• Nie Znaleziono Wyników

Wpływ obciążeń trzykołowego wózka suwnicy na pionowe przemieszczenia jej dźwigarów

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Wpływ obciążeń trzykołowego wózka suwnicy na pionowe przemieszczenia jej dźwigarów"

Copied!
12
0
0

Pełen tekst

(1)

ZESZ YT Y N A U K O W E POLI T EC HN IK I ŚIĄSKIEJ

Seria: M E C H A NI K A z. 56 N r kol. 437

_ _ _ _ _ _ _ _ 1 9 7 5

W ł a d y s ł a w BINKOWSKI, J e r z y RYS Z

Instytut Mec h an ik i i Pods ta w Kons tr uk cj i M as zy n

W P Ł Y W O B C I Ą Ż E Ń T R Z Y K O Ł O W E G O W ÓZ KA SUWNI C Y NA PIO N OW E P RZ EM I E S Z C Z E N I A JEJ D Ź W I GA RÓ W

S t r e s z c z e n i e . I d e a trzy k oł ow eg o w ó z k a suwn i cy stwa rz a pe rspek- tywy o s i ą g n i ę c i a o m ó w i o n y c h w art y ku le korzyści, z wi ąz a n y c h z e k s ­ p l o a t a c j ą mechan iz mu j a z d y wózk a. W odróż ni e ni u jedn ak od k on we n ­ c j o n a l n y c h w ó z k ó w 4-kołowych, d ź w i g ar y mostu suw ni cy d o z n a j ą n i e ­ j e d n a k o w y c h o b c i ą ż e ń o d wózka.

W p r a c y p rz ep r o w a d z o n o analizę r o z k ła du p i o n o w y c h p r z e m i e s z c z e ń dźwi­

g a r ó w mostu suwni cy u ja w ni aj ąc c h a r a k t e r as ymetrii ich przemieszczeń p r z y o p t y m a l n y m r oz k ła dz ie n a c i s k ó w na ko ła jezdne wózka.

Y/stęp

N ad mi er n e z uż ywanie się kół j e z d ny ch i szyn w w y n ik u wa dliwej pracy m e c h a n i z m ó w jazdy, jest w pra k ty ce ekspl oa t ac yj ne j dźw ig n ic z ja w is ki em na­

d er c z ę s t y m [i] . W p o s z u k i w a n i a c h s p o s ob ów o g ra ni c ze ni a zuży ci a kół j e z d ny ch obs e rw uj e się te n dencje zmier za ją c e do p o p ra wy f u nk cj o n o w a n i a me­

c h a n i z m ó w jazdy, a t y m s a my m z w ię ks z en ia ich trwałości i n ie za wo d no śc i.

P rz yk ł a d e m d z i a ł a ni a w t y m kierunku może być z as t osowanie w d w u d ź w i g a r o - w y c h s u w n i ca ch p o m o s t o w y c h w ó z k ó w trzykołowych, zamiast czter o ko ło wy c h.

Szkic suwni cy z t a k i m w ó z k i e m pr z ed s t a w i a rys. 1.

Rys. 1. O g ó l n y w i d o k s u w n ic y dwudźwigarowej z w ó z k i e m t r z y k o ł o w y m

(2)

P ro wa d ze ni e wó zk a w z d ł u ż mostu zapewni aj ą dwa, wyposa ż on e w o b r ze ża ko*

ła, tocz ąc e się po jednej szynie. Po drugiej szynie porus z a się trzecie koło, bezo br z eż ow e p rzenosząc p rz yp adające n a nie obciążenia pionowe od w ó z k a na dźwigar, choó równie dobrze prz y w y po s aż en iu go w obr ze ża lub bo­

czne rolki m o g ł o b y p od ej mo w ać si ły boczne. Oba dź wigary mostu są jednakowe, tzn. m a j ą identyczne w sensie g e o m e t r y c z n y m p rz ekroje p o p r z ec zn e .B y spro­

stać w y m a g a n i o m jednakowej wy t rz y m a ł o ś c i obu d ź w i ga ró w oraz jednak ow ym ( w g r a n i c a c h dopuszczalnych) s t r z a ł ko m u g ię ci a n a l e ż y o dp owiednio rozmie ścić me ch an i z m y na ramie wózka, dążąc prz y t y m do z achowania jak najmniej­

szego ciężaru w ł a s ne go wózka. Układ d wu d źw i g a r o w y mostu suwnicy p o m o s t o ­ wej z t r z y k o ł o w y m w ó z k i e m p r ze ds t aw ia rys. 2a.

8 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ W ł a d y s ł a w B i ń k o w s k i , J e r z y R y s z

Eys. 2. Schemat o b c i ą ż e ń i u g i ę ć d ź w i g a ró w suwnicy z tr z yk o ł o w y m w ó z k i e m

(3)

W p ł y w o b c i ą ż e ń t r z y k o ł o w e g o w ó z k a s u w n i c y n a . . 9

A n a l i z a o p ty m al ne go r o z k ła d u n a c i s k ó w n a oba dźwigary wz dł uż n e mostu [łj w yk a zała, że sp eł n i e n i e w a r un ku j e d n a k o w y c h n a p r ę ż e ń w obu d źw i ga ra ch zachodzi przy po ł oż en iu wypadkowej X]V o b c ią że ń p i o n ow y ch w ó z k a zgodn y m z p r z e b i e g i e m krzywej 1 (rys. 3), n at om i as t w a r u n k o w i ró wności s trzałek ugię ci a o d p o wi ad a k r z y w a 2. D la suwnic o udźwigu do ok. 10 T w a r to ś ć sto­

sunku £ w y no si £ = (0,03 t 0,15). Przy tyc h w a r t o ś c i a c h różni ce mi ędzy rzędnymi k r z y w y c h 1 i 2 są n i ew ie lk i e. K r z y w a 3 b ęd ąc a m i e j s c e m g e o m e t r y ­ c z n y m śred ni ch a r y t m e t y c z n y c h r z ę d n y c h k r z y w y c h 1 i 2 spełn ia k o m p r o m i s o ­ wo oba w arunki, prz y ni eznacznej "asymetrii" n a p r ę ż e ń i p r z e m i e s zc ze ń. P od p o j ę c i e m a s ym etrii r oz u miane jest tu zró ż ni co wa n ie w a r t oś c i n a p r ę ż e ń i p rz em i e s z c z e ń w j ed ny m dźwigarze w stosunku do drugiego.

Rys. 3. Op tymalne po ł ożenie wypadkowej o b c i ą ż e ń p i o n o w y c h w ó z k a (krzywa 3) z u w z g l ę d n i e n i e m je dn ak o w y c h n a p r ę ż e ń (krzywa 1) i st rzałek u g i ę c i a (krzy­

w a 2) d ź wi g a r ó w suwnicy

(4)

"Asymetria" p i o n o wy ch strzałek u g ię c ia d ź w i g a ró w suwnicy

1 0 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ W ł a d y s ł a w B i n k o w s k i , J e r z y R y s z

N i e c h x o z n a cz a zmien ną o d le głość od p o d p o r y A osi p oj ed ynczego ko ła j ezdnego w ó z k a a r ów n ocześnie w ypadkowej jego p i o n ow y ch o b c i ąż e ń (rys.

2a). W w y n ik u ruchu w ó z k a po mości e suwnicy, jej dźwi g ar y doznają prze­

m i e s z c z e ń w postaci k ą t ó w i st rzałek ugięcia.

R o z p a t r z m y w p ł y w u s yt u o w a n i a w ó z k a n a wartości s t r za łe k ugięcia. N a rys. 2b oz na czono przez y^ s trzałkę u g i ęc i a dźw ig ar a I m i e r z o n ą p od po­

j e d y n c z y m k oł em wózka, przez y^-j- - strzałkę u g ię ci a dźw ig ar a II m ie rz o n ą w płaszczyźnie symetrii, przynależnej do tego dź wigara pary kół. (Nota be- ne, obie strzałki leżą we wspólnej pła sz cz yź n ie prostopadłej do d źw i garów mostu). S trzałka u g i ę ci a dź wi ga ra I wynosi:

*1

= P,

x2 ( L x ) £

3 El . L* (1 /

Uwzględniając, że:

P, = E V(1 - §),

oraz po p r o s ty c h p r z e ks z ta łc en i ac h ot rz ym u je się:

(

2

)

£ V . Ł 1

-ET-

(1 - £)(?) .(1 - x»2 = £ V . L J

nr

si* (3)

gdzie:

(4)

- jest w s p ó ł c z y n n i k i e m zależnym od w artości (pośrednio: £) oraz

Wartość y^j strzałki ugię ci a d źwigara II wy z na c z o n o stosując meto dę su­

perpozycji :

g d z i e :

Pg-L.b^ .x

yn = (nr

y II = y II + y II»

2 b 2 (x - a, )3

1_(£) - ( 4 ) + 3—

h L Xj , b -x

(5)

( 6 )

(5)

W p ł y w o b c i ą ż e ń t r z y k o ł o w e g o w ó z k a s u w n i c y n a . .

11

- jest s t r z a ł k ą u g i ę c i a m i e r zo ną w śi-odku roz st a wu osi kół, a w y w o ł a n ą ob­

c i ą ż e n i e m od k o ł a jezdnego, u s y t uo w an eg o bliżej p o d p o r y A - w o d l e g ł o ­ ści a^ ("lewego"),

'II

,.L.b„.x r 2 b0 2 I

x ^ r - [ 1 • <!> - (! T ) _

(

7

)

- s t r z a ł k ą u g i ę c i a m i e r z o n ą w środku ro z pi ętości, a w y w o ł a n ą o b c i ą ż e n i e m od k o ł a jezdnego, us y tu o w a n e g o dalej od p o d p o r y A w o d le gł o śc i a 2 ( " p r a w e g o " ) .

P o n i e w a ż :

a. = x -

t o :

'II

b 1 = L - (x - |),

b2 = L - (x + £),

P2 .L.x [l - (x - £)]

m ---

[l - (x - |)]

75----

i " <!> -

y h = P2 L x

8 L [ L - (x - £ ) ] . x

[l - (x + |)] ( 2 [l - ( x + £>]

t u [1 - (r } ‘ —

U wz gl ę d n i a j ą c (9) i (10), z al eżnośó (5) p r z yj mi e postać:

P 2 Lx

yn = n n "

{[l - (x - f)]

[1

- (f)2 - Ł - l i f g l l U - +

( 8 )

(9

(

1 0

)

8 L ¡L — (x - |)J

Po przeksz ta łc en i ac h:

yll = i"8 ET | c? +

4 x ( L - x ) [ 8 x ( L - x) -

3c2j

(

1 1

)

(

1 2

)

(6)

1 2 W ł a d y s ł a w B i n k o w s k i , J e r z y R y s z

W p r o wa dz aj ą c ponadto:

P2 = S V * § E ( 1 3 )

i dok on u ją c d al sz y c h p r ze k s z t a ł c e ń ot r zymuje się:

yn "

e t

• 1,3 *

t

? I (2 r [2(r } " 4(r )

+ 2 f + 3 r (f r ) ] _ 3(? r ) + (l c ) } = t t • sn * ( u )

g d z i e :

»TI • 4

i{ 2 l H

|3 - « 1 * * 2 *

21 2 3-, (15)

+ 3 ! • <2E> J - 3 (5T> + (OT} }

- jest w s p ó ł c z y n n i k i e m zal eż n ym od war t oś ci ^ (pośrednio & oraz f).

Wa rt o śc i liczbowe w s p ó ł c z y n n i k ó w S T , S_T zestawione w zależności od S X

y, u 3®to w -tablicy 1, natomiast ich g r a f i c z n y obraz p rzedstawiono na rys. 4.

Tabl ic a 1

W artości liczbowe w s p ó ł c z y n n i k ó w Sj i Sj j

w .

0,0 0.1 0,2 0,3 0.4 0.5 0,6 0.7 0,8 0.9 1.0

0,03 0,0000 0,00134 0,00423 0,00730 0,00952 0,01022 0,00952 0,00730 0,00423 000134 00000

$

010 0,0000 0,00145 0,00420 0,00712 0,00930 0,01009 0,00930 0,00712 000420 0,00145 0,0000 0,15 0 0 0 0 0 0,00128 0,00412 0,00898 0,00910 0,00988 0,00910 0,00698 0,00412 0,00128 ooooo

0,03

0,00133 0,00425 0,00739 0,00966 001048 0,00966 000739 0,00426 0,00133

*

0,10

0,00107 0,00398 0,0073i 0,00970 0,01059 0,00970 0,00733 0,00398 0,00107

0,15

0,00068 0,00381 0,00699 0,00958 0,01066 0,00958 0,00699 0,00381 0,00068

(7)

W p ł y w o b c i ą ż e ń t r z y k o ł o w e g o w ó z k a s u w n i c y n a . . 1 3

Rys. 4. Obwiednie st rzałek u g i ę c i a d ź w i g a r ó w suwnicy:

y^ - u g ię ci e d ź w i ga r a Ij y ^j - u g ię c ie d ź w ig ar a III.

(8)

1 4 W ł a d y s ł a w B i n k o w s k i , J e r z y R y s z

"Asymetria" k ą t ó w ug i ęć przy podporze

K ą t o we p r z e m i e s z c z e n i a d ź w i g ar ów przy po dp or ze A ok re śl a ją kąty: oc- d l a d ź w i g a r a I ora z oCj j dla dź w ig ar a XI. Anali t yc zn e uj ęcie wielkości ty ch k ą t ó w p r z e p r o w a d z o n o a n a l og ic zn i e jak w st osunku do strzałek ugię­

cia. Dl a d ź w i g a r a I kąt u g i ęc ia przy podp o rz e A w dowo ln ym położeniu w ó z k a ( w s pó łr z ęd na x) wynosi:

)2 ‘

°^T = TR---- i 1 ---

(L - x)

”5 ---- I*

1

( 16 )

i 1 • - 7

- [ U w z g lę dn i aj ąc (2), po p r ze ks z t a ł c e n i a c h o tr zymuje się:

«i = ¥vr (1 - [2(f) - 3(r)2 + <i)3] = Ki* (17)

g d z i e :

% = l (1 - - 3(r)2 + (r)3] (18)

- jest w s p ó ł c z y n n i k i e m za l eż ny m od w a r t oś ci ^ (pośrednio oraz jj.

W a r t oś ć kąta u g i ę c i a dźwigara II w y zn ac z o n o stosując metodę s u p e rp o­

zycji:

= + (19)

gdzie:

, P 2 .L.b r b. ‘ i

<x i i = "~5~"ET L1 “ -«IT5 J <20)

jest k ą t e m u g i ę c i a p o c h o d z ą c y m o d o bc i ąż e n i a tylko kołem, znaj dującym się w od le g ło śc i a^ od podpo ry A (kołem "lewym").

CC" _ F2 ’L -'°2

II ć> ET

[ ’ - * • ' ] (21 )

- jest k ą t e m u g i ę c i a p o c h o d z ą c y m od o bc ią że n ia tylko kołem, znaj d uj ąc ym się w odległości a2 od pod po ry A (kołem "prawym").

P o n i e w a ż :

t

l>2 = i j - &2 = i i - v x + ^

( 2 2 ) b-j = L — a.j = L — (x — 2*) 9

bp = L — Ep = L — ( x + SO t

(9)

W p ł y w o b c i ą ż e ń t r z y k o ł o w e g o w ó z k a s u w n i c y n a . . 1 5

to

i r» » i r i . i: \,2

P.,l[l - (x -

|)J

f [l - (x - £)]

[ ,

-

P„L [l - (x + |)] f [l - (x + |)]

« i i - - 2 L o lir — l ' - k ^ ^ >

Uw z gl ęd ni a ją c (23) i (24-) zależność (19) prz yj mi e postać:

« i i = s ir | [ L " (x " ?>]

[i - (x - §■)]

1 F (25)

Po p r z e k s z t a ł c e n i a c h i uwz gl ęd n ie ni u (13) ot rz ymuje się:

« i i = t t - ~ 12(l ) + i t 8 + (r ) 1 “ 3(& ) = = w - *K H " (2t';

g d z i e :

Kn = 2? t j 4(r )3 - 12(! )£ + ł b + (! )?] " 3(f ) 2 } <27)

- jest w s p ó ł c z y n n i k i e m z a l eż ny m od wart oś ci i.

,

C X Wartości li czbowe w s p ó ł c z y n n i k ó w Kj, K zestawione w zależności od j-, ^ u ję to w t a bl ic y 2, n at omiast ic h g r a f i c z n y obraz przedst aw io no na rys. 5.

T a bl ic a 2

W artości liczbowe w s p ó ł c z y n n i k ó w Kj i Kjj

H ; 0,0 0.1 0,2

0,3 0,4 C5

02 0.1

0 8 0,9 l.c

0 0 3

00000

0,01413 002380 0,02947 0,03175 C,01100 0,02775 0,02255 0,01587 0,00818

0,0200

K, 030

0,0000

001382 0,02347 0,02878 003100 003024 0,02715 0,02205 0.01550 COOiOO

0000(1

015

0.0000

001358 0,00264 002335 0,03042 002978 002665 002166 0,01524 0.00785

0,0000

003

0,01430 0,02415 D,02995 003220 003:38 002820 C,02280 0,01610 0,00820

c : n

0,01410 0,02420 003020 003270 003-90 002862 0,02330 001640 0,00846

01

Ó

0,01360 0 0 2 3 4 0 0,03010 003260 0,03160 OOiBi-O 0.02340 0 1 6 4 8 0.00850

(10)

1 6 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ W ł a d y s ł a w B i n k o w s k i , J e r z y R y s z

Rys. 5. Obwiednie ką t ów ugięć ? r zy p odporze A d ź w i g a ró w suwnicy!

cęT - kąt u g i ę ci a dź wigara I; OfIT - kąt u g i ęc ia d źwigara II

(11)

W p ł y w o b c i ą ż e ń t r z y k o ł o w e g o w ó z k a s u w n i c y n a . . 1 7

Wnioski

Z a n al i zy w y k r e s ó w (rys, 4) u j m u j ą c y c h w a rtości strz a łe k u g i ęc ia dź wi ­ g ar ów m i e r z o n y c h w pł as zc z y ź n i e symetrii t r z yk oł o we go wózka, w odległości x tej p ł a s z c z y z n y o d c zo ło w ni cy A mostu wynika, że r ó ż ni ca w artości ty c h str za łe k zmi en ia znak, co w y r a ź n i e wi d ać z w y k r e s ó w dla ^ ^.0,1.

P r z y p r ze j eź dz ie w ó z k a w z d ł u ż dźwigarów, w p o ł o że ni u śr od ko w ym wózka, znak r ó żn ic y jest p r z e ci wn y niż w p o ł o ż e n i a c h p rz ed o si ąg n i ę c i e m p o dp ór A i B. Punkty, w k t ó r y c h s trzałki są sobie równe, usytuow an e symetrycznie w z g l ę d e m punk tu l e żącego w poł o wi e r o zp ię t oś ci z b l i ża ją się do siebie ze w z r o s t e m w a r t o ś c i stosunku

R ó ż n ic a w a r t o ś c i o m a w i a n y c h s t r z ał e k u g i ę c i a jest w p rz y bl i ż e n i u miarą popr ze c zn eg o p r z e c h y l e n i a w ó z k a n a moście.

Na p od stawie s z a c u n k o w y c h o b l ic z eń m o ż n a stwierdzić, że z j awisko to nie w y w i e r a i st ot ne g o w p ły w u n a prze bi eg eksp lo at a cj i suwnic z trzyk oł o wy mi w ózkami. N a rys. 5 ujęto w y k r e ś l n i e p r z eb ie g k ą t ó w p r z y pod po r ze A: ofj-dla d źwigara I i dla dźwi ga ra XI w zależn oś c i od ^ i ze w z r o s t e m wart o śc i s t osunku §• w z r a s t a r ó żn i ca tych kątów.

w X

Maksym al ne w a r t o ś c i k ą t ó w a także ma k sy m a l n e i c h różnice w y s t ę p u j ą dla S 0;4, wy s tę p u j ą c e różn ic e k ą t ó w świ a dc zą o tym, że o d c i ne k c z o ło wn ic y o długości b z a w ar ty m i ę d z y d źwigarami ob ci ąż o ny będzie d o da tkowo mo m en - tern skręcającym.

A n a l iz a w p ł y w u om ó wi on yc h z j a wi sk n a eksp lo a ta cj ę suwnicy z w ó z k i e m t rz y ko ło wy m będzie p r z e d m i o t e m n a s t ę p n e g o opracowania.

LITERATURA

[1] Binkowski W., K ul czycki S . , Mi c ha l c z y k J., W i nk le r T.: Problemy R e ­ m ontowe H u t n i c t w a 41, 1970, s. 1.

[2] B iń kowski W., Rysz J.: P r z e gl ąd M e c h a n i c z n y 15, 1974, s. 509.

(12)

18

W ł a d y s ł a w B i n k o w s k i , J e r z y R y s z

BJIRHHHE H A rP y 3 K H T PEXKOJlECHOii TEJIEJKKH MOCTOBOrO KPAHA H A BEPTHKAJIbHOE HEPEMEIHEHHE E E HECYHHX EAJIOK

P e 3 n u e

tinea TpexKojieoHoa TejieacKH m o c t o b o t o K p a H a aaei nepcneKTHBi* .ąocTHsceHHH o n a o a H H U x b c i a i b e sijxJeKTOB C B H s a H H H x o 3KcnJiyaTauHeg x o n o B o r o M e x a H H 3 M a ts- aeiKH.

Oa h&k o B H a n e q e n b c j r y n a e oCh b h h x v e m p e x K O J i e c H u x T e J i e a c e n , H e c y m a e C a j i K H m oc T a u o c T O B o r o K p a H a n o f l B e p r a B T C H H e o n H H a K O B t n i H a r p y a K a M o i t s j i s x k h

npoH3BeieHHHfl b c t a i b e a H a x H 3 pacnpe.nejisHHH BepTHKajiBHHx nepeMemeHHft 6 a - j i ok m o c T a u o c T O B O r o K p a H a o d n a p y x H X x a p a K i e p a c H M M e i p H H h x uepeMemeHHii npa onTKMauibHOM pacnpe^eJieHHH naajieh hH s a xoflOBhie Kojieca T e m e z x n .

I N F L U E N C E O P T H E T H R E E - W H E E L E D C R A B L O A D I N G ON T H E V E R T I C A L G I R D E R D I S P L A C E M E N T

S u m m a r y

I d e a o f t h e o v e r h e a d t r a v e l l i n g c r a n e t h r e e - w h e e l e d c r a b c r e a t e s a n e x p e c t a n c y o f g a i n i n g a d v a n t a g e s t a l k e d o v e r i n t h e a r t i e a l a n d a s s o c i a ­ t e d w i t h a n e x p l o i t a t i o n o f t h e c r a b t r a v e r s i n g g ear.

I n c o n t r a d i s t i n c t i o n to f o u r - w h e e l e d c o n v e n t i o n a l c r a b s c r a n e g i r d e r r e c e i v e s d i f f e r e n t l o a d s f r o m a c rab.

T h e a n a l y s i s o f v e r t i c a l g i r d e r d i s p l a c e m e n t s d i s t r i b u t i o n r e a l i z e d i n t h e a r t i c l e h a s d i s c l a s e d a c h a r a c t e r o f a n t i s y m m e t r y o f d i s p l a c e m e n t s u n ­ d e r a n o p t i m a l d i s t r i b u t i o n of c r a b w h e e l l o a d s .

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zakres kątów przechylenia terenu α, przy których dla poszczególnych rodzajów podłoża nie następuje jeszcze boczne zsuwanie się robota w przypadku jego ruchu

Niektóre spośród leków atypowych powodują jednak umiarkowany przyrost masy ciała (np. rysperydon, kwetiapina), a stosowanie innych wiąże się z minimalnym zwiększeniem wagi

M etody dynam iczne lepiej odzw ierciedlają rzeczyw iste działanie sił zew nętrznych oraz w yw ołane nierów nością jezdni drganie (w przedziale 6-20 H

W trakcie drugiej serii badań analizow ano w pływ krótkotrwałych i długotrwałych etapów pełzania (przyrostu odkształceń przy stałej wartości naprężenia)

Skutki asymetrii pionowych przemieszczeń.... Skutki asymetrii pionowych

rametrów deoydująoych o dopuszczeniu suwnicy do eksploatacji Jest wartość statyoznej strzałki ugięcia dźwigarów mostu w płaszozyźnie pionowej.. Teoretyczna

czące przemieszczeń pionowych i poziomych w nadkładzie wy wołanych eksploatacją górniczą, można dojść do bardzo ważnego wniosku, który posiada podstawowe znaczenie w ba

W badaniach tych jednym z najbardziej obciążających czynników na stanowisku pracy była wymuszona pozycja ciała (30,8%), natomiast w  badaniach własnych najczęstszymi