Analiza matematyczna, 2016/2017 ćwiczenia 5. – rozwiązania
18 listopada 2016
1. Sprawdź korzystając z:
definicji granicy funkcji Heinego
definicji granicy funkcji Cauchy’ego że limx→3x2= 9.
Z definicji Heinego: rzeczywiście, jeśli xn→ 3, to z twierdzenia o arytmetyce granic, xn⋅ xn→ 9. ◻ Z definicji Cauchy’ego: niech ε> 0. Wtedy niech δ =√
9+ ε − 3. Jeśli 3 < x <√
9+ ε, to x2− 9 < ε. Jeśli 3−√
9+ ε + 3 < x < 3, to x2 > 36 + 9 + ε − 12√
9+ ε, a zatem 9 − x2 < −36 − ε + 12√
9+ ε < ε, bowiem 36(9 + ε) < ε2+ 6ε + 324, czyli 12√
9+ ε < 2ε + 36. ◻ 2. Oblicz, o ile istnieją, granice funkcji:
xlim→∞(√
x2+ 1 − x)
√
x2+ 1 − x = (
√x2+1−x)(√ x2+1+x)
√x2+1+x = √ 1
x2+1+x. Na podstawie arytmetyki granic, mianownik zbiega przy x→ ∞ do ∞, więc całość do zera.
limx→1
x3− 1 x− 1
Ponieważ liczymy granicę dla x → 1, to wygodnie będzie wyciągnąć z licznika x − 1, czyli: xx−13−1 =
(x2+x+1)(x−1)
x−1 = x2+ x + 1Ð→x→13.
x→−2lim
x4+ 5x3+ 11x2+ 16x + 12 x3+ 16x2+ 52x + 48
Widać, że −2 jest pierwiastkiem i licznika i mianownika, a zatem wyciągamy przed nawias (x + 2):
x4+5x3+11x2+16x+12
x3+16x2+52x+48 =(x+2)(x(x+2)(x3+3x2+14x+24)2+5x+6)= x3x+3x2+14x+242+5x+6 Ponieważ nadal−2 jest pierwiastkiem, to wyciągamy przed nawias(x + 2) ponownie: xx3+3x2+14x+242+5x+6= x3x+3x2+14x+242+5x+6 = (x+2)(x(x+2)(x+12)2+x+3)= x2x+x+3+12 x→−2
ÐÐ→−110.
x→−1lim 1+√3
x 1+√5
x Skorzystam z podstawienia y(x) = 15√
x. Zauważmy, że jeśli x → −1, to y → −1, co więcej y = −1 wte- dy i tylko wtedy, gdy x = −1. a zatem: limx→−11+√3
x 1+√5
x = limy→−11+y5
1+y3 = limy→−1(y+1)(y4−y3+y2−y+1) (y+1)(y2−y+1) = limy→−1y4−yy32+y−y+12−y+1= 53.
limx→5
√3
x− 4 − 1 x− 5
Skorzystam z podstawienia y(x) = x − 5. Zatem jeśli x → 5, to y → 0, co więcej oczywiście y = 0, tylko gdy x= 5. Zatem:
x→5lim
√3
x− 4 − 1 x− 5 = lim
y→0
√3
y+ 1 − 1
y = lim
y→0
(√3
y+ 1 − 1)((√3
y+ 1)2+√3
y+ 1 + 1) y((√3
y+ 1)2+√3
y+ 1 + 1) = 1
= lim
y→0
y y((√3
y+ 1)2+√3
y+ 1 + 1)= lim
y→0
1 (√3
y+ 1)2+√3
y+ 1 + 1= 1 3.
x→0lim(1 + x)2015x1
Korzystam z tego, że limx→±∞(1 +x1)x= e. Policzę osobno limx→0+(1 + x)2015x1 oraz limx→0−(1 + x)2015x1 . Korzystam z podstawienia y(x) = x1. Zauważam, że jeśli x→ 0+, to y → ∞. Co więcej tylko w tym wy- padku y→ ∞. Zatem limx→0+(1 + x)2015x1 = limy→∞ 2015
√
(1 +1y)y= 2015√
e. Podobnie limx→0−(1 + x)2015x1 = limy→−∞ 2015
√
(1 +1y)y= 2015√
e. Ponieważ granica lewa i prawa są równe, to również limx→0(1 + x)2015x1 =
2015√ e.
x→−∞lim
x2− 10x + 20 x− 10
x2−10x+20
x−10 =x−10+1−1020x x
ÐÐÐ→x→−∞−∞−10−0 1+0 = −∞.
3. Zbadaj ciągłość następujących funkcji:
y(x) = ∣x − 2∣
Ta funkcja jest ciągła wszędzie. Jedyną wątpliwość mógłby budzić punkt x = 2, ale limx→2+∣x − 2∣ = limx→2+x− 2 = 0 oraz limx→2−∣x − 2∣ = limx→2+−x + 2 = 0, zatem limx→2∣x − 2∣ = 0 = f(2).
f(x) =⎧⎪⎪
⎨⎪⎪⎩
x sin1x, x≠ 0 0, x= 0
Nie budzi wątpliwości, że ta funkcja jest ciągła poza punktem x= 0. Ale jest ciągła także w punkcie x = 0, bowiem jeśli xn → 0, to ciąg xnsinx1
n jest iloczynem ciągu zbieżnego do zera i ciągu ograniczonego, a zatem całość jest zbieżna do zera. Zatem z def. Heinego, limx→0f(x) = 0 = f(0). Zatem ta funkcja jest ciągła.
g(x) = x − ⌊x⌋
Ta funkcja generuje część ułamkową liczby. Zatem jeśli x∈ [n, n + 1) dla n ∈ Z, to g(x) = x − n jest ciągła wewnątrz tego przedziału. Jedyne miejsca, w których może być nieciągła, to x całkowite. I rzeczywiście, jeśli z∈ Z, to limx→z+g(x) = x − z = 0, ale limx→z−g(x) = x − (z − 1) = 1, czyli ta funkcja nie ma granicy w punktach całkowitych i zatem nie jest ciągła w tych punktach.
h(x) =⎧⎪⎪
⎨⎪⎪⎩ x, x∈ Q
−x, x ∉ Q
Ta funkcja jest ciągła w punkcie x= 0. Bowiem jeśli xn→ 0, to −∣xn∣ ≤ h(xn) ≤ ∣xn∣, więc z twierdzenia o trzech ciągach h(xn) → 0, a zatem limx→0h(x) = 0 = h(0).
Nie jest natomiast ciągła dla x≠ 0.
2