Instrukcja dla P.T. Autorów
pragnących publikować artykuły w
czasopismach ATK
Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 10/3-4, 405-408
10 (1967) n r 3 — 4
IN S T R U K C JA D LA P .T . A U T O R Ó W
PR AG NĄ C Y C H PU BLIK O W A Ć A R TY K UŁY W C Z A SO PISM A C H A K A D EM II T E O L O G II K A TO LIC K IE J
I. W sk azan ia o g ó ln e
1. C zasopism a A T K są o rg an am i naukow ym i odpo w ied n ich W ydziałów A T K . W pierw szym rzędzie p u b lik u ją w n ich swe p ra c e profesorow ie i in n i praco w n icy n au k i z a tru d n ie n i n a A T K a w m iarę m iejsca przy jm u je się do p u b lik acji arty k u ły in n y ch a u to ró w , zw iązanych w jakiś sposób z A T K , n p. przez w ygłoszenie o dczytu n a posiedzeniu nau k o w y m A T K .
2. R e d a k c ja nie je st o b o w iązan a zw racać arty k u łó w i in n y ch m ateriałó w niezam ów ionych.
3. O przyjęciu do d ru k u nadesłanego m a te ria łu decyduje R e d ak cja i R a d a W y d ziału . A u to r po o trz y m a n iu decyzji R ed ak cji o zakw alifikow aniu a rty k u łu do d ru k u je st o bow iązany w w yznaczonym m u term in ie u zu p ełn ić arty k u ł p o d w zględem rzeczow ym i tech n iczn y m w g w skazań R edakcji. N ie zastoso w anie się do pow yższych w skazań ozn acza rezygnację z d ru k u arty k u łu .
4. A rty k u ły o p raco w an e w języ k u polskim (poza sp raw o zd an iam i, recen zja m i i k o m u n ik atam i) m uszą m ieć d o d an e streszczenie w języ k u obcym , o raz od dzielnie n ap isa n e polskie tłu m aczen ie tego streszczenia.
5. W szelkie przezn aczo n e do d ru k u załączniki do zgłoszonych p ra c , ja k fotografie, wykresy, tab lice itp . m uszą być odpow iednio p rzygotow ane i oznako w an e celem u ła tw ie n ia sk ład an ia w d ru k a rn i i zam ieszczenia w e w łaściw ym m iejscu w tekście p racy . N a odw rocie każdej fotografii, tab licy itp . n ależy podać ty tu ł a rty k u łu , nazw isko a u to ra , kolejny n u m e r załącznika, w skazówkę co do m iejsca załą czn ik a w artykule.
II. P rz ek a z a n ie te k stu R ed ak cji
6
. W szelkie m a te ria ły zgłaszane do d ru k u , ta k tekst zasadniczy ja k i załą cz niki, m uszą być złożone w R ed ak cji w trzech egzem plarzach. E gzem p larz pierw szy w in ien być o ry g in ałem m aszynopisu, a nie o d b itk ą przez kalkę. P a p ie r 1-go eg zem p larza m a być b iały (nie w o d cien iach kolorow ych, n p . żół taw y m czy różow ym , bo to m ęczy oczy zecera), piśm ienny a nie przebitkow y. S tronice n ie p o w in n y być sklejane.1
D o o p ra c o w a n ia niniejszej instrukcji zostały w ykorzystane „W skazów ki d la a u to ró w “ um ieszczone w C o llectan ea theol. 32 (1961) 227— 234.4 0 6 I N S T R U K C J A [ 2 ]
7. N a stro n ie pierw szej, po odstępie od góry n a około 10 cm d la um ieszczenia w R ed ak cji znaków d la d ru k a rn i, p o d aje się im ię i nazw isko a u to ra , n astęp n ie ty tu ł a rty k u łu sform ułow any ja sn o i krótko. Po ty tu le n astęp u je w ykaz treści p o d ając y najw ażniejsze elem enty p o d ziału a rty k u łu , z k ró tk im i ty tu lik am i, p o d a n y m i bez a linea, a w ięc :
T reść : W stęp. I ... I I ... I I I ...Z akończenie.
8
. P rzy a rty k u ła c h pow ażniejszych um ieszcza się n a pierw szej stro n ie im ię i nazw isko a u to ra (bez ty tu łó w n aukow ych, ale z in icjałem przynależności do z ak o n u ), n a to m ia st p rzy sp raw o zd an iach , recenzjach, d ro b n y c h m a te ria ła c h um ieszcza się im ię i nazw isko a u to ra n a k ońcu tekstu.9. D o tek stu p rzek azan eg o R ed ak cji pow inien być dołączony adres a u to ra , n a k tó ry m a ją być p rzesłane p ró b n e o d b itk i celem d o k o n an ia k o rek ty autorskiej
10. W tek stach p rzek azan y ch R ed ak cji do d ru k u m oże R e d a k c ja w p ro w a d zić konieczne u z u p e łn ie n ia lu b z m ian y adiustacyjne.
III. S p o só b r e d a g o w a n ia te k stu i m a sz y n o p isu
11. M a te ria ły przeznaczone do d ru k u m a ją by ć złożone w R e d a k c ji w fo r m ie m aszynopisu. T ek st w inien być n a p isa n y je d n o stro n n ie z z a ch o w an iem p odw ójnego o d stęp u m iędzy w ierszam i i m arg in esu z lewej stro n y , szerokości p rzy n ajm n iej n a 4 cm , w ilości nie p rz ek raczającej 30 w ierszy n a karcie. Pism o m aszynow e m usi być w yraźne, pisane n a m aszynie o n o rm a ln y c h czcionkach.
12. A rty k u ł stanow i całość zam k n iętą, dlateg o w szystkie k a rtk i m aszynopisu a rty k u łu trz e b a o b jąć je d n ą ciąg łą p ag in ac ją, w y rażo n ą cyfram i arabskim i, tak że ew en tu aln e d o d a tk i źródłow e i streszczenie w obcym języ k u . N ie w łącza się n a to m ia s t do całości a rty k u łu polskiego tłu m a c z e n ia streszczenia d o k o n a nego w obcym języ k u
13. M aszynopis nie m oże po siad ać w ięcej niż 5 p o p raw ek alb o u z u p ełn ień n a stronicy. Ż a d n e u z u p e łn ie n ia ani uw agi n ie m ogą być um ieszczane n a o d w rocie stronic z m aszynopisem .
14. W m aszynopisie nie pow in n o być żad n y c h podkreśleń ro b io n y ch n a m a szynie lu b a tra m e n te m . O zn aczen ie z m ian y k roju czcionek lu b sposobu ich złożenia n ależy ro b ić zw ykłym c z a rn y m ołów kiem p odkreślając odnośne w y razy lu b litery.
P rzy jm u je się n astęp u jące zn aczen ie podkreśleń : a) lin ia falista — czcionki pochyłe czyli kursyw a,
b) lin ia p ro sta p rz e ry w a n a — rozstrzelanie liter czyli spacja, c) lin ia p ro sta ciągła — czcionki półgrube,
d) lin ia p ro sta ciągła z u w a g ą n a m arginesie „w ersalik i“ — d u że litery czyli w ersaliki.
15. T ek sty przezn aczo n e do d ru k u pow in n y by ć zred ag o w an e i o p raco w an e zgodnie z w y m ag an ia m i staw ian y m i p ra c o m naukow ym .
16. N ależy u n ik a ć w trą c a n ia w y rażeń i zw rotów obcojęzycznych do tekstu polskiego, p o z a koniecznością u ży cia te rm in u technicznego lu b określenia nie m ającego odpo w ied n ik a w ję z y k u polskim .
17. T rz e b a przestrzegać a k tu a ln ie obow iązujących zasad pisow ni polskiej. W tekstach obcojęzycznych n ależ y u zu p ełn ić a tra m e n te m znaki pisarskie i lite ry, k tó re n ie m ogły być p raw idłow o o d b ite n a m aszynie.
18. W tekście arty k u łó w nie należy u w y d a tn ia ć tytułów w zm iankow anych p ra c a n i nazw isk ich au to ró w przez rozstrzelenie (spacjow anie) lu b przez sto sow anie kursywy.
19. Przejrzystość i p raw id ło w a b u d o w a p ra c y zgłoszonej do d ru k u po w in n y z n ajd o w ać w yraz w p o d ziale treści z zazn aczen iem odpo w ied n ich tytułów , a tak że w ro zu m n y m stosow aniu w cięć (a linea).
IV. P r z y p isy , o d sy ła c z e , cy ta ty
20. T reść odsyłaczy p o w in n a być og ran iczo n a do istotnie p o trzeb n y ch szcze gółów i dostow ow ana do każdorazow ego przezn aczen ia odsyłaczy (cy tat dosłow ny, w skazanie źró d ła, p otw ierdzenie opinii itd .).
21. O dsyłacze um ieszcza się w d ru k u u d o łu poszczególnych stron, n ato m iast w m aszynopisie najlepiej um ieścić je n a k ońcu arty k u łu , n u m e ru ją c je kolejno od je d e n , celem u ła tw ie n ia składu i w ykluczenia pom yłek.
22. W m aszynopisie a rty k u łu n u m e r odsyłacza należy oznaczać cyfrą a ra b ską, obok w y razu , nieco u góry, bez naw iasu. N a to m ia st p rzy sam ych odsy łacz ach (przypisach) n ależ y oznaczać ich kolejne n u m e ry cyfram i arab sk im i w pisanym i bez n aw iasu we w cięciu odpow iedniego w iersza (a lin ea).
23. P rzy cy to w an iu P ism a św. w odsyłaczach (a także p rzy w zm ian k ach w tekście) n ależy stosow ać u stalo n y sposób sk racan ia nazw poszczególnych K siąg i cyfry arabskie.
24·. C orpus lu ris C anonici, dzieła d ekretystów i dekretalistów , Fontes C .J .C ., d ek rety soboru T rydenckiego, dzieła O jców K ościoła, dzieła św. T o m asza cytuje się w sposób tradycyjny.
25. W odsyłaczach w skazujących w ykorzystany d ru k sam oistny stosuje się n a stęp u jące d an e, oddzielone p rzecin k am i : nazw isko a u to ra i pierw sza litera im ienia, ty tu ł, tom , m iejsce w y d a n ia ra z e m z rokiem w y d a n ia w y rażo n y m cyfrą arab sk ą, n u m e r stro n y (por. n. 28).
26. W odsyłaczach w skazujących m iejsca cy to w an e z czasopism : po nazw isku a u to ra i ty tu le a rty k u łu (jak p rzy d ru k a c h sam oistnych) n astęp u je przecinek, a p o tem ty tu ł czasopism a, ro cznik lu b to m czasopism a, rok k alen d a rzo w y w n a- w iąsie, zeszyt (nr) o ile p a g in a c ja jest o d rę b n a w zeszytach, n u m e r strony. U ży w a się cyfr tylko arab sk ich (por. n. 28).
27. W odsyłaczach w skazujących m iejsca cytow ane z dzieł z b io ro w y ch : p o d a je się a u to ra i ty tu ł a rty k u łu , n astęp u je k ro p k a i lite ra ,,W “ z dw ukropkiem , n astęp n ie ty tu ł dzieła zbiorow ego, m iejsce i rok w y d an ia, n u m e r stro n y (por. n . 28).
28. P rz y k ła d y :
K a łw a P ., S kutki ad o p cji cyw ilnej w kościelnym p raw ie m ałżeńskim , L u b lin 1935 s. 88.
4 0 8 IN S T R U K C J A [ 4 ]
O b erty ń sk i Z ., D zieje kanonizacji św. J a c k a , P raw o k anon. 4 (1961) 83. R y b czy k J ., W ła d z a u z d ra w ia n ia m ałżeństw w zaw iązk u w nadzw yczajnych
w y p ad k ach , P olonia sacra 9 (1957) n r 2— 3 s. 307— 309.
Przybylski B., K a p ła ń stw o w iernych. W : P o d tch n ien iem D u c h a św iętego, W spółczesna m yśl teologiczna, P o z n a ń 1964 s. 414.
29. W odsyłaczach zaw ierający ch c y ta ty dosłow ne p o d aje się n ajp ierw tekst cytow any w cudzysłow ie, a p o n im d a n e określające m iejsce cytow ania.
30. D o ro z p ra w lu b arty k u łó w n ie d o łącz a się w ykazów bibliograficznych lite r a tu ry w ykorzystanej a n i też zestaw ień lite ra tu ry inform ującej o danej dziedzinie. O ile takie d a n e byłyby konieczne, w łącza się je do treści arty k u łu lu b um ieszcza w odsyłaczu.
V. K orek ta a u to rsk a
31. A u to ro m przesyła się do korekty teksty p o złożeniu przez d ru k a rn ię w tzw . sz p a lta c h w raz z z a ad iu sto w an y m tekstem w m aszynopisie, w edług którego należy p rz e p ro w a d z a ć sp raw d zen ie złożonego tekstu.
32. N ależy stosow ać ogólnie p rzy jęty sposób z a z n a c z a n ia błędów i ich k ory g ow ania. Podczas k orekty n ie m o g ą być w p ro w a d z a n e do tekstu ża d n e u z u p e łn ie n ia lu b p o p raw k i (u zu p ełn ien ia i p rzeró b k i tekstu) o ile nie są konieczne d la u su n ięcia błędu.
Błędy n ie istniejące w m aszynopisie, czyli n o rm a ln ą korektę, w ykonuje się zw ykłym długopisem (kolor cza rn y lu b niebieskaw y). N a to m ia st konieczne p o p raw k i autorskie w zględnie u z u p e łn ie n ia m aszynopisu należy w ykonyw ać pism em kolo ru czerw onego — w te n sposób oznaczy się, że te p o p raw k i n ie są z w in y D ru k a m i.
33. K o rek tę n ależy w ykonać w ciąg u ty g o d n ia. N ien ad esłan ie korekty w term in ie u w aża R e d a k c ja z a rezygnację z p ra w a a u to r a do korekty. N ależy odesłać ta k p o p raw io n y eg zem p larz o d b itk i ja k i m aszynopis, k tó ry służy ja k o po d staw a p odczas dalszych etap ó w p rzy g o to w an ia tekstu do d ru k u .
