454 Z ŻYCIA NAUKOWEGO - KRONIKA
ZAGADNIENIA PARAZYTOLOGICZNE NA JEDENASTYM ZJEŻDZIE
TOWARZYSTW A PROTOZOOLOGÓW
Jedenasty doroczny Zjazd Towarzystwa Protozoologów odbył się na Uniwersytecie Pensylwańskim w dniach 31 sierpnia do 3 września 1959 r.
Towarzystwo Protozoologów (Society of Prctozoologists) powstało
w 1947 r. na terenie USA, jest towarzystwem międzynarodowym i gru- puje protozoologów różnych specjalności ze wszystkich krajów świata.
Przeważają w rtim jednak Amerykanie, którzy stanowią większość wśród
(iOO członków Towarzystwa. Towarzystwo wydaje Journal of Protożoology
(wydano już 6 tomów) i organizuje doroczne zjazdy swych członków,
które odbywają się kolejno na różnych uniwersytetach amerykańskich
i które dotJrchczas są jedynymi międzynarodowymi zebraniami protozoo- logów. Wśród tematów omawianych na zjazdach znaczny udział ma za- zwyczaj tematyka protoparazytologiczna. Na ostatnim, XI Zjeździe para- zytologii udzielono szczególnie wiele uwagi - poświęcono jej zebranie
,,Okrągłego stołu" i 43 spośród 126 nadesłanych na Zjazd doniesień szcze-
gółowych.
Zebranie „Okrągłego stołu" na temat „Postępy w parazytologii proto- zoologicznej" odbyło się 31 sierpnia. Zostało na nim wygłoszone siedem referatów: John L. Mohr - ,,Pasożyty bezkręgowców", Ross F. Nigrelli-
,,Pasożyty niższych kręgowców", Datus M. Hammond - ,,Pasożyty zwie-
rząt domowych", William Trager - ,,Trypanosomy", Reginald D. Man- well - ,,Malaria i inne pasożyty wyższych kręgowców", R. E. Hungate -
,,Symbioza" i Paul E. Thompson - ,,Chemoterapia".
Następnego dnia ustępujący prezes Towarzystwa Gordon H. Ball
swą prelekcję „Kilka uwag nad Sporozoa" też poświęcił pasożytom.
Wśród nadesłanych _doniesie11 szczegółowych największa liczba prac (17) została poświęcona pasożytniczym Mastigophora. Prace te dotyczą
przede wszystkim rodzin Trichomonadidae i Trypanosomatidae.
Hibler, Hammond, Caskey, Johnson i Fitzgerald (10) * donoszą o wy-
stępowaniu u świń pasożytów z rodzaju Tritrichomonas. Znaleziono trzy gatunki: podobny do Tritrichomonas f oetus w jelicie ślepym, jelicie cien- kim i żołądku, a typu Tritrichomonas batrachornm i typu T. prowazeki zazwyczaj tylko w jelicie ślepym. Diamond (11) opisał nowy gatunek Monocercomonas u węża wodnego Natrix sipedon. Beams, Tahmisian,
Ąnderson i Devine (57) opisali budowę Lophomonas blattarum, ze szcze- gólnym uwzględnieniem aksostylu i aparatu parabazalnego. Lehman (104)
badał rozwój Trypanosoma granul.osae w pijawce z rodzaju Actinobdella, Hoare (100) doniósł o utrzymywaniu w dalszym ciągu, w stanie nie- zmienionym, akinoplastycznego szczepu Trypanosoma evansi. Szczep ten
był wyodrębnior,y z wielbłąda w kwietniu 1935 r. i jest utrzymywany w laboratorium. Przeprowadzono dotąd 1387 pasaży przez mysz, a mimo to szczep nie uległ zmianie.
Kilka prac dotyczy wymagań pokarmowych w kulturze wiciowców 1'ritrichomonas augusta -- Samuels (76), a szczególnie wykorzystania
węglowodanów -- Twohy (75) i Concannon (91). Natomiast Wallace i Tru-
* Cyfry w nawiasach, po nazwiskach autorów, oznaczają numer doniesienic1 w Journal of Prntozoology, vol. 6, suppl., August, 1959.
PARAZYTOLOGIA NA ZJEŻDZIE PARAZYTOLOGÓW 455 man (7) oraz Ritter (83) donoszą o hodowli wiciowców - pasożytów owa- dów w różnych środowiskach.
Szereg prac dotyczy biochemii i przemiany materii u pasożytniczych
Mastigophora. Nathan, Baker, Frank (82) opisali wytwarzanie witaminy B12 przez Crithidia fasciculata, a Warren i Allen (77) oraz Smith i Spriggs (127) badali wolne aminokwasy u różnych przedstawicieli z rodzaju Tri- chomonas. Chun-Hoon i Samuels (90) pracowali nad antygenami działa
jącymi na Tritrichomonas augusta.
Doniesienie o działaniu diety proteinowej na Trichomonas pasożytujące
u szczurów opublikował Peterson (78). Autor osiągnął pod wpływem ścisłej diety redukcję inwazji Trichomonas muris u wszystkich zwierząt,
a T. hominis tylko u jednego zwierzęcia. Wyjaśnił, że dieta tego typu po- woduje jedynie czasową redukcję wzrostu T. hominis.
Rothstein (12) opublikował ciekawą notatkę o metodach przyżyciowego
barwienia pasożytniczych wiciowców dla badań w ciemnym polu.
Dwie prace poświęcono pasożytniczym Rhizopoda. McCowen i Gallo- way (85) badali patogeniczny szczep Acanthamoeba sp. wydzielony z kul- tury tkankowej nerki małpy, natomiast Nakamura (111) badał działanie
6-azathyminy na Entamoeba histolytica.
Grupie Sporozoa poświęcił kilka uwag ustępujący prezes Towarzy-stwa G. H. Ball. Doniesień dotyczących Gregorinida brak zupełnie. Sześć prac
poświęcono Cnccidia. Dwie z nich to prace faunistyczne: Levine i Ivens (1)
opisują pasożyty z rodzajów Eimeria i Tyzzeria u Peromyscus, a Farr (4) Coccidia u Nyroca affinis. Fitzgerald (2) opisał przebieg kokcydiozy u cie-
ląt w Hereford. Cielęta, które latem były zarażone kokcydiami bardzo umiarkowanie, jesienią, po zabraniu ich z pastwisk i odizolowaniu od ma- tek, wykazały wielki wzrost zarażenia kokcydiami, a przede wszystkim Ei- meria ziirnii. Autor uważa, że wzrost inwazji kokcydiami i w związku
z tym wzrost nasilenia zmian chorobowych mogły być spowodowane spad- kiem odporności zwierząt, wywołanym przez gwałtowną zmianę pożywie
nia, otoczenia i pogody. Heist i Moore (6) prowadzili serologiczne i immu- nologiczne badania nad kokcydiozą królików wywołaną przez Eimeria stiedae, a Kantor, Kennett i Waletzky (5) donoszą o szczepie Eimeria acervulina odpornym na sulfaquinoxalinę. Ciekawe doniesienie dotyczące
metod wykrywania dróg inwazji pasożytów przedstawili Davis i Smith (3), którzy dla zbadania dróg przenikania oocyst kokcydii do organizmu uży
wali pyłów fluoryzujących i światła nadfioletowego.
Haemosporidia poświęcono 5 prac, w tym 4 gatunkom z rodzaju Plas- modium. Rudzińska i Trager (85a) donoszą o wykryciu nowych, nie- znanych struktur u Plasmodium berghei. Badania były prowadzone przy pomocy mikroskopu elektronowego. Trzy prace Ball i Chao (79), Span- dorf i Manwell (81) oraz Weiss i Manwell (80) są poświęcone różnym za- gadnieniom dotyczącym hodowli Plasmodium w kulturach. Fallis i Bennet (3) donoszą o sporogonii u Leucocytozoon i Haemoproteus.
Tylko jedna praca została poświęcona Microsporidia. Jakowska i Ni- grelli (9) donoszą o nosematiozach stwierdzonych u Lophius americanus.
Również jedna praca dotyczy Opalinata. Mohr (49) krytykuje prace Metcafla nad Opalinata, kwestionując metodę ich wykonywania i pewne wnioski.
456 Z ŻYCIA NAUKOWEGO - KRONIKA
Pasożytniczym Ciliata poświęcono 10 prac. Windsor (135) donosi o pa-
sożytowaniu orzęsków Colpoda steini i Tetrahymena limacis u pewnych
ślimaków w Illinois. Kazubski (102) podaje listę orzęsków pasożytujących
u ślimaków lądowych w Polsce. McLaughlin (107) opisał eksperymentalne
zarażenie larw i poczwarek Galleria mellonella (Lepidoptera) orzęskami
z gatunku Tetrahymena pyriformis, który jest zazwyczaj gatunkiem
wolnożyjącym. Zarażenie udało się, ale stwierdzono duży procent śmier
telności wśród zarażonych owadów. Herman, Nigrelli i McLaughlin (99)
donoszą o przeprowadzonych badaniach in vitro nad Ichthyophthirius multifiliis. Natomiast Gutierrez (84) omawia hodowlę Epidinium ecauda- tum. Corliss (94) referuje obecny stan badań nad rodzajem Tetrahymena, który zawiera obecnie 13 gatunków, a w tej liczbie szereg fakultatywnych
pasożytów.
Dwie prace dotyczą procesów zachodzących w jądrach. Wenrich (52) donosi o pewnych procesach w rozwoju jądra Balantidium, a Dysart (67) o odrzucaniu chromatyny przy podziałach makronukleusa u 11 gatunków Tetrahymena. Kraszeninnikow (51) donosi o badaniach nad infraciliaturą
u Balantidium sp i B. wenrichi, a Corliss i Dysart (95) rozważają proble- my, które powinny być opracowane w przyszłych badaniach nad starze- niem się u Tetrahymena rostrata.
Podsumowując można stwierdzić, że wiele prac morfologicznych zo-
stało wykonane przy użyciu elektronowego mikroskopu i innymi nowo- czesnymi metodami. Szereg prac poświęcono cytochemii i biochemii paso-
żytniczych Protozoa. Wiele uwagi udzielono sprawie hodowli pasożytni
czych Protozoa in vitro. Są to zjawiska dodatnie, świadczące o tym, że
protoparazytologia staje się nauką na wskroś nowoczesną. Jednak sto- sunkowo niewiele prac poświęcono faunie pasożytniczych Protozoa, choć
wydaje się, że możliwości w tej dziedzinie są nadal bardzo duże.
Stanisław L. Kazubski
