szkoleniową w zakresie spraw budżetowych. Z punktu widzenia gospodarki finansowej regionalne izby obrachunkowe są państwowymi jednostkami budżetowymi.
Organem izby jest kolegium izby, w którego skład wchodzą: prezes izby, jego zastępca oraz pozostali członkowie kolegium.
Zakres podmiotowy nadzoru i kontroli
Regionalne izby obrachunkowe sprawują nadzór nad JST w zakresie spraw finansowych oraz dokonują kontroli gospodarki finansowej i zamówień publicznych następujących podmiotów:
*jednostek ST; *związków międzygminnych; *stowarzyszeń gmin oraz stowarzyszeń gmin i powiatów; *związków powiatów
stowarzyszeń powiatów; *samorządowych jednostek organizacyjnych, w tym samorządowych osób prawnych
innych podmiotów, które wykorzystują dotacje z budżetu Zakres przedmiotowy nadzoru i kontroli
W zakresie nadzoru: regionalne izby obrachunkowe mogą nadzorować uchwały i zarządzenia
podejmowane przez organy jednostek samorządu terytorialnego, jeśli dotyczą: *procedury uchwalania budżetu i jego zmian
*zaciągania zobowiązań przez jednostki ST i udzielania pożyczek; *przyznawania dotacji z budżetu jednostek ST;
*podatków i opłat lokalnych; *absolutorium Nadzór nad RIO
Nadzór nad działalnością Regionalnej Izby Obrachunkowej sprawuje minister właściwy do spraw administracji publicznej na podstawie kryterium legalności (zadania zlecone – rzetelność i gospodarność) Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej ma prawo rozwiązania kolegium regionalnej izby obrachunkowej w razie powtarzającego się naruszania przez izbę prawa.
RIO CD, PARTNERSTWO PUBLICZ -PRYWAT ŚRODKI NADZORCZE RIO
- orzeczenie o unieważnieniu uchwały, zarządzenia (przysługuje odwołanie do WSA po 30 dniach);
- wstrzymanie wykonania uchwały lub zarządzenia;
- negatywna opinia dot. budżetu nie wstrzymuje jego uchwalenia.
Kontrola RIO może mieć charakter doraźny lub kompleksowy (ocena całokształtu 1 x na 4 lata).
NIK – (fakultatywna kontrola) legalność, gospodarność, rzetelność, zadania zlecone (celowość), wykonywanie zamówień publicznych, wykorzystanie dotacji, zarządzanie majątkiem JST.
PARTNERSTWO PUBLICZNO - PRYWATNE
Przedmiotem partnerstwa PP jest wspólna realizacja przedsięwzięcia, oparta na podziale zadań i ryzyk pomiędzy podmiotem publicznym i parterem prywatnym.
CZYNNIKI CHARAKTERYZUJĄCE PPP *potrzeba publiczna; *podmiot publ. * partner prywatny; *usługa.
PRZYCZYNY POWSTANIA PPP
- potrzeba radykalnego zwiększenia inwestycji w sferze usług publicznych (zwiększenie wolumenu usług, jakości i standardów ich świadczenia);
- brak środków publicznych, które na ten cel mogą być wydatkowane;
- niska efektywność inwestycji realizowanych przez władze publiczne, wysokie koszty eksploatacji.
KRYTERIA KLASYFIKACJI PRZEDSIĘWZIĘĆ PPP
- Potrzeba publiczna – np. transport, opieka zdrowotna, ochrona środowiska, budowa lub modernizacja budynków publicznych, sport i rekreacja, sektor penicent.
- Sposób inwestowania inwestycji – z wykorzystaniem funduszy budżetowych, dofinansowanie z funduszy unijnych, zaciąganie nowego długu publicznego, kredyty i fundusze z międzynarodowych instytucji finansowych, długu komercyjnego, kapitału własnego (partnera prywat)
- formy współpracy określone pomiędzy – strona publ. a partnerem prywatnym (projektowanie – budowanie, projektowanie – budowanie – obsługa, projekt – budow – finansowanie – obsługa).
KORZYŚCI WYNIKAJACE ZE STOSOWANIA PPP - strona publiczna uzyskuje dostęp do prywatnego kapitału;
- PPP jest tańsza niż tradycyjna forma realizacji inwesty;
- projekty PPP są realizowane szybciej i sprawniej niż w metodzie tradycyjnej.
- jakość usług dostarczonych przez partnera pryw wyższa - możliwość podziały ryzyka między partnerów publ i pry PPP W POLSCE
- jako odpowiedz na potrzeby inwestycyjne samorządów;
- nadrobienie luki infrastrukturalnej w transporcie;
- dostosowanie infrastruktury w różnych sektorach do wymogów UE.
PPP vs KONCESJA
PPP – większe projekty o bardziej złożonej strukturze finansowania;
KONCESJA – zlecana, gdy przedmiot koncesji zapewnia w miarę pewny zwrot z inwestycji.
PODOBIENSTWA – współpraca podmiotu prywatnego i publicznego; podział ryzyka.
ROŻNICE – PPP – każde świadczenie;
KONCESJA – roboty budowlane i usługi.
POLITYKA REGIONALNA I STRUKTURALNA POLITYKA SPÓJNOŚCI
Polityka spójności polega na zniwelowaniu różnic ekonomicznych i społecznych między poszczególnymi regionami UE. Przez tę politykę organy wspólnotowe i państwowe dążą do przebudowy struktury społecznej i rozwoju gospodarczego danego obszaru Unii.
CELE POLITYKI SPÓJNOŚCI przewidziane na lata 2007-2013, są następujące:
- konwergencja – polega na wsparciu finansowym państw i regionów najmniej rozwiniętych, których poziom PKB na jednego mieszkańca wynosi poniżej 75% średniej unijnej (obliczany na 3 lata
wstecz). Polska została zakwalifikowana do tego celu. W naszym kraju występuje 5 regionów zaliczanych do najbiedniejszych w Unii, jest to tzw. ściana wschodnia, czyli województwa: lubelskie, podkarpackie, świętokrzyskie, warmińsko-mazurskie i podlaskie. Cel ten jest ukierunkowany na poprawę wzrostu zatrudnienia, czy też przyjęcie koncepcji społeczeństwa opartego na wiedzy.
Państwa zakwalifikowane do tego celu, mogą korzystać z funduszy: EFS, EFRR i FS.
- konkurencyjność regionalna i zatrudnienie - cel ten jest skierowany do państw, które przekroczyły poziom 75% PKB średniej unijnej, ale nadal nie są na tyle rozwinięte, by radzić sobie we własnym zakresie. Cel ten ukierunkowany jest na poprawę konkurencyjności regionów i państw członkowskich, jak i na promocję innowacyjnych rozwiązań. Finansowany jest on głównie z EFRR i EFS.
- europejska współpraca terytorialna – cel ten jest współfinansowany tylko przez EFRR.
Wyróżniamy tu 3 rodzaje współpracy: transgraniczną, która dotyczy regionów oddzielonych granicą, transnarodową (między państwami, które ze sobą nie sąsiadują) i międzyregionalną (dotyczy
regionów, które także nie muszą ze sobą sąsiadować).
ZASADY POLITYKI SÓJNOŚCI
Polityka spójności opiera się na następujących zasadach:
* jeden program operacyjny, jeden fundusz – czyli jeden program operacyjny (PO) może odpowiadać działalności tylko jednego funduszu. Wyjątkiem jest PO Infrastruktura i Środowisko, który jest finansowany z EFRR i FS,
* finansowanie krzyżowe – jest to nakładanie się środków finansowych w ramach funduszy strukturalnych,
tzw. earmarking – czyli nawiązanie do założeń Strategii Lizbońskiej, takich jak promowanie dużego wzrostu gospodarczego przez wprowadzanie nowoczesnych rozwiązań i koncepcję gospodarki opartej na wiedzy,
* partnerstwo – chodzi tu o współpracę na poziomie wspólnotowym (organy Wspólnot a państwa członkowskie) i krajowym (organy państwowe a sektor prywatny),
* programowanie – polityka spójności wyznacza 3 cele, które są ustalone na okres 7-letni, Rozdział środków w oparciu o programy i strategie rozwojowe.
* subsydiarność (pomocniczość) – Wspólnota daje jedynie ogólne wytyczne dla polityki spójności,
* zasada n+2 – oznacza, że jeśli w roku „n” dostaniemy środki finansowe, to mamy 2 lata na ich wykorzystanie (wprowadzono pewne ustępstwo – n+3).
* zrównoważonego rozwoju – zrównoważ. Rozwój połączony z ochrona środowiska;
* zasada dodatkowości – środki z UE nie mają zastapić środków krajowych, tylko je uzupełniać (nie ma zastosowania do FS).
ROŻNICE MIEDZU FS i FUNDUSZAMI STRUKTURALNYMI, POLITYKA STRUKT i REGIO., POLITYKA BUDZETOWA, NSS,
Podstawowymi instrumentami polityki spójności są fundusze strukturalne i Fundusz Spójności.
Różnica między tymi funduszami zdaje się zacierać, gdyż regulowane są one tym samym
Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 roku. Funduszami strukturalnymi określamy Europejski Fundusz Społeczny (EFS) i Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR). Natomiast Fundusz Spójności ma niejako dopełniać zadania realizowane przez fundusze strukturalne. Cechą charakterystyczną FS jest to, że zajmuje się on projektami dotyczącymi
infrastruktury komunikacyjnej i ochrony środowiska o wartości powyżej 10 mln euro. Zasadniczą różnicą między tymi funduszami jest to, że Fundusz Spójności wdrażany jest na poziomie państw członkowskich, a nie regionów czy sektorów.
POLITYKA REGIONALNA – ukierunkowana na pomoc poszczególnym regionom. Stworzono system NUTS (jednostki podziału terytorialnego) dla ustalenia parametrów wspomagania
poszczególnych regionów.
POLITYKA STRUKTURALNA - wspólne działania państw UE, których celem jest znoszenie różnic w poziomie życia, zatrudnienia, w infrastrukturze i w poziomie rozwoju ekonomicznego poszczególnych państw i regionów (innymi słowy: osiągnięcie spójności gospodarczej i społecznej państw członkowskich).
CO KSZTAŁTUJE POLITYKĘ BUDŻETOWA UE
* strategia lizbońska (najważniejszy dokument programowy); * stały rozwój gosp. światowej;
* kwestie polityczne; * rozwój nowoczesnych technologii, postęp procesu globalizacji świata.
FUNDUSZE UE POCHODZA Z
* wpłaty członkowskie (ok. 70%);
* Podatek VAT (ok. 15%);
* Cła, opłaty rolne i cukrowe (ok. 15%).
KRAJOWE DOKUMENTY STRATEGICZNE
NARODOWA STRATEGIA SPÓJNOŚCI (NSS) (nazwa urzędowa: Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia) to dokument strategiczny określający priorytety i obszary wykorzystania oraz system wdrażania funduszy unijnych: Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR),
Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) oraz Funduszu Spójności w ramach budżetu Wspólnoty na lata 2007–13.
Celem strategicznym NSS jest tworzenie warunków dla wzrostu konkurencyjności gospodarki polskiej opartej na wiedzy i przedsiębiorczości, zapewniającej wzrost zatrudnienia oraz wzrost poziomu spójności społecznej, gospodarczej i przestrzennej.
KRAJOWA STRATEGIA ROZW. REGIONALN
- dokument przyjmowany przez RM: strategia ponadregionalna, strategia województwa (dokument obligatoryjny), strategie rozwoju powiatu i gminy.
PROCEDURA PRZYJMOWANIA P.O.
*minister właściwy ds. rozwoju regionalnego;
*uchwała RM;
*zatwierdza – Komisja Europejska.
*Publikacja w Dz.U. (strona WWW).
REIONALNIE:
*zarząd województwa we współpracy z MRR
*uchwała zarządu województwa
*zatwierdzenie prze KE;
*publikacja (Wojewódzki Dziennik Urzędowy).
KONTRAKTY WOJEWÓDZKIE, WYBÓR PROJEKTÓW, SYS. INTYSTUCJO., ODWOŁANIE, NOWA USTAWA O FINANS. PUBL.
Porozumienie pomiędzy RM a zarządem województwa – określa zasady wsparcia dla poszczególnych województw
Programy Operacyjne:
*Program Infrastruktura i Środowisko – EFRR i FS
*Program Innowacyjna Gospodarka – EFRR
*Program Kapitał Ludzki – EFS
*16 programów regionalnych – EFRR
*Program Rozwój Polski Wschodniej – EFRR
*Program Pomoc Techniczna – EFRR
*Programy Europejskiej Współpracy Terytorialnej EFRR TRYB WYBORU PROJEKTÓW:
System instytucjonalny wyznaczony został przez UE.
Do państwa członkowskiego należało określić organy, które będą to realizować.
SYSTEM INTYSTUCJONALNY ZAWIERA:
Instytucje zarządzające (krajowe programy to MRR lub inny minister, regionalne to zarząd województwa).
ZADANIA
* określenie i opis priorytetów w ramach P.O. i kryteriów wyboru projektów;
- wybór projektów do dofinansowania;
- zawiera umowy o dofinansowanie projektu;
- bieżąca kontrola i monitoring realizacji P.O.
- określenie jakie wydatki maja status kwalifikowanych;
- operacje bieżące (np. wystąpienia o zwrot kosztów);
* instytucje pośredniczące (zadania powierzone przez instytucję zarządzająca) Np. zawieranie umów z beneficjentami. – odpowiada dalej instytucja zarządzająca.
ODWOŁANIE BENEFICJENTA:
Wnioskodawca może w terminie 14 dni złożyć pisemny protest (krajowe – rozpatrywane przez instytucję zarządzającą lub pośredniczącą; regionalne – przez wojewodę) lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy (krajowe – do instytucji zarządzającej; regionalne – do MRR). Protest i wniosek muszą być rozpatrzone w terminie 1 miesiąca. Może być złożenie odwołania do WSA. Procedury te nie wstrzymują wydatkowania środków (rozpatrywania wniosków).
NOWA USTAWA O FINANSACH PUBLICZNYCH (wejście w życie 1 stycznia 2010)
„Zmiana ta ma służyć racjonalizacji i przejrzystości finansów publicznych”.
GŁÓWNA ZAŁOŻENIA USTAWY:
* Gruntowne zmiany w organizacji sektora finansów publ oraz wprowadzenie nowych rozwiązań systemowych;
* ograniczenie form organizacyjno- prawnych jednostek sektora finansów publicznych;
* wzmocnienie oraz poprawa przejrzystości finansów pub NOWE ROZWIAZANIA:
* wprowadzenie WPF
* wprowadzenie rozwiązań w zakresie budżetu zadaniowego (możliwość udzielania ulg w spłacie określonych w ustawie niepodatkowych należności budżetowych)
* uzupełnienie przepisów regulujących zasady gospodarowania środkami publicznymi
* usprawnienie oraz wzmacnianie systemu audytu wewnętrznego
DALSZE ZMIANY W NOWEJ USTAWIE
* Likwidacja gospodarstw pomocniczych i zakładów budżet.
* likwidacja rachunków funduszy motywacyjnych oraz instytucji rachunków dochodów własnych;
* Likwidacja samorządowych funduszy celowych (nie posiada osobowości prawnej i stanowi
wyodrębniony rachunek bankowy, którym dysponuje minister wskazany w ustawie tworzącej fundusz albo inny organ wskazany w tej ustawie) (m.in. wojewódzkich i powiatowych funduszy gosp)
* Przekształcenie państwowych funduszy celowych z osobowością prawną w stanowiące wyodrębnione rachunki bankowe;
* Powołanie nowych form organizacyjno-prawnych wykonujących wybrane zadania państwa (agencje wykonawcze oraz instytucje gospodarki budżetowej);
WPROWADZENIE ELEMENTÓW BUDZETU ZADANIOWEGO Cele:
- Zwiększenie sprawności, przejrzystość i efektywności wydatkowania środków publicznych - Wzmocnienie kondycji polskiego sektora finansów publicznych
Zakres obowiązywania budżetów zadaniowych -budżet państwa
-inne jednostki sektora finansów publicznych:
(agencje wykonawcze, dysponenci państwowych funduszy celowych, państwowe osoby prawne);
GOSPODAROWANIE ŚRODKAMI POCHODZĄCYMI Z BUDŻETU UE
* Deficyt związany ze środkami europejskimi nie będzie wliczany do deficytu budżetu państwa, a jego finansowanie będzie stanowić dodatkową potrzebę pożyczkową budżetu państwa
Już obecnie:
* saldo przepływu środków pomiędzy Polską a UE w zakresie środków unijnych nie jest wliczane do bilansu sektora finansów publicznych. Natomiast przychodami pochodzącymi z nadwyżki budżetu środków europejskich może być pokryty deficyt budżetu państwa oraz inne pożyczkowe potrzeby budżetu państwa (ESA’95 )
* wyodrębnienie w ramach budżetu państwa, „budżetu środków europejskich” (od 2010)
* zmiana sposobu dokonywania płatności dla beneficjentów projektów i programów
- Obsługę bankową budżetu środków europejskich prowadzić będzie Bank Gospodarstwa Krajowego.
Będzie on przekazywał środki finansowe na rzecz beneficjantów z rachunków otwartych w tym banku przez Ministra Finansów, z wyjątkiem wydatków dokonywanych w ramach projektów pomocy technicznej.
ZWIĘKSZENIE KONTROLI WYDATKÓW PUBL.
* Wprowadzenie kontroli zarządczej oraz nowych regulacji dotyczących audytu wewnętrznego -łatwiejszy dostęp do zawodu audytora wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych -wprowadza instytucję komitetu audytu jako niezależnego zespołu konsultacyjno-doradczego
* Zapewnienie skutecznej kontroli zarządczej oraz zwiększenie efektywności działania audytu wewnętrznego
- ujednolicenie definicji audytu wewnętrznego odpowiadającej normom międzynarodowym oraz podporządkowanie audytorów wewnętrznych kierownikom jednostek.
TO BY BYŁO NA TYLE.
