• Nie Znaleziono Wyników

XVII-wieczne płyty nagrobkowe w Węgrowie

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "XVII-wieczne płyty nagrobkowe w Węgrowie"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

A. Czapska

XVII-wieczne płyty nagrobkowe w

Węgrowie

Ochrona Zabytków 10/3 (38), 208-209

(2)

S . N

= » -ь> Ryc. 248. Plan cmentarza ewangelickiego w Wę­ growie z oznaczeniem rozmieszczenia omawia* nych nagrobków. R y s u n k i opracowała autorka.

XVII-W IECZNE PŁYTY NAGROBKOWE W W ĘG ROW IE

Miasteczko Węgrów, liczące dziś zaledwie kilka tysięcy mieszkańców, miało swoje okresy świetności, kiedy rozwijało się i rozbudowywało. Do najwię­ kszego dobrobytu doszło w XVII wieku, pod pro­ tektoratem kalwińskiej rodziny Radziwiłłów i ich poprzedników, arian Kiszków. Z tego też okresu pozostało wiele zabytków, coraz mniej licznych po każdej wojnie.

Miasto posiadało trzy cmentarze: katolicki, ewan­ gelicki i żydowski — ten ostatni prawie doszczętnie zniszczony podczas ostatniej wojny.

Stary cmentarz ewangelicki położony jest za mia­ stem na niewielkim wzgórzu, wokół drewnianego,* modrzewiowego kościółka, pełniącego dziś funkcję kaplicy cmentarnej (ryc. 250).

W śród licznych pomników nagrobkowych z róż­ nych epok, zwraca uwagę 5 płyt piaskowcowych (ryc. 248), które przez podmurowanie, wykonane kilka lat tem u, zostały uratowane przed wdeptaniem w piasek i zarośnięciem trawą. Ukryte w zaroślach starego cmentarza, nagrobki te są mało znane, aczkolwiek stanowią cenny przyczynek do historii

4

o

40

20 ЛО

4

«

§S

CM.

Ryc. 249. R ysunek pomiarowy płyty nagrob­ kowej n r 3.

miasteczka. O osobach, których pamięci poświęcone są płyty, nic nie wiemy, prócz obcego brzmienia ich nazwisk. Są tu pochowane prawdopodobnie ro­ dziny szkockich tkaczy, którzy pracowali w wę­ growskiej m anufakturze sukienniczej.

W spólną cechą nagrobków, o których mowa, jest prostokątna płyta kamienna, wypełniona polskim napisem , ozdobiona skrom nym elem entem dekora­ cyjnym.

Dwie mniejsze płyty (oznaczone na ryc. 248 n r 4 i 5), o wymiarach 5 9 ,5 x 7 7 ,0 x 5 ,0 cm i 59,5 X 7 8 ,0 x 5 ,0 cm, są poświęcone rodzinie HVEYS.

Jedna z nich (nr 5), to nagrobek 4 dzieci Jakuba Hveys i jego żony Elżbiety z Campbelow, posiada daty — AB 1696 — AD 1700, oraz następującej treści inskrypcję:

/DOM / TU LEŻY / .../ V N ... Y ... CHWA­ LEBNEGO /ZM ARTW YCHW STANIA/ /CZWORO DZIATEK / /C H RZEŚCIA tfSK ICH RODZICÓW/

(3)

Ryc. 250. Kościół cm entarny w Węgrowie. /SŁA W ETN Y CH / /JAKUBA HVEYS/ /Y EL­ ŻBIETY CAM PBELOW/ /M AŁŻONKÓW / /JE Ś L I­ BYM CZEGO OCZEKIW AŁ/ /GRÓB BĘDZIE DOMEM MOIM/ /OB XVII. V. 13/ /AB 1696/ /A D 1700/

Druga płyta (nr 4), A rchebalda, Heleny, Jakuba i A leksandra HVEYS z napisem :

/SEPULCHRUM / /ARCHEBAL HVEYS/ /ZA­ MIERZYŁEŚ MU KRES/ /OB 14. V. 15/ /H ELEN A HVEYS/ /K R Ó T K I JEST W IEK MÓJ/ /P ... ...89. V. 48/ /JAK UB HVEYS/ /ZA PR A W D Ę Z S T Ą P IĘ / /ZA SYNEM MOYM DO GROBU/ /G E N 37. V. 351 /A LEK SAN DER HVEYS ....D DE DO N IEG O / /ALE SIĘ ONO N IE W RÓCI DO M N IE/ / S A M 19. V. 23/

Trzecia płyta, najbliżej kościoła się znajdująca (nr 2) o wym. : 6 3 ,0 x 1 3 7 ,5 x 1 1 ,0 cm, posiada napis kursywą płytko rytem i literam i, który już zupełnie jest nieczytelny, pozostał jedynie niezatarty orna­ m ent czterech rozet na narożnikach (ryc. 251).

Najciekawsze są dwie płyty, które prócz napisów, zresztą zatartych i mało czytelnych, posiadają i or­ namentację.

Płyta (nr 3) o wym. 1 7 5 ,0 x 8 8 ,0 x 1 4 cm ma najbogatszą, starannie wykonaną dekorację. U dołu czaszka i dwa skrzyżowane piszczele, a po obu jej bokach „panneau" ze stylizowanymi kwiatami. P o­ środku tarcza herbowa z koroną u góry, podzielona na cztery pola; z obu jej stron po trzy prostokąty wypełnione każdy dwoma literami. Data 1692 (ryc. 249). '

O zbliżonych wymiarach, bo 174,0 X 80,0 X 14,0 cm jest płyta ozn. n r 1., leżąca najbliżej wejścia

cmen-Ryc. 251. Fiagm ent płyty n r 2 — rozetka

z narożnika.

tarnego. Powtarza się tu ten sam motyw orna­ m entu w dolnej części, co w płycie poprzedniej — czaszki nad piszczelami oraz dekoracja roślinna. Robota jej jest jednak mniej precyzyjna, chociaż identyczny wykrój liter. Mocno zatarte napisy czę­ ściowo tylko pozwalają na odczytanie poszczególnych liter i słów. Płyta ta od poprzedniej różni się jedynie szczegółami. Poza kartuszem herbowym, kom po­ zycja całości, szczegóły i m odelunek są w obu identyczne. Na podstawie tych podobieństw możnaby przypuszczać, że obie płyty pochodzą z jednego warsztatu, a może nawet są dziełem jednej ręki.

Trudno dziś ustalić, czy płyty te leżą na swych dawnych miejscach, czy też były przeniesione z po­ przednio tu stojącego kościoła. Są one w każdym razie dowodem, potwierdzającym dane historyczne 0 zróżnicowanym składzie narodowościowym mia­ steczka, prowadzącego handel z różnymi krajami 1 posiadającego własny przemysł, a będącego przez pewien czas ważnym ośrodkiem życia kulturalnego i religijnego w Polsce doby renesansu i baroku,

A . Czapska

P R Z E G L Ą D PIŚM IE N N IC TW A POLSKIEG O Z Z A K R E S U H IST O R II S Z T U K I Z A O K R E S O D 1951 — 1954 R .

M O N O G R A F IE T O P O G R A F I C Z N E Zygmunt BROCKI, Zatoka g d a ń s k a (W ar­ szawa 1953), str. 64, il. nlb., „Sport i Turystyka".— Kilka fotografii zabytków regionu.

Franciszek MAMUSZKA, Pobrzeże G d a ń ­ s k i e . W ydanie II, Warszawa 1953, str. 128, ił. nlb., „Sport i Turystyka". — Przewodnik zawiera wiadomości o zabytkach regionu.

T. PRZYPKOW SK I, Zabytki reformacji w po­ wiatach j ę d r z e j o w s k i m i w ł o s z c z o w - s к i m. „SPA U " LII, 1951, str. 290—294. — Wzmianki o zabytkach (głównie architektury) w dwóch powiatach woj, kieleckiego.

Adam DUBOWSKI, Franciszek JAŚKO W IA K, Ziemia L u b u s k a . Przewodnik turystyczny. Warszawa 1953, str. 136, il. nlb., „Sport i T ury­ styka". — Informacje o zabytkach sztuki regionu.

M a l b o r k i Ż u ł a w y . Opracował zespół autorów. Warszawa 1952, str. 40, ił. nlb., „K raj".— Informacje o zamku krzyżackim w M alborku oraz o zabytkach Żuław.

Feliks KANCLERZ, Ziemia N y s k a . Warszawa 1954, str. 36, il. nlb., „Sport i Turystyka". — Nieco wiadomości o zabytkach.

Stanisław PAGACZEW SKI, Zabytkowe budowle P o d h a l a . Warszawa 1953, str. 64, il. nlb., „Sport i Turystyka". — Popularnie ujęte wzmianki o zabytkach Podhala oraz szereg fotografii tychże.

Ziemia S a n d o m i e r s k a . Praca zbiorowa pod ogólną redakcją W andy Filipowicz. Warszawa 1954, str. 152, il. nlb., „Sport i Turystyka". — Wydawnictwo albumowe, zawierające fotografie szeregu zabytków sztuki.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Aby włączyć urządzenie lub wyłączyć, naciśnij i przytrzymaj sensor On/Off (5), aż do usłyszenia sygnału dźwiękowego. Gdy urządzenie włączy się, wyświetlą się

M27/S04 Mocowanie płyt Ruukki typu SP2B z rdzeniem PIR do rygla stalowego w narożniku zewnętrznym.. Pionowy

A nie lubię, bo osądzanie sztuki jest sprawą bardzo prywatną, tak samo jak tworzenie sztuki, kiedy więc przychodzi mi swoje prywatne sądy uzgadniać z prywatnymi sądami

Wartości odległości wybranych punktów pomiarowych od osi płyty oraz wartości ciśnienia należy ustalić z prowadzącym na podstawie danych z tabeli 2.. OPRACOWANIE WYNIKÓW

Odmianą płyty grzewczej jest griddle – grill – aparat zbudowany z dwóch płyt ogrzewanych elektrycznie, pomiędzy którymi umieszcza się produkt.. Takie urządzenie nazywa się

dc Castro i kardynałowi Hozjuszowi, uwydatniona została podczas kolokwium w Poissy przez kardynała De Lorraine, oraz przez profesora Sorbony Klaudiusza d’ Espence”

z niedocenienia wpływu korzystnego wzrostu sztywności podłoża wraz z głębokością, czyli wpływu naprężeń pierwotnych, a także ortotropowych cech podłoża

Walka toczy się między przedmio- tami i formami, które są wynikiem translacji tych pierwszych w po- stać – mówiąc językiem Hegla – „uzmysłowioną”, przy