RZECZPOSPOLITA POLSKA
Urząd Patentowy Rzeczypospolitej
Polskiej
(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11)
PL/EP 1784316
(13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:
03.08.2005 05772077.3
(51) Int. Cl.
B60P3/04 B60R22/10 A01K1/06 A01K27/00
(2006.01) (2006.01) (2006.01) (2006.01)
(97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono:
22.07.2009 Europejski Biuletyn Patentowy 2009/30 EP 1784316 B1
(54) Tytuł wynalazku:
Urządzenie do zabezpieczania konia w transporcie
(30) Pierwszeństwo:
SE20040001991 05.08.2004
(43) Zgłoszenie ogłoszono:
16.05.2007 Europejski Biuletyn Patentowy 2007/20
(45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono:
29.01.2010 Wiadomości Urzędu Patentowego 01/2010
(73) Uprawniony z patentu:
Lindfors Kristina, Gammelstad, SE Lindfors Nils-Olov, Gammelstad, SE
P L /E P 1784316 T3
(72) Twórca (y) wynalazku:
Lindfors Kristina, Gammelstad, SE Lindfors Nils-Olov, Gammelstad, SE
(74) Pełnomocnik:
Kulikowska & Kulikowski sp.j.
rzecz. pat. Piotrowicz Alicja 00-975 Warszawa 12 skr. poczt. 130
Uwaga:
W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejsk iego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).
Opis
Dziedzina techniki
[0001] Wynalazek dotyczy urządzenia do zabezpieczania konia w środku transportowym dla konia.
Stan techniki
[0002] Konie wierzchowe, jak i kłusaki wymagają transportowania, a potrzeba transportu konia może być częsta na przykład gdy klub jeździecki nie posiada stajni.
Najczęściej wykorzystywany jest środek transportu dla konia w postaci przyczepy ciągniętej przez samochód osobowy albo SUV (samochód użytku sportowego). Koń jest zazwyczaj transportowany w pozycji z łbem skierowanym do przodu i jest on ściśle unieruchomiony i podparty z boku co zapobiega jego upadkowi w razie ruchu na boki. Jednakże, jeśli koniowi uda się położyć, odniesie on obrażenia ponieważ nie może on podnieść się na tak ograniczonej przestrzeni. Przy hamowaniu koń zostanie zarzucony do przodu. W przypadku delikatnego hamowania można tego uniknąć (zapobiec), ale jeśli hamowanie jest nagłe koń jest rzucony do przodu. Często na poziomie piersi znajduje się belka, która powstrzymuje konia przed zarzuceniem do przodu, ale w przypadku nagłego hamowania koń narażony jest na ból albo nawet na obrażenia. Takie zdarzenia mogą spowodować, że koń, następnym razem przy transporcie odmówi wejścia do środka transportowego, nawet jeśli nie był narażony na poważne obrażenia. Może się również zdarzyć, że koń zarzucony do przodu dostaje się pod belkę, a następnie wpada w panikę i w efekcie łamie sobie kark próbując się podnieść. Stwierdzono również, że konie stają dęba i zawieszają się na belce.
2
[0003] US 6612265 B1 opisuje uprząż wokół całego ciała konia oraz cztery paski przymocowane do dachu.
[0004] DE 100 36 582 A1 opisuje pasek przymocowany do dachu i uprzęży oraz alternatywnie pasek pod koniem wzdłuż środka transportowego.
Istota wynalazku
[0005] Przedmiotem wynalazku jest zmniejszenie ryzyka, że koń w trakcie transportu będzie narażony na ból albo obrażenia, a także zmniejszenie ryzyka obrażeń osoby obsługującej podczas załadunku i wyładunku podenerwowanego konia.
[0006] Cele te realizowane są poprzez wynalazek jak określono w zastrzeżeniach.
Objaśnienie figur rysunku
[0007] Fig. 1 przedstawia środek transportowy dla konia widziany wzdłuż linii 1-1 z Fig. 2
Fig. 2 przedstawia przekrój podłużny wzdłuż linii 2-2 z Fig. 1.
Fig. 3 przedstawia powiększony pas zabezpieczający, który jest także pokazany na Fig. 1 i 2.
Szczegółowy opis zilustrowanego urządzenia i jego zastosowanie
[0008] Fig. 1 i 2 przedstawiają środek transportowy dla konia 11 w postaci przyczepy na kołach dla dwóch koni 12, 13. Jego ściany boczne oznaczone są numerami 14, 15, a wewnętrzna ściana numerem 16. Tylna ściana środka transportowego ma obniżaną dolną część tak, aby tworzyć rampę 17. Środek transportowy posiada na poziomie piersi konia belkę poprzeczną albo poprzeczkę 18, przy której kończy się ściana wewnętrzna 16, a przed belką znajduje się zwężającą się ku przodowi przestrzeń 20 z drzwiami 21. W przedniej części przestrzeni 20 znajduje się przestrzeń bagażowa 22.
[0009] Figury przedstawiają uprzęże 25, 26 na koniach 12, 13.
Ich części grzbietowe połączone są do pasów zabezpieczających 28, 29, 30, 31 umieszczonych w ścianach 14, 15, 16. Gdy ściany środka transportowego są wystarczająco wytrzymałe, krótkie pasy 28, 29 mogą być, jak pokazano, mocowane do uchwytów ściennych 32, 33 do zabezpieczania konia 12. Często, środki transportowe mają tak lekką konstrukcję, a ściany nie są w stanie wytrzymać powstających w trakcie transportu sił, a wtedy dla zabezpieczenia konia można wykorzystać dłuższe pasy, które przechodzą przez mocowania 34, 35 i są trwale przytwierdzone, jak pokazano, w elementach kotwiących 36, 37 wewnątrz tylnej części środka transportowego. W takim przypadku mocowania ścienne 34, 35 projektuje się tak, że ulegną złamaniu albo poluzowaniu zanim ściany ulegną zbytniej deformacji pod wpływem składowej siły uciągu pod kątem prostym do ścian. Wówczas, pasy 30, 31 rozciągane są bezpośrednio pomiędzy uprzężą 26 a jej elementami kotwiącymi 36, 37 bez wywierania nacisku na ściany. Fig. 3 przedstawia powiększony pas 30 z mocowaniem 34, zakotwienie 36 oraz elementy łączące 38 w postaci haka 44 do łączenia pasa z uprzężą 26.
[0010] Mocowania 32-35 są montowane w ścianach na wysokości klatek piersiowych koni oraz na środku albo w dolnych częściach klatek piersiowych. Powstrzymują one konie przed ruchem w pionie, zarówno powstrzymując konie przed stawaniem dęba jak i przed położeniem się. Jednocześnie, uchwyty ścienne są umieszczone tak daleko do przodu, że są one dostępne dla osoby stojącej w przestrzeni 20 z przodu belki 18, co oznacza, że znajdują się one z boku klatki piersiowej konia. Mocowania powinny mieć zaokrąglone kształty tak, aby zapobiegać obrażeniom konia.
4
[0011] Uprząż 25, 26 składa się z mocnego i dość sztywnego tkanego materiału z wewnętrznym podszyciem, które jest wzmocnione przez taśmy 40, 41, przechodzące przez piersi, i posiadające połączone końce, które po obu stronach posiadają elementy łączące 44 w postaci trójkątnej obręczy, do której może być przyłączone urządzenie łączące pas 38 (Fig. 3).
Urządzenia łączące 44, 38 powinny być takie, aby mogły zostać odłączone, nawet jeśli pasy są naciągnięte. Każda uprząż posiada również nad kłębem taśmę 45, która jest zaciskana poprzez sprzączkę 46, oraz taśmę 47 pod klatką piersiową, która jest zaciskana poprzez sprzączkę 48. Uprzęże nie muszą wyglądać jak uwidoczniono, ale zamiast tego mogą na przykład być wykonane tylko z taśm, które są ze sobą połączone bez materiału pomiędzy nimi, chociaż sztywny materiał sprawia, że prościej jest zamontować uprząż. Ważne jest, że uprzęże 25, 26 utrzymują mocowania pasów 28-31 nieruchomo na koniach.
Alternatywnie mogą być używane pasy zabezpieczające, które są bezpośrednio połączone ze sobą tak, że uprząż nie musi przejmować sił uciągu. Uprząż musi z przodu posiadać płytkę wzmacniającą do rozkładania siły z pasów, przy czym pasy są podłączone do uprzęży tylko dla utrzymania ich pionowej pozycji.
[0012] Załadunek konia do środka transportowego jest przeprowadzany następująco:
[0013] Koń z założoną uprzężą jest wprowadzany na rampę, a osoba prowadząca konia przechodzi pod belką 18 do przestrzeni 20 i wiąże konia odpowiednio przy belce. Osoba sięga poprzez poprzeczkę i chwyta jeden z pasów 28-31 i łączy je do uprzęży 25, 26. Następnie osoba łączy do uprzęży również pas, który znajduje się po drugiej stronie konia.
Zastrzeżenia patentowe
1. Środek transportowy dla konia oraz urządzenie do zabezpieczania konia, zawierające uprząż (25, 26) umieszczaną wokół piersi konia i zabezpieczoną wokół kłębu i klatki piersiowej, pasy zabezpieczające (28-31) przymocowane do ścian przyczepy (14-16) na każdej ze stron konia oraz urządzenia łączące (44, 45) do łączenia uprzęży z pasami zabezpieczającymi, znamienne tym, że pasy zabezpieczające (28−31) przyłączane są w mocowaniach (32-35) na ścianach przyczepy (14-16) na wysokości klatki piersiowej konia, tak daleko do przodu, że są one dostępne dla osoby stojącej naprzeciwko belki poprzecznej (18) z przodu konia, oraz tym, że pasy zabezpieczające (28, 29) przechodzą do tyłu mocowań (32-35) i są zakotwiczone poprzez elementy kotwiące (36, 37) w tylnej części środka transportowego.
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że mocowania (32-35) są zaprojektowane tak, aby ustąpić przy określonym obciążeniu powodując, że ściany uwolnią się od obciążenia, a pasy (28, 29) rozciągną się od ich elementów kotwiących (36, 37).
1/3
3/3
